n
KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
voor Holtkor, Toxol, WloHngon on Anno Pmulownm.
No. 4275.
Zaterdag 31 Januari 1914.
42ste Jaargang.
'l Vliegend Blaadje p. 5 ra. 50 et., Ir.fp. poat 75 c»., tiaitealaad 11J15
ere- Zondagsblad37} t *5 i 10.75
mei j Modeblad i i i 65 i 75 r tl.
(Voor bot buitenland bij vooruitbetaling.)
Advsrtentita van 1 tot ragel» 0»S »oomitb«Ul»«r> 50 cent
Elke regel moer6
Bewija-exemplaar 5)
Vignettenlen groot* lettert wordea a«sr plaatsruimte betekend
fforaofoijftrê SIlinadMgo au Vcifiiasniidda|.
Uit«««»r i O, OE «OER Jr., Halëar.
29. InUrc. Talsf 10.
Tweede Blad.
Opgave van de alhier gevestigds en
vertrokken psrsorten.
8e veatigd.
Naam: Beroep: Woonplaats: Van: 0e).
P.F.Laroo,korp-stoker,Doolhof 11, Amsterdam. N H,
K..M ter Hor*t,iQarm., Achcerstr. 5üH
L. van Boor at, korp.-kok, Achteritr 63, Zaandam.
J. bias, veehouder, Koegras 147, Hoogwoud.
Wed.it.Kouwenberg,ï,b.,ba»str 44o A -Paulowoa. b
H.Foner,ageut «.politie, Wachtsti.45,€ocrabuia,
P.de Booy, luit. t.z.'Jekl., Stationsatr 7, Woimer.
F. Ardouue, kwartier in., Schagenstr, 48, A'dam. R.0.
A. 1). 0. Habermann, liulp-telegr.,
Sluisdykztraat 106, 's Hage. H L.
P. Kalis, kellner, Hötel Ben Burg. Utrecht. R.C.
O.O.v.d.Steen,winkeljufi ,Schagen»tr.53, Alkmaar.
(J.Smit,aerg.-mach dr.,Janzenstr.65,Amsterdam. Oer.
A.de Vries,serg.-seiner, tlilh.str.100,Schiedam. N.U
L.C.bosdgk,kwaitierin.,2eRozendw.str 11,A'dam R.C.
U.H.v.d Herg,kp.bott.,Brakkeveldstr.'23.Zutphen. N.H.
Wed. T. Bei kei, z.b., Ua«straat35, Rotterdam.
G.P.Brrkhouwer,ond.w.,Keix.»tr 4l,Barsingerhorn.
J. Sloos, kurp marin., Laageatraat 1b, Leiden. EL
J.Keinna.xeeujouwer R.W., Achter.tr.51, A'dam. R.C.
Wed.Waal,zonder, Kanaalweg31, Amsterdam. N.H.
F.deAeij»er,korp.mar.,v.Hogendorpstr.l,Arnhem.
O.Noordberger, marinier,Dy k weg 89,(jroningeii. Oer.
C. Buis, bediende, Schagenstr. i0, lledemblik N.H.
P.Gsrnelisse,itoker,Brouwer»tr.341Nieuwenhoorn.
Vertrokken.
Naam: Beroep: Van: Naar: Gel.
L. Haazer, gepd., Molenstr. 54, Amsterdam. NH.
H. Honkoop, serg.-torp., Onrnat bo, Geen.
H.U LadruKruit, z.b., Koningdw.str. 15,A'dam R C.
Wed.tLdeWitt.z b.,AchterBinnenhaven29,R dam N I.
O.Wit, korp.-konstWalvischstr.l2,dellevoetsl. N H.
Jh. I.Bowier,! e Luit.Pl Adj,,Dytstr.ll,Rotterdam.
j.de jongeSchol, z b., Ankerpark 23,N.-Helvoet.
Wed H Amiabel, z.b., üravenatr. 50, Amsterdam.
J.J.Hegeman,korp -bottelier,Aloiensir.83, Geen.
■IEUWSBERICHTER.
HELDER, 30 Januari.
Jublló H. C. Koek.
Ter gelegenheid van diens vijfentwintig
jarig jnbilé ala etofmueikent van de Konin
klijke Nederlandeche Marine gaf het Mariae-
enaemble „Orpheuswaarvan de heer Koek
directeur ia Woensdagavond in «Casino"
een ieestooaoert. Hunne medewerking aan
geboden hadden, behalve des jubilaris' dochter,
mejuffrouw R. Koek, do heer C. Klamer
(fluiten Jan vnn Vessem (Violoncel), terwjjl
de concertvleugel belangeloos afgestann was
door de Nader 1. Pianofabriek J. F. Cuypors,
Den Haag.
Nog anderen haddon intusschen gesorgd
de feestelijkheid te verhoogec en het was
de heer Theiaert, lid van de fees.commissie,
die se allen dankbaar hordacht bjj liet wel
kom heeten. De familie Polak bijvoorbeeld
had medegeholpen om de feestelijkheden te
arrangeeren en de zaal beschikbaar gesteld.
Ook sorgden de heeren Polak straks voor
balmusiek, voor al welko zaken hun eea
woord van harteljjken dank toekwam. De
heer Puiabroek had de entróo en de zaal
smaakvol met groen versierd en er daardoor
een foesteljjken aanblik aan gegeven. Van
verschillende s|jden ontving de commissie
steun en daarvoor dankte de heer Thoinert
allen.
Nadat aldus het feestelijke karakter van
dit concert was ingeluid, werd met d* af
werking van het programma begonnen. Wjj
allen kennen de praesiaties van het «Orpheus"-
ensemblcwij weten hoe groot eono attractie
hetsomers vormt in het Badpavillioen. En nu
wjj in de gelegenheid waren het eens wat
meer op ons gemak te kuunon hooren, trof
dadelijk de aangename, bsschuafdo toon, van
geschoolde musici afkomt g. En ook de kvuie
der stukken getuigde van goeden smask.
Een fraaie opeDingsmarsch, A Coeur Juir
van Marchetti werd gevolgd door de Unga-
rische Lustspielouverture van Ké er Bé la,
een der fraaiste composities van dezen fce
konden eomponist.
▲Is derde nummer stond een flaitoolo op
het programma. De heer Klamer bleek op
dit instrument de noodige bekwaamheid te
bezitten suodat zijn voordracht- een overigens
fraai nummer (eoncertallegro van Terschak)
luid toegejuicht werd. Mejnfirouw Koek
speelde toen Schnmannsconc»rta-moll,bago)«id
door het orchest, waarbij baar groote gaven
als accompagnatrice weder aan het licht
kwamen. Enthousiast waren dan ook de
toejuichingen, en die verminderden geeuszics
toen een fraai bouqaet huur word aangeboden
als blijk van dankbaarheid.
FEUIU.ETOH.
HET PLEEGKIND.
Van den eersten dag hunner kennismaking
hadden de Talberts hun meerderheid over
den edelman doen gelden. Hg had zich nooit
daartegen verzet en zoo gehoorzaamde hjj
ook thans en zweeg.
Zjj zeiden hem alles omtrent Beatricemaar
haar brief konden zjj hem niet toonen, wjjl
Frank die meegenomen had.
De Baronet hoorde hen aan, mi
in hei gch.nl niet van streek te geraken.
„Natuurlijk doen wjj eiken stap, dien je
voor doelmatig houdt," zei Hcrbort.
„De zaak is zeer lastig, maar ik zie niet
in, wat voor stappen er te doen zouden zjjn,
zei Muingay.
„Wg ook nietmaar wij hielden he'. voor
passend, het je terstond mede te t"
„Zeer Zooals ik reeds zeide heelt
Beatrice steeds baar eigen wil gehad. Zg zit
vol grillen en luimen. Zoo ge weet, liet ze
zich om onverstandige redenen niet aan het
Hof voorstellen en kan niet in een huis met
haar moeder—''
„Haar moeder!" riepen de broeders in
adem en zagen gelijktijdig op een schilderjj
aan den wand; het was een landschap, dat
de plaats inuam, waar eens de beeltenis van
Sir Maingays „een en alles" gehangen had.
De baronet kleurde. „Met mjjn vrouw,
ik. Ge kunt overtuigd zjjn, dat dit
een gril van het meisje is. Zg heeft
dienstbode bjj zich, naar je zegt, een
Het eerste gedeelte van het concert was
daarmee afgeloopen, maar vóór dien tijd was de
beer Theinert nogmaals op het podiam geweest
met hem verscheidene anderen om den
heer Koek met stufieljjke b*wjj ten te huldigen.
Allereerst, zoo zeide de heer Theinert, waren
daar telegrammen van Leerlingen en Oud-
loorlingen van de Mandolineolnb „Serenata",
van... Henri ter Hall en zij allen wenschten
verschillende toonaarden den jubilaris
geluk. (V*el woorden te gebruiken", zoo ging
do hoer Theinert voort, ,is overbodig. Het
aantal aanwezigen in de zaal is al bewjjs
genoeg van de hoogaohtiag, die men u toe
draagt". En toen kwamen de stofLltyk#
blijken losnamens leerlingen en oud-leer
ungen een pendule met coupes, namens
vrienden en kennissen eennrachtig kasistel,
dat zich- wonderlijke samenloop van om
tandigheden, nietwaar ?- wonderwel in
sigl aanpaste aan de pendule. Maar behalve
dat kwamen er bloemstukken, eerst déa,
en nog een, toon wel twee tegelijk, toen...
.flo, we zijn den tel kwjjt geraakt, maar
>ar waren er heel wat.
Nog waz het niet ten ebde. Een der
heorea Polak trad naar voren, releveerde
dankbaar de aanwezigheid van den heer
Hazsbroek, den kapelmeester, en van don
heor Ter Hall, oader-kapelmeester van het
mesiokcurps waarvan da hoer Koek jubileerde.
Het was oen bewijs, meende de heer Polak,
van de hoogachting, welke deze beiden den
jabiilaris toedroegen. Ea toen vertelde de
door Polak hoe hij, onlangs in den Haag
zjj ode, daar Henri ter Hall had ontmoet.
Deze had hem gesproken over den heer Koek
en diens jubilé, had hem versocht de gelak
wenschen over te brengen voor zich en zjja
gezin. „Moge het" aldus had de heer Ter
H«ll gezegd, „tusschen hem on de zijnen
steeds koek en ei blijven". Maar behalve
die geeBtige woorden had de heer Ter Hall
meer gedaan hier haalde de heer Polak
een prachtigen krans te voorschjjn en drnkte
Ion... niet op het hoofd van den jubilaris,
aar toch* in diens handen. Het lint droeg
s inscriptie „Aan mijn ond-coliega H. C.
Koek".
Natuurlijk dat weder opnieuw de bijvals
betuigingen losbarstten, en toen die bedaard
waren, trad de heer Koek, die al dien tjjd'
al die hulde maar had ondergaan, naar voren
ea zeideja, oigealjjk weigert op zoo'n
oogenbiik als dit de mond te zeggen wat in
het hart opwelt. Daarom
esigen het maar voor livi
hij hot uitdrukte, want te zeggen hok dank
baar de heer Koek voor allea was, was hem
onmogelijk. Trouwens, zijne ontroering bowees,
hoezeer al die hartelijkheid hem trof. Overi
gens beloofde de beer Koek voor sjjne
tegenwoordige leerlingen nog wat vervelender
te snllea worden dan vroeger, waarop e«n
paar kleine meisjes heel hard begonnen te
en. Ze dachten zeker: daar meent meneer
Kook niets van. Ne, wjj voor ooz hopen van
e dat ze 't niet zullen ondervinden,
u zoo kwam het tweede deel van het
concert. H ervan moeten wjj nog vermelden
eea Violoncel solo van den heer Jan van
Wessem. Ojk deze heer toonde zich een
meester op zjjn instrument. Esn populair
t ammer van P*nl Lincke bracht een vrooljjke
stemming in de zaal, noodig voor het ba),
en ongetwijfeld aal daar nog menig uur je
egn doorgebracht, al hebben wjj het niei
meer beleefd.
Alles en alles eon voor den heer Koek
onvergetelijke dag.
Weduwenzorg oad-milltairen.
Woensdagavond hield de plaatselijke af
deeling van de Vereemging „Weduwonsorg
van gepensionnoerde militairen voor de wet
an 191)9" een Algemeene vergadering in lokaal
De Konieg.
De voorz. de heer Van Veen, opende met
een welkom aan de leden ea het hoof dbestuurs
lid den heer Boerma en verklaarde dat dese
vergadering bijeengeroepen was om de jaar
verslagen te doen hooren en eventnoel panton
op te geven voor de algemeene vergadoriog.
Nadut de notulen door den secretaris, don
heer J.vhq Schejjon waren voorgelezen, bracht
doze ook het jaarverslag uit. Bij den aanvang
van het jaar bedroeg het ledental 204, dat
der donateurs 62, dat der weduwen 14. Bfl
't «iade dos jaars waren die getallen respectie
velijk 155, 47 en 25. De achteruitgang van
het getal leden en donateurs werd bedenkelijk
g-acht. Mode werd gewag gemaakt van h»t
onderhoud dat plaat* had met den afgevaar
digde Mr. de Moestor over een betere ver
deling der snboidiën door het Rjjk.
bedaard persoon van middelbaren leeftijd.
Het zal wel alles in orde zjjn. Wellicht wil
ze een boek schrijven. Heden ten dage doen
de vrouwen de zonderlingste en meest onge
wone dingen."
„Menige vrouw, niet alle," zei Horace
streng. Zjjn iedeaal van een vrouw w
neer tijj onverhoopt een had deed in elk
geval geen zonderlinge diDgen. „Wanneer
je het daarmee eens bent, is de zaak afgedaan."
„Ik ben het daarmee niet eens. Het is
treurig, te moeten denken, dat een kind, dat
men lief heeft, God weet waar omdwaalt.
Maar zjj aal wel weer te voorschjjn komen.
Daar komt mjjn vrouw, wjj zullen hooren,
wat zij ervan zegt."
Toén lady Clayton het nieuws vernam,
wendde ze zich triumfanteljjk tot haar
en riep: „Heb ik het je niet Bteeds gei
dat ze nog eenmaal iets eerloos zou doen?"
„Maar lieve Isabella!" zei Sir Maingay
verwjjtend en wierp een schuchteren blik
op zjjn zwagers.
Horace en Herbert 'aren, als twee door
dezelfde veer bewogen automaten, in de
hoogte gesprongen. Hun rustige oogen richtten
zich vast op lady Clayton, die hoogkleorde.
„Genadige vrouw;zei Horace, „de leden
onzer familie, en, naar ik geloof ook die van
Sir Maingay, plegen nimmer iets eerloos te
doen. Beatrice mag ons onbedacht verlaten
hebben, maar ik ben overtuigd, dat haar
redenen, zoo zo bekend waren, zoowel door Sir
Maingay als door ons gebillijkt zonden worden."
Lady Clayton bemerkte dadeljjk den mis
greep, dien ze gemaakt had, en stamelde een
verontschuldiging, die door de broeders
vriendelijk opgenomen werd. Nadat zjj nog
de hoopvolle spruiten hadden bewonderd,
namen ze afscheid.
Uit het jaarverslag van den penningmeester,
deu heer Fan Waarden, bleok dat ontvangen
was aan contributie f 638,50, uan donatie f 66
en van het Maandblad f 57.26. Uirgegevuc
was aan bodeloon f 19.05, terwjjl aan 27
woduwen was uitgekeerd f 810.
Do uitgaven overtroffen do inkomsten met
f 111.50.
Ingekomen was een circulaire van de afd.
Amsterdam met eeaige beswaren togea het
£LB. Na eenige discussie werd op voorstel
van den heer Van Sohtjjen met groote meer
derheid een motie van vertrouwen in het
H.B. aangenomen.
Als bestuursleden werden herkozen de heeren
J. vau Sohejjen en H. Disse. De heor Van
ihojjen wilde wel bedanken, doch dat ging
et; moa wilde hem met missen.
Als afgevaardigde naar de Alg. vergadering
srd do heer D. C. Boerma aangewezen.
Deze heer deed nog verschillende mede-
deelingen over de vereenigiag. Wjj vernamen
dat ia 4 jaar 1031 wedawon werden gesteund
met een bedrag van f 42.314 en dat de
reservekas f 10650.85 groot is.
Qaarne had de vereenigiag aan de weduwen
van hen die voor 1909 gepensiocneord zijn
meer gegeven, dook er moet gezorgd worden
dat in de toekomst voor alle aangeslotenen die
uilkeeriag kan worden volgehouden.
De vereen, heeft vele vrienden. Dogouv.-
generaal van Ned.-Iadië sond o.u. f 100 met
een zeer sympathiek schrijven.
De Dep. van Oorlog en Marine subsidieeren
niet. Wel wil de Mis. van Marine de weduwen
steunen van hen, die voor 1911 in dienst
gehuwd zjjn. Voor inlichtingen om te r- qaes
treeren verklaarde zich de heer Boerma
bereid.
De heer Boerma wjjet er op dat blijkens
bovenstaande het streven der vereenigiag toch
wel sacces heeft.
Hjj wekt hartelijk op do weduwen van hen
die voor de wet van 1901 geponsionneerd
zjja te steunen en ze voor steun aan te be
velen bjj de meergegooden. Dat bobben de
brave krjjgers in dea dienst van 't land wol
verdiend.
De secretaris deed een omhaling voor de
weduwe van een cud kameraad op de Vela we,
wier geheel# inboedel verbrand was. Er wae
daarvoor reeds eea bedragje bjjeen. Die
collecte bracht f 8.77 op.
De heer Van Waarden beval sich aan voor
oud lood, koper, zilverpapier en vreemde
postsegelsdie worden ten bate van 't fonds
verkocht.
Bjj de rondvraag werd gesproken over een
potje van vroeger dat zou bestaan en dat
„millioenen" sou tellen, het z.g. 10 guldens-
fonds. Anderen doelen mee dat dit een fabelijo
is. De uiikeering van dat 10 guldenefonas ie
juist zoo berekend dat mon tot den laatste
toekomt. Voorsitter wekt daarna nog op
donateurs te werven en sluit onder dankzeg
ging de vergadering.
Brand op do KW 43
Den schipper K. Knik van deu logger K.W.
42 der reederjj N. Parlevliet trof op «ee een
ernstig ongeval. Terwjjl hjj zich nit het ach
teronder had verwijderd, was daar door onbo-
keade oorzaak braad oatstaan. Tosn de schip
per dit bemerkte, herinnerde hjj sich dat bjj
de kachel eea petroleumkan stond, die hjj
soo spoedig mogeljjk wilde wegnemen. Door
de groote hitte was eehter de bodem re-ds
losgesmolten ea an viel bjj het opnemen de
kan uiteen en de olie vatte vlam Eon oat-
pkffl.ng volgde. De schij per werd deerljjk
in het gelaat gebrand. Mon kon de vlam
spoedig mcOBter worden, doch de toestand
den schipper was zoo ernstig, dat
de bemanning het noodig oordeelde weder
terug te gaan naar IJmuiden.
BrlBvenboftteller-leeraar.
Ia het orgaan van den Ned, Bond van
Post-, Telegraaf- on Telefooapsrsoneel komt
het volgende voort
„Ons oud-lid ea voorzitter A. Sprayt, brieven
besteller te Rotterdam, slaagde oezer dagen
voor ket examen Staathuishoudkunde et
Statistiek. E«n lange en energioke studie
werd hiermede ten slotte gulukkig bekroond.
E«n woord van bewondering onderzjjds worde
hier daarom met graagto neergeschreven.
Er dringen zich echter tnans eoo paar vragen
naar voren, die wjj eveneens niet ongoschreven
willen laten.
Drie jaren geleden, toen S. wist te voldoen
aan het examen voor middelbaar Staatsinnch
tik. g, wisten de heeren Pop en Rsgont deze
buitengewone praestatie niet beter te brloonen
ome met e*n ijskoude negeering van S.'s ver-
„M.iogaj wint er niet bjj, dat hjj ouder
wordt," zei Horace. Herbert schudde treurig
het hoofd, als iemand, die een bedroevend
feit gaarne beatrjjden wil en het toch niet
kan.
Lady Clayton herhaalde trots haar ver
ontschuldigiDg, tegenover haar echtgenoot nog
éénmaal, dat Beatrice eerloos gehandeld had.
„O neen, mjjn lieve," zei Sir Maing.j,
„het is elfcht» een gril. Je weet, waarom ik
niet zeggen mag, om welke reden ze bjj ons
niet kan leven. Zjj zal het leven in Oakbury
moe geworden zjjn, waarover ik me volstrekt
niet verwonder. Horace en Herbert zjjn ware
onde vrouwen, zjj stoppen huu kousen en
kloppen kant. Het samenleven met hen was
haar een last; ze zag er tegen op, dit te
zeggen en ging op eigen band reizen."
Zoo werd Beatrice al weder een nieuwe
drjjfveer toegeschreven.
HOOFDSTUK XXVI.
Na twee vergeefeche pogingen, vond Carrot
vrouw John Rawlings eindcljjk in een winkel
in Grey Street nr. 142. Zjj was jjverig bezig
vermoedeljjk om het verzuim haars mans
goed te makenzjj hield een duim dik,
roodachtig voorwerp in de hand, dat er als
een lap zag en die zjj met een vlugge,
slechts aan ingewjjden eigen handbeweging
in een lange reeks braadworsten veranderde.
Toen zjj vernam, dat Carrot haar in pri
vaataangelegenheden wenschte te spreken
wreef zjj de handen aan een doek af, opende
een soort deur achter de toonbank en verzocht
hem, baar naar boven te volgen.
Een trap hooger werd Frank door vrouw
Rawlings in een kamer gebracht, die met
•en waarlfk verblindend tapijt, een in alle
dieualen. Onze collega kon brievenbesteller
bljjven. Zjja meer dan gewone intellectualiteit
was juist goed genoeg om hem brieven to
laten sorteoren en rondbrengen Zolfs leek
het vermoeden, dat hier andere factoren dan
»*nale bureaucratische aehteloosheid in 't
ipel waren, met geheel ongegrond...
Het gebaar van den huldigen directeur-
geseraal en van den thans aan 't roer zjjnd«n
minister is brcedor, nobeler dat van hun
voorgangers. Zal dat dék bljjker. ten opsiohte
van dit talent onder ons? Wjj kunnen niet
nalaten, hier onze ernstige hoop op eind«ljjke
en afdoende bo wjj ten van waardeeriag voor
onzen vroegaren medestrijder nit te sproken.'
Iu een noot schrjjlt het blad nog nader:
„Nadien vernamen wjj nit de dienstorders,
dat Sprayt tot hoofd beB.ellor is genoomd.
Wannosr dit moet woraen beschouwd als een
uitvloeisel van don wensch Spruyt's kennis tot
zjjn recht te doen komen, dan twjjlelen wjj
hier de juiste manier is gekozen. Ook de
auofdbestellorsposuie Is geen werkkring voor
iemand, die volledig bevoogd is in Staatsweten
schappen."
Aan dan grond garaakt.
Stockholm, 28 Jnn. Hot Zweedsche
pantssrscbip „Tapperheten" is hedenochtend
te 10 uur bg S*ndn»mm aan den grond geraakt.
Tffee stoombooten zjjn vertrokken naar de
plaats, waar het schip vastzit.
Da itakerBlilders uit Zuid-Afrika.
Kaapstad, 28 Jan. Het diepste geheim
wordt-bewaard over de deportatie van do
tien leiders der arbeidersbeweging. De censnu.
m Transvaal en Natal belette het publiek
daarvan iets te walon. De tien leideis kwamen
Uit Transvaal te middernacht te Dar ban aan,
vergezeld door eea sterke macht, ia een
spocialen trein, die direct naar de aanlegplaats
der boot gieg. Hier worden de mannoa on
middellijk overgebracht aan boord van hel
stoomschip „Unigeni'aat dadelijk daarna
er trok.
Hot gebeurde is in Zuid-Afrika nog geheel
en al onbekend.
Slaapwagen» 3b klasse.
De eerste slaapwagens 3e klasse (met af-
deelingen van eik ses bedden) van de staats
spoor werden taischen Stockholm en Gothen
burg ia Zwodea in dienst gestold. Het tarief
voor een bed is 2 kronen 5U öre (t 1 65).
e slaapwagens worden tegen de verwach
ting weinig gebrnikt. De afs.and, 458 K.M
ion te kort en het verschil ttusuuen do
konen van eea 2a on eea 8e klas kaarij
was te gering. De wagens werden vervol
gons op het traject Stockholm—Langseie,
696 KM., in dienst gesteld en hier nam hot
irfceer snel toe. Nieuwe wagens van ver
beterde inrioniing sullen waarachjjnlgk eer
lang op de Ijjn StockholmMalmö, 6l8
K.M., loopen.
De ziak Plnkalro.
an het verzoek der Belgische crediteuren
tut altlevering van Pinheiro is tot dusver
nog niet voldaan. Deze bevindt zich te Woeneu
nog steeds .n hechtenis. Eenige dagen ge
ledon heeft hjj aan zjjn familie eenig geld ver
socht om zjjn verbij)f in de Ot>stenrjjksche
gevangenis wat minder hard te doen zgn
on au verzoek is voldaan.
Naar men weet, ontbreekt aan de gevon
m diamanten nog voor een waarde van 40
k 60000 galden. Bjj verscbillende diamant
handelaren is navraag gedaas, maar niemand
kon eenige opheldering geven.
e eenige die daartoe misschien wel in
staat is, n.1. Brandoo, heef: het land ver
laten Het spreekt vanzelf, dat ook Pinheiro,
zoodra hjj uitgeleverd zal zjjn, op dit punt
wordt ondervraagd.
Militaire lasten.
Mea klaagt over de zware militaire lasten
van nu. Daartegenover is het leerrjjk te
'erntmen, hoeveel Pruisen alleen een cenw
geleden had op te brengen. Wat hebbeD
Jena en Auormalt den Pruisischon staat
gekost? Bjj dea vrede van Tilsit werd Pruist-d
'an 570 vierkante mjjlen met 9% millioet.
inwoners teruggebracht to 280 vie. kante mö
ien met 41lt millio»n inwoners. Toch moest
dit half zoo kleine Pruisen den vollen schul
denlast van het vroegere koninkrjjk ovorne-
Volgens het tractaat van Parjje van
8 Srptembor 1808, moesten de millioen
Pruisen volle li29 millioen mk. opbrengen
ie drie daarop volgende jaren werdon it-
■trjjd met dit tractaat nog 10*/4 millioen aan
leveranties en praestatieu afg-.p ist.
Do doortocut van het Grovte Leger tegen
Rusland kostte 186 millioen thalers, de schade
die bjj veroorzaakte, bedroeg bovendien S.9
millioen thalers. Het land was zoo verarmd,
dat een in 1812 niouw ingevoerde zware
belasting op vermogens en inkomens den
staat weinig voordeel bracht. De provinoie
On 1-Pruisen bracht in plaats van de geraamde
28 millioan thalers maar 41/» millioen op.
Toen Napoleon verslagen uit Ru«land
teruvkeerdo en Pruisen opstond om zich te
bevrjjden, wi s er nog maar 6000 tbalors aan
contanten in de schatkist. Toch slaagde
men er in enkele maanden in, het leger van
40,000 op 271.000 man te brengen, ofschoon
men algemeen had gedacht, dat Pruisen niet
meer dan 80,000 man verzamelen kon.
Al die lasten .ii» op desououders van 4%
millioen Pruisen komen te liggen en bedroe
gen in de zeven jaren van de Fransche heer
schappij 458 mk. psr hoofd.
kleuren stralend behang en lichtblauwe meu
beien was gestofleerd vergulde spiegelruiten
en schittoreud stralend vuurgereedschap voor
den haard, droegen ook het hare er tóe bjj,
de kamer een zoo opvallend licht, blinkend
karakter te geven, dat zelfs een nog vor
strooider bezoeker dan Carrot bet had moeten
bemerken.
Wat een vriendelijke kamer 1" riep hjj nit.
z,Ja het is een vriendelijke kamer,
vrouw Rawlings met welgevallen, „weet u,
wjj slachten dikwjjls tot dertig varkens voor
het morgenontbjjt."
Frank begreep deze schjjnbare afdwaling
niet en vergenoegde zich met te zeggen
„Die armen," zonder nader aan te duiden
of zjjn medeljjden den varkens of den slagers
gold.
„In het begin, toen ik Rawlings genomen
had, wilde het mg dikwjjls zeer treurig
voorkomen, en daarom heb ik beproefd, alles
wat niet met de zaak samenhangt, zeer lustig
en vrooljjk op to nemen."
„Dat su hier volkomen gelukt,verzekerde
Frank en liet zich op den hemelsblauwen
zetel neer, dien zjj hem aangeboden had.
„Dat wil ik hopenWeet u," vervolgde
vrouw Rawlings, „elke zaak heeft zjjn soha-
duwkant en zjjn voordeel. Vele lieden houden
niet van zoo'n varkenszaak, maar het stuilt
in het geheel niet en niets is mg zoo onaan
genaam als stol."
Op ieder anderen tjjd had Carrot schik
in de vrouw gehad; heden echter kwam
hem slechts Beatrice in den zin en hjj begon
daarom juffrouw Rawlings uit te vragen.
Ja, zg was in Blacktown geweest en bad
in „Kat en Cirkel" gewoond. Zg, of veel
meer haar man, had geloofd, dat een kleine
knaap daar haar verloren kind was. Op
SPORT.
Voeibal.
Zondagmiddag a.s. te 2 uur sal de tweede
iBimoetibg (thans de bondswdstrjjd) tusscheo
de eerste elftallen van H. F. C. en H. B S.
plaats hebben op het H.F.C.-lorreia. Zeker
sal dese match weder veel publiek trekken,
hetgeen een verblijdend verschijnsel is.
Doch laten de besoekera er vooral om
denkon, dat aanmoedigen van eea of andere
partjj nutuurljjk geoorloofd is, maar dat hei
insinaeeren vaa een der parijjen, of het sicu
Oemoeien met beslissingen van den scboids
rechter tjjdens het sjpel (dit laatste geldt
eveneens voor de spelers) in de eerste plaats
storend werkt op een goeden gang van zaken
on in do tweede plaats het eorljjke spel niet
bevordert, ja, eerder afbraak doet.
Wanneer men zich echter bepaalt tot het
aanvaren van een van beide partijen, dan
twijfelen wjj niet, of deze match zal een
even ordeljjk en aangenaam verloop hebben
als de vorige.
Engfiland-Nederland.
Militair.
Bjj de Woensdag te Aldershot in Engeland
gespeelde match tnsschen de militaire elf
tallen van Eageland en Holland, won hel
Eagelsche elftal met 81.
DE WEEK.
28 Januari.
Hg is een ondeugende, ooljjke, haast zou
'k zeggen satanische geest
De I-Jsvorst, die ons een dag of wat ver
plaatst heeft in den heerlijken tjjd van den
ouderwetschen Hollandschen winter.
De weerprofeten, waarvan er in onze
dagen velen zjjn, sinds de meteorologische
wetenschap (de „wolkenkjjkerjj") 't mogeljjk
maakte om althans één dag vooraf met alle
zekerheid te zeggen wat 't morgen zal wezen,
zjj hadden wel gezinspeeld op dat onheil
spellend rjjzen van den barometer.
Maar wjj wilden 't immers niet gelooven.
De Koningin had een jjsfestjjn uitgeschreven
j het Huis ten Bosch.
'i Is gevierd.
Maar hoè?
Op Dinsdag 27 Januari heeft H.M. de
officieren aan Haar disch genoodigd, die den
dag tevoren eraan deelnamen. De arme,
onverschrokken mannen!
Er lag water op de grjjze vlakte. Er
striemde regen uit de grauwe, sneeuwvlokken
belovende lucht.
De kleine, korte Januari winter was weêr.
voorbjj.
Laten wjj, ondanks allos, ons g
humeur bewaren.
En weêr verwjjs ik naar esn, onlangs
door mjj genoemd als een lichtend, sterkend,
energie opwekkend voorbeeld voor zoovelen.
Naar den Minister van Binnenlaudsche
Zaken, den heer Cort v. d. Linden. Hoe
heeft hjj thans wederom zjjn Hoofdstuk
V voor 1914 in de allerlaatste dagen van
Jannari verdedigend in de Tweede Kamer
der 'Staten Generaal (ik spatieër!) won
deren vertoond van geestkracht, van rede
naars-talent, van kranige bondigheid, van
beheersching der stof.
De kranige tooverman
Hem was voorafgegaan zjjn ambtgenoot
Rambonnet, van Marine.
Wiens begrooting op Maandag 26 Januari
werd aangenomen met slechts de stemmen
der aanwezige (negen 11sociaal-democraten
tegen.
een morgen had een jonge dame haar bezocht
deze had ge.m naam genoemd, maar
groote, jonge dame, zeer schoon,
grjjze oogen, schoon gekleed, een zeer voor-
jonge dame. Ja, arm ding I Een voorname
'T.Ü
Was 't een echt succès?
Ook nadat Exc. Rambonnet de loons
verbetering voor het loodspersonoel terug
werkende kracht had verleend tot 1 Januari
1914?
Ik meen hier eon vraagteeken te mogen
stellen. Ik kan me den heer Rambonnet
voorstellen als een kranig scheepseommandant,
als hoedanig hjj dan ook bekend was.
Maar in de Kamer werkte zjjn opsomming
van te voel bewjjsmaterieël afmattend op
de aandacht van do Hoog Mogenden
Ik wil 't dozen nieuwen bewindsman niet
verwjjten.
Voor wat een Cort v. d. Linden vermag
praesteeren, daarvoor heeft men een
„Uebermensch" noodig. Een reus
En zülk oen is deze hooggeleerde, zoo
dood-eenvoudige, beminnelijke man. Die zoo
diep beseft, wat zijn ambt voorschrijft aan
waarachtig waardigheids vertoon, dat niets te
maken heeft mot „pose", met deftig-doen,
„aanstellerij", met dat soort van
„nederigen trots", van afdalende vriendelijk
heid, ook wel minzaamheid geheeten, waar
door gevoelige harten gekrenkt en malle
Streber" gestreeld worden
Van hem, minister Cort, was o.a. gevraagd
steun, van Rjjkswege, voor gaarkeukens. Dat
gaat niet. Dat zou den socialistischen kant
uitgaan
Dat wenscht do minister niet.
„Niet omdat 't een socialistisch middel is en
daarvan minder goed I" zegt hjj glimlachend—
En de Schaper's, de Vliegen's glimlachen ook.
Er is niets hinderlijk uitdagends in het gezegde.
Minister Heemskerk zou zich, in tientallen
kronkelingen en grjjDslachjes en lorgnet-
kneepjes on potlood werpjes en met veel neus-
gesnuif en knevel gewrjjf, van do zaak
hebben afgemaakt. Een ander bewindsman
zich jjseljjk deftig hebben betoond. Terwjjl
de buik, onder het ministerieele vest, zwol,
en een medelijdend lachje zich om zjjn lippen
krnlde
Van al die „pose" bjj dezen minister geen
spoor, geen gevaar, geen schaduw, geen sprake.
Hjj blijft steeds even „gewoon". Hjj weet te
antwoorden, zjjn man te staan. Als de heer
De Savornin Lobman, met wien hjj overigens
op den besten, meest-vriendschappeljjken voet
verkeert, hem verweten heeft dat hjj zich,
op het stuk van het artsen monopolie achter
het advies van den Centrale Gezondheidsraad
verschuilt, dan weifelt mr. Cort niet te zeggen
„Ik heb hier Blechts mjjn argnmenten, en
anders niet
't Klinkt heel zachtaardig, maar is toch ge
noeg om een blos te jagen naar het hoofd
van den licht-prikkelbaren mr. Lehman.
Inderdaad, het bezit van zulk een koste-
lijken, niet genoeg te waardeeren bewindsman
t ons troosten en harnassen tegen zooveel
wat, in deze tjjden, ons in opstand zou kannen
ïgen. 't Naderend internationaal anar
chisten congres te Amsterdam, waarvan ner
veuseen gau wbeangste menschen reeds duchten
„doen opvliegen" van Vredespaleis, Paleis
den Dam, en nog zooveel meer... Van
het vooruitzicht dat we in April maand, bjj
leven en welzjjn, nog de Eerste Kamer over
budget 1914 zullen zien en hooren debat-
en Over 't lot bouwterrein wordun
van de heerlijke Zeister bosschenOver de
ellende van internationale verwikkeling en
ongenoegen, die van de „faits et gestes" onzer
officieren in Albanië wordt voorspeld
~~!en man als onze minister Cort v. d. Linden
zou deze, en nog veel andere sombere,
treurige, weemoedig stemmende dingen opvat
ten met die verheven-wjjsgeerige, rustig-
glimlachende kalmte, welke slechts de sterk-
sten, de hoogststaanden onder ons weten te
bewaren ook bjj de moeieljjkste omstandig
heden des gevaren levens...
Dat viel mjj dezer dagen ih Wat wjj,
in deze tjjden, noodig hebben 't Is wjjsgeerige
bespiegeling en berusting. Minister Cort ïin-
speelde er op in een zjjner redevoeringen.
Hjj herinnerde aan Socrates' laatste levens
uur. De wjjsgeer zou den lgdensbeker drinken.
„Mogen wjj u begraven?" werd hem ge
vraagd.
„Ik sta het u toe" antwoorde Socrates,
glimlachend „indien gjj mg kunt krjjgen
Aldus sprak de wjjsgeer, zich tot den dood
gereed makend, tot den vriend.
Minister Cort herinnerde er aan Ook hjj
glimlachte, 't Ging op dat oogenblik,
over de ljjkverbranding.
Zóó rustig, op dezen toon, wist de grjjze
staatsman eind Januari 1914 over deze dingen
te spreken
Inderdaad, wjjsbegeerte is al te lang ver
waarloosd
Mk Autoris
ou vrouw Rawlings hem misschien niet
vertellen, wat bjj dit bezoek gedaan en gezegd
geworden was? O neen nimmer. De goede
vrouw sloot haar oogen, drukte de lippen
vast opeen en schudde langzaam en plechtig
het hoofddoor welke beweging zjj te kennen
wilde geven, dat Beatrices medodeclingen voor
akjjd diep verborgen zouden rusten in het
diepst haars harten.
Vrouw Rawlings was werkeljjk van plan,
Beatrices te bewaren en had dit zeer
zeker ook gedaan, wanneer er geen dwang
op haar was uitgeoefend. Zjj behoorde tot
degenen,^die vreeseljjk met zich zelf moeten
kampen, om een geheim niet te verraden.
Het was als een veerenbed, dat men in een
koffer pakken wil; nauw is een gedeelte
binnen gedrukt of ceu ander dringt weer
naar boven. Reeds do woorden„arm ding",
op Beatrice doelend, hadden Franks nieuws
gierigheid gewekt.
Maar was hjj wel gerechtigd, een zoo
zorgvuldig verborgen geheim na te vorechen
Hjj geloofde hethjj beminde haar met reine,
onzelfzuchtige liefde; hjj zocht de oorzaak
harer vlucht niet te ontdekken, om die tot
zjjn doel dienstig te maken, maar om haar
ter hulp te kunnen Bnellen. Had onverhoopt
Beatrice deze vrouw verplicht, over haar
onderhoud te zwjjgen Wellicht had zjj deze
geld gegeven, opdat zij haar aanspraken op
het kind niet verder deed gelden en wilde
vrouw Rawlings dit niet bekennen.
„Hoor,' zei Carrot, „ik moot en wil weten,
wat tusschen u en die dame is voorgevallen
wanneer u het verzwjjgt, kan u kaar groote
schade doen, terwjjl het haar sléchts nuttig
kan zgn, wanneer u do waarheid zegt."
Weer sloot ze de oogen en schudde het
hoofd.
Opnieuw drong Frank op haar aanzjj
hield het geheim vast, maar niet zoo, dat
Carrot er niet spoedig een stokje van vernam
en vast overtuigd word, dat Beatrice in
grooten nood en zorg tot deze vrouw gekomen
„Kan n mjj zeggen, waar ze te vinden
is?'' vroeg hjj. „Wanneer je haar adres voor
mjj geheim houdt, brengt u haar een schade
toe, die niet weder goed te maken is."
Hjj sprak zeer ernstig en zocht in 't gelaat
der vrouw te lezen, of zjj wist, waar Beatrice
zich ophield.
Over vrouw Rawlings kwam plotseling een
soort ingeving. Zeker was deze vurige jonge
man de oorzaak van alle onheil en schande.
Waarom zou zjj hem het geheim verbergen
Hjj kon geljjk hebben niet weer te herstellen
onheil kon door haar zwjjgen ontstaan.
„U wil haar zoeken vroeg zjj. „U weet
niet, waar zjj is
„Ja, ik wil haar zoeken en ik zal niet
rusten eer ik haar gevonden heb."
Zjjn houding bevestigde vrouw Rawlings
vermoeden. Zjj stond op en sprak niet werke-
ljjke ontroering. „Ja, mjjnheer," zei ze, „ga
en zoek de arme. Ga en doe, wat reoht is.
Als u werkeljjk de man is, zal nw geweten
u zeggen, wat u te doen hebt. O mjjnheer,
maak het goed, zoodra u kan 1 Het leven ia
zoo kort. Dingen als deze vervolgen een
man nog op het sterfbed."
(Wordt vervolgd.)
