KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadie
voor
^Blder, 7mxaiP Wiaringan en Annm Paulmwna
Ho. 4360
Woenidag 10 Deoember 1918.
4l»te Jaargang.
't Vliegend Blaadje p. 3 m. 50 ct., fr.!p,,poit 75 ct,, bnitenland f1.35
l're- J Zondagsblad 37J 46 10.75
idagsblai
deblad
(Voor het bnitenland bij vooruitbetaling.)
Advortentiën van 1 tot 5 regelt (bij vooraitbetaliag) 30 cent.
Elke regel meer6
Bewijj-exemplsar2|
Vignetten en groote letter» worden naar plaatsruimte berekend
I
Uitgaven O. DE BOER Jr,, HeM8Fs
Bapeaai Kenlagetpaat 29. intere. Talaf. 60.
Qpgava vin da alhier gevestigde en
vertrokken portonen.
Oeveatigd.
Naam: Beroep: Woonplaat»Van: Oei.
J.Prin», ierg.-mach.dr., Molengr.22,N.-Niedorp. N.H.
T. v. Manen, mat r.-kleerra.Kon ing»tr.l 6,N.-Helvoet.
M.A.Engel», a»».-apoth„ Weititr.59, Rotterdam. RC.
H. Brouwer, »erg.-Vonst., PietHeinitr.öl, A'dam.N.H.
Wed.W.Schonewil, z.,2eVroonBtr.24,N.-Scharw
Wed.M. de Wit, Achter-Binnenhaven, R'dam. N.I.
J.Muntjewerf, kruidenier, Julianadorp, Zijpe. N.H.
T.Marskamp,marin.,Achtei'gr.Z.-Z.51,Hellevoet»l.
K.Kramer, stafmuzikant, Midden»tr.l05,Hellev.»l.
A. Stegman, metielaar, Jonkerstr, 52, Enschedé.
M. Koehof, korp.-konst., Basstraat 46, A'dam. R.O.
J.Q. W.Bolomeij,maj. Art.,Hotelden Burg,'s-Hage. N.H.
Q. Rijkeboer-Bo», z„ Weezemtr. 27, Terschelling.
H. Broekhuizen, *tafm., Kerkgracht 48, Delft. R.C.
C.Bakker-de Ridder,Oudekerkstr. 5b, Texel. D.G»
J. Tegelaar, zeeman, Wachtstraat Ha, Texel. N.H.
P. Philip», bloemist, Breeitraat 31, Hillegom, R.C.
L.J.Mostard, werkman,Janzenttraat59,'s-Hage. N.H.
A.Hillebrand,»erg,-hefm.,Rozen»tr.8G,N.-Helvoet,
Naam: Beroep: Van: Naar: GeL
J,v.d.Berg,korp.-stoker,].in'tVelt»tr.l02,Naarden.R.C.
J.H.U.Verhaegh, kap. Inf., Hoofdgr. 33, 's Bosch.
Wed.P.Polderman,Station»dw.»tr.8,Apeldoorn.Ger.
C. Koning, kap. Inf., Dijk»traat39A, Haarlem. N.H.
H. Kremer, «erg.-kok, Botha»tr. 47, Groningen.
J.T.H.v.Weeren,2eluit.Art.,DükstraatlO,Arnhem.
A.ri.C.Heijdemar.kap.t.z .Hotel den Burg,'» Hage.Rem.
K. Geus, machinist, Molengracht 12, Haarlem. Ger.
G.J. Blom, visscher, Buitenhaven 37, Velten. N.H.
Wed. W. A. Vinken, Dijkweg 99, Voorburg. R.C.
HIEUWSBERICHTEH.
HELDER, 9 December.
St. Nicolatt In dt Witte Biotcoop
St. Nicolaas was Zaterdagmiddag in de
Witte Bioicoop aanwezig om alle kinderen,
dio daar waren, een geschenk te geven.
Onderwijl genoten ze van een uitgezocht
kinderprogramma: een heel aardig Kerst-of
St. Nicolaas-verhaal van eene arme moeder,
die voor baar goedheid beloond werd, de
lotgevallen van Tom Poucs en een grappig
nummer, waarbij V«®1 gelachen werd. Aardig
waren de vallende zneenw buiten en de wijze
waarop men er in gezlaagd was de illnsie te
wekken, alzof werkelijk een heel kleine
jongen in een notedop zat, zooals het
verhaal luidde.
De kinderen en er waren er heel wat
kregen eon prenteboek van St. Nico laas,
die met zijn staf aanwezig was.
St. Nlcolaaa In de Fröbelschool.
Vrijdag waz-ie al geweest voor de heele
kleintjes; Zaterdag kwam h(j voor de kleinen
en Maandag zou hij voor de naaimeisjes
komen. Hij had het dus druk, de St. Nicolaat.
Zaterdag woonden we zijn intocht bij. Dat
h(j met gejuich ontvangen werd, behoeft
geen verklaring. Ze hadden zich er zoo lang
op gespitst, die kleintjes, de juffrouw had er
over gesproken soms wel met hem ge
dreigd. En ze hadden znlke aardige versjes
geleerd en spelletjes tegen dat-ie kwam!
En daar stond h(j nu, midden in den kring
en schouwde met genoegen aau die bewegings
spelletjes, die „de oude toovenaar", een heel
kleine kleuter, voordeed en die xe allemaal
zoo precies nadeden. Een trompet maken,
een bril, een schaar, een wip, een schommel,
't Ging op de maat met bevallige bewegingen.
Een extra feesthoed hadden ze op, trechter
vormige steken, in navolging van den kleinen
kleuter, die voordeed, en die soo'n aardig
gezelschap had in een klein bakkertje.
En aardige versjes dat ze tongen!
Dat geschiedde in 't oene lokaal en toen
't daar afgeloopen was marcheerde de heele
troep, parmantig in den marzch, naar een
ander lokaal, dat een feestelijk aanzien had.
Vlijtige handen repten zich, om hen daar
te voorzien van speculaas, moppen, krieken
en meer van die dingen, die zoo met den
verjaardag van Sinterklaas in overvloed ver
schijnen.
Wat hadden t'een schik, dat kleine volkje.
En versjes dat ze konden. Nee maar, niet
zoo'n beetje. St. Nicolaas stond er versteld
van. Hjj kon over 't algemeen tevreden zijn,
zei-ie. Natuurlijk waren er ook wel oen paar,
die wat op hun geweten hadden, wier hart
aan 't kloppen ging, toen Sinterklaas sprak
van den zwarten knecht, die wegens drukte
er niet »fln kon, maar wellicht nog kwam!
En toen-ie niet kwam, liet Sf. Nicolaas
het groote boek balen, waar alles in opge-
teekend staat en riep er zoowaar een
paar naar voren. Dat gaf ontsteltenis en
tranen i>J jeugdige zondaars. Op belofte van
beterschap konden ze eohter weer gaan.
D'er was ook een poppenkast, waar tafe-
reelen uit de geschiedenis van Roodkapje
gespeeld werden. Wat leefden ze mee! Zoo
zelfs, dat ze wel eens „ja, juffrouw!" in
plaats van „ja, Roodkapje", of „ja, Jan
Klaassen" antwoordden.
En weet je wat ze ook leuk vonden: die
bewegingen bjj hun liedjes 1 Ze mochten, als
dat zoo te pas kwam, eens op de bank
trommelen. Als een kind z(jn handen en
ztjn mond niet hoeft stil te houden, dan
leeft het!
Een aantal moeders volgde met belang
stelling de pret der kleintjes.
Nu 't was ook voor haar een heerlijk
gezicht.
St. Nioolaaafeeet Mariniers Cantlne.
't Was j.1. Vr^dagavond een avond vol
pret en jolijt voor de kinderen van
Onderofficieren der Marine en enkelen van
de Landmacht.
Ruim 840 kinderen deden er aan m
en daar velo ouders mede kwamen, was de
groote zaal van de Mil. Cantine aan
Buitenhaven tjokvol.
Evenals vorige jaren, wat het initiatief tot
het houden van oen feestavond, uitgegaan
van de afd. Willemsoord van den Alg. Bond
van Onderoff. der Eon. Marine en het Korps
Mariniers, hoewel de gelegenheid tot deel
name voor de kinderen van leden en niet-
leden werd opengesteld.
Die jaarljjksche feesten sjjn steeds wel
geslaagd, maar thans is dat woord er in
dubbele mate op van toepassing.
Buiten de prijsuitreiking door St. Nico
laas en zijn knecht het onontbeerlijk
nummer van ieder programma was alles
nieuw.
Vooreerstde pantomime Pierrot en Harle
kijn, of de lustige Vagebonden, waarin de
zes fraai gecoitumeerden, door den heer
v. d. Made gegrimeerd, de kinderen, en niet
minder de ouders, deden schndden van het
lachen.
Daarnade echte, onvervalschte, oud-
Hollandsche Poppenkast, vertoond door de
hoeren Everaard en Snor, die de vermaarde
mimes en zpreekmethoden van Jan Klaassen
en s(jn helpers zoodanig wisten voor te stel
len en te uiten, alsof zjj hun gacsche lever
nooit anders hadden gedaan.
Als derde nieuwigheid was er: de Bios
coop van het Mil. Tehuis, die oen groote
reeka, voor de kinderen goed te begapen
beelden op het doek bracht, waarbij ton
overvloede voor explicatie werd gezorgd.
Toen daarna St. Nicolaas en zjjn knecht
bun intocht hielden, klonk hen uit de kinder
monden een voor die gelegenheid expres
vervaardigd huldelied tegemoet.
Van de prijten on de vele versnaperingen
behoeven wij niets meer te zeggen, dan dat
er vol-op van alles was, en alles naar rato.
Een woord van lof aan de Commissie mag
bier niet ontbreken. Tot in de kleinste
bijzonderheden was alles vooraf geregeld en
de dames en liecren kweten zich op loffelijke
w\jze van de aangewezen taak. Daarom liep
alles zoo vlot van stapel.
De voorbereiding moet zeer veel tijd en
jeite hebben geëiacbt, maar het resultaat
was dan ook, dat er maar één roep werd
gehoordZód nog eens weer
„Vaderland en Oranje".
De osderofficiersvereeniging „Vaderland
en Oranje" had Zaterdagavond in „Casino"
een feestvierende -vergadering.
De nieuwe voorzitter, zooals h# zich zelf
aandiende, de heer Kokelaar, riep de aan
wezige dames en heeren het welkom toe.
De vereeniging meeDde dat ook zjj de her
denking van onze Onafhankelijkheid niet
merkt mocht laton voorbijgaan en had
daartoe dezen avond georganiseerd. Die her
denking, z\j het dan ook op bescheiden
schaal, zou ook bestaan in een apotheose,
waarvoor de costumes geleverd waren door
heer de Graauw en die dus, zeide de
voorzitter, mooi zouden zjjn.
Voorzitter herinnerde er aan dat er bestaat
n „Ons Belang", het Sanatoriumfonds,
welke schoone instelling zeer zeker dient
gesteund te wordea. En daarom deed hjj
namens O. V., die anders nooit een collecte
hield, thans een oproep om het liefdadig-
hoidebloompje, dat straks door eonige jonge
dames zon verkocht worden, te koopen b
10 cente ofmeer.
Het scherm ging op voor de apotheose.
Daar stond de Nederlandsche Maagd om
geven door de vorstelijke personen van 1818
en H. M. de Koningin en grootwaardigheids-
bekleeders aan de andere zijde, b($ het schild
1918. Elf jooge dames in kleurige gewaden
stelden ieder .met een wapenschild onze
provinciën voor. 't Was een prachtige groep 1
Bij het Oude Wilhelmus verhief zich de heele
en zong mee. Door de deelnemers aan do
groep werd een toepasselijk lïod in 3 coupletten
gezoDgen; heel aardige woorden van K.
Natuurlijk werd er goapplaudiseerd en zoo
zagen we de groep nog een paar maal, ver
licht door Bengaalach vuur.
Het verdere deel van den avond werd
gevuld door twee tooneelstukken.
Het eerste, een drama „De ontknooping"
werd uitstekend gespeeld. De hoofdrollen
waren in handen van kenners. Van de
typeering had vooral Bram, de souffi sur veel
werk gemaakt.
Na do pauze werd gegeven het tweede
stukje, „Mevrouw op reis" dat ook had
kunnen heoten„De gevolgen van een leugen".
Koddige situaties en weer flink spel. De
- en tanterollen waren puik en dejoDge
echtgenoote niet minder. Do neef „Van
Bruggen, uit den Bèg" had de (ypeering
beat ingezien. Hij was „adorable" als fat en
kwast.
Ook met dit Btukje oogstten de executanten
een welverdiend applaus. Mochten we een
aanmerking maken, 'C zon zjjnwat rol
vaster, hoerenbij zulk goed spel hoort dat.
't Was intusscbon- al bjj twaalven. Een
bal zou den avond besluiten er was animo
genoeg daarvoor, en waar 't Casino orchest
de pauzes al op zoo aangename wijze wist
af te wisselen zal ook van dien kant wel
opwekking zijn uitgegaan.
„Kunst aan 't Volk".
Deze arbeiders-sangvereeniging gaf Zater
dagavond in „Tivoli" een concert, waarop
Mevrouw Truus Post, deolamatrice van
Amsterdam haar belaogelooze medewerking
verleende. Een uitgebreid en veeltjjdig pro
gramma werd afgewerkt.
In aanmerking nemende den groei dezer
vereeniging en in verband daarmede de vele
mutaties onder de leden, kan men, in 't al
gemeen gesproken, de prestaties dezer ver
eeniging roemen. Z(j telt vele goede en
geschoolde krachten en de keuze der stukken
is in overeenstemming met de krachten van
het koor. Meerendeels werd goed en zuiver
gezongen; wel was „Een bloemken" van
Be(jers (mannenkoor) niet altijd zniver, maai
daarentegen werd een nieuw nummer „Eens'
van Otto do Nobel zeer goed en vooral in
de slotregels zeer zuiver gezongen. Er wordt
klaarblijkelijk veel en goed gestudeerd, ook
de uitspraak van het Duitsch, een struikel
blok voor de meeste dilettanten-vereenigingen,
was ernstig bestudeerd, al was die, vooral
in het tweede fraaie nummer „lm Walde ist
Ruh" van Max Muller, niet steeds zuiver.
Vooral de sisklanken in woorden als „Falsch-
heit" en „Staohel" en „Sohmeichelworten"
werden te veel op zjjn Hollandsch uitgesproken,
maar de diepere eu- en ie-klanken waren
tamelijk zuiver. Over 't algemeen vonden wjj
het gemengd koor het best. De beide strijd
liederen aan het begin en aan het einde
(Marsch der arbeiders voor mannenkoor k
capelln en De Internationale voor gemengd
koor) klonken mede zeer goed. Er is een
streven naar hooger bjj deze vereeniging,
dat tot goede resultaten zal leiden als de
ledenwisseling niet te veelvuldig wordt.
Mevrouw Truus Post, deolamatrice
sterdam) wisselde den sang af met eenige
voordrachten. Allereerst een proloog van S.
Bonn, gedicht ter gelegenheid van de opening
der tentoonstelling van huisindustrie, voor
eenige jaren te Amsterdam gehouden en
aldaar door dezelfde artiste gezegd. S. Bonn,
de jonge, aympathieke dichter, legt daarin al
zjjn gevoel voor armen en misdeelden, van
wier levens de tentoonstelling een beeld
moest geven en de declamatriee gaf bljjk
van dezelfde sympathieën, door de wifse
waarop zij het vertolkto, hetgeen dus d<
literaire waarde goed deed uitkomen. Een
voudiger, maar eveneens van sociaal-demo
cratische strekking was een gedichtje van
jonggestorven Dirk Troolstra, „Moeder
ga voor je kindje staan", dat meer pakte
door strekking, dan door de dichterlijke
waarde. Na de pauze droeg zjj nog voor een
ballade van Hélèae Swarth, „Het Lied van
de Zee" en Multatuli's „Kruissprook". Met
alle bewondering voor de talenten dezer
gaafde deolamatrice, hadden wjj dit forsche
gedicht liever door een mannenstom hooren
zeggen, dio, van grooteron omvang, meer de
verschillende sprekende personen kan porso-
nifiaeren. Niettemin wist mevrouw Post haar
gehoor te boeien en was het geen wonder,
dat zjj met stormachtig applaus bedankt werd.
Orde van de Ster In bet Oosten.
Door de Nederlandsche aideeliog dezer
Orde zal op 11 Dac. a. s. eene lezing ge
geven worden over: „Het Wezen van den
Christus in verband met da komst van een
Wereldleeraar". Zooals misschien aan weinigen
der lezers bekend is, verwacht deze orde
binnen niet langen tijd een groot geestelijk
leeraar en zjj wil allen bijeenbrengen, die
gelooven en hopen, dat spoedig een groot
leeraar in de wereld zal komen.
Mevr. Ros-Vrijman, een zeer begaafde
spreekster, zal op Donderdag e. k. aan hen,
die de lezing zullen bijwonen, uitvoeriger het
er Orde uiteenzetten. Ook zal er ge
legenheid zjjn tot het koopen van kleine
brochurca die het streven der Orde uiteon-
tten.
Eenige muziek zal aan dezen avond vor
mden worden; hiervoor werd de medewer
king toegezegd van den heer Mooy (orgel)
mevr. J. Vos—Krijger (alt) en mevr. A. t.
Maanen—Martin (sopraan).
Entrée zal er niet geheven worden, ten
einde iedereen in de gelegenheid te stellen
de lezing to hooren.
Verder verwijzen wfl naar de advertentie,
welke in dit blad voorkomt.
Interview met schipbreukelingen.
In de kromming van de Binnenhaven, waar
de lange huizenrij aan den overkant ten
einde loopt, kort onder den «teenen wal van
het diepe water, lag het vol van aangedreven
rommel, oud# platte schuiten en houten vlotten.
En toen we Zaterdagmorgen daar ergens van
den kant stapten op een afgedankt „over-
haaltje", dat kraakte en kreunde en heen en
woer schuurde en schuin, wiebelend-dreinend
op de klotsende kabbels hobbelde toen
gebeurde het dat we geheel onveiwachts op
dit glibberige dekje uitgleden en languit
tegen den grond smakten, met de beonen,
den rug, met do armen in het kille
water dat tot halverwege over de lage reeling
was geloopen vlak naast een openstaand
luik, waarin de vloed vol gedruisch werkte
en woelde en waardoor een corpnient monsch
gemakkelijk kon verdwijnen om nooit meer
>oven te komen.
„U heeft geen zeemansbeenenriep iemand
van het havenkantoor, die van het grasveld
af met nog anderen het orgeval had gade
geslagen.
Edoch, eer men haastig toeschoot om een
pereman voor den verdrinkingsdood te be
waren, stonden we al weor goed en wel
overeind, klauterden vlug van deze balf-
zinkende bak op eeD dikken tros, werkten
ons kletsnat liobaam vervolgens bjj een zwaar
anker omhoog en kwamen eindelijk aan boord
van de Engelsohe „smak", don kleinen visch-
schoener, die j.1. Vrijdag door de sleepboot
jSimson" onkenbaar verwoest hier binnen
werd gebracht.
Het scheepje, dat met 600 vaten haring
van Lowestoft naar Vlaai-dingen moest, was
inderdaad geweldig toegetakeld op zjjn eerste
reis naar Holland. Een gedeelte van de ver
schansing aan stuurboord was vernield en
tot splinters geslagen, de bazaan en het
groote zeil en de fok zijn totaal weggescheurd,
wat men duidelijk kon opmerken aan de
flarden die hier en daar nog slechts overbleven
van de groote lappen. De boegspriet iB als
een lucifer afgeknapt, enkele ijzeren voor
worpen zijn verbogen en in het tuig hangen
lijnen en blokken die bet in den stormloop
moesten opgeven en nn als verminkte brokken
bij de matten neerbengelden. Overal om je
heen waren sporen van harde en schokkende
windatooten, van razende, beukende, hoog-
rollende golven, van verraderlijke grondzeeljes
die niets sparen.
De equipage, kapitein John Nowley, de
stuurman John Smawles en de matroos Arthur
Gooddn, de verongelukte bemanning bad de
wijk genomen onder het dek van hun note-
dopje. Door een vierkant gat van een kelder-
donker roefje achterin, een nauwe opening
waardoor selfs een acrobaat zich met moeite
had kunnen wringen, kwam je langs een
stijl trapje in de zoogenaamde zit- en slaap
kamer van de opvarenden. Het smalle deurtje
ervan, dat niet goed meer gesloten kon
worden, liet nauwelijks genoeg licht en lucht
in voor dit drietal ademende wezens. Alles
droeg daarbinnen de kenteekenen van ver
val en ouderdpm en armoede. Vlak vooruit
zag je de roode wangen en de bijna gloeiende
pijp van een snorrende potkachel, waarop een
pan met vet stond te dampen, zoodat de benauw
de atmosfeer in het bedompte hok niet frissoher
werd door deze uitwaseming. Links en rechts
ontdekte je een stinkend-vuil krot, met gore,
verwaarloosde katoenen degens op een hoopje
aan het voeteneind, een paar kleine hoofd-
kuisens stijf g®»topt met zeegras en een
grauwe 'voddige zakkon. Doze vaste houten
kribben dienden als bedsteden en wanneer de
Inikjes, die nu op het vloertje lagen en niet
grooter waren dan een halve meter in 't vier
kant, voorzien van ijzeren tralies en werveltjes,
gesloten werden, leek het geheel wel iets op
een kooi voor wilde dieren, op een cel
geschikt om misdadigers eenzaam op te sluiten.
Waarlijk, je vroeg je zelf af bij het rond
kijken in hoeken en gaten, hoe het mogelijk
is, dat een reederjj van J. Harwey to Little
Hampton, die veracheidene schepen in
vaart heeft, soo'n trenrig type naar zee laat
gaan en een stuk of wat menschen op die
er feitelijk aan waagt. Het heele ding
maakte uit- en inwendig des indrnk van eeD
opgeknapt wrak, dat eigenlijk al lang onder
de bjjl moest.
„Ik vaar al 84 jaar", zei de stnnrman
een ferme kerel, wien wel een woord van lof
toekomt voor zija voorbeeldig gedrag tijdens
de reis, daar h(j in de moeilijke, gevaarlijke
oogenblikken, waarop zijn chef, de 51-jarige
kapitein, vanwege de uitputting ten slotte niet
zoo aotiet meer was, met taaie volharding,
met moed, met zeemanskunst heeft gehandeld,
volgens rondborstige verklaring van zjjn kame
raden, speciaal van den kapitein zelf, die nu
een beetje op dreef was gekomen na drie
dagon en evenzooveel nachten niet uit de
kleeron te zijn geweest. ,,Ik vaar al 34 jaar,
meneer, maar als ik vandaag of morgen weor
behouden in Engeland kom, dan ga ik direct
van boord, want ik wil niot langer op zoo'n
ellendige schuit m'u leven in de waagschaal
stellen. De rcederg moest wijzer wezen, zegt
u jawel, maar ae heeft er glad maling aan.
Hadden we niet net zoo goed naar den kelder
kunnen gaan met zoo een afgeloefd schip
„Maar li}j was toch in Lowestoft nog goed?"
viel de kapitein spottend in, die aan een laag
tafeltje was gezeten en erg gemoedelijk een
sigaar rookte. „Het kan mjj weinig schelen",
hernam bjj terwijl zware rookwolken uit zijn
1 naar het zoldertje opkringelde, „ai moet
ik met nog zoo'n groot lor naar Australië,
Amerika, Japan, Rusland, DuiUchland, Frank
rijk, Italië, Spanje het hindert me geen
steek. Maar niettemin, nn we veilig in 't
Nieuwediep liggen, moet ik eerlijk zeggen
dat 'k recht in m'n schik ben, want we hebben
het buiten bij het randje af gehaald, maar
God is ons goedertierend geweest. Ziehier
de korte toedracht der reis. Maandagmiddag
3 uur dat was op den Isten December
vertrokken we met tamelijk goed weer van
Lowestoft. We gingen onder zeil en liepen
vlot weg met Z.Z.O. wind. Dinsdag kregen
we het Maasvuurschip te zien, doch daar we
een verkeerde koers namen, konden we geen
i vinden. Iotujsohen kwam er Z.W. wind
met harde bries opzetten en het duurde niet
of felle vlagen storm en klappen water
maakten het zoo bar, dat we de zeilen moesten
reven en handen vol werk kregen om alles
aan dok zoo goed mogelijk te verzekeren.
We werdon af en toe door geweldige zeeën
onthaald, maar de oude kazt hield zich vrö
goed. Dos nachts dreven wo in een onpeil
bare duisternis rond en toen er Woensdag in
de vroegte wat opening in het zwart kwam,
bleek de zee zoo moeilijk, dat een flinke
portie onverschrokkenheid niet overbodig
Het water rolde zoodanig over bet
dek, dat allee herhaaldelijk blank stond en
er meer onder dan boven zaten. Door-
waternat, verklenmd en slap van ellende
stonden we op onze post en konden niet
verhiuderen dat de eenigste boot die we be
zaten, van boord werd geslagen. Even later
hoorden we de zeilen klapperen en scheuren
en we zagen de stukken overal heen vliegen.
Toen kwam een Engelseho smak (visch-
schoener) in de buurt en deze zou probeeren
om ouz cp sleeptouw te nemen, maar dit
lukte niet, want de zee stond zoo hoog en
hol, dat we elkaar onmogolijk konden naderen.
Den heelen naoht bleef de kapitein van de
'c in den omtrek, doch eerst Donderdag
en kon bij bi} ons langs zij komen. Hij
stelde m(j voor om weer naar Lowestoft
terug te keeren, dan zou hij mij op dien
tocht behulpzaam z)jn, maar dat wilde ik ciet
toea liet hjj mij in den steek. Dienzelfden
dag waaide weer een groot deel van de
zeilen en 'z middags 4 uur worden we door
een stoomboot gezien. De kapitein ervan, die
op weg was naar Antwerpen, liet een boot
uitzetten en men vroeg ons of we soms van
boord wilden, maar ik gaf te kennen, dat ik
hierin geen zin had, hoewel het oigenljjk
wel noodig was geweest, want tuzschen Wijk
aan Zee en Egmond gekomen, was ons schip
niet meer dan een wrak dat elke minuut
voor goed to pletter kon slaan. Als een
kriyaienvleugel werden we in den orkaan
voortgedreven en eerst Vrijdagmorgen bij do
Zoiderhuaks pikte de „Simson" ons ge
lukkig op en werden we naar hier gesleept.
Hot werd hoog tijd, want we waren van
Maandag af zoo wat gedurig druk in de weer
geweest on gevoelden ons bek-af door dat
aanhoudend vechten tegen de branding."
Hier zweeg de kapitein en toen we infor
meerden wat hij nu verder zou doen, ver
klaarde bij, dat de reiz binnendoor zou ver
volgd worden als h|j afgehandeld had met de
Sloepbootmaatscbappjj en zija zchip weer
voldoende hersteld was om over Amsterdam
Vlaardingen te bereiken.
kronen Oostenrijksche locaalspoor, een stuk
500 dollar 4 pet. Union Goudbond. Van het
•tuk der Union Goudbond ontbraken de
coupons tot 1918, terwijl bij de overige
stukken de coupons 1910, 1911 en 1912 er
nog aanzaten. De Russen werdea aangenomen
ter incasso, waarvoor de bank een re?u af-
Voor de andere stukken heette het, dat
men nog oerst moest correspondeeren over
de waarde. Intusschen bleken de effecten in
de registers der gestolen effecten aangetee-
kend. Aan de vrouw werd gezegd, dat men
haar sou schrijven. Doch zij antwoordde:
„Wat hebben de buren er mee te maken.
Ik kom wel terug!" Ea zü ging heen.
Onmiddollijk werd do politie verwittigd,
die zich heel de week op het bureau gereed
hield, om op den eersten oproep aan het bijkan
toor der Discontobank te komen. Donderdag
kwam de vrouw terug om het geld te halen.
Men hield haar eren aan de praat en in
dien tusschentijd kwam de politie, die haar
arresteerde. Het bleek te zjjn mej. B., uit
draagster van oude kleeren.
Gebleken is, dat in 1910, toen de diefstal
gepleegd werd, een bnurman van vrouw B.,
zekere K., begrepen had hoe de toedraoht
was en eenigen tjjd na het onderzoek door
de politie heeft K. met een zekeren T. een
deel van de effecten verzilverd. Van de
f 3100 kreeg vrouw B. slechts f 800, en,
teleurgesteld, wilde zij later van verkoop
niet meer hooren I K. had om haar bang te
maken nog een advertentie geplaatat eh de
politie had toen een week vergeefs gewacht1
of iemand de brieven op die advertentie zou
komen halen. Eq nn heeft ijj Zaterdag zelf
haar geluk beproefd I
Brutale aanranding.
Een looper van de Ontvang- en Betaalkas
bad Zaterdagmiddag te half drie geld grind
bij de firma Ormondt en Van Senden, com-
mizsionnairs in effecten, Spui 23/29 te Am
sterdam. Toen h(j met zijn portefeuille, waarin
zich een bedrag van pl. m. f 20.000 bevond,
de trap af ging, werd hü plotseling aange
vallen door een man, die hem met een hard
voorwerp een slag op het achterhoofd toe
bracht, waardoor een bloedende wonde ont
stond. De looper riep em hulp, doch de
aanrander, die het blijkbaar op de portefeuille
voorzien had, wist te ontkomen.
De looper kon van z\jn aanvaller een uit
voerig signalement aan de politie opgeven.
Een oude diefstal ontdekt.
Dezer dagen kwam een uitdraagster aan
een bankinstelling te Amsterdam eenige
effecten te koop aanbieden, waarvan bjj
ondersoek bleek, dat zij ongeveer drie jaar
geleden op de lijst van gestolen effecten
geplaatst waren. De vrouw is door de politie
aangehouden en in verband met haar opgaven
werden nog twee andere personen opgesloten,
die haar vroeger behulpzaam zijn geweest
bij het vorkoopen van andere geldswaardige
■tukken, eveneens afkomstig van boven
bedoelden diefstal.
De bestolene is een bejaarde dame, die
gewoon was haar geldswaardige papieren,
ter waarde van ongeveer f 6000, tusschen
de voering van een bovenrok genaaid te
bewaren. Toen de thans aangehouden uit
draagster eens bij haar thuis was geweest,
om wat oude kleeren op te. ruimen, was de
rok, die de geldswaarden bevatte, ook ver
dwenen. Men dacht aan een vergissing; de
rok werd inderdaad in de uitdragerij ge
vonden, maar toen ze was opeDgetornd,
kwam er niets uit te voorschijn. Het heeft
politie toen niet mogen gelukken den
diefstal aan het licht te brengen.
Inzake doze effecten-verduistering meldt
i. „Tel." nog, dat Zaterdag zich aan het
bijkantoor hoek Lridscheatraat en Keizers
gracht van de Disconto- en Eflectenbank te
Amsterdam een ongeveer SS-jarige vronw
aanmeldde, die effecten en coupons ter ver
zilvering aanbood. Er waren coupons bQ van
1910, soodat het den chef van het bijkantoor
eenigzzins verdacht voorkwam. De vrouw
bleek niet al te zeer op de hoogte te sQn
van de waarde der door haar aangeboden
stukken. Er was één stnk 2500 francs
Russische leeaing-1906, een stuk 3 pet. 2000
Loodswezen.
De voor rekening van het loodswezen te
Hoek van Holland gebouwde gasfabriek is
in gebruik gonomen.
Dit is de eerste gasfabriek in Nederland,
waar z.g.n. Blaugas (zoo genoemd naar den
uitvinder), wordt gestookt. Dit gas wordt
vloeibaar gemaakt en in daarvoor bestemde
ij teren flesschen naar do verschillende lichten
en gasboeien langs do geheele Nederlandsche
kuet gebracht. Elke flesch bevat 10 K.G.
vloeibaar gemaakt Blaugas. In verband hier
mee zullen wellicht binnen afzienbaren tijd
de nu gebruikte gastransportachepen met han
groote ketels buiten dienst gesteld kunnen
worden. („N. R. Ct".)
Vrije uitoefening der geneeakunat.
Volgens hot „Nbl. v. Friesl." meldde zich
dezer dagea in het gazthuis te Bremon een
boerenknecht aan die een lintworm had.
Een mtjner vrienden ried mij aan, ver
telde hjj hot dier te vangen met een
vizchhaak, met een stukje spek er aan. Ik
maakte zulk een haak gereed, bond hem aan
een koordje en slikte hem in. Na 24 uren
gewacht te hebben, om den lintworm gelegen
heid te geven aan te bijten, wilde ik de lijn
uittrekken, maar de haak bleef in do maag
vaztzitten.
Men onderzocht den lintwormvisscher met'
X-stralon, en zijn verhaal bleek juist. Hij
heeft nu een operatie ondergaan, die hem
van den haak en van den lindworm tegelijk
heeft bevrijd. En laten we hopen, tevens van
zijn domheid.
Hat gebeurde te Zabern
Do rijkikanaelier Von Bethmann Hollweg
it Donderdagavond in zijn salonwagen naar
Donaueschingen, waar op het oogenblik de
keizer verbluf houdt, vertrokken. Of hjj als
rijkskanselier zal terugkeeren is de vraag,
die thans in geheel Daitschland besproken
wordt.
Het fBerliner Tageblatt" schrijft
„De heer Von Bethmann Hollweg zal,
hieraan kan niot getwijfeld worden, den
Keizer z\jn ontslag aanbieden, doch bij sal
dit verzoek niet handhaven, wanneer tijdens
de conferentie de beslissingen genomen wor
den, die hij absoluut dringend noodig acht.
^anneer niet alle voorteekens bedriegen,
heeft het protest van den Rijksdag groote
uitwerking gehad- Men schijnt eindelQk de
diepte en de beteekenis van da veroctWMr-
digirg, die thans in Daitschland heersoht,
begrepen te hebben, en de slechte raad
gevingen, waaraan tot nu toe gevolg gegeven
werd, hebben veel van hun bewijskracht
verloren".
Donaneichingen, 5 Dec. Da keizer ont
ving den rijkskanselier, den stadhouder van
het Rijkslaud, graaf von Wedel en generaal
von Deimling om hem inlichtingen te geven
over het gebenrde te Zabern.
De keizer bepaalde, dat het garnizoen uit
Zabern voorloopig naar de exercitieterreinen
zal worden overgebrasht. De afdoening van
de behandeling der zaak voor den krijgs
raad zal bespoedigd worden.
De keizer vertrekt met i\jn gevolg heden-
namiddag 5 nur per extratrein naar Stutt-
gart, de Rijkskanselier gaat weder naar
Berlijn.
De berichtgever van de „Köln. Zeit.'
Berlijn seint, dat volgens door hem ontvangen
modsdeelingen, het onderhoud te Donaue-
■ohingen tusschen den Keizer, den stadhouder
van Elias-Lotharingen en generaal v. Deim
ling hoofdzakelijk ten doel had de samen
werking tusschen de civiele en militaire
antoriteiten in Elsas te herstellen.
De veronderstelling, dat de rijkskanselier
den Keizer sgn ontslag sou aanbieden, ia,
volgens door den berichtgever ingewonnen
inlichtingen, onjuist. Het is selfs onwaar-
dat er wijziging te wachten is in
ambten.
De klearachtvrouwan.
Londen, 5 December. Te Kelmorlie, een
badplaats bij Glasgow, is een groote, onbe
woonde huizinge geheel verbrand. Vermoedelijk
is dat het werk van kiesrechtvrouwen. Het
bouwen van het huis heeft 25.000 pd.st. gekost.
Londen, 5 December. De schade door het
verbranden der huizinge te Kermorlie wordt
op 60.000 pd.st. geschat. In de nabijheid zQn
geschriften van kiezrechtvrouwen gevonden.
Een aanalag.
Braziel, 5 December. Bjj de begrafenis van
een socialist te Humbeek werd gisteren voor
in den stoet een roode vlag ontplooid. De
geestelijke deelde de socialisten mee, dat hU
die vlag niet wenschte te volgen en weigerde
den stoet naar het kerkhof te begeleiden,
's Avonds heeft een socialist, van den Abeele
genaamd, sich naar de woning van den
geestelijke begeven en dezen en zijn dienstbode
met revolverschoten licht gewond. Daarna ia
hij zichzelf bij de politie gaan aangeven.
Zeebeving.
Het stoomschip „Lotus" van de Mtssageries
Maritimes heeft bij aankomst in Marseille ge
meld, dat het Maandag j.1. in de straat van
Messina door een zeebeving bjjna vergaan is.
Het was ter hoogte van Reggio, in welk stadje
denselfden dag een aardbeving is waargenomen.
Trouwbelofte.
Michael Hurley, een millionair te St. Louis
(V.S.) is door barones Ursula von Kalinofski
te Wieabaden in rechten aangesproken voor
•en schadeloosstelling van zes millioen galden
wegens het breken van trouwbelofte.
In Jali 1912 heeft eischeres te Parijs met
Hurley kennis gemaakt, onder eigenaardige
ometandigkeden. Beiden deden oen toertje in
den omtrek, toen hun auto's in botsing kwamen.
Hurley werd uit z(jn tuf geslingerd en kwam
met oen sierlijken bocht in die van eisoheres
terecht. Twee dagen later vroeg hij haar hand.
Sedert dien heeft de barones naar zij zegt
meer dan een millioen ter voorbereiding van
huwelijk uitgegeven.
MGEZORDER.
Orthodoxe manier van strijden.
Zeer geachte Heer Redacteur!
In een verkiezingsblaadje van de orthodoxe
Kerkelijke Kiesvereeniging „De Ned. Herr.
Kerk", uitgegeven den 25sten November j.1.
bij gelegenheid van de verkiezing van ge
machtigden in het Kiescollege der Ned. Her
vormde Gemeente alhier lees ik in eon
artikel, getiteld „Liefde", dat opwekken wil
om uit liefde tot de Kerk op de orthodoxe
candidaten te gaan stemmen, o.a. het volgende:
„li het geen onbegonnen werk aan leden
in een gemeente, die zoo o p s e 11 e 1 ij k
verwoest wordt alz hier te Helder,
voor te houden: „ge moet onze Kerk, uw
Kerk liefhebben
Toch niet, geloof ik. Alz de liefde maar
eebt is, diep zit, is ze onuitroeibaar.
Trouwens, wat die Kerkeraad ea dat Kies
college op het oogenblik doen, dat doet wel
de K«rk, want die leden zijn allen wettig
gekozen, maar gij sijt er toch ook nog en
't iz tooh me! uw pro'.eet, dat het Evan
gelie van Gods genade in Chris
tus van de kansel w o r dt' ge wee r d,
alsof het iets minderwaardigs
ware, terwjjl schamele mensche-
1 ij k e wijsheid er voor in de plaats
wordt gesteld.*)
Het is toch mst uw protest, dat geregeld
door don Kerkeraad aan Classicaal- en Pro-
vinoiaal Bestuur en ook aan de Synodo de
leugen wordt verteld, dat de Gemeente to
Helder het wettig getal predikanten van 3
niet kan verkrijgen, omdat er geen geld
tor is.
Dit is een dikke lengen, de leuge
naars zjjn onze twee predikanten
Poort en Onnekes en de geheele
Kerkeraad, hoofd voor hoofd; en
indien de genoemde bestoren
die leugen slikken, maken ze sich
dus schuldig aan diezelfdeleu-
g e n. Want als men een flink orthodox man
in de vacaate plaats beroept, sal er wel
geld zijn.
Broeders, om die leugen aan het licht te
brengen, daarom most ge stemmein gaan in
de Nieuwe Kerk op Woeesdag 26 November
a.s. en stemmen op de mannen, genoemd alz
candidaten aan het hoofd van dit blad. Ik
vertrouw toch, dat ge voer de waarheid »(jt
i tegen de lengen?" enz.
Ja hensch, M. de R., zóó staat er, terwjjl
de schrijver van dat artikel over „Liefde"
toch heel goed weet, dat niet de mo
dernen het beroepen van een
orthodoxen predikant tegen-
honden, maar de orthodoxie (alz
zoodanig) zelf dat verhindert.
Verder lees ik in 't bovengenoemde ver-
kiesingtblnadje nog dit:
„Indien ge nwe kerkelijke belasting niet
betaald hebt, hebt ge toch het recht asn
deze stemming deel te nemen," enz.
Zóó kweekt de orthodoxe schrijver bet
zedelijkheidsgevoel bij zija geloofsgenooten
aan. Bsn{jde, wie kanZou het toevallig zjjn
dat hij z(jn bericht met een dikken zwarten rand
(een ronwrandl) omlijnt? Voor hem hoop ik
het niet!
Ik sal verder op het door mij aangehaalde
geen critiek leveren. Het spreekt genoeg voor
zichzelf! Ik vind het echter jammer, dat d®*e
schoone woorden, die de orthodoxie in onze
Kerk zoo juist kenmerken en haar geest zoo
volledig weergeven, in zoo kleinen kring
gelezen zijn (men heeft n.1. het bovenbedoeld
verkiezingsblaadje nagenoeg alleen onder
orthodoxen verspreid). Daarom vraag ik voor
't bovenstaande beleefd een plaatsje in Uw
veelgelezen blad, opdat zoo velen mogeljjk
van deze verkwikkende lectnnr knnnen ge
nieten en niet alleen de „broeders" hier
boven genoemd de bevoorrechten zullen zjjn.
beleefden dank voor de verleendo
plaatsruimte.
Hoogachtend,
Uw dn-,
D». J. W. Poort.
Spstieering van mjj. J. W. P.