KLEINE COURANT 't Vliegend Blaadje voor Holtèor, Texel, Wlorlngon on Anno Pouiownom Ho. 4239. Zaterdag 27 September 1918. 4iste Jaargang. 't Vliegend Blaadje p. 3m. 50 ct., fr.|p. po»t 75 ct., buitenland 11.25 Pre- Zondagiblad37} 45 f0.75 miënjModeblad i i 65 i i i 75 ft.— (Voor het bnitenland bij vooruitbetaling.) Advertentiën van t tot 5 regelt (btf vooruitbetaling) 30 cent. Elke regel meer6 Bcwijs-exemplaar2} Vignetten en groote letter» worden naar plaattruimte berekend. Verschijnt Diaadag- aa Vrijdagaiiddag. Uitgavar O. DE BOER Jr., Haldar. 29. Intire. Telsf. 50. Tweede Blad. De Feesten. Inleiding. Een hooggewelfde, stralend-blauwe hemel, een barometer, die maar steeds langzaam en gestadig vooruitgaatons dunkt, dat ztfn bemoedigende symptomen voor een op handen zjjnd feest. Tot en met Zondag was alles normaal in onse goede stad. Maar Maandagmorgen vroeg begon het. Palen werden op de straat ge legd, met krjjt de straten afgepaald, en hier en daar woei, zoowaar, al een vlag. Dien geheelen dag bleef het een njjver bezigsjjn; op ladders, op kozjjnen, nit dakraampjes, van overal waren vrijwilligers bezig met versiering, van groen en vlaggen, van ver lichting en bloemen, zoodat dan ook al vroeg de feestroes er in zat, al dien geheelen dag vrooljjke jongens en meisjes op pad waren om te zien wat er werd van al dat moois, dien ganschen dag ook ouderen hun werk in don steek lieten om de vrooljjke drukte onder de stralende najaarszon gade te slaan. Zienderoogen voltooide zich de straatver- siering, zoodat de Dinsdag al een idéé gaf van wat sjj worden zou. Woensdag was de dag, speciaal voor versiering en verlichting bestemd, maar Dinsdagavond was alleB al grootendeels gereed. En hoe het geworden waB "i Da Versieringen. Spoor- en Koningstraten, brandpunten van het Heldersche verkeer, en de daarop aan sluitende straten, hadden van versiering zeer veel werk gemaakt. De Spoorstraat meteen lange rjj van allerlei soorten vlaggen, maakte een aardig effect. De Koningstraat was koninklijk voor den dag gekomen zeer fleurig deed al het sparregroen met oracjebloemen tusschen de wapperende vlaggen. Breewater- straat had bg sonder mooie eerebogen. De Kroonstraat met zgn mooie wapenschilden, vlaggen, lampions en groen was zeor smaak vol. Verlengde Hoogstraat, Diaconie-en Cali- forniestraat, Weezenatraat, Vosstraat, Sluis dijkstraat, Janzenstraat, Qravenstraat, Scha- genstraat, Basstraat, Goversstraat, Klaasduit- straat, Florastraat, allemaal hadden ze versieringen van sparregroen en eerebogen, om van de particuliere woningen niet te spreken. Behalve dit stadsgedeelte, waren Kanaalweg en Hoofdgracht fraai en smaakvol versierd. Op den Kruisweg was men bezig aan een groote eerepoort. De Zuidstraat, wier feestviering op Zaterdag avond is vastgesteld, maakte toebereidselen voor de versieringhet geraamte van een grootschen eereboog was reeds opgericht. Verder waren nog versierd Vischmarkt en omgeving: Brouwerstraat, Leliestraat, Jan in 't Veltstraat enz. Ook Loodsgracht, Weststraat, Kerkgracht, Molengracht, etc. hadden versierd. Het is ondoenlijk van alle versieringen melding te makenieder uur. schier groeide het aantal versierde straten aan. Het was of de feestroes allen aangetast had. Som mige bewoners hadden hun geheelen voor gevel oranje geschilderd I In den ouden Helder kwam de Smidstraat met een origineel programma, waarover straks. De versiering van dit stadsgedeelte was fraai, langs den D0kweg, in de Smidstraat en elders waren alom vlagversieringen en tropeeën van groen en slingers aangebracht. Zeer vele winkels hadden smaakvolle ver sieringen. Ze alle te noemen is ondoenlijk. WIJ vermelden als de voornaamste: in de Spoorstraat G. Joh. v. d. Lee, Herm. Nypels, de gevelversiering van den heer Wormhoudt was mooi en „Bellevue" schitterde insgelijks; op Kanaalweg en Hoofdgracht Gez. Sant, firma Kannewasaer, Kiesewetter. Behalve deze winkel-étalages hadden ver scheiden particulieren hun woningen met groen en bloemen versierd. Over de verlichting te schrijven is, even als over de versiering, schier onbegonnen werk. Elders in dit blad maakt een onzer verslaggevers de opmerking, dat nog nooit zooveel lampions gebrand hebben in den Helder als thans. Toevallig vernamen wij, dat op de Weststraat alleen over de 900 lampions hingen; het zou een niet onaardige tgdpassoering zijn eens eene berekening te maken hoeveel er in de heele stad hebben gebrand. Als wij dan ook geen straat speciaal noemen, is dat om niet de kans te loopen er een, die verdiende genoemd te worden, over te slaan. Dinsdagavond kreeg men al een idéé van wat het worden zou en de inkijk in de verlichte feestvierende straten was alleraardigst. In den ouden Helder, des Woensdags, waren eveneens heele straten verlicht en aan menigen gevel prijkte even eens verlichting van vetpotjes of van gas. Over de hoofdstraten behoeven wH niet eens to sprekenhet spreekt wel vanself dat die verlicht waren. Voorbereidende pret. In de versierde Gravenstraat en omgeving werd Dinsdagavond het feest ingeluid. Uit elke straat klonk muziek en een zee van licht straalde uit de lampions den bezoeker tegen. De bewoners hadden schier allen voldaan aan het verzoek van het comité om ramen en huizen te verlichten; overal stond de schemerlamp te branden en waren suite deuren wQd open, overal zagen de voorbij gangers in de vrool(jk-verlichtte huiskamers. Maar alle woningen waren ledig; de be woners waren op straat. Daar heerschte reeds volop de pret, ofschoon nog twee volle dagen ons van den eigenleken, grooten dag scheidden. De bevolking meende terecht, dat op een der andere avonden wel niemand zou komen op hun feest en had daarom reeds Dinsdag de feesten geopend. De bewoners waren op straat, zoo zeiden we. Op straat was draaiorgel en strgkje en groote vreugde. Gejoel en gelach rees op uit do groepen, want er waren jongenB en meisjes, die zich in schilderachtige fantasie- pakjes hadden gedost en zoodoende de pret verhoogden. Heel eenzaam sat, ergens in verlicht huis, een meneer in hemdsmouwen een uiltje te knappen. Hem deerde niet het gejoel en gedwarrel, gegil en gedraaf, een zaam sliep hij den slaap des rechtvaardigen Wel, er was wellicht, behalve dien eenen elaperigen huisvader, niemand in Gravenstraat en omgeving, die niet meedeed in den feest roes. Die niet naar buiten kwam gehold toen met vliegende vaandels en slaande trom een peloton jongens en meisjes kwam aangetreden, die in optocht rondtrokken om het feest in- teluiden. Die niet ver over tgd naar bed ging, dankbaar en voldaan. WOERSDAG. Kinderfeest Westslraat. Een buurtcomité, onder voorzitterschap van da. Poort, had een Kinderfeest georganiseerd voor kinderen van bewoners der Weststraat. Daartoe was het laantje langs het Werfkanaal sfgozet en op het Kerkplein een zweefmolen verrezen, waarin sjj zich vermaken konden. Na zich te éen uur voor de school verza meld te hebben, werd van half twee tot 2 uur van dien zweefmolen gebruik gemaakt, waarna de kinderspelen aanvingen. Mastklimmen, prjjsloopen, vlagloopen, blok jes rapen, wedstrgd met hindernissen, enz., welk kinderhart gaat niet open bjj het ver van deze heerlijkheden Wie zou niet as mee willen doen voor een wijle om al die verschillende genotsphazen weer mee- iken? Verbeeld-u, dat men van u eischt, gl) een ton, hardloopende, voortrolt, of dat gij, als klein meisje, met uw korte beentjes hard moet loopen tegen een niet veel grootor kameraadje en onderweg een vlaggetje i dat u de overwinning kan kosten It dat zijn van die gebeurlijkheden, die evenementen in uw jong leventje, om lang met gloeiende wangen en wapperende haren over te kunnen De commissie had eer van baar werkniet minder dan 117 kinderen deden aan de feesten Ziehier den uitslag der verschillende wedstrijden Kinderen van 46 jaar. Prljsjestrekken, onder leiding van de H. H. Brouwer en Koenen. De nummers der prijsjes hingen aan haak ss aan een touw, gespannen tusschen twee Alle kleintjes waren gelukkige prgswinners. Meisjes van 6—10 jaar. Vlagloopen en blokjes rapen, onder leiding van de H. H. Steinroth en Verberne. Vlagloopen le prjjs Slot, 2e prjjs Noot, 3e prijs Schenkels. Blokjes rapen le prgs J. Dito, 2e prgs Gomes, 8e prijs Schenkels. Jongens van 610 jaar. Tonnetje rollen en vlagloopen, onder leiding van de H. H. Janzen en Klumper. Tonnetje rollen le prgs de Graaf, 2e prijs Kimmel, 3e prijs Go vers. Vlagloopen le prjjs Sevenhuljzen, 2e prgs Noot, 8e prijs Mante. Meisjes van 10—15 jaar. Hoepelwedstrijd met ringsteken en blokjes rapen, onder leiding van de H. H. Brouwer en Koenen. Ringsteken: uitslag onbekend. Blokjes rapen le prUs E. J. Tielroog, 2e prijs Q. Rose- krans, 3e prgs M. van Os. Jongens van 10—15 jaar. Mastklimmen en loopbaan met hindernissen, leiding de heeren Labout en Tielrooy. Mastklimmen le pr. N. J. Tielrooy, 2o pr. J. Boom, 8e pr. Velderman. Loopbaan met hindernissen: le pr. C. Govers, 2e pr. N. J. Tielrooy, 8e pr. Brouwer. Alle deelnemers werden getracteerd op ver- aperingen en limonade in de Consistorie ir Kerk, terwijl de niet-prljswinners even goed een aardig cadeautje ontvingen. De heer Wagenaar, die mede een belangrijk aandeel had in de samenstelling van het kin derfeest, moest wegens familieomstandigheden zjjn werk aan anderen overdragen. Fsaat Smidstraat. Des avonds trok reeds vroegtijdig alles iar de Smidstraat, waar door een comité een alleraardigste, historische scène op touw was gezet. Een oorspronkelijk plan om de feestelijkheden met muziek op te luisteren, kon niet doorgaan; de autoriteiten vreesden voor een te groote opeenhooping van men- schen in dit kleine stadsdeel met zgn vele nauwe straatjes. Zoo werd de muziek van ,Winnubst" voor een ander deel der stad gerrquireerdin optocht begaf tg zich langs verschillende straten in het centrum en gaf op enkele punten concerten. Er mislukte ook wel eens een. 't Plan was n. 1. op enkele punten stil te houden en eens een paar po pulaire nummers af te steken. Maar jawel I de stoet werd voorafgegaan en gevolgd door dichte drommen die stilstaan of oponthoud niet veroorloofden. Het oorspronkelijke plan om alle versierde straten door te trekken gaven de muzikanten te half elf.op. Ze hadden een zweelje gehaald van belang I Het comité van de Smidstraat had het oude gebouw in die straat, dat van 1805 tot 1886 als Raadhuis dienst deed, voor dezen avond aan zjjn oorspronkelijke bestemming teruggegeven. De voorgevel prgkte in eene verlichting van vetpotjes; het oude wspen en eenige oude publicatiën waren voor het front aangebracht; de pui, waarvan straks eenige proclamatiën zouden worden afgelezen was fraai met groen en doek versierd. Binnenin was de voorkamer als raadzaal in gericht; aan de lange, met groen kleed be dekte tafel stonden de stoelen voor de muni cipale radenportretten sierden de wanden. Op de tafel brandden een aantal kaarsen pjjpenstandaards, gereed, kortom, de raadzaal was geheel in den ouden stgl van 100 jaar terug ingericht. De maire en de municipale raden, in open landauers van het Nutsgebouw afgehaald, arriveerden prompt negen uur voor de Smid straat. Een geweldige rij kgkers stond in de nauwe straat opeengepakt, door de politie op behoorlQkon afstand van het raadhuis gohou- den. Het was onmogelijk die haag van men- schen per rjjtuig te doorbreken, daarom moesten de vroede vaderen te voet naar de raadszitting. Zjj waren allen in kostuum van 1818 en rookten heel smakelijk lange pijpen. Natuurlijk hadden zij veel bekijks. Op het Westplein werden do rijtuigen met vuurpijlen en Bengaalsche verlichting begroet. Toen allen aanwezig waren, werd de ver gadering door den maire, den heer W. Ran, geopend. Het allereerst werd door den maire van de pui van het Raadhuis de volgende proclamatie afgelezen: //Het is mij, als maire dezer gemeente een hoogst aangename plicht aan u den welgemeenden dank over te brengen van Zjjne Majesteit onsen geëerbiedigden Keizer en Koning voor de vele bewjjzen van verknoohtheid, liefde en aanhanke lijkheid welke gjj allen hebt gegeven bij het bezoek dat Zijne Majesteit dezer dagen aan de plaats onzer inwoning heeft gebracht. Het behaagde Zjjne Majesteit mjj te verzekeren, dat dit be zoek bjj hem zeer aangename herinne ringen heeft achtergelaten en tevens werd mjj opgedragen u Zjjaer Majesteits tevredenheid te betuigen voor uwe trouw aan het Keizerlijk Huis". Deze proclamatie, op langzamen enduide- ljjken toon uitgesproken, werd met een luid hoera" beantwoord. Hierna werd de raadszitting door den Burgemeester met de volgende toespraak geopend „Mgne Heeren I „Yereenigd zijnde tot het behartigen der belangen der gemeente, open ik deze vergadering met u allen in herinnering te brengen het hoogst vereerende be zoek door onzen beminden Keizer en Napoleon de Groote hier ter gebracht. Wjj hebben toen in eigen persoon mogen ervaren hoe zeer de belangen van den Helder onsen roemrijken soeverein ter harte gaan en hoe groot sjjner Majesteit'» be geerte is om deze plaats door fortifi catiën te maken tot een Gibraltar van het Noorden. Yol dankbaarheid voor Zijner Majesteit's belangstelling, stel ik u voor met mjj te roepen: Leve Zjjne Majesteit onze Keizer en Koning 1" Dit werd door alle raadsleden gedaan, waaraa de maire aldus voortging: «Thans overgaande tot de behande ling van zaken breng ik het eerst ter tafel het voorstel van het Dagelgksch Bestuur om de thans bestaande bestra ting der Smidstraat uit te breiden tot de Djjkstraat, gaande van de Smidstraat tot aan de Laan." Dit voorstel is werkelijk (in 1811) aan de orde geweesthet bleek, dat vele raadsleden thans de bestrating nog verder wilden door trekken. Over het algemeen schenen in den hernieuwden Raad van 1818 de radicale elementen de meerderheid te vormen, althans er werden verschillende urgente kwesties op gebied van den vooruitgang besproken. De voorzitter raadde echter aan eerst eens naar de kosten van bestrating der Smidstraat te informeeren alvorens andere plannen werden gemaakt, een maatregel, die bljjk gaf van beleid en zuinigheid. Ook de verlichting kwam ter sprake; met 8 stemmen tegen 1 werd besloten tot het aanschaffen van een hanglantaarn in de Brandkraansteeg. Enkele leden sagen die liever elders. Yerbetering van het raadhuis kwam ter tafel. «Nieuw raadhuis meenden de voor- uitstrevenden in den Raad. Men werd het echter over de plaats niet eens en een voor stel om dat op het Djjkje te zetten werd tot de volgende vergadering aangehouden. In hun jjver "om hervormingen in te voe ren, ijver» op zich zelf zeer prijzens waardig maakte de Raad zich wel eens aan anachronismen sohnldig. Althans het Heldersche Kanaal kwam ter sprake, on wat meer zegt, de reuk van hetzelve. Die moet dan toch wel doordringend zgn, dat men dit in 1811 al ruiken konl Men wilde het dempen, de meest radicale maatregel die mogelijk was. Over de kosten behoefde men zich niet ongerust te maken, meende een lid; men vroeg doodeenvoudig wat geld aan en of men nu één of twee ton vroeg, dat maakte weinig uit. Een ander lid om de b belasting te verhoogen voorstel zoo aan het geld te komen. Na de rondvraag, die niets opleverde, las de heer de Haan van de pui van het raad- buis nogmaals eene proclamatie voor, waarna de zitting gesloten werd. Iomiddels was het «jonge paar", dat in den echt stond te worden verbonden, onderweg. De bruigom, Johannes Foojj, oud 82 jaar en de bruid, Adriana Rainhout, oud 79 jaar, be geleid door ouders en getuigen, namen plecht statig in de raadzaal, tot troutrzaalherschaper, plaats. Allen waren gekleed in bistorisch- getrouwe kostuums, bruigom en bruid sagen er kranig uit. De ambtenaar van den Burgerlijken stand, baron Van Westerholt, maire van den Helder (W. Ran), bijgestaan door den secretaris (Joh. Dekker) verrichtte de noodige formaliteiten, waarna het bruidspaar en de getuigen tee kenden. De geheele trouwplechtigheid ge schiedde in optima forma; er mankeerde niets aan, tot zelfs de traditioneele zoen van de moeder van een der twee ontbrak niet. Dat was het slot van de pret. Yan de pui van hst raadhuis werd dit verkondigd en de aanwezigen een verderen prettigen avond toegewenscht. De menschenmenigte, die, we zeiden reeds compact opgesteld stond aan beide einden, verspreidde zich hierna om in de versierde straten verder te gaan feestvieren. Eldera in da stad. We spraken boren van de muziek in de Gravenstraat. Maar zie, dat was nu eens aardig in onzen Helder, waarvan men nu toch zeker teer zal zeggen dat 't niet oprecht kan vieren, bjjna in alle straten was Ben orgel, een draaipiano hier, een guitaar- ofto mandolinegeselschap daar, speelden wal- sea en polka's en daar ging het: vrienden en geburen walste op de maat de straat rond. De Diaconiestraat was een formeel dans- plein. En lol dat ze hadden I Aan 't eind der Janzenstraat waar zeker echte muziekliefhebbers wonen hoorden we een strijkje dat puik-puik v Men had daar n.b. de piano op straat ge een cello, een bas en een tweetal vi( accompagneerden of omgekeerd daar ging het. 't Verbroederingsfeest der buren, mannelijke en vrouwelijke, werd er gevierd. Gezellig bovenmate. Buurvrouw bracht heel huiseljjk de executanten een kopje thee op z'n tgd. Dat bjj het concert door «Helder's Har moniekapel" aan 't eind der Spoorstraat een dichte drom van menschen stond, is te be grijpen. Ze lieten de lui van «'t Witte Kruis' vergaderen in Tivoli. Zaken zgn zaken en plezier op zijn tijd. En weet je wat leuk was? Als tegen een uur of elf de lampions zooveel als ditmaal hebben er zeker nooit gebrand in Helder, menig winkelier was uit verkocht moesten worden afgenomen, kwam de corpsgeest weer boven en samen knapte men 't saakjo op. En na gedaan werk och dan mag men een verzetje hebben de buren waren nu toch bg elkaar. Hupss, de beenen van den grond en daar ging het in rondedans. Neen, lezer, ik had nooit gedacht dat in ons stroeve, koude Noorderlanders zooveel jolige leutigheid zatl Zoo dat ooit tot uiting kwam, dan was het zeker bij deze feesten. Als ik redenaar was hield ik een speech over „De waarde van volksfeesten als middel voor verbroedering 1' 'k Zou stof hebben te over. Ik zou ook zoo zeggen zoo vol leven is onze goede plaatB nog nooit geweest. Ter wijl we dit schrgven is 't al half een en trekken nog troepjes jolige, zingende klanten op de maat van een trom en een harmonica voorbQ ons venster. En ze spelen nog laag de taptoe niet. OORDERDAGAVOHD. Donderdagavond dan was de avond, waarop de offlcieele feestelijkheden zouden worden ingeluid, allereerst door een godsdienstoefe ning in de verschillende kerken. De feestcommissie, die deze feestelijkheden georganiseerd, bestond uit de eereleden F. C. E. L. Koster, Vice-Admiraal, Comman dant van de Stelling Helder, A. J. J. van Stejjn, Burgemeester van Helder en A. E. J. G. d' Hamecourt, Kolonel der Artillerie, Garnizoens-Commandant. Het uitvoerend- comité bestond uit de heeren H. J. Boldingb, Voorzitter, J. W. A. Mulder, Secretaris, C. Adriaanse, Penningmeester, Jb. Bakker Dz. en C. Koniog, bijgestaan door een staf van leden en verschillende commissies. Het weer, dat zich tot dusver zoo goed gehouden had, kreeg Woensdagavond een veel guurder karakter en Donderdagavond, de avond van de taptoe en het concert, was het zaak wintermantel en overjas op te zoeken i beschut te zijn tegen den guren wind. Nadat om 7 uur, zooals we zeideD, in alle kerken godsdienstoefening was gehouden, be gon prompt te negen uur het concert op het Westplein. Een ontzaggelijke menigte had zich al meer dan een uur te voren langs Kanaalweg en Loodsgracht naar het Westplein begeveneen enorme menschenrg aan beide kanten was er hot gevolg van. Het gedeelte plein voor de woning van notaris Stammes geheel afgezet; een podium voor de Itafmuziek en rijen stoelen voor genoodigden met hunne dames vormden een openlucht- concertzaal, waar het aangenaam zitten was. Gedurende het concert zorgden bewoners van Kanaalweg en Djjkweg voor afwisselende Bengaalsche verlichting. Jammer, dat het weer zoo guur was; bij de heerschendo noordoostenwinden is dit stadsgedeelte een tochtige hoeknochtans, aan de feestvreugde deed de wind geen afbreuk. Het programma, door de Stafmuziek van de Kon. Ned. Marine, directeur de heer A. L. Hazebroek, en do muziek-vereenigingen „Helders Harmoniekapel" en „Winnnbst", met medewerking van tamboers en pijpers van de zeemacht, aangeboden, bevatte, be halve de groote militaire taptoe een aantal populaire nummers. De taptoe bestond uit negen deelen: roffel tamboers, taptoe hoornblazers, id. tamboers en pgpers, id. cavallerie, Russische taptoe, Gebed, Yolkslied, Oude Wilhelmus en Parade- raarsch. Zeer mooi klonk het koraal van de pgpers, begeleid door de tamboerB en sober door het koper van het orkest. Bg de volks liederen verhieven de aanwezigen zich van hun zitplaatsen. Na de taptoe werd eene compositie van den directeur, A. L. Hazebroek, uitgevoerd: een marsch op motieven van het pcpulaire lied „Piet Hein"; dit vrooljjke wgsje kloek heel aardig ovor het ruime plein. Een „Ouverture de Concert" van Tack volgde, waarna verschillende volksliederen, tot walsen Estransponeerd, werden gespeeld. Het popu- iire „Hup maar Janneke" als walslied te hooren was hoogst origineel I Na nog een potpourri „Nederland in zang en dans" kwam een militair stuk van den bekenden compo nist Coenen aan de beurtDe slag bij Water- loo. Dit nummer geeft verschillende scènes uit dezen grooten veldslag weer, die door den componist meesterlijk werden g» Illustreerd. Het programma bevatte eene toelichting tot de verschillende onderdeelen, waardoor de compositie betar te volgen was. Zoo de in leiding: In het garnizoen. MaTsch. Het rusten der troepen; de muziek speelt een wals. Daarna appèl: de oorlogsverklaring met het antwoordvechten l Het leger gaat op marsch. Na het eerste vjjandelgke schot wordt alarm gemaakt, ensoovoort. Op den dgk waren eenige veldstnkjes op gesteld, die op bet kritieke oogenblik, dat van den slag, het geschutvuur inmiteerden. Oorspronkelijk was de bedoeling, die binnen het afgezette deel optestellen, maar de sterke oostenwind zou oorsaak geweest zgn, dat het op den Kanaal- en Dijkweg aanwezige publiek veel last had gehad èn van den kruitdamp èn van 't schot zelf, reden, waarom se naar den djjk werden overgebracht. Ze m «akten tusschen de klanken van het orkest een aardig en treffend effect. Dit ingewikkelde toonstuk vereischte een Ijverige studie. Hoeveel te meer dan, waar drie vcreenigiogen onder een leiding gebracht waren. Zeer zeker was dan ook de hulde, die den heer Hazebroek namens de leden der vereenigingen „Winnnbst" en „Helder's Harmoniekapel" gebracht werd in den vorm van een fraaien krans, alleszins verdiend. Het gold hier eene eerste opvoering, hetgeen de hulde slechts te meer verdiend maakt. Ook het dirigeeren van drie verschillende, nitteraard heterogene vereenigingen, was een lang niet gemakkelijke taak, waarvoor den dirigent de hulde toekomt, die h(j alleszins verdiende. De comfortabel ingerichte openlucht-concert zaal herbergde veel autoriteiten en commissie leden en zeer veel dames. Gedurende het spelen van de volksliederen werden door de openlucht-bioscoop, daartoe welwillend afgestaan door het bestuur van het «Tehuis voor Militairen" de portretten vertoond van de Koninklijke familie. Vooral een lief portretje van Jaliaantje verwekte luid gejuich. Behalve de Koninklijke familie werden portretten vertoond van hel Haagsche driemanschap dat in 1818 onze onafhankelijk heid proclameerde, verschillende kiekjes, enz. Later werden zelfs levende beeldon gegeven, doch hetzjj doordat de wind te veel met het doek speelde, hetzij door onvoldoende ver lichting, scherp en duidelijk waren ze niet. Nader vernamen wg, dat de onduidelijkheid te wjjten was aan de scherpe véorbelichting van uit de muziektent. Daardoor, en door bot voortdurend bolstaan van het projectie doek, tengevolge van den wind, kwam van de levende beolden niet veel terecht. Het kostte heel wat moeite de menschen menigte, die op en aan het ruime Westplein was samengestroomd, te verstrooienvelen bloven nog lang in de straten pretmaken. Het was op verschillende plaatsen openbaar balop draaiorgel en geimproviBeord orkest danste men lustig rond. Elders in dit blad worden deze balsschampêtres besproken. Reeds deze eerste avond deed de beste verwachtiogen koesteren omtrent het verdere verloop van de feestelijkheden. VRIJDAG. De Reveille. 't Was Vrijdagmorgen reeds vroeg druk in de stad; daar was de reveille de schuld van. Om half acht daverde het koper zgn klanken reeds door de straten. Waron aan vankelijk, in het Ankerpark, betrekkelijk weinigen onder het gehoor van „Winnubst's"- marsch en de tonen van pgpers, hoornblazers en tamboers, allengs groeide het aantal aan en in de Spoorstraat en Koningstraat was het esne drukte op dit morgenuur als anders nog niet 's avonds het geval is. De Kinderfeesten. Een van de mooiste en dankbaarste num mers van een feestprogram is altjjd het kin derfeest. Zooveel blijde getlchten, zooveel opgewekt heid vindt mon alleen in bet gelukkige tgdperk der kindsohheid. Bigde gezichten, ook b(j de omstaanders en toeschouwers, die weer jong worden met de kinderen, zoo heerlijk meevoelen die gul blijde stemming. En ons schoolfeest alweer, is schitterend geweest en schitterend geslaagd. Zeker, alle kinderen hadden eigenljjk moeten meedoen, ook de kleinsten, maar nu waren er 1200, dan was 't minstens 8000 geweest. Ook de Commissie had dat wel gewild maarde duiten. «Waar men u mist Heer Daar zwijgen alle fluiten". Er is geroeid met de riemen die men had. Is do medewerking der burgerij bij de feesten in het algemeen al zeer te roemen, bij het kinderfeest kon men eerst recht zien, hoe de ouders meeleefden. Het geopperde idee, dat elke school de nationale kleederdracht eener provincie zou voorstellen, is uitstekend uitgewerkt. Thuis hielpen de moeders ot tante's of zusters graag mee «als ze maar een voorbeeld hadden waarvan ze konden afkgken". Nu, ook daarvoor had de commissie gezorgd. En 't lukte uitstekend, 't Was een aardig gezicht, die jonge Zeeuwtjes, en Brabanders on doch neen, lezer dat gaat niet, want ik zou zo alle elf moeten noemen, ik zou enkele scholen een pluimpje uitreiken en a 11 e had den ze hun beat gedaan. Vol trots keken de familieleden het in 't schilderachtige pak gr stoken kind na, als 't in den stoet voorbjj trok, een enkele moeder trok nog even aan een plooi in 't voorbij gaan «zoo moet het litten" en voort ging het. Voorop twee ran die groote kerels met berenmutsen, eohte grenadiers uit den ou^en tgd, en hel geordende kluwen op de Weststraat ontroldo zich „Winnnbst"in 't middec; cpstap. De vroolljke groepen konden hun sanglnst niet bedwingen en lustig-op, sonder dat 't meester het zei, ging het. 't Is ook zoo prettig door dichte menschen- rjjen te trekken, die je vol belangstelling aacstaren. Oude mecschen hadden schik om do nieuwe jeugd iu het oude pakje van hun moeder of vader wellicht. Door Keizerstraat, Spoorstraat, over de Weststraat naar den Kanaalweg naar het terrein. De atnfmuziek zat al klaar. Meneer Haze- brot k de tribune op en daar ging het maeisohe stokje, dat allen behoerachen moest. En je moest het wel in 't oog houden, want als ergens een «school" 't een bootje langzamer of vlugger deed, keek bg altijd dadeljjk dien kant uit. De luitjes begrepen dat bjj, nég beter dan meester, hooren kon als 't uit de maat was. En du» moest je oppassen I Nu zoo morilgk was dat niet, wart de muziek hielp 1< kker mee. Je kon zoo voelen hoe vlug 't moest gaan. 't Ging goed, 't ging best. En de duizenden menschen die 't heele Westplein en 't Djjkje en de Kerkgracht vulden, konden gecieten. Achtereenvolgens werden grzongen 't Oude Wilhelmus, 't Vlaggelied, De Zilver vloot, Een lied van Nederland, Holland's Herleving en Marschlied. En toen kwam de kleppermarsch. Emig mooi blgft dat ding en inslaan doet 't altjjd. Spontaan was de toejuiching van de ontzaglijke massa, aan 't einde. 't Ging uitstekend in de scholen had men zich flink geoefend en den hoofdleider komt een woord van lof toe. Dapper juiohten de jongens en meisjes het toe, dat die meneer met zoo'n mooie krans omhangen werd. De gymnastiekuitvoering die volgde, slaagde prachtig. En werd kranig gewerkt. Maar de kinderen hunkerden naar do rest van 't feest ongeduldig als ze altjjd zjjn. En egoïstisch, 't Leek wel of die heele gymnastiek hen weinig schelen kon. Voort ging het naar de bioscopen. Alle drie de bioscopen waren afgehuurd en wie daartegen bezwaren had of liever de poppenkast zag, die kon naar het gebouw van den R. K. Volksbond dat daartoe wel willend was beschikbaar gesteld. Nu behoeven wjj niet te zeggen dat de verschillende programs in de verschillende bioscopen met aandacht werden gevolgd. Ze waren te voren g tkeurd en kinderen zjjn een dankbaar publiek, wat de belangstelling betreft. Voor do 200, die in 't Volksbondgebouw waren traden de gebr. Polak van 't Djjkje op, aan wie 't vermaken van grooten «f kleinen best kan worden toevertrouwd, zoo men weet. Voor versnapering was gezorgd. Nu als je van half negen op stap bent, dan lust je tegen twaalf uur wel een stuk koek en een reep chocolade, plus een zakje bruidsuikers, 't Ging er in als koek. Wel voldaan keerde bet kleine goed tegen ruim ééa uur naar huis terug, napleitend niet zoo'n beetje, over »'t feest". Vermelden wjj nog dat aan alle 1200 kinderen tevoren een herinneringsmedaille was uitgereikt en die van 't oudste leerjaar het boekje ontvingen waarin de heer Stum- phius do geschiedenis van vóór honderd jaar had neergeschreven. De Gymnastiek. Inmiddels voerden de plaatselijke gymna stiek-vereenigingen, onder de hoofdleiding van den heer M. P. van Hoojjdonk, verschillende oefeningen uit. De orde-oefeningen door dames en heeren, waren oogbekorend; de mannen voerden staaf- en barren-oefeningen uit, de jongens kwamen met vrije oefeningen, terwjjl de dames- en meisjes stok-oefeningen gaven. Het was een prachtig gezicht. Een bioscoop-operateur was druk ia de weer ▼oor eene film-opname. Da historische optocht. Te half drie stonden voor het plein van het Directiegebouw der Marine de deelnemers aan den historischen optocht gereed. De mar tiale grenadiers van de Keizerlijke Garde, eene afdeeling Kozakken, nationale gardes, Scheveningers, Fransche soldaten, burgers, matrozen, in bonte verscheidenheid. En precies op tgd stelde de stoet zich in beweging, voorafgegaan door een rjjtuig, waarin de commissieleden H. J. Boldingh, E. J. Bok, C. AdriaanBe en Jb. Bakker Az. en daarna de muziek van „Winnnbst". De stoet was verdeeld in vjjf groepen I. De Overheerscbing, voorgesteld door een detachement grenadiers van de Keizorlgko Garde (onderofficieren van de landmacht), Napoleon I Keizer der Fraoschen (adelborst 2e kl. E L. Marlens), Mameluk Roustan (adel borst le kl. F. P. W. de Ronde), Maarsch. Char les Nicol. Oudinof, Hertog van Reggio (adspir.- adm. F. Lawerman), Generaal Gabriel Jean Joseph Graaf Molitor (adelborst 2e kl. S. Woldringb), Generaal Gjjsbert Marticus Cort Heyligen (aerg.-maj. der itL J. de Haan) en twee ordonnans-officieren voorgesteld door de adelborsten 2e kl. J. C. Coraelis en B. Valk. II. De Vigwording. Prins Leo Alrxandro- witach Nareschkin (adelborst 2e kl. M. H. Niemeger), Majoor Marclay (adelborst J. J. B. de Jonge Oudraat), afdeeling Kozakken, Mr. Gjjsbert Karei van Hogendorp (adelborst 2e kl. Ph. A. Gallas), Adam Frans baron v. d. Duyn van Maasdam (adelborst 2e kl. J. H. van Rinkbujjzen), Leopold Graaf van Limburg Stirum (adelborst 2e kl. D. N. Foest), Ocker Rspelaer van Driel (adelborst 2e kl. J. G. Nauta Lemke), Mr. Frar <jois Daniël Changuion (adelborst 2e kl. A. E. Ernste), Profersor J. van Melchior Kemper (adelborst 2e kl. O. G. L, van Oort), Mr. Cornelis Anthony Fanntiis Scholten (adelborst 2e kl. D. M. de Jong), Adelborst Frederik Hendrik Ampt (adelborst 2e kl. A. M. E. van Dishoeek), Mr. Anton Reinhard Falck, off. v. d. nation. garde (adel borst 2o kl. W. A. den T«x Bondt), afdeeling nationale gardes en afdeeling gewone burgers. III. Iotoeht van Prins Willem van Oratje, voorgesteld door een wagen, waarop Willem Frederik, Prins van Orarje-Nassau, later koning Willem I (adelborst D. C. M. Hettersen), Mr. Jacob Baron Fagel (adelborst W. F. van Langeveld), Generaal Henri George de Per- poncher (adelborst 2e kl. J. van Leedwen), Jacob Pronk, gevolgd door een groep Sche- veningsche mannen. IV. Overgave van de stelling den Helder, voorgesteld door eene afdeeling Fransche soldaten, tweede regiment lioie-infanteiie, Carel Hendrik Verhuell, admiraal van de Fransche zeemacht, bevelhebber van Helder (adelborst 2e kl. P. J. Hendriks»), Luitenant ter zee J. C. Rgk, later Minister van Marino (adelborst 2e kl. R. A. de Zeeuw), Generaal Cornelis Frarqois de Jonge (adelborst '2o k). L. J. Stoit Dyok), biigadier ter zee J. C. Wolterbeek (adelborst 2e k). J. B. de Meester), afdeelingen na>ionaio gardes en gewapende burgers. Do laatste groep, voorstellend De nieuwe Zeemacht, werd gevormd door mr. J. C. v. d. Hoop, Minister van Marine (adelborst 2e kl. A. S. de Batr), Luit.-Adm. J. H. van Kios- bergen (adelborst 2e kl. J. H. Solkes Scbout- bjj-nacht A. A. Boysk«s, commandant van de zeemacht in O.-I. (adelborst C. Hellingman), Vice-Admiraal Th. F. van Capellen (adel borst 2e kl. J. G. M. Doormat), Kapt.-Luit. ter zee J. C. Koopman (adelborst 2e kl. J. C. Fanoyj, Luitenant ter zee J. C. J. van Spryk (adelborst 2de kl. G. J. Bersink), Matroos 2e kl. Jacob Hobeyo (adelborst 2e kl. H. C. NieuwenhuiseiKolonel der Mari niers R. Cantzlaar (adelborst 2e kl. W. Gaua), I bootsman met afdeeling matrozen, afdeeling mariniers, terwjjl de muzitkvereeniging „Helder's Harmonie kapel" het geheel besloot. Ja, dat denkt u maar. Maar u vergeet, dat deze week in het oude Raadhuis in de Smidstraat de municipale raad en de maire zetelt, dat er zelfs dezer degen een huwelijk voltrokken is, en het jonge paar, alvorens hun huwelijksreis te aanvaarden, toch eerst wenschte te demonstreèren in den optocht

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1913 | | pagina 1