KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
Dt ÏÏOEW Ti li Spion,
voor HelderTexel, WIerIngen en Anna Paulownam
31ste Jaargang.
No. 3209.
Woensdag 18 November 1903.
ureau: Spoorstraat.
Telefoonii». 69.
BureauSpoorstraat.
Telefoonn*. 69.
Abonnement
Vliegend Blaadje p. 8 m. 50 et., fir. p. post 75 et, Buitenl. f 1.25
^(Zondagsblad 37®45 >0.75
'5 J Modeblad 55 >80» 0.90
Muzik. Bloemlezing »>>60> 85 0.90
Voor 't Buitenland bg vooruitbetaling.
VERSCHIJNT DINSDAG- EN VRIJDAGMIDDAG.
Uitgeven: BIBKHOUT ft Co., te Helder.
Bmnimi Spoorstraat.
Advertentlön
van 1 tot 5 regels25 Cent
Slke regel meer5
4 maal geplaatst 1 maal gratis. Bewgs-exemplaar 21/, CL
Vignetten en groote letters worden naar plaatsruimte berekeLd.
Advertentiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan het Bureau bezorgd zjjn.
Indische Fenkrassen.
Auteursrecht uitdrukkelijk voorbehouden.
85.
Meestcr-Cornelis is vooral bekend om zjjn
drukke passar Kemis' (Donderdagsche markt)
waarbij de passars van Batavia haast niet in
vergelijking kunnen komen. Lang voor zons
opgang reeds, gaan dan de inlanders van ver
uit den omtrek, met pak en zak beladen, op
marsch, daarbij meestal vergezeld van vrouw
lief en de kleinen. De jongste telg der familie
maakt den tocht ook mee en wel zeer go-
makkelyk, achter op den rug van mama,
handig bevestigd in een slendang, (doek) do
armpjes om moeders bals geslagen.
Aan zwiepende .pikolans" (bamboedraag
stokken) torsen de Kromo's hun koopwaar en
het gaat daarbjj steeds op een eigenaardig
sukkeldrafje. Drukke gesprekken worden niet
gevoerd, ook loopen zij niet naast maar uch-
ter elkaar.
Over 't algemeen zien de kampongbewoners
er maar sjofeltjes uit, een groot verschil toch
met de kooplieden op Sumatral
In het wit gekleede Chineezen brengen
katoentjes en iulandsche kleeren ter markt,
terwijl ook deftige Arabieren met kulmen
tred, in het volle besef hunner waardigheid,
komen aanstappen. Die beeren hebben de
eigenaardige gewoonte om op marsch steeds
te prevelen. Of ze dan bidden of te wel bun
winstkansen berekenen, zou ik heusch niet
durven zeggen, doch wel weet ik, dat de In
lander hem altjjd vreest, dikwijls toch eer
biedigt, maar nimmer werkelijk genegen is.
Als onze .Kromo" het maar wist, dat alle
woekerwinst ten strengste doorden Arabischen
Profeet is veroordeeld, dan zou zeker ook
die dwaze eerbied wel wat minder worden 1
De echte Arabieren toch, d.w.z. de lui, die
hier regelrecht van Hadramaut aankomen,
zjjn over 't algemeen ware bloedzuigers en
heel wat gevaarlijker voor den dommen Javaan,
dan de Chinees, hoe sluw die ook zjjn moge.
Als een staaltje van woeker, vertelt dok
ter Teliupeiorij ons van eene Indo Euro-
peesche dame, de weduwe van een assistent-
resident nog wel, die aan zoo'n Arabier een
schuld heeft van f 500 en in haar verre
gaande onnoozelhcid nog o zoo dankbuar is,
dat die ellendeling haar toestond, om als
rente geregeld f 25 per maand af te betalen.
Het goede mensch is daar nu reeds drie en
een half jaar mee bezig en haar schuld
bekentenis is nog steeds van volle kracht 1
Waar zoo'n getulbande woekeraar op cenc
dergelijke wjjze met eene Europeesche christen
vrouw durft handelen, daar behoef ik U wel
niet te zeggen, hoe of hg tegen z'n domme
geloofsgenooten optreedt.
Toen ik nog luitenant te Batavia was, heb
ik zoo'n sinjeur zjjn kunsten eens ingepeperd.
Mijn huisbediende Ali had n.1. bij een Arabier
een mooie .kain" (gebatikte doek) gekocht en
wel op afbetaling i f 5 'a maands. De doek
was slecuts 15 pop waard, maar de sluwe
echacheraar had bjj den koop bepaald, dat
hy als vergoeding voor zijn lange wachten,
gedurende tien maanden telkens 1 5 zou komen
innen.
Plotseling werd ik overgeplaatst naar Atjeh
en myn stomme, doch eerlijke jongen vroeg
•poorskot" (voorschot) om de achterstallige
vyf maanden in eens te kunnen afbetalen.
Onmiddellyk besloot ik dien woekeraar eens
ferm op zyn plaats te zetten en ik zeide Ali, dat
hy den Arabier maar moest roepen, want dat
ik hem gaarne persoonlijk het nog ontbrekende
zou bypasscn. De niets kwaads vermoedende
zoon van Hadramaut kwam al spoedig op
dagen. in bijzijn van den jongen liet ik hem
de zaak uitleggen en toen ik hem daarop
verweet, dat hy op die manier do armo In
landers uitzoog, begon hij lijntjes te lachen
en zeide dat het toch eerlyke handel was.
Zyn valsche grijns maakte me woedend en
ondanks den doodsangst van Ali, greep ik m'n
karwats en betaalde den jankenden Arabier
eerljjk het ontbrekende geld op zeker lichaams
deel uit.
Den volgenden morgen vertrok de boot
naar Atjeh en Ali stak zijn vrees voor het
noodlottig gevolg, daarginds op hot oorlogs
terrein, niet onder stoelen en banken. Hij
ging echter mee en ondervond toen tot zijn
verbazing, dat Allah blijkbaar onverschillig
bleef voor mijne, in zijne oogen, zoo heilig-
schennende daad.
Gelukkig dnrfde de Arabier geen klacht
indienen, want anders hadden het dure klap
pen voor mij kunnen worden. De boete van
f 25 zou nog wel te dragen zijn geweest,
doch de kosten van het geding loopen in de
Oost altijd ontzettend op.
Tegen 8 uur krioelt het van volk op de
.passar", van kooplui zoowel als van koop
lustigen. Do kampong inlander in zyn armoe
dige plunje maakt een scherp contrast met
de soms zoo bont opgedirkte, sterk geparfu
meerde dametjes van inlandschen en indo-
eitropeescben bloede. De sarong en kubaju
flatteert die goblankette wezentjes anders wel.
Al heupwiegend, verliefd lonkend, bewegen
die dochteren Eva's zich tusschen do massa
passargangera.
Hier en daar merken wij een corpulente,
echt Indische «njonja" (mevrouw) op, die, in
gezelschap van baboe en kokkie, (van kinder
en keukenmeid; hier haar lust tot uiterijjk
vertoon, alsmede de behoeften van lianr »goo-
dang' (keukenkast; komt bevredigen.
Dat Meester Cornelis een vrij groot garni
zoen heeft, zien we aan de vele militairen,
die blijkbaar niet mede uitgerukt zijn, en ook
de u reeds bekende boaja's van Batavia ont
breken niet op 't appèl.
Daar men in Indië nn eenmaal gewoon is
te tawarren, (af te dingen) zoo zijn de ge
vraagde prijzen daarop berekend en meestal
100% te hoog, zoodat dan ook bijna iedere
koop tot een levendige discussie aanleiding
geeft. Het lawaai en vooral de eigenaardige
omsamenhangende rijmelarij van den Holland-
schen marktschreeuwer, ontbreken hier echter.
Wel hoort men overal den Cbinccschen
rammelaar, waarmede de staarten" de aan
dacht van koopers en koopsters willen trekken.
Op zoo'n Indische .passar* kan men nu
zoowat van alles en nog wat krjjgen sarongs,
krissen, hoofddoeken, muilen, ringen, arm
banden, pajongs (parasols), horloges, korans,
(Mohammedaansche Bijbels) groenten, bjjspij-
zen voor de rysttafel, karbouwenvleesch, kip
pen, geiten, eieren en vooral ook niet te
vergoten, de zoo onaangenaam riekende ,ikan
kering" of te wel gedroogde viscli.
De tram voert ons al pratende dwars door
het vroolijke «Meester", zooals het hier in de
wundeling genoemd wordt.
Het wemelt op den grooten weg thans
van militairen, meest jonge Javaantjes van
het Depótbataljon.
By zoo'n Depót worden n.1. de recruten
ingdeeld om gedurende 6 5 8 maanden ge
drild te worden en eerst daarna over te gaan
by de z.g. Veld bataljons, waar de soldaat
zyn eigenlijke oorlogsopleiding krjjgt.
Meester Cornelis, heeft verder een Kader-
school tot vorming van korporaals en onder
officieren, terwijl er ook een cursus is voor
sergeanten, die naar Kampen willen om daar
voor Infanterieofficier of Kwartiermeester te
worden opgeleid.
Vroeger kon men hier aan die z.g. Mili
taire School den luitenantsrang bereiken, doch
thans moeten de jongelui eerst een tydje naar
Holland, wat vooral op de hiergeborenen
gunstig werkt,
Ik ga in 't geheel niet mee met hen, die
de oude regeling terug wenschen. Integendeel
zoowel voor Inlanders als Indo's acht ik een
tydelijk verblijf in Enropa meer dan heilzaam.
Meester Cornelis ontleent zijn naam aan een
milituir bouwmeester onder Daendels, die in
1810 hier een geretrancheerd kamp aanlegde,
dat echter 26 Augustus 1811 reeds door den
Engelschraan genomen werd, waarop de Brit
tijdelijk meester van Java was.
Daar aan onze rechterhand passceren we
thans tal van nette officierswoningen en ook
toegangen tot het militaire kampement,
Links zien we het exercitieterrcin, waar
juist de jongelui van de dokter-djawaschool
een voetbalmatch houden tegen do club van
Meester"
Plotseling wordt het snel dnister. Schemeren
doen we bier in Indië niet. Zóó is 't nog vol
dag en binnen 't kwartier zitten we in stik
donker.
Gelukkig hebben we nog net alles van
den weg kunnen zien, want we zyn thans
bij ons doel Gang Boenggoer en stappen uit,
om den laatstcn avond van ons verblijf op
Batavia gezellig te hoornen in de kleine een
voudige woning van onzen dokter-djuwa.
Lt. Ci.ocke.vbr Brolsson 1>. d.
Batavia 30 Juni 1903.
UEIWNTIJ1)I\CJEV
HELDER, 17 November 1903.
Mej. J. W. Manikus alhier, is te
Haarlem geslaagd voor vrije- en ordeoe-
De Korporaals Gymnastiek-, Scherm
en Voetbalvereeniging >Uitspanning door
Inspanning" hield Zaterdagavond 1.1. ter
gelegenheid van het 20-jarig bestaan der
vereeniging in Casino" een feestvieren
de vergadering. De korporaal Lafeber
opende met een woord van welkom de
bij-enkomst en bracht zjjn dank aan haeren
officieren voor de financiëele bjjdragen
Daarna werd een varie^rend programma ten
beste gegeven, waaraan danige zusterver
eniging zooals »Lycurgus" van Schagen
»0efening kwekt Kunst" en »Wilhelmina"
van hier hunne medewerking verleenden.
>U. d. I." gaf een reeks staafoeningen,
besluitende met eemge fraaie standen, be
nevens een colonne geweer; »Lycurgus"
werkte aan de barren en gaf ook een serie
staafoeningen; »0. k. K. hield oefeningen
aan de ringen en paard, terwgl door tur
ners van alle vereenigingen aan het hoog-
rek werd gewerkt. Kranig kweten allen
van de op zich genomen taak en werden
luide toegejuicht. De vereeniging Wil-
hblmina" zorgde door het houden van
eenige vroolgke voordrachten voor de
noodige afwisseling. Deze vielen ook buiten
gewoon in den siuaak. Ten slotte had een
bal plaats, dat zeker nog eenige uren aan
hield.
Op de uitnoodiging van het Bestuur
der Coöperatieve Broodbakkerjj en Ver-
bruikersvereeniging Vooruitgang" brach
ten wy een bezoek aan de bakkerg, die
dezer dagen in de Goversdwarsstraat ge
opend is. Het kgkje aldaar genomen, over
tuigde ons van de doelmatigheid der werk
plaats. De bakkerg is ruim eu luchtig,
die flink geventileerd en goed verlicht kan
worden. Men vindt er in een heete-lucht-
oven, bestaande uit twee boven elkaar
geplaatste afdeeliDgen, die met steenkolen
verwarmd wordt, en een kanaaloven, wel
ke voor het bakken van roggebrood ge
bruikt wordt. Ter zjjde van de bakkerg
is een bergplaats van brandstoffen en aan
dn andere zgde een afkoelplaats voor het
gebakken brood en een remise voor de
karren. Op den ruimen zolder daarboven
heeft men een geschikte opslagplaats voor
meel, benevens een vergaderkamer voor
het bestunr. Een kleine nette winkel vormt
met de bakkerg een goed geheel.
In deze bakkerg is de nachtarbeid ge
heel afgeschaft, en wordt ook des Zondags
niet gewerkt, 't Ia te hopen, dat deze ook
voor dn bakkersgezelleu zoo belangryke
proefneming tot een gunstig resultaat zal
leiden.
Ter kennis3n der muziekliefhebbers
kunnen wg mededeelen, dat op Zondag 29
November te Amsterdam door de Oratorium-
vereeniging alsdaar zal worden opgevoerd
»De Jaargetijden" met Hollandsche tekst.
Solisten zgn: mevrouw Aldenboom Lut-
keman, de heer J. Rogmans en de heer
Th. Dengs. Dit ia hetzelfde Oratorium, dat
over eenigen tgd door de alhier bestaande
Koorvereeniging zal worden opgevoerd.
Texel, 16 November.
De heer P. A. Vis, lid van het Hoofd
bestuur van den Bond voor Staatspension-
neerirg, zal hier op 28 en 29 November
a.s. lezingen over staatspensioen houden te
Ooaterend en te Oude schild.
Voor de verkiezing van twee Hoofd
ingelanden voor het waterschap de 30 ge
meenschappelijke polders verkreeg de heer
C. B. Bakker 179 van de 296 stemmen,
zoodat die gekozen ia. Herstemming moet
plaats hebben tusschen de beeren Jb. A.
Eelman en C. M. Veeger, die 123 en 121
stemmen verwierven.
Bg den Hoorn is hout aangosooeld, dat
er nog nieuw uifziet. Het zjjn platen, bat
tings en ribben, waarvan slechts enkele
stukken gemerkt zgn met -j- H B -j- en
WWW.
De correspondent van het H blad
te Batavia seint
>Te Selong Lombok had bjj de aanstel
ling van een distii 't-.hoofd oppositie plaats,
die eindigde mot bedreiging tegen den
resident en den controleur door een hon
derdtal gewapenden. De ambtenaren vlucht
ten. De pradjoerits van Mataram en Praja
zgn er heen."
De fuselier P. Hollander, die bij
vonnis van den krggsraad te Soerabaja
werd veroordeeld tot een jaar en zes
maanden gevangenis, te Tervangen door
militaire detentie van gelgken duur, ter
zake van medeplichtigheid aan diefstal
met buitenbraak eu valsche sleutels, onder
verzachtende omstandigheden, is bij senten
tie van het hoog militair gerechtshof vrij
gesproken.
Men zal zich herinneren dat deze man
verdacht werd van den geruchtmakenden
diefstal van een groote hoeveelheid zilveren
specie uit 's lands kas te Soerabaja. De
schuldigen aan dit misdrijf schjjnen dus
niet te kannen worden opgespoord.
Een arts en zyn assistent, te Am
sterdam, die verdacht worden zich te
hebben schuldig gemaakt aau een straf
bare hanieling, welke den dood eener vrouw
ten gevolge had, zgn aldaar door de politie
naar het bureau Warmoesstraat gebracht.
Naar men meldt wordt thans in het
Academisch Ziekenhuis te Leiden een
patiënt verpleegd, bg wien zich brandbaar
gas in de maag ontwikkelt. Hg kwam
toevallig tot de ontdekking daarvan, toen
er bg het oprteken van een sigaar, een
vlam ontstond die zgn baard schroeide.
Een geval als dit is zeldzaam. De patiënt
Ijjdt overigens aan een gewone, veel voor
komende maagaandoening.
Aan de Nederlandsche justitie is de
opsporing en aanhouding verzocht van den
62-jarigen W. C. Allen, voorheen betaal
meester te Beton (V.S.), wiens kas een
tekort van 110.000 dollards aanwees, en
van wien vermoed wordt, dat hg zich hier
te lande zal ophouden.
Toen Vrjjdagmorgen de zoon en de
beide dochters van den landbouwer P. te
Veld-Driel ia den Bommelerwaard niet
verschenen en men een onderzoek instelde
in het vertrek, waarin zjj den nacht had
den doorgebracht, vond men allen be
dwelmd door kolendamp, tengevolge van
de aanwezigheid van smeulende kolen in
die kamer. Des middags was er geen hun
ner tot bewustzjju teruggebracht, hoeveel
moeite daartoe ook was aangewend.
Over het geval van den Belgischen loods
II., die te Vlissingen dood is gevonden meldt
het Hbld. van Antwerpen
Donderdagavond, 5 November, was hy nog,
volgens gewoonte, zjjn avondmaal gaan nemen
in een huis te Vlissingen, wuar hjj gewoon
lijk, kwam en koerde terug naar de «sociëteit*,
zooals men het gebouw der Belgische loodsen
aan den Noordzeeboolevard noemt, daar hjj
nog denzelfden nacht de Barbarosaa naar
Antwerpen moest brengen.
Het is in het naar do socioleit keeren,
dat hij zekere vrouw, M. A. J., 41 jaar,
ontmoette, dio door de loodsen goed gekend
is, daar ze vroeger als dienstmeid heeft ge
woond in een herberg recht over de sociëteit.
Deze vrouw was in gezelschap van de ge
naamde A. H., wednwe L., 68 jaar, bjj welke
ze nu inwoonde, zoolang ze geen anderen
post had.
Vrouw M. A. J. klaagde haren nood aan
Jef van Hcmelryck (zoo heette de loods) en
meldde hem in welken staal van armoede zjj
verkeerde. Jof moet er door getroffen geweest
zjjn, want hjj ia met do beide vrouwen moe
gegaan naar hare woning, waarschijnlijk om
te zien of alles waar was, wut de vroegere
meid vertelde.
Deze woonde nu in de Lange Noordstraat,
een straat gelegen aan den uitersten ooste
lijken kant van Vlissingen. Het was een x uil
huis, dat op het oersto gezicht walg moest
verwekken.
Het was, gcljjk vele huizen te Vlissingen,
door twee verschillende huisgezinnen bc
woond. Het gelijkvloers werd betrokken door
de twee hoogergenoemdo vrouwen, terwijl
het venliep door een gezin is betrokken,
waarvan de man slechts één been heeft en in
Vlissingen leurt met pelrool.
Nauweljjks moet Jef er binnen zjjn ge
weest of bjj kroeg eenen aanval van geraakt
heid hjj viel en gaf geen toeken van leven
meer.
De beide vrouwen moe'en daardoor zeer
verschrikt zjjn geweest. Zjj dachten niet min
der dan dat Jef dood was. Dit had haar zoo
danig met vrees geslagen, dat ze niet min
der dachten dan dat de politie haar zou aan
houden onder verdenking den loods vermoord
te hebben.
Zjj lieten den ongelukkige aan zijn lot over
en vluchtten naar Middelburg.
Natuurljjk wen! Jef gedurende den nacht
niet gezien, en den volgenden dag was er
in heel Vlissingen van niets anders spraak
dan van de vcrdwjjning van Van Hcmelryck,
die door oen ieder gekend was.
Zoo vernam hot ook do petrolleurder, dio
het 's avonds aan zjjn vrouw vertelde, doch
waaraan beiden vorder geen belang hechtten.
Gedurende don avond evenwel hoorde hij in
de benedenkamer eenig gekreun, dat geduren
de zekeren tjjd aanhield. Dit kwam hom
zonderling voor on door dit geval herinnerde
hjj zich, den avond te voren eenig rumoer
te hebben gehoord.
Dit alles bracht hjj te zamen met de ver-
dwjjning van Van Hcmelrjjck en, na er met
zijne vrouw over geraadpleegd te hebben,
maakte hjj 's morgens zjjn vermoeden bekend
aan de politie, die van do vcrdwjjning reeds
kennis had gekregen.
De politie ging het huis binnen en vond
in eene achterplaats Van Hemelryck ten
gronde liggen, gcon toeken van loven meer
gevende. Men bracht hem naar het gasthuis,
waar de ongelokkigo den geest gaf.
De politic ging op zoek naar de twee vrou
wen en kon haar te Middelburg aanhouden.
Zjj werden naar Vlissingen overgebracht,
waar ze onderhoord werden en hel boven
gemelde verhaalden. Men heeft beiden weder
in vrjjheid gesteld toch blijven ze onder be
waking der politie.
Van diefstal van geld ia er in geen geval
sprake, zooals we reeds vroeger zegden. Voor
juistere inlichtingen had de polit;e van Vlis
singen gewacht totdat de ongelukkige ter
sprake zon gekomen zjjn, doch dat is niet
meer gebeurd.
Over ruim een jaar zou Van Hcmelryck
50 jaar bjj hel loodswezen in dienst ziju ge
weest.
Uit hri ttiiltenland.
Pe wetgevende vergadering in Frankrijk
heeft het weer over de onderwijskwestie
gehad. Op een door de Regeering voorgestelde
wetswijziging had do heer Girard een amen
dement ingediend oin het geven van onderwijs
te verbieden aan loden van religicuse congre
gaties en ^eesteljjken, dio beloofd hebben
trouw te blijven aan het celibaat. Minister
president Combes, naar wiens verklaring men
nieuwsgierig uitzag, deelde mee, dal hjj zich
in principe kon vereenigen met dal amende
ment, doch dat do gebezigde redactie onaan
nemelijk was. 't Amendement gaat veel venier
dan de regee ring* voorstellen. Waldeck—Roe-
seau liet evenwel zjjn waarschuwende stem
(egen het amendement hooren. Dat ging hem
nu toch to ver. De «Union Rcpublicaine",
dio de rcgccring gcwoonlyk steunde, verklaar
de zich eenparig ertegen. De regeering zal
in de zaak nadere voorstellen doen als zjj de
kwestie van scheiding van Kerk en Staat
heeft behandeld. De beraadslagingen zullen
deze week worden voortgezet. Intusschon
heeft do Kamer do oorlogsbogrooting in be
handeling genomen. Daarbjj ging het ook
weer heftig toe eens zelfs zoo erg, dat do
voorzitter do vergadering moest schorsen. Een
voorstel „tot afschaffing der 28 daagscho on
18 daagscho oofeniugen werd verworpen,
evenals het voorstel tot afschaffing der krjjgs-
raden in V redes tjjd.
Minder gelukkig was de regeering bjj de
stemming over het voorstel om den post
aankoop remontepaarden te verminderen en
een deel der paarden in Zuid-Frankrjjk te
koopen. Hoewel zjj 't voorstel sterk ontraadde en
ook de commissie van onderzoek en de direc
teur der cavalerie cr zich tegen verklaarden,
werd het aangenomen met 347 tegen 234
stemmen. De minister van marine zal do
liefdezusters uit de Marine-hospitalen weren,
doch zjjn collega voor oorlog, generaal André,
verklaarde ze alsnog niet te willen missen.
De werkstaking der wevers te Armentières
ia geëindigd. Het tarief van 1889 zal dadeljjk
werking treden op alle weverjjen te
Armentières en Honplines. Wijl het echter
geen der partjjen voldoet, zal een commissie
voor 1 April een nieuwe regeling ontwerpen.
Het stakingseomitë verklaarde toen do werk
staking als geëindigd.
Uit do berichten in Amerika is thans dni-
del ijk genoeg op te maken, dal men aldaar
niet met onverdeelde instemming de houding
van president Roosevelt inzake Panama
begroet. Een aunlnl hoogleernron keuren op
breed gemotiveerde gronden dc houding -van
Amerika af, vooral do maatregelen, die Ame
rika nam, om Columbia het onderdrukken
van den opstand te beletten, 't Is te voorzien,
dat in het Congres de oppositie zich krachtig
zal roeren. liet gegeven bevel om to beletten
dat Columbia troepen op de landengte aan
wal zet, is ingetrokken.
Misschien voorziet Amerika ook moeilyk-
heden met andere mogendheden, wjjl in Bogota
insgelijks eene oproerige beweging is uitge
broken, dio wel eens tot gevolg kon I«ebben
het verjagen van de Columbiaansehe regeering.
Zoo er dan eene nieuwe regeering komt, zou
het zeer goed mogcljjk zjjn, dat zjj weigert
de schulden van den ouden staat te erkennen.
Dat de belanghebbenden, dan Amerika voor
den toestand van zaken verantwoordelijk
zouden stellen ligt voor do hand.
Tot hiertoe handhaaft zich het kabinet
Tisza in de Hongaarsche kamer goed. De
minister-president stolde voor de beraad
slaging over het regeeringsprogram te onder
breken om de rocroienwet eerst te behandelen.
Ondanks het verzet der oppositie onder
Kossuth, is dc kamer met de beraadslaging
aangevangen. Tisza verklaarde, onder instem
ming der meerderheid, dat de oppositie kinder
achtig optrad en dat ze het land oninetcljjko
schade toebracht.
Het antwoord van Rusland en Oostenryk
aan den Tiirksclien minister van builenlandache
zaken overhandigd, doet vooral uitkomen dat
de mogendheden reeds in Februari hervor
mingsvoorstellen deden, waarvan do uit-
voerig geheel aan Turkjje werd overgelaten.
Steeds word dio uitvoering verschoven, waar
door in Macedonië do indruk werd verkregen,
dut cr toch niets van zou komen. Dat is do
oorzaak geweest van al de troebelen van
dezen zomer. Daarom moet nu op eene betere
en afdoende contrólc worden aangedrongen.
Do mogendheden wenschen geen inbreuk te
maken op de rechten of het souverein gezag
van Turkjje, maar integendeel dat te hand
haven. Een langere aarzeling om de gestelde
eischcn aan te nemen zon een ernstig gevaar
V El' IL LET ON.
11)
«Ik beschouw haar als eene zuster*, zeide
Felicia op weeken toon. «Zij moet ons vaak
komen bezoeken, en wij zullen haar eens
recht vertroetelen, niet waar, Wladimir?
Hij kuste hare hand en sprak eenige woor
den, waarin hjj zooveel hartelijkheid mogeljjk
trachtte te leggen. Ook zjj beproefde in haar
antwoord hetzelfde te doen. Beiden kwamen
echter tot de overtuiging, dat liet moeiljjk
gaan zou, om tusschen hen de innige fumilic-
betrekking to doen ontstaan, waarnaar Felicia
streefde. Deze zelve geheel overgegeven aan
de gelukzaligheid vau het oogenblik, kon er
onmogeljjk aan denken, dat een liaror wen
schen onvervuld zou bljjven.
«Nu moet ge ook mijne andere broeders
leeren kennen*, zeide zjj op eene haar anders
vreemde, levendig vrooljjke wijze, en voerde
hem naar do schrjjftafel van hare moedor,
boven welke in een ljjst een photographio
hing, een groepje voorstellende Dat zjjn alle
huisgenooten, dio op het laatste Kerstfeest
hier bjjeen waren,* verhaalde zjj. «Dat is
Kasimir, kapitein bjj den generalen stuf,
Stanislausde arrondisseinents-rechter
Anton
«Drommels, wie ia dat?' vroeg Kulgatschew,
die het portret aandachtig beschouwde, hoe
komt die hier bjj
Felicia kreeg een kleur als vuur cu bleef
Jwl antwoord schuldig.
Dut', zeide Jinka, die het bruidspaar was
gevolgd. .Wel dat is Adalbert!»
«Adalbert, wat voor een Adalbcrt?*
De neef, waarvan ik je sprak, duisterde
Felicia verlegen. Adalbert Koszynski, ken je
hem ook soms?'
,Hoe zou ik hem kennen. Zoo, zoo, is dat
dus Adalbert Koszynski!* Hjj boog zich
voorover eu beschouwde het portret aandach
tig. .Zonderling, maar hij herinnert mjj aan
iemand, dien ik eenmaal ontmoet heb, doch
ik kan mij niot bezinnen waur. Een energie-
ken kop, maar alles behalve mooi.'
Hoe laag van hem, om zich den goed-
koopen triumf over den ufgewezen modemin
naar te veroorloven, dacht de verontwaardigde
Jinka, en huaslto zich daarop te verzekeren,
dat zij Adalbert altjjd een knappen man ge
noemd hadden.*
«Over den smaak valt nu eenmaal niet te
twisten,* antwoordde hjj met een spottenden
lach, draaide aan zjjn knevel eu wendde zich
tot Felicia, om zich tot Felicia, om zich door
haar de andere personen op hot portret te
laten noemen.
Breng mij nu ook eens spoedig do photo
graphieën vun je ouders en vooral dio van
jou, verzocht zjj vleiend, uadut zjj met hare
verklaring gereed was».
(Arme bruid* zeide hij en zag haur daarbjj
teeder aun, .arme bruid-wier eersten wonsch
ik al dadelijk onvervuld moet laten. Ja, ja,
Felicia, leer mjj maar bij tyds kennen, met
al mjjne eigenaardigheden en grilleu. Er
bestaat geen photographio van mjj en er zal
er ook oirnincr eene komen, want vau dit
caricatuurconterfeitsel van het menschcljjke
aangezicht, dat alleen door een behendig bjj-
werker kun verholpen worden, heb ik steeds
een alkeer gehad.*
«Maar alle geëngageerden paren laten
zich toch photographeeren zeide Felicia.
«Moeten wij het daarom ook doen? Mis
schien wel met den onvermijdelijken bouquet
zeide hjj glimlachend. «Een bruidsphotographie
is van allen nog de erg-te. Hebt ge ooit een
bruidspaar gericn, da: gephotographeerd, zich
niet belachelijk heeft aangesteld Daargela
ten nog, dat er naar mijne meening eene
soort ontwijding in ligt, om zjjno gevoelens
als bruid en bruidegom voor den photograaf
en voor de geheele wereld ten toon te
spreiden.'
Maar zal ik dan ook uw portret niet
mogen bezitten vroeg zjj een weinig bits.
,Ik zal mjj voor u laten uitschilderen, als
ge het zoo hebben wilt,* antwoordde hjj,
maar lot eene dubbele pliotogruphic zal ik
nimmer overgaan.
Bedenk toch eens,* ging hij vleiend voort,
toen hij de uitdrukking van teleurstelling op
haar gelaat las, ,dal gjj voor mjj niet meer
Felicia zoudt wezen, door een photogruuf
misvormd. De doorzichtig heldere huidkleur,
het donker Huweel der oogen, de gouden
glans van het haar, hoe zou een photograaf
dit alles kunnen weergeven?»
•Zullen wij er dan van moeten afzien, om
nimmer meer een beeld vun Felicia onder de
oogen to krjjgen vroeg mevrouw Lentows-
ku, die de laatste gezegden gehoord en se
zeer laf had gevonden.
«O, volstrekt niet, lieve mama. Wanneer
wjj ons eerst maar eens in Kr. hebben ge
vestigd, laat ik door Sluchow Felicia uit
schilderen. Hjj heeft een door God begena
digde hand, hjj alleen kan hare koninklijke
schoonheid ten volle recht doen wedervaren,*
zeide hij half lnid en boog zich teder naar
zijne bruid toe.
Met oogen, die van vreugde straalden, zug
zjj naar hem op, in dexe woorden lag iets,
dat haar behaagde, wjjl het haro jjdclbeid
streelde, niet, dat zjj eene overdreven meening
van hare eigen schoonheid had, maar uit te
steken boven anderen, iets te hebben, wat
de vaak benjjdc vriendinnen en kennissen
zich niet konden gunnen, dat was het, wat
voor haar eene groote bekoorljjkheid bezat.
Beide ouders hadden echter zijne woorden
gehoord, Felicia's blijden blik gezien, en
beiden gevo ldcn zich onaangenaam aange
daan, en gaven ieder op zjjnc wijze zijn mis
hagen te kennen.
Pas maar op, dat ge Felicia s hoofdje
niet op hol brengt,* waarschuwde do vader
vriendeljjk. «Mjjne vrouw vcrwjjt mjj toch
al, dat ik in dit opzicht niet werkeloos ben
gebleven. Gjj moet dus opvoeden in plaats
van verwennen.* Mevrouw Lcntowska was
veel scherper. Zij had in Kulgatschcw's
woorden eene zekere snocvcrjj meenen te
vinden, een ondeugd, die zjj zoo innig veraf
schuwde, dat de bloote verdenking daarvan
voldoende was oin terstond den goedeu indruk
te vernietigen, dien zijn eerste optreden op
haar had gemaakt. «Alles anders en beter te
willen hebben dan andere menschcn, dit deugt
voor niemand I* antwoordde zjj op hare meest
bitse wjjze. «En wat Felicia betreft, zoo heb
ik er ii steeds opmerkzaam op gomaakt, hoe
weinig het juist voor haar deugt, om haar
zooveel van de vroegere glans der familie te
vertellen. Zjj is langzamerhand tot de overtui
ging gekomen, dat ook zjj iets dergcljjks te
vor Jeren heeft en in dit verlangen naar pracht
en weelde, dat zich bjj haar ontwikkeld heeft,
ligt ieu zeer gevaarljjks.»
Kulgatschew was volstrekt niet genegen
om >ich de terechtwijzing zijner aanstaande
schoonmoeder te laten welgevallen: «Pracht
en rjjkdom zjjn niettemin toch heerljjke goc-
lderen,» antwoordde hjj. «Wien eenmaal hot
verlangen daarnaar heeft aangegrepen, die
kan hel onmogeljjk meer kwjjt raken.*
Wellicht,* antwoordde Lcntowska droog
jes. «Iedere beursspeculant is er door aan
gegrepen, er is vrjj wat betera, waarnaar men
haken moet.»
Dat ben ik niet met u eens,» hernam
Kulgatschew, dio in vuur geraakte. «Als
kindersprookjes, waarmede men volwassen
kinderen in slaap brengt, beschouw ik al die
phrasen van verachting van tydcljjkcgoedcren.'
Een beweging van schrik van Felicia, een
blik op het misnoegde gelaat van den profes
sor zeiden hem, dat hjj zich op een gevaar
lijk terrein had begeven, hjj draaide dus bij.
«Mijne familie is door tirannie in armoede
gestort geworden,» zeide hjj, .daarom hecht
ik aan den rjjkdom zeker eene te overdreven
waarde. Maar denk er ook eens om hoe
veel goeds men cr mede kan stichten. Dio
goederen in de rechte handen gelegd, die-
vaak zoo onbilljjk verdeeld zjjn, zouden het
lot der mensehen geheel kunnen wjjzigen en
de aarde tot een paradijs maken.»
Welk eono gemeenplaats,* dacht do pro
fessor. To goedhartig cn te beminneljjk om
iets \*an zijne gevoelens to laten bljjkcn, deed
hjj buitondien zijn best om den onoangena-
inen indruk te verzwukken, dien de bittere
uitval van zjjnu vrouw nagelaten moest heb
ben. «Gjj moogt mjj niet uls een verachter
van rjjkdom uit principe beschouwen,* zeide
hjj glimlachend. „Als Anna niet in haar
hnmeur is, verwjjt zjj mjj zelfs, dat ik een
aanbidder van het gouden kalf ben. Enfin,
dat znllen wjj nn maar daar laten. Eén zaak
zult ge me echter moeten toegeven, dat maar
weinigen van den mammon gebruik maken
in den zin en op de wjjze, die gjj noemdeL
Op hoerden heeft hjj niet intege deel een
duivelschon invloed uitgeoefend 1 iioo menig
warm hart heeft hjj versteend, hoe menige
hand gesloten, die tot geven altjjd bereid
was. Doch dat zjjn ervaringen, die men eerst
in latere jaren opdoet en hel doet mjj innig
genoegen, dat ze u tot dusver vreemd zjjn
gebleven.»
Mevrouw Lentowska had het einde van
't gesprek niet afgewacht, de schoonzoon was
geen man naar haar hart; spoedig was zjj
't daaromtrent mot zich zelve eens en vond
zjj het daarom beter om zich in huishondc-
ljjke zaken te verdiopeo, dan met hem zulk
een vinnigen woordenstrijd te voeren. Toen
zij terugkeerde, was zjj gevolgd door hare
dienstmeisjes, die bergen van zoet gebak en
allerhande lekkernijen naar binnen droegen.
Dc dochter des huizes werd gelast deze aan
tafel te verdeelen, cr begon een druk heen-
en weerloopcn, waaraan maar geen eindo
scheen te willen komen, daar het alles bchalvo
gemakkeljjk was, om aan alle wenschen der
criiisclio huisvrouw te voldoen.
Middclerwjjlo had Kulgatschew met don
professor een gesprek aangeknoopt, hjj was
overgegaan tot eene beschouwing van de,
aan don wand hangende portretten cn was
ten slotte voor de photographie der gezamen
lijke familie bljjven stilstaan, die hjj nauw»
keurig bekeek.
(Wordt vervolgd^
