KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
mor M&idar, Jaxai, Wiaringan am Anna Paulowna
No. 4060.
Zaterdag 6 Januari 1812.
40ste Jaargang.
't Vliegend Rlaadje p. 3 ra. 50 cL, fr. p. post 75 ct., buitenland f 1.25
Pre- Zondagsblad 37$ 45 f0.75
raiën Modeblad i 55 i i i 65 f 0.90
(Voor het buitenland bij vooruitbetaling.)
Advertentiën t«b 1 tot 5 regels (bij vooruitbetaling) 30 cent.
Elke regel meer. 6
Bew\j&-exeraplaar24
Vignetten en groote lettert worden naar plaatsruimte berekend.
Interc.-
Telefoon 5 O.
Verschijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgeven C. DE BOER Jr. (v./h. BERKHOUT 4 Co.), Helder.
Bureaus Spoorstraat en Koningstraat.
Tweede Blad.
UIT HET BUITENLAND.
Hoe eig°nlyk «eon schitterende overwin
ning" door Italiaansche troepen in Tripolis
moet verstaan worden komt men thans langs
een omweg te weten, 't Heette laatBt dat
eene zoodanige bevochten was te Birtobras.
No komt echter uit Rome het bericht dat
geDer&al Pecori Giraldi, bevelhebber van de
divisie te Aïn-Zara van het bevel ontheven
is wegens het zenden van een te zwakke
kolonne met weinig schietvoorraad en levens
middelen naar Birtobras. Uit nadere bijzon
derheden blijkt voorts dat de colonne een
oogenblik de vernietiging nabij wa8» van
alle kanten bestookt word door Turken en
Arabieren en geen voldoende weerstand kon
bieden omdat ze geen ammunitie genoeg
had. Ze trok op Aïu-Zara terug.
Zulke «schitterende overwinningen" zullen
er wel meer geweest zyn al kwam men de
ware toedracht niet altijd te weten.
IntUBSchen komen van verschillende kan
ten, uit Konstantinopel en uit Rome maar
ook uit Weenen geruchten van aanstaande
vredes-onderhandelingen. Vlot zal het echter
niet gaan, daar Italië te veel eischen zal,
wil het consequent blijven. Volgens den goed-
ingelichten Weenschen correspondent van de
(Vossische Zeitung" is alleen juist, dat
Turkije geneigd is, vrede te sluiten, onder
voorwaarde, dat Tripolis aan Italië afgestaan
wordt, doch Cyrenaïka aan Turkije blijft.
Daar echter deze oplossing in strijd is met
de annexatie-verklaring van Italië, en dit
niet van zins is, op dezen grondslag de
onderhandelingen te openen, is er op het
oogonblik voor de mogendheden die bemid
delen willen, geen kans van slagen.
In de Europeesche kabinetten blijft men
er by dat geen bemiddeling, welke door
Turkye beschouwd moet worden als een
onvriendelijke daad, mogelijk is.
In Tnrkye is een ministriëele crisis. Het
oude ministerie is wat opgelapt en treedt nu
als nieuw voor. Volgens sommige bladen is
doze wijziging alleen gemaakt om de opening
der vredes-onderhandelingon te vergemakke
lijken.
Voor Turkije is het wonschelyk dat de
oorlog geëindigd is vóór het komende voor
jaar. Dan wordt het gewoonlijk zoo onrustig
op het Balkan-schiereiland zoodat daar alle
aandacht en soms ook troepen noodig
zyn. 't Begint nu al hier en daar. Ecti Bul-
gaarsche bende is aan 't schermutselen ge
weest met Turkscha troepen.
Aan de provinciale bestuurders moet door
de Turksche overheid in Konstantinopel be
richt zyn, dat zy nauwkeurig acht moeten
slaan op oproerige bewegingen en die met
kracht tegengaaner wordt daarin ook op
eene Bpoedige beëindiging van den oorlog met
Italië gezinspeeld.
De Spaansche minister heeft naar oen
dagblad-correspondent te Madrid vernam
afgezien van het indienen van oen Spaanach
tegenontwerp betreffende Marokko. De be
sprekingen worden dus voortgezet alleen over
het Fransche ontwerp, wat de onderhande
lingen zeer zal vergemakkelijken.
De Grieksche Kamer heeft met voorbeel-
digen spoed haren arbeid voleindigd. Zij deed
dit om de Kretenser afgevaardigden, die nog
steeds op do Kruisers der mogendheden
worden vastgehouden, in vrijheid te zien
gesteld.
Schetsen uit de Rechtzaal.
.Anarchist".
„Vollèk!" riep, al voor de tweede maal,
de juffrouw, die haar boodschapmandje op de
toonbank had neêrgezet, en zy trachtte te
kyken door de glazen deur, waarachter pro
pere netcldoeksche gordijntjes waren ge
spannen...
„Vollèk I"...
Juffrouw De Bruin fluisterde iets tegen
haar man.Gaf hem, onder tafel, een schop
tegen z'n linkerschoen, most tante Ali merken,
wat-voor-'n kerel hij eigenlyk was En
zag ie niet, dat de klant, die stond te wachten,
de huishoudster was van meneer Vinju,
't renteniertje, solied als de Bank; een
van de vaste klanten, waar je op bouwen
kunt... 't Leek waarachtig of-ie nofl toch
heelemèèl
„Ga zelf!" bromde De Bruin, nog nabevend
van de ruzie met commensaal, die een minuut
of vyf geleden vertrokken was.
Tante Ali, zag hem van boven d'r brille-
glazen aan; liet de naalden van haar brei
werk even rusten...
„Jy praat 'r óók makkelyk over, Gerrit"
zei ze. „Heb ie bygeval de honderdduizend
getrokken?"
„Laat Pietje maar efietjes gaan" zei neef
Gerrit, „ik kan op 't moment waarèchtig..."
„Vollèk!" riep de klant nog eens, en nam
haar mandje al op...
Juffrouw De Bruin balde een vuist en
schudde die tegen 'r man. En ze wees op
haar meer-dan-smoezelig schort; op "r ver
warde haren... Haar gore handen... Opge
stroopte mouwen... Kon zc zóó klaBten gaan
bedienen?...
„Gerrit, jongen, ga dan toch!" spoorde
tante Ali aan.
Hij zette met een ruk z'n stoel achteruit.
Smeet z'n pet in een hoek... Draaide de
deurkruk om met 'n drift, dat het ding kra-
kend-kuarste...
Stond tegenover de huishoudster van
meneer Vinju.
„Ik woü nèt weggaan," zei 't vrouwtje,
snibbig-verontwaardigd kjjkend, „ik dacht,
dat jelui allemaal in slaap gevallen waart
„Wat is er van uw dienst vroeg winke
lier, zich met kracht beheerscliendniet in
staat om zoete broodjes te bakken, nu...
En hy ging aan 't wegen, pakken
„De bel ging. toch hard genoeg!" snibde
vrouwtje nog eens, „u was zeker aan 't
dineeren Met schamper-spottend na-
drukje zeggend 't deftige woord
De Bruin reageerde er niet op. Legde 't
bestelde netjes in het mandje néér.
„Alsjeblieft, juffrouw Winter I" zei hy,
zichzelf bewonderend vanwege z'n superieure
kalmte.
Behalve de begrooting werd het ontwerp
op de legerorganisatie aangenomen; in over
eenstemming met de aanwijzingen van de
Fransche militaire missie werd het effectief
van het landleger op 130,000 man vastge
steld. Voorts werden 46 millioen toegestaan
voor de versterking der vloot en een aantal
credieten voor openbare werken.
Het decreet waarbij de Kamer ontbonden
werd verklaard, werd met toejuichingen
begroet.
In Duitschland begint men met de voor
bereiding voor de aanstaande Rijksdag-
verkiezingen.
De verschillende partijen stellen haar ver
kiezingsprogram samen en verkennen het
terrein om te zien waar associaties mogelijk
zyn. De strjjd zal met warmte geBtreden
worden.
In China blijft de toestand verward.
Joean-Sji-Kai hoeft met zyn ontslag en de
legerbond met zyn eischen bewerkt dat de
Keizerin-weduwe hem 80.000 onsen goud ter
hand heeft gesteld. De Keizerin-weduwe ver
bond zich daarenboven al haar invloed aan
te wenden om ook van de Mantsjoe-prinsen,
die niet erg scheutig schynen groote, bedra
gen los te krygen. De troepen nit het Noor
den hebben nu weer nieuwen krygslust ge
kregen, zoodat een stryd tusschon Noord
en Zuid met volle wapengeweld zal gevoerd
worden. Do revolutionnairen meenen sterk
genoeg te zyn, maar Joean-sji vertrouwt het
heele Noorden boven de rivier de Jang-tsje
in zyn macht te kunnen houden. Hy ver
wacht daarenboven dat de beweging ten
gunste eener republiek in de zuidelijke pro
vinciën Bpoedig zal verloopen.
Hoop doet leven I
De revolutionnairen zyn er in geslaagd de
spoorwegverbinding tusschen Noord en Zuid
te beletten, 't Schynt echter dat Japan daar
niet mee ingenomen is.
De myndirecties in de Borinago (Zuid-
België) hebben hun voornemen kenbaar ge
maakt om de loonen niet meer om de week
maar om de veertien dagen uit te betalen.
De arbeiders verklaren dat hun heele
huishouding op de wekeljjksche uitbetaling
in ingericht en willen in staking gaan. Op
verscheidene plaatsen is de algemeene staking
reeds geproclameerd.
NIEUWSBERICHTEN.
HELDER, 5 Januari.
De „Emmabloem."
In 1912 zal door de Nederlandsche Centraal
Vereeniging tot bestryding dor tuberculose
een bloempje worden verkocht aan de ver-
eenigingen en comités, die bereid zyn dit te
verkoopen in het belaDg van de bestryding
der tuberculose in welken vorm ook.
Het bloempje moet verkocht worden onder
den naam van Emmabloem op don 21sten
April, den herdenkingsdag van de eerste
officieele intrede van H. M. de Koningin-
Moeder, Beschermvrouw der Nederlandsche
Centrale Vereeniging, in de hoofdstad van
het Ryk op 21 April 1879.
Rekening houdende met den wensch van
H. M. zal, wanneer de 21ste April valt op
een ZoDdag, zooals ditmaal het geval is, de
verkoop plaats hebben op den daaropvol-
volgenden dag.
Nadere inlichtingen verschaft de secretaris-
penningmeester der Nederlandsche Centrale
Vereeniging tot bestryding der tuberculose,
Statenlaan 72, Den Haag.
IJmuiden, 4 Januari.
De vischverkoop in de Ryksvisohhal alhier
wordt ieder jaar grooter. In 1911 was hel
bedrag f 5.879.029 tegen f 5.030 881 in 1910,
of f848.647 meer.
In 1911 kwamen hier binnen 2878 schepen
met 2.427.868 netto register ton (2310 stoom-
sohepen mot 2.397.112 ton en 63 zeilschepen
met 30.756 ton) en vertrokken 2292 schepen
met 2.872 706 netto register ton (2240 stoom
schepen met 2.344.850 ton en 52 zeilschepen
met 27.856 ton).
Ergerlijke kindermishandeling.
De Rechtbank te Amsterdam deed gisteren
uitspraak in de kindermishandeling-zaak,
welke voor twee weken door de rechtbank
behandeld werd. De 29-jarige Anna W.,
huisvrouw van den letterzetter B., had terecht
gestaan, wegens mishandeling van haar 12-
jarig stiefzoontje. Zy had 't arme, tengere
ventje een jaar lang het grofste werk laten
verrichten en hem voortdurend met matten
kloppers, stoffers en zelfs poken geslagen,
hem bloedend gestompt, gekrabd en gesmeten.
Toen het knaapje nog zeer jong was, stierf
zyn moederde vader hertrouwde spoedig en
het kind werd uitbesteed by een kinderloos
echtpaar te IJmuiden, dat het kind uitstekend
verzorgde. Dit duurde tot November 1910.
Toen haalde de vader het kind in huis, waar
het door zyn stiefmoeder tot den llen Sept.
1911 ergerlyk werd mishandeld.
Op dien datum vluchtte het kind naar zyn
pleegouders te IJmuiden, die aangifte deden
van het gebeurde. Het O. M., mr. Peereboom
had U/j jaar gevangenisstraf geëischt, tot
welke straf de rechtbank haar thans veroor
deelde.
Naar Indië.
Vóór een paar weken ging een 18-jarig
meisje uit Heerenveen elders logeeren. Zy
keerde tot groote ongerustheid harer ouders,
niet terug. By onderzoek is thans gebleken,
dat zy met haar verlooide stilletjes op reis
gegaan is naar Indië, met een der stoombooten
van den Rotterdamschen Lloyd.
Namens de ouders is telegraphisch haar
terugkeer gelast.
Sabotage op de spoorwegen?
Men schryft aan «N. R. C.*
Uit goede bron vernemen wy, dat de re
geering en de spoorwegautoriteit met elkaar
in verbinding zyn getreden naar aanleiding
van het vermoeden, dat er plannen bestaan
of bestaan hebben daden van sabotage op
den spoorweg te plegen. Een feit moet het
zyn, dat verschillende lynen door de politie
streng bewaakt worden en ook vanwege den
spoorwegdienst zelf een byzonder wakend
oog op den weg en de werken gehouden
wordt.
Een feit is het verder, dat Dinsdagavond
2 dezer op den verbindingsweg tusschen het
Centraalstation te Utrecht en station Malie
baan aldaar ontdekt is, dat een puntstuk
van een spoorwegstaaf van den spoorweg
stuk was, waardoor de treinenloop tusschen
Utrecht-Centraalstation en Utrecht-Maliebaan
gestaakt moest worden, en de treinen naar
Arnhem over verkeerd spoor moesten loopen.
Voorts vernamen wy, eveneens uit een
geloofwaardige bron, dat een spoorwegbeambte
van uit het Zuiden des lands de autoriteiten
moet bobben gewaarschuwd.
Onder het spoorwegpersoneel zelf loopen
verschillende geruchten. Zoo werd van die
zyde verteld, dat de minister en de directeur-
Toen ging 't vrouwtje. Na hem eerst nog
een blik te hebben toegeworpen van: „Wacht
maar, vrindje, we spreken elkaar later..."
Iets tusschen de tanden grommend wat een
groet moest verbeelden...
De Bruin ging naar z'n huiskamer terug.
Nam z'n krant op... Hy zou toonen, man
van beschaving en zelfbedwang te zyn...
„Ik mot zeggen" begon tante Ali weer,
onderwyl de breinaalden latende rikketikke-
len... „Ik mot zeggen, Gerrit, dat als je op
die manier voortgaat, 't er voor je vrouw en
je kind slecht uitziet. Op z'n laatst zul-je
nog op stroo komen te liggen..."
De Bruin waaide z'n krantje op en neer...
Hy zcu bedaard wachten, totdat tante klaar
was...
„Die Wessels" ging ze voort „is een knappe,
ordentelijke, door en door fatsoenlyke man.
Je krygt prompt op tyd jo centen van 'm...
De man is nooit onbekwaam... Wat kan jou
z'n ideeën schelen over dit en over dat-
Laat ieder in z'n waarde Wat weet jy nou
zelf van polletiek I... Heeft je vader-zaliger
zich ooit met de polletiek bemoeid As-die
zoo gek was geweest, dan moest jy misschien
noü bedelen! Ik zeg, 't is een schande!
Een gröóte schande 1"
„Vrouwen hebben van die dingen geen
verstand" zei de Bruin, heesch van opwinding,
toch nog altyd meester over zichzelf...
„O, dank-ie welzei tante Ali, die,
krachtens haar fortuintje, al sinds jaren in
de familie door alle neven en Dichten ge
roemd werd van wege haar scherp inzicht
en gróóte schranderheid... Die zich tenslotte
was gaan verbeelden werkelyk een slim-
menschje te wezen. „Dank-io wel voor het
compliment, neef Gerrit I"
En zy maakte aanstalten om haar brei
werk op te rollen... Tante Ali was doodgoed,
zoi ze altyd zelve maar ze moesten
'r niet beleedigen...
Juffrouw De Bruin had al op heete kolen
gezeten. Maar toen dat er nog bykwam...
dat tante Ali boos werd... van wie ze, als
't niet héél-erg tegenliep, toch stellig een
duizend pop te wachten hadden... op z'n
allerminst... Behalve nog den prachtigen
ketting van grootmoeder, en het „antieke
buffet", waar alle nichten naar zaten te
hunkeren... Het boffet, waarover zoo dik-
wyls gefluisterd werd... wie 't eenmaal
krygen zou...
Toén werd 't juffrouw De Bruin toch al
te kras...
„Nou is 't uit, hoor-jel" schreeuwde zy,
en ze beukte met haar roode vuist op de
tafel, want in 't uiterste geval was dit
de eenige manier om De Bruin tot rede te
brengen...
„Noü is 't uit! En ik mag hier op de
plaats, waar 'k sta, subiet dood blyven, als
die Van Dalen, die vrind van jou, hier ooit
meer 'n voet over de vloer zetl... Geen
voet meerl Weet je wat jy bent, Gerrit...?
Weet je wat jy bent...?"
En geen seconde bang voor de flikkerende,
dreigende oogen waarmeê hy haar aankeek:
„Een kwast 1 Een gek ben-je...1 mot je poli
tiek... 1 Ze lachen je uit achter je rug...
Meheer de demokraat... Straks motte-ze je
nog opsluiten... Met je politiek..."
En plots weer opstuivend in feller woede...
Nóg eens bonkend op de tafel...
„Maar ik zeg je dat 't uit isl... Ik zal er
op passen, dat jy met je dollen kop, ons
niet allemaal ongelukkig maakt... Nou wéét
je 't, meheer de demokraat 1"
Tante Ali was tikje bleek geworden van
schrik. En de hand, waarmee zy de naalden
liet dansen, was onvast, beverig...
't Voornaamste was, dat tante het brei
werk weer had opengerold. Niet nydig was...
De Bruin had met de afgepaste kwasi-
kalme manieren van een, die wonder van
zelfbedwang blyft vertoonen, hoed opgezet,
overjas aangetrokken, parapluie gezocht...
Stapte nu, zonder iets te zeggen de deur
uit. Truitje, zyn eenig kind, zat nu achter
de toonbank. Stiilekens haar romannetje
verder te lezen. In rustig uur... Zich niets
aantrekkend van de dagelyks terugkeerende
kibbelaryen.
Toen pa haar groette, deed Trui of ze
niks merkte. Zy was altyd op moé d'r hand...
„Laat-ie maar gaan" bromde juffrouw De
Bruin. „Nou weet-ie 't meteen, 't Heeft me
allang de keel uitgehangen 1" „Groot-gelyk I"
stemde tante iD, de steken van 'r kous tel
lend, weer hcelemaal vergenoegd, „zóó mot-je
'm uaDpakken!"
En moeder gaf Trui een knipoogje van:
Heb-ie 't in de gaten?.... Dat de andere be
antwoordde met een onverschillig schouder
ophalen... Geeft toch4geen zier... Morgen weer
precies-hetzelfde...
„Düt zullen we zien!" mompelde moeder,
de gebarentaal begrijpend-
De vyf bestuursleden der wjjkafdeeling van
de zeer-democratische kiesvereeniging waren
op een kruispunt gekomen...
Drie van hen zouden rechtsom gaan. De
heer en De Bruin en Van Dalen de linksche
straat in...
„Nogmaals" zei de president der wykafdee-
ling, De Bruin's rechterhand in de zyne hou
dend „nogmaals wensch ik u van harte
geluk met uwe herbenoeming tot bestuurslid.
Ik durf te verklaren, namens onze vereeni
ging te spreken, wanneer ik hier verklaar,
meneer De Bruin, dat zy hoogen prys stelt
op het bezit van een man, die... die... de
strooming des tyds— en... de... do teekenen
der tyden van 't heden zooseer gevoelt, be-
grjjpt als gü_."
generaal der staatsspoorwegen dreigbrieven
moeten hebben ontvangen, welke brieven
gepost waren te Bodegraven. Deze geruchten
moet men echter laten, voor wat ze zyn,
namolyk niets meer dan geruchten.
Als lynen, die bewaakt wordon, worden
bepaaldelyk genoemd de lynen Arnhem-Am
sterdam, Boxtel-Nymegen en Utrecht-Leiden.
Waarschynlyk is het echter, dat alle lynen
bewaakt worden.
Een aanslag ie Berlijn.
Berlyn, 4 Januari. In den namiddag is
een kantoorlooper van de Bank voor Handel
en Industrie door een beambte van dezelfde
bank in een huurauto gelokt en daar over
vallen. De beambte trachtte den looper mot
gevlochten koperdraad te worgen. De looper
kon zich echter vrijmaken en om hulp roepen.
De dader is in hechtenis genomen. De bank-
looper had 40,000 mark by zich, wat den
pleger van den aanslag bekend was.
Berlyn, 4 Januari. Over den aanslag op
den kantoorlooper Klein worden nog de vol
gende bijzonderheden gemeld
Klein, die 51 jaar oud is, is al sedert jaren by
de Bank voor handel en Industrie (Darm
stadter Bank) in betrekking. Een paar jaar
geleden kwam do thans 30 jaar oude Friehe
op dezelfde bank in de leer. Hy werd door
Klein opgeleid. Intusschen heeft Friehe op
de bank een plaats als kantoorbediende ge
kregen. Omdat de dader zelf met geld geloopen
had, wiBt hy precies, wanneer Klein in hot
bezit van groote bedragen was. Van deze
kennis maakte hy gebruik by het uitbroeden
van zyn beroovingsplan.
Gisteren kwam hy in de Thiergarten quasi
toevallig met een huurauto langs Kloin en
noodigde hem uit, mee te ryden, omdat hy
denzelfden kant uit moest. Hy vertelde, dat
hy bezig was te verhuizen en morgen den-
zelfden weg moest ryden en dan wéér een
auto zou nemen. Hy stelde Klein voor, hem
ook dan te vergezellen. Deze vond dat goed.
Op den afgesproken tyd verscheen Friehe
dan ook met de automobiel voor een bepaald
filiaal van de bank eu Klein steeg by hem
in. Juist had Klein de som van 40.300 mark
by zich, wal Friehe zeer goed wist. Hy deed
echter alsof hy niets in den zin had en liet
onderweg als by ongeluk een paar geldstuk
ken vallen. Klein bukte zich om hem by
het oprapeu te helpen. Op dit oogenblik
wierp Friehe zich op hem, haalde een strop
van koperdraad om zyn hals, en trachtte
hem te wurgen.
Maar nog op het juiste oogenblik stelde
Klein zich te weer, stootte den rooveropzy,
smeet het portier open en riep om hulp.
Voorbijgangers hoorden zyn angstkreten en
de Lennéstrasse bracht men de automobiel
tot staan. In dezelfde auto, waarin de aan
slag had plaats gevonden, werden de roovor
de aangevallene beiden naar het politie
bureau gebracht.
Friehe bekende, dat hjj den aanslag op
Klein had beraamd. Alles had hy zorgvuldig
voorbereid en hy had ook een scherpe byl
by zich, om, indien de strop mocht weigeren,
Klein neer te slaan. Daarenboven had hy
een pelerinojas en slappen hoed meegenomen,
om na het volvoeren van zyn daad onher-
kend te kunnen vluchten.
De vergiftiging in het asyl te Berlijn.
Berlyn, 4 Januari. De sterftegevallen in
het asyl hebbeD, sedert de oorzaak ontdekt
is, geheel opgehouden. Daarentegen heeft
de politie ontdekt, dat een heele reeks sterfte
en ziektegevallen, die in het laatste jaar
zijn voorgekomen, naar achteraf blykt, aan
„Bravo 1" riepen de anderen.
De Bruin glimlachte buigend...
Toen gingen hy en Van Dalen linksom...
't Was een geanimeerd debat geweest. De
Bruin had het woord gevoerd en de zestien
aanwezige leden hadden hem toegejuicht...
„Jy komt nog eeDS in den Raad I" zei Van
Dalen, toevallig denkend aan de dertig pop,
die hy de volgende week aan De Bruin
moest teruggeven... „Let op m'n woorden,
amice, jy, als vooruitstrevend midden
stander, gaat naar den Raad... En daar hóór
je ook in... Wat eerlyk is blyft eerlyk!"
„Kerel, schei uit met je gekheid 1" zei De
BruiD, maar z'n wangen gloeiden als vuur...
„Er zitten niet veel in don Raad", hernam
Van Dalen, die liep te piekereu over eene
transactie, waarin De Bruin de rol van „borg"
zou moeten spelen... Hy zag anders geen
kans om er zich door te slaan... „er zitten
niet veel in den Raad, die zoo'n tongetje
hebben als jy... Je weet, amico, dat ik nooit
vlei, hè?"
„Neen" erkende de ander „dat is waar".
Ze sloegen weer een hoek om, gingen
een brug over...
Stonden voor den ingang der straat, waar
De Bruin woonde. Vier huizen nog...
Even stond hy stil. 't Hart hamerde hem
in 't lyf... In scherpe omtrekken zag hy voor
zich z'n Pietje, bonkend op de tafel, achree-
wend van: „Düt zeg ik je! die Van
Dalen zet geen voet meer over m'n vloer..."
Angst en velerlei andere gewaarwordingen
worstelden in hem... Maar plots dacht hij
terug aan wat de president daar net had
gezegd... Aan zyn succes van dien avond...
Fel en hevig loeide in hem op het gevoel
van eigen beteekenis en waarde... Hy zou
toonen, nu eens wie hy was...
„Je loopt toch even mee naar binnen
zei hy tot Van Dalen, en er was iets
heroïeks in den toon van zyn stem... Iets van
't besef, met forschen mannenmoed groote
gevaren te trotseer en, nu...
„Je loopt toch mee naar binnen zoo
doodgewoonalsof er niets op 't spel stond...
Waarvan do ander geen flauw besef had—
„Met plezier I" zei van Dalen, al maar
piekerend over die onvermydelyko transactie-
En met hun-beiden traden ze den winkel
in, op weg naar de huiskamer als zoo dikwyls
vroeger...
Mientje, van den dokter, lag daar de
familie naar een concert was en 't weer nog
de zoelheid had van een luwen herfstavond,
juist van uit het raam der zykamer met
haar kameraad, de werkmeid van mevrouw
de Watering, een zeer interessant on hoogst-
vertrouwelijk discours te voeren over de vluch
tige verloving eener gemeenschappelijke
vriendin, die sterk verdacht werd met een
vergiftiging door methyl alcohol moeten wor
den toegeschroven.
8092 Handdrukken.
Ter gelegenheid vau de Nieuwjaarsreceptie
op het Witte Huis heeft Taft 8092 hand
drukkon moeten ondergaan.
Een vechtlustige smokkelaar
Men schryft uit Glanerbrug aan de ,Zw. Ct.
Hector, de hond van een der ingezetenen
van i/de Burg", is een byzonder schrander
dier. Zyn baas heeft dan ook veel pleizier
van hem. Jammer echter, dat hy hoeft over
genomen de slechte gewooonte van vele
bewoners van het dorpje, n.1., dat hy dol
veel houdt van jenever-smokkelen, hoewel tot
zyn eer gezegd moet worden dat hy er zelf
niet van proeft. Wetende dat met Nieuwjaar
nogal veel aan Bacchus wordt geofferd, was
by oudejaarsdag welgemoed naar gene zyde
der grens getogen om eon flinkon voorraad
.foezel" te halen. Alles ging goed, de Neder
landsche douane, als altyd wakker, werd
flink in 't oog gehouden en by zou met een
vrachtje by zyn baas zyn thuis gekomen,
ware het niet dat zyn vechtwoede hem
parten had gespeeld.
Pas weer op Hollandsch grondgebied ge
komen, keek een groote karhond hem nydig
aan en liet de tanden zien. Dit was te veel
voor onzen smokkelaar, in een oogenblik
had hy den onverlaat by den nek gepakt en
beet zoo woedend er op los, dat hy aan geen
douane dacht en eerst tot bezinning kwam
toen hy stevig vastgebonden op het douane
kantoor lag. Hier werd van zyn overtreding
proces-verbaal opgemaakt, doch wat voor
moeite men ook deed, hy verkoos niet aan
te wyzen wie hem de 8 liter jenever in 2
blazen op den rug had gebonden. Naar zyn
baas mag hy niet terug en voor straf en
door de schade die hy voornemens was don
fiscus te berokkenen, zal hy dezer dagen ten
voordeele van den Staat aan den meestbie
dende wordon verkocht.
Droevig einde.
Te Calais woonde het oude echtpaar Giroud
met hun ongetrouwden zoon Marine. De zoon
was vyf-en-veertig jaar oud de man ccn-en-
zeventig, de vrouw zoven-en-zestig. Ze hielden
een kousen- eu mutsenwinkel. De znak ging
slecht; er dreigde een failliet. Woensdag
hebben de drie menschen getraobt zich van
bet leven te berooven. Moeder on zoon werden
dood gevonden met kogels in het hart. De
oude man nam vergif, dat niet afdoende
bleek, waarom hy de gaskraan open zotte
in de kamer, waar hy gevonden is, liggende
bij de lyken van zyn vrouw en zyn kind.
De oude mau leefde nog.
De Italiaansche verliezen.
Parjjs, 4 Jan. De «Libertó" meldt nit Rome
dat de verliezen der Italianen in Tripolis
tengevolge van de aanvallen van den vyand
(dus niet door ziekte e. d.) tot 81 December
1800 man bedroegen.
Aanslag tegen den banklooper Gaby.
De Parysche justitie en politie Bchynen er
in geslaagd te zyn de hand te leggen op de
bedryverB van den aanslag tegen den bank
looper Gaby. Men hreft cenigo dagen geleden
het echtpaar Dettweiler gearresteerd, daarna,
zooals we mededeelden, een zekeren Carouy,
terwyl nu ook nog een bekende van dezen
laatste, een zekere Paul Simoonet te Chatou
is gevangen genomen. Men meent nu zoowat
de geheelo bende in handen te hebben, is
althans overtuigd het goede spoor te hebben
sergeantjo te flirten... En wier wufte trouwe
loosheid zy om stryd gispten...
Do brievenbesteller kwam juist langB on
kreeg van een der koutende juffers een koket
lonkoogje... En erkend moet worden, dat
deze besteller in do buurt bekend stond alB
„wat 'n knap ventje..."
In de stille straat begon de avondrust
al-meer zachtkens te dommoleD... Uit de
verte waaide het gedruisch van woelig stads
centrum toe, zoodat de dienstmeisjes in
toenemende hevigheid verlangden een glip-
pertje te kunnen maken-
Postbode stapt verder. Mientje van den
dokter, die „vasto verkeering" had en niet
wispelturig van aard wa«, geeuwde juist en
daoht aan al de „vaten", die nog ongewas-
schen stonden „Noü" zoi Truus, van me
vrouw Do Watering „ik wil jo".
En nèt zon Mien dèüüg gaan roepen
Toen
„Kristeziele-nog-tool" schreeuwden zo al
lebei.
De glazen deuren by de Bruin, dio winkel
van woonkamer scheidden, vlogen in honderd
schorven Vrouwen gilden. Boven alles-uit
sohreeuwdo eon mannestem ,D'r uit,
schooiert Hondsvot, die je bentl D'r nit?"
Mien en Truus knepen elksèr in de armen
Als met tooverslag waren dertig,, veertig
menschen byeen
„D'r-uitl" looide dc mannestem by De
Bruin
Fietsers kwamen aanpeddelen. Chic-go-
kleede heeren draafden .naderbij De
massa, vóór Do Bruin's deur, groeide aan..
„Op-zyklonk 't plotseling.
Helmen glansden. Twee politieagenten
baanden zich doortocht naar 't huis
Men zag De Bruin-zelf, in z'n hemdsmou
wen, met woeste, bloedbeloopon oogen, ver
warde haren, goscbramde vuisten, kupot-go-
rukte kleóren Men zag den commensaal,
bebloede doek tegen z'n wang Pratend
tegen den agent, die stond te notecren, in
den winkelMen zag juffrouw De Bruin,
die 't op haar zenuwen had en door snik
kende Truitje met water werd gelaafd
Do agenten bleven binnen. De deur ging
too Gordynon werd neèrgelaten. De massa
voor het huis groeide aan
Agenten kwamen, na een poosje weèr te
voorschyn.
„Doorloopen!Doorloopen, asjeblieft
Langzaam verspreidden zich de menschen
in de straks-nog-stille straat.
En eorst toen men De Bruin z'n vrind
Van Dalen, den commensaal, nog-iemand,
met de agenten naar het bureau had zien
stappen, terwyl de winkel dien avond
donker en gesloten bleef, ging men 't
geval binnenshuis nader bepraten
gevolgd. In elk geval schynt de politie hier
toch een goede vangst te hebben gedaan, daar
vrywel vast staat, dat de gearresteerden tot
een bende valsche munsters behoorden, die
geruimen tyd geleden te Mantea opereerden.
INGEZONDEN.
Bloemendag voor een Herstellingsoord.
Geachte Redactie I
Mogen wy nog eens rnimte vragen voor het
onderstaande in Uw veelgelezen blad. By
voorbaat onzen dank.
L. S.
Begunstigd door een mooien dag weer en
geholpen door vele jonge dames, die sympa
thiseerden met het streven dor vereenigde
typografen, om een eigen rast- en herstellings
oord onder beheer te krygen, was de Bloemen
dag een waar sncces laten wy liever zeggen
Bloemenmorgen, waat 's morgens omstreeks
12 nar waren de bloempjes om zoo te zeggen
weg, jammer, dat or niet meerderen voor
handen waren, maar op een dergeljjk succes
had het bestuur niet durven hopen. Enfin,
beter zoo dan anders. De aanwezige voorraad
bloempjes, een 2250, zyn als 't ware wegge
vlogen, op onkelen na, die stnk of bescha
digd waren. Het batig saldo voor het Centraal
Bestaar is alzoo, na aftrek van gemaakte
onkosten enz. f 220.61|.
Het Bestuur kan dan ook niet nalaten,
dank to zeggen in de cerBte plaats aan de jonge
dames, die met zekere geestdrift een sohoone
zaak waardig, al vroeg in den morgen op hun
respectievelyken post aanwezig waren, om
haar bloempjes het publiek ten verkoop aan
te bieden. Ook de hulp van onze padvinders
heeft ons goede diensten bewezen, de kranige
jongelui renden als 't ware van den eenen
post naar den andoren, om, zoolang de voor
raad strekte, de dametjes van bloempjes te
voorzienwy' brengen hun nogmaals van
hieruit onzen hartelyken dank.
Dan nog rest odb een woord van dank aan
den heer Borgart, voor het mogen beplakken
van zjjn in huur hebbende zuilen van «Hel-
der's Belang," on de H.H. winkeliers, die
zoo bereidwillig worden bevonden onze recla
mekaarten voor hun raam to hangen en, om
niet te vergoten, de plaatselijke pers, die het
hare er toe heeft bydragen, om 't sncces als
't waro te verzekeren.
Namens het Bestuur:
K. C. Valkenburg.
G. v. Poffel**.
B. Zondervak.
Marktberichten.
Schagen, 4 Januari 1912.
10 Paarden f 80.— k f 350.—.
5 Stieren f160.— k f800.—.
4 Geldekooien (magere) f 140.k f 180.
60 Geldekoeien (vette) f190.k f450.
22 Kalfkoeien f200.— k f260.—.
25 Nuchtere Kalveren f 14.k f 23.
160 Schapen (vette) f24.— k f 31.50.
710 Overhonders f18.k f23.50.
75 Varkens (vette) f0.46 k f 0.57 p. K.G.
70 Biggen f6.— f14.
120 Konynen f 0.50 k f 1.25.
100 Kippen f 0.50 k f 1.25 per stuk...
40 Eenden f0.85
350 K.G. Boter f 1.50 k f 1.60 per K.G.
200 K.G. Kaas f0.70 k f 0.80 per K.G.
1000 Kipeieren f5.k f5 50 per 100.
De meeningen bleven verdeeld, nadat men
de zaak kende.
Sommigen zeiden, dat De Bruin groot-gelijk
had... Een man is baas in z'n huis, wat
En die commensaal had 'm al zoo lang ge
treiterd. Dat wès niet om uit te houden...
Op z'n laatst mocht-ie niet meer in z'n eigen
woning brengen wie hy wilde...
Anderen vonden dat juffrouw De Bruin te
beklagen was, opgescheept met eeu man, die
aan „polletiek" doet... En dan nog wel soo'n
„rooie"...
,,'t Is een anarchist I" had een gepension-
neerde meneer uit de buurt xioh uitgelaten,
een vrind van Domelal... Ik zou je danken,
hoor! Zoo'n kerel vergiftigt je nogl Of hy
laat de heelo straat in de lucht vliegen I"
Welko woorden indruk op sommigen had
den gemaakt.
En toon de «Anarchist," vanwege belee-
diging en liohte-mishandeling van zyn reac-
tionair-aaDgolegden ex-commensaal, die hem
op den avond, toon hy, tegen den wil van
juffrouw De Bruin, in de roes van zyn ora
torisch snccès in de vergadering der wyk-
afdeeling, Van Dalen mcé had gebracht, ge
treiterd had... Toen Do Broin tot f 50 boeto
of twee weken was veroordeeld... Toen bleven
de meeningen niteenloopen. 't Kostte bem
een stuk of wat klantjes
Maar 't raakte in het vergeetboek.
Want Do Bruin had zyn heroïeke daad
dnur genoeg gekocht... Noch Fieije noch
tante Ali wilden van verzoening weten voor-
on-aleer hjj zich in het bootekleed gehuld
bad...
Ontslag genomen als bestuurs- en gewoon
lid van „Vooruitgang..." Plechtig gezworen
had, dat-ie Van Dalen nooit meer zou óku-
zien...
Zachtkens-aau keerden vredo en verzoe
ning terug...
Abonncerdo „anarchist" zich op een neu
traal blad...
En slechts een enkele maal, wanneer
niemand hem bespiedt... Maar Pietje,
piender wyf als zo steeds was, houdt „oeil
en campagne....!" laat hem haast geen minuut
onbespied, onbewaakt... na dat verschrikke-
lyke, waar rechters en politie by topas-
kwamen... Slechts een enkele maal denkt
hy terug aan de schoone dagen zjjner
vlogen, door eigen hand vernieldo
do politiekery. J°or w®?"
Wordt hy, tot schreiens-*"1® ®aD» die
moed overstelpt, sichseö'estemd.. Maar zoo-
voor groote dingor „anarchist", dat moeder
dra hy merklnders aan hem schynt te be-
Pietje igün" bindt hy, al wegsnd en ver-
8Pf26nd, weer het nederige masker van
onderworpenheid en berouw voor het aan-
gencht... MaHM CoaBUC.
