KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Hmidmr, Taxa#» Wimringmn mn Annm Pmulmwnm
Ho. 4266
Woensdag 26 November 191S.
41ite Jaargang.
t Vliegend Blaadje p. 3 in 50 ct., fr. p.(poit 76 ct., buitenland 11.26
Pre. Zondagsblad i 37» 45 fO.75
miên J Modeblad 65 75 M.-
(Voor het buitenland bjj veoroitbeUling.)
Bdvertentifin »a« 1 tot 5 regeli (bij vooruitbetaling) 30 ceat.
Elke regel meer6
Be wijs-exemplaar 2J
Vignetten en groote letten worden naar plaatsruimte berekend
Viruhilai Dinsdag- en Vrijdagmiddag.
Uitgevar s O. RE «OER jr„ Halriet.
Karsaai Koningstraat SR. lirttrc. T«l«r. 60
Eerste Blad.
RIEUWSRERIOHTER.
HELDER, 26 November.
Het korps Zeeofficieren
Naar w|j vernamen zal, ter voerzienicg
in de door verschillende omstandigheden ver
minderde bevorderingshans bij het korps zee
officieren, binnenkort worden overgegaan tot
den maatregel om op ruimer sohaal dau in
de laatste jaren gebruikelijk was ontslag
wegens langdorigen dienst onder toekenning
van pensioen te verleenen aan hen, die den
40-jarigen diensttijd hebben bereikt.
(H.blad)
Provinciale Staten van Noord-Holland.
In Deeember zullen de zittingen van de
Provinciale Staten gehouden worden. Do
agenda vermeldt 34 punten.
De beeren A. H. Qorhard, J. G. van
Kuykhof en J. M. Matlhflsen stellen voor
de vergadering niet meer te openen met het
voorlezen van het gebed.
Qed. Staten stollen o.m. voor do subsidie
aan de Zeevaartschool op Texel voor 1914
te brengen op f1550 (thans f 1150), over elk
der jaren 1914—1916 f245 subsidie toe te
kennen aan „Volksonderwijs" te Hoorn voor
het opriohten van een 8-jarigen handelscursus,
aau de gemeente Hoorn een bijdrage te ver
leenen ter somme van de helft der kosten
van den bouw der Kjjkstuinbouwwinterschool
en tot een bedrag van niet hooger dan
f16000.
Door Ged. Staten wordt voorts voorgesteld
voor f400 deel te nemen in het waarborg
fonds der in 1914 door de afd. Sohagen der
Heil. Mij. van Landbouw aldaar te houden
tentoonstelling..
Zij stollen voor af te wijzen bet verzoek
van den Prov. Bond van Geitenfokvereeni-
gingen in Noord-Holland om subsidie voor
1914. Qed. Staten wijzen er op dat in 1912
en 1918 subsidie gegeven is met het doel de
vereeniging door de moeiolijke aanvangs
jaren te helpen, maar het was niet de be
doeling de vereeniging te blijven subsidieer en.
De ouderdomsrente.
Naar wij vernemen, bedraagt bet aantal
aanvragen om ouderdomsrente ingevolge art.
169 der Invaliditeitswet tot heden 95,000.
De groote stroom der aanvragen heeft thans
opgehouden. Naar schatting zullen op 3
December a.s. ongeveer 80,000 aanvragen
worden aangewezen. Dit aantal is niet met
juistheid op te geven, daar het aantal af
wijsingen toeneemt. (H.blad.)
Looien bij de Pilt.
Het besluit, waarbij aan den dienst van
posterijen en telegrafie een commissie in
zake de arbeidsvoorwaarden wordt ingesteld,
luidt, naar „Het Volk" verneemt, aldus:
De direeteur-generaal,
overwegende de wenschelQkheid, om de
togenwoordige traktementsregeling naar de
classificatie der kantoren voor het personeel
der posterijen en telegrafie beneden den rang
van klerk te vervangen door eene bezoldiging
naar een anderen grondslag, stelt oen com
missie in met het recht:
le. gegevens te verzamelen omtrent kosten
van woning, belasting (met uitsondering van
de rijksbelastingen), duurte der levensmidde
len, kosten van onderwijs, geneeskundige be-
3PS"CriIjXjHT03sr.
Lotgevallen van da familie
Van Waddan.
3| VI
Kanaalweg en Kruisweg.
Dien Zaterdag was pa helaas niet van
de partij. De goede man had den geheeleu
dag dienst en moe was op zichzelf aange
wezen om den kinderen de beloofde wan
deling te geven, waarbij Kanaal- en Kruis
weg en het overige nog onbezichtigde deel
van den Helder aan de beurt was. Moe
hield d'r hart vast en was het liefst maar
thuis gebleven, maar er was geen ontkomen
aan, want reeds om half negen begon Leo
er haar aan te herinneren en om twaalf
uur kwam Mies jubelend in huis: „Moe,
gaan we gauw weg?" „Bedaar wat," zei
pa, „eerst op je geraak eten en dan zullen
we zien."
Maar toen het goed en wel half twee
was en pa weer weg, en toen broer lekker
frisch gewasschen en Mies een keurig net
gestreken jurkje aanhad, dat haar allerliefst
stond, - toen Leo, die schitterend zijn les
gekend had, al maar uitriep: „je vais, tu
vas, il vatoen was moe weer verzoend
met het idee en vond een winkel-rondgang
lang niet onprettig. Ze dacht natuurlijk aan
de fraaie etalages van de firma's Grünwald
en Kannowassermaar daarover straks.
Zoo liepen ze het ziekenhuis langs en de
Kerkgracht af, gingen het Westplein over
om toch vooral niets over te slaan. En
ziedaar, pas staan ze voor den modewinkel
van mej. A. C. RUSTING de fraaie hoedjes
te kijken, toen ze een haastigen stap achter
zich hoorden, ön omkijkend, buurvrouw
Pioterse gewaar werden. Buurvrouw Pieterse
was een Amsterdamsche van geboorte en
welbespraakt; was liet wonder, dat ze moe
al dadelijk aanklampte en een gesprek over
hoedjes, modes en zooalmeer begon? Toe
vallig moest buurvrouw denzelfden kant
uit; ze moest bij Coltof wezen en zoo ging
ze mee op stap, zeer tegeu den zin van de
beide oudsten, die liever en familie bleven.
Evenwel, er was niets aan te verhelpen
en philosofisch schikten ze zich in hun
noodlot.
Gezellig was juffrouw Pieterse anders
wel. Het lange eind Kanaalweg, dat vrijwel
onvruchtbaar terrein is voor wie St. Nicolaas-
eadeautjes zoekt, en waar men, behalve
deu wijnhandel der weduwe HEEROMA
niets belangrijks vindt kortte aardig op.
Toch mag MAI90N GRIESHAVER vooral
handeling en zoo noodig van andere elementen,
welke naar het oordeel der commissie van
beslissendeu invloed zijn op den levensstand
aard van bedoeld personeel in die plaatsen
van ons land, waar post- en telegraafkantoren
of rereenigde post- en telegraafkantoren i|jn
gevestigd
2e. die plaatsen naar dö uitkomsten der
gegevens te rangschikken naar de volgorde
van den levensstandaard, te beginnen mot
die waar die levensstandaard het hoogst is
en waarbij tevens in aangegeven op welke
"fijie de rangsohikking werd verkregen
3e. machtigt de commissie om zich ter zake
van haar opdracht tot de besturen der ge
meenten te weDden tot het inwinnen vuu
berichten
4e. machtigt don voorsitter de leden der
oommiesie tor vergadering b\jeen te roepen.
Dienstweigering op de Print Willem III.
Vrijdagavond zou do „Prins Willem III"
van de Kon. Stoomboot-Maatschappij uitvaren.
In IJmuiden weigerden echter de stokers te
arbeiden omdat zjj van den ketelmeester ge
hoord hadden dat de ketel minder deugdelijk
was. De kapitein besloot dientengevolge tot
Zaterdagmorgen te wachten. De scheepvaart
inspectie werd gewaarschuwd on deze onder
zocht Zaterdagmorgen om 9 uur het schip
nauwkeurig. Als deskundige was daarbij o.a.
tegenwoordig de heer W. Boederman van
de Mij. „Hera" te IJmuiden. De ketels
werden goed bevonden en diensvolgens bo-
sloot de kapitein om 12 nur te vertrekken.
Nauwelijks in zee weigorden de stokers
echter de hun gegeven bevelen op te volgen.
Br bleef toen voor den kapitein niets anders
over dan terug te keeren. Met de muiters-
vlag aan de mast kwam de stoomer daarop
eenige uren later weder in de haven. On
middellijk kwam de Rijkspolitio aan boord
om zich van het gebeurde op de hoogte to
stellen.
Het schip ligt thans in de buitenhaven
voor anker.
De stakende stokers, zes in aantal, sijn
door de Rijkspolitie in hechtenis genomen on
zullen gevankelijk naar Haarlem worden ge
voerd.
De heer A. Kruk, de inspecteur speciaal
voor de machinerieën heeft bet sohip opnieuw
onderzocht en is bü zjjn oordeel gebleven
dat het volkomen zeewaardig is.
Drama op de Noordzee. -
Zaterdagmorgen is de stoomtrawler TM 187
Sint Nicolaas, van de Visscherij-maatschappij
„Sohelvisch", te IJmuiden binnengekomen met
verlies van den matroos Leendert de Groot Jr.,
bij het pogen tot mensehonredden zijn
eigen leven verloor.
Wij hadden een onderhond met schipper
Job de Groot Ks., die ons het volgende mede-
lelde:
Woensdagnacht zagen w(j nabij Helgoland
een groot zeilschip drijven, dat noodseinen
gaf. Wijl het aardedonker was, bleven w{j tot
Donderdagmorgen bij het sohip, om dan te
trachten hulp te bieden.
Ik riep Donderdagmorgen vrijwilligers op om
te trachten iats voor de Noren te doen, het
wae namelijk de Noordsche bark „Hebe"uit
Fredriksstad en bemand met ongeveer 10 op
varenden, maar verheelde niet dat de taak
levensgevaarlijk waB met het slechte weer.
Dadelijk meldden zioh de stuurman Arie
Groen en de matroos Leendert de Groot Jr.,
een neef van den schipper, aan, om een_
soheepsboot te bemannen, ten einde to doen
wat mogelijk was om de zeelieden te redden,
omdat men ze toch niet aan hun lot kon
overlaten.
Beiden deden een roddinggordel om, doch
matroos De Groot deed hom later weer af en
wierp hem in de boot omdat de bewegingen
hem te moeilijk waren. Nauwelijks was de
boot van de „Sint Nicolaas" vertrokkon of ze
sloeg om, waardoor beide inzittenden te water
raakten. Stnurraan Groen kon zich vastklem
men aan de boot, doch matroos De Groot
Blecuts 21 jaar on ongehuwd is (waar
schijnlijk door zijoo zware Engelsche zeelaar
zen) onmiddellijk in do diepte gezonken.
Met reddingboeien wist men den stuurman
weer binnen boord te krijgen, doch de
boot web afgedreven. Eveneens wist men met
drijvende boeien verbinding mat het sohip te
verkrijgen en riep der bemanning toe aan de
gordels over boord te springen. Zij weigerden
echter hun schip te verlaten.
Op dezelfde manier kon men ru een lijn op
een boei steken, welke boei door da bark werd
opgevischt, aoodat eene sleep verbinding tot
stand was gebracht. Men had de stevigste
uschlijnoa gegeven om natuurlijk do meeBte
zekerheid te hebben, dat het sohip niet sou
losbreken.
Niettemin stak de storm Donderdagavond
zoo op, dat het een orkaan geleek en de sleep
lijnen afkaapten als bindgaren.
Men speurde nog in alle richtingen rond,
doch kon het schip niot meer terugvinden.
Naar alle waarschijnlijkheid is het schip met
opvarenden een prooi der golven geworden.
De reis naar IJmuiden werd toen maar door
den atoomtrawler aanvaard. Het laat zich den
ken dat de bemanning in zeer gedrukten toe
stand over het gebeurde verkeerde.
(De bark „Hebe" is iu het jaar 1869 van
hout gebouwd en meet 441 netto reg. ton.)
(Hblad).
Hulde aan Marconl.
Wederom is een merkwaardige toepassing
van Marconi's groote uitvinding te melden.
Om de gevaren van do zee t« verminderen
voor de koene visschers op de Noordzee
wordt door Engeland een sohip gezonden
naar de Doggersbank om daar te kruisen.
Het schip heeft een toestel voor draadlooze
telegraphie, dat over een afstand van twee
honderd mijlen berichten kan seinen. De
zoogenaamde „admiraalBbooten", welke elko
Britache visschersvloot vergezellen, hebben
ook draadlooze toestellen gekregen, die hen
in voortdurendo verbinding met het kruisende
schip houden, dat naar het station op de
ku&t dag aan dag meldt waar de schepen
zijn en hoe de toestand is. Vaak zijn vis-
sohersschepen verongelukt omdat niet bijtijds
hulp gezonden kan worden. Dit behoeft niet
meer te gebeuren.
Wij wilden dat uit Nederland, hetwelk
voor internationaal optreden meer en meer
gezocht werd, een roepstem uitging tot alle
zeevarende volken om een gezamenlijk be
wijs van hulde en dankbaarheid te brengen
aan Marconi, den weldoener van hen, die
de groote wateren bevaren. (Hdbl.)
Een droevig ongeluk.
Zaterdagavond lusschsn 5 nur en halfzes
is een 19 jarige wielrijder, die van Den Haag
Daar Delft reed, op den Rijswijkschenweg,
tusechen Rijswijk en do Hoornbrug, aange
reden door oen naar Don Haag rijdende
automobiel.
De jongeman werd tengevolge van deu
hevigen schok op de rails van de stoom-
tramlijn Den HaagDelft geworpen, juist
op het oogenblik dat oen van Delft komende
stoomtram daar zou passeeren. Hjj geraakte
ondor de tram en werd vreesoliJk verminkt.
Do dood moet terstond zjja ingetreden. Hot
ljjk werd naar het politiebureau te Rijswijk
vervoerd.
De automobiel reod in volle vaart naar
Dan Haag door. Het nummer der auto is
echter bekond.
Een arrestatie met hindernissen.
Men schrijft uit Middelburg:
Zaterdagmiddag zagen een inspecteur en
eon hoofdagent van politie een van rijwiel-
verduistering verdaohte man, zekere M.,
kellner van beroep, het jaagpad van het
Kanaal door Walcheren in de richting van
Vlissicgen opfietsen; z0 achtervolgden hem
por rijwiel en haalden hem spoedig iu. Do
man bekende de verduistering gepleegd te
hebben, waarop hem gelaat werd voor dc
politiemannen uit naar Middelburg terug te
rijden. Toen men vlak bij Middelburg kwam
reed de aangehoudene plotseling het Kanaal
in, volgens zijn zeggen doordat hij met do
knie tegon hot stuur aankwam. Do beide
politiemannen bedachten zich geen oogenblik
en sprongen hem na. Het gelukte hun den
arrestant spoedig op bet drooge te halen,
waarna hij in een oafé van schoone kleoren
werd voortien en naar het politiebureau
overgebracht, ten einde hem verder te ver-
hooren.
Dlerenmartellng
In ,De Levende Natuur" schrijft do heer
j L. Dorsman Czn. het volgende
j Onlangs vernam ik van geloofwaardige
ztjde dat in onze duinstreken s'roopers in
het voorjaar en don voorzomer de nesten
I gaan opzoeken der wilde konijnen. Dan halen
j ze de jongen or uit, breken deze de pootjes,
j en leggen de aldus gruwelijk verminkte
i dieren weer in hun oorspronkelijke verblijf-
plaats. De oude gaat dan voort, de kleintjes
te voeden; deze worden spoedig, doordat ze
zich niet kunnen bewegen, dik en vet, de
strooper komt na eenige weken terug en
neemt zjjn, nu zeer gemakkelijk te bemach
tigen prooi mee. Gaarne zou ik van men-
scben, die in do duinstreek wonen, weten,
of deze schandelijke dierenmartelarij werke-
lijk plaats viDdt. Mij dunkt, de truc is te
verfijnd, om verzonnen te z{ju, maar het
zou toch ook een praatje kannen weien.
Men schrijft uit Limburg aan het Hdbl.
hot volgende:
j Het bericht uit „De Levende Natnnr"
over het marteler van jonge konijnen, deed
mij op onderzoek uitgaan bij een paar „goed
geschoolde" stroopers. Ze hebben me lachend
aangehoord, toon ik de vraag stelde, of den
jongen dieren in het nest de pootjes wel
werden gobroken, om ze later te gemakke
lijker te kunnen bemachtigen. Ze geloofden
er niets van en hadden er ook nooit van
gehoord. Het leek hnn onmogelijk. In de
eerste plaats, omdat konjjnen weinig kannen
lijden aan de voorpooten. Worden die boven
j de knie gebroken, dan heeft dit bijna zeker
den dood ten gevolge van de jonge dieren.
Het hart wordt to spoedig aangetazt. Geschiedt
dit onder de knie, of alleen aan de achter-
pooten, dan zoudon ze meer kans hebben te
blijven loven. Maar in dit geval en dit
is een tweede reden tot twijfel aan de waar-
j hoid van het verhaal zal het zelfs geen
strooper gelukken de dieren „gemakkelijk"
Co vangen, daar ze zich dan even vlug weten
te redden als hnn gezonde makkers.
niet worden overgeslagen als een geschikt
adres voor hoeden. Ieder die weet welk
een belangrijk, onderdeel van het toilet een
hoed is voor eene vrouw, zal met ons eens
zijn, dat een atelier als dit van onbereken
bare waarde voor dames is. Juffrouw Pieterse
kwam echter pas los bij de winkels dei-
firma I. GRUNWALD (do Zon).
„Allemenschelijk mooie dingen zijne hier," j
betoogde ze. „Ik zeg zoo vaak tegon mijn j
man: Jan, zeg ik, als je my nou me gang
eons liet gaan weet je wat ik dan dee?
En wat denk je dat de engerd zei Cornelia,
zeit-ie, dan ging jij vast en zeker elke week
naar de bioscoop. Nou da's flauw, net of ik
zoo vaak uitga. Nee, maar weet-je, juffrouw
Van Wedden dan ging ik naar Grün
wald en ik zocht daar een mooi stoffleuit
voor een .bloesie en dan ging ik naar DEK
KER -SCHUYT en daar kocht ik een
hoedje... ju weet wel, zoo'n tokkie, en dan
ging ik naar Coltof en daar kocht ik een
half dozijn paar kousen en dan ging ik
naar naar Feijen in de Spoorstraat
en daar kocht ik fijne lakschoentjes, en dan
zou je mij eens zien paradeeren, juffrouw
Van Wedden ik zeg 't is zoude en jam
mer als je je kostelijk geld oppot waar
zooveel moois te koopen is, wat zeit.-uwes
juffrouw?"
,J3, ja," knikte moe. Ze kon. er geen
woorden tusschon krijgen, en keek maar
ïxiar al die pracht bij de firma GRUNWALD.
't Was daar inderdaad een recht eldorado
voor dames, geen rechtgeaarde vrouw die
déAr kan voorbijgaan zonder er eens een
kijkje tg, npmen en vooral nu het tegen
St. Nicolaas loopt, pakt de firma uit. Prach
tige garderobes, bal- en andere toiletten
me dunkt, het Heldersche damespubliek
watertandt bij al dat fraais. Ook Mies deed
al dapper mee; zoo klein als ze was kon
ze al genieten van dit paradijs der dames.
De jongens vonden het mooier bij MAAS.
Daar lagen prachtige boeken, heerlijke
scheurkalenders, en daar vond men een
keur van St. Nicolaascadeaux voor groot
en klein. Leo had wel zin in een vulpen
houder, maar pa had gezegd, dat hij nog
wat grooter moest zyn. I-Iij besloot hem
toch maar op zijn verlanglijstje te zetten.
Juffrouw Pieterse was inmiddels aan een
nieuw verhaal begonnen, dat slechts de
etalage van den heer BERN. MEYER in
staat was af te breken. Deze oudo bekende
winkel is sedert eenigen tijd horjongd en
hernieuwdmen vindt daar een groote
sorteering heeren-ondergoederen, o.a. sport-
flanellen in meer dau 100 dessins.
„En weet je wat ik deed als ik het voor
't zeggen had, juffrouw Pieterse?" zei juf
vrouw Van Wedden. „Dan kocht ik voor
Flits zoo'n aportflanelletje, daar heeft-iaal
lang naar verlangd, en voor Leo een paai
warme borstrokken. Maar er komt tegen
woordig zooveel kijken, ik moet dit maai
van mijn verlanglijstje schrappen".
„Maar voor je zelf, juffrouw Van Wed
den, wat zou je voor je-zelfnemen?" vroeg
juffrouw Pieterse.
„Och", zei moe, „ik zou niet weten wat
ik zou moeten kiezen. Wil je wel gelooven,
buurvrouw, dat ik met een gelukkig ge-
zicht van mijn kinderen en mijn man net,
zoo blij, neen, nog veel blijer ben dan met j
een mooi blousetje?"
Juffrouw Pieterse voelde den steek en j
zei niets
In gedachten besloot ze dan ook eens i
lekker' geen taartjes te gaan oten. Ze
waren juist bij den winkel van den heer
C. VIS aangeland, die daarvoor anders uit
stekende gelegenheid biedt, maar ze zou
het nou lekker niet doen. Wel jammer,
want ze zagen er zoo verleidelijk uit. j
„O gunst, moe, kijk eens hier", riep Leo j
uit, die voor den winkel van den heer j
H. C. KOEK stond, „watte prachtige mond-
orgels, en wat een fijne grammaphoons.
Hè, zoo een zet ik op myn verlang
lijstje".
„Benne veels te duur, jongens", zei
juffrouw Pieterse, „wat zeit uwes, buur
vrouw?"
Leo keek juffrouw P.ieterse boos aan.
„Weet u niks van", zei hij, „mijn pa heb
een boel geld".
„Ha, ha", lachte juffrouw Pieterse, „hoor
hem. Me mans oom heb zoo'n gramme-
phoon, we gane. d'r wel eens Zondags aves
heen in de Corn. Ditostraat hy heb er
wel vijftig platen bjj, o zulke fijne, juffrouw,
en nou pas een heele nieuwe: poepie, je
bint mijn oogenster, heet het, wat 'n gekke
naam hè, maar fijn hoor! En van Mina
en vande trompetter van Sackingen
en van Speenhof!' en van Nap de la Mat
en van Jaap Hollander en weet ik veel.
Ik zeg wel eens mensch, mensch, hoe
krijgen ze 't er op, want hebbie wel eens
gezien hoe zoo'n plaat er uitziet, je kan
d'r gotsterwereld niet uit wijB worden, 't
binnen allemaal kringetjes en streepjes en
ze zijne allemaal eender. Maar duur dat
die dinge' binne', mirakels, hoor, wel hon
derd gulden".
Mies zon op wraak. Met fijn vrouwelijk
"gevoel had ze bemerkt, dat juffrouw Pieterse
straks zeer egoïstisch geweest was en dat
moe d'r fijntjes een steek onder water
gegeven hadlekker, dacht Mies. Ze
peinsde op een middel om zich op juffrouw
Pieterse te wreken, en het toeval zou haar
helpen. Uit juffrouw Pieterse's bovenrok
kwam een kle' «v.rookjt van een gebor
duurd kantje k^-vit. 'Blijkbaar verkeerde
0e vergiftige bloedzuigers vin Sumatra.
Onder de 7000 deelnemers aan het onlaags
te Londen gebonden medisch congres, bevond
zich ook dr. Andries Verhagen uit oas land.
De „Nature" vertelt van een tragische reis,
door onzen landgenoot door Sumatra gemaakt.
Te Batavia gevestigd, kreeg h|j van de
Nedcrlandache regeering opdracht studie te
gaan maken van een beri-beri-epidemie, die
in bet oosten van Sumatra was uitgebroken.
Het schip, dat hem naar de plaats van be
stemming zou brengen, werd door een storm
op de rotsen geworpen en de dokter ging,
vergezeld van een jong medisch student, in
een der kampongs hulp zoeken.
Toon z\j ongeveer tien minuten door een
dicht kreupelhout waren gegaan, slaakte de
jongeman eensklaps oen kreet van pijn. Zioh
omkeerende, bemerkte de dokter, dat drie
groote bloedzuigers zich aan syn armen
hadden vastgezogen. Deze bloedzuigers zyn
vorsohrikkefijk, niet alleen dat zij hun prooi
het bloed afzuigen, z(j storten tevens een gif
in de wond, dat een ontzettende veroor
zaakt; het litteekon verdwijnt nooit. Terwijl
dr. Verhagen z|Jn motgezel te hulp snelde,
voelde h|j een aantal bloedzuigers in het
gezicht en in den hals. Om hem van de
ondieren te bevrijden, morst de student hem
de huid met een scherpe steen afschrappen.
De dokter, uitgeput door het hevige blood-
veriies, wist zich met moeite naar zyn boot
te slepen, waar hjj het bswastzjjn verloor.
Den volgenden morgen werd bjj naar het
ziekenhuis vervoerd, waar hjj weken ver
toefde. Een ijjner oogen was door de vesjjnige
dieren lotterljjk uitgezogen.
TWEEDE KAMER.
(Vervolg van Donderdag).
De heer Vaa Veen (o.h.) gaat nog nader
op 's Ministers antwoord inzake het »per-
soonljjk feit" en houdt overigens vol, dat hjj
meer verwachtte ran den Minister dan deze
beloofd heeft. Spr. kan niet gelooven, dat de
g.g. zich een beleid zon laten opleggen in
strjjd met sjjn overtuiging. De heer Van
Veen gaat nog eecigen tjjd door, tpreekt van
een door hot vrijzinnig blad ,De Wereld"
opzettcljjk vervalscbt citaat uit 's Ministers
rede en concludeert dat sjjn betoog ongeschokt
bljjft gehandhaafd, n.1. dat de verkiezings
campagne vae links valach is geweest ook
in het belang van Indië.
De heer Scheurer (a.r.) zegt, dat de Mi
nister gerust kan zjjn ten opzichte van voor
zichtigheid wat de mizaie betreft. De regeering
moet zeer stellig in Indië een christeljjke
politiek volgen. Overigens is spr. door'sMi
nisters tegemoetkomende houding inzake de
subsidieoring van bisonder onderwjjs be
vredigd.
Nog repliceert de heer Fock (a.1.) en de
heer Van Deventer (v.d.), die zich aansluiten
bjj het woord van clementie voor de beide
Indiërs.
De heer Tydemao v.1.) bildigt den minister
voor diens rede over Indië. Nog verschillende
andere beeren voeren na hom het woord,
doch wjj zullen onzen lezers de verdere
ropliekeD besparen. Zjj ontaarden grootendeels
in een politiek debat, dat met de begroeting
van Indië weinig te maken heeft. Daarna
krjjgt de minister het woord voor dupliek.
Vr jjdag.
Een aantal kleine wetsontwerpen werdt
allereerst zonder stemming aangenomen.
juffrouw Pieterse's onderrok in staat van
vorval en de slimme Mies trok hiervan
partij. Zij vond het echter veiliger de hulp
van Leo interoepen, en gaf hem daartoe
een stillen wenk. De jongen begreep dade-1
lijk wat zijn zuster bedoelde, en terwjjlde
beide juffrouwen voor den winkel van den
heer JAN VEEN stonden, die alweder een
fraaie en uitgebreide keuze van dames
goederen tentoonstelde, werd een plan de
campagne opgezet.
Juffrouw Pieterse zag of hoorde niets.
Ze vertelde aau moe een heel griezelig
verhaal van de ziekte van, een nichtje en
Leo waagde het, terwijl hij naast haar
ging staan., heel voorzichtig op het kant
strookje, dat ver genoeg afgezakt was, te
gaan staan. Als ze nu wegging dan zou
Mies hield haar jeugdige hartje vast.
Als de twee jongsten maar niets merkten,
want dan was het verloren en dat niet
alleen, maar dan kwamen ze in ongenade.
En diit was geenszins de bedoeling. Want
juffrouw Pieterse had lekkere koekjes
van ZEGER IIOUTEW. Maar broer keek
zich in zijn wagen de oogen uit, en Truusje
liep rustig aan moe's hand en luisterde
naar het verhaal, al begreep zij het niet.
En toeu dan ook de etalage van den
heer Veen uitgekeken was. en juffrouw
Pieterse, die een Amsterdamsche was, dc
opmerking gemaakt had, dat je hier in
dit zanre (genre) evengoed terechtkan als
in Mokum, gingen ze verder. Leo hield
vasteven maar, gereed om bjj het ge
ringste bljjk van juffrouw Pieterse, dai ze
'i merkte, los te laten, maarwaarlijk,
het ging. Het borduursel gaf meeLeo
en Mies hadden wel willen schreeuwen
van pret,maar ze begrepen, dat ze zich
moesten inhouden, en hadden daardoor
misschien nog meer schik. Want is inwen
dige pret niet heerlijker dau uitbundige":
Natuurlijk bood een sigarenwinkel als
die van de firma WEBER, die een depót
heeft van de bekende Boele-sigaren, vol
strekt geen aantrekkelijkheid voor de
familie. Jammer, dat pa .er niet was, die
zou zijn hart hebben opgehaald Maar
nadat 'ze bij ZEGER HOUTER gewater
tand hadden om al het lekkers, dat daar
verleidelijk lag uitgestald, zagen de beide
deugnieten, dat het kostelijke geborduurd
strookje van juffrouw Pieterse over de
straat sleepte en in een oogwenk vol mod
der en zand zat.
„Net goed!" zei de wraakzuchtige Mies.
„Zoo'n spook!"
Ook de goudsraidswinkel van den heer
NAUTA bood een ruim veld voor opmer
kingen aan. „O", zuchtte juffrouw Pieterse,
„zoo'n dot van een horloge, kijk toch eens,
je zoudt hst stelen".
,rna zet do minister zjjn dupliek voort.
H|j dankt den heer Bogourdt en diens politieke
vrienden voor den :oegezegden steun. De
minister versohilt met den heer Vliegen van
gevoelen omtrent de drie geinterneerdeu,
wil echter wel bemiddeling verleenen, wanneer
die wordt ingeroepen. De g.-g. moet teu
slotte beslissen. De minister bespreekt verder
de verhouding tnsschen g.-g. en minister en
beantwoordt verschillende vragen hom b|j
repliek gesteld. Daarna zjjn de algemeeno
beschouwingen afgeloopon en wordt overge
gaan tot de artikelsgowyze behandeling. Bjj
de tweede afdeeliog (Departement van Ja. tuis)
hondt de heer M e n d e 1 s (s.d.a.p.) sya
maidenspeech. Dese spr. vraagt o.h. of in
het nienwe strafwetboek voor Indië een sta-
kiogtverbod cal voorkomen. Het Nederlandsch
stakingsartikel is een gelegenheidsartikel van
bedenkelijke soort en de vrijzinnig-democraten
hebben zioh daar dan ook tegen verzet. Dan
komt spr. op de berechting der sergeanten
Deisenroth en Idiog, waarvan de minister
zioh in de stnkkep wel wat lakoniek heeft
afgemaakt. Deze hebben toch op de beest
achtigste w|jze verkrachtingen gepleegd.
Uitvoerig bespreekt de heer Mendels het
vonnis en stelt ten slotte een motie voor,
waarin 4e Kamer, kennis genomen hebbende
van het vonnis en de sententie van dsn
Krijgarawd te Maoaaaar en het Hoog Militair
Gerechtshof in de saak van de Europcescbr;
onderofficieren Deisenroth en Iding, beklaagd
van mishandeling en verkrachting, er by de
Regeering op aandringt tor kennis van hot
geheele Indische leger te brengen, dat wreed
heid en mishandeling jegens de inlandsche
bevolking met de grootste gestrengheid znlleo
worden tegengegaan en geenerlei vergoelijking
mogen vinden in het behaald succes betreurt,
dat de onderofficieren in hnn rang in het
Indisoh leger worden gehandhaafd en de
hoop nitspreekt, dat deze personen uit het
ir sullen worden verwijderd en een onder-
t zal worden ingesteld in hoeverre hnn
superieuren, met nnme kapitein Van Krieken,
hebben aangespoord of aangemoedigd tot
mishandeling.
Na eenige discussie wordt besloten de motie
dadelijk in behandeling te nemen.
De heer Van Hamel (u.-l.) wensebt
schadeloosstelling b|j vrijspraak en dringt
aan op grooter drukpersvrijheid. De spreker
meent overigens dat het niet aangaat do
uitspraak van den rechter inzake de kwestie
Deisenroth en Iding te oritiaeeren. Verkrach
ting is uiterst meeiefijk te constateeren, en
er waren verzachtende omstandigheden. Spr.
aoht het standpunt der reohters verklaar
baar, .maar hij is het met den heer Mendels
eens, dat hier een betreurenswaardig antece
dent is geschapen. Waar men ontwikkeling
wil brengen aan de bevolking, dient men
rieh op hooger standpunt te plaatsen.
De heer Van Deventer (v.-d.) sluit
zich hier bi) aan. Spr. dringt aan op gelijk
stelling van den inlander met Europeanen
ten aansien van het birgerlQk recht.
De heer F o ck (u.-l.) voert hierover nog
het woord, waarna de heer Schaper
(s.d.a.p.) bespreekt de exploitatie van werk
krachten voor ondernemingen om zich daar
door te verrijken. In Indië heorscht niet
slechts klasse-, maar ook rassen justitie. Menig
maal bleek de justitie op de hand der planters
en bad de koelie te worstelen met gebrek
aan reeht. De heer Schaper haalt ten bewyze
hiervan eenige voorbeelden aan en zal afijn
rede Maandag vervolgen.
(Zit voor tvonluttl vervolg Tweede Blad).
Inderdaad, de „dot" was een fraai, gouden
horloge on het stelen wel waard. Juffrouw
Pieterse taxeerde het op minstens veertig
gulden, moe meende, dat het wel zestig
waard was. .Juffrouw Pieterse verhaalde
allerlei staaltjes van de goede eu nette
bediening, die je daar bij meneer Nauta
ondervond en was verrukt en had er totaal
geen erg in, dat eenige straatjongens reeds
gereed stonden haar het klassieke lied van
„Mina, kijk uaar je rokkie" - toepasselijk
gevarieerd toe te zingen.
Leo en ^lies voelden, dat hun snoode
daad aan het licht moest komen. Gelukkig,
bij Coltof raakten ze de juffrouw kwijt,
maar je hadt eerst nog den prachtigen,
nieuw-verbouwden winkel van GOVERS en
het goed-gesorteerde parapluie- en parasol-
magazijn van de firma QUBRELLE. De
straatjongens, die hoe langer hoe driester
optraden, veroorzaakten Leo en Mies hart
kloppingen en juffrouw Pieterse had al
eons omgekekon toen goddank, zij na
een hartelijk afscheid in den winkel van
den heer COLTOF verdween.
Toon proestten ze 't beide uit, en moe
kreeg er nu ook erg in, nu ze de juffrouw
van achteren bezag. Zo wilde er haar
attent op maken, maar Mies hield haar
terug; „o moe", zei ze, en begon opnieuw
te lachen.
„Foei, kind", zei moe, „moet je daarom
lachen? 't Arme mensch, wie weet hoe
lang ze al zoo heeft geloopen".
„O nee, maar een klein eindje". En Mies
vertelde hoe zich het geval had toegedragen.
Ja, toen moest moe er zelf óok om lachen,
want ze had het ook niet erg op juffrouw
Pieterse, al was ze dan niet kwaad.
Nadat ze bij COLTOF gekeken hadden
- er is daar genoeg om de halve bevol
king van den Helder van een volle linnen
kast te voorzien en de firma geeft 5 pCt.
korting voor contante inkoopen op mantels,
en/.., die zij in alle mogelijke soorten heeft,
ook wollen wintergoederon, flanellen en
wollen onderkleeding, kortom elk wat wils,
speciaal voor dames, en bij MIJNHARDT
in de „Aesculaap" een doosje tandpoeder,
e'.-n tandenborsteltje en wat drop hadden
gekocht voor broertje, - staken ze de brug
over om bij deu lieer KLOPPER naar de
groote sorteering meubels te kijken die
deze firma er op nahoudt. Deze firma levert
complete ameublementen en moe wilde
eens ernstig met pa bespreken of ze niet
zes stoelen on een canapé zouden aan
schaffen voor de mooie kamer, hetgeen
dringend noodig was. Maar wat had die
firma een voorraad! Bloemtafeltjes, buffet
ten, kastjes, bureaux alles prima werk.
Werkelijk, er was overvloed van keus.
Ook het bloemenmagazijn ran den heer
PUINBROEK kreeg een beurt. Dit ver
dient zijn sporen wel meer op feestelijke
bijeenkomsten en zoo, maar is ten allen
tijde een bezoek waard. Men weet nooit
hoe men bfi eene St. Nicolaas-viering groen
en bloemen noodig kan hebben
Nu ging men weei terug en verzonk
voor de groote ramen der firma KANNE
WASSER in extase. Ongelooflijk, dat hier
in den Helder nog zoovele dergelijke fraaie
zaken kunnen bestaan 1 Een bewijs voor
de koopkracht van het publifek. Men vindt
ook hier do grootste verscheidenheid van
japonnen en kinderjurken in alle mogelijke
stoffen, maten on prijzen, wintermantels
voor dames, bakvischjes en kinderen, -
Mies keek verlangend naar een prachtigen
mantel, maar moe deed maar net of zij 't
niet zag 'blouses, bal- en gelegenheids-
japonnen en wintergoederen. Ze konden er
haast niet wegkomen, maar broer begon
het te vervelen en ten slotte gingen ze
dan ook maar door.
Gelukkig bracht de boekwinkel van den
heer P. SPRUIT afleiding. Daar was weel
een keur van heerlijke jongens- en meisjes
boeken, platen, enzoovoort, en Mies vond,
dat ze ook wel een boek op haar verlang
lijstje kon zetten. Even verder biedt de heer
DE BARBANSON alweer een ruime sor
teering manufacturon; inderdaad, deze firma
kan wedijveren met de besle op dit gebied
en zij heeft te dezen opzichte haar sporen
al lang verdiend. De firma C. KIESE-
'«VETTER daarnaast is specialiteit op het
gebied van meubileering en stoffeerderij
en haar étalage alleen bewyst reeds hoe
zij uitmunt in dit vak. Een uitgebreide
keuze heeft zij in tapijten, Iinoleums, enz.,
en geon Heldersche huisvrouw zal haar
hulp vergeefs inroepen. In het gebouw „du
Tijdgeest", vlak over de H.B. S., heeft'de
firma Coltof een tijdelijk filiaal van haar
zaak' Kanaalweg ingoricht, in afwachting
dat de uitbreiding van haar magazijn en
winkel gereed is.
De winkel der firma S. I. PRINS en Co.,
is het dorado der kinderen. Voor zeer
weinig geld kan men daar zeer vele kinderen
gelukkig maken met prenteboeken en allerlei
soort' van speelgoed. Geen wonder dan ook
dat vele kleinen er hun inkoopen gaan
doen, eu dat St. Nicolaas ook deze firma
niet vergeet.
De laatste winkel hier, op den hoek, i
die van de firma BUHSE, die een' groote
keuze heeft in goud en zilver, uurwerken
en luxe dingen.
(Wordt vervolgd.)
