KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor HeldorTexel, Wieringen en Anna Prnulownrnm
Ten doode vervolgd
No. 4189.
Woensdag 7 Mei 1918.
MMWMBMMWWWWI
41ste Jaargang.
'I Vliegend Blaadje p. Sm, 50 c}., tr, f, post 75 ct, baiteahmd l.tt
Pre= Zondagsblada 37* s 45 j, 0.75
siHk i Bodeblad n i» 75) t li.—
(Voor bet butealand bij Toornitbetaliag,)
UrtrlNtiii m 1 Wl regel* (bij rooraitbotaliag) 18 eest.
Elk* regel ma#ï. 0
fowjjs-excaplaa? *4 s
Vignettea *n groot» letten worden ener plaatsruimte beveJcsB*.
¥«riohijnl Dinsdag- sn Vrijdagmiddag;
Uitgevss*: O. DE BOER Jr,f Heides*.
Bureau: Koningstraat 29e interc. Tel#f. 60
Tweede Blad.
Agenda.
Bioscoop-Voorstellingen Ksnsalweg 112.
Dagelijks 7 nnr Zondags 2 uur.
Bioscoop-Voorstellingen. Spoorgracht 18.
Dagelijks 7 unr. Zondags 2 uur.
Bioscoop-Voorstellingen. Koningstraat.
Dagelijks 7 uur. Zondags 2 uur.
VVoensdagmiddag 2 uur kindervoorstelling.
8 Mei. Zangkoor „Harmonie". Opv. van „Goud-
sprookjes Tooverlied". „Casino". 8 uur.
10 Mei. Cursus-Bal van Polak en Zoonen, Dijkje,
in „Casino", 8 uur.
Opgave van de alhier gevestigde en
vertrokken personen.
Gevestigd.
Naam: Beroep: Woonplaats: Van: Gel.
R. v. d. Horst, bediende, Weltevreden 22, R'dam, R.G
E.Venema, korp.-stoker,t£oningst 55a, Hellev.sl., N.H.
H. Bo.oij, leerl.-mach., Molenstr. 154, Velsen, G.kerk,
H.van Vleuten, werkrnKanaatw. 43, Naaldwijk, N.H.
R. Smid, zeeman, Kanaalvr. 101, 's Grarenzande,
J. W de Roever, Ie stuurm Hoofdgr. 8-9, A dam,
J. v. Hen gat, werkman, Oudeschoolstr.4, R'dam,
I de Krujjter,korp.-torped., Koningstr.55c,R'dam,
A.te Boekhorst, sergt.-schrP.Kr.str. 43a, A'dam,
O.Wit, korp.-konst., Walvischstr.12, Hellevoetsl.,
H. Kleinhout, leeraar, Hoogstr. 109, Arnhem, G.kerk.
O. Veerman, slager. Breewaterstr., 14, Hoorn, N.H.
A.v d. v oordo, korp.'hofm Langestr. 85, Hellev.sl.,
H. Kwast, bankwerker, Langestr. 118, Naarden,
Vertrokken,
Naam: Beroep: Van: Naar: Gel.
Wed. E. v. Ralken, zonder, Koningstr 4, Zeist, N.H.
J.deLangeWendels,matr., Schagenstr.79,A'dam,
J.v.d.Werl,banketb.,Reizerstr. 110-112, Haarl.,D.Gez
E. J. deRoode, zonder, Wagenstr. 23, Schoten, Uer.
N.Straatman,serg.-stoker, KI. Duitstr. 16, A'dam, N.H.
P v.d.GlasLippe,huish.,Sluis(ijjkstr 49, W waard,
Mc de Vries, zonder, Koningstraat 88, Schagen, N.I.
G.A. de Vries, zonder, Achtergr. W/z68, A'dam, N.H
A.Steinrath,banketb,,Trompstr.8 Kooga/d Zaan, t
W.D Arend», zonder, Achtergr. Z/z 47, N.Helvoet,
D. H. Bactiams, kellner, Spoorstraat 79, R'dam,
J. 0. Tollenaar, luit. ter zee, Binnenh. 3a, R'dam,
A. S. P. Duijts, zonder, Molenstraat 53, R'dam, R.C.
UIT HET BUITEN LAIID.
Wel merkwaardig: in het jaar dat te
'b Gravenhage het Vredespaleis zal worden
ingewijd is in byna alle Europee>che parle
menten aan de orde: een legerontwerp.
Nederland in er mee bezig, België, idem,
Dnitschland haast klaar, Frankrijk begint er
aan, enzoovoort.
In België is de behandeling onmiddellijk
na de opheffing der staking weer begonnen.
Het ontwerp wil daar reorganisatie op den
grondslag van den algeineenen dienstplicht.
Een voorstel om het eerste artikel aldus te
doen beginnen: „Iedere Belg moet dienen,
enz." is eohter verworpen. Met 116 stemmen
tegen 11 en 4 onthoudingen is de tekst, door
de regeering voorgesteld, aangenomen, waariD
bepaald wordt dat de jaarljjksche oproeping
om te dienen alle dienstplichtigen omvat tot
het getal door de wet bepaald vol is, voor
zoover er geen reden tot vrijstelling bestaat.
Ongeveer de helft der dienstplichtigen zullen
moeten dienen. Ingeval van mobilisatie
zullen de vrijgestelden worden opgeroepen
voor de verdediging der rivieren, de kust en
de stellingen. In vredestijd zullen zij onge
veer drie maanden bijzondere cursussen
volgen, terwijl zij tweemaal voor 14 dagen
dienst kunnen worden opgeroepen.
De Fransche minister-president Barthou
voerde te Caen aan een feestmaal het woord.
Hij constateerde dat de Balkanoorlog het
vroegere evenwicht verstoorde, de verwach
tingen der diplomatieten spijt, die echter tijdens
de conferentie te Londen veel gedaan heeft
om den bedreigden Europeescben vrede te
handhaven.
Frankrijk wil den vrede, maar niet uit
vrees voor don oorlog. Daartoe wil het zich
alle mogelijke opofferingen getroosten. De
regeering zal de Kabinetakwestie stellen bij
het wetsontwerp tot weder invoering van den
driejarigen diensttijd en de eerste lichting,
die daarvoor in aanmerking komt, den eersten
Ootober niet met groot verlof zenden.
De socialistische partij, vaak geholpen
door de radicalen, voert een zeer krachtige
campagne tegen het ontwerp; avood san
avond worden protestmsetings gehouden.
Heden (Dinsdag) komt de Kamer bijeen om
het ontwerp af te hundelen.
Koning Alfonso van Spanje wordt Woens
dag voor een tweetal dagen te Parijs ver
wacht. Hjj zal zijn intrek nemen in het
departement van buitenlandsche zaken. De
veiligheidsdienst heeft buitengewone maat
regelen genomen om mogelijke aanslagen
tegen den koninklijken gast te verijdelen.
Alle stations van Spanje tot Parijs waar de
trein langs komt worden door militairen bezet.
Den twintigsten Mei zal te Cherbonrg do
grootste onderzeeboot worden te water ge
laten, welke de Fransche marine bezit. Do
„Gustave Zódé" heeft een inhoud van 800
tons en een equipage van 42 man.
De bladen deelen mede, dat Zaterdag een
militaire schrijver aan een der bureaux van
den generalen staf in het departement van
oorlog, gearresteerd is, verdacht van spionDBge.
Hij zon geheime stukken hebben uitgeleverd
aan een Dnitschen spion.
De „Echo de Paris" verzekert, dat de man
reeds Dondordag is gevangen genomen. Siods
een maand werd hij in stilte door rechercheurs
bespied. Hij had kennis met de vronw van
een Dnitscher, wien de stukken ter hand
werden gesteld. In het hotel waar beiden
elkaar ontmoetten, moeten verschillende be
langrijke documenten zijn gevondeD.
Te Mannheim is Zondag een aanslag ge-
pleegd op den groothertog van Baden. Toen
de groothertog nit Karlsrnhe aangekomen,
aan het Btatiou in een rjjtnig stapte om naar
het terrein van de wedrennen te rijden, sprong
een man op de treeplank met een klein ge
opend mes in de hand. De groothertog stiet
den man terugdeze werd daarop gevangen
De man sprak van een geheime bende,
noemde zich anarchist, en zei dan weer dat
hij een verzoekschrift wilde overhandigen,
't Blijkt vrijj oker dat men met een krank-
te doen heeft.
De zending van minister Bryan naar Cali-
fornië is mislukt, en de „schoolmeester" in
het Witte Huis te WaBhington (do president)
staat, zelfs met zijn plak in de haud, tegen
over de onwillige Californiërs vrijwel machto-
loos. De Senaat van den genoemden staat
heeft uit het in hoofdzaak tegen de Japanners
gerichte oorspronkelijke wetsontwerp op het
verwerven van grondbezit de woorden „niet
in Btaat tot het verwerven van het burger
recht" geschrapt en ze vervangen door de re
formule„Buitenlanders, die het burgerrecht
kunnen verkrijgen, kunnen ook grondbezit
verwerven." Het doel en het resnltaat van
dit ontwerp zijn hetzelfde. Immers, daar de
Japanners geen Amerikaansche burgers kunnen
worden, is hun ook het verkrijgen van grond
bezit onmogelijk gemaakt. Voor de regeering
te Washington een uiterst onbehagelijke toe
stand I De bladen aldaar roeenen dan ook
tot de Californiërs ernstige waarschuwingen
te moeten richten en vergelijken gouverneur
Johnson met koning Nikita en do bekende
Londensohe suffragette mevr. Pankhurst. De
pro- en contra-Japansche redevoeringen in
het Congres gieten daarbij voortdurend olie
in bet vnur. Dit partij-politieke spel bewijst
wel, dat men in het Westen erop uit is den
democratischen president te Washington het
leven moeilijk te maken.
De bladen maken een telegram uit Tokio
openbaar, meldend, dat de Japansche rogee-
ring den gezant Shinda telegrafisch last gaf
een protest in te dienon tegen de aangeno
men wet.
De gouverneur van Californië besloot de
onderteekening van het wetsontwerp uit te
stellen met het oog op mogelijke protesten
van de regeering, in de bespreking met
minister Bryan in uitzicht gesteld. Voor 18
Mei zal eohter een beslissing moeten valles.
Er is groote opluchting gekomen in de
politieke wereld door het zoo juist ontvangen
bericht dat Montenegro toegeeft. Minister
Lnkacz deelde in het Hongaarsche parlement
mede dat van dos gezant te Cettinje een
telegram was ontvangen meldend dat koning
Nicolaas besloten hooft aan de mogendheden
mee te doelen dat hjj onvoorwaardelijk
Skoetari zal ontruimen. De minister deelde
mee dat het beslnit genomen werd onder
den indruk van Oostenrijks vastberaden
houding en dat nn met dezelfde beslistheid
op onmiddellijke uitvoering zal worden aan
gedrongen.
De Koning Nicolaas werd tot het besluit
overgehaald door don gemeenschappelijke»
stap dien de gezanten van Rusland, Frankrijk
en Eogeluud bij hem deden. Zij verklaarden
dut hunne kabinetten met klem zouden aan
dringen op territoriale en flnancieele ver
goedingen in de plaats van Skoetari.
Vooraf had de koning een buiteDgewonen
Raad van den Konak bijeengeroepen, waarin
na stormachtige tafereelen eindelijk de wijste
party gekozen werd. -
De vredesonderhandelingen worden nu
ser met kracht voortgezet.
LAATSTE BERICHTEN.
Montenegro geeft toe.
Weenon, 5 Mei. De „Montagsrevue" zegt
dat het besluit van den Montenegrynschen
Kroonraad, dat aan de Skoepsjtina zal wor
den meegedeeld, ook ter kennis is gebracht
van de Oostenrijksch-HoDgaarsche regeering,
maar gehuld in zooveel clausules en reserves
door koning en kroonprins geformuleerd
dat het naar het schijnt geen waarde heeft
voor een wijziging in de besluiten van Oos
tenrijk. Zondagmiddag had bij Berchtold eon
vergadering plaats der gemeenschappelijke
ministers. Ook de chef van den staf Hötzen-
dorff zou hieraan hebben deelgenomen.
Londen, 5 Mei. De MontenegriJnsche re
geering gaf officieel aan de Engelsche regeering
kennis, dat haar waardigheid haar yerbiedt
aan oen geïsoleerde betooring toe te geven,
maar dat zjj het lol van Skoetari in handen
logt van do mogendheden.
Londen, 5 Mei. Sir Edward Grey zal
hedenmiddag in de ambassadenrsconferentie
mededeeling doen van het besluit van Mon
tenegro, dat te zijner kennis is gebracht. Io
diplomatieke kringen wekt dat besluit groote
bevrediging.
In Oostenrijksch-Italiaansche kringen is
men vorhengd, dat Montenegro nog op het
laatste oogenblik voor den wensch van Europa
is gezwicht. De ambassadeurs brachten elkaar
hedenmorgen wederkeerig bezoeken, velen
bezochten ook hot Foreign Office.
De ambassadenrsconferentie.
Londen, i Mei. De ambassadenrsconfe
rentie is om 5 nnr 80 verdaagd.
Na afloop heeft het mroisterio van bnitea-
landsche zaken het volgend communiqué aan
Reutor gezonden:
„Het feit, dat de Koning van Montenegro
het lot van Skoetari in handen der groote
mogondheden stelde, geeft groote voldoening.
„De groote mogendheden zullen nn over
wegen, welke regelingen in de toekomst ten
opzichte van de stad getroffen zullen worden.
onden, 5 Mei. Wjj vernemen dat de con
ferentie formeel nota nam van de beslissing
van Montenegro, waarover alle ambassadeurs
hun voldoening te kennen gaven.
Do mogendheden znllen zich nu met elkaar
in verbinding stellen om te beslissen hoe en
wanneor Skoetari in hunne handen zal
worden gesteld.
Er werd op do conferentie het voorstel
gedaan, de stad in handen te stellen van de
marino-officieren, die do mogendheden znllen
vertegenwoordigen, en wier oorlogsschepen
thans voor de kust liggen.
Parijs, 5 Mei. De „Temps" verneemt nit
Londen
Engeland zal protest aanteekenen tegen
een gemeenschappelijke militaire actie door
Oostenrijk en Italië in Albanië.
In het geval dat beide landen blijven
aandringen op do noodzakelijkheid om de
orde in Albanië te herstelion zal, zoo zegt
men, de Triple Entente vooratellen voor
Albanië een internationale politie in te stellen,
zooals op Kreta bestaat.
NIEUWSBERICHTEN,
HELDER, 6 Mei.
Boschbrand.
De passagiers van den D-trein van Kopen
hagen naar Berlijn, maakten Donderdagavond
een zeer spannend kwartiertje door. In de
nabijheid van Oranienbnrg was, vermoedelijk
door vonken nit een locomotief, een bosoh-
brand ontstaan. Toen de D-trein naderde,
woedde het vnur in alle felheid en had het
reeds het vlak langs den spoorweg gelegen
booch bereikt. Eerst stopte de trein, maar
weldra ging het in volle vaart door het
brandende wond. Een oogenblik ontstond er
oen paniek onder de honderden reizigers,
maar weldra kalmeerde men, daar de trein
ongehinderd door rook en vlammen voort-
Btoomde. De trein bleef ongedeerd, al]
was do verf afgeblakerd en smeulden om
bonten dooien. Van de passagiers kreeg
niemand letsel. De machinist echter kreeg
aan beide armen pijnlijke brandwonden.
FEUILLETON.
HOOFDSTUK I.
In eon der gezegendste streken van Frankrijk,
aan de kusten der Middellandsohe Zee, had
de familie Pajol gedurende eene lange reeks
van jaren aanzienlijke bezittingen gehad. Door
opeenvolgende rampen was zjj echter in be
krompen omstandigheden geraakt en haro
geldelijke omstandigheden waren zoo uitgeput,
dat twee broeders, de laatste leden van dit
eertijds zoo gegoede geslacht, zich genood
zaakt zagen een klein landgoed te verkoopen,
dat hun nog gemeenschappelijk toebehoorde,
en zich naar Marseille te begeven, waar
hunne tegenwoordigheid gevorderd werd
wegens een sedort vele jaren hangend proces,
waarvan hun bestaan nu nog afhing. Slechts
óón van do twee broers was gehuwd en had
een eeeigen zoon, voor wien hjj de teederste
liefde koesterde. Beide broers vereenigden
hunne zwakke krachten om den laatsten
Bpruit van hun geslacht en wellicht ook den
erfgenaam van hun familiegoed, wanneer het
proces in hun voordeel mocht uitvallen, e
waardige opvoeding te geven. De jonge Pajol
toonde in zync jeugd een gunstigen aanleg
en zyn ijver voor de studie deed hen de
schoonste hoop van hem koesteren. Door
zijne zachtzinnige inborst en nitmuntende
eigenschappen verwierf hij zich de liefde van
allen die hem kenden.
Nauwelijks had hy zijne studiën voltooid,
en de naam van uitstekend man hem reeds
as vooruitgegaan en hem den weg tot een
eervolle aanstelling baande. Hy ging naar
Parys, en had aldaar zijn eersten post slechts
korten tjjd bekleed, toen hy bevorderd werd
en zich langzamerhand, door zijn kennis en
rondborstig gedrag, tot op een hoogen trap
in het staatsbestuur opwerkte.
Als een hooggeplaatst en geacht persoon
had Pajol licht onder de dochters der rijkste
en aanzienljjksto geslachten der hoofdstad
eene eclitgcnooto kunnen kiezen; maar hjj
stelde alle baatzuchtige en eergierige oog
merken ter zjjde en volgde slechts de neiging
van zjjn hart, door met een edel, doch onver
mogend meisje te huwen.
Zjjn echt was voorbeeldeloos gelukkig; hy
vond in zjjne gade alle deugden en eigen
schappen, die hjj maar wenschen kon, en
maakte haar gelukkig door de zachtste en
liefdevolste behandeling. Nooit wérd geduren
de de lange reeks vnn jaren, die ze te zamen
leefden, de toedere band, die hunne harten
verbond, ook maar voor een oogenblik ge
broken. Ptyol was gelukkig als echtgenoot,
als vader en als zoonzjjn rang gaf hem de
middelen aan de hand, om zjjne ouders te
ondersteunen. Zoo lang dezen leefden, liet
hjj niet na, hun een deel zjjner inkomsten te
zenden, en hjj gevoelde zich gelukkige dat
hij dezen kinderplicht kon vervullen.
Aan het hof bevond zich zekere mark»
De Louvière, een jong en rjjk man, op wiei
gelaatstrekken de hartstochten diepe sporen
hadden nagelaten; zjjn sombere, ongestadige
blik getuigde, dat zjj nog in hem aanwezig
waren, an op zjjne lippen, die hij zelden
Ongeluk.
Helgoland, 5 Mei. Bü de berging van het
voorschip der gezonken torpedoboot S 178 is
het bergiDgsvaartuig „Ober-Elbe" van den
„Nordischen Bergnngsverein" vanmiddag in
een noord-ooster storm omgeslagen.
De kapitein, de stuurman en vijf matrozen
verdronken. Elf man werden gered.
Britscha schepen?
Bjj de marinedebatten in het Engelsche
LagorhuÏB heeft de heer Ghnrchill mede
deeling gedaan van een nienw plan van de
admiraliteit om n.1. in oorlogetjjd van de
diensten van snelvarende handelsschepen als
hnlpkrnisers gebruik te maken en deze sche
pen dadeljjk voor dien dienst gereed te maken
door ze te voorzien van eonige kanonnen.
Het denkbeeld is reeds in prao.jjk gebracht
en zoo is onlangs de //Aragon" van de Roy*l
Mail ljjn voor het vertrek naar Zuid-Amerika
voorzien van twee kanonneD. Thans echter
wjjzon de Eagelsche bladen er op, dat anD
de uitvoering van het denkbeeld bezwaren
zjjn verbonden. Tal van snelvarende schepen,
die onder Britsche vlag varen en dio voor
den dienst als hnlpkrniser het allereerst in
aanmerking zouden moeten komen, zjjn feite
lijk niet in Britsch bezit. Dat zjjn de schopon
die, zooals een medewerk»r van de fM*nch.
Guardian" opmerkt, behooren tot de vloten,
die onder contrdle staan van de z.g. Morgan-
scheepstrust, de Internationale Mercantile Ma
rine Company. Deze Amerikaansche combi
controleert tal van soheepvaartonder-
nemingen, ook Britsche en een groot deel
van de schepen dezer Amerikaansche trust
vaart dus onder Engelsche vlag, is inge
schreven op het Britsche scheepsregister. Tot
die Amerikaansche trost behooren o. a. dn
White Star Ljjn, de Leyland-, de International-,
de Dominionljjnen, de Atlantic Transport Com
pany enz. En men vraagt zich na in Engeland
af: of het wel raadzaam zou zjjn deze schepen
te bewapenen. Zeer terecht vraagt de .Maneb.
Guardian"zal bet Britsche karakter dezer
il gehandhaafd blijven? Zallon zjj
in geval van oorlog niet eon andere vlag
voeren, of zullen de eigenaars de ge-
willen bljjven loopen, waaraan dt-
r)n van een oorlogvoerende natie zjjn
blootgesteld? Voordat tot bewapening var.
schepen wordt overgegaan, is het dns
beslist noodig, dat men volkomen ïd-
oit is over de ware eigenaars en natio
nalileit der schepen en moet men de zeker
hrid hebben, dat de schepen Britsch znllen
blijven ook in geval van eon oorlog.
Apachen.
Apachen hebben te Parys een student in
do rechten van oen groote num gelda (de
„Figaro" zegt f 50,000; beroofd. Hjj zat me'
een vriend in een .wynhuis bjj de Hallen e>
toen bjj betaalde, haalde hjj een atapebj
banknoten nit zyn zak. Toen de studenten
heengiogen, werden zy plotseling overvallon,
geducht toegetakeld en bovendien bestolen.
vertrok, lag eene uitdrukking van spot en
boosheid, die geen menschenkenner kon ont
gaan. Met do grootste onbeschaamdheid wist
hjj door huichelarij en vleierij de verdienste
lijkste beambten des Konings te doen vallen
en de reclitschapenste mensch was voor zyn
nijdige boosheid niet veilig. Menigeen was
reeds het slachtoffer van zjjn laster geworden,
omdat hy het gewaagd had hem te mishagen.
Hjj w?rd algemeen gevreesd en veracht.
Ook de hoogst gelukkige Pajol bleef niet
door dezen booswicht onbenjjd, doch De
Louvière had misschien meer met opzet, dan
uit veraohooning of achting voor dezen recht
schapen man, hem tot dusverre ongemoeid
gelaten. Pajol vermeed alle aanraking met
dezen man, dien hjj niet kon achten.
Pajol werden in zjjn huwelijk twee kinde
ren geschonken en de teedere vader wjjdde
elk oogenblik, dat zjjne ambtsbezigheden hera
vrijlieten, aan de vorming zijner lievelingen.
Onder zjjne vaderljjke zorg ontwikkelden zich
Louis en Mathilde en maakten hem en zjjne
Vrouw gelukkig.
Mathilde was haar zestiende jaar genaderd.
Zoowel naar lichaam als naar geest was zjj
het verjongde evenbeeld harer moeder. De
Louvière zag deze ontluikende roos; haar
aanblik maakte een diepen indruk op hem
en in zjjn blinden eigenwaan was hij dwaas
genoeg, te gelooven, dat Pajol hem,
ry'ken markies, de hand zijner on'
dochter niet zou weigeren.
Voor Pajol was de zedelooze levenswijs
van De Louvière een onoverkomelijke hinder
paal. Zonder zjjne redenen te verklaren,
weigerde hij den markies zyn verlangen met
eene beslistheid, die hera alle hoop moest
benemen. Deze onverwachte afwjjzing spoorde
don trotschon Louvière aan tot eene wraak,
Drinken op de lat.
Door P. N. r. R.
II.
In 't wjjd leege koffiehuis was do eigenaar
aan 't tafeltjes wrijven en een juffrouw achter
't buffet een ei voor zichzelf aan 't klutsen,
toen opeens de deur werd geopend en de
heele kudde visschers, terug van de haring
vangst, er rumoerig binnenviel, zoodat de
ruime, propere gelagkamer dadelijk volliep.
'n Dikke haringtrekker kwam schommelend
voorop, de ooggleufjes schitterend in 't ge
zwollen gezicht tusschen twee glad roodo
koontjes.
Zijn oude, krakende, maar toch nog luide
en vrooljjke mannenstem zong een slepende
melodie, een eenvoudig, ouderwetsch deuntje
Napoleon, waar zijt gjj gebleve,
Napoleon, waar is uw macht
Eertjjds waart gjj keizer van Frankrjjk,
Terwjjl go nu op een eiland versmacht.
Hjj stapte breed draaierig mot onder den
eenon arm een gevouwen geelkleurig olie
j«.je en aan de andere hand een natten
rooden zakdoek waarin een flinke zooi
verache haring zat.
Verlucht liet hij zich vallen op eon stoel
in eon gezellig, warm hoekje, trommelde blij
moedig en vrijmoedig op het tafeltje, alsof
hjj wat breede, opgewekte accoorden uiteen
klavier drukte, en jjverig schommelend met
het hoofd, zoetjes wiegend de gespierde djjen,
welke hij zwoer te bevredigen. Laster was
het eenige wapen, dat hjj kon gebruiken,
ze schandelijke gedachte was dan ook de
rste, die door zijn brein schoot.
Bij eene verwisseling van bestuur werd
door Louvière's bemoeiingen oen zyner bloed
verwanten tot een aanzienlijken post benoemd.
Om zich daarin beter te bevestigen, meende
de nieuw aangestelde den geringsten wensch
van zijn beschermer te moeten vervullen.
Louvière misbruikte de onderdanigheid van
zijn bloedverwant en verwikkelde hem in
eene gerechtelijke aanklacht tegen Pajol.
Wat met zjjne vroegere pogingen mislukt
was, slaagde door de vereenigdo arglistigheid
van den booswicht en zjjn gunsteling. Pajol
werd op de schandelijkste wjjze belasterd, en
zonder te weten waarvan men hom had be
schuldigd, en zonder zich te kunnen recht
vaardigen, werd hij van zjjn post ontzet met
niet de minste vergoeding. Het plan was zóó
sluw ontworpen en uitgevoerd, dat al wat
Pajol beproefde om zijne onschuld te bewijzen,
vruchteloos was. Het was voor den recht
schapen man, die steeds met nauwgezette
trouw de plichten van zjjn ambt had vervuld,
een vreeselijke slag. Het verlies van zijn
inkomen deed hem minder aan, dan de ge
dachte, dat zjjn tot dusver onbesproken naam
door eene valsche beschuldiging bevlekt was.
Daar hem alle wegen om zich te rechtvaar
digen afgesneden waren en hjj een zoo
krenkende afzetting niet kon vergeten, besloot
hij, Parijs te verlaten,
Eenige jaren te voren had Pajol met groote
smart den dood van zijn goeden oom ver
nomen. Nog was hij van dit verlies niet
bekomen, of een nog grooter onheil trof hera.
Kort na elkander werden zjjne geliefde ouders
hem door den dood ontrukt, zonder dat hjj
klonk nogmaals overheerachend galmend uit
zjjn mond:
Zondaars zoekt gjj rust en vrede,
Levenslast en stervensmoed?
Niets deelt u de wereld mede,
Alles vindt ge aan Jezus' voet.
En nadat hjj zijn groote, grove, besehubde
handen beurtelings aan de mouwen wat ge
reinigd had, trok hjj de verschoten kousen
hooger over de broekspijpen op sohopte de
".e lompe klompen uit, graaide eon poosje
het stroo dat dampte van klam muffe
voetwarmte, stak daurna eon zwart eindje
sigaar in oen mooi doorrookend opzienbarend
meerschuimen beeldengroep op en begon in
kalme behagelijkheid aan het mondstuk te
zuigen, brompratend, zjjn fiere kop met kleine
knikjes knikkend als teeken vau z'n mopper
gepeinzen.
Plots zwaaide zjjn machtige arm naast
mjj in de lucht en met een vervaarlijke
stem gromde hjj naar den waard:
,Hoe zit 't komt er nog wat? Hó
daar aannemel 'k Stik van de dorst 1"
Maar de baas merkte nietsvvan zjjn on
gedurig schreeuwen, scheen een oogenblik
de kluts totaal kwjjt vanwege de groote
drukte ineens. Voor zjjn toonbank stonden
ze schouder aan schouder, de kerels met de
naar borrels grijpende handen, ruw elkaar
op zjj duwend en stootend. Met óón wip on
smakkenden kauw van de kaken waren
glaasjes leeg en de inhoud naar binnen
geslokt. Klare, bitter, brandewjjn, kats
het ging toesjoer3 door uit de flesschen en
tffen. De bierkraan stond onophoudelijk
open, heel kwiek en handig zette men daar
telkens een nieuw glas weer onder en als 't
net vol was, grepen ze 't weg, zeer behoed
zaam, om bjj 't hovende lichten niets van
den kop af te morsen. En hot was een ge
krioel, een bedrjjvig heen en weer geloop
van hen, die hun gevraagde consumptie in
ontvangst namen, om er op hun dooie gemak
mee te gaan zitten, vrjjpostig en ongedwongen,
glunderend van zelf genoegen.
Met starende droomoogen en het korte
smeulende pijpje losjes in den mond, ontdooide
een raBtype van vrjje vagobondage zjjn vin
gers om een koffiekop. Toen wierp hjj het
hoofd in den nek en je hoorde het klokken
't bruine vocht dat bjj tusschenpoozen
langs zjjn kin kweilde. Daarna strompelde
hjj terug, zocht een veilige plaats op bjj een
tafeltje en zonder verder een kik te geven
ging hij slap, lui uit zitten, het hoofd op de
handen gesteund, de oogen dicht of even
kierend en weer gesloten.
„Ga je nu al maffe, Krissie?"
„Stik! 'k Heb in geen drie nachten een
oog kunnen sluiten. En dat gaat niet in je
kleeren zitten."
Vlak bjj hem gooide iemand zich onver
scliillig neer, zjjn rug bolde hoog op, een
bergje raenschonvleesch dat, alstjoordoodeljjke
vermoeidheid overvallen, in elkaar zakte, om
onbezorgd te gaan sluimeren.
Een ander gestalte kwam met zware lompe
schreden op die dommelende makkers af,
keek lach verbaasd naar het suffe, lamlendige
tweetal en haalde van onder zjjn marine-
blauwhuis een wit zakje te voorschjjn, schoof-
het haastig open en nam een snee oudbakken
brood en streek met den wjjsvinger eenige
keeren over de botervlakte, om dan met
graagte, met veel trek huiscljjk te gaan eten.,
Onder het gulzig happen slnrpte hij warme,
slokjes chocolademelk en nauweljjks was
zjjn mond leeg of hjj ging met zjjn vuist om
zich heen maaien in do klittige volte en nn
kreeg de waard de volle laag van vinnig
hatelijke woorden, met njjdig uitduidende
gebaren.
»Zeg ereis, is dat nou chocola? 't Lijkt
wel niksMot 'k daar nog latgeld voor geve
„Wat mankeert er aan?"
»Dat zal jij niet wete! Angebrand, leelik
angebrand natuurljjk. Maar jij denkt ok:
goed genog voor 'n haringtrekker."
Toen zijn geraas doordrong, brulde een
verschrompeld mannetje met kwade oogjes
onder kriegele wenkbrauwen, van den weer
omstuit dat het geen zuipen was voor eer
fatsoenlijk mensch.
Dit maakte meer belangstelling gaande,
eon opgeschoten jongen, branieachtig in de
slobberige kleeren, maar mager als een ge
raamte, met vergoord, goel vel en fletse oogen
waarvan een met 'n wrat, riep schor dat
zijn kommetje zuur was, en een figuur in
hard, tanig oliegoed, met opgedraaide blonde
snor en vetto kroezende haren neerhangend
op het voorhoofd, toonde het overschotje van
een kop melkchocolade en vroeg of 't nou
geen zonde was dat je aan die slappe, dunne
kost je lippen nat maakte.
De waard, «en beetje te veel in 't nauw
gebracht, deed een vergeefsche poging om
zjjn klanten te overtuigen dat de melk noch
aangebrand noch znnr was. Korzelig en
twistziek stoof men van alle kanten op. Eón
sloeg met z'n vuist op 'n tafeltje, werd wit
en rood van woede en onder rauwe vloeken
en ontzettende dreigementen eiachte hjj een
nieuwe versche kop, bewerende dat hjj de
vorige had weggesmeten. En terwjjl bjj na
veel driftig gepraat dan maar zjjn zin kreeg,
beklaagde een tweede zich weer over hot
feit dat zjjn kop niet voldoende gevuld was.
,Is dat nou'n maat geve? Laat 'm tot 't
randje volloope. 'k Betaal d'r toch voor.
Of breng je 'm niet in rekening? Als je' m
cedo doet, heb 'k niks gezegd. Maar je bint
ok niet goedertierend, neem me nie kwalik.
Kom, la je non niet kenne. Nog 'n drup
toe, anders heb 'k m'n gerechtigheid niet."
Hjj, met een vastberaden plooi op z'n
kalm, koel gelaat, zeurde net zoolang dat er
nog een tikje bjj geschonken werd.
„Jjj hebt altjjd wat in te brengen, daar
zjjn we al aan gewoon."
„Houw nou asjeblieft je bakkes dichtAs
't niet naar m'n zin is, protesteer ik. Denk
je dat 'k stroop om je smoel smeer as je me
bedondert? 'k Had tekort en daarmee basta!"
Zjjn stem ratelde door de gelagkamer. Een
paar slokken nemend, presenteerde hjj de
kom aan een slanken jongen. Deze pakte
rig aan, dronk vlag van de kliek, maar
spnwde de eerste slok weer schieljjk nit.
„Dat is nou de gemeenste streek die je
,Non, wat dan
,Die melk is gloeiead heet 'k heb m'n
heele smoel van binne verbrand 1"
Hjj spuwde opnieuw en stak de tong genlend
nit zjjn mond, hjjgend en lang ademend-
Een bejaarde stoppelbaard kwam om sigaren
voor zjjn latgeld, stak er eentje aan en toen
hjj enkele trekjes had gedaan, slingerde hjj
het brandende ding op den grond, stampte
den stinkstok finaal pist on deelde zonder
boe of ba te zeggen de reBt nit onder wat
jonge gasten.
Doch een loid en vlug pratende haring-
trekker, het platte hoedje achter op 't hoofd,
mot zijn ju en vest en halsdoek, alles wap
perend los, die eveneens sigaren had gekocht
en lang niet tevreden was over het minne
soort, hield z'n kop wat schuin, de oogen
half dicht, de armen met oliemonwtjes over
elkaar geslagen en ging zóó voor den her-
per staan om hem eens ferm de les te
Maar de waard had geen ooren voor
zijn plagerig gezanik, zjjn oogen gingen niet
op van 't vullen der glaasjes. Hjj had geen
handen genoeg om te bedienen en, scherp
en aandachtig toeziende, zag ik dat hjj, wiens
tegenwoordigheid van geest wel wat te wen
schen overliet, meermalen beetgenomen werd
door brutale lui die hun glas ledigden, enkele
minuten in het talrjjke gezelschap zich schuil
hielden en een twee drie weer bjj de toonbank
stonden om opnieuw en voor hetzelfde latgeld
te drinken. Soms twjjfelde de waard, scherp
kenrend de personen met wio hjj te doen
had, doch dan brak er een storm van ver
ontwaardiging los en de slimme visschers
wisten zich voordeelig uit de kwestie te red
den. Als afgesproken werk dronken drie
mannen op deze goedkoope wjjze tot ze geen
kans meer zagen om van iemands zwakheid,
van iemandsin de-war-zjjn misbruik temaken.
Toen gingen ze elkaar royaal trakteeren. Het
werd over en weer rondjes geven. De glim
mende hoofden werden al rooder en schenen
te zwellen, een dom grijnzende lach kwam
er op de gezichten en innig behaagljjk streek
er soms een zjjn hand van z'n keel naar z'n
maag, waar 't verwarmende weldoende vocht
langs had gestreeld.
Het werd nn stikkend benanwd en rookerig
in het zaaltje. In den drankheeten en blauwen
tabakswalm stonden, zaten en scharrelden de
circa veertig menschen ten Blotto als vale,
donkere schaduwen, allemaal riekend naar
visch, traan en teer, scherp weeïg, om je van
de graad te doen vallen. Er was een herrie-
aclitig gegons. Uit vele monden klonk luid
ruchtig gesnater. Mannen van allerlei slag,
die de ruimte vulden, lachten en babbelden
monter om zich heen, riepen elkaar amicaal
bjj hun voornaam. Hier redeneerde men
gewichtig over 't onderwerp van den dag:
de haringvisscherjj, daar gaf de een of ander
zijn beste moppen en ginds in intiemere
kringen hoorde je onverstaanbaar gefluister,
bepaald ook een taaltje met humor, tot groote
oogen opzetterjj van de luisterenden, die,
onbehouwen lomp en zwaar tegen de leuning
ruBtend, af en toe de stoelen deden kraken.
(Slot volgt).
hen nog eens had weergezien. Dit bericht
vervulde zijn bovendien geschokt gemoed met
groote droefheid. De band, die hem zoo sterk
naar zijne vaderstad trok, werd nu verbroken.
Hij was besluiteloos, of hjj al dan niet zou
gaan naar de plaats, waar de sckoone herin
nering zjjner jeugd door de gedachte aan het
verlies zijner dierbare ouders verbitterd werd.
Evenwel besloot hij toch, er zich te vestigen,
om dicht bjj hun graf te zjjn.
Pajol regelde alles voor zjjn vertrek naar
de plaats, die zulke zoete herinneringen voor
hem had, en besloot daar, in den engen
kring van zijn gezin, ver van het woelige
hofleven, zjjne laatste jaren te sljjten.
Den dag vóór zijn vertrek werd hjj door
een onverwacht bezoek van Louvière over
vallen. Pajol, dio er niet aan twjjfelde dat
zjjn ongeluk do.or dezen snoodaard bewerkt
was, werd hierdoor niet zeer aangenaam
verrast; hij verbeet evenwol zjjn wrok en
vroeg hem schijnbaar kalm naar de reden
van het bezoek, dat hom zeer vreemd moest
voorkomen. Met gehuichelde deelneming drukte
Louvière nu zjjne spijt uit over de afzetting
vau Pajol, on deed hera begrjjpen, dat het
kwaad weer goedgemaakt zou worden, als
hjj afzag van zijn hardnekkig besluit, en hem
de hand zijner dochter geven wilde.
„Tot dezen prijs", hernam Pajol met nauw
ingehouden woede, „koop ik niet terug, wat
schandelijke laster mij ontroofd heeft, en niets
zal mjj ooit knnnen bewegen, mjjn kind als
zoenoffer eener hemeltergende ongerechtig
heid weg te geven. Is dat het doel, wat u
hier bracht Dan hadt ge die moeite kunnen
sparen; mjjn eens genomen besluit staat
vast."
Bij deze woorden gaf Pnjol hem te kennen,
dat hjj het goeprek als geëindigd beeohouwde,
- naar zjjn lessenaar te gaan om eenige
papieren iu orde te brengen.
Louvière bleef een oogenblik als versteend
n. Hjj had zich gevleid met de hoop, dat
Pajol, door het ongelnk gedwee ge-worden,
zijne harde gezindheid jegens hem zou gematigd
hebben. De verachting, waarmede Piyol hem
behandelde, deed hem aanvankeljjk veralom-
imaar het gevoel van beschaming deed
al zijne hartstochten weer hevig ontbranden,
trots, toorn en wraakzucht gaven zich lucht
in een vloed van verschrikkelijke bedreigingen.
Hjj verwijderde zich met het voornemen,
over deze nieuwe vernedering wraak te nemen.
Eenige dagen daarna verliet Pajol met
vrouw en kinderen Parijs, het schouwtooneel
van zijn gelnk en ongenade. Na een afwezig
heid van twintig jaren kwam hy te Marseille
aan, en zjjn hart klopte hsvig bjj het weer
zien van zjjn geboortegrond. Arm had hjj
dien verlaten, nog armer betrad hjj dien weer.
Hjj huurde een klein, doch geschikt huis
in eene gezonds wjjk der stad, waar men een
schoon uitzicht op de lmvcn had, en wjjdde
zich, in vereeniging. met zjjne voortreffelijke
echtgenoote, aan de verdere vorming zjjner
kinderen. Eenige letterkundige werken, die
hjj in zjjne afzondering schreef, verschaften
het tevreden huisgezin de middclon om in de
noodigste behoeften te voorzien.
HOOFDSTUK II.
Ontelbare schepen lagen er ia de haven van
Marseille. In bont gewoel liep eene menigte
menschen, meest kooplieden cn havenbeambten,
in de aangrenzende straten door elkaar. Gebeele
treinen van wagens en karren reden, deels ledig,
van en naar de aanlegsteigers, met moeite door
den krioelenden hoop menschen.
(Wordt vervolgd).
