KLEINE COURANT 't Vliegend Blaadje voor Helder9 TexelWleringen en Anne Peulownem No. 4078. Woensdag 21 Februari 1912. 40ste Jaargang. De Zoon van den Bankier. 't Vliegend Blaadje p. 3 m. 50 ct., fr. p. poet 76 ct., buitenland f 1 Pre- 1 Zondagsblad 37J 45 f O roiënj Modeblad »»>55»»ii86» fO. (Voor het buitenland bij vooruitbetaling.) Advertentiën van 1 tot 5 regels (bij vooruitbetaling) 30 cent. Elke regel meer6 Bewijs-exemplaar24 j Vignetten en groote letters worden naar plaatsruimte berekend. Intero.- Telefoon 80. Versohijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag. Uitgever C. DE BOER Jr. (v./h. BERKHOUT t Co Helder. Bureaus Spoorstraat en Koningstraat. RIEUWSBERICHTER. HELDER, 20 Februari. „Pro Patria". Deze gymnastiek- en exercitie-vereeniging gaf Zaterdag in Casino" voor een stampvolle zaal een uitvoering. De voorzitter, de heer J. Dry ver, heette in een openingswoord allen hartelijk welkom, in het bijzonder de beide eereleden, de heeren Schlahmilch en Hagenaar. Spreker getuigde van den voortgaanden bloei dor voreeniging; betoogde het goeden recht, het groote nut, ja do noodzakelijkheid van de gymnastiek als tegenwicht voor den velen intellectueele arbeid, die al meer en meer van de jengd wordt gevorderd en beklaagde zich over den weinigen steun van overheids wege geboden, waar het betrof de lichamelijke opvoeding van het jonge en komende geslacht in goede banen te leiden. Nog herincerdo hy, dat het van 't jaar 25 jaar geleden zou zyn, dat de adspiranten-klasse was opgericht. Het ligt in het voornemen dit jubileum niet onopgemerkt voorbij te gaan gaan, doch eenigszins feestelijk te herdenken, door aan de jaarlijks gehouden wedstrijden een feest vierend karakter te geven. Hierna werd een begin gemaakt met de afwerking van het welvoorziene programma. Een nieuw gestichte rMeisjesafdeeling'' opende met orde- en vrye oefeningen. Met applaus begroet, maakte dit, haar debunt, een goeden indruk, welke zy wist te handhaven met het nummertje Barren, dat ook nog door haar werd uitgevoerd. De adsp.-klassen A. B. en C. lieten zich natuurlijk ook niet onbetuigd. Deze gavon respectievelijk te zien Vrye oefeningen, Paard en Hoogrek, welke staaltjes van geoefendheid getuigenis aflegden van sympathie by de leerlingen en ernst by de leiders. De klassen B. en C. vertoonden als apotheose Ladderstanden, die vlug en accuraat in elkaar werden gezet. De Damesafdeeling trad dezen avond op met een gecombineerd nummertje «Paard en iiarren". Deze combinatie nam veel van het ie wat eentonige, dat deze oefeningen altijd meer of min kenmerkte, weg. Het tooneel was dén en al leven en beweging en men had geen oogen genoeg, om de smaakvolle en sierlyke bewegingen aan beide genoemde toestellen to volgen. Ditzelfde geldt voor het nnmmer «Barren en Ringen", door de Heerenafdeeling uitgevoerd. Zoowel' by dit nummer als by de Vrye- oefeningen, evenals door de Heerenafdeeling, bleek het woord van den Voorzitter, dat P. P. in bloei (en kracht) toenam, geen ydel woord te zyn. Integendeel, hier toonde P. P. zich in haar kracht. Forschheid, schoonheid en meesterschap over het lichaam streden hier om den voorrang. Een niet onwelkome afwisseling tnssohen al dit harde werken waren een paar lenke voordraohten, die byzonder in den smaak vielen, niet het minst die, getiteld «Rococo", waarin eenige Heldersche gebeurtenissen poëtisch werden veréenwigd. Na de pauze nog oen kluchtspel in dén bedryf, getiteld «Een huis met Commensaals", dat wel bijgedragen zal hebben de feestelijke stemming nog te verhoogen. Tegen midder nacht of was 't er over opening van het Bal. Aanranding. Zondagavond beleefde een jonge vrouw aan de Achtergracht Z. Z. angstige oogen- blikken. Zy werd daar door onbekende kerels aangevallen en op gruwelijke wijze mishan deld. Op haar hulpgeschreeuw namen de laffe daders de vlucht. Slechte tijden. Met de garnalenvisschery is het zoowat gedaan. De resultaten zyn byzonder schraal en de visschers klagen steen en been over de geringe opbrengst na moeite en drnkte. Zondagmiddag gingen eenigen naar Rotter dam, om daar aan de haven werk te vinden. Technikum Riesa is een onder staatstoezicht staande technische hoogesohool voor ingenieurs, technici, direc teuren van machine-fabriekeD, van electro- technische inrichtingen, van scheepsbonw- werven, zoo voor rivier- als voor zeeschepen enz. Het leerplan van alle afdeelingen is in de laatste jaren, in verband met de hoogere eischen der techniek, uitgebreid en vermeer derd. Rjjke verzamelingen en laboratoria vnllen practisch het onderricht aan. Sedert de oprichting in 1904 zyn van de 287 ge- ëz&mineerden 288 geslaagd, waarvan op grond van hun goede cyfera voor het schrif telijk gedeelte 206 geheel en 56 gedeeltelyk van het mondeling examen ontslagen werden. 16 April 1912 begint do nieuwe Cursus, waarover de directie kosteloos programma en alle inlichtingen verstrekt. Stooravaart-MIJ. Nederland. In de Vrijdagmiddag te Amsterdam ge- honden buitengewone algemeene vergadering van aandeelhouders der Stoomvaart-Maat schappij Nederland word besloten tot het aangaan van een obligatieleening van ten hoogste f2.000.000 waarvan de tyd, rente voet en de koers van uitgifte door de directie onder goedkeuring van commissarissen worden bepaald. Te voren werden goedgekeurd de voorge stelde statutenwijzigingen, waarbij °-a- ^et kapitaal op f 25.000.000 wordt bepaald en het aantal directeuren 8 of meer kan be dragen. Vertegenwoordigd waren 5492 aandeelen, rechtgevendo op het uitbrengen van 37 stemmen. Van Urk. Donderdagavond is het draailicht van den Urkor vuurtoren weder ontstoken, na nu juist een maand lang gedoofd geweest te zyn. Motor gesprongen. Te Koog aan de Zaan is Zaterdag by het eindigen van den werktyd door tot nog toe onbekende oorzaak de 60 P.K. Brons-motor aan de machinefabriek «Twente'' van de firma P. M. Duyvis en Co. uit olkaar gebarsten. Toen de machines, die door den motor in beweging worden gebracht, waren stop gezet, sloeg de motor door, terwyl kort daarna een deksel werd weggeslagen. De werklieden namen daarop de vlucht en waren juist in veiligheid, toen met een geweldigen slag de motor uit elkaar sloeg. Het dak werd geheel vernield, persoonlijke ongelukken hadden niet plaats; do materieele schade is belangrijk. Nader meldt men: In de machinefabriek «Twente" der firma P. M. Duyvis Sc Co. te Koog aan de ZaaD, staande aan het Hellingpad en aan de Zaan, werkte men met een Brons-motor of ruwolie- motor van 60 paardekracht. Daarmede wer den verschillende machines gedreven, terwyl hy tevens diende tot drijfkracht voor de dynamo voor het electrisch licht. OmstreekB half zes Zaterdagavond werden de werk tuigen 8top gezet en liot men den motor enkel werken voor het electrisch licht, om daarbij de fabriek schoon te maken. Het is dan een gewoon verschyosel, dat de motor wat sneller begint te draaien. Door den olie toevoer te regelen, vermindert men dan de snelheid. Dit gebeurde ook nu, doch in plaatB van langzamer te draaien, begon het vlieg wiel nog sneller in het rond te vliegen. Na werd de olietoevoer geheel afgezet, doch ook dit baatte niet cn had zelfs een tegenover gesteld gevolg. Men vermoedt dus, dat zich in den motor op de eeno of andere wyze olie heeft opgehoopt, welke de beweging onderhield. Plotseling weerklonk een luide knal, waardoor enkele ruiten dor fabriek sprongen. Het werkvolk, op lijfsbehoud be dacht, nam ijlings de vlnoht. En dit werd hnn geluk, want de middelpuntvliedende kracht werd in het vliegwiel zoo groot, dat de spaken afknapten en de stukken van het jachtwiel in de lyn, waarin sy zich bewogen wegvlogen. Dit geschiedde onder een ge weldigen knal en ddn der firmanten ver zekerde, dat hy in het eerst zelf niet anders dacht, of de motor was nit elkaar gesprongen. Dit bleek echter geenszins het geval en de motor staat nog ongedeerd. Alleen zyn enkele onderdeelen iets beschadigd. Ook da dynamo en het schakelbord bleven onbeschadigd. Het jachtwiel was zeer zwaar en de wegvliegende stokken baanden zich deels door het in toogen gemetselde plafond en het zich daar boven bevindende schnine dak een uitweg. Daarin werden dan ook een paar flinke gaten geslagen. Een mop bleef op het dak liggen, een ander sloeg in den grond. Dat de kracht, waarmede de stukken weg geslingerd werden, groot was, blykt ook hier uit: Een derde stuk vloog tegen een honten deur aan en versplinterde deze. Daarop trof het ddne kleine yzer-sohaaimachine en ver nielde ook deze, om vervolgens tegen een paar ijzeren platen te stuiten, welke gedeel telyk verbogen en beschadigd werden om eindeljjk ajjwaarts weg te springen, zoodat het op ongeveer 20 M. atstands in de fabriek werd teruggevonden. Persoonlijke ongelukken kwamen gelukkig niet voor. Zondag was men reeds bezig alles op te ruimen en zooveel mogelyk te herstellen. Aangezien in de fabriek ook een stoommachine aanwezig is, wordt Maandag daarmede het bedryf hervat en kan de fabriek das ongestoord de haar opgedragen leveranties afwerken. Jubilee-Van der Ben. Donderdag was het 25 jaar geleden dat de heer N. van dor Ben, stationschef te Veenen- daal, in dienst trad by de Holl. IJzeren Spoorwegmaatschappij, welk feit door de Maatschappij erkentelijk word herdacht door hem een toepasselijke oorkonde en een waar- devollej envoloppe aan te bieden. Ook door vele vrienden, kennissen en belanghebbenden werd de welwillendo en dienstvaardige chef gehuldigd. Het station was rykelyk mot groen en bloemen versierd. Puistje stuk gekrabd. Te Middelburg is een 58-jarige man, die ongeveer 14 dagen geleden eon wondje aan z^n pink openkrabde, tbans aan bloedver giftiging overleden. De restauratie van het Lagerhuis. De 670 Engelsche volksvertegenwoordigers verteerden verleden jaar gezamenlijk f 359.256 in de restauratie van het Lagerhuis, wat gemiddeld f491 per hoofd is. Velen verteer den daar echter meer, omdat menig M. P., vast te Londen wonende, thuis dineert. Som migen zyn eigenlijk geheel in den kost van het parlement, wat wel het goedkoopste voor hen is, want nergens krygen zy eon zoo goed diner voor een shilling als die de parlementaire keuken verstrekt. Dat heeft haar echter ver leden jaar een zuiver verlies van f16.900 opgeleverd, ondanks de jaarlyksche subsidie van f 24.000 uit de schatkist aan de keuken der volksvertegenwoordiging verleend. Vroeger konden de heeren 's avonds even naar hnis gaan of in de stad eten, maar sinds het dinner hour werd opgeheven en de dage- lyksche zittingen van 'b namiddags half drie tot 's avonds elf uur onafgebroken worden voortgezet, blyven vele leden in het parle mentsgebouw hunne maaltijden gebruiken. En de vele nachtelijke zittingen noopten hen ook daar 's morgens te ontbyton. Van deze dejeuners werden er verleden jaar 1060 gebruikten voorts38.818luncheons, 53.700 diners, 90.522 afternoon tea's, 122 soupers en 4368 lichte ververschingen by de buffetten, die alle to zamen f 172.470 opbrach ten. De verkoop van wyn, bier en whisky bracht f 100.104 op, en de verkoop van Bigaren f15.624. De restauratie van het Lagerhuis heeft das een goede klandizie. De mijnwerkers. De overgroote meerderheid van de myo- werkers van Groot-Brittanje heeft nu tegen 29 dezer haar dienst opgezegd. Zy die het in Notts niet gedaan hebben, vallen in het niet by die het wel deden. In Schotland hoeven de mynwerkers in het Westen zich slechts aan een dag opzeggingstermijn te bonden. Die hebben das nog niet hun briefjes ingeleverd. Als het spaak loopt zullen er over veertien dagen ruim een millioon myn- werkers staken850,000 werken er onder den grond en 200,000 er boven. Of er in het buitenland gestaakt zal wor den om de Britsche stakers te helpen, staat nog te bezien. Misschien zal men in Duitsch- land, Frankryk en België gedeeltelyk staken om den uitvoer van veel steenkool naar Engeland te voorkomen. En dan is het nog mogelyk, dat hot Verbond van Transport arbeiders in Engeland weigert aangevoerde kolen te lossen en verder te vervoeren. Een snelheidsmeter voor het spoorwegverkeer. Naar wy in de «Zoitung des Vereins Dentscher Eisenbahnverwaltungen" lezen, heeft een Engelsche firma onlangs een anto- maat ontworpen, die, by het inwerpen van een geldstuk, de snolheid van een trein op dat oogenblik aangeeft. Aan deze uitvinding zyn voordooien verbonden. Ten eerste zal het voor de spoorwegmaatschappy een nieuwe bron van inkomsten worden, terwijl het aan den anderen kant een afleiding voor do reizigers is. Ongetwijfeld zullen de «sport- lnstige" Engelschen dikwijls een penny offeren, om te weten te komen hoe snol zy zich voortbewegen. De snelheidsmeter, die in den zygang wordt aangebracht, staat door wielen in verbinding met do wagenas. De koppeling ertusschen is echter verbroken. Eerst wan neer men er een geldstuk inwerpt, wordt de riem door de wagenas voortbewogen, zoodat de meetinrichting functioneert. Drukt men op een knop, dan kan men de snelheid van een plaatje aflezen. Wanneer de knop wordt los gelaten, is de koppeling verbroken. De ver binding kan dan alleen weer door eon geld stuk tot stand komen. De vrije vrouwen van Callfornië. Onder de vrye vrouwen van Californië zyn er, hoe zonderling het moge klinken, van zoo van alle vooroordeelon bevydde geluk kigen, nog zeer velon geweest, die by de verkiezingen slechts aarzelend haar leeftyd aan de verkiezingsbeambten opgaven, en dan gewoonlijk nog een leeftyd, die lang geleden juist zou zyn geweest, maar op 't oogenblik der opgaven eenigszins van de waarheid afweek. Zelf» bleef menige vrouw verre van van de stembus, daar zy haar kennis in deze liefst voor zich zelve behield. Maar het wetgevende lichaam is op den volgenden galanten inval gekomen, die den dames het kiezen tot een waar genoegen zal maken. Er is namelyk vastgesteld, dat de kiezeressen haar ouderdom niet meer behoeven op te geven. Zy hebben eenvoudig te bezweren, dat zij meerderjarig zyn, als wannoer de deuren van ieder stombureau wagenwijd voor haar zullen worden opengezet. Een trek van politieke hoffelijkheid, dien de kiezende vrouwen van Californië stellig naar waarde zullen schatten. DE WEEK. 17 Februari. Wanneer het waar is, dat de paleizen, die een volk zyn regeerende vorsten bonwt, de weerspiegeling geven der verhouding tusschen natie en dynastie, dan zou men op den toestand in Nederland slechts knnnen toepassen het woordoken «huiselijk"In den zin namelyk, van gemoedelyk-knnsjes, op het kantje van burgerlyk af. Althans geldt dit voor de paleizen der Oranje's in de steden. Een lnstoord als Het Loo valt er natuurlijk buiten Maar niet makkelijk zal men toch ergens ter wereld een voor beeld vinden, dat gedurende honderd jaren, toestanden werden bestendigd als te onzent 1 Het «achtste wonder" te Amsterdam, het schitterend staal van 17de eeuwsche archi tectuur, thans door de Amsterdamsche stede maagd in ronde woorden als haar beroemd stadhuis teruggevraagd zoodat er zyn, die al uitroependaar hebt-ge het Amster dam van de oude, koppige, fel-anti-orangis- tische regenten weerHet paleis te Am sterdam is voor cene deftige familio-np to date, om nog niet eens van hofstoet c.a. te spreken, absolnnt onbewoonbaar. Men heeft er een paar reusachtige zalen, on voorts een kron- kclnet van gangetjes, hokjes, kamertjes, laagzolderig, bekrompen, muf en benauwd die ons met medelijden doen denken aan het «milieu", waarin do ambtenaren en be ambten uit do dagon der machtige Amster damsche regeerders, die zich veroorloofden de vorstelijke bezoekers aan to hooren, luis terend in een makkelykeD, breoden fauteuil, onderwijl de Doorluchtigheid in reBpoctueus- staande houding had to blyvon. liet paleis in Den Haag, aan het Noordeinde, is niets beter of fraaier. Van Jacob van Campen's schepping onderscheidt 't zich slechts hierin, dat het ait architectonisch oogpunt niets beduidt. Zelfs in den tyd, toen de geestdrift over het herstel onzer nationale onafhanke lijkheid over den terugkeer der Oranje's het warmst wastoen men onder den ver- schen, nieuwen indruk verkeerde van het groote gelnkzelfs in dien tyd was or geen Bterveling, in wiens brein het opkwam om te zeggenwij hebben thans een eigen koningniet een ons opgedragen politiek- agent met de allures van potentaat Napoleon is vleugellam geslagen en Willem Willemsz. van Oranje staat weer aan het roer van staatWelaan, laten wy zorgen, dat er een presentabel, behoorlijk Paleis wordt gebouwd. Noch toen noch by verdere nationale jubelen kwam het tot iets, wat op dadon gelijkt. Er was de «nood der tyden" er kwam de misère van den oorlog met de Belgener volgde de uiterst kritieke toe stand van lands financiënmen aan schouwde een herloving, een «revival". De nitermato populaire Willem II kwam op den troonzyn opvolger wekte, in de droeve dagen van overstrooming, een geestdrift, die zich openbaarde in hulde-poëzie, waarin een Hel- mers zich zon verheugd hebben De tyden schreden voort, slagen troffen het Huis van Oranje. Het gevaar dat de laatste telg nit deze dynastie kinderloos zon komen te over lijden, werd met den dag dreigender Het gevaar werd afgewend. Enkele lustra later begon het gevaar opnieuw te dreigen. Nogmaals volgde, op triestigen regen, ver kwikkende, blyde zonneschijn van jong leven in don ouden stam. Maar wkt er ook ge schiedde hoe do loop der gebeurtenissen zich ook afspeeldeten aanzien van de wyze, waarop wy onze Vorsten huisvesten, bleef alles by het oudeIk noem dit een uiter mate karakteristiek verschijnsel van Hol- landsche .nuchterheid''. Wanneer thans, in het dertiende jaar der twintigste eeuw, een verandering op komst schynt, ingrijpende en wezcDlyk-beduidende, zoo zal 't zijn in hoofdzaak, wyl men door de zich al-meer uitbreidende behoeften van den dienst wel goDOodzaakt wordt tot ingrypen I De Oranje-vorsten hebben te onzent nooit ingenomen de positie van absoluut-heerschend monarch of iets wat daarop gelijkt. De stad houders waren in offlciëelen zin dienaren, Angestellten" van do souvereinen des lands, genaamd Staten-Generaal. Hnn invloed was buitengewoon groot. Doch deze wortelde, gelyk men weet, in de liefde, trouwe aan hankelijkheid van de kleine luyden". Wan neer men het «persoonlijk regime" van koning Willem I uitzondert, en in den jare 1840 bleek wel zeer dnidelyk, hoe weinig het Nederlandsohe volk van absolutisme gediend is 1, dan behoudt men tot op deze onze dagen een toestand, welke, wat de wezen lijke macht des Kooings betreft, van de Republiek niet verschiltslechts in uiter- lyken praal en in titulatuur. Maar de invloed, de tooverkracht van den naam Oranje blyft. En juist het besef daarvan maakt de oplos sing der vraag, hoe 't komt dat niet een spontane opwelling, een krachtige stroom nit het volk opkomend, het probleem der huisvesting van onze vorsten tot oplossing heeft gebracht, al veel vroeger, zoo byzonder ingewikkeld en lastig. Wat de verdere «deliberatiën, discussiën en besluiten",' door het thans weer met groot verlof naar huis-toe getogen Hoogerhnis betreft, veel is er niet van blyven «han gen". Het was en bleef gemoedelyk-tydver- dryvoD, nn en dan zeer saai en dor wordend gekeuvel. Al-dadelyk moet men hierby een nitzondering maken voor den scherpsinnigen, frisch-levendigen jeugdigen senex nit Amster dam, den heer Van Nierop, die Donderdag jl., by de behandeling van het ontwerp, strekkend om afzonderlijke begrootingen voor de Staatsbedrijven te maken, eene rede hield, zóó pittig, zóó doorwrocht, getui gend van zooveel diepe, grondige kennis der zaken, waarover het ging, dat men werd vervuld van eerbied voor zooveel soliede denkkracht on frissche opgewektheid by de behartiging der pnblieke zaak als waarvan deze kranige senator schitterende staaltjes gaf. Een Van Nierop als minister v. Finan ciën aan de Groene Tafelhet ideaal zal nooit vervuld worden. Maar een ideaal is en blyft 't. Het tweede «moment" was het slot der behandeling van min. Colyn's begrooting. Toon, nadat Z.Exc., citeerend het rapport van den commandant van het veldleger en ook eigen ervaring raadplegend, van do jongste manoeuvres getnigde, dat zy recht geven om «in de toekomst to vertrouwen".... Toen was het woord aan generaal Staal. Maar deze oud-minister riop hard en op schamperen toon uit: «Dhnk u, meneer de Voorzitter! Laat de minister het rapport van den Raad van Defensie maar eens lezen I Minister Colyn draaide zich om op zyn fauteuiltje, en zag den generaal aan met iets ontsteld» èn ook gramstorigs Even was het stil in de zaal des Senaats... Toen dreef het «incidentje" af Maardat er iets van blyft «hangen" Mr. Antonio. Gelezen op de dienstbiljetten van een provincio-trammetje «Op alle punten der lyn, worden reizigers opgenomen en op verzoek gestopt". Drukfout. De zoon van den schoorsteenveger, oen opgewekte jongen, volgde de roetstappen cyns vaders. De toekomst-oorlog. Vóór den grooten veldslag inspecteert de generaal met zyn kijker het terrein. «Op dien honvel I" roept hy dan uit, «daar zie ik dichte gelederen infanterie. Waarom is my daarvan geen melding ge maakt »Het zyn amateurfotografen, Excellen tie", antwoordt zyn adjudant. «En die artillerie-linie, die daar ginds staat opgesteld «Dat is de kinematograflsche colonne, Excellentie". .Aan myn linkerhand sie ik een sterke battery korte kanonDen, blijkbaar van zwaar kaliber; wat zyn dat «Excellentie, dut zyn de gramofonen en fonografen tot opnamo van het veldslagla- waai." De generaal streek zyn knevels omhoog en sprak «Als alles dus gereed is, kannen wo met het gevecht beginnen." Ontwerp ZOMERDIENST op de Hollandeche Spoor. 1 Mei 1912. Vertrek Aankomst van Helder te Amsterdam 5.28 's Maandags en feestd. 7.46 6.28 op Zon- en feestdagen niet 9.05 7.07 op Zon- en feestd. alleen tot Alkmaar; aank.aldaar 8.12 7.45 sneltrein 9.32 8.07 Donderdags tot Sohagen 9.07 11.87 12.45 3.10 1.52 Op Zon- en focstdagen niet 4.37 (overstappen te Alkmaar) 4.10 sneltrein van Alkmaar af 6.03 7.30 sneltrein 9.14 8.35 10.54 Vertrek Aankomst v. Amsterdam te Helder 4.59 alleen Donderdags 7.34 6.11 op Zon- en feestdagen niet 8-39 7.26 alleen Zon- en feestdagen 9.42 overstappen te Alkmaar 9.12 sneltreinop Zon- en 10.50 feestdagen niet. 10.02 12.01 1.00 8.26 3.36 5.52 4.50 6.56 8.41 sneltrein 10.27 alleen vanaf Alkmaar 11.10 10.47 op Zon- en feestdagen 12.50 Niet op 25 en 26 Dec. en 8 April. Veel verandering komt er niet in de dienst regeling. De trein, die tot-nu-toe des middags om 12.18 vertrekt wordt gesteld op 12.45, en komt te 3.10 in Amsterdam, in plaats van om 2.85. De avond-sneltrein nit Amsterdam zal nn b minuten later, dus te 8.41 vertrekken en komt dan te 10.27 alhier aan. Ook by den Zomerdienst blyft de laatste trein, vertrek 10.47 uit Amsterdam, alleen des Zondags loopen. Marine en Leger. De luit. ter zee 2e kl. Th. W. vsn Rees, dienende in de directie der marine te Amsterdam, heeft onslag uit den zeedienst gevraagd. De staat van ontvangsten en uitgaven bij het fonds voor dek- en onderofficieren en mindere schepelingen bij de zeemacht, gedurende het jaar 1911 sluit met een bedrag van f 66,424,42. Aan 129 gepensionneerde deelgenooten werd te zaïoen f56 100 uitgekeerd - aan 4 weduwen van overleden deelgenooten f1170; aan 15 deelgenooten, nader in een andere rijksbetrekking overgegaan en daarin gepensionneerd f945. Het saldo bedroeg op 31 December 1911 f7597,42. B\j de inrichtingen van onderwys der Kon. Marine zyn thans de volgende aantallen leerlingen in opleiding: Kon. Instituut te Willemsoord 96 adelborsten 2e kl., waarvan 33 in de le afdeeling (sergeant), 27 in de 2e afdeeling (korporaal) en 36 in de 3e afdeeling, waarvan 33 korporaal. Opleiding van adspirant-administrateur* aan boord van Hr. Ms. wachtschip te Amsterdam7 adsp.-administrateurs, waarvan 3 in de le afdeeling (sergeant) en 4 in de 2e afdeeling (korporaal). Machinistenschool te Hcllevoetsluis53 adspirant- machinisten, waarvan 15 in de le afdeeling (5 sergeanten en 10 korporaals), 19 in de '2e afdeeling (hiervan 5 korporaals) en 19 in de 3c afdeeling. Aan de universiteiten zijn thans 26 studenten in de medicijnen, aan wie vergund is hun studiën voort te zetten, ten einde later als officier van ge zondheid bij de zeem^rit in dienst te treden; hiervan studeeren 10 te Leiden, 9 te Utrecht, 6 te Amsterdam en 1 te Uroningen. Trakte in ents-v er betering der officieren. Nog in den loop van de maand Maart, zoo ver neemt de »N. Ct.", zal aan de officieren der land macht worden uitgekeerd wat hun thans tengevolge FEUILLETON. 13) TIENDE HOOFDSTUK. «Neen, dapk je, ik heb het rijtuig vandaag niet noodig. Begreep ik n goed, dat ge plan hadt om naar de stad te gaan, majoor Groeneveld Om u te dienen, mevrouw van Bronse- veld, en ik wilde probeeren freule van Bronsoveld mede te krygen. Het zal my een groot genot zyn, en haar zal het wat afleiding geven, wil ik hopen." Mevrouw van Bronsoveld wendde zich van haar knecht tot haar jongen gast, die juist het huis had verlaten en haar te gemoet kwam. «Hebt n een speciale boodschap in BuBsnm te verrichten?" vroeg sjj. Hy glimlachte een weinig ondeugend. •Ik moet een oud medaillon, waaraan ik veel waarde hecht, laten maken", antwoordde hy weer lachende. «U moet niet denken, dat ik het draag", voegde hy er rustig aan toe, rhet is een medaillon, door mjjne moeder gedragen, en daarom hecht ik er waarde aan." »Mag ik het eens zien", vroeg mevronw van Bronsoveld met stygende nieuwsgierig heid. «Ik mag gaarne oudheden zien, speciaal goud- sn zilverwerk." Hendrik Groeneveld stak zyne hand in den zak en haalde een klein pakje te voor schijn, waarin eon gouden medaillon met ketting lag. Ik denk, dat dit soort in do mode was, toen myne moeder het droeg." Uw moeder moet gestorven zyn, toen n nog zeer jong waart merkte mevrouw van Bronseveld op. Zy stierf niet", antwoordde hy kalm; zy moet nog leven. Ik hoop het tenminste. Ik hoop haar nog eens te ontmoeten." •Haar te onlmoeteD vroeg mevrouw van Bronseveld op verschrikten toon. •Ja, myn moeder en vader scheidden van elkaar. Zy schenen het niet best met elkander te kannen vinden, en zy gingen met weder- zydsch goed vinden ieder hans weegs. Al thans zóó geloof ik, dat het zich heeft toe gedragen. Ik was pas twee jaar, toen de scheiding plaats vond. Myn vader moet haar wel liefgehad hebben, want hy nam dit medaillon mede en ik vond het tusschen zype persoonlijke bezittingen, toen hy stierf. Zyn portret zit er ia." «Ja", zei mevronw van Bronseveld, in gedachten verdiept. Zy hield het medaillon in de hand en keek hem onderzoekend aan. ,.»Zyt g\j altyd in Australië geweest? Zijt gy daar geboren?" vroeg zy haastig. Hy vermeed haar blik. «Ik ben myn hoele leven bijna in Victoria geweest", zei hy ontwykead. Merkte zy het op? Zeker wel, want zy ondervroeg hem nauwkeuriger. •Zyt gy wel eens in Afrika geweest «In Afrika? Hoe komt n er bjj, mevronw van Bronseveld «Ik dacht het zoo maar", zeide zy. «Gy hebt my zoo vaak verteld, dat gjj een zwervend leven hebt gelsid en Robert ver telde my, dat hy u eens in uw slaap over Afrika had hooren spreken. U moest er wei bekend zyn Hendrik Groeneveld keek zenuwachtig rond. Hy zag naar Paulina, die een eind verder bezig was bloemen te plakken en er al hare aandacht aan scheen te Bchenken. Toen antwoordde hy openhartig: «Wel, mevronw van Bronsoveld, ik wil oprecht zyn. Ja, ik beu in Afrika geweest. Ik heb een zorgvol leven achter m(j. Ik was nog zeer jong, ik herinner my alles maar vaag er van." Hy sprak niet de geheele waarheid en mevrouw van Bronseveld begreep het. «Uw naam is een onbekende naam", zei zy, meer tot zich zelf. Zy vroeg zich af, of hy hare zennwachtigheid opmerkte. •Toch niet, mevrouw van Bronseveld. Ik heb meermalen menschen van denzelfden naam ontmoet, die in het geheel geen familie van my waren. Ik wilde ik wilde, dat ik een beteren naam aan eene vrouw had aan te bieden", zei hy en keek in de richting, waar Panlina stond. Mevrouw van Bronseveld zag dien blik niet, en ook al zou zy hem gezien hebben, zy zou toch dc bedoeling niet begrepen hebben, want zy streed een heftigen, inwen- digen stryd. Hare hand trilde. Zou zy nu in het medaillon durven zien Kon zy zich zelf vertrouwen? Zy zag weer naar den man aan hare zyde. Zyno oogen waren niet op haar, maar op hare dochter gericht, en in de zekerheid, dat zy niet werd bespied, opende zy het medaillon en bekeek het portret, dat de beeltenis van zyn vader moest zyn. Alles draaide met haar rond, want, wat zy half gehoopt en half gevreesd had, werd bewaarheid het was de gelykenis van Jacob Groeneveld, haar eersten eohtgenoot. Het medaillon ontgleed aan hare vingers en juist toen zy voornemens was te bakken om het op to rapen, voorkwam Hendrik Groeneveld haar lachende. Zy boog zich haastig over hem heen en keek in zyn hals. En waarschynlyk zag zy, wat zy gewenscht had te zien, want toen zy zich oprichtte, vertoonde haar gelaat sporen van hevige ontroering. Zy huiverde en moest zich geweld aan doen om te blyven staan en niet in elkander te zinken. Is u niet wel, mevrouw van Bronseveld Zal ik n naar hnis brengen klonk plotse ling Hendrik Groeneveld's stem haar in de ooren. Zy schudde het hoofd en glimlachte ge dwongen. «Neen, neen. Ik voel my heel wel. Ik was maar wat duizelig. Ik hoop dat het medaillon niet beschadigd is «O, neen, in het minst niet. Ik draag het altyd by my, waar ik ook ga. Ik heb altyd nog een stille hoop, dat ik eens op dit wereld rond myne moeder zal vinden, en dan zal zy my door het medaillon herkennen." Mevronw van Bronseveld glimlachte weer. •Gy schynt veel van uwe moeder te hou den, al kunt gy n niets moer van haar herin neren", zeido zy zacht. Hy boog toestemmend het hoofd. Ja, ik hond van haar. Ik heb niemand op de heele wereld. En ik voel, dat sy nog in leven is. Toen myn vader stierf, drukte hy my op het hart, nooit op te honden naar haar te zoeken. Hy kon mty niet veel van haar vertellen, de dood overviel hem. En hy had my nooit te voren over haar gesproken." Mevrouw van Bronsoveld stak hare tril lende handen naar voren en raakte zyn arm aan. Een nieuwe vrees had haar bekropen. Wanneer stierf uw vader?" vroeg sy heesch. «Hoe oud waart gy, toen hy stierf?" Een leugon zweefde Hendrik Groeneveld op do lippen de drang om een slnier te trekken over het verleden. Maar toen hy in het naar hem opgeheven gelaat zag, kwam hem de waarheid voor den mond. Hy stierf toen ik vier jaar was.'' Een zucht ontsnapte aan haar boezem. Zy had dus geen bigamie gepleegd, toen zy, nu zeven en twintig jaar geleden jonker Koert van Bronseveld hnwde. •God zy gedankt!'' mompelde zy. «God zy gedankt!'' Waarvoor Niets", antwoordde zy met droge lippen. Zy verzamelde al haar moed en vroeg „Hebt gy al oenig spoor van uw moeder gevonden „Neen, nog niet." Zy legde hare hand vol teederheid op zyn arm. Jk voel diep met u mede", zeide ze innig, „en ik zon u willen vragen datwanneer go ooit eeno moeder noodig mocht hebben, vóór gy de nwe gevonden hebt, tot my te komen en my als zoodanig te beschouwen." Vóór hy antwoorden koa, was Panlina van Bronseveld hen genaderd en zag zy voor het eerst zyne liefde voor hare dochter. Zy gevoelde, dat zy eene bezwyming naby was. Plotseling wendde Groeneveld zich met een blos op de wangen tot haar: „Gy spreekt er van, eene moeder voor my te willen zyn. Mag ik u zeggen, dat ik er reeds op gehoopt heb Gy weet reeds, dat ik uwe dochter liefheb. U hebt het gezien en myne liefde aangemoedigd. Jonker Koert heeft geen „neen" gezegd en het wachten is op uwe toestemming. Na wat u zooeven gezegd hebt, vrees ik niet „Neen, neen", kreet mevrouw van Bronse veld vol afschuw. „Noen, neen! Het ktn niet. Het zal niet gebeuren! Gy moogt Pau lina niet tot vrouw begeeren I Gy moet nooit, nooit daaraan denken of er op doelen. De gedachte alleen is reeds zondig. Zy kan uwe ▼rouw niet worden!" ELFDE HOOFDSTUK. „Heb je succes gehad vandaag, Evert?" vroeg de oude mevrouw Hartman aan baar stiefzoon, terwyl zy hem over tafel heen vriendelyk aankeek. Zy had gedurende den aaaltyd haar best gedaan over onverschillige saken te spreken, en eerst nu vond zy don moed, hem naar zyn tot nog toe onbeloond zoeken naar oene betrekking, te vragen. Evert antwoordde niet en zy herhaalde bare vraag nog eens. „Nog geslaagd met het een of het ander, Evert Evert, die onafgebroken in het vuur had zitten staren, keek zyne stiefmoeder nu aan en antwoordde: „Ja, gelukkig iets, lieve moeder, al is het maar een zeer geringe kans. Het is bitter werk dat zoeken, wanneer men het niet gewoon is. (Wordt vorvolgd).

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1912 | | pagina 1