KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Heldor, Texel, Wlerlngen en Anne Paulawna.
No. 4273.
Zaterdag 24 Januari. 1914.
42ste Jaargang.
't Vliegend Blaadje p.3m. 60 ct, frJp, pot t76 ct., buitenland f1.35
Pre- Zondagsblad37} *5 10.76
*iïn) Hodebled 65 75 ft
(Voor bet buitenland bij vooruitbetaling.)
Adverteatièin vaa 1 tol l regelt (bjj roorsitbctaliur) 80 oent
Elke regel meere
Bewgt-exemplaxr
Vignetten en groot» lettert worden naar plaatsruimte berekend
Verschijnt Dinsdag- sn Vrijdagmiddag.
Uitgaven O, DE BOER Jr., Haidar.
■aroaai Kealagetraat 2B. intm. uur. *0.
Eerste Blad.
Vcrgadoring van dan Raad
dai* gamsenft Halder,
op Dinsdag den 27 Januari 1914, des avonds
ten 7nor-
Onderwerpen ter behandeling:
Iagekomen stukken en mededeelingen.
Vaststelling belastingkohieren.
Overname van grond te Julianadorp.
Onderwas volwassenen.
Tjjdelijke geldleening.
Wijziging Politie-Verordening.
Adres Eoegrasser Belang, in zake telefoon-
votbinding, vestiging vroedvronw en ver
lichting van Julianadorp.
Benoemingen.
Reclames.
NIEUWSBERICHTEN.
HELDER, 23 Januari.
Begrafenis H. Meyers.
Oader groote belangstelling had Woensdag
middag te 1 uur de begrafenis plaats van wijlen
den heer Henri Meyers, in leven commies
b# 'b Bjjkswerven.
Vele autoriteiten van de marine en depu
taties uit de burger# waren aanwezig, o.a.
merkten wy op den kapitein ter zee W. van
VoS0, directeur der werf, den hoofdingenieur
den heer Wfls, den heer L. Boon, griffier,
den heer J. Baert, magai#nmeester, den
kapitein-kwartiermeester der mariniers E. A.
van Wely, luitenants ter see le klasse L J.
Qaant, H. J. Pek, e.a,, versohillende collega's
ambtenaren, afgevaardigden van het perso
neel van 's Bjjkswerf, verder een deputatie
van de Tooneelvereeniging „Tavenu".
De kapitein ter zee W. van Vosa nam het
eerst het woord en schetste den overledene,
die in den bloei van z#n leven aan s#n
familie en de maatschapp# ontrukt was, als
een edel mensch, bekwaam ambtenaar en
modewerker, van voorbeeldige plichtsbetrach
ting, een eerste werkkraeht, die steeds het
eerst kwam en het laatst wegging. Steeds
was h# opgeruimd, en het is niet dan met
een gevoel van diepen weemoed, dat w#
hom heden de laatste eer bew#zen. Zeer
zeker zal de geest, die h# onder z#ne
ambtenaren gebracht heeft, bi#ven door
werken en zoo anderen tot een spoorslag
strekken.
Na hem kwam de heer J. J. Cohen, die
namens de Tooneelvereeniging „Tavenu" in
de eerste plaats de verdiensten herdacht
van den overledene, die van de oprichting
af z#n boste krachten aan dese vereeniging
gogeven had. Zyn grooten invloed wendde
fa# aan in het belang der vereeniging, voor
welker belangen h# een warm kloppsnd
hart had. Met diepe smart zien w# hem
heengaan, en nog te weemoediger wordt het
.afscheid, als w# bedenken, dat w# over
«enige dagen hem dachten te huiéigen in
z#n 10-jarig voorzitterschap, waar w# hem
thans moeten begraven. „Brave, goede meneer
Meyers," aldus besloot spr., „wie had dat
kunnen denken Q#, die zoolang van tevoren
zooveel levenslust u verheugde op het
feest onzer vereeniging?" W# verliezen oen
trouw vriend, en c#n heengaan laat een
leege pk^®'8 'n onze- vereeniging, die niet
gemakkel#»." weer te vervullen is.
In de tw».^®1*® plaats bracht spr. namens
het ondergesch.*'® personeel aan 's Rijkswerf
den overledene daak voor z#n humaniteit,
die h# steeds beti"*chtt®- Eenvoudig, waar,
droeg h# z#n beam 1"®° «®n g®®d toe,
z#n hoogstaande gaven aangename karaker-
eigenschappen deden aller «ympathie
verwerven. Voor de treut».>od® betrekkingen,
die achterhoven, is het e."*n .g"°te troost,
te weten, dat t#n nagedachten."''' b# ieder in
eere bl#ft.
De hoor Kastel#n, zwager van den ovor"
Als straatmuzikant
in Duitsohland.
(Aventuren van twee Heldersche jongens.)'
(Nadruk vtrbodm).
ledene, dankte namens de familie voor de
bewezen eer.
Bohalvo versohillende kransen van de
familie, dekten krauBen van do Tooneel
vereeniging „Tavenu" eu de beambten vau
de Werf de baar.
Nieuwe Klezert.
De aangifte van nienwe kiezers, die
de kiezersl#st voor het jaar 1914 gebracht
willen worden, moet van 1 tot 16 Februari
ten raadhuize, plaats hebben.
A.s. Vr#dsg zal voor de Afdeeling
Helder vau den Nederl. Protestantenbond
in de Nieuwe kerk optreden Ds. A. C. de
Begt, Rsmonst. predikant te Alkmaar. Het
onderwerp z#ner lezing zal daarb# z#c
„Twee gewetensheldeuFranciscus van Assisi
en Thomas More".
Een merkwaardige overtreding.
Wegens te snel r#den in de kom van het
dorp, werd Maandag door de politie te
Halfweg het nnmmer eener passeorende auto
genoteerd, teneinde eene vervolging is te
stellen. Nader bleek de auto to behooren
,n het Koninkl#ke Huis
Een IJsbreker gebombardeerd.
Men meldt uit Z wam m er dam:
Maandag is de Carsj ensboot gebombardeerd.
Een talr#ke menigte wierp met steenen de
ruiten en verder glaswerk van de boot stuk.
De boot was bezig bet #s te breken, doch
nu bl#ft ze liggen.
Pater Neuhaus.
Het bericht uit de „Limb. Koer.", dat pater
Neumann (dit moetz#n Neuhaus), die Donder
dag 1.1. te Roermond pogingen aanwendde om
de twee door het #s gezakte theologanten
van het Camillianonklooster te redden, is
overleden, is onjuist. Pater Neuhani is
zelfs niet in levensgevaar geweest.
Zelfverminking.
K., van Zwagerveen, die deze week b#
i militie moest worden ingel#fd, sag
vrecsel#k togen den dienst op. Vandaar dat
op het denkbeeld is gekomen om den
voorsten vinger der rechterhand af te kappen.
Dit denkbeeld deelde b# op wog naar Kal
ium, s#a vriend G. H. mede, waarb# h#
dezen vroeg, het denkbeeld uit (e roeren.
Hoewel aarzelend, gaf H. daaraan gevolg.
Op een hek legde K. d-n vinger. Het mes
verscheen, de hamer viel en weg wierp
de gekwetste het vingerdeel. Om een anderen
sch#Q op de zaak te doen vallen, sneed H.
in de jas van K. en K. in die van H. Nu
leek het, alsof z# aangevallen waren.
(Leeuw. Ct.)
poging tot zelfmoord.
Dinsdagavond ongeveer halfzes is een
drama afgeepeeld ia de Krua#enhoflitraat
no. 54 te 's-Qravenbage.
De 28 j arige Charles Theodorns Franoiscas
Heny Giebing heeft op de 23 jarige Johanna
Maria Eiizabeth bchuttenhelm, die in genoemd
op de tweede élage op een kamer
terw#l te bod lag een re vol ver -
gelost en daarna op zich zelf geschoten.
Beiden z#n aan den slaap gewond en in
zorgvollen toestand per auto van den gemeente-
l#ken eerste hulpdienst naar het Gemeente
ziekenhuis overgebracht, waar het meisje na
korten l#d reeds overleed. De toestand van
in dader is levensgevaarl#k.
In verband met het gebeurde verneemt
men nog de volgende b#zonderhcden:
Giebing moet als een slecht oppassend
persoon bekend s#o, die in den laatsten t#d
als nachtportier in dienst was in eene in
richting aan het Spui. H# zou ook nog een
paar dagen in een hotel aan de Wagenstraat
in betrekking z#n geweest, doch als onbruik
baar daaruit ontslagen z#n. Vermoed wordt
nu, dat h# zich sa dit ontslag naar „Jo
Stutten helm", zooals het meisje, met wie h#
leefde, genoemd wordt, heeft begeven, om
Gelukkig kwam de opzichter eon einde maken
aan de herrie en werden de muzikanten
weggejaagd. Aan geld ophalen viel onder
deze omstandigheden natuurl#k niet te denken
toch sloegen ze lachend den terugweg in
naar de Deutsche Beichsbank.
Hunne kantoorbediendenharten gingen open
b# 't betreden van het deftige gebouw. Dat
gezellige rumoer, veroorzaakt door de hun
zoo bekende geluiden, verplaatste hen op
eigen kantoor. Ze waren de eerste klanten.
„Haben Sie hier Deutsches Gold fllr", vroeg
Frank den dichtBtb#z#nden mynheer en schoof
tegel#kert#d z#n twee Hollandsche guldens
naar voren.
„Wir weebslen hier nicht", klonk't norsoh
van bureaucraat's lippen, „das tun Privat-
banken, z. b. in der Königsallee" en meteen
wenddo hy zich van hem af, waardoor Frank's
vernietigende blik hem onopgemerkt bleef.
In de Königsallee was men bereidwilliger
en met 8 Mk. 20 stapten ze een boekwinkel
binnen, waar zy ansichtkaarten kochten.
„Wie heiszt das, Fraulein" en Tom gaf een
graphische voorstelling van een postzegel in
den rechter bovenhoek.
„O, Freimarken. Bitte «pielen Sie mal 1"
Wat drommel ze konden toch in dien winkel
niet spelen.
„Spielen Sie mal", herhaalde ze en de
twee overige dames vielen haar by.
Daar bezweken ze voor en ze speelden
voor ploizier.
„Bitte, kommen Sie heute Abend in Ober
kassel auf dem SchUtzenfesten
„Schützenfesten", wo und was ist das
Fraulein
„O, das iet tiber die Briicke, daBehen Sie
schon von weitem die Zelte and dakommen
wir auch!"
„O, das ist lohöu. Vielleicht, Fraulein,
Adieu".
Een handdruk en een lieflyke glimlach was
't afscheid der Duitsche meisjes, van wie zo
een prettigen indruk medenamen.
Zy passeerden de „Uhlanenkazerne". „Ha,
hé, kommen Sie hier, was sind Sie filr Lands-
leute, Donnerwetter", schreeuwde een vroolyke
Uhlaan uit een raamkozyn.
.jWie sind Hollander", was 't kalme ant
woord.
„O, Hollanderspeel godverd een
Btiu\kie 1(soldaton vloeken toch zoo graag.)
ge u sergeant ontnam hen de gelegenheid.
2e 'ronken aan een kiosk een glaB warme
melk en setten z*oh op een bank in een
park nee.*» 8taken een cigarot aan en
schreven de ansichtkaarten.
Het was e,,D prachtige morgen.
Op de nabui "*6® banken zaten eenige dames
en heeren hun li andelingen te bespieden.
Spielen Sie m.^' klonk 't plotseling uit
den mond van een der dames, wier gezicht
Tommy herinnerde dat van een voor-
Hoiipath"' vi®l in den smaak
voleend .1 maid of tbe mill"
TSaTir
_n het daarop volgend
zou beslist een aucoes gewee,rÜn> indien Tom
niet plotseling, hoe 't kwam is bem tot op heden
nog onverklaarbaar, in lachen fa. uitgebars-
waardoor zy een tamely.^ raar figuur
en. Het »publicum' nam 't eCi^t®1" vroolyk
op en ofierde gaarne 40 pf.
Zy sloegen nu den wog in Daar O ^«rkassel
om oen bezoek te brengen aan de feelbe-
lovende Schützenfesten".
Oberkassei is door middel van een g,*>ote
brug over den Ryn met Düsseldorf' verbom *en-
Midden op de brug staande, heeft men e.,n
prachtig uitz:chtvóór en achter den Ry 11
met een druk scheepvaartverkeer; ter eener
zyde Düsseldorf met zyn vele torens, aan
den tegenovergestelden oever het mooie stadje
Oberkassel.
Geen wonder dus, dat onze avonturiers
hier even toefden en volop van de mooie
omgeving genoten.
Wat grootsch hier alles ook, wat indruk
wekkend.
Het laatste gedeelte der brug stond niet
meer boven de rivier, maar boven eene uit
gestrekte weide, aau 't einde waarvan de
tenten en gebouwen der »Schützenfesten" zich
verhieven.
Dat zou dus 't Eldorado wordeD.
Daar was kermis en zou dus veel te v<
dienen zyn. Zy slenterdon derwaarts en betraden
ée behoeven te betalen het terrein der
aan haar om geld te vragen. Aanvankelyk
zou h# naar de woning van eene vriendin
of kennis van Jo, aan de Naaldw#ksche-
straat, zyn gegaan, omdat h# dacht haar te
zullen aantreft sn. Haar daar niet vindende,
moet h# volgens een der verhalen tot die
vriendin onder het vertoonen van een revolver
hebben gezegd: „je zult ze (doelende op Jo)
vanavond geen hand mesr geven", waarop
by verdween naar de Kraayenhofiitraat. Op
aauw#sing van de vriendin moet toen
een manspersoon hem z#n nagegaan, r
deze kwam te laat om het gevreesde onheil
te voorkomen.
Aan de woning in de Kraa#euhofl(traat
gekomen, vroeg hy aan de bewoonster, mej.
Schuurmans, dio hem opendeed naar mej.
Stuttenhelm. Eerst werd toen om mej. Stutten-
helm geroepen, maar toen deze dit geroep
naar het scheen niet hoorde, begaf Giebing
zich naar boven. E-cigen t#d later moet h#
tot mej. Schuurmans gezegd hebben: „ik
heb m#n vrouw vermoord en nu zal ik ook
mQzelf vermoorden" of zoo iets, waarop h#
een wapsn liet zien en dit op zichzelf af
vuurde. Mej. Schuurmans, hevig ontsteld en
angstig, daar zy, b# afwezigheid van haar
man, alleen thuis was, deed onmiddell#k de
politie waarschuwen, die do beide vermoorden
aantrof als boven vermeld.
Van andere s#de wordt nog vernomen dat
beide verwonden in nachtgewaad werden ge
vonden in de woning waar het drama zich
afspeelde.
Giebing mojt een 1
brief aan de politie ge-
sohreven hebben waarin h# de motioven voor
z#n daad opgaf en nog eon brisf aan e
ander gericht hebben, welke eohter eerst
s#n dood zon mogen worden geopend.
Ook Giebing, dis b# het drama in
Kraay jnhoflatraat te 's Gravenhage zichzelf
verwondde, is in het ziekenhuis overleden.
Naar men verneemt, moet gebleken t#n dat
het motief voor z#n daad was jaloezie.
De gezonken onderzeeboot A 7.
Mea weet nog niet, waar de gezonken
A 7 ligt Een doz#n sohepen dregden de
Whitsandbaai vergeefs af. Men achtte het
niet onmogel#k, dat de sterke stroom die er
gaat de boot heeft meegesleurd.
Plymouth, 21 Jan. Nadat men v#f dagen
had gezoeht is hedenmiddag de plaats ge
vonden waar de „A7" is gezonken.
Ontvluchte boaven.
Mc Allister (Oklahama V. St,), 20 Januari.
Drie veroordeelden in het tuohthBis alhier
hebben een poging gedaan om te ontvluehteD.
Z# wisten zich in het bezit te stellen van
revolvers, maakten zich meester van de
sleutels en vluchtten naar de gevangenispoort,
in den tusschent#d schietende op de bewakers.
Vier bewakers werden doodgeschoten. De
veroordeelden gebruikten b# hun vlucht de
telefoonjuffrouw van de gevangenis als levend
schild door haar tusschen zich en de bewakers
te houden. Toen de boaven de poort hadden
geopsnd lieten z# de telefoonjuffrouw los,
die b# ongeluk getroffjn was door een kogel
van een van de bewakers. De gevangenen
sprongen toen in een wagen en reden weg,
achtervolgd door bewakers te paard, die ter
weerzyien van den wagen redan en een
levendige beschieting onderhielden. Het paard
voor de kar werd doodgeschoten, ook de
vluchtelingen werden gedood.
Onder de omgekomenen is ook het voor
malige Congreslid voor Illinois, Thomas,
die toevallig de gevangenen bezocht.
Bellis In Weanen.
Men sohryft nit Weenen aan het Hdbl.
Op z#n reis naar Palestina heef; Bailii,
de man voor wiens lot geheel Earopa zich
ean t#d!ang ten zeerste interesseerde, een
dsg te Woenea doorgebracht. De vr#gespro-
kene uit het ritueele moordproces te Kiew
kwam hier 'b morgens aan om nog denzelf-
avond met vrouw en kinderen naar
Triest te reiien, van waar hy zich naar Jafli
begeeft, ten einde ia Palestina, het laid,
waarnaar alle Zionisten en vrome Russische
Joden haken, een nieuw vaderland to vinden.
Zooals men weet, heeft Rothsehild hem een
lap gronds geschonken met oen hoeve, en
ezker zal het bem daar rustiger vergaan dan
in het voor Joden zoo onherbergzame Rilland.
Over z#n l#densperiode uit Beslis zich
slechts zeer terughoudend.
„Het vreraslQkste oogenblik van m#n leven
was, toen ik bemerkte, dat men ook m#n
familie vervolgde. Kort na m#a ge
vangenneming hoorde ik plotseling, t#dens
een verhoor, in de naastaangrenzende kamer
een kind weenen. Met se'srik herkende ik
de stem van m#u jongsten zoon van acht
jaar, dien men, zooals ik nu vernam, ook
gevangen genomsn had.
„Van schrik en smart viel ik bewusteloos
neer.
„Het onzegbare leed, dat ik moest door
staan, wekte in m# de gedachte aan zelf
moord. Ik begon met voedsel te weigeren.
Hot denkbeeld echter, dat ik ter wille van
m#n geloof moest bl#ven leven, deed m#
afzien van m#n zelfmoord-plannen. Zoolang
ook de afschuwel#ke verdachtmaking op m#
ruitte en niet weerlegd was, mocht ik niet
sterven. Zoo begon ik weer te eten om de
noodige kracht voor m#n proces te ver-
wToen ik de gevangenis verliet, was ik
!#dend. De vreesel#ke t#d, dien ik in m#n
huis verstopt, doorbracht, steeds in de grootste
ize levend, brak m# nog meer, zoodat
begrypen zal, hoe ik herademde toen ik
in Podwoloczyska Ojstenr#kschen bodem
betrad.
Toen eindelyk de dag van m#n vertrek
uit Kiew was aangebroken, moest ik als een
dief heimelyk wegvluchten.
Op den middag van den volgenden dag
kwamen w# eindel#k aan de grens. De
Rassische gendarme, wien ik nog op Russizoh
gebied m#a pas ter controleering moest over
handigen, kende myu geschiedenis. Opluiden
toon riep h# tot de omstanders: «Dat is
Beilis uit Kiew, dien men onsohnldig wilde
voroordeelen 1Alles stroomde naderb#. De
Rassische en Oostenr#ksche grensbeambten,
die zoodoende op m# opmerkzaam waren ge
maakt, toonden sioh zeer welgezind. Ik werd
dadel#k met m#n familie over de grens ge
laten en onze bagage werd niet eens door
de douaniers gevisieteerd. W# ademden vry.
W# waren in Ooatenr#k f W# waren vr# en
in veiligheid. Ia Lamberg wist men reeds
van m#n doorreis en relo mensohen begroetten
aan hst station. Hedenmorgen s#n w#
einde)#k in Weenen aangekomen".
Kijkjes uit mijn venster.
Ovar kwaadaardige klanten
en over borgen.
21 Januari. Vanmorgen ontmoette ik
in 't hartje van de Oostel#ke buurt een
onzer winkeliers, iemand uit een w#k waar
het krioelt van kleine negotianten die elkaar
onbarmhartig dood-concnrreeren, die tegen
elkaar öpveohten, die elkaar öpslckken en
die elkaar het brood-uit-d«n-mond-eten. H#,
goedaardige kerel, verknold tusschen
sorgen en ploeteren, afhankel#k vat»
buurtjes en veraf-wonende klantjes h#,
gelukkig nooit missel#k van het gebelp en
gebabbel en van hst heel laat sluiten en
leel vroeg weer openen en van het steeds
klaar staan met een mooi praatjs en eeu
vriendel#k lachje en van het nietige, mug-
geszifterige bestaan van halve centjes-vriest
h# was er op uit geweest om b# een
stak of wat adressen een flinke duit schuld
loa te kr#gen. Maar h# had van niemand
een cent ontvangen, was telfi door eenige
slob-bewoners hardhandig en ruw buiten de
deur gezet. Ea in een kronkelende gang, een
duistere en groezelige poort-geul, waar het
dampte en broeide van hoopjes neergeworpen
klieken, haring- en bokkingkoppsn, visch-
gra'es, asch en groente-afval, hadden een
raar w#ven het zoo bar gemaakt, dat b#,
io<l 'maal van streek, de vlucht moest nemen.
vermakelykheden, waarzy den indruk kregen in
Amsterdam op de »Entos" te zijn, zooveel over
eenkomst bestond er in aard en indeeÜDgéen
gedeelte, waar de eigenlyke schietfeesten ge
houden werden en de rest, afgescheiden daarvan
door een monumentale poort, het Lunapark, het
terrein dor publieke vermakelykheden, waar
Hugo Haase A.G. op verschillend gebied weer
toonaangevend was vertegenwoordigd.
Het was nog niet druk; ze zetten zich in
een der vele primitieve „Wirtschaften" neer
en bestelden een glas bier. Spelen konden
ze niet, want er was nog byna niemand,
doch vanavond „dann müasen Sie zurück
kommen, dann sind hier viele Menschon",
antwoordde de waard op hun vraag daar
omtrent.
Ze hadden echter den heelen morgen reeds
rondgewandeld en vermoeid verlieten ze het
kermisterrein om, alvorens het stadje zelf
in te gaan, op do zonnige weide een wyle
te rusten.
Nooit hadden ze als straatzangers grooter
succes dan hier in Oberkassel. Politie was
niet aanwezig en bovondien er mocht hier
vry gespeeld worden ter eere der „Schützen
festen".
Het was vermakelyk te zien met welk
eene belangstelling ze werden aangehoord
on met welk een gretigheid men offerde.
Omringd door drommen kinderen, op eunigen
afstand gadegeslagen door bakkors- en slagers
jongens, aangehoord vanaf balkons en uit
raamkozynen door moeders, die baby's op de
toonen der muziek in de armen wiegden,
stondeD ze daar Frank en Tommy, onder
spelen en zingen ieder een kant uit-
kyïkend, deze quasi ernstig, gene glimlachend,
bei, ie inwendig verhengd over de tevreden-
beid hunner enthousiaste toehoorders. O,
wat .speelde dat prettig, vonden ze, en ze
stelden *ich den indruk voor die eon derge
lijk schouwspel op hen gemaakt zou hebben,
wanneer de rollen eens omgekeerd waren
geweest en zy inplaats van musici als toe
schouwers daar gestaan hadden. Hoe heel
anders zou die indruk geweest zijn. Hoe
heerlyb kan je de menschen opnemen als je
daar zoo staat f hoe geven demen
schen dan vaak enbewuBt hun karakter bloot;
wat al gevolgtrekkingen kan je maken uit
de wijze van geven en de grootheid der be-
loooiog. Speel je b.v. voor eea kantoor en
geeft de éen je tien pf., dan kan je er van
op aan, dat de anderen niet onder willen
doen. De inzet geeft in zoo'n geval den
doorslag. Bovendien kan de beleefdheid en
bescheidenheid van den mnzikant, speciaal
op vrouwelyke naturen, fluantieel zeer gun
atige gevolgen hebben. Hoe aangenaam was
dikwijls het resultaat van oen lach enz. onz.
Zooals gezegd, in Oberkassel hielden ze
een ware triomftocht, 't Begon by eenige
villa's, waar z# boven een kindermeid aan
't raam zagen. Na 't eerste stukje werden
d« balconramen geopend en verschenen de
eigenaar met echtgenoote zelve, die hen een
tweede en derde stukje verzochten en zich
daarvoor niet onbetuigd lieten.
Een goed begin is een daalder waard,
dachten ze en betraden een deftige straat,
waarin eenige kinderen spoelden.
„Spielen Sio mal, spielen Sie mal!"
In Duitschland schynt men dan toch wel
dol op muziek te zyn. Die vraag „spiolen
Sie mal?" hadden ze reeds zoo vaak gehoord
on ze zouden ze nog zoo vaak hooren, dat
ze wel tot die overtuiging moesten komen.
Geen wonder das dat de Duitscher zeer
vrygevig is voor muziek en zyne belooning
meestal evenredig is aan zyn enthousiasme.
Ze speelden cn zongen weer
„From street to street they played and sang
[advancing."
„And many ohildren followed dancing".
Een laatste serenade gold den beambten
van 't postkantoor en daarmede was 't heele
stadje afgewerkt en konden ze tevreden z#n
met de recette.
Het was intusschen 4 uur geworden en de
honger legde beslag op hunne ma^en. Ook
de vermoeienis deed zich gevoelen en uitte
zich in zware boofdpyn, waartegen zo zich
manmoedig trachtten te verzetten. Na zich
mot veel moeite door middel van dreigende
blikken en onschuldige Hollandsche scheld
woorden van de straatjeugd te hebben ont
daan, betraden ze een restaurant met tuin
een z.g. „Garten wirtschaft" tegenover dezelfde
villa, waar ze hun tocht waren aangevangen.
Ze lieten zich de broodjes met warme melk
en eieren ('t hier zoo vurig begeerde Hol
landsche middageten, was natuorlyk niet te
'n Beetje schuw wees h# nog eens naar dien
slop-kronkel, waar havelooss kinderen in
huiverige kleur-verdroeviug van hun sjofel
lompen-vuil speelden. Als vochtig-swarte
kolen-keten, met uitgevreten en vergane
vensters en koz#non was links een groepje
krotten in een lichtloosen hoek weggedrongen,
rechts leken de rottende buishokken door een
wervelwind scheef gewaaid, op eikaars mol
mend muur-steen verzakt en b#ceDgezonkon
en aohteraan, ver en verkleind, stond nog
een soort bovenverdieping voorover in een
vaal-grauw schemerlicht, een valsch dag-
grauw van onderschepte eon, mot geheel
naakte en verbrokkelde ramen, waarvan een
grooto stukgeslagen ruit was vervangen
donker-smerige planken, in de sponning ge
timmerd. Toen we er voorb# stapten, boloerd
en behekeld door woedend-kr#schende, ge
krenkte, vechtlustige vrouwen, kwamen we
weer in de breede straat en op de gracht
en onder het samen-gaan naar het oentrum
deel klaagde de man even
Dat borgen ii een vervloekt ding voor
kleinhandelaren, want jo loopt dikw#le
het gevaar nooit je geld binnen te kr#gen
waar je natuurl#k recht op hebt. Zoooven
kom ik b# een vrouw, die ik drie maanden
crediet heb gegeven. Toen ik haar de reke
ning voorlegde, viel bet totaal erg tegen. Z#
nam m# een heel verhoor af hoe dkt moge-
l#k wal, en toen se ten slotte over het
togenvallertja op d'r poot begon te spelen
en voor geen daiiel#ke toelichting meer
vatbaar was, probeerde ik het b# haarman,
maar dio snauwde m# toe dat ik maar niet
had moeten poffen, dat h# er zich niet mee
bemoeide. Z# moest het nog eens goed na
tellen en dan zou ze wel eens aankomen om
wat af te doen. Toen ik vertrok vroeg se
brutaal of de loopjongen nog dit en dat kon
maar hot mocht vooral niet op do
oude rekening, het moest op de nieuwe. Wat
moet je nu met zulke lui beginnen Zo laten
schieten Jawel, maar dan weten we wel
waar het heen gaateen boroerdo klant
kw#t, doch teveDs je g»ld naar de maan,
want je kr#gt niets meor omdat je het crediet
weigert. B# een ander moest ik hoorenhet
volgende kwartaal dubbel en anders hoeft u
niets meer te leveren. Ii dat niet krat, is
dat niet het mes op js keel setten Éen
derde, die er al jaren diep in zit, zal
week wel iets afdoen, maar ik moet erg veel
gednld hebben, want er wordt niet voTdiend.
Een vierde vroeg of ik stapel gek was om
in den winter om schold te komoa vorderon
en toen ik hier beleefd te kennen gaf dat ik
tooh volkomen recht had op bot geld waar
voor ik waar had gegeven, werd ten slotte
de deur voor m'n neus dicht gegooid. Een
v#f ie was m#n eindeloos geloop en gemaan
en gaf te verstaan, dat ik het nu wel
aan m'n hielen kon vegen. Wat dat beteekent
Ik ontvang niets meerl En een zesde scheen
zoo geraakt over m#a verzoek om betaling,
dat vader en mosder en dochters en soons
m# de huid vol soholden en ik m# haastig
moest verwyderen om geen pak slaag op te
loepen Wil n wel gelooven, dat menig
winkelier langzaam maar zeker op
sr naar de kelder gaat Niet
zegt u. Kan j* niet heelemazl van
Eerl#ke personen, die werkel#k den betaal-
plieht gevoelen, borg weigeren, staat vr#wel
gel#k met menschen uit js zaak te jagen.
Ea van de gevallen die op een verliespost
uitloopen, kan ik je staaltjes noemen die
genoeg aanteonen dat de voorzichtigste win
kelier zich in iemand kan vergissen. Som
migen hebben alles gedaan om je vertrouwen
te winnen en betalen een t#d goed, totdat
se opeens een kuur kr#gen om je een flinke
strop te besorgen. Praat n van niet borgen?
Mn lieve man, je wordt er vaak too ge
dwongen het is voor menigeen een soort
concurrentiemiddel. Doe ik het niet, een
ander graag. Van de mooie gelegenheid tot
borgen maakt hot publiek met geeoegea
gebraik het ontwent vele gemakxuehtigen
om contant te koopsn ea het verleidt niet
zelden tot uitgaven boven krachten. B#
crediet is hetschr#f masr op en op crediet
krygen) goed smaken en zoo onderwyl opperde
Frank het plan naar Crefeld te gaan.
Tom vond 't best en ze gingen op stap.
Merkwaardig zoo gauw als ze soms van
idee veranderden. Hoe ze or dan ook by
kwamen om geheel buiten 't theoretisch vast-
elde plan naar Crefeld te willen is onbe-
grypelyk. Een vagebondachtige onverschillig
heid had zich van hen mceBter gemaakt,
waarvan de zware hoofdpyn en oververmoeid
heid wel de grootste factoren genoemd mogen
worden. Lust tot spelen hadden ze niet meer
en de noodzakelykheid van te moeten spelen
behoefden ze ook Diet te voelen. Immers de
ontvangsten van Oberkassel waren ruimschoots
voldoende om te leven tot den volgenden
ochtend en welke vagebond lef wat over
voor de komende dagen.
Vermoeid zetten ze zich aan den kant van
den weg op con steen neer, ongeveer eon
half uur buiten Oberkassel. Do inspanning
was dan ook te groot geweest. De physieke
invloed van een slapeloozen nacht, gevolgd door
een afmattenden van lichaam en geest veel
eischenden slentertocht, werkte ontmoedigend
op onze vagebonden. Geen wonder, dat toen
ze hoorden dat de afstand tot Crefeld nog
wel vier uur gaans was, ze besloten terug
te koeren en zich maar aan 't oorspronkelijk
plu te houden.
Het „myn groet, stoutmoedige avonturiers",
■gon zyn stimuleerende werking weer op
in uit to oefenen.
Oberkassel was spoedig bereikt en de mooie
groene weide lokte tot 't doen van een dutje
op zyn zacht oppervlak. Niet lang mochten
ze échter van de hun zoo weldoende rust
genieten. Een „Schutzmann" deed Tom door
vry onzachte aanraking van 't rechter
i tegen zyn zitvlak nit zyn hazenslaapje
ontwakon. Aufstehen,Sie dürfen nicht schlaf en
hier, os giebt hier viele schleohte Leute und
Sie können bestohlen werden".
Tom pruttelde wel iets tegen van „ze
kunnen by ons toch niets stelen", maar 's mans
gestrengen blik deed hem met het oog op
onaangenaamheden 't gevaarlyke van zyn rol
gevoelen. Bovendien was 't eorlyk bedoeld
en zyn redeneering zoo logisch mogelyk. Hy
maakte Frank wakker en vroeg of ze dan
alleen maar moohten liggen hier.
„Aber nicht scblafen, begreifst du".
Lang hield hy hen vau op eenigeu afstand
koopt men soms maar raak. Niot borgen.
Mooct n dat je het voor plaizier doet? Het
veroorzaakt een heolebool last en o:
Z#, die borgen, moeten geboekt en nog
geboekt worden, je moet nauwkeurig s#n in
het opteekenen van de waar, in do c#firs,
in de datums, jo moet letten op d» dagen
dio mea b# ondervinding geleerd heeft dat
de gunstigste s#n om betaling te erlangen
on dan moet er van (fld tot t#d gemaand
worden, een onaangenaam sn ondankbaar
werkje, een baantje om er ziek van to worden.
Niot borgen. Jawel, da', is makko!#ker ge
zegd dan gedaan. Misschien dat het nog wel
eons soover zal komeD, want algemeen gaan
er stemmen op om doze groote plaag van
den kleinhandel te bestr#den en geheel uit
te roeien. Jammer, dat men op dit terrein
tot dusver weinig succis heeft gohad. Eokelo
zaken in ons land, die zich ernstig voor
namen om aan he: borgen een oinde te
maken, sagen sieh in den regel gauw ge
dwongen daarop terug te komen en zelfi
coöperatieve inrichtingen, die volgens de
statnten uitsluitend contant mogen leveren,
kannen daar niet alt#d de hand aan houden.
Tooh aeht ik het geheel verdw#nen vau het
borgstelsel voor den winkelstand van zeer
groot belang. En de detailhandel zal er nog
wel eens toe gedwongen worden, want u
moet niet vergeten dat je grossier of fabrikant
tegonwoordig geen greintje pardon heef;, z#
■turen al meer en meer op uniforme be
talingsvoorwaarden aan en zoodoende nood
zaken dio heeren onB den van boven uit-
gaanden druk verder naar beueden op het
publiek over te brengen".
Het borgen is een verscb#nsel, dat zich
niet uitsluitend in Helder en Nieuwcdiep
voordoet. In de groote steden, op het platte
land, overal heeft men er mee te kampen.
En in het buitenland is het kwaad van dien
aard, dat men er allerlei maatregelen probeert
om het tegen te gaan, om het geheel weg
te kr#gen. Ia Eageland en Duitsohland be
staan vereenigingen die het euTel bestr#den,
die eentante betaling bevorderen. Ia België
is een bond met hetselfde doel opgericht en
in dit land heeft men het reeds tot een
wetsontwerp in dien geest gebracht. En in
Luxemburg is sedert Jati 1907 een wet in
werking welke bepaalt, dat alle vorderingen
voor leveringen en prestaties van kleinhan
delaren en handswerklieden na een maand
gereohtel#k invorderbaar z#a indien niet
sehriftel#k anders is overeengekomen.
Waarom de Adem dikwijls
onzuiver is.
Z*er weinig personen kuaien soms be
gapen dat slecht riekende adem dikw#ls
door de Nieren veroorzaakt wordt omdat z#
in zwakke staat Verkeeren. De Nieren bo-
hooren alle kwade bestanddeelen uit het bloed
te Uitroeren, doch als ze zwak z#o, dan zyn
se niet in staat om snlks te doen met het
gevolg dat de onzuiverheden niet wegge
dreven worden, doch bl#ven en eveneecs
veroorzaken dat de adem sleoht gaat ruiken.
Andere versöh#nselen zooals rngp#a, p#n in
de gewrichten, blazen oader de oogen, ver
moeid gevoel, troebele urine, een a! gemeen
gevoel van zwakheid en prikkelbaarheid, dit
alles w#st op Niersiekte.
De Witt's Nieren en Blaaspillen s#n sps-
liaal bereid om die versch#sselon te doen
verdw#nen. Ga direct naar H. B. de Bio
Biersteker, den Helder, en U zult na gebruik
van Do Witt's Pillen binnen vier-en-twintig
uur het bew#s verkr#gen dat g
dese wonderpillen hun gene- I r\ \i/.
sends werking hebben aange- Jl'eWitTsI
vangen, z# gaan recht naar de
zwakke plaats de Nieren eu Blaas. Ziet dat
men uitsluitend „Witt's" verkoopt en geen
andere. Een monsterdoos is aan bovenstaand
adres of van E C. DE WITT Co., Am
sterdam na iazending van 10 ots. iu posti
js gratis verkrOgbaar.
neg in 't oeg tot z# tenslotte weer eenigszins
uitgerust opstonden en zich in do volte der
Schützenfistgangers aan zya speurend eog
onttrokken hadden.
Eon breede stroom menschen bewoog ricli
in de riehting van 't feestterrein. De groote
brug met z#u duizenden voetgangers bood
een verrassende aanblik; volgeladen booten
vooren af en aan cn zetten hnn levende
lading aan wal. Boven het gewoel uit ver
hieven zich de schreeuwende stemmen van
marskramers en liedjeszangers en tot hun
groote vroolykheid gaf een Amsterdamsehe
jood met de hem eigenhandigheid en radheid
van tong gratis voorstellingen van een ver
nuftige uitvinding op boordenknoopjesgebiad.
In verduitscht Hollandsch hield h# zaak
kundige redevoeringen waarin hy hoog opgaf
an de drukte waarin zyn prachtige zaak op
.Uilenburg" zich mocht verheugen.
„Ja, ja, nnn mussen Sie horen, Menschen
und gut gucken hier. Eins, zwei, drei und
klaar is Kees, da's Holl&ndisoh weiset du."
Lachend gingen de vagebonden verder en
betraden het thans zeer volle feestterrein. Er
heerschte groot lawaai door de massa's draai
orgels. De tingeltangels en de Wirtschaften
leverdon byna niets op. Kroeg in kroeg uit
gingen ze en speelden, maar 't gaf niets, dc
mensehen boorden niets, „da war au viol
Larm".
e zagen dan ook weldra in dat do veel
belovende Schützenfesten een finantieol fiasco
zonden worden en om bovengenoemde redenen
niet van pl&n zich nit te sloven en nydig by
de gedachte, dat ze Holland hior niet als
gentlemen konden vertegenwoordigen, namen
zo na een rondwandeling afscheid van de
Oberkasselscho „Entos" en gingen via de
weide, waar ze eenige voetballers toonden
wat Nederlandsche voeten op dit gebied
prc8teeren (hier vielen ze beslist uit hun
rol) op Düsseldorf aan met 't plan da <r te
overnashten.
Ze hadden geld genoog nn; 't was ben
echter niet geheel en al onverschillig waar
ie zouden slapsn.
Düsseldorf is een groote stad en zou dus
haar diverse obecore slaapgelegenheden voor
geboefte ook wel hebben. Voorzichtigheid
was dus aangeraden. Gelukkig kwam Frank
op een lumineus idee.
(Wordt vervolgd.)