KLEINE COURANT 't Vliegend Blaadie voor ^Blder, 7mxaiP Wiaringan en Annm Paulmwna Ho. 4360 Woenidag 10 Deoember 1918. 4l»te Jaargang. 't Vliegend Blaadje p. 3 m. 50 ct., fr.!p,,poit 75 ct,, bnitenland f1.35 l're- J Zondagsblad 37J 46 10.75 idagsblai deblad (Voor het bnitenland bij vooruitbetaling.) Advortentiën van 1 tot 5 regelt (bij vooraitbetaliag) 30 cent. Elke regel meer6 Bewijj-exemplsar2| Vignetten en groote letter» worden naar plaatsruimte berekend I Uitgaven O. DE BOER Jr,, HeM8Fs Bapeaai Kenlagetpaat 29. intere. Talaf. 60. Qpgava vin da alhier gevestigde en vertrokken portonen. Oeveatigd. Naam: Beroep: Woonplaat»Van: Oei. J.Prin», ierg.-mach.dr., Molengr.22,N.-Niedorp. N.H. T. v. Manen, mat r.-kleerra.Kon ing»tr.l 6,N.-Helvoet. M.A.Engel», a»».-apoth„ Weititr.59, Rotterdam. RC. H. Brouwer, »erg.-Vonst., PietHeinitr.öl, A'dam.N.H. Wed.W.Schonewil, z.,2eVroonBtr.24,N.-Scharw Wed.M. de Wit, Achter-Binnenhaven, R'dam. N.I. J.Muntjewerf, kruidenier, Julianadorp, Zijpe. N.H. T.Marskamp,marin.,Achtei'gr.Z.-Z.51,Hellevoet»l. K.Kramer, stafmuzikant, Midden»tr.l05,Hellev.»l. A. Stegman, metielaar, Jonkerstr, 52, Enschedé. M. Koehof, korp.-konst., Basstraat 46, A'dam. R.O. J.Q. W.Bolomeij,maj. Art.,Hotelden Burg,'s-Hage. N.H. Q. Rijkeboer-Bo», z„ Weezemtr. 27, Terschelling. H. Broekhuizen, *tafm., Kerkgracht 48, Delft. R.C. C.Bakker-de Ridder,Oudekerkstr. 5b, Texel. D.G» J. Tegelaar, zeeman, Wachtstraat Ha, Texel. N.H. P. Philip», bloemist, Breeitraat 31, Hillegom, R.C. L.J.Mostard, werkman,Janzenttraat59,'s-Hage. N.H. A.Hillebrand,»erg,-hefm.,Rozen»tr.8G,N.-Helvoet, Naam: Beroep: Van: Naar: GeL J,v.d.Berg,korp.-stoker,].in'tVelt»tr.l02,Naarden.R.C. J.H.U.Verhaegh, kap. Inf., Hoofdgr. 33, 's Bosch. Wed.P.Polderman,Station»dw.»tr.8,Apeldoorn.Ger. C. Koning, kap. Inf., Dijk»traat39A, Haarlem. N.H. H. Kremer, «erg.-kok, Botha»tr. 47, Groningen. J.T.H.v.Weeren,2eluit.Art.,DükstraatlO,Arnhem. A.ri.C.Heijdemar.kap.t.z .Hotel den Burg,'» Hage.Rem. K. Geus, machinist, Molengracht 12, Haarlem. Ger. G.J. Blom, visscher, Buitenhaven 37, Velten. N.H. Wed. W. A. Vinken, Dijkweg 99, Voorburg. R.C. HIEUWSBERICHTEH. HELDER, 9 December. St. Nicolatt In dt Witte Biotcoop St. Nicolaas was Zaterdagmiddag in de Witte Bioicoop aanwezig om alle kinderen, dio daar waren, een geschenk te geven. Onderwijl genoten ze van een uitgezocht kinderprogramma: een heel aardig Kerst-of St. Nicolaas-verhaal van eene arme moeder, die voor baar goedheid beloond werd, de lotgevallen van Tom Poucs en een grappig nummer, waarbij V«®1 gelachen werd. Aardig waren de vallende zneenw buiten en de wijze waarop men er in gezlaagd was de illnsie te wekken, alzof werkelijk een heel kleine jongen in een notedop zat, zooals het verhaal luidde. De kinderen en er waren er heel wat kregen eon prenteboek van St. Nico laas, die met zijn staf aanwezig was. St. Nlcolaaa In de Fröbelschool. Vrijdag waz-ie al geweest voor de heele kleintjes; Zaterdag kwam h(j voor de kleinen en Maandag zou hij voor de naaimeisjes komen. Hij had het dus druk, de St. Nicolaat. Zaterdag woonden we zijn intocht bij. Dat h(j met gejuich ontvangen werd, behoeft geen verklaring. Ze hadden zich er zoo lang op gespitst, die kleintjes, de juffrouw had er over gesproken soms wel met hem ge dreigd. En ze hadden znlke aardige versjes geleerd en spelletjes tegen dat-ie kwam! En daar stond h(j nu, midden in den kring en schouwde met genoegen aau die bewegings spelletjes, die „de oude toovenaar", een heel kleine kleuter, voordeed en die xe allemaal zoo precies nadeden. Een trompet maken, een bril, een schaar, een wip, een schommel, 't Ging op de maat met bevallige bewegingen. Een extra feesthoed hadden ze op, trechter vormige steken, in navolging van den kleinen kleuter, die voordeed, en die soo'n aardig gezelschap had in een klein bakkertje. En aardige versjes dat ze tongen! Dat geschiedde in 't oene lokaal en toen 't daar afgeloopen was marcheerde de heele troep, parmantig in den marzch, naar een ander lokaal, dat een feestelijk aanzien had. Vlijtige handen repten zich, om hen daar te voorzien van speculaas, moppen, krieken en meer van die dingen, die zoo met den verjaardag van Sinterklaas in overvloed ver schijnen. Wat hadden t'een schik, dat kleine volkje. En versjes dat ze konden. Nee maar, niet zoo'n beetje. St. Nicolaas stond er versteld van. Hjj kon over 't algemeen tevreden zijn, zei-ie. Natuurlijk waren er ook wel oen paar, die wat op hun geweten hadden, wier hart aan 't kloppen ging, toen Sinterklaas sprak van den zwarten knecht, die wegens drukte er niet »fln kon, maar wellicht nog kwam! En toen-ie niet kwam, liet Sf. Nicolaas het groote boek balen, waar alles in opge- teekend staat en riep er zoowaar een paar naar voren. Dat gaf ontsteltenis en tranen i>J jeugdige zondaars. Op belofte van beterschap konden ze eohter weer gaan. D'er was ook een poppenkast, waar tafe- reelen uit de geschiedenis van Roodkapje gespeeld werden. Wat leefden ze mee! Zoo zelfs, dat ze wel eens „ja, juffrouw!" in plaats van „ja, Roodkapje", of „ja, Jan Klaassen" antwoordden. En weet je wat ze ook leuk vonden: die bewegingen bjj hun liedjes 1 Ze mochten, als dat zoo te pas kwam, eens op de bank trommelen. Als een kind z(jn handen en ztjn mond niet hoeft stil te houden, dan leeft het! Een aantal moeders volgde met belang stelling de pret der kleintjes. Nu 't was ook voor haar een heerlijk gezicht. St. Nioolaaafeeet Mariniers Cantlne. 't Was j.1. Vr^dagavond een avond vol pret en jolijt voor de kinderen van Onderofficieren der Marine en enkelen van de Landmacht. Ruim 840 kinderen deden er aan m en daar velo ouders mede kwamen, was de groote zaal van de Mil. Cantine aan Buitenhaven tjokvol. Evenals vorige jaren, wat het initiatief tot het houden van oen feestavond, uitgegaan van de afd. Willemsoord van den Alg. Bond van Onderoff. der Eon. Marine en het Korps Mariniers, hoewel de gelegenheid tot deel name voor de kinderen van leden en niet- leden werd opengesteld. Die jaarljjksche feesten sjjn steeds wel geslaagd, maar thans is dat woord er in dubbele mate op van toepassing. Buiten de prijsuitreiking door St. Nico laas en zijn knecht het onontbeerlijk nummer van ieder programma was alles nieuw. Vooreerstde pantomime Pierrot en Harle kijn, of de lustige Vagebonden, waarin de zes fraai gecoitumeerden, door den heer v. d. Made gegrimeerd, de kinderen, en niet minder de ouders, deden schndden van het lachen. Daarnade echte, onvervalschte, oud- Hollandsche Poppenkast, vertoond door de hoeren Everaard en Snor, die de vermaarde mimes en zpreekmethoden van Jan Klaassen en s(jn helpers zoodanig wisten voor te stel len en te uiten, alsof zjj hun gacsche lever nooit anders hadden gedaan. Als derde nieuwigheid was er: de Bios coop van het Mil. Tehuis, die oen groote reeka, voor de kinderen goed te begapen beelden op het doek bracht, waarbij ton overvloede voor explicatie werd gezorgd. Toen daarna St. Nicolaas en zjjn knecht bun intocht hielden, klonk hen uit de kinder monden een voor die gelegenheid expres vervaardigd huldelied tegemoet. Van de prijten on de vele versnaperingen behoeven wij niets meer te zeggen, dan dat er vol-op van alles was, en alles naar rato. Een woord van lof aan de Commissie mag bier niet ontbreken. Tot in de kleinste bijzonderheden was alles vooraf geregeld en de dames en liecren kweten zich op loffelijke w\jze van de aangewezen taak. Daarom liep alles zoo vlot van stapel. De voorbereiding moet zeer veel tijd en jeite hebben geëiacbt, maar het resultaat was dan ook, dat er maar één roep werd gehoordZód nog eens weer „Vaderland en Oranje". De osderofficiersvereeniging „Vaderland en Oranje" had Zaterdagavond in „Casino" een feestvierende -vergadering. De nieuwe voorzitter, zooals h# zich zelf aandiende, de heer Kokelaar, riep de aan wezige dames en heeren het welkom toe. De vereeniging meeDde dat ook zjj de her denking van onze Onafhankelijkheid niet merkt mocht laton voorbijgaan en had daartoe dezen avond georganiseerd. Die her denking, z\j het dan ook op bescheiden schaal, zou ook bestaan in een apotheose, waarvoor de costumes geleverd waren door heer de Graauw en die dus, zeide de voorzitter, mooi zouden zjjn. Voorzitter herinnerde er aan dat er bestaat n „Ons Belang", het Sanatoriumfonds, welke schoone instelling zeer zeker dient gesteund te wordea. En daarom deed hjj namens O. V., die anders nooit een collecte hield, thans een oproep om het liefdadig- hoidebloompje, dat straks door eonige jonge dames zon verkocht worden, te koopen b 10 cente ofmeer. Het scherm ging op voor de apotheose. Daar stond de Nederlandsche Maagd om geven door de vorstelijke personen van 1818 en H. M. de Koningin en grootwaardigheids- bekleeders aan de andere zijde, b($ het schild 1918. Elf jooge dames in kleurige gewaden stelden ieder .met een wapenschild onze provinciën voor. 't Was een prachtige groep 1 Bij het Oude Wilhelmus verhief zich de heele en zong mee. Door de deelnemers aan do groep werd een toepasselijk lïod in 3 coupletten gezoDgen; heel aardige woorden van K. Natuurlijk werd er goapplaudiseerd en zoo zagen we de groep nog een paar maal, ver licht door Bengaalach vuur. Het verdere deel van den avond werd gevuld door twee tooneelstukken. Het eerste, een drama „De ontknooping" werd uitstekend gespeeld. De hoofdrollen waren in handen van kenners. Van de typeering had vooral Bram, de souffi sur veel werk gemaakt. Na do pauze werd gegeven het tweede stukje, „Mevrouw op reis" dat ook had kunnen heoten„De gevolgen van een leugen". Koddige situaties en weer flink spel. De - en tanterollen waren puik en dejoDge echtgenoote niet minder. Do neef „Van Bruggen, uit den Bèg" had de (ypeering beat ingezien. Hij was „adorable" als fat en kwast. Ook met dit Btukje oogstten de executanten een welverdiend applaus. Mochten we een aanmerking maken, 'C zon zjjnwat rol vaster, hoerenbij zulk goed spel hoort dat. 't Was intusscbon- al bjj twaalven. Een bal zou den avond besluiten er was animo genoeg daarvoor, en waar 't Casino orchest de pauzes al op zoo aangename wijze wist af te wisselen zal ook van dien kant wel opwekking zijn uitgegaan. „Kunst aan 't Volk". Deze arbeiders-sangvereeniging gaf Zater dagavond in „Tivoli" een concert, waarop Mevrouw Truus Post, deolamatrice van Amsterdam haar belaogelooze medewerking verleende. Een uitgebreid en veeltjjdig pro gramma werd afgewerkt. In aanmerking nemende den groei dezer vereeniging en in verband daarmede de vele mutaties onder de leden, kan men, in 't al gemeen gesproken, de prestaties dezer ver eeniging roemen. Z(j telt vele goede en geschoolde krachten en de keuze der stukken is in overeenstemming met de krachten van het koor. Meerendeels werd goed en zuiver gezongen; wel was „Een bloemken" van Be(jers (mannenkoor) niet altijd zniver, maai daarentegen werd een nieuw nummer „Eens' van Otto do Nobel zeer goed en vooral in de slotregels zeer zuiver gezongen. Er wordt klaarblijkelijk veel en goed gestudeerd, ook de uitspraak van het Duitsch, een struikel blok voor de meeste dilettanten-vereenigingen, was ernstig bestudeerd, al was die, vooral in het tweede fraaie nummer „lm Walde ist Ruh" van Max Muller, niet steeds zuiver. Vooral de sisklanken in woorden als „Falsch- heit" en „Staohel" en „Sohmeichelworten" werden te veel op zjjn Hollandsch uitgesproken, maar de diepere eu- en ie-klanken waren tamelijk zuiver. Over 't algemeen vonden wjj het gemengd koor het best. De beide strijd liederen aan het begin en aan het einde (Marsch der arbeiders voor mannenkoor k capelln en De Internationale voor gemengd koor) klonken mede zeer goed. Er is een streven naar hooger bjj deze vereeniging, dat tot goede resultaten zal leiden als de ledenwisseling niet te veelvuldig wordt. Mevrouw Truus Post, deolamatrice sterdam) wisselde den sang af met eenige voordrachten. Allereerst een proloog van S. Bonn, gedicht ter gelegenheid van de opening der tentoonstelling van huisindustrie, voor eenige jaren te Amsterdam gehouden en aldaar door dezelfde artiste gezegd. S. Bonn, de jonge, aympathieke dichter, legt daarin al zjjn gevoel voor armen en misdeelden, van wier levens de tentoonstelling een beeld moest geven en de declamatriee gaf bljjk van dezelfde sympathieën, door de wifse waarop zij het vertolkto, hetgeen dus d< literaire waarde goed deed uitkomen. Een voudiger, maar eveneens van sociaal-demo cratische strekking was een gedichtje van jonggestorven Dirk Troolstra, „Moeder ga voor je kindje staan", dat meer pakte door strekking, dan door de dichterlijke waarde. Na de pauze droeg zjj nog voor een ballade van Hélèae Swarth, „Het Lied van de Zee" en Multatuli's „Kruissprook". Met alle bewondering voor de talenten dezer gaafde deolamatrice, hadden wjj dit forsche gedicht liever door een mannenstom hooren zeggen, dio, van grooteron omvang, meer de verschillende sprekende personen kan porso- nifiaeren. Niettemin wist mevrouw Post haar gehoor te boeien en was het geen wonder, dat zjj met stormachtig applaus bedankt werd. Orde van de Ster In bet Oosten. Door de Nederlandsche aideeliog dezer Orde zal op 11 Dac. a. s. eene lezing ge geven worden over: „Het Wezen van den Christus in verband met da komst van een Wereldleeraar". Zooals misschien aan weinigen der lezers bekend is, verwacht deze orde binnen niet langen tijd een groot geestelijk leeraar en zjj wil allen bijeenbrengen, die gelooven en hopen, dat spoedig een groot leeraar in de wereld zal komen. Mevr. Ros-Vrijman, een zeer begaafde spreekster, zal op Donderdag e. k. aan hen, die de lezing zullen bijwonen, uitvoeriger het er Orde uiteenzetten. Ook zal er ge legenheid zjjn tot het koopen van kleine brochurca die het streven der Orde uiteon- tten. Eenige muziek zal aan dezen avond vor mden worden; hiervoor werd de medewer king toegezegd van den heer Mooy (orgel) mevr. J. Vos—Krijger (alt) en mevr. A. t. Maanen—Martin (sopraan). Entrée zal er niet geheven worden, ten einde iedereen in de gelegenheid te stellen de lezing to hooren. Verder verwijzen wfl naar de advertentie, welke in dit blad voorkomt. Interview met schipbreukelingen. In de kromming van de Binnenhaven, waar de lange huizenrij aan den overkant ten einde loopt, kort onder den «teenen wal van het diepe water, lag het vol van aangedreven rommel, oud# platte schuiten en houten vlotten. En toen we Zaterdagmorgen daar ergens van den kant stapten op een afgedankt „over- haaltje", dat kraakte en kreunde en heen en woer schuurde en schuin, wiebelend-dreinend op de klotsende kabbels hobbelde toen gebeurde het dat we geheel onveiwachts op dit glibberige dekje uitgleden en languit tegen den grond smakten, met de beonen, den rug, met do armen in het kille water dat tot halverwege over de lage reeling was geloopen vlak naast een openstaand luik, waarin de vloed vol gedruisch werkte en woelde en waardoor een corpnient monsch gemakkelijk kon verdwijnen om nooit meer >oven te komen. „U heeft geen zeemansbeenenriep iemand van het havenkantoor, die van het grasveld af met nog anderen het orgeval had gade geslagen. Edoch, eer men haastig toeschoot om een pereman voor den verdrinkingsdood te be waren, stonden we al weor goed en wel overeind, klauterden vlug van deze balf- zinkende bak op eeD dikken tros, werkten ons kletsnat liobaam vervolgens bjj een zwaar anker omhoog en kwamen eindelijk aan boord van de Engelsohe „smak", don kleinen visch- schoener, die j.1. Vrijdag door de sleepboot jSimson" onkenbaar verwoest hier binnen werd gebracht. Het scheepje, dat met 600 vaten haring van Lowestoft naar Vlaai-dingen moest, was inderdaad geweldig toegetakeld op zjjn eerste reis naar Holland. Een gedeelte van de ver schansing aan stuurboord was vernield en tot splinters geslagen, de bazaan en het groote zeil en de fok zijn totaal weggescheurd, wat men duidelijk kon opmerken aan de flarden die hier en daar nog slechts overbleven van de groote lappen. De boegspriet iB als een lucifer afgeknapt, enkele ijzeren voor worpen zijn verbogen en in het tuig hangen lijnen en blokken die bet in den stormloop moesten opgeven en nn als verminkte brokken bij de matten neerbengelden. Overal om je heen waren sporen van harde en schokkende windatooten, van razende, beukende, hoog- rollende golven, van verraderlijke grondzeeljes die niets sparen. De equipage, kapitein John Nowley, de stuurman John Smawles en de matroos Arthur Gooddn, de verongelukte bemanning bad de wijk genomen onder het dek van hun note- dopje. Door een vierkant gat van een kelder- donker roefje achterin, een nauwe opening waardoor selfs een acrobaat zich met moeite had kunnen wringen, kwam je langs een stijl trapje in de zoogenaamde zit- en slaap kamer van de opvarenden. Het smalle deurtje ervan, dat niet goed meer gesloten kon worden, liet nauwelijks genoeg licht en lucht in voor dit drietal ademende wezens. Alles droeg daarbinnen de kenteekenen van ver val en ouderdpm en armoede. Vlak vooruit zag je de roode wangen en de bijna gloeiende pijp van een snorrende potkachel, waarop een pan met vet stond te dampen, zoodat de benauw de atmosfeer in het bedompte hok niet frissoher werd door deze uitwaseming. Links en rechts ontdekte je een stinkend-vuil krot, met gore, verwaarloosde katoenen degens op een hoopje aan het voeteneind, een paar kleine hoofd- kuisens stijf g®»topt met zeegras en een grauwe 'voddige zakkon. Doze vaste houten kribben dienden als bedsteden en wanneer de Inikjes, die nu op het vloertje lagen en niet grooter waren dan een halve meter in 't vier kant, voorzien van ijzeren tralies en werveltjes, gesloten werden, leek het geheel wel iets op een kooi voor wilde dieren, op een cel geschikt om misdadigers eenzaam op te sluiten. Waarlijk, je vroeg je zelf af bij het rond kijken in hoeken en gaten, hoe het mogelijk is, dat een reederjj van J. Harwey to Little Hampton, die veracheidene schepen in vaart heeft, soo'n trenrig type naar zee laat gaan en een stuk of wat menschen op die er feitelijk aan waagt. Het heele ding maakte uit- en inwendig des indrnk van eeD opgeknapt wrak, dat eigenlijk al lang onder de bjjl moest. „Ik vaar al 84 jaar", zei de stnnrman een ferme kerel, wien wel een woord van lof toekomt voor zija voorbeeldig gedrag tijdens de reis, daar h(j in de moeilijke, gevaarlijke oogenblikken, waarop zijn chef, de 51-jarige kapitein, vanwege de uitputting ten slotte niet zoo aotiet meer was, met taaie volharding, met moed, met zeemanskunst heeft gehandeld, volgens rondborstige verklaring van zjjn kame raden, speciaal van den kapitein zelf, die nu een beetje op dreef was gekomen na drie dagon en evenzooveel nachten niet uit de kleeron te zijn geweest. ,,Ik vaar al 34 jaar, meneer, maar als ik vandaag of morgen weor behouden in Engeland kom, dan ga ik direct van boord, want ik wil niot langer op zoo'n ellendige schuit m'u leven in de waagschaal stellen. De rcederg moest wijzer wezen, zegt u jawel, maar ae heeft er glad maling aan. Hadden we niet net zoo goed naar den kelder kunnen gaan met zoo een afgeloefd schip „Maar li}j was toch in Lowestoft nog goed?" viel de kapitein spottend in, die aan een laag tafeltje was gezeten en erg gemoedelijk een sigaar rookte. „Het kan mjj weinig schelen", hernam bjj terwijl zware rookwolken uit zijn 1 naar het zoldertje opkringelde, „ai moet ik met nog zoo'n groot lor naar Australië, Amerika, Japan, Rusland, DuiUchland, Frank rijk, Italië, Spanje het hindert me geen steek. Maar niettemin, nn we veilig in 't Nieuwediep liggen, moet ik eerlijk zeggen dat 'k recht in m'n schik ben, want we hebben het buiten bij het randje af gehaald, maar God is ons goedertierend geweest. Ziehier de korte toedracht der reis. Maandagmiddag 3 uur dat was op den Isten December vertrokken we met tamelijk goed weer van Lowestoft. We gingen onder zeil en liepen vlot weg met Z.Z.O. wind. Dinsdag kregen we het Maasvuurschip te zien, doch daar we een verkeerde koers namen, konden we geen i vinden. Iotujsohen kwam er Z.W. wind met harde bries opzetten en het duurde niet of felle vlagen storm en klappen water maakten het zoo bar, dat we de zeilen moesten reven en handen vol werk kregen om alles aan dok zoo goed mogelijk te verzekeren. We werdon af en toe door geweldige zeeën onthaald, maar de oude kazt hield zich vrö goed. Dos nachts dreven wo in een onpeil bare duisternis rond en toen er Woensdag in de vroegte wat opening in het zwart kwam, bleek de zee zoo moeilijk, dat een flinke portie onverschrokkenheid niet overbodig Het water rolde zoodanig over bet dek, dat allee herhaaldelijk blank stond en er meer onder dan boven zaten. Door- waternat, verklenmd en slap van ellende stonden we op onze post en konden niet verhiuderen dat de eenigste boot die we be zaten, van boord werd geslagen. Even later hoorden we de zeilen klapperen en scheuren en we zagen de stukken overal heen vliegen. Toen kwam een Engelseho smak (visch- schoener) in de buurt en deze zou probeeren om ouz cp sleeptouw te nemen, maar dit lukte niet, want de zee stond zoo hoog en hol, dat we elkaar onmogolijk konden naderen. Den heelen naoht bleef de kapitein van de 'c in den omtrek, doch eerst Donderdag en kon bij bi} ons langs zij komen. Hij stelde m(j voor om weer naar Lowestoft terug te keeren, dan zou hij mij op dien tocht behulpzaam z)jn, maar dat wilde ik ciet toea liet hjj mij in den steek. Dienzelfden dag waaide weer een groot deel van de zeilen en 'z middags 4 uur worden we door een stoomboot gezien. De kapitein ervan, die op weg was naar Antwerpen, liet een boot uitzetten en men vroeg ons of we soms van boord wilden, maar ik gaf te kennen, dat ik hierin geen zin had, hoewel het oigenljjk wel noodig was geweest, want tuzschen Wijk aan Zee en Egmond gekomen, was ons schip niet meer dan een wrak dat elke minuut voor goed to pletter kon slaan. Als een kriyaienvleugel werden we in den orkaan voortgedreven en eerst Vrijdagmorgen bij do Zoiderhuaks pikte de „Simson" ons ge lukkig op en werden we naar hier gesleept. Hot werd hoog tijd, want we waren van Maandag af zoo wat gedurig druk in de weer geweest on gevoelden ons bek-af door dat aanhoudend vechten tegen de branding." Hier zweeg de kapitein en toen we infor meerden wat hij nu verder zou doen, ver klaarde bij, dat de reiz binnendoor zou ver volgd worden als h|j afgehandeld had met de Sloepbootmaatscbappjj en zija zchip weer voldoende hersteld was om over Amsterdam Vlaardingen te bereiken. kronen Oostenrijksche locaalspoor, een stuk 500 dollar 4 pet. Union Goudbond. Van het •tuk der Union Goudbond ontbraken de coupons tot 1918, terwijl bij de overige stukken de coupons 1910, 1911 en 1912 er nog aanzaten. De Russen werdea aangenomen ter incasso, waarvoor de bank een re?u af- Voor de andere stukken heette het, dat men nog oerst moest correspondeeren over de waarde. Intusschen bleken de effecten in de registers der gestolen effecten aangetee- kend. Aan de vrouw werd gezegd, dat men haar sou schrijven. Doch zij antwoordde: „Wat hebben de buren er mee te maken. Ik kom wel terug!" Ea zü ging heen. Onmiddollijk werd do politie verwittigd, die zich heel de week op het bureau gereed hield, om op den eersten oproep aan het bijkan toor der Discontobank te komen. Donderdag kwam de vrouw terug om het geld te halen. Men hield haar eren aan de praat en in dien tusschentijd kwam de politie, die haar arresteerde. Het bleek te zjjn mej. B., uit draagster van oude kleeren. Gebleken is, dat in 1910, toen de diefstal gepleegd werd, een bnurman van vrouw B., zekere K., begrepen had hoe de toedraoht was en eenigen tjjd na het onderzoek door de politie heeft K. met een zekeren T. een deel van de effecten verzilverd. Van de f 3100 kreeg vrouw B. slechts f 800, en, teleurgesteld, wilde zij later van verkoop niet meer hooren I K. had om haar bang te maken nog een advertentie geplaatat eh de politie had toen een week vergeefs gewacht1 of iemand de brieven op die advertentie zou komen halen. Eq nn heeft ijj Zaterdag zelf haar geluk beproefd I Brutale aanranding. Een looper van de Ontvang- en Betaalkas bad Zaterdagmiddag te half drie geld grind bij de firma Ormondt en Van Senden, com- mizsionnairs in effecten, Spui 23/29 te Am sterdam. Toen h(j met zijn portefeuille, waarin zich een bedrag van pl. m. f 20.000 bevond, de trap af ging, werd hü plotseling aange vallen door een man, die hem met een hard voorwerp een slag op het achterhoofd toe bracht, waardoor een bloedende wonde ont stond. De looper riep em hulp, doch de aanrander, die het blijkbaar op de portefeuille voorzien had, wist te ontkomen. De looper kon van z\jn aanvaller een uit voerig signalement aan de politie opgeven. Een oude diefstal ontdekt. Dezer dagen kwam een uitdraagster aan een bankinstelling te Amsterdam eenige effecten te koop aanbieden, waarvan bjj ondersoek bleek, dat zij ongeveer drie jaar geleden op de lijst van gestolen effecten geplaatst waren. De vrouw is door de politie aangehouden en in verband met haar opgaven werden nog twee andere personen opgesloten, die haar vroeger behulpzaam zijn geweest bij het vorkoopen van andere geldswaardige ■tukken, eveneens afkomstig van boven bedoelden diefstal. De bestolene is een bejaarde dame, die gewoon was haar geldswaardige papieren, ter waarde van ongeveer f 6000, tusschen de voering van een bovenrok genaaid te bewaren. Toen de thans aangehouden uit draagster eens bij haar thuis was geweest, om wat oude kleeren op te. ruimen, was de rok, die de geldswaarden bevatte, ook ver dwenen. Men dacht aan een vergissing; de rok werd inderdaad in de uitdragerij ge vonden, maar toen ze was opeDgetornd, kwam er niets uit te voorschijn. Het heeft politie toen niet mogen gelukken den diefstal aan het licht te brengen. Inzake doze effecten-verduistering meldt i. „Tel." nog, dat Zaterdag zich aan het bijkantoor hoek Lridscheatraat en Keizers gracht van de Disconto- en Eflectenbank te Amsterdam een ongeveer SS-jarige vronw aanmeldde, die effecten en coupons ter ver zilvering aanbood. Er waren coupons bQ van 1910, soodat het den chef van het bijkantoor eenigzzins verdacht voorkwam. De vrouw bleek niet al te zeer op de hoogte te sQn van de waarde der door haar aangeboden stukken. Er was één stnk 2500 francs Russische leeaing-1906, een stuk 3 pet. 2000 Loodswezen. De voor rekening van het loodswezen te Hoek van Holland gebouwde gasfabriek is in gebruik gonomen. Dit is de eerste gasfabriek in Nederland, waar z.g.n. Blaugas (zoo genoemd naar den uitvinder), wordt gestookt. Dit gas wordt vloeibaar gemaakt en in daarvoor bestemde ij teren flesschen naar do verschillende lichten en gasboeien langs do geheele Nederlandsche kuet gebracht. Elke flesch bevat 10 K.G. vloeibaar gemaakt Blaugas. In verband hier mee zullen wellicht binnen afzienbaren tijd de nu gebruikte gastransportachepen met han groote ketels buiten dienst gesteld kunnen worden. („N. R. Ct".) Vrije uitoefening der geneeakunat. Volgens hot „Nbl. v. Friesl." meldde zich dezer dagea in het gazthuis te Bremon een boerenknecht aan die een lintworm had. Een mtjner vrienden ried mij aan, ver telde hjj hot dier te vangen met een vizchhaak, met een stukje spek er aan. Ik maakte zulk een haak gereed, bond hem aan een koordje en slikte hem in. Na 24 uren gewacht te hebben, om den lintworm gelegen heid te geven aan te bijten, wilde ik de lijn uittrekken, maar de haak bleef in do maag vaztzitten. Men onderzocht den lintwormvisscher met' X-stralon, en zijn verhaal bleek juist. Hij heeft nu een operatie ondergaan, die hem van den haak en van den lindworm tegelijk heeft bevrijd. En laten we hopen, tevens van zijn domheid. Hat gebeurde te Zabern Do rijkikanaelier Von Bethmann Hollweg it Donderdagavond in zijn salonwagen naar Donaueschingen, waar op het oogenblik de keizer verbluf houdt, vertrokken. Of hjj als rijkskanselier zal terugkeeren is de vraag, die thans in geheel Daitschland besproken wordt. Het fBerliner Tageblatt" schrijft „De heer Von Bethmann Hollweg zal, hieraan kan niot getwijfeld worden, den Keizer z\jn ontslag aanbieden, doch bij sal dit verzoek niet handhaven, wanneer tijdens de conferentie de beslissingen genomen wor den, die hij absoluut dringend noodig acht. ^anneer niet alle voorteekens bedriegen, heeft het protest van den Rijksdag groote uitwerking gehad- Men schijnt eindelQk de diepte en de beteekenis van da veroctWMr- digirg, die thans in Daitschland heersoht, begrepen te hebben, en de slechte raad gevingen, waaraan tot nu toe gevolg gegeven werd, hebben veel van hun bewijskracht verloren". Donaneichingen, 5 Dec. Da keizer ont ving den rijkskanselier, den stadhouder van het Rijkslaud, graaf von Wedel en generaal von Deimling om hem inlichtingen te geven over het gebenrde te Zabern. De keizer bepaalde, dat het garnizoen uit Zabern voorloopig naar de exercitieterreinen zal worden overgebrasht. De afdoening van de behandeling der zaak voor den krijgs raad zal bespoedigd worden. De keizer vertrekt met i\jn gevolg heden- namiddag 5 nur per extratrein naar Stutt- gart, de Rijkskanselier gaat weder naar Berlijn. De berichtgever van de „Köln. Zeit.' Berlijn seint, dat volgens door hem ontvangen modsdeelingen, het onderhoud te Donaue- ■ohingen tusschen den Keizer, den stadhouder van Elias-Lotharingen en generaal v. Deim ling hoofdzakelijk ten doel had de samen werking tusschen de civiele en militaire antoriteiten in Elsas te herstellen. De veronderstelling, dat de rijkskanselier den Keizer sgn ontslag sou aanbieden, ia, volgens door den berichtgever ingewonnen inlichtingen, onjuist. Het is selfs onwaar- dat er wijziging te wachten is in ambten. De klearachtvrouwan. Londen, 5 December. Te Kelmorlie, een badplaats bij Glasgow, is een groote, onbe woonde huizinge geheel verbrand. Vermoedelijk is dat het werk van kiesrechtvrouwen. Het bouwen van het huis heeft 25.000 pd.st. gekost. Londen, 5 December. De schade door het verbranden der huizinge te Kermorlie wordt op 60.000 pd.st. geschat. In de nabijheid zQn geschriften van kiezrechtvrouwen gevonden. Een aanalag. Braziel, 5 December. Bjj de begrafenis van een socialist te Humbeek werd gisteren voor in den stoet een roode vlag ontplooid. De geestelijke deelde de socialisten mee, dat hU die vlag niet wenschte te volgen en weigerde den stoet naar het kerkhof te begeleiden, 's Avonds heeft een socialist, van den Abeele genaamd, sich naar de woning van den geestelijke begeven en dezen en zijn dienstbode met revolverschoten licht gewond. Daarna ia hij zichzelf bij de politie gaan aangeven. Zeebeving. Het stoomschip „Lotus" van de Mtssageries Maritimes heeft bij aankomst in Marseille ge meld, dat het Maandag j.1. in de straat van Messina door een zeebeving bjjna vergaan is. Het was ter hoogte van Reggio, in welk stadje denselfden dag een aardbeving is waargenomen. Trouwbelofte. Michael Hurley, een millionair te St. Louis (V.S.) is door barones Ursula von Kalinofski te Wieabaden in rechten aangesproken voor •en schadeloosstelling van zes millioen galden wegens het breken van trouwbelofte. In Jali 1912 heeft eischeres te Parijs met Hurley kennis gemaakt, onder eigenaardige ometandigkeden. Beiden deden oen toertje in den omtrek, toen hun auto's in botsing kwamen. Hurley werd uit z(jn tuf geslingerd en kwam met oen sierlijken bocht in die van eisoheres terecht. Twee dagen later vroeg hij haar hand. Sedert dien heeft de barones naar zij zegt meer dan een millioen ter voorbereiding van huwelijk uitgegeven. MGEZORDER. Orthodoxe manier van strijden. Zeer geachte Heer Redacteur! In een verkiezingsblaadje van de orthodoxe Kerkelijke Kiesvereeniging „De Ned. Herr. Kerk", uitgegeven den 25sten November j.1. bij gelegenheid van de verkiezing van ge machtigden in het Kiescollege der Ned. Her vormde Gemeente alhier lees ik in eon artikel, getiteld „Liefde", dat opwekken wil om uit liefde tot de Kerk op de orthodoxe candidaten te gaan stemmen, o.a. het volgende: „li het geen onbegonnen werk aan leden in een gemeente, die zoo o p s e 11 e 1 ij k verwoest wordt alz hier te Helder, voor te houden: „ge moet onze Kerk, uw Kerk liefhebben Toch niet, geloof ik. Alz de liefde maar eebt is, diep zit, is ze onuitroeibaar. Trouwens, wat die Kerkeraad ea dat Kies college op het oogenblik doen, dat doet wel de K«rk, want die leden zijn allen wettig gekozen, maar gij sijt er toch ook nog en 't iz tooh me! uw pro'.eet, dat het Evan gelie van Gods genade in Chris tus van de kansel w o r dt' ge wee r d, alsof het iets minderwaardigs ware, terwjjl schamele mensche- 1 ij k e wijsheid er voor in de plaats wordt gesteld.*) Het is toch mst uw protest, dat geregeld door don Kerkeraad aan Classicaal- en Pro- vinoiaal Bestuur en ook aan de Synodo de leugen wordt verteld, dat de Gemeente to Helder het wettig getal predikanten van 3 niet kan verkrijgen, omdat er geen geld tor is. Dit is een dikke lengen, de leuge naars zjjn onze twee predikanten Poort en Onnekes en de geheele Kerkeraad, hoofd voor hoofd; en indien de genoemde bestoren die leugen slikken, maken ze sich dus schuldig aan diezelfdeleu- g e n. Want als men een flink orthodox man in de vacaate plaats beroept, sal er wel geld zijn. Broeders, om die leugen aan het licht te brengen, daarom most ge stemmein gaan in de Nieuwe Kerk op Woeesdag 26 November a.s. en stemmen op de mannen, genoemd alz candidaten aan het hoofd van dit blad. Ik vertrouw toch, dat ge voer de waarheid »(jt i tegen de lengen?" enz. Ja hensch, M. de R., zóó staat er, terwjjl de schrijver van dat artikel over „Liefde" toch heel goed weet, dat niet de mo dernen het beroepen van een orthodoxen predikant tegen- honden, maar de orthodoxie (alz zoodanig) zelf dat verhindert. Verder lees ik in 't bovengenoemde ver- kiesingtblnadje nog dit: „Indien ge nwe kerkelijke belasting niet betaald hebt, hebt ge toch het recht asn deze stemming deel te nemen," enz. Zóó kweekt de orthodoxe schrijver bet zedelijkheidsgevoel bij zija geloofsgenooten aan. Bsn{jde, wie kanZou het toevallig zjjn dat hij z(jn bericht met een dikken zwarten rand (een ronwrandl) omlijnt? Voor hem hoop ik het niet! Ik sal verder op het door mij aangehaalde geen critiek leveren. Het spreekt genoeg voor zichzelf! Ik vind het echter jammer, dat d®*e schoone woorden, die de orthodoxie in onze Kerk zoo juist kenmerken en haar geest zoo volledig weergeven, in zoo kleinen kring gelezen zijn (men heeft n.1. het bovenbedoeld verkiezingsblaadje nagenoeg alleen onder orthodoxen verspreid). Daarom vraag ik voor 't bovenstaande beleefd een plaatsje in Uw veelgelezen blad, opdat zoo velen mogeljjk van deze verkwikkende lectnnr knnnen ge nieten en niet alleen de „broeders" hier boven genoemd de bevoorrechten zullen zjjn. beleefden dank voor de verleendo plaatsruimte. Hoogachtend, Uw dn-, D». J. W. Poort. Spstieering van mjj. J. W. P.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Vliegend blaadje : nieuws- en advertentiebode voor Den Helder | 1913 | | pagina 1