f
KLEINE COURANT
GRATIS
't Vliegend Blaadje
NIER- Er,
BLAASLIJDER
voor Holtkor, ToxoÊ, Wlorlngon on Mnnm Pmulownm.
No. 4279.
Zaterdag 14 Februari 1914.
42ste Jaargang.
't Vliegend Blaadje p. 3 ra, 50 cl., fr,|p. poit 75 cl., boitcnlaad 11.2b
Pre-'Zondagsblad s 37i 45 t t i 0.75
«iSsf Modeblad s 65 75 M -
(Voor het buitenland bij voornitbetalinf.)
Advertentie» van tot 4 regel» (btf voornitbetaliaf) 30 cent
Elke regel meer8
Bewije-excmplaarj»
vtgnetten'en groot» letter» wordra naar plaaterniate berrkrad
Vwukgit Oiaidif VeiJtiagmiMa».
Uitgever a O, DE KOER Jr., Helder.
Kereaei Keaaiegetreat SS. rntare. Taiaf. *0.
Eerste Blad.
MIEUWSBERICHTEH,
HELDER, 18 Februari.
Uit Koegras.
gï Zaterdagavond werd in 'C lokaal van den
heer L. Kuit alhier een algemeene vergade
ring gehouden door het onderlinge ondersteu
ningsfonds bij riekte, «Vooruitgang zQ ons
streven". Tegenwoordig waren 24 leden en
5 genoodigden, waarvan rich 8 nog weer als
lid opgaven, tevene werden twee vrouwen
ook als lid opgegeven; door den voorzitter
C. v. d. Eijk werd de vergadering geopend,
waarna door den secretaris de notulen wer
den voorgelezen, welke onveranderd goedge
keurd werden.
Hierna werd door de commissie van toe
zicht rapport uitgebracht over het afgeloopen
boekjaar. waaruit bleek, dat er totaal was
ontvangen f223.92, en uitgegeven f 111.56,
zoodat er een batig saldo was van f 112,36.
Het saldo van de vorige jaren bedroog
f278,77, zoodat de vereeniging thans over
f891.18 beschikt, waar van f884.— op de
Rykipostspaarbank is geplaatst. Aan pen
ningmeester en commissie werd een woord
van dank gebracht.
Eenige wflsigicg werd in 't reglement
gebracht, on wel in art. 10,12,80 en 50. Waar
na verkiezing in den raad 7an toezicht volge
met deren uitslag, dat de heer A. Hoorssinan
werd borkoze», en Jb. Zwartendijk gekozen.
B^j do bestuursverkiezing waren 3 aftreden
de leden en twee opgehouden hadden lid te £{jo.
Gekozen werden L. Tichelaar, J. in 't Veld
(aftr.), W. v. d. EJjk (aftr.), P. Verwer en
G. Kniper.
Bij de rondvraag werd er op gewezen, dat
het wonscbelijk zon zijn nog eenige donateurs
te krjjgen besloten werd, dat de bestUKrsleden
zelf zooveel mogelijk hun best souden doen.
Hierna werd de vergadering door den af-
Credendeu voorzitter gesloten.
Do vereeniging telt thans 54 leden en 11
donateurs.
Brieven voor Hr. Ms, „Kartenaer".
De in de St. Ct. No 26 (zie Vliegend Blaadje
van 4 Febr.) aangekondigde verzending van
brievenmalen aan Hr. Ms. pantserschip «Kor-
tenaer' zal niet plaats vinden, wegens het
vervallen van de voorgenomen reis van het
genoemde schip.
Ontslag bij da Marine.
Door dan Minister van Marine is bepaald
dat de ontslagaanvragen, zoowel van officie
ren, machinisten, als van mindere schepelingen
die nog dienstverband tegenover den staat
hebben to vervollen, uithoofde van de be
langen van den. dienat, niet anders zullen
worden overwogen dan in het tijdvak van
1 November tot 1 Maart, zoodat verzoeken,
in het ovsrige tijdvak gedaan, niet voor gun
stige beschikking in aanmerking zullen komen.
Uit Indlë.
De reparatika aan het stoomschip (Hertog-
Hendrik", dat drie maanden in het marine
etablissement heeft gelegen, z$n thans afge-
loop». De equipage welke gedurende dien
tyd was ondergebracht in het marinekampg-
ment op Goobang, is weer naar het schip
teruggekeerd. Het schip zal thans eenige
dagen proefstoomen, alvorens de reis naar
China en Japan te aanvaarden.
De «Tromp" is thans het marine-bassin
binnengesleept, om eveneens de noodige her
stellingen te ondergaan. De watersakken
welke in het schip moeten worden aange
bracht, sQn telegrafisch nit Europa besteld,
en kunnen over een maand hier worden ver
wacht, schreef het Soer Hbl.
Voetbalsport en Militairen.
In Augustus 1910 werd door den legercom
mandant esn circulaire uitgevaardigd waarin
Als straatmuzikant
in Duitsehland.
(Avonturen van twee Heldersche jongenB.)
Nadruk verboden).
10)
Zy bestelden een glas bier en vier der
duurste cigaretten die er te koop waren
„O, wat ajjo Wij Hollanders toch verwend,
't is niets, hè Tom" en hun werd door
den der bezoekers verzocht wat to spelen.
De waard bleek muziekliefhebber te zijn.
Tenminste ze behoefden de 80 pf. niet te
betalen en het speet hem, dat zijn Schenk
geen gelegenheid bood om vanavond te komen
spelen, doch hij ried hen aan als ze nog wat
verdienen wilden, naar de Büchheimeratrasse
te gaan, daar waren in de Wirtschaft
„Meeradisch" veel menschen.
Toen zij na uitgerust te zijn, weer op
stapten, kon Tom zich bijna niet verplaatsen,
zoo'n py'n deden hem de voeten. Frank was
dus wol genoodzaakt zyn kunstbroeder te
ondersteunen.
Zooals ze daar liepen, waren het beslist
niet te overtreffen typen van vagebonden.
Wel was deze zege op den beroepszwerver
duur gekocht!!
De Büchheimeratrasse is de Kalverstraat
van MUhlheim. Onder veel bekijk, gelach en
gespot, speciaal van de jengd onder 't slente
rend publiek, waggelden ze naar het
café.
Ze mochten daar wel spelen voor een vry
biertje maar niet „sammlen".
„Nu, graag of niet', zei Tom, „den num
mertje en dan weg hoor. 'k Zal me heusch
niet meer oitslooven vandaag."
„We geven „lm Zigennerlager" en dan er
op uit om een slaapgelegenheid te vinden,
want 't wordt zoetjes aan laat."
Nauwelijks hadden zo 't café verlaten of
ze werdon in zuiver Hollandsch aangesproken
met de woorden:
„Jullie moet daar Zaterdagavond komen,
dan kan je wat verdienen."
„Hd, bent u Hollander zei Tom, „wat
leuk is dat."
„Ja, ja, maar ik heb hier my'n werk; ik
ben koetsier weet je en ben jullie vanmiddag
het voetbalspel verboden werd tnssoben meer
deren en minderen.
Thans is in aanvulling op deze circulaire
een nieuw rondschrijven ontvangen, zegt het
«Soer. Hbld.", en by garnizoenuorder bekend
gam..kt. I. >0. l..ute circulaire doet de
legercommandant uitkomen dat de militairen
bet woord meerderen" in de circulaire van
1910 ovor het algemeen verkeerd opvatten.
De uitdrukking rmeerderen" ia n.1. niet
van toepassing op de officieren onderling,
zocdat het wel geoorloofd is dat officieren
van verschillenden rang met elkander de
voetbalsport beoefenen.
Daarentegen moet de uitdrukking
deren" wel ten Btrengste toegepaat
op miliairen beneden den rang van officier.
Zoodat, in het kort samengevat, eongene-
raal-msjoor on een tweede luitenant wel
samen mogen voetballen, doch een aergant
en een korporaal niet.
Provinciale Bond Vooruitstrevend Liberale
Kiesverenigingen.
Zondag 1 Maart zal te Amsterdam de op
richtingsvergadering gebonden worden van
den Provincialen Bond van Vooruitstrevend
Liberale Kiosvereenigingen in Noord-Holland.
Ten gevolge van bezwaren door het cen
trale comité der vrijzinnige concentratie te
's-Grayenhuge geopperd is thans in beginsel
uitgemaakt, dat de bond zal bestaan uit kies
verenigingen, staande op het standpunt der
Liberale Unie en al of siet nu reeds by de
L. U. aangesloten. Tevens is nu de mogelijk
heid geopend, dat ook Amsterdam by den Bond
zal zyn aangesloten, zoodat ook de unie-libe
rale kiesvereenigiog (Vooruitgang" zal kunnen
toetreden. Aanvankeiyk was het voornemen
do hoofdstad buiten den provincialen bond te
houden.
Smakelijk eten.
Ia de Maandagavond gehouden vergadering
van de Lsidsche Gezondheids-commissie werd
o.a. een boekja opengedaan van een zuurkool-
fabriek van den heer IJ. v. Duyn te RQesbnrg,
gelegen aan de Langegracht te Leiden.
De commissie stelde eon onderzoek in en
daarby bleek, dat de vaten met behulp van
het zeer vervuilde grachtwater werdon „ge
reinigd", dat do bodem der werkplaats noch
van een steenon, noch van een honten vloer
is voorzien, maar bestaat nit aarde, welke in
modder is veranderd, dat de kool tydens de
bereiding met bloots voeten wordt gestampt,
waarby zich de werklieden niet ontzien, bloots
voets door de modder loopende, de straat op
te gaan om daarna mot os gereinigde voeten
hnn arboid te hervatten. Bovendien bleek, dat
een persoon met etterende voet en bsonwoaden
aan de boven nader beschreven bereiding had
deelgenomen on dat door de omwonendon werd
geklaagd over de stask en de onreinheid door
deze fabriek veroorzaakt.
De verdwenen notaris.
Omtrent notaris Coolen te Bladel (N.-Bra-
bant), wiscs verdwyaing ii gemeld, dealt de
Residentie-Bode nog het volgende mede
Na beslaglegging, nadat do notaris van zyn
heengaan kennis had gegeven, bleek de kas
nog f5700 aan baar geld on papier te bevat
ten. Naar gszegd wordt, is de administratie
geheel in orde, zoodat bedoelde speculaties
wellicht alleen hetp?rsoonl{jke vermogen van
den heer C. getroffsn hebben, dio (eo govolge
daarvan in de onmogeiykheid everkeeren zou,
de speculatieschuldon aan te zuiveren-
SacbirinB-smokkelaars.
Men meldt uit O'.denzaal aan de N. C.
Do saoharine-smokkclaars schynen thans
een anderen weg voor hnn afzet gevonden
te hebben. In Bentheim deed zich het vol
gende voor:
By aankomst van trein 26 D, ongeveer 2
nur M. E. T., trachtte oen reiziger op de
volgende wyse te smokkelen. Daartoe had
hy gelegenheid gevonden of gemaakt om
eenige plakken sacharine ter grootte van 20
C.M. te verbergen op d# W. C. van het in
in Opladen voorbygereden en kon ik kooren
dat jullie Hollanders waren. Ben jullie met
den tram gekomen
„Wel neen", zei Frank, „we hebben een
ouderwetsch marschje gemaakt. We zyn hier
voor een nur aangekomen."
„Zoo, zoo, nn daar neem ik myn petje
voor af; daar moet je Hollander voor wezen.
Jullie zult dan wel moe wezen, niet
„Dat zou 'k denken", zei Tom. „Misschien
kunt u ons wel een goede gelegenheid noemen,
waar we slapen kunnen."
„Jawel, als je deze straat uitkomt, kom je
aan de herberg „Zur Heimath" en als je
daar misschien niet terecht kunt, dan heb je
even verder „Das blaue Schild" „het
blauwe kruisnoemen jullie dat daar
kunnen jullie best mallen en niet duur
ook."
„Dank u wel, mynheer, en hoe
„Neen, zeg, neem me niet kwalyk, maar
ik kan me niet langer ophouden. Straks is
't negen uur, dan sluiten de winkels c
heb haast nog niets gegeten vandaag. Saluut
't ga jullie goed." - Een handdruk
hoor;
,,'t Trekt toch, Frank, een Hollander."
„Zoo zie je weer, Tom, 't bloed.kruipt
waar 't niet gaan kan". Maar nu naar „zur
Heimath".
Eenige oogenblikken daarna, kwamen zy
er aan.
„Moeten we hier slapen", zei Tom, ,,'t
lykt wol oen roovershol."
„Ja, maar 't kan nog wel meevallen. Laten
we binnen maar eens kijken."
Zy traden binnende deur der gelachkamer
stond op een kier. Frank gluirde door de
opening, wendde zich echter spoedig tot Tom
en zeide:
„Kyk eens -or de grap, wat een geboefte
daar zit."
„Brr, wat eon tronies", fluisterde Tom.
„Ja vroeselyk hé Boes of Jut heb ik nooit
gekend, maar ik moet me toch sterk vergissen
als dio twee in dit gezelschap niet op hun
plaats gewoost zouden zyn."
Men scheen hen bemerkt te hebben, waarom
zy zich haastig verwyderden om spoedig
„Das blaue Schild" te bereiken. Dit had een
veel netter entrée en betraden ze dan ook
dadelyk zonder een vöoronderzoek.
genoemden trein loopend rechtslreeksch
rytnig naar Weenes. Eenige plankjes waren
daartoe uitgenomen en op een handige wy»e
weer op hun plaats opgeborgen. Het aange
houden gewicht bedroeg 109 Kilogr.
De smokkelaar werd achter slot en grendel
gezet. Het hoofd der douane (Einnehmer) to
Bentheim scheen reeds te voren ingelicht te
zyn, want deze ambtenaar begaf zich na aan
komst van den trein onmiddeiyk naar de
plaats, waar de sachariae was verborgen.
Een vliegongeluk te Johannlstbal.
Omtrent een verschrikkeiyk vliegongeluk,
dat Dinsdagmorgen te Jobannisthal gebeurde,
lozen wy in het Berliner Tageblatt:
Omstreeks 9 uur, toen er zich nog vier
machines in de lucht bevonden, liet de chef
piloot van de Sportflieger Gesellschaft Alfred
Eriedrich zyn leerling Kurt Deguer, een 21-
jerig koopman, een vlucht alleen maken.
Degner had reeds eenige ronden op om
streeks 15 M. hoogte gevlogeD, toen de vlieger
Gerhard Sadlmayr met zyn leerling Leon-
bardy als passagier, op een tweedekker
startte. Deguer was toon al dichtby en hy
vloog zbb laag, dat Sedlmsyr zeker siet had
mogen vertrekken. Her.zy dat deze echter de
Etrich Tube in 't geheel niet gezien had of
dat hy met zyn snelle machine dacht gemak-
kaïyk weg te kunnen komeD, hy :<afcontact en
decolleerde na korten aanloop. Deguer kon
uit zyn machine den onder hem vliegenden
tweedekker niet zien en vloog dus kalm ver
der. Plotseling stiet de biplan met baar bovet Bte
draagvlak tegen het landingsgestel van do
Etrich, waarop beide vliegtuigen kantelden
en vielen.
Deguer was dadoiyk dood. De)beide anderen
werden zwaar gewond naar het hpspitaal
vervoerd. (Hblad.)
Da Tango.
Zaterdagavond wordt op het Elysee het
eerste groote bal gegeven, maar, naar nit
Perys bsricht wordt, zal de tango er niet ge
danst worden en geen van de buitenissige
aller modernste (dansen". Van president
Poincaré, den met fijnen smaak begiftigden
Iottré, kan het niet verwond eron, dat hy er
voor past onthaald te worden op de leeiyke
lichaamsverwringingen van veel tangoënde
parem.
Een gemaskerd bal uiteengedreven.
In den nacht van Zaterdag op Zondag
heeft de politie te Duisburg een inval ge
daan in een zaal waarin aohtar gesloten,
deuren een gemaskerd bal van mannen
gehouden werd. De deelnemers werden uit-
eengedroven. Het waren er ongeveer honderd
uit allerlei standen, o:s e»n gedeelte van
was als vrouw gekleed. Zy waren uit
allerlei plaatsen als Essen, Dortmumd, Dnssel-
dorp, Keulen, Solingen, Frankfort, Wiesbaden,
Btrlyn, Hamburg enz. overgekomen.
Wij krijgen een pluim op den hoed.
Er is kentering ia de heerenmode. Wy gaan
teiug naar vroeger eeuwen, toon losheid cn
sieriykhcid ook in de kleeding van hot sterke
g: slacht hoogly vierder.
Verleden jaar kwam de platte, slappe hals
boord op, die de keel en een stukje borst
vry liet. Dit jaar komen er pantoffels, gesple
ten k la Mexicaine.
in te Londen heeft zich dezer dagen
eerste zwaluw, die wellicht lente maakt
een dacdy op het Strand vertoond, wiens
fraaie, fluweeien flambard van achteren ga-
orneerd was met een prachtige..struisveer.
Ztjn succes was verbazend.
Wenschen wy dezen wegbereider geluk met
zyn initiatief.
e ii
Adverteotiana
i Een gefortuneerd W6duwn. 50 jaar, wecscht
ernstig passend haweiyk. S.v.p. om grappen
en nieuwsgierigheid te voorkomen, zal alleen
worden gereflecteerd op br. waarin als biyk
van ernst fl aan postz. is ingesl."
In „Das blaue Schild".
„Guten Abend,
„Guten Abend, meine Herren, was wollen
Sie?"
„Können wir hier auch schlafen?", zei
Frank.
„Ja, ich habe noch ein Ziinmer fürswei",
Jedermann bezahlt 50 pf. Ist das gut?"
„Ja das ist schön", antwoordde Frank,
„abor nun wollen wir erst etwas ossen, etwas
warmes. Haben Sie auch Kartofleln hier?"
„Nein, moino Herren, die habe ich nicht
hier".
„Natuurlyk", zei Tom, dat dacht ik wel.
Hoe kan je 't ook nog vragen?"
„Haben sie dann Eier mit Butterbrot und
warmen Milch?"
„Ja, das wohL Warten Sie nnr einen
Augenblick und setzen Sie sich dazQ, dann
werde ich Ihro Nalimen einschreiben".
De geachte lezer zal begrepen hebben, dat
de eerote indruk, dien zy by 't binnentreden
kregen, goed was. liet interieur was in tweoen
verdoold. In het achterste gedeelte bevonden
zich mannen, die voor 20 en 30 pf. mochten
slapen en die er ook uitzagen overeenkomstig
den inhoud hunner portemonnaie. In den
voorhof was 't wat netter, je zag er zelfs
een met een wit boordje; daar betaalden ze
ook 40 en 50 pf. voor éen nacht slapen.
Zy zetten zich dus neer in de voorzaal
aan eon tafel en beantwoordden degebruike
lyko vragen, noodig voor invulling in 't
vreemdelingen-boek. Hiervoor werden hun
de papieren gevraagd, hetgeen voorhéen voor
't zelfde feit nog niet was geschied. Frank
overhandigde hem de geboortobowyzen en in
éen van Mühlheim's vreemdelingenboeken
kan men thans hun ware Hollandsche namen,
mot het beroep van straatmuzikant opgegeven
lezen.
De slaapgelegenheid scheen geëxploiteerd
to worden door een moeder en twee zoons,
waarvan do oudste de leiding had en hen in
die functie ook te woord had
ondervraagd.
Zy behandelden de vagebonden met zeer
veel welwillendheid.
Hun Blaapkamer zag er tamelyk netjes uit,
zoo op 't oog tenminste, en het duurde niet
lang of beiden sliepen.
Ze hadden heerlyk geslapen, hoewel het
Een onzer lezers plaatste een annonce,
waarin gevraagd werd een (jongste bediende",
jongen of meisje.
Onder de vele antwoorden kwam er een
in als volgt:
«Naar aanleiding van uw advertentie, waar
in u een meisje vraagt ben ik zoo vry my
als zoodanig aan te bieden." H.blaé
DE WEEK.
11 Februari.
Na het op recès gaan tot half Maart
van de Tweede Kamer zyn wy, ondanks het
vooruitzicht van het restant-Bogrooting voor
1914 door don Senaat moeten behandelen,
getreden in de periode van onzekerheid en
afwachting.
Van de vraagteekens.
Inmiddels kwam, van het noeat-arbei-
docde departement van Landbouw, Ny verheid
en Handel, het ontwerp Ouderdom*ver-
z-- kering by het Parlement in. De bedeelden
uitsluitend, zoodat extra-felle aanvallen,
extra-pinnige kritiek te wachten zyn. En
door ieder, tevens, het vooruitzicht wordt
geopend dat men eerlang staan aal voor de
groots vraag, of de Eorste Kamer 't zal
ondernemen, deze lex-Treub te verwerpen
De kacs lijkt thans, even groot als deze
andere, dat de Tweede Kamer het ontwerp
kpres-coup zal aannemen
Dit staat wel vast, dat de taak, nn op de
schouders van miniecer Treub rustend, schier
te V6rgeiyken ia met die welke Atlas had te
torsen, die immers... Wie 't niet gelooft,
zie slechts op naar het Amsterdamsche Paleis,
achterkantDie immers gansch ónzen aard
bol op zyn gespierde schouders had te dragen.
Treub, de groot?adviseur van collega
Bortliog, die deswegen, ondanks het splinter
nieuwe van zyn Excellentie schap, in het
oude gebouw aan den Kneuterdyk, in Den
Haag, geen officïeele adviseurs-hoofdambte
naren wenscht te raadplegen
Treub, de man, die immers de >sociale
paragraafder rede van collega Rambonnot
hoeft geredigeerd Zelfs naast den minister
van marine, aan de groene tafel, kwam zitten,
toen deze in het Parlement, zou beant
woorden de houding der autoriteiten tegen
over de mannen van «Het Aaker" c.a.1.
Dus een forsche duw, hem minister
Treub toegebracht zou doen kantelen
het K&biset Cort v. d. Linden, dat steunt,
allereerst op kiesrecht-hervorming en sociale
wetten Van Raohtsche iy<Je {in «De
Tijd") is het extra-parlementair Kabinet pas
geschetst als een ministerie, waarvan de
zwakheid de kracht evenaart't Steunt
feifeiyk op niemand anders dan den pre
mier. En vervolgens: op aller momenteelen
weerzin om een crisis uit te lokken. Ware
dit zoo, de positie zou inderdaad niet
zeer sterk zyn to noemen I
Uiterst zwaar is de taak, nu op den
herculisohon arbeid praesteerenden minister
Treub drukkend. Er zyn, voor de ouder-
doma-rente krachtens art. 869 niet minder
dan drieduizend appèl-zaken. Aangenomen,
dat èu vcor Landbouw, Ny verheid en Handel,
ét voor Financiën de bestuurstaak thans
vooral op zyn schoudert zou drukken,
wie dnrf. dan schetsen de mate van verant-
wocrdeiykheid en van werkkracht, van mr.
Trenb gevorderd
Zou ook hy dan siet willen zoggen hetgeen
de premier, in een trefiecd woord,
verklaarde van den aandrang tot ocmiddeliyke
verbetering der enderwyzers-traktementen
Wys n>y den man, die dit alles vermag te
regelen, en sèèr gaarne draag ik hem
myne regeertaak over!"
Iq die ontboezeming ia slechte to vinden
de eeriyko verzuchting van een, die niet nit
eerzucht, maar slechts uit hoog plichtsbesef
aanvaardde da loodzware taak, hem op
de schouders gelegd.
Zullen Cort v. d. Linden en Treub deze
«tour de force", het kunststuk, dat zy
zich sterk-maakten te volbrengen, tot een
goed einde kunnen brengen
Of balrerwegen moeten biyven steken?
Belemmerd, ondanks alle kraohtsinspan-
ning, door de politiekery in do Volks
vertegenwoordiging
Eén der allergewichtigste ivraagteekens"
hebben wy hier voèr ons!
Tot 10 Maart is het Lagerhuis op recès.
Slechts voor vier weken. Dan wordt 't
tot Paschen pootaan-spelen 1Een berg
van arbeid in de sectiën. En Bertling's In
komsten-belasting voor de gala-voorstellingen
der fiber-pratery, waarover de pers, in
de jongste weken, op zoo hartstochteiyken
toon het Lagerhuis heeft gekapitteld, zonder
dat iemand kassian" had met de verkwisters
van den (nationalen tijd".
Inmiddels lonkt de blonde, zoele Lente ons
toe. Duiken de eersto bloembollen-berichten
op. Zien wy de eerste venters van vroege
vooijaars-bloemen in de straten... Lykt het
Jasuari-wintertje al zoo hèèl-ver weg...
Als een komeet, die met vurigen staart aan
den avondhemel dreigde, dreigde, en plots
een slechts met de scherpste kykers waar te
nomen stip is geworden, aan het firmament.
Wy leven séó snel, temidden van
uitroep- en vraagteekens.
Zy, die van ons gaan naar het onbekende
L*nd, ook van de grootsten en besten
Hcè lang biyft leven de herinnering aan
desulken, in «gevoelige" herdenkicgs-
berichten even gehuldigd Hoevelen, als
het jaar nog een week onder is geworden,
sullen denken aan de tcbalten, ooo dooreen
Bart van Hove, een Neubuya nagelaten
Hoevelen, ook in engeren vriendenkring,
nog aan de toch eenmaal gewichtige rol,
in !s lande historie eenmaal vervnld door den
byna honderd-jarigen baron Van Heeokeren
v. Keil, een der velen, die in de jongste
week nit het «land der lovenden" vertrokken
Wie sich aan zulke gedaehten overgetft,
hem dreigt 't door krachteloos makenden
weemoed overstelpt worden.
Hy doet verstandig het oog le richten
naar de taaisten, sterkston, meeat-levens
kracht,igon onder ons. Naar een Louis Bouw
meester, den jeugdigen zeventiger, die terng-
keert straks naar «het Plein" in de
hoofdstadnaar de plaats, die by nooit had
moeten verlatenom er de wonderen te doen
aanschouwen van onverwoestbaar-iykende
vitaliteit; van een tweede-jengd, die de
eerste in artistiek vermogen lykt te over
treffen
Zoo is 't slechts: op de plaats, waar zy
behooren, kunnen menschen van meordereof
mindere beteekenis ,zieh ontplooien",
toonen, geven, prarsteeren wat zy knnnen.
Amsterdam en een jhr. mr. dr. Rttill,
om nu eons dit voorbeeld te kiezen, de
hoofdstad en de oud-burgervader van Arnhem
zyn nooit geweest «voor elkAsr geiohikt".
Wie hen tot en voor elkAar risp hy gaf
in dkt geval van gsringe kennis van personen
en toestanden biyk. Zbb is 't ook gegaan.
Burgemeester Rösll behoort zeker niet tot de
soort magistraten, die, als zyn Delfisohe
collega, een ,sotto clugt" geiyk „De
Spaanaohe Vlieg", zouden verbieden. Neon,
dat niet IMaar als men zich (goiyk ,het
gerucht" wil) denkt dezen heer Röall als
Gouverneur, Commissaris der Koningin, in
de provincie Utrecht, en een W. Cremor als
burgemeester van Amsterdam, wie,
toestanden en personen van-naby ietwat-
keonend, zal niet aanstonds erkennen,
gevoelen, beseffen, dat men hier een veel
«nstnuriyker" toestand voör zich heett
Precies-waaróm dit zn zoo iszeker in
«ene vluchtige weekkroniek is 't niet «onder
dak" te brengen.
Maar dèt 't met vrucht te verdedigen valt,
en niet tot «de vraagteekens" behoort,
ik wod dat schier al myn lezers en lezeressen
(s'ii y en al) 't me sullen toegeven 1...
H pedantesk, zelfingenomen, dat laatste
woord ook moge klinken
Ma. Amtonio.
bed by nadere beschouwing allosbehalre
„raftn cn suifer" bleek geweest te zyn.
Gelukkig maar, dat ze 's avonds by 't naar
bed gaan meestal te vermoeid waren om hun
slaapplaats aan een vöoronderzoek te onder
werpen.
'e Morgens hadden ze meer tyd voor nadere
ichonwing, maar dan was 't al gebeurd en I
gaf 't hoogstens nog aanleiding tot opmerkingen
als: „Gelukkig "maar, dat we 't gisteravond
"et gemerkt hebben" of „we hebben geslapen
an en kijk nu maar niet waar", onz. enz.
Het was prachtig weer buiten on dit werkte
ertoe mede dat z\j hun opgeruimde stemming
behielden.
Zy waschten zich weer zonder zeep, als
men dat tenminste wasschen wil noemen,
stemden de mandolines, waarna ze de trap
afdaalden om bene !en in de voorsaal wat te'
nuttigen voor ontbyt. Het was toen ongeveer
acht unr en daar de bakker en melkboer er
nog niet geweest schenen te zyn, ging de
chel onmiddellyk er op nit om do benoodigdo
ingrediënten in do buurt to halen. Hy wilde
hen zeker door te lang wachten niet uit hun
humeur makon, waardoor zy misschien niet
zouden willen spelen.
Het zijn zulke rare lui, die muzikanten en
ze worden zoo gauw nydig, zal ie gedacht
hebben en'i was toch zoo mooi, dat
trillen over die snaren.
„Ach, Frank, laten we hom straks na
't ontbyt dan nog maar eens bly maken."
't Ontbyt werd klaar gezet on zonder,
interrupties werd het genuttigd. Behalve de
chef en een assiBtent was er niemand in do
voorsaal aanwezig.
„War es nun kein schönes Zimmer, meine
Herren
Daar begon hij waarlyk weer over die
slaapkamer, hy had er den avond tevoren
zoo op gepocht.
„Zou 't dan toch zoo'n prachtexemplaar of
een model van slaapkamer geweest zyn F rank
„Lymon, niets dan lymen van hom, Tom."
„Zoo, dan zal ik toruglijmen":
„Oh daB Zimmer war sahr actiën. Wir sind
froh, dasz wir hier geschlafen haben. Erst
waren wir fast in „zur Heimath" gewesen,
aber es sah da so dunkel aus
„Ah, meine Herren" riep hy vol verbazing
nit, „das ist wonderbar glficklich. Sie sind
einer grossen Gefahr eutfioheu. Da war
IRBEZORDER.
nahmlich vor einiger Zeit ein Musiker
eingekehrt und von dom bat man sein Geld
so wie seine Instrumente gestohlen. Ah, nun
können Sie sich sicherlich nicht genug freuen,
dasz Sie hier gekommen sind."
„Wie wundorbar ist doch das Schicksal",
ging Frank voort, „wir fühlten schon beim
Eintritt, es war da nicht riebtig und nun
ersahlen Sio ons dies. O jetzt goben wir das
Standchen. Horen Sio 'mal."
„Wat een geluk, Tom, wie weet wat ons
daar overkomen was vannacht."
Zy gaven „Dichter und Bauer".
„Nu moet ie tevreden zyn, hoor Frank,
we gaan weg. Heb je al betaald
„Neen, maar wacht even, ik geloof, er
komt nog wat.'
Ja, waarlyk, hy bedankte hen hartelyk voor
't mooie spel en overhandigde Frank een
zakje met vijftien cigaretten als belooning.
Ze waren al meters van hem vandaan en
nog stond hy to wuiven.
Die Musiker waren riesig, aber sein Zimmer
war doch immer noch riesiger.
MUHLHEIM - RIEHL - COLN.
Toen zy „het Blauwe Kruis" verlaten
hadden kochten zy wat ansichtkaarten en
wilden zy trachten ondanks de afwezigheid
der papieren toch speelpermisBie te verkrygt
De wil was goed, maar een in alle haast
ingehaald politieagent deed al hun hoop in
rook opgaan door de mededeeling dat in
MUhlheim alleen Vrydags muziek gemaakt
mocht worden.
„Dan maar zoo als we gewend zyn, Tom'
„Neen, ik weet nog beter, we gaan regel
recht naar den Dom, kunnen dan in Riehl
even pleisteren en zyn dan bytyds in Kenlen,
waar wo 't er eens van zullen nemen; dat
hebben we wol verdiend. Hoe donk je er over!"
„Ik vind hot het beat," was hot antwoord.
Het dorpje Riehl is op dezelfde wyze
verbonden met Mühlheim als Oberkassei met
Düsseldorf, met dit verschil dat hier de
verbinding een schipbrug is, waarvan het
middengedeelte wegvaart, als er schepen
moeten passecren. En dat gebeurt nog al
eens, want 't is hier een verbazend druk
verkeer.
Gedachte Redactie.
Vergun mjj nog een laatste korte opmer
king aan den heer Tuk,
Bijjkbaar is de heer Tak onduidelijk ge
weest en ja, dan is het voor een verslag
gever moeilijk werken.
Maar ook al weer in de saak «plaatselijke
por*" weet de voorsitter van de Dageraad
niet juist te onderscheiden. Laat ik hier ver
klaren dat het nooit mijn bedoeling is geweest
to maken dat «er geen verslag van de
Dageraadsvergadcringen in do pl. pers kwam",
maar dat ik er voor strijd o o k verslagen
van andere vergaderingen op te nemen,
tonder te vragen of ze in eon kerk sijn
gehouden. Ik sou het toejuichen in de pl.
pers verslagen te lesen niet alleen van do
Dageraad, maar ook van openbare
lezingen als die welke worden gehouden
in Gereformeerde kerk, Palmstraat, Groote
kerk ens.
Laat alle richtingen en partijen aan het
woord komen door de verslagendaardoor
wordt kennis verspreid en de blik verruimd.
Juist de Vrijdenkers moesten in dezen aan
myn sijde staan als zij hun naam met eer
willen dragen.
Ook in deze saak «schemert" het blijkbaar
den hesr Tuk en allerminst gedraagt h{J sich
als vrij-donker, wanneer hij op praatjes af-
6n my anti-godsdienstig en nnti-kerkeljjk
Eon vrijdenker is los van «hooren
denkt vrij en motiveert »tja
Blijkbaar doet de heer Tok dat niet.
't Laat mij koud of een zekere orthodoxie
en, ia aansluiting aan baar, de vrijdenker
Tuk mij n. b. anti-godsdienstig noemt. Dat
lot trof de besten, Socratss, Jezus, Luther
e.a.1 Het sit 'm niet in de «benoeming door
anderen, maar in het wesenljjke „zijn". Tuk
noemt sich vrijdenker en mij anti godsdienstig.
Maar tevens toont by, dat by van godsdienst,
ja zelfs van vry denkendheid niet het fllanwste
begrip heeft. Ook dat is een grief die ik
tegen den voorsitter van de Heldersche
Dageraadvoreeniging heb.
«eggen",
danken.
U dankend,
Aehtend,
W. B.
laguuÉn
AAN ELKEM
Nadat U alle hoop hebt opgegeven om
van die versohrikkeiyke pijn in Uw rug en
Uwe gewrichten genesen te worden, probeer
dan DE WITT's Nieren- en Blaaspillen, een
wereldberoemd geneesmiddel voor alle vormen
van Niersiekttn. Z{j zullen U binnen vier
en twintig uur bewyien dat zy de nieren en
blaaz bereikt hebben en de zwakke plaats
hebben aangeraakt. Wanneer U het blauw
siet, weet U dat het waar is.
U kunt DE WITT's Nieren- en BI aas-
pillen bekomen ad. f 1.75 per doos by H. B.
De BieBiersteker, den Helder, of indien
U se kosteloos wenscht te probeeren knot U
aan bovenstaand adres ot aan E. C. DE
WITT Co., Amsterdam, 10 ets. in post
zegels zenden en een mo'nsterdoos wordt U
gratis en franco toegesonden.
Zooals dan ook wel te verwachten was,
was het middenschip net weggevaren, toon
Tommy en Frank voor de brug aankwamen.
Eerst waren ze al de verkeerde richting naar
Keulen ingeslagen, maar door een politieagent
gelnkkig weer in 't rechte spoor teruggebracht
en nn moeBten ze weer wachten hier. Dat
was nn wel niet zoo heel erg, want aan den
tyd waren ze niet gebonden, maar Keuion
magnetiseerde hen, by 't optrekken van den
nevel hadden ze den Dom gezien, het eind
punt lag voor hen. Zij hadden hetzelfde
gevoel als iemand die by 't mastklimmen den
prys byna te pakken heeft.
Zy gingen op de leuning van de brug
zitten en staken een cigarette aan. Eén van
de vyftien. Naast hen stonden een militair
en een chauffeur, ook al ongeduldig door 't
lange wachten.
Een chauffeur weet echter maar al te goed
de middelen waarmee je verveling kunt ver-
dryvon on nauwelyks viel dan ook zyn oog
op de mandolines of hy verzocht hen een
stukje te spelen.
Och, waarom ook niet, ze verveelden zich
toch, vonden ze en misschien geeft 't
nog wat.
„Puppchen", floot de chauffeur mede; by
„Das haben die Madchen so gerne" knip-
oogte de militair en na „Yip, laddy, Iay"
tastten beide in den achterzak en beloonden
met 40 pf. zamen.
Do brug was inmiddels weer dicht on
spoedig bereikten ze Riehl, dat een echt
militair stadje bleek te zyn.
Maar waar hadden ze op hun reis nu geen
militairen gezien? Overal haast.
Hebben we zooeven reedB verteld, dat
Riehl in en verbinding fmet den
anderen Rynoever) veel op Oberkassei gelykt,
het heeft zich ook in belangstelling en waar
deering voor het spel onzer vagebonden zeer
Oberkas8el8ch gedragen.
Zy vingen aan in een straat, waarin oogen-
schynlyk alleen verlaten huizen stonden. He
geluid der zestionsnarige ouverture zorgde
echter spoedig voor eeu openen van ramen
en deuren en 't geen zy gewensoht' hadden,
(Wordt vervolgd.)