KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Helder, Texel, Wieringen en Anna Paulowna
No. 3719.
Nieuwsberichten.
Woensdag 7 October 1808.
36ste Jaargang
Bureau: Spoorstraat.
Telefoon 59.
Bureau: Koningstr. 29.
Interc.-Telefoon 50.
Tweede Blad.
HELDER, 6 October.
Voetbal.
De stryd in Hoorn.
Een schitterende overwinning van het
H.V.B. XI. Waarlijk, we hebben ditmaal
reden tot groote vreugde, voor de eerste keer,
dat de H.V.B. een Xl-tal uit laat komen in
de lste klaBse van seriewedstryden, hebben
we met beslissende cyfers, 27 Sept. met,
4 Oct. zonder verlenging het verguld zilveren
kruis, benevens eene eereprys voor best
doelgemiddelde veroverd, een succes, dat we
aan een welberekend, stevig en enthousiast
spel van een geheel elftal hebben te danken.
Na 27 September, na een zeer zwaren
stryd er in geslaagd te zijn een overwinning
van 2—1 op .Sport'- (Hoorn) te behalen,
vertrok ons elftal 4 Oct. 's morgens met den
trein van 7.32, thans met 2 invallers, naar
Hoorn, teneinde de seriewedstrijden te vol
eindigen.
Een groot aantal sportvrienden, gewapend
met fietshoorns en toeters, vergezelden het
elftal en in opgewekte stemming bereikten
we Hoorn, onder begunstiging van prachtig
weer. In Hoorn werd het Ned. koffiehuis
opgezocht, waarvan de eigenaar zoo welwil
lend was de vergaderzaal voor kleedkamer
af te staan en van hieruit ging het in diverse
groepjes naar het voetbalterrein, waar het
overgroot publiek de op groote aanplak
biljetten aangekondigde wedstrijd: Volhar
ding" (Hoorn) H.V.B. XI, met ongeduld
stond af te wachten. Eindelijk neemt onder
leiding van den heer Rauch, scheidsrechter
der N.V.B. de stryd een aanvang. Captain
Kamp schynt den toss" gewonnen te hebben,
want Helder speelt eerst tegen wind en zon
in. Om 10 uur wordt afgetrapt. Onmiddellijk
zyn de Hoorenaars in volle actie, doch stuiten
telkens af op het prachtig werken van onze
middenlinie. Overigens schynen onze manne
tjes nog niet erg op dreef te zijn, doch de
langen zit in den trein in aanmerking geno
men, zyn ze in goeden vorm. Geruimen tijd
blyft de stryd in het midden van het veld,
toen na mooi samenspel van onzen rechter
vleugel de rechtsbuiten, na een prachtschot,
er in slaagt Helder de leiding te verschaffen.
De hoorns, enz. maken een oorverdoovend
lawaai, tot groote ergernis v.n het publiek,
dat, zooals men wel begrypen kan geheel op
de hand van den jubilaris was. Volharding"
komt nu met reuzenspoed opzetten en wer-
kelyk, na korten strijd slaagt zij eringelyk
te maken onder een waar Indianengeschreeuw
der toeschouwers (stand 11). De onzen
laten echter den moed niet zakken, herhaal
delijk wordt prachtig spel door de linker
vleugel geleverd, terwyl de onstuimige aan
vallen van VolhardingW' voorlinie afstuiten
op de taaie verdediging onzer achterhoede,
die, tusBchen 2 haakjes, sloot als een bus.
Tenslotte weet onze rechtsbinnen na een mooi
schot den stand op 2 1 te brengen. Het
spel is thans vry forsch, zonder ruw of ge
meen te zyn. We zien nog een vrye schop
tegen ons geven en ,dan is de eerste helft
voorby. In de pauze voelen we ons nog lang
niet gerust over den afloop.
Wel is waar hebben we de leiding en dat
zegt veel, maar .Volharding-' speelt op de
hand van het publiek en ach, er kunnen zoo
gauw een paar puntjes gemaakt zyn.
We hebben slechts korten tyd voor over
denking, want weldra komen de beide teams
in het veld voor de tweede helft. Eenige
oogenblikken gaat het spel heen en weer
maar dan nemen de Hoorenaars de overhand
en is het onze verdediging, die grootendeels
het werk heeft te verrichten. De partyen
zyn thans zoowat aan elkander gelijk. Onder
aanvuringen van het publiek worstelt Hoorn
om den gelykmaker, doch onze middenlinie
weet combinatie onmogelyk te maken. De
tyd gaat z'n gang, nog eenige angstige oogen
blikken beleven we, voor het doel, doch na
eenige minuten is de 2e helft voorbij en Hel
der heeft welverdiend met 21 gewonnen,
waardoor we 's middags in de finale uit moes
ten komen tegen Sport" (Zaandam) om
elkander het kruis te betwisten. Van lij'2
uur vertoefden we in het vorengenoemde
koffiehuis, teneinde een welverdiende rust te
genieten en eenige versterkingen tot ons te
nemen, totdat we ongeveer 2 u. ons weer
naar 't veld begaven, wel eenigszins vermoeid,
maar toch vastbesloten, r Sport", dat dien
dag nog niet gespeeld had en dus nogversch
W88, den nederlaag toe te brengen. De be
langstelling op het terrein was thans bijzon
der groot en noodig is het te vermelden, dat
nn geheel Hoorn op de hand van Helder
was. Weer wint onze captain den ttoss",
weer beginnen we met tegen zon en wind
te spelen. Al dadelyk komt «Sport', zich
van onze vermoeidheid bewust, krachtdadig
opzetten. De zon is zeer hinderlyk en een
gevaarlyk evenement; voor onzen goal is met
moeite te keeren. Dan echter verplaatst zich
het spel naar Sports helft en het schitterend
samenwerken onzer voorhoede en middenlinie
waakt thans voor gevaarlijke uitvallen. De
beide backs en de keeper van Sport zijn
echter in enorme conditie, zoodat doelpunten
uitblijft, en rust intreedt met de stand 00.
Na een korte pauze begint de 2e helft. Thans
hebben we het voordeel de zon in den rug
te hebben. Dadelijk zit onze voorhoede op
Sports helft, ze werkt schitterend. Doelpun
ten kan dan ook niet uitblyven en weldra
zwicht de keeper voor een hard schot, dat
ons de leiding verschaft. De fut gaat er uit
bij Sport en merkwaarkig is het dat Helder
nu juist komt opzetten, 't is of de slapheid
van 's morgens plaats heeft gemaakt voor
een vurig begeeren naar het «koperen din
getje". Het Bpel van bet gansche elftal is
dan ook magnifiek en het publiek is vol
enthousiasme. Weldra wordt no. 2 en no. 3
gemaakt, waartegen Sport slechts 1 teg
punt kan boeken (stand 31). Sport speelt
thans het spel van de overwonnene. Her
haaldelijk worden schoten gelost, no. 4 en 5
doen weldra het net trillen. De geestdrift
stygt ten top als even voor tyd een onhoud
baar schot het half dozyn volmaakt, (stand
6—1. Even later wordt tyd gefloten en de
overwinning is ons. Donderend rollen de
hoera's voor Helder over het veld en als
de photograaf het terrein betreedt, wordt
Helder snel vereeuwigt. Begeleid door een
talrijke menigte, trokken we naar onzen
kleedkamer, maakten daarna een wandeling
door de stad om te ongeveer 7 u. terug te
keeren, teneinde de prysuitdeeling bij te
wonen. Na kruis en medaille in ontvangst
genomen te hebben neemt onzen captain het
woord. Hy feliciteert f Volharding" met haar
10-jarig bestaan, bedankt den scheidsrechter
en heft ten slotte een „three cheers" aan
voor Volharding", waarmede alle aanwezigen
van harte instemden. Onder het schallen der
trompetten en het zingen van het bekende
voetballiedje, trokken we naar den trein en
arriveerden 's avonds 10J u. brullende en
cheerende in Helder, waar een talrijke me
nigte ons elftal opwachtte. Zoo ging het in
optocht naar «de Pool", waar op den goeden
uitslag van dezen dag gedronken werd en nog
menige cheer op de H. V. B. uitgeschreeuwd
werd. Voor belanghebbenden zij nog even
medegedeeld dat de behaalde prijzen in de
etalage van den heer Kokelaar, Kanaalweg,
zullen worden geexposeerd.
Tram Wieringen-Schagen.
De paaltjes voor den lokaal spoor-tramweg
WieringenSchagen, die wyzen, welke grond
volgens het plan dient onteigend te worden,
zijn ie Wieringerwaard geplaatst. De ronde
geven het hart van den weg aan, de vierkante,
hoeveel breedte hy daar moet hebben.
De meening is geuit en daarvoor is
zeker alle grond dat het ryden met paarden
door de coupures (by de molens) in de toe
komst alle voorzichtigheid van den voerman
vorderen.
Ergerlijke verwaarloozing
Uit Velseroord, naby IJmuiden, wordt aan
fde Telegraaf gemold, dat een afschuwelijke
geschiedenis is aan het licht gekomen.
In een klein huisje aan den Driehuizerweg
woont een oude vrouw, De B. genaamd, met
hare dochter. Een niet-inwonende dochter,
die hare moeder wenschte te bezoeken, werd
gedurig de toegang geweigerd, op grond,
dat de oude vrouw ziek was. Zij vertrouwde
de zaak niet, dacht aan opsluiting of mis
dadig opzet en diende een klacht in by den
heer N., wethouder, omdat het hoofd dor
politie, de burgemeester, afwezig was. Nadat
de heer N. de overtuiging had gekregen,
dat hier niet de gewone overdrijving domi
neerde, zegde hy een onderzoek toe, nog
denzelfden dag te houden. Ter assistentie
nam de heer N. den gemeente-opzichter K.
mede.
De vrouw liet een onderzoek toe, wat
betreft de verlof-lokaliteit on de zoogenaamde
huiskamer, doch weigerde den toegang naar
een ander vertrekje.
Nadat de hulp der politie was ingeroepen,
bezweek ze eindelijk voor de dreigende
gevolgen en ging de heeren voor door een
keukentje, een donker trapje op on opende
een deur, die toegang gaf tot een hok van
1.90 M. lang en 1.50 M. breed. Een walge
lijke stank sloeg den heeren in het gelaat
en deed ze aanvankelijk terugdeinzen. Yan
deze gelegenheid maakte de vrouw gebruik
een vuile paardedeken van den grond te
rapen en die in een soort bedstede of kast
te werpen.
Toen men den moed had het stinkhok
binnen te treden, zag men een poel van
onreinheid en vuilheid. Dikke spinnewebben
en groote spinnen en ander ongedierte sche
nen de eenige bewoners te zijn. De vrouw
had zich voor de bedstede geposteerd. Nadat
men baar met dreigementen had verwijderd
en de vuile paardedeken had opgebeurd,
vond men daaronder het nagenoeg geheel
naakte lichaam van de oude vrouw, grauw
bruin van vuil, overdekt met ongedierte.
Toen men na veel moeite tot het bewust
zijn van de ongelukkige kon doordringen,
kon men uit de zwakke geluiden niet anders
hooren dan dorst.... dorst.
Onmiddellijk werd een medicus ontboden,
die verklaarde, dat de toestand van de
patiënte hier geen grondig onderzoek toeliet
en overbrenging naar een ziekenverpleging
gebiedend was. Daarvoor is evenwel toe
stemming van de patiënt of de familie noodig,
die men direct niet kon verkrijgen.
Toen den volgenden dag de burgemeester
terugkwam, deelde de heer N. hem het geval
mede en werd onmiddellijk overgegaan tot
onbewoonbaarverklaring van het krot.
Een klein bezit in geld van de oude vrouw
Bchijnt de ontaarde dochter, een vrouw met
slechte reputatie, tot deze afschuwelijke behan
deling gedreven te hebben.
In den avond schoolden de buren, onder
het uiten van bedreigingen, voor de woning
samen.
De ontsla'gen Gemeente-ambtenaren
te Amsterdam.
De aangekondigde buitengewone vergade
ring van den Amsterdamschen Bond van
Gemeente-ambtenaren, ter bespreking van
het ontslag uit den gemeentedienst van de
heeren A. Buriks, Z. Gulden on G. J. A.
Smit Jr., vormende de commissie van redactie
van het bondsorgaan. «Het Prinsenhof" heeft
Vry dagavond in de groote zaal van .Belie
ven* plaats gehad. Deze vergadering was
niet voor de pers toegankelijk. Na afloop
werd de navolgende mededeeling aan de
pers verstrekt:
Aanwezig waren ongeveer 600 leden. De
ontslagenen werden met donderend applaus
ontvangen. Na opening van de vergadering
door den tweoden voorzitter, den heer G. de
Koning, stelde deze voor de ontslagenen in
hunne bestuursfunctie's te handhavenhiertoe
werd by acclamatie besloten.
Ingekomen waren verschillende adhaesie-
betuigingen van verschillende vereenigingen
van ambtenaren en werklieden en van Ge
meente-raadsleden.
Voor de wcerstandskas was ingekomen
f 250 en tevens is toezegging gedaan van
f 190 per maand. Bovendien zegden ambte
naren van enkele afdeelingen toe 1 °/0 van
hun salaris te zullen storten in de weer-
standskas
Zonder stemming werd de volgende motie
aangenomen»De buitengewone vergadering,
enz. keurt ten sterkste af het ontslag uit
den gemeentedienst van de redacteuren van
«Het Prinsenhof*.
Daarna werd besloten de volgende actie
te voeren, in overleg met andere organisa
ties, waarvoor het hoofdbestuur een blanco
mandaat kreeg:
1. het zenden van een adres aan den Ge
meenteraad;
2. het beleggen van openbare vergade
ringen
3. het uitgeven van een manifest aan de
burgerij.
De vergadering droeg over het algemeen
een zeer geestdriftig karakter.
De heer G. J. A. Smit Jr. was behalve
lid van de redactie-commissie, voorzitter van
den bond, in welke functie hij is gehand
haafd. De vergadering is, na de opening,
verder door hem geleid. Beide anderen heb
ben geen zitting in het hoofdbestuur van
den bond.
Voorts vernemen wij, dat de heer A. Buriks
de schrijver is van het geïncrimineerde artikel
Erger dan Russisch", terwyl het gewraakte
onderschrift onder het stukje over een .Slecht
lokaal' van de hand des heeren Smit is.
De heer Buriks, hiervoren genoemd, was
voor het dreigend ontslag gewaarschuwd en
schreef toen onder dagteekening van 28
September een brief aan zijn beide collega's-
redacteuren van .Het Prinsenhof', waarin
hy ontslag nam uit gebrek aan tyd en op
grond van den toon, waarmee hy (de schrij
ver van .Erger dan Russisch') zich niet
langer kon vereenigen.
Zaterdagmorgen werd het dagelyksch be
stuur van den Amsterdamschen Bond van Ge
meente-Ambtenaren te Amsterdam een au
diëntie bij den burgemeester toegestaan. Bij
monde van den heer Broerse verzocht het
bestuur de mogelijkheid te overwegen de
ontslagenen weder in gemeentedienst terug
te doen keeren. De burgemeester antwoordde
hierop, dat dit verzoek aan het college van
B. en W. ter zynertijd zal worden overge
bracht. Op de vraag wanneer het antwoord
dan tegemoet kan worden gezien, deelde de
burgemeester mede, dat dit ter zjjner tyd
wel bljjken zou. Dat de burgemeester bereid
was over de zaak eventueel na daartoe door
hen gestelde vragen uitvoerig te spreken,
mag wel hieruit blijken, dat de burgemeester
zich de bescheiden op de zaak betrekking
hebbende had doen geworden.
De „Club de Bienfaisance".
Eenigen tyd geleden nam in een voornaam
hotel te Amsterdam een beschaafd Duitscher
zijn intrek. De man gaf door zyn geheele
voorkomen, zyn gentleman-manieren en w. 1-
verzorgde kleeding, den indruk van een deftig
man. Zijn omvangrijke bagage, vol fijne zaken,
deed bovendien nog vermoeden, dat hy iemand
van voornamen huize was.
Vreemd kwam het den administrateur dan
ook voor, dat, nadat reeds eenige malen de
rekening was aangeboden, er maar geen
betaling volgde.
Ten slotte gaf de administrateur den gast
nadrukkelijk te kennen, dat men toch gaarne
voldoening van de nota wenschte.
Na eenige aarzeling bekende de Duitscher
toen, dat hy in de .Club de Bienfaisance"
gespeeld en al zyn geld verloren had.
Hy was zonder een cent op zak, doch
beloofde aan een familielid in Londen te
zullen schryven, waarop hem dan na enkele
dagen geld zou worden toegezonden en de
nota betaald.
Toen de termjjn verstreken was en de
betaling nog steeds op zich liet wachten,
deelde de administrateur het geval aan den
directeur mede die nu zelf den Duitscher tot
betaling aanmaande.
Ik heb een goeden vriend, dien zal ik even
geld gaan vragen en u dan betalen, sprak
do Germaan. Wie is die vriend? vroeg de
directeur. Maar daarop moest de Duitscher
het antwoord schuldig blyven. De politie
werd nu gewaarschuwd en twee rechercheurs
begaven zich naar het hotel. Alvorens zy
werden binnengelaten, deed eerst de directeur
nog een poging, welke mislukte. De recher
cheurs werden binnengeroepen, terwijl de
Duitscher nog te bed lag. Hy vroeg hun,
zich een oogenblik te willen verwjjderen,
opdat hy toilet kon maken. De politiemannen
voldeden aan dit verzoek en nauwelykB
hadden, ze zich verwjjderd of de ongelukkige
gast greep een mes en sneed zich den hals af.
Bij den heer Politzer van do -club" werd
natuurlyk een onderzoek ingesteld naar de
waarheid van het beweren van den Duitscher.
Het bleek juist en de heer Politzer riep uit
Had mij maar even gewaarschuwd, dan had
de club de hotel-rekening wel betaald.
Tel."
Arme oude.
Langen tijd was 't al het onderwerp van
iederen dag in de Anjeliersstraat te Amster
dam. De stokoude man van 78, die woonde*
in den kelder op 224. In geen maanden bad
je hem meer gezienen wie eens naar binnen
gluurde, zag in het lage, donkere hol niets
dan een onbeschrijfelijke opeenhooping van
allerlei rommel en vuiL Ging de deur open,
dan stroomde het grondwater over den drem-
pel, dat ter hoogte van een halven meter
stond, en waarop men de stukken afgebrok
kelde vloer zag dryven.
Dat de oude man er nog leefde, wist ieder,
hij er nog steeds niet uitgedragen was.
Hy woonde er met een zoon, die den gan-
schen dag dronken was, en met een dochter,
door ellende en armoede te zeer afgestompt
en ontzenuwd, om tenminste aan haar ouden
vader de hoogst noodige zorgen te wyden.
Maar niemand zag hem meer do laatste
maanden, omdat hij in het vochtige hol zoo
rheumatisch was geworden, dat hy zyn vuile
legerstee onmogelyk meer kon verlaten.
Broer en zuster voorzagen, zoo goed het
ging, door bedelen in het onderhoud.
Zooals gewoonlijk, werd er veel gepraat
over het onhoudbare van den toestand, maar
gedaan werd er niets. Totdat dezer dagen
een goedhartige buurvrouw het kloeke be
sluit nam eens in den gribus door te dringen.
Daar vond ze, wadend door het stinkende
grondwater, den ongelukkigen, hulpeloozen
oude op z'n bed in een toestand van zoo
verregaande verwaarloozing en schrikkelijke
vervuiling, dat het haar ergste verwachtin
gen nog overtrof. Hij weigerde echter zich
te laten vervoeren, omdat hij, zooals hy zeide,
gezond was van hart, en hij al 27 jaar in
dien kelder had gewoond.
Toen werd de Geneeskundige Dienst erby.
gehaald, nadat de oude in een houtloods,
aan den overkant op een stoel was gezet,
waar hij nu maar geduldig zijn lot zat af
wachten.
Medelijdende buurvrouwen verschaften
hem brood en koffie, die hy gulzig verslond,
en ook een pijpje tabak, waarom hij hulpe
loos zat te kreunen.
En onderwyl verweten zij den zoon, die
er werkloos bij stond, zijn schandelijk ge
drag en scholden hem voor »lek jenever
vaatje, malle verhuiswagen', enz. Dat duur
de zoo totdat de fietsbrancard kwam, waarin
de broeder den ongelukkige voerde naar het
O. L. Y. Gasthuis, om te worden gereinigd.
Hier zal hij eenige dagen blijven, maar wat
dan met hem zal worden begonnen, weet
men nog niet.
Donderdagnacht zijn de buren uren laDg
bezig geweest om het water uit den kelder
te scheppen, totdat ze het hopelooze van dat
werk inzagen. Bij den grenzeloozen rommel
vonden ze o.a. een heele ris doode ratten,
die aan touwtjes aan de zoldering waren op
gehangen. Vermoedelijk het werk van den
dronken zoon.
In de buurt doet het gerucht >*e rondte,
dat er een tamelijk groote waarde aan porse
lein in den kelder aanwezig moet zijn.
(,Echo«.)
Poging tot moord.
De Amsterdamsche rechtbank veroordeelde
Vrjjdag tot 2 jaar gevangenisstraf (geëischt
was 3 jaar) den 21-jarigen stuurman, die
gelyk in het verslag v an de behandeling
op 18 Scptemher uitvoerig medegedeeld
en den avond van 4 Augustus jl. in de Kruis-
laan onder Watergraafsmeer een revolverschot
had gelost op zijn 19-jarig liefje, op haar
iuitdrukkelyk en ernstig verlangen om haar
van het leven te berooven", welk schot haar
wel bloedend in het hoofd verwondde, doch
overigens geen ernstig gevolg had.
Inbrekers ontsnapt.
De Rotterdamsche politie heeft Vrydag-
nacht pech gehad. Te 2 uur ongeveer bemerk
ten de omwonenden dat een 4-tal inbrekers
was in het groote pand der manufacturiers
firma G. A. Keunen aan de Hoogstraat. De
dieven vonden in het magazijn blijkbaar wei
nig van hun gading cn drongen toen door
naar het kantoor, waar ze, na een vruchte-
looze poging om de brandkast te forceeren,
alles ondersteboven haalden en f 10 meenamen.
Hoe de lui er in gekomen zyn is nog een
raadsel. Doch hun uittocht geschiedde over
daken, waarbij ze een gordijn aan een dak
goot bonden om zich te laten zakken. Toen
de politie verscheen, wisten de dieven in de
richting Kralingen te ontkomen
Herstellingsoord voor spoorwegpersoneel.
In de nabyheid van Nijmegen zal, naar
vernomen wordt, een herstellingsinrichting
voor spoorwegbeambten der S S., N. C. S.
en N. B. D. S. opgericht worden.
De commissie voor spoorwegpersoneel ten
minste heeft reeds onderhandelingen aange
knoopt met den heer Blanckenhagen over
den verkoop van de villa Vlandry, een fraai
gelegen landgoed in den omtrek van den
Groesbeekschen weg. Het buitenveiblyf, dat
de commissie reeds bezocht heeft, is van
vrij groot uitgestrektheid, ongeveer 20 H.A.
met daartoe behoorende bouw- en weilanden
en boomgaarden, dus wel geschikt in zoo'n
heerlijke en gezonde omgeving om tot een
herstellingsoord te worden ingericht.
Tweede Kamer.
In de Vrijdag gehouden vergadering der
Tweede Kamer heeft de minister van justitie
op een vraag van den heer Roodhuyzen ge
antwoord, dat aan de gebroeders Bos uit
Opperdoes, die Frans Rosier grepen, ua over
leg met en op last van den minister van
binnenlandsche zaken, ieder f100 belooning
iB toegekend.
Ommen.
Naar wij met zekerheid vernemen heeft de
heer Th. de Meester, oud-minister van finan
ciën, de hem van wege de liberale partij aan
geboden candidatuur voor het lidmaatschap
der Tweede Kamer in het kiesdistrict Ommen,
aangenomen. (.Zw. Ct".)
Ommen en Sneek.
Wij hebben gemeld, dat dr. Kuyper de
candidatuur voor Ommen heeft aanvaard. In
verband met dit besluit van den anti-rev.
leider verdient vermelding de volgende drie
star in ,De Standaard'.
De vacaturen voor de Tweede Kamer in
de districten Ommen en Sneek komen hoogst
ongelegen, en het kan niet genoeg betreurd,
dat ze beide de antirevolutionaire party gelden.
Het worden keuzen voor nog geen zes
maanden, want begin Mei loopt het parle
mentaire steekspel in de residentie af.
Voor die zes maanden zich al de inspan
ning en al de kosten van een Kamerverkie
zing te moeten getroosten, is veel van onze
mannen gevergd. En bovendien zal het uiterst
moeilyk zyn candidaten te vinden, die voor
zoo kort tijdbestek zich beschikbaar zullen
willen stellen.
Men weet volstrekt niet of men in Juni
weer ingekozen wordt, wijl de stukken dau
zoo geheel anders op het schaakbord komen
staan. Het is daarom ondenkbaar dat men
er zijn werkkring om prijsgeeft. Koos men
plaatsvervangers tegelijk met leden, het zou
zooveel gemakkelijker zijn.
In menig ander land zou men om zulke
zetels voor zes maanden niet eens den stryd
aanbinden, maar de zetels overlaten aan de
party die ze in bezit had.
Of dit ook ten onzent mogelijk zal zijn,
durven we niet beslissen, al hoorden we dat
er in Sneek reeds op gezinspeeld is.
Maar in elk geval kan men wel aannemen,
dat wie gecandideerd wordt, al verzet hy
zich niet tegen de candidatuur, by eventueele
benoeming niet zal nalaten den tijd van be
raad te nemen, die art. 136 van de Kieswet
hem toekent. (»H.blad'\)
Het rijtuigongeluk te Breukelen.
Omtrent het ernstig rijtuigongeluk te Breu
kelen, waarvan is melding gemaakt, wordt
aan de Tel. gemeld
Een zestal dames en heeren, die de ter
aardebestelling van den heer C. Terpstra,
den neef en compagnon van de heeren Yan
Maurik, sigarenfabrikanten, hadden bjjge-
woond, zouden tegen zeven uur met een rij
tuig van de villa ,Groenevecht" der familie
Terpstra naar het station vertrekken.
Aangezien twee dezer personen, de heeren
Justus van Maurik Jzn. en Louis van Mau
rik, van oordeel waren, dat de brug, die van
de villa naar den grindweg leidt, mogelyk
niet sterk genoeg zou zyn om zulk een zwaar
bezet rytuig te dragen, besloten zy loopende
de villa te verlaten en 'eerst op den grind
weg in het rytuig plaats te nemen. Juist
toen de landauer de brug overreed begon
het paard te steigerende heer Justus van
Maurik greep het echter by den teugel, deze
eerst weder loslatend, nadat het dier gekal
meerd scheen. Korten tijd later ging het
paard plotseling achteruit steigeren, met hei
noodlottig gevolg, dat het rijtuig van den
smallen grindweg afraakte en in de Vecht
terecht kwam. De beide heeren VanMatfrik
waren net van plan ook in te stappen.'t Was
zoo donker, dat er zelfs op korten afstand
vrijwel niets te onderscheiden viel; het rij
tuig met de inzittenden was in de duisternis
verdwenen.
Weldra bleek, dat de echtgenoote van den
heer L. van Maurik, op diens waarschuwende
kreten, nog bytyds uit het rijtuig gesprongen
was en dut de heer A. Steiubock, die op de
bok was gezeten, evoneens bytyds den be-
ganen grond bereikt bad. Ook de koetsier
wist zich intyds te redden. De twee inzit
tende dames, mevrouw Bremer uit Delft en
mevrouw Van Blom uit Leiden waren met
het rijtuig in de duistere diepte verdwenen.
Redding scheen vrjjwel onmogelyk, aangezien
men geen hand voor oogen zien kon. Toch
werd gelukkig door de dochter van de weduwe
Terpstra, Meta Terpstra, ontdekt, dat er
iemand in do Vecht dreef, en toen is de heer
J. van Maurik er in geslaagd deze dame,
het bleek mevrouw Bremer to zyn, aan wal
te brengen. Maar men slaagde er niet in
mevr. Van Blom te redden. Nadat er naar
het rytuig gedoken was, bleek er niemand
meer in te zitten het ljjk van mevr. Van
Blom werd later aan den tegenover gelegen
oever opgehaald.
Verongelukte schepen.
Volgens Bureau Veritas zyn in de maand
Aug. verongelukt 48 zeil- en 28 stoomschepen,
als
Zeilschepen 4 Amerikaansche, 16 Engol-
sche, 11 Fransche, 1 Italiaansch, 7 Noorsche,
1 Russisch, 1 Zweedsch, 1 Chileensch, 2
Dcensche, 3 Duitsche en 1 Spaansch.
Stoomschepen2 Duitsche, 12 Eugelsche,
1 Spaansch, 1 Fransch, 1 Japansch, 4 Noorsche,
3 Oostenryksche, 1 Grieksch, 1 Nederlandsch,
1 Russisch en 1 Turksch.
Hieronder zyn begrepen 6 zeilschepen, die
als verloren worden beschouwd wegens ge
mis aan tijding.
De Scheepsramp bij Smyrna.
Omtrent het vreeselyke ongeluk, in de
buurt van de haven van Smyrna, reeds kor
telings per telegram gemeld, komen thans uit
genoemde stad do volgende bijzonderheden.
De ramp had plaats op den overtocht naar
Cordelio. De «Stambaul'zooals de veronge
lukte stoompont heette, werd even buiten de
haven door de Turksche stoomboot -Cassan
dra' aangevaren, en zonk onmiddellijk. Van
de 200 passagiers, die zich aan boord be
vonden, kwamen er 150 in de golven om.
Hartverscheurende tooneelen hebben zich
afgespeeld. De bevolking is buiten richzelt
van opwinding, en stelt de Hamidye-maat-
schappij, die eigenares is van het stoomschip,
voor de ramp aansprakelijk.
Het Smyrnaa8ch gepeupel heeft de bureaus,,
der maatschappij vernield, en den aanleg
steiger in brand gestoken. De politie staat
machteloos tegenover de woede der volks
menigte.
De overstrooming in Hyderabad.
Latere berichten doen vreezen dat de ramp
in Hyderabad van nog grooteren omvang is,
vooral dat het aantal slachtoffers aanzienlijk,
hooger zal zyn, dan de eerste raming. Eén
berichtgever spreekt zelfs van tienduizend
dooden, maar het is door do verbreking der
gemeenschap onmogelyk de waarde van deze
opgaaf na te gaan.
De Btad Hyderabad met zyn voorsteden en
buitenwijken ligt in een vlakte. De rivier de
Musi loopt langs den stadsmuur, scheidt dus
de buitenwyken en voorsteden van de stad
zelf. De beide oevers waren verbonden door
vier bruggen, waaronder een heel mooie uit
do zestiende eeuw, van 600 voet lengte en
voet breedte, op 23 bogen rustende. Dank
zij de omringende muur, heeft vermoedelijk
de stad betrekkelijk weinig geleden, de voor
steden en buitenwyken zijn echter grooten
deels verwoest. Het dorp Ghauliguda aan
den rivieroever, duizend huizen groot, is ge
heel in den modder weggezonken.
Nu het water gedaald is wordt de atmos
feer verontreinigd door schadelyko dampen,
die vrees voor ziekten doen prjjzen.
De van onderdak en voedingsmiddelen be
roofde bevolking is aan het -plunderen van
graanpakhuizen en drankwinkels geslagen.
Het reddingswerk gaat slechts langzaam voort,
daar niet genoeg handen beschikbaar zijnen
de geteisterde plaatsen moeilijk zijn te naderen.
Een nader bericht meldt-
Eene bijzondere correspondent, dien de
Advocate of India naar Hyderabad beeft
gezonden, beschryft de stad als een groot
graf. De bazaars zyn veranderd in puinhopen,
vol modder en half vergane ljjkcn. Donder
dag zyn zeshonderd lijken uit de modder
gehaald en ergens anders vond men er nog
honderd.
De correspondent schat het aantal dooden
op 50,U00. De Nizam van Hyderabad heeft
vele telegrammen van deelneming, o. a. een
van koning Eduard, ontvangen.
Warenhaus.
De correspondent van de .Telegraaf" te
Berlyn schryft
Berlijn is een Warenhaus rijker geworden,
dat alle bestaande reuzenwinkels overtreft.
Passage-Kaulhaus heet bescheiden dit paleis,
waarby een Tietz, een Wertheim en een
Kauthaus des Westens zelfs achterblyven.
Kaufpalast ware betere naam geweest voor
dezen reuzenbouw, die reeds van buiten met
z'n trotsche zandsteenfaejades en de hooge
poorten, waarin do menschen als mieren ver
dwijnen, een grootschen indruk maakt. Twintig
millioen heeft deze rezonbouw gekost. Gespaard
is er niets, alles eveD onbekrompen. Overal
deftige parketvloeren, salons in groen fluweel
met gouden lambrizeeringen, portalen in helder
gepolyst eikenhout, in geel sienamarmer en
sneeuwwit hout met spiegelfacetten. Een
tapytenzaal in den styl van een Moorsche
moskee, waar van boven een mystiek blauw
licht op den kleurigen rijkdom neervalt. Een
met rijke tapijten bekleede Oostersche wapen
kamer. Een donker gehouden, stemmige con
certzaal. Goudmozaïk, silhyo paneelen en
kristalguirlandes. Geen overdreven gebruik
van messing, dat als goud wil glimmen, maar
overal voornaam, rustig brons. Geen parve-
nulge weelde van marmeren beelden op zware
consoles, maar met het gebouw vergroeide,
half bizarre, half symbolieke zandsteen-sculp-
tures. Hier niet de stijve weelde van een
restaurant als Rheingold, waar je in een zaal
met onyxwanden, tusschen marmeren pilaren
en rijk gesmukte nissen, een schotel vleesch
met zuurkool voortachtigpfennigkunt eten
hier jcitt in den toon, weelde, rijk, en toch
niet overladen.
Troef is hier de enorme glazen koepel van
36 meter middollyn on 48 meter hoogte, waar
door het kunstvol geschikte glas een zacht,
blauwachtig licht op het warme mozaïek der
passage neervalt.
Het nieuwe Passage-Kaufhaus voorziet
in alle behoeften. Daar is een salon voor sche-
haarsnijden, zelfs voor manicure en
pedicure, en er is een vleeschhal, waar zeker
wel een honderd gestroopte ossen, varkens
en schapen op een rytje hangen.
In meer dingen nog overtroeft deze nieuwe
inrichting haar concurrenten. Zoo is er in
de vischafdeeling een groot glazen bassin,
waar je de snoek, baars en aal als in een
aquarium ziet rondzwemmen. ,Een snoek van
twee pond, juffrouw Dan verdwijnt 't
schepnet in 't groene water, een glibberige
massa wordt opgevischt, een spartelend slacht
offer er uitgepikt en gewogen. .Twee pond
en een ons, dat maakt juist vijf mark. Mag
't die wezen?En n£ een bevestigend ant
woord, slingert dan de arme snoek zyn staart
door de lucht, wordt met z'n kop op de tafel
te pletter geslagen en nog stuiptrekkend in
een papier gewikkeld. In de afdeeling wild
liggen de geplukte eenden en patrijzen in
vier-, vijfdubbele rijen en hangen groote herten
zelfs een wild varken half gepeld aan de
haken. In de afdeeling kinderspeelgoed is
een groot waterbassin, waar goudvisschen
en miniatuur-torpedo'8, oorlogsschepen en
blikken zeemeerminnen een wedstryd houden.
In de afdeeling meubelen loop je zeker wel
door een veertig verschillend gemeubileerde
monsterkamers en in de afdeeling muziekin
strumenten is een aparte proefzaal met dub
bele houten wanden voor de acustiek. Er is
een bureau, waar je niet alleen je schouw
burgbiljet kunt koopen, maar ook een keu
kenmeid kunt engageeren, een loodgieter of
timmerman bestellen, een woning kunt huren
een kellner kunt krijgen als je eens een
partytje wilt geven, 't Zou me niets verwon
deren als er nog een huwelijksbureau by
kwam.
Van alles natuurlijk de nieuwste snufjes.
Als je buiten voor het liftkamertje wacht
om je naar boven te laten hijschen, zie je
aan kleine, electrische lampjes, waar de lift
zich op dat oogenblik bevindt, en of hy rij
zende of dalende is. Heb je iets gekocht, dan
wordt je rekening met t geld in een koker-
tje gepakt. Het kokertje wordt in een kope
ren buis gestopt. De juffrouw draait een
slinger om, je hoort de lucht sissen weg
is je geld. Door middel van luchtdruk naar
de centrale kas geblazen. Een oogenblik later
floept 't kokertje er weer uit, gekwiteerde
rekening en afgepast geld terug.
Het mooiste van deze inrichting is echter,
dat het geen Warenhaus is, dat slechts aan
een firmant of aan een maatschappij behoort.
Hier is een vereeniging van speciaal-nerin-
gen onder één directie saamgebracht. Iedere
afdeeling behoort aan een anderen winkelier
die z'n eigen inkoopen doet en voor eigen
rekening verkoopt, De kas, do expeditie en
de administratie daarentegen zijn gemeen
schappelijk. Onderlinge aangelegenheden, als
reclame, gebruik der étalagekasten, enz.,
worden door een raad van senatoren gere
geld. Voor het publiek is alles één. Nergens
aparte reclame, overal uniform gekleed per
soneel, nergens een scheiding. Een Ooster
sche bazaar, aangepast aan de moderne maat-
noemen is vervelend ik ben ze ook
allang weer vergeten. Maar één cijfer geeft
wel een kykje op de reusachtige atmetingen
van dit nieuwe koopmanspaleis. De rekening
van den glazenwasscher, voor éénmaal alle
glazen lappen, bedraagt 8000 gulden.
Een chauffeur ais schaker.
Dit is een nieuw gevaar voor automobie-
lende rijke pa'a van min of meer bekoorlijke
dochters. En geen denkbeeldig voorwaar
De eenige dochter van den heer W. A. Spear,
een millionair uit Atlanta, de 17-jarige miBs
Sylva, is er van door gegaan met haars
vaders 20-jarigen auto bestuurder Russell
Thomas en heeft hem in 't geheim gehuwd.
Nog geen jaar was de man in dienst en nu
brengt hy met de erfgename van 1,000,000
dollars by haar meerdeijarigheid, als erfdeel
van haar grootvader, de wittebroodsweken
te Washington door.
De vrouw met den baard.
Een damo wilde dezer dagen in Berlijn,
op een avond in een café op vriendinnen
wachten. Tot haar woede werd haar echter
de toegang geweigerd.
Daarop verscheen in een vrouwenkrant
een pootig artikel, waarin de eigenaar van
het café wel met vrouwelijke hand, doch
niet met zachte, ongenadig bewerkt werd.
De eigenaar antwoordt:
,Ik bcstryd niet het recht van dames om
alleen een restaurant binnen te gaan. Maar
in een café te zijn. Vooral'savonds. Dames,
alléén, zyn blootgesteld aan min of meer
grove beleedigingen, waarvoor dan de directie
ter verantwoording geroepen wordt. De dame,
die reden meent te hebben tot klagen, heeft
een opvallend uiterlijk. Zij draagt een baard,
rookt en trekt de aandacht van de omgeving.
Het heeren-publiek is spoedig bij de hand
met grapjes. Het is in bet belang van de
andere gasten het zoover niet te laten
komen".... enz. enz.
Een zeer logische redeneering van den
waard. Maar by de dame is hij aan het ver
keerde adres. Weer een pootig artikel:
