KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor HoÊtÈorToxoÈ, Wioringon on Anna PauÊownam
Ten doode vervolgd
Ho. 4210.
Zaterdag 14 Juni 1913.
4lite Jaargang.
't Vliegead Blaadje p. 3 a.50 cl., fr. p. poit 75 ct., boitealaad 1J5
Pre- Zondagibiad j 37) >«>>45» t f 0.75
■iëi Modeblad 65 75 fl.-—
(Voor hei buitealaad hg Tooroitbetaliag.)
Adverteatiëa r*a 5 iel i regel» (bf vooruitbetaling} 30 ceat.
EUs regel neer6
Bewlji-exemplaar3)
Vigaettea ea groote lettert worde* atar plaatiralmte berekead.
Intaro.-
Talaloon 50.
Varaohijnt Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgaver Ca DE BOER Jr., Halder.
Bureau Koningstraat 29. Interc. Tsltf. 60.
Eepste Blad.
BIEUWBBERICHTER.
HELDER, 13 Juni.
Verkiezing in vroeger Jaren.
De verkiezingscampagne ia in vollen gang.
Van linke en rechts komen_ de aprekerB ge
tuigen van hnn inzichten in de politiek en
de strijdende partijen worden warm by al
dat geharrewar en dat debatteeren.
Niet aldus een dertig, veertig jaar geleden.
Toen maakte men zich niet zoo drukwist
niets van coalitie, noch van vrijzinnig-demo
craten. Men plaatste twee partyen tegenover
elkauder de conservatieve, die voor 't behoud
was van het bestaande, de liberale, die het
modernisme, den vooruitgang vertegenwoor
digde.
Veertig jaar geleden t. w. Dinsdag 18
Juni 1878 werden door de kiezers in het
district Alkmaar de verdeeliug was toen
anders dan nu 2463 Btemmen uitgebracht,
waarvan 1270 op jhr. mr. C. van Foreest
(oonservatief) en 1162 op mr. W. van der
Kaaij (liberaal), zoodat de heer Van Foreest
onzo plaats in do Kamer vertegenwoordigde.
In 1877, 4 jaar later, werd mr. v. d. Kaay
met 1639 stemmen gekozener werd toen
lang zoo goed niet gestemd, daar slechts
2048 stemmen werden uitgebracht. Behalve
den heer v. d. Kaay had men nog de can-
didaten 6. Fabius, die 340 en prof. Brum-
melkamp, die 69 stemmen kregen. In dat
zelfde jaar 1877 moesten negen leden van
den Gemeenteraad worden gekozen, in de
plaats van de hoeren W. J. Maalsteed, L.
Jelgersma, P. A. C. Hugenholtz, A. J. van
Kelckhoven, C. Giltjos en J. S. Jansen, die
aftraden en C. Berghuys, P. C. van der
Meulen en B. Werendlyn Smit, die ver
trokken waren.
Een inzender in hot „Vliegond Blaadje"
klaagt, naar aanleiding hiervan, over de aan
den dag gelegde onverschilligheid. Zóo groot
is die, dat gemeenteraadsleden met slechts
40 stemmen gekozen zyn, een lid der Kamer
van Koophandel met nog geen 10. Het
politieke leven was absoluut dood, een kies-
voreeniging bestond niet, de kiezers wiBten
niet op wien ze stommen moesten en bleven
dus thuis.
Iitusschen antwoordde in het volgend
nummer een ander op deze klacht. „Het is
een vreemd verschijnsel voor een liberale
gemeente als deze, dat alles zoo la la by
het oude blijft".
Verschillende candidaten werden genoemd
wy vinden de namen J. W. Hattinga Raven,
Dr. P. Bakker, L. F. Over de Linden, C.
A. Beukenkamp, P. J. Duinker, H. J. Janzen,
O- J' van Spall, J. T. Tinkelenberg, F. Snel,
A. Vob Rz., B. L. Vries, J. Breebaart, M.
J. Manheim, C. de Pater Sz., J. Govers, en
Gekozen werden by eerste stemming de
heeren W. J. Maalsteed, P. A. C. Hugen
holtz, L. Jelgersma, C. Giltje», by herstem
ming A. J. van Kelckhoven, C. J. van Spall,
J. W. Hattinga Baven, P. J. Duinker en
J. T. Tinkelenberg.
In 1881 vinden wy voor eene Statenver
kiezing alom aanbevolen den heer H. J.
Jansen Sz. Toch werd zyn naamgenoot, J.
C. Jansen, ingenieur bij de Marine, by her
stemming gekozen. By deze tweede stemming
werden 442 stemmen uitgebracht, waarvan
de gekozene er 259 behaalde. Des avonds
brachten de werklieden huo chef eene ovatie.
Tot candinaat voor de Tweade Kamer was
door de Centrale Kiesvereeniging" gesteld
mr. W. van der Kaa|j, Deze werd met 1305
stemmen gekozen, op de tegencandidaten W.
Bos waren 680, en op baron van Heemstra
192 stemmen uitgebracht.
In 1885 vinden we, in het „Vliegend
Blaadje" mot verwonderlijke onpartijdig
heid de politiek genegeerdVier
jaar later, waren voor den Gemeente
raad aan de benrt van aftreding de heeren
E. Franken, P. S. Hordijk, H. Janzen Ez.,
L. F. Over de Linden, W. J. Maalsteed en
W. J. van Neck. Hiervan werden de heeren
E. Franken, P. S. Hordijk, L. F. Over de
Linden en W. J. van Neck herkozen, terwyl
by herstemming gekozen werden de heeren
W. Bakker Hz. en W. J. Maalsteed.
Toont de opkomst van het kiezerskorps
in vergelijking van vroeger merkbare ver
betering", zegt de Redactie, ,toch is het nog
niet zooals het zyn moest. Volgens officieele
telling in Maart 11., is het getal kiezers
FEUILLETOH.
ii)
.Met ongelooflijke moeite trokken zij weer
verscheiden dagen door het mulle woestijn
zand, toen zy in de verte, aan den westelijken
hemel, een blauwachtig, wazig gevaarte, als
een gebergte, ontwaarden. Deze ontdekking
verdubbelde hun moed en kracht, en
eenigen tyd konden zij de rotsen en klippen
onderscheiden. De grond werd nu meer
meer vaathet zand verdween langzamerhand,
hoornen en struiken werden minder zeldzaam.
Zij bereikten spoedig een bosch, dat door
duizenderlei bonte vogels bevolkt was, welker
wanluidend geschreeuw en gekryscb hen op
een anderen tyd zou verdoofd hebben
evenwel klonk het hun als hemelsche muziek
in de ooren.
Na een half' uur waren zij het bosch door,
en nadat zij een kleinen heuvel hadden
bestegen, vertoonde zich aan hunne verrukte
oogen de zee als een onmetelijke spiegel. Het
zou vergeefsch zyn, te beproeven, do gevoelens
af te schilderen, die in Philip ea Louis op
kwamen. Alle gevaren, alle doorgestane ver
moeienissen waren verdwenen, ja bijna ver
geten.
Aan het strand stonden eenige hutten,
nog waren zij in twyfel, of deze bewoond
dan wel verlaten zouden zyn, toen zij een
grysaard een der hutten zagen verlaten. Zy
naderden hem en verzochten om gastvrijheid,
den gemeenteraad 1549; dus ruim
800 hebben het niet noodig geacht van hun
'tt gebruik te maken. Hoe is zulks
mogelykroept zy uit.
Ook in 1893 werden nog slechts 704
■temmen uitgebracht by de gemeenteraads
verkiezingen. Er waren toen 1625 kiesers,
zoodat ruim 900 van hun kiesrecht geen
gebruik maakten. Gekozen werden in dat
jaar C. A. Beukenkamp, J. Hoogenbosch en
I. Korver, by herstemming de heeren P.
van Twisk, P. Spruit (aftr.) eu F. H. Riessel-
mann.
Eerst in 1897 begon het „Vliegend Blaadje"
zelve een meer werkzaam aandeel in de
verkiezingen te nemen.. Opwekkingen om
toch vooral te gaan stemmen, verwijzingen
naar de artikelen der kieswet, 't Is waar,
de kieswet-Van Houten van 1896, die een
betere regeling van het kiesrecht bevatte,
pas een jaar in werking, zoodat dit
wellicht niet ondienstig was. Nn ook kwamen
sprekers de kiezers bewerken en inlichten.
Zooals men zal weten moest de heer Staalman
in dat jaar aftreden. Mr. Goeman Borgesiua,
dr. Schaepman en de aftredende candidaat-
zelve hielden redevoeringen. De heeren C.
Lely, J. Korver, Schaepman, werden als
candidaten aanbevolen. De heeren C. ut,
en A. P. Staalman kwamen in herstemming,
met eene meerderheid van 462 stemmen werd
laatstgenoemde herkozen. In het district
Helder werden bjj de herstemming 5874
stemmen uitgebracht.
In 1901 werd by eerste stemming gekozen
de heer Staalman tegenover den heer Jaring,
met een meerderheid van 545 stemmen. Maar
in 1905 werd deze heer niet herkozen, en
kwam in zjjne plaats, zooals men weet, de
v.-d. C. V. Gerritsen.
Wy besluiten deze schets met een overzicht
ui de stemmingen sinds 1897.
Uit-
Aant. gebr.
Jaar. kiez. stem. Candidaten. Herstemming.
1897 6598 5318 Lely 1842 Lely 2456
Staalman 2535 Staalman 2918
1901 6817 5244 Jaring 2138
Staalman. 2683
1905 7641 6096 Gerritsen. 3111
Staalman. 2276
>n vollediger overzicht geven wy na den
afloop van deze verkiezingen. Wel blykt
hieruit reeda, dat nog steeds' een groot deel
der kiesers zich niet van den ernst van hun
plicht bewust is. Ia 1897 was het ruim ys
deel der kiesgerechtigden dat thuis bleefin
1901 zelfs ruim 500 meer dan het vierde
elte. In 1905 nagenoeg gelyk aantal, n.1.
1545, vormende hetzelfde percentage. En in
1909 bleven weliswaar weder 1668 thuis,
r zy vormden, door het toenemend aantal
kiezers, thans ]/t van het kiezerskorps. Naar
n maatstaf gerekend, zonden thans 7200
>rs van hun bevoegdheid gebruik maken
en 1800 thuis blyven, WJj hopen dat de
kiezers thans verstandiger zyn geworden,
althans een duizendtal hunner I
„Algemeen Tehuis voor Militairen".
Verschenen is het Verslag over 1912 van
de Vereeniging „Algemeen Tehuis voor
Militairen" te Helder.
Wy nemen er het volgende uit over
Voor een groot gedeelte aondea wy in ons
orerzioht over het afgeloopen jaar het ver
slag van voorafgaande jaren kunnen over
nemen, want de overtuiging, dat het Algemeen
Tehuis in eene groote behoefte voorziet on
zjjn doel beantwoordt, werd ook nu weder
ten vollo bevestigd. Het wordt den bezoeker
gemakkelijk gemaakt te correapondeeren
de elders wonende verwanten het daar-
1 benoodigde is gedeeltelijk kosteloos
beschikbaar, voor een ander deel tegen den
kostenden prijs verkrijgbaarzelfs voor de
bezorging der brieven op het postkantoor
it gezorgd, wanneer dese in de in de
opgehangen gesloten bus worden ge
worpen. Wanneer aanteekening kon worden
gehonden van de uit ons Tehuis verzonden
brieven, dan zouden die getallen een duidelijk
sprekend bewjjs leveren van hot drukke ge
bruik, dat er van de inriohting wordt ge
maakt. Veelal is het aantal plaatsen aan den
maar op lange na niet voldoende om
r op zijne beurt gelegenheid te geven
zich daaraan met zyno correspondentie bezig
te honden, zoodat zy, die niet zoo gelukkig
waren daar eene plaats te bekomen, zich
moeten behelpen door zioh aan een tafeltje
in een der andere vertrekken af te zonderen.
In de leeskamer vindt elk wat wils;
ten einde van de vermoeienissen te kunnen
uitrusten en vervolgens over de middelen te
beraadslagen om naar hun vaderland terug
te keeren. Zij werden vriendelijk opgenomen
en onthaald, en voor het eerst na verscheiden
maanden genoten zij een verkwikkenden slaap.
Ondertusschen werd er tegen hen iets schan
delijks bedacht en dreigde hen een nieuw
gevaar. Ibrahim, dien de medelijdende jonge
lingen zoo edelmoedig het leven hadden ge
red, eu die meende deze liefdedaad genoeg
vergolden te hebben door hen in de oase
voor het gebruik der vergiftige vruchten te
waarschuwen, had het schandelyk plan opge
vat, de vryheid zijner onergdenkende redders
te verkoopen.
HOOFDSTUK XI.
Men zal zich nog herinneren, dat de onge
lukkige Mathilde na het verhoor in de gerechts
zaal te Marseille in een donkeren kerker werd
geworpen en daar, door den last van haar
onverdiend lijden overmand, bewusteloos neer
zonk. Toen zij weer bijkwam, stelde zij zich
yselyken toestand voor den geest en
le bittere tranen. Zy zag zich door de
die haar kenden, verlaten, veracht
en als oen misdadigster verafschuwd, en
hoewel zy haar broeder niet schuldig kon
gelooven aan den diefstal en moord, zoo was
de gelijkenis van den dader, dien zij in den
tuin had zien ontvluchten, op Louis, verder
de overeenkomst van den dolk, eindelijk
verdwynen van haar broer voor haar een
oubegrypelyk raadsel.
Mathilde moest spoedig een tweede verhoor
ondergaan, waarbij zy aan hare eerste ver
klaring woordelijk getrouw bleef. Om haar
Uit bekentenis te dwingen, besloot de recht-
sommigen vragen vooral op de winteravonden
een boek uit de bibliotheek; velen grypen
r een der aanwesige tijdschriftende
meesten geven de voorkeur aan een bepaalde
courant.
Het doet goed op te merken, welk een
prettige geest er onderling heersebt. Onder
de uitmuntende leiding van den Conciërge
z(jne Echtgenoote wordt de harmonie
mmer verstoord.
Verschillende heeren werden bereid ge
vonden eene spreekbeurt te vervnllen vooral
waarby onderwerpen uit de land- en
volkenkunde behandeld werden, liefst opge
helderd door lichtbeelden, vielen zeer in
Het Bestnur zon gaarne meer dergelijke
nattige en aangename afwisseling aanbieden,
doch stuit daarbij op een groot bezwaar.
Al wat van dien aard geschiedt, moet plaats
hebben in de gewone zaal, die bestaat uit
drie aan elkaar grenzende vertrekken, en
die zich zoodoende slecht leent tot het houden
van voordrachten. Bovendien zyn er onder
de bezoekers, die niet van lezingen houden
zy worden dus op die avonden verjaagd.
Altijd dringender doet zich zoodoende de
behoefte gevoelen aan een ruimer en beter
gebouw met eene afzonderlijke zaal voor
bijeenkomsten van dit soort, waardoor dan
eteen meer tot beoefening van zang en
uriek kan worden aangemoedigd.
Zeer wordt geklaagd over toenemend ge-
ek aan voldoende ruimtedoor giften enz.
is het beschikbare saldo voor eigen gebouw
in het afgeloopen jaar belangrijk gestegen
en bedraagt f3495.82', doch dit is nog niet
voldoende en het bestnur blyft in deze diligent.
Aan contributiën van particulieren (donateurs,
leden en begunstigers) werd ontvangen
f 398.42', aan subsidiën van Ryk en gemeenten
f810.totaal f708.42', waartegenover eon
uitgave staat van f 940.81', zoodat de exploi-
tatio-rekening met een nadeelig saldo sluit van
f236.89. (Het vorig jaar bdroeg dit f 65.58).
Een beleedlgende brief.
Voor do Alkmaarsche Rechtbank heeft
zioh Dinsdag A. G. A. V., journalist te Den
Helder, te verantwoorden gehad, omdat hy
28 Maart een brief met beleedigenden inhond
had geschreven aan den heer N. J. van den
Worm, kapitein ter zee, commandant van de
,Van Galen", te Hellevoetsluis.
Beklaagde, die verstek had laten gaan,
had geschreven, dat do kapitein de menschen
niet strafte om een feit, maar om bijkomstige
denen, n.1., dat ze lid zyn van den Bond
•or minder marinepersoneel. Dit is misbruik
aken van macht, schreef beklaagde.
Bovendien werd den kapitein verweten,
dat zyn particulier leven ook niet was, sooals
het behoort te zyn. Bekl. schreef voorshands
n afwachtende houding te willen aannemen,
a te zien wat hem later te doen stond.
Kapitein Van den Worm, als getuige ge
hoord, verklaarde, zich door het schrijven
beleedigd te achten.
Het O. M. wees er, naar de „TeL" meldt,
in zyn requisitoir op, dat beklaagde om uit
stel van behandeling der zaak gevraagd bad,
totdat mr. Mondeis tyd zou vrij hebben om
hem te verdedigen. Hierop was, daar de
dagvaardingen reeds waren verzonden, af
wijzend beschikt.
Totdnsver plaatste beklaagde, aldns het
requisitoir, zyn grievende, gemeene beleedi-
gingen steeds in het door hem geredigeerd*
blad en beriep zich dan op het algemeen
belang. Thans heeft hy een anderen vorm
gekozende gesloten couvert. Het O. M.
wilde togen beklaagde, die zich schuldig
"t gemaakt aan het misdryf van eenvoudige
beleediging, aangedaan aan een ambtenaar
in de wettige uitoefening van zyn bedrjjf,
thans geen boete eischen, die voor bekl. zou
worden betaald nit de bondskas, of uit de
opbrengst van zyn propagandablad, doch
vrijheidsstraf. Het O.M. eischte veroordeeliog
tot eon gevangenisstraf van een maand.
Alkmaarsche volksbank.
Woensdag werd voor de Rechtbank te
Alkmaar behandeld het accoord in zake de
failliete Volksbank aangeboden door mr.
W. C. Bosman. Dit accoord hield in een vaste
uitkeering van 40 of afwachten van liqui
datie naar keuze van eiken crediteur afzonder
lijk. Vertegenwoordigd waren bjjna alle
crediteuren. Met algemeene stemmen werd
het accoord aangenomen.
Diefstal van vier prentbriefkaarten.
De Rechtbank te Amsterdam heeft Dinsdag
bauk, hare gevangenisstraf te verzwaren van
dezen dag af kreeg zij, in plaats van het
vroeger tamelijk goed voedsel, slechts zwart
brood en water, en wel zoo spaarzaam, dat
het juist toereikend was om haar in het
leven te houden. Haar lichamelijke toestand
werd zoo slecht, dat zy geloofde spoedig te
zullen sterven. De gevangenbewaarder, die
haar het karig toegemeten voedsel bruoht,
vond eens het brood en water van den vorigen
dag onaangeroerd. Mathilde lag roerloos op
haar met tranen doorweekt strooleger. By
iuwe schijnsel zyner lamp zag hij de
ingevallen wangen en de bijna uit
gedoofde oogen van het meisje, de speren
van een grenzenloos lydon. Zijn steenon hnrt,
dat sinds een lange reeks van jaren in dit
oord van jammer en ellende voor elk gevoel
van medelijden gesloten was, kon deze proef
niet doorstaanhet werd week. Dikwijls had
hy de ongelukkige ongemerkt gadegeslagen,
en hij, de gevangenbewaarder, ondervond bij
den aanblik der geduldige lijderes dat gevoel,
dat ware onschuld nimmer nalaat zelfs in de
verhardste gemoederen op te wekken.
De cipier ijlde naar zijne woning en keerde
na eeDige oogenblikken terug met een fleschje
geestrijk vocht. Hy trachtte door het wry ven
der slapen en polsen haar weer op te wekken.
Weldra sloeg Mathilde de oogen weer open
richtte ze op den man, wiens zorgvuldige
verpleging zoozeer streed met zyn donkeren
ruw uiterlijk en tot hiertoe zoo^onmeedoogend
gedrag.
„Ik weet niet", zei ze met zwakke stem,
„of ik u voor dezeD liefdedienst moet danken.
Zeg me, is mijns broeders onschuld erkend
De gevangenbewaarder zweeg.
I„Gij zwijgt", hernam zij na een verschrik
kelijke pauze; „dus ia de sluier, die deze
brievenbesteller, die uit gemakzucht,
om van de bestelling af te sijn, prentbrief
kaarten niet bezorgde en wegmaakte, ver
oordeeld tot twee maanden gevangenisstraf,
overeenkomstig den eisch van het O. M.
De kolendampverstikking.
Mej. P. te Amsterdam, die in het gasthuis
was opgenomen in verband met de kolen
dampverstikking, is Woensdagnacht aan de
gevolgen daarvan overleden.
De E.N.T.O.S.
Op de E. N. T. O. S. is een voorwerp aan
gebracht, dat een der grootste aantrekkelijk
heden van de historische afeeeling en van
de heele tentoonstelling zal z|jn. Op verzoek
van de commissie dezer afdeeling, een verzoek
dat door bemiddeling van het ministerie van
buitenlandsche zaken en onzen gezant aan
hel Duïtsche hof naar Berlijn werd overge
bracht, heoft keizer Wilhelm, die reeds zoo
dikwyls met groote welwillendheid voorwerpen
uit zya particulier bezit voor tentoonstellingen
beschikbaar stelde, voor de tentoonstelling
staan het buitengewoon fraaie model van
een Hollandsch oorlogsschip, dat aan Z. M.
lven toebehoort en te Berlijn een plaats
oeemt in het Hohenzollern-museum.
Zeer waarschijnlijk is dit model ongeveer
in 1665 te Amsterdam gemaakt en door de
stad ten geschenke gegeven aan den jongen
Prins Willem III, uit wiens nalatenschap het
door vererving in het bezit zal s|jn
van den Doitschen Keiier. Naast d
ook zeer mooie modellen uit rijks- e
verzamelingen en uit particulier bezit, die
op de tentoonstelling een plaats krijgen, zal
dit prachtige model een schitterend figuur
maken.
Begint In Limburg da bier campagne weer?
Uit Wynandsrade verneemt de „L.-K." van
betrouwbare s|jde, dat daar in de buurt in
twee café's naar hartelust gedronken wordt.
Het aftredend Kamerlid, de heer Beckers,
zoo wordt aan het blad verzekerd, is in beide
drankgelegenheden zelf het bier wezen be
stellen.
Qeen gezamenlijk feest meer.
Üit Hengelo (Gelder!.) wordt aan de
„Zntph. Ct." gemeld
Telken j&re ter gelegenheid van den ver
jaardag onzer Koningin, vierden de leerlingen
der openbare en bijzondere scholen gezamen
lijk feest. Thans is by het bestuur der Wil-
helmina-vereeniging een schrijven ingekomen,
dat de School met den Bybel in 't vervolg
niet meer wenscht feest te vieren met de
kinderen der openbare school.
Da snoek de baat.
Langs een onzer groote rivieren zag men
dezer dagen het volgende schouwspel, vertelt
d» Hengelsport". Een erjj groote roofvogel
vloog snel naar de oppervlakte der rivier,
dook even onder en ging toen de lucht in
met een snoek. Al opstijgende zag men dezen
laatste een beweging maken, welke ten ge
volge had, dat do roofvogel door den snoek
in den nek werd vastgehouden. Niet lang
hield de roofvogel dit uit. Beiden vielen plots
r te water en daar was het den snoek
te doen. Deze was nu in zyn element.
Wat er onder water gebeurde, kon men niet
zien, maar uit het feit, dat na eenige oogen
blikken de veeren van den vogel stroom
afwaarts dreven, kon men de gevolgtrekking
maken, dat de roofvogel er het hachje by
had ingeschoten on de snoek de baas was
gebleven.
De „Mysterieuss".
Volgens eon mededeeling van de „Matin"
heeft „La myatërieuso", de avontnrierster,
te Parys in hechtenis is genomen, niet
uit zichzelf verklaard, dat zy geen enkel
recht heeft'op de titels, die zij droeg, maar
dat zy eenvondig Marie-Sidonie Metsdach
heot, maar nn heeft een harer vroegere
slachtoffers, die in de bladen de jongste
Jaits et gestes" van de gewaande gravin
had gelezen en vroeger op eigen gelegenheid
een onderzoek had ingesteld, de jnstitie mede
gedeeld, hoe z|j hoet en dat zy van Belgische
afkomst was. In haar geboorteland werd toen
vanwege de justitie een onderzoek ingesteld
en daarbij kwam heel wat onstichtelijks aan
het licht, dat de „Matin" nu in staat is go-
stold mede te dooien. De pseudo-gravin is in
1874 to Moreghem, waar haar vader veld
wachter was, geboren. Op haar 16de jaar
verliet z|j het ouderlijk huis en begon zy
een avonturierstersleven tot de grond in
België' haar te warm onder de voeten werd
en i|j een reis maakte naar Indië en Japan.
Naar België teruggekeerd, hervatte zy het
oude leventje, maar wist zich zulk een schijn
van buitengewone vroomheid en milddadig
heid te geven, dat het vry lang duurde
voor zy ontmaskerd werd. Toen moet zy zich
naar Holland hebben begeven en getracht
hebben daar een schatrijk man aan den haak
slaanonze landgenoot liet zich echter
niet vangen.
Weer keerde ajj naar Brussel terug en
ontpopte zich nn als de gravin van Marakp,
erfgename van de prinses van Salny en
wist zich als zoodanig toegang te verschaffen
tot aanzienlijke kringen, tot ten slotte aan
het licht kwam, dat zy een oplichtster was.
Voor echter die zekerhoid verkregen was,
had zy zich al te Lonrdes gevestigd, waar
de elegante onbekende de aandacht wist te
trekken door hare groote vroomheid on de
zorgeD, die zy aan de daar aanwezige zieken
betoonde, zoodat zö door een aanzienlijke
familie uit die buurt op haar kasteel werd
uitgenoodigd. Zy liet daar bescheiden door
schemeren, dat zy de draagster was van eon
zeer grooten naam en de bezitster van vele
millioenen, die zy voor liefdadige doeleinden
wilde bestemmen, nadat zy zelf oenigen tyd
rust van een klooster had genoten. Met
een aanbevelingsbrief van den abbè, die
belast was met de opvoeding der kinderen
van haren gastheer, kwam sy toen op zekeren
dag naar Parijs en werd zy gaatvry opge
nomen in het klooster der „soeurs trinetaires".
Den 7 Januari 1912 echter verliet zy plot
seling het klooster. Zy had zioh verloofd
met den man die thans aan de justitie
inlichtingen over haar heeft vi
n verloofde verliet «ti
een nieuw slachtoffer te
wiens verlovingsgeschenken z\j echter even-
ins kort daarop spoedig verdweon.
Nogmaals speolde zy het verlovingsspel
letje tot zy eindelijk in de fuik is geloopen.
De Suffragettes?
10 Juni. Hedenochtend had een
hevige ontploffing plaats achter een post
te Newcastle, waaraan een nieuwe
vleugel wordt gebouwd. B|j onderzoek ter
bleek aan de politie, dat het op het kantoor
imunt was geweest.
Mon denkt, dat de suffragettes de hand in
zen aanslag hebben gehad.
Cbolera.
Saloniki, 10 Juni. Een inwoner van Serres,
die er in slaagde door het dubbele cordon
d«t om sanitaire redenen om de stad is ge
trokken, heen te dringen, verklaart, dat er
onder de Bnlgaarsche soldaten dagelijks
200 gevallen van cholera voorkomen. Ook
onder de burgerbevolking kwamen reeds enkele
gevallen voor.
Vliegen.
450 K. M. in twee uur.
Brindejonc de Moulinais
roemen, in den t|jd van twee uren 450
te hebben afgelegd. Van Wanne naar Johan-
nisthal heeft by gevlogen met die gemiddelde
snelheid van 225 K. M. per nar, veroorzaakt
door den geweldigen stormwind, dien de vlie
ger in den rug bad.
In Johannisthal heerschte zoo'n storm, dat
de vlaggen op de hangars aan fiardon gingen.
Er werd dan ook op het vliegveld niet ge
oefend.
Even na twaalf uur zag men in de verte
m den horizon, dicht onder de wild voort-
gende wolken een klein zwart puntjo dat
van seconde tot seconde grooter werd en
steeds nader kwam. Op 1500 M. hoogte kwam
daar, dat zag men ras, een monoplun aange
vlogen. Het toestel werd geweldig geteisterd
door den boozen storm, nu eens werd het
omhoog geworpen, dan weder viel 'het, soms
wel 100 M., omlaag. Bazend snel gierde do
machine naar beneden en om 12 nnr 4 minu-
landdo Brindejonc, nadat by mot veel
beleid een paar cirkels beschreven had, op
het onde vliegveld, waar monteurs van
de Albatroswercke het toestel spoedig onder
dak brachten.
Brindejonc was volkomen uitgeput en moest
nit zyn toestel gedragen worden.
Een onbekende vijand.
De Fransche millitaire aviateur luitenant
Ubefthier hoeft in den laatston t|jd herhaal
delijk ongelukken gehad mot z|jn machine,
yselijke gebeurtenis bedekt, niet opgeheven.
Ontvang evenwel voor uw medelijdende hulp
mijn warmen dank. Misschien wil God niet
toelaten, dat ik van deze wereld scheid,
zonder dat ons beider onschuld bewezen is.'"
Deze woorden sprak zij met een nadruk,
die den cipier tot in de ziel drong. Een
Dimmer gekende beklemdheid beneep hem de
borst en met do innige overtuiging, dat
ongelukkige onschuldig was, verliet hij
cel.
Om nu weer tot rnad. De Juville terug te
keeren, deze herstelde slechts langzaan
het ontzettende ongeluk, dat haar getroffen
had, want na %lle vruchtelooze nasporingen
meende zij, dat haar zoon Philip op de een
of andere wijze moest omgekomen zijn
en zij herstelde alleen van haar lichaams
lijden. Haar gemoed was zoo geschokt, dat
haar toestand de grootste voorzichtigheid
vorderde.
Louvière, dien een geheime vrees van
dekt te worden weerhield om het huis, dat
hem aan zijne misdaad herinnerde, dikwijls
le bezoeken, liet zich zelden meer zien, er
nimmer vertoefde hy er lang. Om alle ver
denking van zich te verwydereD, waarvan
hij tot dusverre bevryd was gebleven, trachtte
Louvière allerwegen Louis als den moordenaar
en dief, en Mathilde als zijne medeplichtige
bekend te maken. De door velen gevoede
bestreden meening, dat de aangeklaagden
niet de aanleggers van het schelmstuk wuren,
veroorzaakte vele uiteonloopende vermoedens.
De kwade reuk waarin Louvière stond, kon
hem niet geheel en al tegen verdenking vrij
waren. De algemeen heerschende nu-ening,
die zich ten gunste van de aangeklaagde
broeder en zuster begon te verklaren, wekte
zyne bekommering; hij vreesde, dat de een
r zich op be-
50 K.M.
die tot dusverre, dank zy zyn koelbloedigheid
en tegenwoordigheid van geest, alle betrek
kelijk goed afgeloopen zyn. Uberthier schyut
nl. oen onbekenden v|jand te hebben, die het
op zijn leven aanlegt. Zyn vrouw en z|jn
moeder hebben reeds herhaaldelijk brieven
ontvangen, waarin haar werd medegedeeld,
dat z|jn toestellen voor elke vlncht gesaboteord
wordeü. En toen hy dezer dagon weder aan
de oevers der Loire nederstortte en daarbij
wonderbaarlijker wyzo zelfs niot gekwetst
word, was er blijkbaar zoo vast op gerekend,
dat hij er het leven by zou inschieten, dat
zyn moeder oen telegram ontving, geteekend
un ami, waarin haar werd medogedeeld, dat
haar zoon door een ongeluk mot zyn machine
om het leven was gekomon.
Uberthier wil niet wyken voor z|jn onbe
kenden vyand, hy heeft zich vast voorgenomen
het vliegen niet op te geven, dat h|j echter
niet meer het vroegere vertrouwen in zichzelf
heeft, zal niemand verwonderen.
□e zaak-Redl.
De zelfmoord van den overste Redl, van
spionnage en landverraad verdacht, onder
begnnatiging van de officieren dio met het
onderzoek in zyn zaak waren balast, heeft
in vele kringen zeer groote ontstemming ge
wekt. Men zag daarin een soort begunstiging,
een poging om aan een hooggeplaatst officier
de schande van een verhoor, van veroor
deeling en degradatie te besparen. De RegoeriDg
in Weenen doet nu haar best die gelegenheid,
aan overste Redl goschonken om zelfmoord
te plegon, voor te stellen als iets dat in het
belang van de hooge politiek moest gebeuren.
Men verklaart zelfs, dat, zoo in het proces
de naam van het land, ten welk» gunste de
overste Redl zyn eigen land verried, zon
worden genoemd, een oorlog onvermijdelijk
zon zyn. En men verklaart verder, dat in
den tyd na de ontdekking van het verraad
en voor den zelfmoord, dringende besprekingen
plaats hadden met Duitscbland, en dat do
Dnitsohe regeering het er mede eens .was,
dat do zaak-Redl niet in het openbaar mocht
worden behandeld om der gevolgen wil.
De Duitsche regeering, zoo zegt de„Berl.
National Ztg.", heeft dus goedgekeurd, dat
de zaak zou worden gesast en dat do schul
dige stil en zonder openlijke behandeling nit
het levon zou scheiden. Het blad twijfelt aan
de juistheid dier mededeeling, en dringt or
op aan, dat de regeering te Berlijn zich er
over zal uitspreken. Het gebeurde met den
overste Redl krygt steeds meer het karakter
van een weloverlegde en ernstige schending
der wet en daartegen moet onder alle
omstandigheden worden opgekomen. Want
„Recht musa Recht bleiben", heeft de Duitsche
keizer gezegd, b|j de eerste steenlegging van
het gebouw voor het Reicbsgericht te Loipzig
en dat woord moet worden gehandhaafd,
welke ook de gevolgen zouden zjjn.
Nauwe Damesrokken.
De ledon der Chicago Medical Socioly
zyn Woensdagavond byeen geweest, om hnn
meening te zeggen over de nauwe dames
rokken van tegenwoordig. De dokters waren
daar best over te spreken. Dr. Maurice Wol ff
dr. Norman Curry achtten het een groot
voordeel, dat de nanwe rokken zooveel minder
straatatof, en dus zooveel minder microben,
opjagen, in de lucht brengen en meesleepen
dan de lange w|jde japonnen van vroeger
jaren.
Een andere dokter, Arthur Reynolds, ziet
in de nauwe rokjes het groote voordeel, dat
do verkeerde manier van loopen (mrt do
punten der voeten te veel buitenwaarts) or
door wordt tegengegaan. De natuurlijke manier,
met de punten der voeten lichtelijk mtar
binnen gekeerd, wordt er door bevorderd,
hetgeen volgens dr. Reynolds zoowel aan do
gezondheid als aan de schoonheid der vrouw
ten goede moet komen.
Merkwaardige ongevoeligheid.
Door een arts uit Engelsch-Iodië wordt
een merkwaardig geval van ongevoeligheid
voor pyn meegedeeld. Een aanbidder van
den God Sbiva had, om dien God een offeran-fo
aan te bieden, met een byl zyn linkerhand
afgeslagen en die voor zyn beeld neergelegd.
H§ was toen naar een priester gegaan om
het geval mee te doelen, en deze had oen
noodverband aangelegd en hem naar een
arts verwezen, die oen verdere amputatie
noodig oordeelde. De man weigerde iedere
bedwelming en toonde niet de minste ge
waarwording van pyn, maar was volkomen
gelukkig en tevreden.
of andere omstandigheid de verdenking op
hem zou doen vallen.
Om de vroegere meeniDg weer aan te wakke
ren en een snelle uitspraak van het vonnis
te bewerken, die hem tegen alle achterdocht
zou beveiligen, schreef hij aau Mathilde een
brief, waarin hij de hand van Louis bedrieg
lijk wist na te bootseu. Hij twijfelde er niet
aan, of die brief zou door de rechtbank ge
opend en gelezen worden, vódr men
Mathilde overhandigde, eu verder, dat de
inhoud zyne uitwerking niet kon miBsen. De
brief luidde als volgt
„Parijs, den
„Geliefde zuster!
„Sedert de rampzalige daad, die wij
volbrachten, heb ik geen rust meer. fien
boozo geest schijnt my overal te vervolgen,
onophoudelijk knaagt myn geweten
word ik gefolterd door wroeging. Wel
licht zijt gij minder ongelukkig dan uw
broeder, die al zijne rust in deze wereld
en zijn eeuwig heil aan u opofferde.
Wanneer gy de vruchten van dit offer
genieten en de pijnigende stem in uw
binnenste tot zwijgen brengen kunt, denk
dan aan uw ongelukkigcn broer. Mocht
rayiie snelle vlucht verdenking opwekken,
blijf dan standvastig, en bevlek door een
ouvoorrichtige en overijld* bekentenis,
die voor het overige slechts een schande
lijken dood na zich zou sleepen, den
onbevlekten naam onzer familie niet.
„Heden vertrek ik van hier; God
weet, waarheen myne vertwijfeling my
voeren zal.
„Vaarwel
Uw ongelukkige broer
Louis Pajol."
Uver zich zelf voldaan, sloot de booswicht
den brief, schreef het adres aau Mathilde eu
liet hem door zyn nietswnardigen handlanger
te Parys op de post bezorgen. Alles viel uit,
g«liik kS voorzien had.
Het geschrift werd door de rechtbank
geopend en gelezen en v'erwekte niet weinig
opzien. De voorzitter, vergezeld van eenig>
zyner ambtgeuooteD, begaf zich naar dc cel,
waar. de ongelukkige Mathilde versmachtte,
en nadat hij zich recht tegenover haar had
geplaatst, om den indruk, dien het lezen van
den brief op haar zou maken, beter te kunneu
waarnemen, gaf hy haar den brief over en
beval haar, dien te lezen.
Met hevige ontroering, die door de aan
wezigen verkeerdelijk word uitgelegd, nam
zy haastig den brief' op, toen zij op den
omslag de hand van haar geliefden broer
meende te herkennen, en antwoordde, van
vreugde berend, terwijl zy zich aan het lezen
zette, op de vraag van den rechter, of zij die
hand kende: „O ja! Het is een brief *tin
mijn dierbaren broer. Goddank, nu zal alles
opgehelderd worden
„Zonder twijfel", hernam de rechter, „doch
niet te uwen voordeele."
Ondertusschen had Mathilde het noodlottigc
scliry ven haastig doorgelezenzy wilde spreken,
maar was door de verschrikkelijke ontsteltenis
nauwelijks in staat een woord te tuten. Ken
kreet van ontzetting bestierf op hare doods
bleeke lippen. Zij kwam weer tot zich zelve
eu zei tot den rechter, die haar scherp en
doordringend aankeek:
„Neen, het is een schandelyk bedrog; dat
schreef myn broer niet, want hij is onschuldig.
Alleen de afschuwelijkst* boosheid kon dit
helsche plan ontwerpen en uitvoeren, om ons
in het verderf te storten."
(Wordt vervolgd).
