KLEINE COURANT 't Vliegend Blaadje voor Helder, Texel, Wioringon en Anna Paulowna Nieuwjaarsgroet. Het Recht der Vrouw. No. 3845 Zaterdag 18 December 1909 37ste Jaargang. 't Vliegend Blandje p. 3 m. 50 ct, fr. p. post 75 ct, buitenland f 1.25 Pre- J Zondagsblad 37$ >>>*45* f 0.75 miënModeblad »»»55»»»»65» f0.90 (Voor het buitenland bij vooruitbetaling.) Advertentiën van 1 tot 4 regels 25 cent Elke regel meer. 6 Bewys-exemplaar2$ Vignetten en groote letters, worden naar plaatsruimte berekend. Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag. Uitgevers: BERKHOUT Co., te Helder. Bureaux: Spoorstraat en Koningstraat. Interc.-Telefoon 50. Eerste Blad. ■jaag* Zij, die zich met 1 JANUARI a.s. op dit blad abonneeren, ont vangen de tot dien datum verschijnende nummers GRATIS. DE UITGEVERS Aan onze abonné'w buiten de gemeente wordt beleefd verzocht 't verschuldigde abonnementsgeldvliegend 8laadje, Zondagsblad en Modeblad 4e kwartaal 1909 te willen overmaken per postwissel of aan postzegels vóór 5 Januari, zullende anders daarover met 5 cents verhooging per post wor den beschikt. Postwissels voor dat doel behoeven slechts met een zegel van 2l/> cent be plakt te worden. Onze lezers, die met 1 Januari a.s aan Familie, Vrienden of Begun stigers in onze Courant een Welkomstgroet willen plaatsen, worden beleefd uitge- noodigd hunne opgaven aan ons Bureau SPOORSTRAAT tijdig in te zenden. DE UITGEVERS. Uit het Buitenland. De Belgische Senaat heeft in een verga dering, die door prins Albert werd bijgewoond, met grooto meerderheid van stemmen 71 tegen 22 het militaire wetsontwerp aan genomen en zich dus met het beginsel van don persoonlijken dienstplicht en mot de uit spraak der Kamermeerderheid vereenigd. De Senaat zette haast achter het werk, daar koning Leopold den weosch had te kennen gegeven zoo spoedig mogelijk het ontwerp persoonlijk te onderteekenen. De verkiezingskoorts heeft blijkbaar ver schillende Engelschon aangegrepen. De socia listische candidaat Blatchford is bevangen door Germanenvrees en wel in die mate, dat hij een wapenkreet slaakt tegen de volgens hem allerzins duidelijk gebleken anti-Engel- Bche gezindheid der Daitschers. Volgens hem zint men in Duitschland dagelijks op middelen om Engeland te veroveren. Eiken avond wordt op ieder Duitsch oorlogsschip een dronk uitgebracht op den dag dat de Duitsche vloot de Engelsche in de Noordzee zal verslaan", orakelt hij. In Duitschland is men ontstemd over dergeljjko uitingen, en prins Heinrich van Pruisen heeft zelfs in een telegram aan dr. Lunn, candidaat voor het parlement, die bewering een onbe schaamde leugen'' genoemd. De prins voegde er aan toe: «De geest in onze marine laat een dergelijke gedachte of daad niet toe. Wjj ceren en eerbiedigen onze Britsche kameraden en zyn er trotsch op met hen op goeden voet te zijn". Wy gelooven dat te veel aan dacht geschonken wordt aan de woorden van een opgewonden politicus. Het meorendeel der Engelscjhen is wijzer en, gelukkig nuch terder. De Mecklenburgsche ridderschap heeft zoo men weet de voorstellen eener grondwet ver worpen. 't Was voor de fendale heeren ge makkelijker zonder te regeeren. Naar men zegt is de hertog zoor ontstemd over do houding der ridderschap en hoeft hij het plan opgevat eene werkelijk moderne grondwet te geven over de hoofden der ridderschap heen. Hoe hy dat zal aanleggen? In den Dnitschen Rijksdag is omtrent deze zaak een interpellatie aangekondigd. Drio afgevaardigden zullen den Rijkskanselier de volgende vraag stellen: Denkt de kanselier aan de verwachting, die de Bondsraad in zijn zitting van 26 October 1875, aangaande de Mecklenburgsche grond wet tegenover de regeering van Mecklenburg heeft uitgesproken, thans verdere gevolgeD te geven, nadat intUBBchen de Mecklenburgsche regeeringen aan den Landdag hebben ver klaard, dat met het oog op de houding der ridderschap verdere onderhandelingen voor het oogenblik onmogelijk zijn, dat zjj de hoop op een overeenstemming hebben opgegeven, en dat zy bij de besprekingen in den Rijksdag het tot nog toe ingenomen standpunt tegen een bemoeiing van het Rjjk niet meer kannen handhaven.' Nog altijd staat het Rijksland Elzas-Lotha- ringen onder do uitzonderingswet. Geen der talrijke pogingen aangewend om het land to doen behandelen op gelyken voet als de andere staten, is tot hiertoe gelukt. Ook de nieuwe Rijkskanselier zal te dezen opzichte het oude en verouderde systeem bljjven vol gen. Dat bleek duidelijk uit eene verklaring die hij hieromtrent in den Rijksdag ailegde. De Pruisische hand drukt nu eenmaal zwaar dat gevoelt Polen telkens opnieuw, dat blijft Elzus gevoelen. Wat Engeland zoo spoedig na den oorlog en de onderwerping deed, de Zuid-Afrikaan- sche staten een eigen regeeringen zelfbestuur geven, heeft Duitschland bjjna veertig jaren na den oorlog nog niet gedaan. Hot begrijpt nog altoos niet, dat vertrouwen schenkeu lokt tot vertrouwen geven, dat de uitzonde ringstoestand, nu eens krachtiger, dan weer zwakker, maar altoos gehandhaafd, aanlei ding moet geven tot verbittering en verwij dering, waar juist de vrijheid, het zelfbestuur en gematigd, tactvol, verstandig optreden toenadering en aansluiting zouden brengen. De Rijksdag heeft in tweede lezing de snppletoire begrooting voor 1909, ten bedrage van 522 millioen, noodig geworden tot dek king van het tekort, aangenomen. Ook in Duitschland zyn heethoofden, die het niet kunnen verkroppen dat de betrek kingen tusschen Duitschland en Frankrijk van zoo vredeliovendon aard zijn. Do ,Tagl. Rundschau' deelde mee dat de Duitscho staatssecretaris vun buitenlandsche zaken, Von Schön, nadat hij zyn rede over Marokko had gehouden, iemand naar den Franschen gezantschapssecretaris had gezonden met de vraag «of hij nog nadere verklaringen wensch- te.» M. a. w. de Marokko-rede was aldus op bevel van Frankrijk uitgesproken. Openlijk heeft Vou Schön in den Rijksdag nu geant woord op die laffe aantijging. Hij zei -Ik maak van deze gelegenheid gebruik om het zeer eigenaardige bericht van sommige bladen tegen te spreken, al zon ik instructies voor hetgeen ik gezegd heb en nog wildo zeggen, hebben ontvangeu van den vertegen woordiger van een vreemde mogendheid. Dat is een ongehoorde aantyging. Zoo iets zou bijna landverraad genoemd kunnen worden. Met den grootsten nadruk kom ik op tegen deze brutale leugen Levendige toejuichingen volgden op die verklaring. Over de verhouding tusschen Rusland en Japan maakt het Russisch Telegraaf-agent- schap een stuk openbaar, waarin wordt mel ding gemaakt van een in den laatsten tijd in de pers heerschende gespannen stemming, welke haar ontstaan zou danken aan geruch ten omtrent een dreigend conflict tusschen Rusland en Japan, waarvan de uitworking zich in het bijzonder zou doen gevoelen in de Russische grensprovinciën in hot verre Oosten, en waarvan de particuliere onder nemingsgeest eveneens de gevolgen zou ouder vinden. Hiertegenover verklaart de Regeering per tinent, dat de geruchten omtrent ecnigerlei verwikkeling tusschen Rusland en Japan geheel ongegrond zyn. Sedert het einde van den jongsten oorlog, vier jaar geleden, zijn door de Regeeriug een gansche reeks van internationale over eenkomsten gesloten, welke beoogden de- sporen van vijandschap uit te wisschen, die door den krijg zyn achtergelaten en een vreedzame ontwikkeling van de politieke en staathuishoudkuudige betrekkingen tusschen beide staten vergemakkelijken. Nieuwsberichten. HELDER, 17 December. Met ingang van 1 December j.1. is bevorderd tot kommies to water le kl., de kommies t/w. 2e kl. II. Klein, aau boord van de stoomboot Zeemeeuw Inbraak. Op brutale wyze is Woensdag in den vroegen morgen, omstreeks 5 uur, bij den sigaren handelaar E. H. Kocbtik aan de Weststraat ingebroken. De dieven hebben met oen val- schen sleutel de deur geopend en daarna de winkellade, waarin omstreeks 6 gulden aan geld en een zilveren horloge was, benovens een kistje sigaren gestolen. De lade werd in den loop van den dag in de werfgracht en het ledige sigarenkistje aan de Spoorgracht gevonden. De politie is met een en ander in kennis gesteld eu wy hopen, dat het haar gelukken mag den dader op te sporen. Afloop aanbestedingen. Door Burgemeester en Wethouders alhier, werd Woensdag ten Raadhuize in het open baar aanbesteed Het onderhoud der gemeente-gebouwen, bruggen, riolen, enz. Ingekomen 7 biljetten, vanP. Korll* f4335 Th. v. d. Sterr f4323; I. L. v. Os f 4229; E. v. d. Plas f3950; S. Meijers f3840; I). de Cock f 3824 en J. Steeman f 3823. II. Het onderhoud van verf-, glas- en behangwerk aan de gemeente-gebouwen, enz. Ingekomen 12 biljetten, van: J. Franke f875; J. Tiolrooy f869; J. Lak f860; Góbr. de Boor f842; S. Schellinger f833; J. de Kok f828; M. Kaleveld f819; J. A. Zegel f810; Ant. v. Pelt f798; J. Bakker f780; H. de Wit f 778 en Gebr. Hoogerduijn f 657. III. De levering van zand en het vervoer vau materialen. Ingekomen 4 biljetten, van: S« CM' H-W fe c. ®s; cLg' I II li *1 H. Wyker f0.7/ f0.29 f 0.50* f0.29 f0.20 C. Burgers f0.65 f 0.28 f0.48 f 0.28 f 0.25 P.C. Rijkers f 0.95 f0.30 f0.49 f 0.30 f 0.30 J. Stroomer f0.90 f 0.40 f 0.60 f 0.40 f0 50 De "gunning zal later worden bekend ge maakt. By de directie der Marine alhier, werd Woensdag in het openbaar aanbesteed: I. Het ledigen en ruimen gedurende de jaren 1910, 1911 en 1912, van: a. de vuil nisbakken van do oorlogsschepen, marine- hospitaal, hoofd- en werfwaebt, kazerne, bakkerij, cantine en provoost en van de stoombarkassen nabij de zeedoksluis; b. de vuilnisbakken op de werf zoomede een ijzeren kist voor de schilderswerkplaats. Ingekomen 4 biljetten, van: A. Overtoom f1500; Jb. Makelaar f1500; J. Kalf f 1000 en W. Kaan f 850 per jaar. II. Het weghalen van mot en krullen van het etablissement Willemsoord, gedurende het jaar 1910. Ingekomen 2 biljetten, van C. Tol mot f2.28 krullen f 0.29 p. M8. K. Prins 2.39 f 0.21 Persil. Als 't zoo doorgaat wordt het wasschen met al zijne wederwaardigheden overbodig. Althans het ouderwetsohe wasschen. Wat zal dat een gemakkelijk leventje worden Bij de firma de Bie-Biersteker in de Keizer straat staat een reclame voor een nieuw waschmiddel .Persil' geheeten. Jo kookt het goed on de wasch is in een oogcnblikje klaar. En wat er niet al gewusschen kun wordenStukken linnengoed, katoon en wol besmeerd met inkt, met chocolade, met bosch- bessensap zijn foor de helft helder wit gc- wasachen. 't Ia kras. Achter in een kastje stijgen de dampen om do overhemden enz omhoog dat 't een lust is. Blijkbaar komen ze daar gestreken en wel te voorschijn. Maar dat zal wèl alleen in 't kastje, niet in de werkelijkheid zoo zyn. By Kon. Besl. van 13 dezer is, met ingang van 1 Januari, benoemd tot schoolop ziener in het a'rondissement Modemblik, W. F. Smits, to Texel. By Kon. besluit van 7 dezer is benoemd tot reserve-2e luit. bij de Art. der Laod- weer, de heer H. Valkenburg te Rijswyk (Z.-H.) Spoorweg van Ewycksluis Schagen. Naar wij uit goede bron vernemen, zyn de moeilijkheden, die zich voor den spoorweg Van EwijcksluisSchagen hebben voorge daan, vrywel opgelost. In het voorjaar van 1910 kan de aanbe steding der werken worden tegemoet gezien. Men schat dat het werk ongeveer in een jaar opgeleverd kan worden. Een inktwerper. Naar het ,H. D." verneemt moet er Maan dagavond omstreeks 81/* uur weer oen dame tot do onaangename ontdekking gekomen zijn, bij de spoorwegviaduct op den Zylweg te Haarlem, dat zij het slachtoffer is geworden van een inktwerper. Op rug en linkerzijde ontdekte zij blauwe inktvlekken op haar wit tricot wintermanteltje. Op de rolschaats. In do Kalvcrstraat te Amsterdam bleven Dinsdagavond toen 't klokje aanlig naar middernacht marcheerde do voorbijgangers plotseling paf staan van 't nieuwe. Uit een der cafés stapte een echtpaar goed in de dertig de straat op, of liever... reed do straat op. Myr.heer en mevrouw waren namelijk op de rolschaats, en voort ging het keurig en gelijkmatig in de streek over het gladde asphalt. Om 't komische om 't nieuwe van het geval werd gelachen. Maar alles is een quaestie van gewoonte, en wie weet of over een jaar bijv. niet half uitgaand Amsterdam even per rolschaats een biertje gaat drinken. Het aantal jongelui, dat onzo asphalt- straten boscbaatst, neemt nu al met den dag toe en zij verplaatsen zich met groote snel heid. Uitgeleverd en... ontsnapt! Begin September van dit jaar wist een 19-jarige bediende van den rywiolhandelaar Van dor Byl op het Waterlooplein zich in gezelschap van een twintigjarig meisje uit de voeten te maken met een bedrag vau f2150. Dit geld kreeg hy in zijn bezit door bij de Incassobank een valsche cheque tot dat bedrug ten name van zijn patroon te innen. Geruimen tijd tia de verdwijning van bet jonge paar kwam de politie er achter, dat beiden zich te Ziirich ophielden. De uitleve ring van den jongen man werd govraagd en verkregen ton opzichte van het meisje bestonden hiertoe geen termen en zou de ontrouwe bediende door twee marech&ussées van de Duitsche grens naar Amsterdam wor den overgebracht. Zoover is het echter niet gekomen. By Abcoude heeft het jongemensch Dinsdagmiddag kans gezien uit don trein te springen, vermoedelijk uit het raampje van het privaat. Hij schynt er heelhuids afge komen le zyn, althans iu den vooravond is hij te Amsterdam geweest bij de moeder van het meisje, dat met hem naar 't buitenland gevlucht was. De moeder, wonende op do Plantage Lynbaansgracht, deelde een en ander aan do politie mede, toen deze later op den avond een onderzoek kwam instellen. Zy voegde er by, dat zij den jongen man de deur had gewezen. De vrijkaart. Reiziger uitstappend aan een klein station in de provincie Utrecht, heeft by het pas- seeren van de contróle een heer met hoogon hoed als voorman. De contróleur: Biljet als't u blief, meneer. De heer met hoogen hoedIk heb een vrijkaart. ContróleurMag ik oven zien meneer Heer (na zyn zakken te hebbon doorzocht) Ik heb 'm met by mij. Contróleur Duar heb ik niet mee te maken meneer. Heer (met gedempte stem)Ik ben de Minister van Contróleur: Ja. dat gaat mij ook niet aan, meneer. Uw vrijkaart, of uw biljet, als 'tu blieft. HeerNou, nou, ik zal het met den chef wel in orde maken. De Minister (niet de heer Heomskerk) werd doorgelaten, en bracht het -in orde'' met den stationschef, die voor een Minister meer ontzag had dan de oneerbiedige controleur. (,Utr. Cf. Stuurlieden-examens. Den Ilaag. Geslaagd voor groote stoom vaart eerste stuurman do beer G. vau der Kooyderde stuurman de heeruy C. Fuber, K. H. Hemkes en B. P. van Dyk Blok. De Indische plannen van Prins Hendrik. Het schijnt, dat men in onze Oost-Indische koloniën de plannen, om een algemeene uit- noodiging aan Prins Hendrik der Nederlanden tot een uitgebreid bezoek, geenszins heeft laten varen. Naar wy van meer dan één zyde uit Indië vernemen, heeft men, in verband met de wisseling van don landvoogd, voorloopig deze plannen laten rusten, omdat men er zoo kort vóór zyn optreden moeilyk den Gouverneur- Generaal Van Heutsz voor kon spannen. De bedoeling schijnt evenwel te zyn, zich aan stonds de medewerking van Z.Exc. ldenburg verzekeren. En dan zou mon het te water laten van het nieuwe slagschip De Zeven Provinciën" willen afwachten, ten einde Z.K.H. den Prins in de gelegenheid te stellen aan boord van dezen nieuwen bodem do reis naar Indië te ondernemen. MarinecIJfers. Do «Matin" geeft eenige cyfors, welke een indruk geven van hetgeen een moderne marine wel kost. In 1870 betaalde de Staat voor oen scheeps- kanon van 27 c.M. fr. 28,000iD '81 kostte hetzelfde type fr. 80,000 en in 1905 fr. 115,000. Elk stuk van 30 c.M. van de Danton" zal fr. 120,000 kosten. Maar ook de prijs dor projectielen is ge weldig gestegen. Een stalen projectiel van 440 K.G. van hetzelfde schip kost per stuk fr. 1880. Wanneer een dezer nieuwe Dread- noughts gedarende vijf minuten al zyn kanon nen laat spelen, is er voor 500,000 fr. ver schoten, nog afgezien van de koston door slijtage veroorzaakt, welke men niet gering moet achten, duar de moeste van deze zware stukkon geschut na oen betrekkelyk gering aantal schoten onbruikbaar worden. Een vijfvoudige moord. Te Jully, in het Fransche departement Yonne, is een vyfvoudige moord gepleegd. Op een hoeve aldaar zyn de boer Ferrières, zyn vrouw, oen dienstmeisje en twee stal knechts vermoord gevonden. Een derde stal knecht. die zwaar gewond werd, kon de politie aanwyzingen geven en zoo werden de moor denaars gevat. Het zyn twee jonge knechts van den pach ter, 19 en 16 jaren oud. Zy werden gevat op het oogenblik dat zy uit een trein stapten om zich op Zwitserscli gebied te begeven. Blériot gewond. Een ontzaglyke menschenmenigte woonde te Konstantiuopcl de opstijging van Blériot by. De scherpe Noordenwind slingerde de monoplan tegen een huis. Blériot stortte van een hoogte van 6 M. en word, op verscheidene plaatsen gewond, naar het ziekenhuis over gebracht. Zyn toestand is niet gevaarlijk. De machine werd ernstig beschadigd. Blériot wildo aanvankelijk wogons den ongunatigen wind zijn vliegtocht uitstellen. Tienduizenden juichton Blériot by zijn ver schijning geestdriftig toe en hy liet zich tot een opstyging verleiden. In de gevangenis. In geen enkele gevangenis der wereld is men voor zyn pleizior opgesloten. Maar in een Russische het allerminst. Het leven wordt daar den opgesloten gevangene, en den politieke nog veel meer dan den crimi- neele, tot eun hel gemaakt. En vooral de genen, die alleen op verdenking van poli tieke woelingen worden opgesloten, en soms maanden en jaren moeten wachten voor dat hun zaak onderzocht wordt, >sind libel dran", om met Heine te spreken. Over de ellendige toestanden in de Peter en Paulsvesting en SchlUsselburg zijn dikke boekdoelen volgeschreven, die doen denkon aan de griezeligste verhalen uit de middel- eeuwsche lijfstraffelijke rechtspleging. Daar vindt men gevangenen, die jaren lang hun cel niet mochten verlaten, om in de open lucht te komen. Dagen en jaren gingen voor- by de gevangene zit denkend en zoekend in zyn cel, naar de rodenen die tot zyn opsluiting aanleiding kunnen gegeven hebben en niemand deelt hem mede hoe lang het nog duren zalvan iedere gemeenschap met de buitenwereld is hy afgesloten, en hy ziet alleen den nooit sprekenden, norschen, ruilen, cipior, die hem het schamele maal komt brengen. Dat zyn de oubliettes van Peters- burg, die geen ander einde kennen, dan de dood, krankzinnigheid of Siberië. En wie naar Siberië ging, mocht zich gelukkig achten hij ontkwam ten minste aan het gevaar, gek le worden van angst en vertwijfeling. De willekeur in de behandeling der poli tieke gevangenen in Rusland is spreekwoor delijk gewordenen na alles wat Herzer, Stepniak, Leo Deutscli en anderen daarover geschreven hebben is er nog niets veranderd. Nu en dan bespreekt de radicale pers een of meer gevallendan wordt aan een der Doemaleden eenig bewijsmateriaal toegezon den, met verzoek een interpellatie te honden. In de eerste en tweede Doema geschiedde dit nog al eens. Maar in de «heerendoema" komt ook dat niet meer voor. Wat helpt het ook? Hot blyft alles toch zooals het was. En ingrijpende hervormingen in Rusland, die met de verandering van den geheelen toe stand wellicht ook in hot gevangeniswezen wyziging zouden kunnen brengen, laten op zich wachten. Dit alles komt weder in de herinnering door de gebeurtenissen, die uit Kief worden gemeld, uit de Lukjanof-gevangenis. Daar hebben 40 politieke gevangenen, die tot de intellectueeleu behooren, een der gevangen bewaarders niet de door dezen geeisclite .hoogachting' betoond. Toen die ambtenaar die cellen betrad, zyn zij niet dadelijk op gestaan. En het gevolg daarvan was eun meer dan gruwelijke behandeling. Al dadelyk werden de britsen verwijderd uit de cellen, zoodat do gevangen de nachten op den vloer moesten doorbrengen. De toch al magore gevangeniskost werd tot water en brood verminderd. Do nachttonnen mochten niet worden geledigd, moesten tol straf dag en nacht blyven staan, zoodat een ondraaglijke stank in de cellen heorschte. Dientengevolge werden vele opgcalotenon ziek. De andere ambtenaren trokken mot den zich gekrenkt gevoolende één lyn, en werkten mede oiu de gevangenen te .treiteren". De directeur hief de benoeming van een oudste, starost, op, die voor de verdeeling der levensmid delen te zorgen had. Door al deze vexaties ontstond natuurlijk groote ontevredenheid en deze leidde weder tot nieuwe maatregolon van den directeur. Totdat ton slotte de ge vangenen een .hongerstaking" begonnen. De directeur gaf toen bevel aan de wacht, iederen staker, die voor de vensters of voor de deur verscheen, onmiddellijk neer le schieten. Een der gevangenen werd door een geweerschot aan het hoofd gewond; cu ala straf daarvoor gaf de directeur last de geheelo groep opnieuw te beknibbelen, op lovensmiddelen en vryheid. De moeder van een der gevangenen, die van een en ander kennis kreeg, zond een verzoekschrift aan den gouverneur. Het resultaat daarvan was onverwacht. Op last van den gouverneur werd aau de gevangenen pennen, papier en inkt ont nomen, om elke betrekking met de buiten wereld onmogclyk te makendan konden zy zulke dwaasheden niet weder uithalen. Bovendien werd een der gevangenen op gruwelijke wyze afgeranseld. Toen de an- dero gevangenen zich daarover beklaagden, gaf do directeur beveldat de .politieken" voortaan niet meer alle weken Bchoon lin nengoed zouden krygen, maar tweemaal per maand, voorloopig gedurendo drie maanden... Aldus geschied in het jaar 1909, in do beschaafde" twintigste eeuw, in Kief, in het Heilige Russische Ryk. Zeldzame advertentie. By lezing van de advertentiekolommen der bladen stuit men herhaaldelijk op zon derlinge dingen, maar een zoo merkwaardige advertentie als dezer dagen in de .Times" voorkwam, zal men zelden ontmoeten. Daar was iemand, die een millionnair zocht, be reid hem voor eenige jaren eeu millioen pond ter beschikking to stellen. Was dat de advertentie van een gek of van een grappen maker? Van geen vun beide, zegt de .Daily Maildie zich met den adverteerder in ver binding stelde. Het was een heel verstandig man, vertelt dit blad, die werkelyk een ge- zonde redeneering er op nahield. Er zijn, zoo zette hy uiteen, zoovele millionnairs, die eigenlyk geen raad weten met hun geld. Er zyn slechts enkelen, die pleizior van hun ryk- dom lfebben. Zy hebben hun geheele loven besteed om schatten to vergaren en hebbon geen belangstelling voor iets anders. Uit ge woonte maken zij steeds meer geld, zonder echter er van te genieten. Het is hen eigenlyk tot last. Na meen ik echter, dat dit niet zoo behoeft te zyn' dat geld een zegen kan we zen. En ik heb nu een plannetje opgemaakt, om de rente van een millioen, -10,000 p, por jaar, nuttig te besteden. Dit plan zou ik graag tot uitvoering brengen, vandaar mijn adver tentie. Tot dusver was deze man, die zoo graag milliouair wou zjjn, er nog niet in ge slaagd een rykaard te vinden, die zyn be middeling wilde aanvaarden om hem van deD last zijner millioenen te ontdoen, maar hij bleef goede hoop houden. 't Is zeker to hopen, dat de man zal slagen al was het alleen als bemoedigend voorbeeld voor anderen, die eveneens overtuigd zyn, dat zy door nuttige wyze millioenen zouden kunoen besteden en ook gaarne bereid zyn ongelukkige millionnairs te helpen, by het besteden van hun fortuinen. FEUILLETON. 3) Maar des namiddags kwam het besef ver pletterend terug. Het was ongeveer drie uur toen zy zware voetstappen in de gang vernam eu ruwe mannenstemmen naar iets hoorde vragen. In angstige spanning opende zij de deur om naar buiten te zien. Twee stevige mannen stonden in de gang. Zij brachten een net bewerkte doodkist de laatste woning voor haar Lina, die met de jonggeborene daarin zou rusten. Veratyfd van schrik sperde de oude vrouw de oogen open. Zy uitte oen kreet, die door het geheele huis weerklonk, sloeg de handen op het grijze hoofd, dat zij tegelijkertijd to gen den muur stiet, alsof zij het wilde ver brijzelen. De kreet lokte haar schoonzoon, die de sterfkamer zooveel mogelijk had vermeden, in het vertrek. Toen hy de doodkist voor zich zag, bleof hy een oogenblik als verstyfd staan. «Zoo zal ik ook eens ter ruste gelegd worden," dacht hy. En bleek en sidderend, doodelijk bevreesd voor zijn toekomstig lot, stond hy daar en zag niets anders dan deze lualste woning van bijzonderen vorm hy zag de oude vrouw niet, die in haar wanhoop meer dood dan levend met het gezicht tegen den muur gedrukt stond. HOOFDSTUK II. «Ik betuig u mijn deelneming, beste Rudisch met uw zwaar verlieB 1" De chef van de groote tapisserie-zaak drukte hem de baud. «Gy moet het als man dragen, en ik hoop om u, dat gij 11 niet zoo willeloos aau uw droefheid zult overgeven, als gij nu doet." Dit werd gezegd, omdat de tweede boek houder in gebogen houding met rood be- schreide oogen voor hem stond en zich bijna niet staande kon houden. Hij was juist uit do kork gekomen, waar een zielmis voor Lina en het kind was gehouden, die den vori- gen dag begraven waren. De deelneming van den anders zoo afge meten handelsraad deed hem goed. Hij be schouwde zich zelf plotseling als een gewichtig persoon, omdat de gestrenge chef zich ver waardigde hem moed in te spreken. Dit overwèldigde hom zoo, dat hy geen ander antwoord kon vi tulen dan eeu dof gesnik zoo moest hij met geweld de weer opwellende tranen terug dringen. •Nu, nu," zeide de handelsraad welwillend, begin maar Diet te schreien. Uw droefheid doet u in mijn oogen eer aan zeker. Ik begrijp ook, dat zij nog te nieuw is, om toe gankelijk te maken voor verstandigon troost Maar in den toestand, waarin gy u nu be vindt, deugt gy niet voor degelijken arbeid. Het zal dus bet beste zijn, dat ik u nog een paar dagen vry geef, opdat gy uw kalmte en bedaardheid terug krijgt." Rudisch dankte met een diepe buiging en hield daarby zyn van breeden rouwband voor- zieneu hoogen hoed ver van zich. Ily be schouwde zichzelf in zyn rouwkleeding en als weduwnaar al een belangryk persoon. Ik heb ook gehoord," voegde de chef or goedkeurend by, «dat de begrafenis zeer dof- tig is geweest." Bescheiden toestemmend boog de boekhou der en mompelde zacht: «Dat ia immers nog het eenige bewijs van liefde, dat men den dooden kan geven." Juist,'' bevestigde de chef. ,Als gy voor uw omstandigheden maar niet te veel hebt gedaan." De boekhouder bleef zwijgen. Nu, nu," zeide de cbef veolbcteekenend. •Ik weet het wol, ik kan hot my wol voor stellen. Maar uw vrouw moot heel wat ver diend hebben Niet waar Dan is het in orde, dat gy zoo hebt gedaan." En Weer beantwoordde Rudisch deze woor den met een stomme buiging en deed dit nog eens, toen de handelsraad er byvoegde .Gij bebt al uw plichten vervuld, beste Rudisch. Dit kan u in uw droefheid tot troost ver strekken. En nu" -- hy wenkte welwillend met de hand «zorg, dat gy overmorgen weer kalm en bedaard zyt." Een laatste, zeer diepe buiging en de boek houder verwijderde zich. Met eenigszins min der bescheiden houding, doch altijd nog zeer terneergeslagen, trad hij by den plaatsver vanger van den chef, den eersten boekhou- kouder, binnen en meldde dezen, dat de chef hem voor heden en morgen had vrygegeven. Bijna dezelfde woorden werden hier ge sproken als bij den handelsraad, doch met dit verschil, dut Rudisch aU tweede boek houder met den procuratie-houder op intie mer voet verkeerde, en het gesprek niet beperkt bleef bij het geloden verlies, maar ook do eerato gevolgen er van besproken werden. ,En hoe denkt gy nu verder to leven, Rudisch vroeg de procuratie-houder, nadat het onderwerp van sterven en begraven uit- I geput was. «Met de oude vrouw Of alleen ,Met haar natuurlijk," antwoordde Rudis h vlug, alsof dit de natuurlijkste zaak was. Ik kan haar nu zy alles hoeft verloren, toch niet alleen laten." Zeker," stemde de procuratie-houder toe. Dat heb ik ook niet anders verwacht. Maar werkelyk zyn oog gleed over de welge vormde gestalte van den jongen schooneri man, en by verstomde. Hij kon hem, die eerst den vorigen dag zijn vrouw had begra ven, toch niet zeggen, dat hy er aan twij felde, hom altjjd als een eenzaam treurende te zien leven. >Maur werkelyk," herhaalde hij, zijn gedachten een andere richting geven de en zijn woorden voorzichtig kiezende, om hot gevoel van den ander niet te kwetsen, «het is niet zoo eenvoudig, als men zich voorstelt. Maar het is zeer mooi van u, hot strekt u tot groote eer, mynheer Rudisch, dat gy nu de zorg op u neemt, den levens avond eener arme, oude, eenzame vrouw zoo aangenaam mogeljjk te maken. Of kan uw schoonmoeder soms van haar eigen geld leven Rudisch schudde het hoofd. ,Neeu," zeide hij zuchtend. Het bleef onbeslist, of deze zucbt uit medelyden met de oude vrouw voortkwam, of dat hij zijn ontstaan had te danken aan het feit, dat hy nu voor haar onderhoud moest zorgen. Haar geld is reeds lang weg. Maar misschien zal zy, ook om iets te doen, oen gedeelte der woning verhuren. Het zal my weliswaar niet aangenaam zijn, vreemde gezichten in huis te zien, maar wat zal ik er tegen kunnen doen Niets. De meubelB behoo- hoorou nu weer aan mjjn schoonmoeder." Nn weer?" vroeg do procuratie-houder scherp toeluisterend. «Iloezoo: nu weer?" ,Wel, sedert den dood mjjner vrouw," luiddo het antwoord. Hebben die meubels dan uw vrouw be hoord vroeg hij weer. Ja,' zeide Rudisch zonder uarzeleD. «Haar moeder," voegde hij er ophelderend by, .heeft haar alles, zoo als het daar staat, als huwe lijksgeschenk gegeven." .Schriftelijk «Ja, schriftelijk. Zy heeft haar daarmede verrast, het moest by haar uitzet gevoegd worden.' Hm hm." De procuratie-houder be woog het hoofd heen eu weer on vroeg toen beluugstellend ,En is uw vrouw werkelyk vroeger gestorven dan bet kind •Ja," zeide Stephan met een diepen zucht. .Twee uur eerder." .Twee uur eerder herhaalde de procu ratie-houder. ,Nu, beBte Rudisch, dan is uw urmo schoonmoeder nog meer te beklagen, want dan behoort haar niets meer. Niet het minsto van de geheele nalatenschap." •Ja, maar wien dan Rudisch zag hem verbaasd aan. «U 1" klonk het vaste antwoord. >U alleen «Mij Rudisch stond verbaasd. »Maar hoe dan Waarom Als eenig rechtmatig erfgenaam van uw kind. En dit kind was de eenige rechtmatige erfgenaam van zijn moeder." Rudisch begreep het niet dadelyk. Hy Btond op en staarde den procuratie-houder verbluft aan. «Het is zooals ik zeg. Ieder advokaat zal dit bevestigen." Een donkere blos bedekte eensklaps de wangen van Stephan en bewees, dat deze onverwachte mededeeling hem niet zoo kalm liet, als hy wilde schynen. Hot was hem voor hy het nog besefte als was een last, die hem zwaar drukte, van hem weggenomen. Toen hy afscheid had genomen van den procuratie-houder, was zyn eerste gang naar een advokaat, die hem het zoo even gehoorde bevestigde. In gepeins verzonken sloeg hy den weg naar zyn eenzame woning in, waaruit de be nauwde geur van wierook en waskaarsen nog niet geheel was verdwenen. Critisch, met dezelfde scherp onderzoekon- de blikken, waarmede hy alles had opgeno men, toen hij als vryor voor de eerste maal in do woning der buide vrouwen was geko men, met het voornemen bezit te nemen van dit uangename tehuis, ging hy nu van ver trek naar vertrek en bezag alles nauwkeurig. Hij kon tevreden zyn. De beide kamers, het spreekvertrek, de keuken on de voor kamer alles was zoo goed ingericht, als het in een flinke burgerwoning paste. I e meubels waren nog uit den tjjd, dertig juar geleden, toen zijn schoonmoeder haar man, een goed beklanten, goed betaalden heeren kleermaker bad getrouwd. Zy waren solie 'e, van goede kwaliteit, en bezaten nog groote waarde. Wat er aan sierlijkheid ontbrak, werd door soliditeit vergoed. Al die kasten, tafels, stoelen, bedden en van kussens voorziene meubels in de salon, de grooto glazenkast met porselein- en zilverwerk, de oude Bpie- gels, uurwerken, schilderyen, tapijten en de vergulde gordijnroeden, vormden met elkaar een deftig burgerameublement, dal door ieder een mocht gezien worden. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1909 | | pagina 1