KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor HelderTexel, Wieringen en Anna Paulowna„
DOOR BEIDER SCHULD.
No. S778.
Zaterdag 10 April 1909.
37ste Jaargang.
Bureau: Spoorstraat.
Telefoon 59.
Bnrean: Koningstr. 29.
Interc.-Telefoon 50.
ABONNEMENTi
't Vliegend Blad p. 8 m. 60 et., fr. p. post 75 ct., Buitenl. f 1.25
.5 .Zondagsblad 87' tó„ f0.76
a Modeblad 55 65 f 0.90
Muzik. Bloemlez. 60 „85, f 0.90
Voor 't Buitenland bij vooruitbetaling.
Verschijut Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgevers: BERKHOUT Co., te HELDER.
Bureaux: Spoorstraat en Koningstraat.
ADVERTENTIENi
Van 1 tot 4 regels25 cent.
Elke regel meer6
Bewijs-exemplaar2'
Vignetten en groote letters worden naar plaatsruimte berekend.
Advertenftiën moeten uiterlijk des DINSDAGS- en VRIJDAGSMORGENS vóór 10 uur aan de Bureaux bezorgd zijn.
Eerste Blad.
De aandacht
onzer lezeressen vestigen wy op het
feit dat
meerdere malen op de voorpagina zal
hebben eene Mode-afbeelding, artistiek
in kleuren uitgevoerd
en telkenmale zal bevatten een hoogst
interessante rubriek
„Wetenswaardigheden",
veelal ryk geillustreerd.
Dit Modeblad, groot 14 pagina's, is
tegen slechts (55 ets. per 3 maanden
(fr. p. post f 0,65) verkrijgbaar by den
uitgever van dit blad.
Uit het Buitenland.
De Tnrksch-Oostenrijksche overeenkomst
betredende de anexatie van Bosnië en Herze-
gowina is door de Turkeche Kamer met zeer
groote meerderheid bekrachtigd. Niettegen
staande der Turkeche Kamer toch bekend
was dat de mogendheden de anexatie reeds
hadden goedgekeurd en zij dus wel ,amen"
kon zeggon, werd toch nog oppositie gevoerd
van de zijde der Albaneezen. De Senaat
moet het verdrag" nog bekrachtigen, maar
dat zal van een leien dakje gaan. Oostenrijk
is over de goede gezindheid der Turken, nu
weer gebleken, zeer voldaan.
Er is weer een nieuw punt voor onder
handeling tusschon do mogendheden ge
weest, want de zaak ie behoudens wat na-
pleiten al beklonken. Rusland heeft aan de
mogendheden het voorstel gedaan om het
artikel van het verdrag van Berlyn, waarbij
de eouvereiniteit van Montenegro beperkt
werd, op te heffen. Oostenrijk bad al vroeger
verklaard daar niets tegen te hebben. De
Italiaaneche gezant heeft nu te Cettinje namens
de mogendheden meegedeeld dat het beper
kende artikel ie opgegeven. Er zal een ander
artikel komen dat alleen nog eene kleine
beperking van de sonvereiniteit zal opleggen.
Zoo o.a. dat Antivari en de overige Monte-
negrijneche havone gesloten blijven voor oor
logsschepen van alle naties. Montenegro heeft
reeds geantwoord dat het met het voorstel
accoord kan gaan.
't Gaat mooi zal mon zeggen. Jawel, maar
we spraken daar straks van napleiten. In
officieele kringen in Weenen heeft het eenige
ontstemming gewekt dat het voorstel omtrent
Montenegro juist van Rusland moest komen,
terwy'1 ÜoBtenryk al een jaar geleden te kennen
gaf dat het uit vrijen wil die concessies aan
Montenegro wildo doen.
Nu Rusland zich echter ervoor gespannen
heeft, moeten de Montenegrjjnen wel den
indruk krijgen, dat Rusland hun eigenlijke
bevrijder iB, zoodat dat land weder eens de
mooie rol speelt tegenover de Slavische
broeders. Naar men zegt, zal baron Aehren-
thal daarom binnenkort eene verklaring pu-
hliceeren, waaruit zal blijken, dat te dezer
zake het initiatief van Oostenrijk uitgaat.
Zal er nu nog een Europeesche conferentie
komen Wy met ons gewone verstand zouden
zeggen: Waartoe?" Wel is de overeenkomst
tusschen Bulgarye nog niet verzekerd en
moet de Kretenser quaestie nog geregeld wor
den, maar zou dat niet op denzelf'den voet
kunnen als de vorige. Aan den anderen kant
is 't ook waar dat eene conferentie, waaraan
noodzakelijk lange voorbereiding moet vooraf
gaan, een uitstekond middel is om de lang
zaamheid te betrachten en in diplomatieke
zakon overhaasting heel wat bederven. Dat
is nu wel een beetje gespot doch 't kan
lyden, de Oostersche kwestie is eigenlijk van
de baan voor Europa.
De nieuwe belastingen in Duitschland, dat
zegt me wat. Waarop ze te vinden Pruisen
heeft reeds een belasting op titels. Een adel
lijke, die hertog wordt, betaalt 5000 mark,
wordt hy prins, dan 8000 mark enz. Een
commissie uit het huis van Afgevaardigden
stelt voor om die pryzen te verdubbelen. In
sommige staten is dit nog veel hooger. 't Is
jammer dat het niet zoo heel veel zal op
brengen.
Het ,0100" is nog niet uit elkaar, maar
dat is een kwestie van enkele dagen of we
ken. Men kan het niet eens worden over de
belastinggrondslagen, 't Is te voorzien dat
het Centrum weer regeeringspartij wordt.
Een der centrumsafgevaardigden drukte het
zoo uit: «dat het centrum zeer gereserveerd
optrad, om sleohts dan, als de andere par
tijen het niet eens konden worden, zich aan
te sluiten by de groep wier houding op dat
oogenblik het dichtst by de wenschen van
het centrum kwam. Mot deze vereenigd, kon
dan het centrum den doorslag gevon.'
De conservatieven en het centrum zyn het
eens over de spiritusbelasting en voor do
rest is wel een vergelijk te vinden.
Maar het centrum kan onmogelyk met deze
rijkskanselier samenwerken. Zoo schijnen de
dagen van Von Bulow geteld.
In Parys blyft 't onder de ambtenaren
woelig. Zij bielden verleden week met an
dere werkliedenverenigingen een vergade
ring, waar zeer heftig werd geredevoerd. Er
werd met groote geestdrift een motie aan
genomen, waarin de vergaderde ambtenaren
en werklieden verklaarden niets te willen
weten van een wet tot regeling van de
rechtspositie der ambtenaren, omdat ze van
geen afwijking van bet gemeene recht ge
diend waren, on waarin verder de werklie
den beloofden de ambtenaren krachtig in
den stryd tegen den staat-als-patroon te zul
len steunen, zoo noodig door toepassing van
dc algemeene werkstaking.
De ambtenaren willen, wat stakingsrecht
betreft, geheel gelijk staan met andere werk
lieden de ambtenaarsklasse als bijzondere
klasse bestaat nietalle gesalarieerden staan
gelyk, werd verklaard. Er werd een geheim
comité van 12 leden benoemd dat de alge
meene staking op een bepaald oogenblik kan
uitroepen. De meeste Fransche bladen zyn
niet gerust over den loop dor dingen. ,De
revolutie is op weg", schryven zij.
De «Temps" wijt alle ellende aan bet
streven van de parlementaire meerderheid
om maar altyd nieuwe ambtenaren te benoe
men, die nu, in plaats van trouwe dienaren,
lastposten worden, 't Is bekend dateenFranscb
deputé voor zyn baantje heel wat moet be
loven.
De .Figaro" meent dat 't komt omdat de
regeering niet flink genoeg is opgetreden
tijdens de poststaking. Had ze dat gedaan,
dan zouden de ambtenaren het nu niet in
hun hoofd krijgen zich zoo brutaal te ge
dragen. De rechtsche bladen geven de schuld
van den loop der dingen aan de regeering.
Nieuwsberichten.
HELDER, 9 April.
Kijkjes op Java.
Dinsdagavond was door het bestuur van
het .Tehuis voor militairen" (Kanaalweg 91 j
een vergadering uitgeschreven, in „Tivofi",
omdat de Vergaderzaal in het «Tehuis" te
klein was om velen te ontvangen. Alle mili
tairen van zee- en landmacht hadden gratis
toegang én van de aangeboden gelegenheid
was een ruim gebruik gemaakt, want de
zaal was flink bezet. Nadat de voorzitter
van het bestuur, de heer L. Rumpff, de ver
gadering met een inleidend woord had geopend,
werd door de vergadering het Wilholmus
aangeheven en te gelyk de portretten van
H. M. de Koningin en Z. K. H. Prins Hendrik
op het doek vertoond.
Hierna verkreeg de heer L. Adriaan.se,
van ZeiBt, die tal van jaren op Java als
missionair-prediker in dienBt der Zonding had
gearbeid, het woord.
Naar aanleiding van mooie lichtbeelden
hield spreker een echt nuttige en populaire
causerie over Java, die van het begin tot
het einde door alle aanwezigen met groote
belangstelling en onverdeelde aandacht werd
gevolgd. Nadat do spreker er op gewezen
had, dat onze bezittingen in Oost-Indië een
bevolking hebben van 40 millioen zielen en
60 maal zoo groot zyn als Nederland en dat
Java, hoewel niet het grootste toch het belang
rijkste eiland is, dat alleen 30 millioen in
woners telt, schetste hij aan de band van
lantaarnplaatjes de wondcrschoone en buiten
gewoon grootsche natuur van Java.
Achtereenvolgens werden besproken
prachtige boomvarens, de bamboe, de waringa-
boom, de klapperboom enz. en daarby telkens
gewezen op bet nut dier planten en hoe deze
door de Inlanders voor allerlei doeleinden
gebruikt worden. Vervolgens werd medege
deeld hoe de Javanen wonen, hoe zij leven,
hoe zy zich vermaken, hoe zy reizen, aan
welke ondeugden, zooals opiumschuiven en
kaartspelen, zij zich schuldig maken. Ook
werd een kykje gegeven op hunne dagelykschc
bezigheden, hoe zij weven, hoe zij batikken,
hoe zij hun ambachten verrichten en hoe
de inlanders in vele opzichten daarby veel
kunstzin aan den dag leggen. Nog werd ver
toond en besproken de verschillende culture"s
van Java. Gewezen werd op het snikerrict,
op het bewerken der sawah's voor den ryst-
teelt, op de theestruik, op den cacaoboom,
op de koffieteelt enz. Verder werd medege
deeld, hoe het bestuur op Java is, hoe er
rechtgesproken wordt en daarna eenige bij
zonderheden van Batavia en Soerabaia verteld.
Ten slotte besprak do spreker den gods
dienst der Javanen, die oorspronkelijk een
geesten vereering was en nog gelooft men
algomeen, dat de geesten der afgestorvenen
hen omringen, niettegenstaande bet Boedis me
en later de Mohamodaansclie godsdienst aan
genomen werd. Kunstwerken, zooals de Boro
Boedoer en moskee s werden daarbij te zien
gegeven. In den laatsten tijd heeft ook de
prediking van liet Christendom grooten in
vloed uitgeoefend op hot karakter en zoden
der Javanen. Hiermede was do lezing geëin
digd, die luide toegejuicht werd on het ook
dubbel en dwars verdiende.
De vergadering werd daarna door den
voorzitter met een woord van dank aan den
spreker gesloten. By het verlaten der zaal
ontvingen alle militairen een sigaar en aan
de deur werd een collecte gehouden ter be
strijding der onkosten en ten voordeele van
het «Tehuis voor militairen.
Opleiding geweermaker.
De Minister van Marine brengt ter kennis
dat dit jaar by den aanvang van den nieuwen
cursus op 1 October a. b. bij elk der oplei
dingen van monteur en geweermaker te
Amsterdam kunnen worden geplaatst drie
jongelieden, die ambachtsscholen voor metaal-
of houtbewerking hebben verlaten met een
gunstig diploma en niet ouder dan 20 jaar
zyn.
Zij die bij de opleiding wenschen te worden
geplaatst, moeten na geneeskundig te zijn
goedgekeurd, eene proef afleggen en by
gunstigen uitslag eene verbintenis aangaan
om hot land 10 jaren bij de zeemacht te
dienen (waarin de opleidingsjaren zijn be
grepen tegen genot van eene premie van
f 1Ö0, uit te betalen in twee gedeelten ge
durende het verblijf bij de opleiding.
De opleiding duurt 4 jaren.
Voor verdere bijzondorheden kunnen belang
hebbenden zich wenden tot den directeur en
commandant dor marine te Amsterdam en
den commandant van het wachtschip aldaar.
Zy die bij de opleiding wenschen te worden
geplaatst, behooren hnnne sollicitatiën vóór
1 Augustus 1909 in te zenden aan den direc
teur en commuudant dor marine voornoemd.
Bouwvereeniging Aengwirden.
Bij Kon. Besl. wordt aan do gemeente
Aengwirden verleend een voorschot uit
's ryks kas tot een bedrag van ten hoogste
f 60,000, ten einde genoemde gemeente in
staat te stellen een voorschot vau gelijk
bedrag tc verleenen aan de Bouwvereeniging
Aengwirden, ten behoeve van de uitvoering
van hare bouwplannen.
Ontslag bij huwelijk.
Naar het H b 1 d. verneemt, zullen voor
taan alle onderwijzeressen by het openbaar
lager onderwijs met volle dagtaak en leerares-
sen by het middelbaar onderwijs met volle
dagtaak, te Amsterdam, door burgemeerster
en wethouders dier gemeente tot ontslag
worden voorgedragen in geval van huwelyk.
Bloedvergiftiging.
De dochter van een echtpaar aan het
Oosterpark te Amsterdam krabde dezer dagen,
by ongeluk, een puistje open dat zy op een
der wangen had. Thans is zy tengevolge van
bloedvergiftiging in het Burgerziekeuhuis
overleden.
Do heer G te Vlissingen, kreeg de vorige
week een houtsplinter in den duim. Hierdoor
is bloedvergiftiging ontstaan, aan de gevolgen
waarvan hy is overleden.
Uit de tram gesprongen.
Te Hillegom had een ernstig ongeluk plaats.
Onder de passagiers van een van Leiden
komende tram bevond zich nl. de vrouw van
den heer A. Griekspoor, wonende aan de
kunstzandsteenfabriek op de grens van deze
gemeente. Volgens verklaring van medepas
sagiers had zy den conducteur verzocht bij
do fabriek te stoppen, doch blijkbaar had hij
dit vergeten do tram reed te minste in volle
vaart door. Mej. Griekspoor, ziende dat zy
baar huis voorbjj reed, sprong uit de tram,
waardoor zy zoodanig kwam te vallen, dat
zy voor dood werd opgenomen. Een inmid
dels ontboden geneesheer constateerde een
zware hersenschudding.
Paarden op hol.
Dinsdagmorgen 9 uur geraakten do twee
paarden van een volgrijtuig, dat voor de
R.-K. begraufplaats te Rotterdam stond, op
hol. In vliegende vaart renden zij verschil
lende straten door. Een 86-jarige man werd
om geredendaarna reden zij een bakkers
winkel in, waar groote schade werd aange
richt een vleeschhouwersknecht, die de paar
den wilde grijpen viel en kreeg het rytuig
over zich heen, zoodat hy ernstig gèkwetst
werd. Eindelijk kwam door het vallen van
een der paarden het rytuig op den Goudschen
rijweg tot stilstand. Dat een en ander groote
paniek had veroorzaakt, laat zich begrijpen.
(Ned).
Brandstichster.
De vorige week brandde onder Borculo
een boerderijtje af, waarbij alles verloren
ging 2 koeien verbrandden geheel, torwyl
een paar andere dergelijke brandwonden
kregen, dat zij moesten worden afgomaakt.
Ook de eigenaar van het huis en diens vrouw
bekwamen by hun pogen, om nog wat te
redden, erge brandwonden. Maandagavond
is de 78-jarige eigenaar overleden zyn vrouw
verkeert ook niet buiten levensgevaai1. Den
volgenden morgen heeft de 42-jarige nicht
van den gestorvene, die met haar man en
kind by hem inwoonde, bekend, den brand
moedwillig te hebben gesticht. De brand
stichtster, die niet goed bij het hoofd schijnt,
is door de politie voor den offleier van ju
stitie te Zutphen geleid.
De blijde verwachting.
Naar Reuter uit Londen meldt, geeft de
Daily Mail er in een hoofdartikel uiting aan,
dat de Engelschen met ons volk meeleven
in de gespannen verwachting naar een troon
opvolger. Nooit, zegt het blad, hebben de
vrienden van den vrede in Europa zoo vurig
naar een kind verlangd.
De Berliner Lokal-Anzeiger prijst Neder
land gelukkig. De volken in het rond wor
den door ernstige politieke zorgen geplaagd.
De Nederlanders hebben in hun vreedzaam
en behagelijk stilleven op het oogenblik maar
één zorgden ooievaar, die toegang tot het
koninklyk paleis verlangt. Zal het een Wil
lem of een Wilhelmientje zijn Rijke ge
schenken uit alle provinciën wachten reeds
den stamhouder van het populaire regeerings-
huis, naar wien men zoo vurig verlangt. Nog
altijd kijkt de Nederlander eenigszins wan
trouwend naar den grooten Duitschen broe
der, in wiens omarming hy verstikt vreest
te worden, «hoewel zijn toenemende welvaart
in do eerste plaats aan den machtigen Duit
schen wereldhandel te danken is." Vooreen
vreemden waarnemer schijnt er een tikje
slaporigheid over de gemakzuchtige voldane
idylle van Nederland te liggen. Maar deze
echt Duitsche stam is nog altyd taai en
krachtig. Duitschland gunt hem gaarne zijn
flksch afzonderlijk leven en het nieuwe rys
van het oude stamhuis, welks bloed zich zoo
dikwyls met dat der Hohenzollerns vermengd
heeft.
De Londensche berichtgever van het «Han
delsblad" meldt:
Do Engolsche pers blyft zich dag in dag
uit bezig houden met de blijde gebeurtenis,
die ons land te wachten staat en discht den
volke deels juiste, anderdeels belachelijke
verzinsels dienaangaande op.
De «Daily Mail" van Dinsdagochtend wydt
aan de gebeurtenis op de plaats van de
hoofdartikelen eenige regels in verband met
de Europeesche politiek.
Het blad zegt, dat ook voor Engeland
de blyde verwachting, waarin Nederland
verkeert, van beteekenis is. Niet alleen om
dat ook van Engelsch standpunt betreurd
zou worden, wanneer het Huis vau Oranje,
nauw verbonden in zoo menig opzicht aan
do Britsche koninklijke familie, met onze
Koningin zou uitsterven, maar ook omdat in
dat geval de Kroon der Nederlanders zou
moeten overgaan op een Duitschen prins.
En dan vervolgt bet blad
«Dat zou natuurlyk niet willen zeggen,
dat een Duitsche dynastie opzettelijk Neder-
landsche belangen aan Duitsche zou opof
feren, maar een Duitsche' souverein zou
natuurlykerwyze geneigd zijn eerst aan het
Fatherland" te denken, maar zou ook steeds
blootgesteld zyn aan drang van Duitsche
familie, waartegen hy zich moeilykzou kunnen
verzetten. Holland zou op dezelfde wyze
gestuwd kunnen worden in Duitsche baan,
vrywel op dezelfde wyze en door dezelfde
middelen, waardoor Sorvië gedwongen werd
te buigen voor Oostenryksch overwicht. In
dat geval zon de balans van macht in Europa
geheel verplaatst worden en de Duitsche
zeemacht zou een plaats vinden aan de
oostkust van de Noordzee, op eenige uren
stoomens van onze kusten.
De openlijke of bedekte annexatie van
Holland door Duitschland zou dus ernstige
gevolgen voor Engeland hebben. Ook voor
Frankryk zou het niet minder onaangenaam
zyn. België zou moeilijk zyn onafhankelijk
heid kunnen bewaren en de Duitsche vloot
zou gebracht worden binnen een zeer kleinen
afstand van de noordelijke Fransche kust.
Hot is echter te hopen, dat de geboorte
van oen erfgenaam tot den Troon al deze
vrees en angst zal doen verdwynen. Nooit
werd de geboorte van een kind zoo hartelijk
gewenscht door de vrienden van den vrede
in Europa, en nooit werd het belang van
het behoud van een historisch en geëerd
geslacht door de wereld zóó zeer beseft".
Een Afrikaansch blad over de Koningin 1
De «Volksstem" schryft over Koningin
Wilhelmina
„Deze Vorstin bekleedt een unieke plaats
in de waardeering Harer tydgenooten. Ter
wijl de onverbiddellijke critiek met een sterk
vergrootglas elke daad van andere staats
hoofden ontleedt en de scherpe teekenpen
der politieke caricaturiaten geen enkel ge
kroond hoofd pleegt te sparen, verkeert
Koningin Wilhelmina in 'n cirkel van devote
oplettendheid, die niemand er aan denkt te
verstoren door ruwen en groven spot.
In dagen, toen machtige heerschers, in
weerwil van de overwegende stemming onder
hun volkeren, de onzijdigheid schonden, in
een ongclykcn en wanhopigen worstelstrijd,
ten bate van de sterkste oorlogvoerende par
ty, in de dagen toen 't scheen alsof enkel
kurakterloozen in staatspaleizen woonden, is
er één vorstelijke figuur geweest, die een
uitzondering maakte op de onmannelijke ge
dragslijn van Europa's monarchenen die
figuur was die eener vrouw, welke regeerde
over oen kloin land, dat geen kanonnen noch
voldtochtsplanneu had aan te bieden aan de
overwegend sterkste mogendheid der aarde.
Thans nadert de vurige wensch van Ko
ningin Wilhelmina om Moeder te worden
van 'n Nedorlandschon Troonopvolger, 'n
waarachynlyke verwezenlijking; en heel de
Hollandsche natie verbeidt de komende ge
beurtenis in spanning en in ootmoed.
Maar ook buiten Wilhelmina's Koninkrijk
staart de blik van ontelbare belangstellenden
in oprechte sympathie naar de wieg, die ge
reed staat om 'n Koningskind te ontvangen,
welks Moeder de harten bezit van allo moe
ders, die Haar naam kennen.
Arrestant ontsnapt.
Twee veldwachters te Nieuweschans moes
ten Maandagnamiddag eon Duitscher, die
nog 5 jaren gevangenisstraf had te onder
gaan, aan de Duitsche politie overleveren.
Pas waren ze in den trein gezeten en was
deze tot naby do spoorbrug gekomen of de
Duitscher vroeg permissie om zich even in
bot Abort af te zonderen. Niet meer dan
een oogenblik was de Duitscher daar of mon
zag, dat hy uit don in volle vaart rydendeti
trein sprong en koers zette naar de Holland
sche grens. Hy is nog niet teruggevonden.
Venezuela.
Een telegram uit New-York aan de Köl-
nische Zeitung meldt, dat, volgens berichten
uit Caracas, Gomez het presidentschap tyde-
lyk aan den vice-president Velutini zal over
dragen. Men brengt dien stap met Castro's
reis in verband.
Castro.
Reuter seint uit Fort de Franco, dd. 7 dezer
Castro heeft zich op Martiniquo ontscheept.
Fort-de-France, 7 April. Castro verliet hier
do «Guadeloupe en sloeg zyn kwartier op
aan het strand, daur hy alle West-Indische
havens, behalve Fort-de-France, voor hem
gesloten vond. Zyn echtgenoote zette de reis
aan boord van de stoomboot voort naar La
Guayra.
De Amerikaanscho kruiser «North Caro-
lina" kwam in de haven, zoolang de „Gua
deloupe" te Point-k-Pitro lag. De Britsche
consul deelde Castro gisteren mede, dat de
Britsche regeering hem niet zou toelaten te
Port of Spain te landen.
Os kapitein van Köpenick.
Naar wy lezen is de kapitein van Köpe
nick te Antwerpen aangekomen. Hy zal er
in een variété optreden.
Vitriool.
Dat in de hand van de zich verraden
meenende vrouw zoo vreesolyk wapen, heelt
wederom een slachtoffer gemaakt, nog wel
een geheel onschuldig slachtoffer.
Een jonge vrouw te Parys, die zich wilde
wreken op haar ontrouwen vriend, een jeug
digen brigadier by de huzaren, wierp by
vergissing diens makker, die denzelfden rang
bekleedt, een hoeveelheid vitriool in de oogen.
De ongelukkige heeft zyn oog moeten missen
en is voor zyn leven mismaakt.
Voetbal.
Een slachtoffer. Een Engelsche knaap,
Alfred Deans, is in het hospitaal van Bunder
land overleden aan wonden, bekomen in een
paniek tijdens den onp-wedstrijd Bunder
landNewcastle United. Acht personen,
waaronder een politie-agent, worden gewond
sommigen hadden een of meor ribben ge
broken.
Bedrog.
Te Freiberg, in Saksen, is een fabrikant
wegens een eigenaardig bedrog tot vier jaar
gevangenisstraf veroordeeld. Hy had zicb
in zijn fabriek door een cirkelzaag twee
vingors van de rochterhaud laten afsnijden
en van drie verzekeringmaatschappyen, by
wie hij zich tegen ongevallen verzekerd
had, 104,000 mark ontvangon. 's Mans zaken
stonden scheef.
Zyn boekhouder, die hem by liet «onge
val" geholpen ,had, kreeg anderhalf jaar
gevangenisstraf.
IJsschots.
De Lokal-Anzeiger verneemt uit Riga, dat
eon reusachtige ijsschots, wuarop zich een
1500 visschers bevonden, zich daar in de
buurt van de kust heeft losgescheurd en
weggedreven is. Een bark kou 37 man op
nemen van de overigen wist men niet wat
er geworden is. Maar al dikwyls is bot met
dergelijke gevallen goed afgeloopen.
FEUILLETON.
12)
Wat zei zyn vriend Steiner toch ook by
't afscheid: ,Ga de vrouwen uit den weg!"
Maar hy zei dat slechts, omdat hy aan zyn
voorgenomen werk dacht, doch dat was nu
immers maar kinderspel voor hem. Hy bad
het derde deel er van al klaar, en hij ge
voelde dikwyls oen roes van vreugde als hy
dat overlas, zoo aangrijpend mooi was het
geworden. Het kwam er immers maar op
aan het materiaal te gebruiken, dat Maren'a
roman hem in overvloed bood.
Do tonen Btierven weg, de beide menschen
kwamen tot de werkelijkheid terug. Marianne
stond op en verontschuldigde zich over hare
onbeleefdheid, maar het genot, oin op den
ntouwen, heerlijken vleugel te spelen, was
nog te nieuw voor haar.
«De oude was eene rammelkast, 'k heb
er geen dertig galden voor gekregen".
Ze liet een zacht, welluidend lachje hooren,
dat by den toehoorder een gelyk gevoel
opwekte. «Hot is toch een eigenaardig iets
zoo'n geluk, dat als 't ware uit den hemel
komt vallen".
«Welk gelnk om een nieuwen vlengel
te bezitten
Marianne lachte weer en keek hem vroo-
lijk aan.
,Neen, neen 1 Nog veel meer. Ik heb een
erfenis gekregen, en dat geheel onverwacht".
(Dus net als asschepocster in hot sprookje
Werp goud en zilver over my heen
«Als werkelijke asschepoester heeft men
in 't geheel geen tyd tot wenschen. Maar
daar komt mijn man aan. Verontschuldigt
u my Ik zal hem tegemoet gaan".
Raven bleef als in eene roes achter. Alles
om been scheen hem een mooi sprookje,
waaruit hy elk oogenblik vreesde te ont
waken. Dat was dus de vrouw van dien
dokter, wiens bestaan hy zoo vaak had ver-
wenscht. En zij had hem behandeld als een
oud vriend, alleen omdat hy een schrijver
was. Dat verschafte hem in hare oogen on
twijfelbaar eene stralenkrans. Wat een won
derbaar toeval en wat een overschatting van
zijn persoon, die pas in don voorhof van den
letterkundigen tempel stond, niot waard, den
drempel te overschrijden.
Terwyl Hartwig Raven onrustig -in de
kamer op en neer liep, haastte Marianne
zich haren man de komst van den gast mee
te doelen.
«En je hebt hem dadolyk mee in je kamer
genomen, Marianne Ik begrijp je niot 1
De jonge vrouw zag Jörgen verschrikt
aan. Nu kwam hare toeschietelijkheid haar
zelve ook vreemd voor. Anders was ze in
't geheel niet zoo gauw op streek met een
vreemde.
Ik kende hem toch van naam en hy
stond zoo plotseling voor my", verontschul
digde zij zich.
O, jjj heilige onschuld. Ik geloof dat jo
iederen schrijver dadelijk met eene dichter
kroon bp zyn hoofd ziet. Nn, verzoek hem
hier te komen, ik kom dadelijk, ik zal even
eene andere jas aantrekken, om den grooten
man waardig te ontvangen".
Jörgen verdween in de slaapkamer, en ter
wyl hy haastig van kleeren verwisselde,
moest hij aan datgene denken, wat Süver
Krübbe hem eenige dagen geleden over Ravon
had gezegd. Zijn lange lofrede had bij be
sloten met de woorden ,Ja dokter, dat is
een eerlijk mensch, zoo één mag ik. En
onze Maren zit hem nog diep in 't hart, de
man is trouw".
Zoo trad dokter Hofman don vreemdon
man met vriendelijke gevoelens tegemoet,
want hij stelde vertrouwen in het oordeel
van zijn ouden vriend. Het uiterlijk nam
ook voor hem in, de dokter werd getroffen
door de deftige manlyke verschijning, terwyl
ook de ernstige gelaatsuitdrukking hom aan
genaam aandeed.
«Vergeef my, mynhcer Hofman, dat ik
zoo lang op mij liet wachten".
«Er is niets te vergeven".
«U waart voor de gestorvene een vriend
en niet alleen haar arts. Ik wilde u daar
voor danken".
Hofman nam de aangeboden linnd en keek
den spreker onderzookend aan. Ja, Süver
Krübbe had gelijk, deze droeg oprechte rouw
over de doode iu zyn hart. Het was vooral
zijne eenvoudige manier van uitdrukken, die
den dokter voor hem innam. De man ge
bruikte weinig woorden, gevoelde echter
zooveel te meer.
«Ik heb het graag, Maren Jobsen was
my dierbaar geworden on daar ik levendig
belang stelde in baar lot, zou ik n graag
éêne vraag willen doen. Neen, vrees niet,
dat ik onbescheiden word!" riep Hofman,
toen hij zag, dat Raven bleek werd. ,De
overledene heeft my niets persoonlijks uit
baar vroeger leven verteld, behalve dat ééne,
dat ze een zelfvervaardigden roman zond".
Nu komt het noodlot, dacht de schryver.
Een duizeling overviel hem, zoodat hy naar
de leuning van den dichtsbyzynden stoel
greep.
«Is u niet wel, myuheer Raven? Ik had
u die vraag niet moeten doen".
«Neen, neen, ga voort. Laast u den roman
vroeg Hartwig met nauwelijks hoorbare stom.
«Ik Wel neen, ik raadde ook maar,
dat hy door Maren Jebsen was geschreven,
omdat zij met zoo n brandend ongeduld een
antwoord tegemoet zag
Raven richtte zich weer vol energie op
de last, die hem neerdrnkte, was plotseling
van hem genomen. Nu mocht de onbescheiden
mond daar vragen, wat hij wilde, hy zou
hem het antwoord niet schuldig blyven.
«Uw antwoord kwam te laatging dokter
Hofman voort. ,Ik had haar nog zoo graag
die vreugde gegund. Zy, de bescheidenheid
in persoon, verteerde van verlangen naar
room. Zy wilde den man haar liefde hierin
waardig worden
Verpletterend vielen die laatste woorden
op Raven's geweten, maar hy vond tooh don
moed te antwoorden ,En toch is het goed,
dat do doodo de waarheid nooit vernam
Uw telegram meldde, dat haar werk goed
was".
«Uit medelijden, dokter. U schreef mij im
mers hoe ziek Maren was".
«Dus was haar roman zonder letterkun
dige waarde
Zooals hot werk van beginners gewoon
lijk is. En daarby moet u nog in aanmorking
nemen haar mate van ontwikkeling.
«Zeker, zeker! Het zou ook een wonder
zijn geweest. Zoo willen wij dan haren vroe
gen dood niet beklagen, haar bleef de biltere
ontgoocheling bespaard, terwyl do hoop op
don goeden uitslag haar tot het laatste uur
byblcef. Dat bewijst immers het laatste briefje
aan u, dat ze kort vóór haren dood schreef.
U hebt het toch gekregen
(Alles, dokter. Süver Krübbe, dien voor-
treffclijken man, heeft voor alles gezorgd".
«Zoo willen we dan de doode in vrede
laten ruston. Woorden maken niet weer
levend, wat ons aan liufde is ontnomen. Kom
meo naar mijne vrouw, my> dunkt wy blyven
□og een poosje by elkaar, als u 't goed vindt.
Het zou my spijten, als u nu reeds heen-
gingi
t Is zeer vriendelijk, dokter, ik wil graag
blyven'
Kom, dat is best, mynheer Raven", zei
Hofman zichtbaar verheugd, ,en nu zal myne
vrouw voor een kop koffie zorgen".
Met een vriendelyk lachje ontving Mari
anne de beide heeren in hare kamer, waar
de koffietafel reedc gedekt was. Spoedig werd
een derde couvert klaar gezet en al heel
gauw waren ze in levendig gesprek.
Wilt u werkelijk eenigen tyd hier blyven
vroeg Marianne nieuwsgierig.
«Ik bestudeer land en volk, mevrouw. Myn
laatste roman Bpeelt hier in Sleeswijk".
«Hè, hoe interessant 1 En daarom kwaamt
u hier
Een haastige blik van verstandhouding
werd tusschen de beide mannen gewisseld
terwyl de dokter lachend zei„Maar Mari
anne, hoe kunt go zoo dwaas vragen. Een
dichter moet toch het milieu keunen, dat
h(j wil schilderen?"
«Zeker Jörgen, dat begryp ik wel. Maar
bet is zoo merkwaardig, dat het juist ons
Sleeswyk moet zyn".
«Uwe woonplaats oefent eene ware be
koring op mij uit, mevrouw. Ik had zooveel
schoons over Holstein en vooral over Slees
wyk uit een' lieven mond gehoord, dat ik
snel besloten hierheen reisde, om te zien,
of de stof, die ik reeds lang met my om
droeg, in deze lijst past. Mijn voorgevoel
bedroog my niet en zoo ben ik reeds geheel
verdiept in myn werk, dat my hoe langer
hoe meer boeit".
«Overdryf het maar niet, mynheer Raven,
anders ziet de doktor de noodzakelijkheid in,
u rust voor te schryven.
«U schijnt zeer productief te zyn?" viel
Marianne in. ,Ver*chynt de vorige roman
al spoedig in druk
„De vorige roman vroeg Raven ver
bijsterd.
«Nu, die do zieke copeïste afschreef. Hot
armo meisje is immers al gestorven, ver
telde myn man my'
«Ja, ze heeft veel voor my en anderen
gewerkt, toen zy nog in Berlyn was. Ze
was een zeer bekwame stenotypiste, we zagen
haar ongaarne heengaan", vertelde Raven
met eene kalmte, die hemzelven verrastte.
Het was hom aangenaam, dut de bescheiden
arts alle bijzonderheden voor zyne vrouw
had verzwegen.
En do roman Marianne bleef maar
standvastig by haar thema.
,Die reist van de eene redactie naar dc
andere, Mevrouw. Gelukkig, wie nooit heeft
ondervonden, wat dat wil zoggen. Maar my
dunkt, dat we wel van interessantere dingen
kurinen spreken dan van myne pennevruebten,
die tot nu toe geen mensch in verrukking
hebben gebracht", schertste Raven.
„Waar is n eigonlyk gelogeerd?" vroeg
Hofman.
(Wordt vervolgd.)
