KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Heldor, TexelWlerlngen en Anna Paulownam
39ste Jaargang.
FAMILIE-EER.
No. 4037
Woensdag 18 Öotober 1911
't Vliegend Hlaadje p. 3 ra. 50 et., fr. p. post 75 et., buitenland 11.25
Pre- i Zondagsblad 37} *5 t f 0.75
miën Uodvblad 55 «5 f0.90
(Voor liet buitenland bij vooruitbetaling,)
Advertentiën van 1 tot 5 regelt 30 cent
Elke regel meer 6
Hewys-eieinplani 2J
Vignetten en groote letters worden naar plaatsruimte berekend,
Intero.-
Telefoon 50.
Uitgever i C, DE BOER Jr. (v./h. BERKHOUT fc Co.), Helder.
NIEUWSBERICHTEN.
HELDER, 17 October.
Hr. Ms. „Zeeland".
Bjj K. B. ie bepaald, dat Hr. Me. puntser-
dekachip „Zeeland1 Nop. te Amsterdam
zal worden in dionst gestold voor buitenland-
schen dienst.
Hel bevel over dion bodem is opgedragen
atn kapt. t. z. W. Houwing.
Nieuwe Ambachtsschool te Alkmaar.
Te Alkmaar ia Zaterdagmiddag aanbesteed
bet bonweu eoner nieuwe Ambachtsschool
aan de Bergerweg. Er waren 15 inschry
gen. De hoogste was J. van Groenendaal te
Breda voor f 311,750, de laagste F. H. Rin-
gers en R. H. Koppen te Alkmaar voor
f 258,500.
Stuurlieden-examens.
's-Gravenhage. Geslaagd groote stoomvaart
eerste stuurman de heer M. van den Berg
dorde Btuurmau do heeren F. G. Glastra en C.
J. A. van der Hoevengroote zeilvaart derde
stuurman de heer C. J. A. van der Hoeven.
s.8. „Koningin der Nederlanden".
De gezagvoerder van het atoomschip
Koningin der Nederlanden" seint uit Perim
dat de gezondheidstoestand aan boord goed is.
Kerkdieven betrapt.
In de R.-K. parochiekerk van den H.
Dominicus in de Spuistraat te Amsterdam
werden zeer waarschynlyk aanslagen gepleegd
op eon houten kist, waarin het geld van de
korkcollecten gestort werd.
Om de 6 maanden wordt deze geldkist
geledigd en het zilver eu kopergeld in zakjes
gedaan. Toen dit begin van den maand,
weer geschiedde merkte men dat men veel
minder zakjes had dan by vorige gelegen
heden, en, oischoon dit natnQrlyk ook aan
miudere offerwaardigheid van de parochianen
had geweten kunnon worden, waB dit tekort
van dien aard dat men sterk vermoeden
had dat er gestolen werd.
Daar er eenig vermoeden bestond tegen
twee loodgieters-monteurs die werkzaam waren
in de kerk by den aanleg van de Centrale
verwarming, besloot men de kist weer op
haar plaats te zetten en de commissaris van
politie der 6de sectie, de heer F. G. C. J.
Fnndter de Beaucherre, droeg Woensdag
don rechercheur Bedeke op zich in de kerk
verdekt op te stellen. Deze klom op een
stelling achter enkele paneelen vanwaar hy
een uitzicht op de kist had en vandaar zag
hy hoe twee mannen, aan de kist morrelden
en waarschyulyk geld medenamen; daar hy
echter niet gemakkolyk uit zyn mooilyke
schuilplaats kon komen, liet hy de mannen
weer vertrekken. De commissaris besloot nn
de dieven op keeterdaad te doen betrappen
en zoo namen Donderdagmiddag de inspec
teur Van Soest met den rechercheur Bedoke,
gewapend met een photograpkietoestel weer
dezelfde observatiepost in. Dank zy de
heldere middag mocht het hun gelukken om
4 uur terwijl er geen dienst was en de
dieven de geestelijkheid aan tafel wisten
van de misdadigers enkele kiekjes te nemen
terwyl deze de kist weer openden. De jongste
lag gebukt voor de kist te werken, terwyl
de oudste door kloppen don indruk moeBt
wekken van in de kerk werkzaamheden te
verrichten. Ook werd een kiek genomen van
het moment dat de dief een handvol geld
uit de kist nam; eveneens zag men hoe de
dieven aan de offerblokken werkteD. Men
liet de twee mannen weer vertrekken en
nadat de politie uit haar observatiepost ge
klommen was, werden de beide betrapten
om 5 uur gearresteerd. Het noodige koper-
geld werd iu hun bezit gevonden, alsmede
gewone en afgevylde sleutels.
Men schat het gestolene op ongeveer 45
KG. (de zakjes worden gewogen) en berekend,
dat er dus voor een bedrag van 180 A 200
gulden gestolen is.
Een woord v&n lof aan de politie, die op
zoo'n handige wyse dezo kerkdieven wist te
betrappen is hier zeker op syn plaats; na
de politie echter de dieven niet alleen vat,
doch ze ook nog en flagrant délict
gaat kieken, wordt het gauwdievenvak wer
kelijk al te riskant!
De scheepsramp bij Weetkapelle.
De Raad voor de Scheepvaart heeft Vrjj-
dagmiddag het onderzoek begonnen in zake
het stranden op 30 Sept. jl. by Westkapelle
IFJEl giLLHTOKT.
6)
„Daar heb ik niet op gelet", zeido zy
>maar tegen den avond moet hy reeds weg
geweest syn, want toen kwam mjjnheer Dor-
ner een oogenblik beneden, en hy zou niemand
alleen in zyn woning hebben gelaten, daar
was hy te wantrouwend voor".
De blik van den commissaris was op den
huissleutel gevallen, die naast de gangdear
hing.
Hoeveel huissleutels bezat Dorner vroeg
hij onverschillig.
«Slechts dien éénen daar", antwoordde de por
tierster. .Elke bewoner heeft maar één sleutel".
«Er bestaat dus geen mogelijkheid, dat
nog iemand gisteravond het huis verlaten
heeft nadat de deur al gesloten was vroeg
de commissaris.
.Volstrekt niet", verklaarde vnuw Klaus
met heftig hoofdschudden„ik heb gister
avond zelf gesloten".
«Mynheer de inspecteur heeft reeds in
huis rondgevraagd niemand is na tien uur
van huis geweest of hoeft iemand uitgelaten".
„Alleen mr. Dorner ging u voorbij I"
tHy alleen".
Weder spraken de beambten met elkaar.
.Het wil er bij my maar niet in, dat onze
advocaat, de slimste rechtsgeleerde uit de
stad, z(jn eigen verrader zou geworden zijn",
fluisterde Loder.
van het Finsche barkschip «City of Benares",
kapitein Victor Johans te Marunhamm in
in Finland, reedery firma Nival te Ncustad
(Finland). Het schip, komende van Queenstown
mot bestemming naar Sundsrall, werd in den
stormnacht van 30 Soptembor door de hevige
branding op den dyk van Westkapelle
(Zeeuwsche kust) gezet, eo omstreeks zeven
uur dos Zondagsmorgens verdronken negen
dor opvarenden. De anderen wisten de kust
te bereiken. Het schip ging geheel verloren.
Kapitein Johans doelde aan den Raad het
volgende mede. De .City of Benares", in
ballast geladen, was den 28sten Sopt. van
Queenstown vertrokken. Aan boord waren
20 mannen, geen vrouwen. Den 30aten Sop
tembor te 8 uur 's morgens werd Ducgeness
gepasseerd. Het weder was wat mistig, later
opklarend. Er woei eene frisache bramzeils-
koclte, ongeveer West ten Noorden. Om 10
uur werd East-Goodwin gepasseerd. By
Dungeness begon de baromoter al een klein
beetje te vallen. Ieder uur nam de kapitein
den stand op, en hy bemerkte dat de stand
steeds ongunstiger werd. De laagste baromoter
stand dion hij noteerde was 29.26 duim. Zoo
bleef de barometer een paar uur staau. Dat
om 11 uur 's morgeus, 's Nachts by het
hevige stormweer is de barometer niet lager
Dadelijk na 12 uur 's morgens was het
woder al zóó stormachtig geworden, dat de
zeilen wegwoeien, cn een poging om nieuw
tuig op te zetten en nieuwe zeilen te hijschen
mislukte. Om 11 uur s voormiddags liep de
wind om naar het N.W., steeds winnond in
kracht. Na den middag werd geen lichtschip
meer gezien in de kokende zee.
Tegen 6 uur "s avonds woei de fok weg.
Toon groeide de wind aan tot een orkaan,
en het schip was niet meer te regeeren.
Men was zoo dicht by de kust gekomen,
dat men vreeBie aan lager wal te zullen
geraken. De kapitein liet nog zooveel zeilen
byzetten als mogelyk was, en trachtte zyn
koers te vervolgen. Hy hoopte in Vlissingon
te kunnen binnenloopen. Vuren werden niet
meer gezieneerst 's nachts om half een
kroeg men het vuur van Wootkapelle in het
zicht. De kapiteia verwarde dat met een
boei, en stnurde daarom in plaats van buiten
om, binnen langs, en zoo naderde de ,Cily
of Benares" al dichter haar ondergang.
Ongeveer 10 uur 's avonds kwam oen stoom
boot voorby. Men trachtte haar aandacht te
trekken, trouwens van 8 uur af hadden
de opvarenden reeds raketten afgeschoten,
maar die boot voor door. Om half drie
'b nachts gingen de masten overboord; booten
konden niet wo den nitgezet, en spoedig
brak het schip midden door. Allen hadden
reddingsgordels aan. De mannen die op het
achterschip waren, verdronken jammerlijk.
De andereu bloven van s nachts drie tot
'a morgens 7 uur op het voorschip zitten, en
werden door de hooge zeeën over boord
geslagen. Zy bereiktea zwemmende het land.
Als getuigen werden daarna gehoord Karl
Ericson, stuurman en Gustave Stiemberg,
bootsman. Zy bevestigden de verklaring van
den kapitein. Kapt. Johans voegde er later
nog aan toe, dat alle opvarenden z. i. gered
zonden zyn, indien er te Westkapelle een
vuurpijl-toestel ware geweest. Want het
schip lag slechts 10 Meter uil den wal, en
het wemelde op de kust van volk.
Het onderzoek werd daarna geschorst. De
uitBpraak volgt later.
Hulp aan Weduwen.
De regeering van Nieuw-Zeeland heeft
n wet ingediend, waarby aan een wednwe
met een kind een toelage van 13 pd.st. in
het jaar wordt verstrekt, opklimmende tot
30 pd.st. voor meer dan drie kinderen.
Aardbeving en storm.
Berlyn, 13 Oct. Omtrent een aardbeving
en eon storm, die de kust van Zuid-Californië
en Mexico en de stad Sonora teisterden, worden
de volgende bijzonderheden gemeld: Nadat
een aardbeving schade had aangericht, kwam
storm opzetten. Een vloedgolf drong diep
t land binnen. Vier steden werden vernield,
in Sonora de steden Ortus en Guyamas, in
Zuid-Californië Palmo en San José. Zeven
honderd menschen vonden den dood in de
golven of onder de puinhopen. De aardbe
ving had plaats te 12 uur, in den nacht van
Woensdag op Donderdag. Elke verbinding
met de geteisterde streek is verbroken. De
huizen stortten binnen enkele seconden tot
puin. Schepen worden op do kust geslagen.
Duizenden menschen zijn dakloos en aan den
honger prijsgegeven.
«Maar do mogelijkheid dat een ander de
duad kan volbracht hebben, schynt my geheel
uitgesloten", zeide de rechter van instructie
op weloverlegde toon.
Ia plaats van een antwoord te geven,
snelde de conmissaris weder de alcool in en
lichtte die in het rond. »Zeg eens even dokter",
sprak hy daarop, (is het mogelyk, dat een
wildvreemde man dit als by zonder boosaar
dig beschreven dier zonder hardnekkig ge
vecht onschadelijk heeft kannen maken?"
„Geen donken aan", zoido hy. «Het dier
zou zich tegen eiken vreemdeling tot het
uiterst verdedigd hebbon, maar het is ge
storven zonder eon kik te geven met een
vlijmscherp mes is de keel doorgesneden".
(Dat heeft onmogelijk een vreemdeling
kunnen doen 1" riep de commissaris uit.
„Waarom kan zyn meester het niet zelf
gedaan hebben vroeg Niederen, die nu
ook op den drempel van de alcoof kwam.
„Dit vermoeden komt my wel onwaarschijn
lijk voorintnsschen, zog mij eens", viel hy
zich zelf in do rede, zich tot den doktor
wendende, «is eon zelfmoord niet mogelyk
«Geheel en ul onmogelijk", weerlegde de
justitiedokter. „Reeds een leek moet inzier,
dat niemand zichzelf zulk ecu vreeselyko
wond kan toebrengen in dat geval zou ook
de snede van boven aaar beneden loopei
niet ongekeerd".
Dus werkelijk een vermetele, goed over
legde moord", mompelde Niederen, in wiens
voorhoofd diepe rimpels trokken.
Hy liep met over de borst gekruiste armen
de kamer op en neerhoofdschuddend bleef
hy vervolgens by de letters op den vloer
staan en bekeek die opmerksaam.
«Evenveel uitgangspunten als raadsels",
mompelde b(j. «Ook my komt het onaan-
Jodenvervolgingen.
Berlyn, 13 October. Uit Petersburg worden
aan bet «Beniner Tageblatt" nog de volgende
by zonderheden over don progrom in Osj ge
meld Na den aanslag te Kiëf begonnen de
«echte Russen" een heftige agitatie tegen de
joden in de stad. Zy strooiden het gerucht
rond, dat de joden een Sartonjongen hadden
gestolen en voor een ritiieelen moord gebruikt.
Tengevolge daarvan geraakten de Sarten
iu een verschrikkelijke opwinding, drongen
in de huizen van de joden en begonnen een
progrom. De politie was togenover de faoaticke
menigte machteloos. De Sarten omsingelden
do huizen van de joden, staken ze in brand
en sloegon met knuppels op de vluchtende
joden los. Do progrom dmirde voort totdat
soldaten met geweld van wapenen tusschen-
beiden kwamen. Een aantal joden werden
gedood, velen zyn zwaar gewond, andere
verbrandden in de huizen, die door de menigte
waren aangestoken.
Telephoongids.
In een Eugelsch blad lezen we oonige
bijzonderheden over den Now-Yorkschen
telephoongids, waarvan woldra weer een
nieuwe uitgave zal verschijnen. De gids komt
tweemalen in het jaar uit en wil in oplagen
van een millioen exemplaren ten einde te
kunnen voldoen aan de aanvragen van de
450.000 telephoonabonnees. Terwijl dertig
jaren geleden de telephoongids op een kaart
kon worden gedrukt, daar hy slechts 252
namen telde, is de gids thans tot een boek
deel van 800 pagina's geworden. Twintig
beambten werken geregeld het geheele jaar
door aan het werk en dagelijks worden de
talryke adresveranderingen on aanvullingen
op lysten gedrukt en aan de verschillende
telephoonbureanx rondgezonden. Vier honderd
man zyn noodig om de nieuwe uilgaven van
den gids rond te zenden aan de abonnees.
DE WEEK.
15 October.
Zoo nu en dan krygt men eens dnidelyken
,kyk" op hetgeen „men" aantrekkelijk, pak
kend, interressantde moeite waard «om er
zich voor te derangeeren", vindt. En aller
eerst moet men daarby op den voorgrond
stellen, dat hierbij, vo°r de overgroote
meerderheid der menschen, alle onderscheid
stand, beschaving, aesthetisch gevoel enz.
totaal wegvalt, 't Komt er eigenlyk maar
op aan, in hoever men zich, in presentie cn
onder contróle van derden, durft te toonen,
zooals men werkelyk is en gevoelt. Zy, die
gerekend worden lot het «minder ontwikkelde
deel des volks", syn in zulko dingen eerlijker,
oprechter; geven zich volkomen zooals ze
zyn.Een vecht- of scheldpartyeen likke-
broer, die zich potsierlijk aanstelt en door de
jongens achterna wordt gezetenoen hond of
kat in doodsnood; iets griezeligs, grotesks,
iets droevigs of grolligs.'t TrekPaan met
onweerstaanbare kracht. Men vergeet or alles
voor.De vrouwtjes laten de soep aanbran
den. Do loopmeid riskeert een uitbrander van
wege 't te laat terugkomen.De werkman
waagt er een dubbeltje boete voor; de school
knaap een halfuur nablijven, plus hetgeen by
moeder nog voor hem in den pekel ligt.
Dat zyn de min-ontwikkolden.Ze weten
niet beter, zegt men.
De hooger- en fijner-beBchaafde schok
schoudert on haalt met medeljjdendo min
achting den ueus op.Doch nu de anderen,
wier beschaving zich dau boven zeker
peil verheft.
Wie hen, in den loop der jaren, op karak
teristieke momenten bespied heeft, zal toch
wel tot vreemde conclusiën geraakt zyn.
't Verwondert my telkens, dat men nog
;een films heeft gemaakt, waarop gekiekt is
iet pnbliek-np to date, gelyk 't zich gedraagt
wanneer men zich moet inspannen een plaatsje
op de tram, in den trein, in Schouwburg of
concert te vermeesteren... Wanneer plots is
weggesmolten dat uiterlyk vornisje van hoi
felyk- en zachtaardig-doen.Als wanneer
mon mot knieën en ellebogen dnwt en stompt,
elkaar knoppen van parapluies en parasols
in de oogen dringt.Er geen erbarming
meer bestaat voor sekse, ouderdom, zwakte
of physiek hulpbehoerend-zyn.Wanneer
het ruwe, grove, wreede egoïsme zegeviert
en al het andere op den achtergrond dringt...
O, de veinzery, de huichelary van den «be
schaafden mensch", zooals deze zich in de
maatschappij beweegt!
O, het spel van misleiding, waarvan gy en
ik dupen «yn, zoolang we niet vormochten te
nemel(jk voor, dat deze scherpzinnige jurist
zichzelf zou aangeklaagd hebben en toch goed
beschouwd
Hij haalde de schouders op on voltooide
zyn zin niet.
«Onze plicht is hier volbracht; de inspec
teur zal de woning verzegelen en voor hst
overbrengen van het lyk zorgen. «Gy" voegde
hy daarop de beide vrouwen toe, «komt
vanmiddag om vier uur in myn kabinet, om
van uwe verklaringen procesverbaal te laten
opmaken. En nu vooruit", besloot hy, terwijl
hy de hand op den arm van den commissaris
legde, wy hebben geen oogenblik te verliezen.
Ga mee naar den advocaat Dornerik ben
nieuwsgierig, wat deze heer van onze ont
dekkingen zal zeggen."
«Ik vrees, dat onze gang daarheen zal
eindigen met een arrestatie," merkte de com
missaris zacht aan, terwyl h(j misnoegt de
schouders ophaalde.
Het was intussschen twee uur namiddag
gewordeD.
«Wy zullen terstond naar het woonhuis
van den advocaat moeten ryden, wanneer
wy hem willen treilen," zeide de commissaris;
zijn kantoor is om dezen tyd gesloten."
«Moet hy vandaag niet op het gerechtshof
wezen vroeg Niederen.
Zyn ondergeschikte schudde ontkennend
het hoofd, hy had den rooster van dien dag
nauwkeurig nagezien en wist, dat Dorner
geen pleidooi te voeren had.
«Dan onverwijld naar het woonhuis van
dien heer," beval Niederen.
De commissaris bracht dit bevel aan de
koetsier over met de noodige aanwijzingen
en eon half uur later stond het rijtuig stil
voor een groot, prachtig huis in een der
voornaamste straten van het westen der stad,
ontdokken wat er achter het kunstig-gedragen
masker schnilt.
Of hebt ge nooit opgemerkt, welk eene j
worsteling tusschen mateloozc verveling en
zucht om „mee to doen" met de anderen er
valt op te merken zoodra gy den blik laat
rondgaan in den kring van hen, die op zoo
menig concert, op zoovele «avonijes" zitten j
te genieten van y se lyk-zware, ingewikkelde,
duistere muziek. Om nu slechts iets te
noemen.
Die loome, sombere expressie van de ver
moeide oogen; die slappe, lustelooze lijnen
van 't gelaat.
En dan, de glimlachjes van kwasiver
rukking, waartoe men de lippen dwingt en
wringt, zoodra gy merkt dat iemand op U
lot.Die felle kwasi-vernutwaardiging als
een der zeldzamen moed heeft om te bekennen
dat ,*t hem te hoog gaat." Die met gewel
dige inspanning onderdrukte geeuwkrampjes,
achter zakdoeken en waaiers en tekstboekjes
verborgen gehouden.
Die óngehuioholde, óngeveinsde vreugde, j
wauneer het slot der marteling is gekomen... i
O, de kunstenaar, de dirigent, de orkest-leider, I
die, in zyne eerlijke naïeviteit, gelooft, dat
hij niet slechts het kleine kuddeken van i
wezenijjk-genietonde menschen, maar gaosch
zijn auditorium in zalige verrukking van
hoog-artistieke aandoening brengt... Hij moest
't eens weten!
Een heel enkele maal durft de «hoog
beschaafde mensch" zich geven zooals hy is...
Soms dwingen de omstandigheden hem, plots
het masker af te werpen.Eon andermaal
doet hy, alsof 't oen grap, een carnevals-mop,
een buitenissigheid, oen malligheidje is, waar
hy uatuurlyk niets van meent.
Maar wie dieper weet te zien dan de opper
vlakte, hy beseft ook, hoe groot 't per
centage is van degenen, by wio t geen „spel
van sotternye," doch wel degelijk echte natuur,
de „ware Adam" is, die zich doet gelden on
boven komt.
Woensdag j.1. op het Haagsche Binnenhof,
was een kostelijk moment om te bespieden
waar «men" nu eigenlyk van houdt; waar
door «mon" wordt getrokken
Waarom komt «men" op een der tribunes
kjjken on luisteren naar 's lands Vroede
Vaderen
Och, de lyst is niet zoer lang, waarin 't
antwoord op deze vraag vervat is.
Gy hebt, allereerst, de menschen, voor wie
de Kamer Eerste of Tweede, dat doet er
niet toe, een kijkspelletje beduidt. Ze vinden
't wel „typisch" om nu eens te zien die
Excellentiën en andere menoeren, waar ze
telkeDS van lezen in de krantDie ze zoo
dikwjjls uitgeteekend hebben gezien op spot
prentjes wier conterfeitsels telkens prijken
in de weekbladen met kiekjes Waarover
de heeren 't hebben, dat laten deze be
zoekers en -sters ganschelyk over aan de
lieden, die er, steno- of tachygrafisch, verslag
van hebben te geven.
Voorts hebt gy de speciaai-belanghebben-
den adressanten, ambtenaren, concessionaris
sen, financiers Ze verschijnen op bepaald
moment, gewapend met stukken uit de Lands
drukkerij Zoodra de zaak, waarvoor zy
komen, is afgehandeld, maken zy zich ijlings
uit de voeten. Ze hebben waarachtig wel
wat anders met han kostelyken tyd te doen
dau to luisteren naar «het gewauwel van
die heeren".
Nog even zou mon kunnen aanstippen, dat
er nog een stuk of twee, drie zonderlingen
zijn, die geen zitting overslaanwier zucht
om dc bijeenkomsten der beide takken van
Vertegenwoordiging te volgen, van een on
schuldig middel tot tydverdryf is geworden
een soort van mania, ideefixe, waaraan
de armen zich niet meer schynen te kunnen
onttrekken
Eindelyk heeft men de groote, breede
schare van hen, die slechts komen op de
groote, kritieke dagen Als er „iets aan
't handje" is
Zy komen bijvoorbeeld by den aanvang
der algemeene beschouwingen over eene
Staatsbegrooting, als wanneer de negen Excel
lentiën aan de groene tafel zitten Zy «yn
er als-de-kippen by, soodra men bijvoorbeeld
eene extra-fille rede van mr. Troelstra mag
verwachten een uitbarsting des heeren Doys
een kibbelpartij tusschen den heer Lobman
en een van zyne antagonisten. Op hen heeft
al wat prikkelt, emotie wekt, pikant is eene
onweerstaanbare aantrekkingskrachtIn de
dagen van het Kabinet-Knyper vermocht het
vooruitzicht van eene rede, door den premier
van 1901—'05 hen uit hunne schuilhoeken
te doen komenEn niet de inhoud van
«alk eene rede-Kuypc-r lokte hen, maar het
feit, dat een zóó bekend en veelbesproken
man als deze bewindsman het woord sou
voerenDat moest «men" hebben mee
gemaakt, bijgewoond. DAhr moest «men" het
zyne over kunnen zeggen
En aldus is ook geschied Woensdag j.1.,
toen alles cr op weee, boe 't echte, leuke
.herrie" zon wordenOm van te water
tanden
Om er met pleisier een van je laatste
riksen voor te wagen, kondt-ge slechts een
mooi plaatsje veroveren
Toen, Woensiag j.1., deed de «Men",
waarover ik 't straks had, zich wederom
in zyn echte, ware gedaante voor.
Gelukkig sloegen Rechts oq Links de han
den ineen. Werd de «herrie" bezworen...
Maar wie van de hooger- en lager-be-
schaafden, die de tribunes der Kamer hadden
bestormd, dacht aan het algemeen bolang,
dat zoo deerlijk in de verdrukking dreigde
te komen Wie dacht aan het gezag der
Volksvertegenwoordiging, hetwelk slachtoffer
zou zyn van 't «spel der obstructie"
Wio aan do stapels arbeids, waarvan
aldus niets terecht kon komen
Wie van die alleD, huokerond naar de
heerlijke, zalige, prikkelende .herrie"? Geen
mensch immers. Had ik dan ongelyk
Mr. Ahtomio.
Kijkjes uit mijn venster-
Van 't havenhoofd.
Laatste nieuws. Gebrek aan
«stof". Tegen twaalven.
Een verrassing. Belangrijk
onderwerp. De dnurte.
Discussie. Er is een schrale
oogst. Er is geen schrale
oogst. Door feiten bewezen.
Sluit de grenzenVeel by-
val. Een motie. Slotwoord.
Na het levendig wisselen van gedachten
over het actueele, over het laatste nieuws
van den dagden Italiaanschen-Turkschen
oorlog nog wat eentonig-banale, alle-
daagsche „bakken" en alle aanwezigen
schenen min ol meer uitgeput in het ver
zinnen van iets, dat mogelijk alsnog zou
kunnen pakken.
't Liep tegen twaalven.
In de slaperige, zeurige stemming was
echter plots verandering gekomen. Op een
der lange, harde banken van het Haven
hoofd gaf men elkaar duwtjes met de elle
bogen. Er werden groote oogen van span
ning, van nieuwsgierigheid opgezet. Een paar
gepensionneerdeD, die zoo'n beetje hadden
zitten dommelen, du en dan een geeuw van
nerveuse verveling verbergend achter eene
hand, grepen suf naar hunne horloges en
riepen est 1 sst
Er was waarlyk iets op til.
Men ging onverholen nuchter, met stille,
gespaDnen belangstelling letten op hetgeen
voor een kwartiertje aan de orde was.
Ik verzeker je dan maar, dat die heele
mooie, heete zomer ons een leelijke kool
heeft gestoofd", bromde iemand, vadsig leu
nend het magere lichaam tegen de schatting.
Een gesnap van erg vroolyke en luid
ruchtige stemmen brak nu los.
«Lachen jullie daarom?" vroeg despreker
met bleeke kaken en bevende lippen. „Moe
ten jullie daar nou om lachen I" herbaalde
het burgerkereltje, met gryxe stoppels op
de kiD, terwjjl-io zyn sjofele tjje fantasie
een tikje schuin op t achterhoofd plaatste.
„Omdat ik het zóó uitdruk Kinderachtig.
Er gaat niets van atdie heele mooie, heete
zomer heeft ons een leelyke kool gestoofd"...
Opnieuw barsten de toehoorders in een
gierlach uit.
Dan tegen een tengeren jongen, die nog
wat spottig-schalksch nalacht:
«Kryg jij aanstonds wel wat onder je
neus, ventje? Hap van boord? God zegent je.
Maar houd je mond met dat gosnater over
dingen, waar je hoegenaamd geen begrip
van hebt."
„Ga non verder", verzocht een oud, ver
schrompeld manneke, anders ga ik er van
door, zoo meteeu slaat het werftorentje".
„Nou dan. De mooie, heete zomer heeft
ons een leelyke kool gestoofd. De veeboeren
klagen zonder eind dat is te begrypen de
beesten hebben geen voer genoeg kunnen
krygen van de verschroeide landen, on daarom
wordt de kaas, de boter, de melk almaar
opgeslagen"
„En het mond- en klauwzeer dan valt
een ander in de rede.
Onderzoekend liet de rechter van instructie
by het uitstappen den blik gaan over hot
groot aantal vensters, wior blanke spiegel
ruiten in de Juni-zon glinsterden.
„Onze man woont in de duurste buurt,"
zeide hy.
Advocaat Dorner kan het best betalen,"
zeide Lodder met een glimlach. «Zyn prak
tijk moet hem in het laatste jaar meer dan
100.000 mark hebben opgebracht."
Niederen gaf geen antwoord.
Met do beiden politie-agenten in burger-
kleoding, die tegenover hen in het rjjtuig
hadden gezeten, gingen zy door het ijzeren
hek, een meesterstuk van smoedwerk, dat
op het schellen door een portier geopend
was, en gingen door een prachtige vestibule,
geheel van marmer met vergulsel, de met
kostbare tapyten belegde dubbele trap op,
die naar de bovenverdiepingen voerde.
De commissaris beval met Duisterende
stem den politie-agenten, in de vestibule
achter te blijven, maar op den eersten wenk
gereed te zyn. Hy zelf snelde daarop don
inmiddels voorgeganen rechter van instrnctie
na en haalde dezen in op het oogenblik, dat
hy de schel naast de kamerdeur van advocaat
Dorner in beweging bracht.
Na weinig minuten werd doze deur van
binnen geopend.
Aan den ingang vertoonde zich een vriende
lijke, deftige matrone, die met haar over
vloedig zilverwit haar, haar diep ernstige
blauwe oogen en de huisjapon vau zwart
satyn, dat zy vol eenvoud en waardigheid
droog, een eerbiedigen indruk op de ambte
naren teweegbracht.
«Ik betreur het ten zeerste, maar myn
zoon zal u niet kunnen ontvangen", sprak
mevrouw Dorner, toen de beide heeren haar
het doel hunner komst hadden uitgelegd,
Hy is reeds sedert gisteravond ongesteld
n rust thans wat uit op de ottomane."
Niederen haalde gemelyk de schouders op.
«Toch moet ik u verzoeken, ons terstond
>ij mynheer uw zoon toe te laten," zeide hy.
Ik ben rechter Niederen en kom wegens
dienstaangelegenheden, die niet uitgesteld
kunnen worden."
De oude dame schudde verwonderd het
hoofd maar voordat zy nog kon antwoorden,
had Lodder op veronschuldigdon toon gezegd
«Wees niot bezorgd, mevrouw, ons bezoek
sal waarsohynlyk slechts van zeer korten
duur zyn en geen nadeeligen invloed op den
gezondheidstoestand van mynheer uw zoon
uitoefenen maar hy is zelf een aan zyn plicht
getrouw rechtsgeleerde, die zich niet zal
onttrekken aan een bezoek, dat wy alleen in
het belang der justitie aan hem brengen."
De weduwe soheen niet overtuigdmaar
zy begreep, dat de ambtenaren zich niet
goed zouden laten afwyzen.
Derhalve liet zy do heeren in een met
fynen smaak gemeubileerde ontvangsalon
en verzocht hun daar te wachten, terwyl xjj
zelf het bezoek by haar zoon ging aandienen.
Nauwelijks een minuut verstreek, toen
keerde zy terng en verzocht don heeren, in
een aaogrensend vertrek te gaan, waarvan
zy de deur had open gelaten. Dit deden zy
mevrouw Dorner bleef zelf achter en sloot
do deur.
De eerste blik der ambtenaren viel op
Wilhelm. Deze zat op de ottomane en sag
er buitengewoon bleek en vermoeid uit.
Hy was sedert den afgeloopen avond jaren
verouderdzelfs de laatste uitdrukking van
hoop op de toekomst was van zyn thans
■omber en gerimpeld gelaat geweken. Den
Ook aL De veehouders hebben er grooto
schade door geleden, en het een by het ander
moeten wy, burgers, nu betalen."
„Daar protesteer ik tegen 1" roept een
visscherman, bezig om een vet gedroogd
scharretje te villen.
«Dan moet jy geen melk drinken," zegt
spreker op beslisten toon, on vervolgt: «Met
de tuinbouw is het eveneens slecht afgeloo
pen alles wat in het voorjaar onder den
grond werd gestopt, is te vroeg rijp gewor
den en niet eens volmaaktlater konden ze
in den verdroogden grond niet meer zaaien
om te vermenigvuldigen, zoodat er nou ge
brek aan groenten is. Wat botalen onze
vrouwen er op 't oogenblik voor De geringe
opbrengst van de groenten on boonen wonlt
peperduur omgezet. Je voelt alle dagen, dat
je uit genade, maar voor een hoop centen
van een sohrale oogst eet."
Van een schrale oogst Van een schrale
oogst vraagt een meneer driest, de loe
rende, norsche blik strak gevestigd op zyn
zwygende omgeving. «Een schrale oogst?
Ha, ha, ha 1 Je praat onzin, man Kr
is volop er is volop er is méér geteeld
en gekweekt dan jy wel durft denken. Wie
zegt, dat er gebrek is, liegt en lastert. Van
alle Hollandsche aardappelen kan Rusland
nog gerust mee-etcn. Ze zyn bovendien puik,
allerbest uitgevallen. Van een tekort aan
groenten mag niet gesproken worden. Alleen
de koolstreek aan den Langendyk heeft net
zooveel geproduceerd als andere jaren. En
bet fruit is er geen fruit genoeg, meen
je Menig land- en tuinbouwer is zelfs
rykelyk beloond voor de moeite van zyn
werk. Nee, de kneep zit niet in het ge
brek de kneep zit in het buitoaland. Onze
naaste buren, Duitschland en België, hebben
gesukkeld met de oogst. En nu ze daar veel
te kort hebben, komen de vreemde groot-
handelAren by ons om dat te dekken. Tegen
hooge pryzen koopen ze de Hollandsche
levensmiddelen, en je begrypt toch zeker, dat
ze by ons al erg dom moesten syn als ze
niet voordeelig over de grenzen voerden.
Onze kooplui, die bet van do markten moe
ten hebben, kunnen er niet tegen concurree-
ren, moeten het prysgeven on krygen zelf
een overschot voor veel geld. Wil ik je eens
wat zeggen De Duitsche regeering steunt
zelfs op allerlei manier de invoer van onze
waar, door voorrechten en gunstige bepalin
gen toe te staan. Is 't een wonder, dat spoor-
adingen worden vervoerd, nog wel in 't
hartje van den prachtigen zomer? V-a-n-
w-e-g-e d-e d-r-o-o-g-t-e i-s o-r n-i-e-tzoo
wordt er gekletst. Foei, wat leugen! Er is
volop. Ook rund- en varkensvleesch. Maar
vraag onze slagers eens over den eltendigen
uitvoer I Is het al niet gebeurd, dat zy in
odb land om een beestje moesten bedelen,
daar er behoefte was, wyl een massa in
vreemde handen overging Door zulke toe
standen worden do levensbehoeften al hooger
op prys gesteld en alléén het sluiten van do
grenzen kan hierin doeltreffend een verande
ring en oen verbetering brengen."
«Goed zoo: sluit de grenzen!" schreeuwt
een opgeschoten jongen, die gclyktydig met
een stuk hout op het yzeren hek gaat trom
melen.
Maar hoe wil je dat aanleggen vraagt
een ander belangstellend.
«Wel, de regeering van het Rjjk moet
hiertoe ovorgaan."
Dan moet or dus in Den Haag over ge
sproken worden
„Natuurlyk, de overheid moet in deze
optreden voor de belangen van allen."
«Maar je leest in de kranten, dat er op
verschillende plaatsen commissies worden be
noemd, om in den nood van de duurte t"
voorsien. Is dat Diet mooi cn voldoende
Kan ook onze gemeente in die richting niets
en
„Zeker, de regeerendo plaatselyke autori
teiten bleven niet onverschillig, on het zyn
meest de groote steden, die maatregelen
nemen. De voedingsmiddelen en benoodigd-
heden, welke het meest door do armsten ge
vraagd wordeo, zullen ze misschien op ge-
meentckosten tegen lager pryzen verkrijg
baar stellon. Maar, om den wortel van het
kwaad nit te roeien, zeg iksluit de grenzen,
heeren! sluit de grenzen! Laat ccn
goede geest het eens opnemen in ons parle
ment; hy verricht een nuttig, een dankbaar
werk".
„Dus, menschen!" zegt een man, met cho-
cola-bruin hoedje eu ingevallen gelaat, «we
bennen hier allemaal vóór het sluiten van de
grenzen
.Allemaal!" rumoert het door de lucht.
«Komaan", zegt lol-lachend een jong per-
ambtenaren ontging noch deze merkbare
verandering in het uiterlyk van den jongen
advocaat, noch de omstandigheid, dat zyn
linkerhand verbonden was. Zy wisselden een
snellen blik.
Gy wenschtmy te spreken, myne heeren
vroeg Wilhelm terstond, toen hy tot syn
bevreemding in den heer, die den rechter
van instructie vergezelde, Loder, den bekwa
men jostitie-commissaris herkenden. Wat
voert u hier heen? Ik kan belaas, niet op
staan gy moet my verontschuldigen, wanneer
ik onbeleefd ben, maar eoD lichte vorwonding,
die intussohen zeer pyolyk is, dwingt mij
zelfs heden myn geliefkoosde amblbezighedon
te staken."
Niederen was intusschen den advocaat
genaderd en zette zich, niet ver van dezen,
in een gemakkelyken fautenil terwyl de com-
misaaris naar een der vensters ging, vanwaar
hy Wilhelm ongemorkt en nauwkeurig kon
gadeslaan.
«Des te meer botrcur ik het, u te moeten
storen," begon de rechter van instructie. «Ik
hoop, dat uw kwetsuur niet veel om het lyf
heeft. Deze moet van zeer korten datum
zyn want gisteren zag ik u op hot paleis van
justitie, zonder dat gy nog een verband droeg."
Dit kleine ongoval trof my gisteravond",
helderde Wilhelm op, wiens het blykbaar
onaangenaam was, over dezo gelogonheid te
spreken. «Een groote hond beet my onver
wachts in de hand."
O, dat is niet pleizierig," zeide Niederen.
«Waar is dat gebeurd?"
Hy scheen het knehen van den commissaris
niet to hooren, maar hield den blik vragend
op den jongen advocaat gericht.
Zonderling deze ontweek zyn blik.
(Wordt vetvolgd.)
