KLEINE COURANT
't Vliegend Blaadje
GRATIS
NIER- er.
BLAASLIJDER
voor Helder, Texel, Wioringan mn Anno Paulownm
No. 4283.
Zaterdag 28 Februari 1914.
42ste Jaargang.
rad Blaadje p. 3 m. 50 ct., tr. p. post 75 ct., fcnitenland f 1.25
londagsbUd 37} i i 45 i 0.75
(odeblad 65 75 (1.—
(Voor het buitenland bij vooruitbetaling.)
Ad verten tién van 1 tot 4 regels (bq vooruitbetaling) 80 cent.
Elke regel meer6
Bewqs-ezemplaar2}
Vignetten en groote letters werden naar plaatsruimte berekend,
S
tforae
Uitgeven O. DE DOEK Je., HalNar.
Intm. Tllif. to
Eerste Blad.
NIEUWSBERICHTEN.
HELDER, 27 Februari.
Liefdadigheidsvoorstelling.
Dinsdagavond had het aangekondigde lief-
dadigheidseoncert plaats, welks opbrengst
zon strekken ten roordeele der vacaatioko-
lonics. De zaal van „Casino" was geheel
mot een belangstellende menigte bezet, die
aandachtig luisterde naar het afwisselende
programma.
Dit concert, aangeboden door het Marine
ensemble „Orphens", directeur de heer H.
C. Koek, had plaats met vereerende en geheel
bolacglooze medowerking van mevrouw
Heeris-Yon Saher (sopraan), BuBsnm, en
mejuffrouw E. Kosk (piano), Den Helder,
terwjjl de heer Klamer met een fluit-solo
eveneens medewerking verleende.
„Orpheus" zelf gat een viertal nummers.
Wtf kennen de praestalies van deze ver-
eeniging, en weten, dat zjj welluidende en
beschaaf de muziek te genieten goeft. Ook nu
weder bleek de keuze een bjj uitstek goede
te zjjn, de voornaamste nummers waren de
Oaverture vam Adam's Si j'étaia roi en die
van de Piqué Dame van Snppé. Met een
vrooljjke potpourri van Lincke werd besloten.
Mevrouw Heeris zong liederen van Grieg,
Hub. Caypers en Gottfried Mann, waai bij
zjj door mejuffrouw Koek begeleid werd. Wjj
hadden gelegenheid hier onder de bekoring
te komen van het fraaie en frissche geluid
dezer sopraan die tevens door haar voor
dracht een grootere bekoring geeft aan de
liederen die «|j zingt.
Mejuffrouw Koek speelde, begeleid door
het orchezt, het zevende pianoconcert van
Herz, dat, vooral in het tweede gedeelte,
wonderschoode melodieuze gedeelten telt en
dat zjj op haar eigen waardige wjjze wist
te vertolken. Natuurlek verzuimde msn niet
den dames bloamen aantebieden tot hulde
harer talenten.
Na do pauze was het de heer Klamer, die
op verdienstelijke wjjse een fluitsolo ver
tolkte, „Le Carneval rusao" van Tillmetz
en daarmede bewees, welk een fraai instru
ment de fluit is, wanneer zjj talentvol be
speeld wordt. Vooraf had de heer H. Boukens,
Vice-Voorzitter der Vereeniging voor de
Vacantickolonies, bij ontstentenis van den
Voorzitter, den heer Dr. Groenendijk, het
woord genomen en de veraohillende mede
werksters alsook het ensemble hartelijk dank
gezegd voor hunnen belanglooze hulp. Zonder
dergelijke middelen was het doel der vaean-
tiekolonies, zoo ongeveer zeide de spreker,
niet te bereiken. Tegenover eene ontvangst
van slechts f80.— aan contributies stond
eene uitgaaf van f 300.Nu iz er wel een
reservefonds, dat de tekorten kan aanvullen,
maar het is dnidelijk, dat dit ook tegen
dergelijke tekorten niet lang bestand is en
de vereeniging zou dan haar arbeid moetea
staken als daar niet in voorzien werd. Daarom
vroeg spreker den steun van allen, die in de
zaal aanwezig waren, niet zlechtz voor een
maal, maar voortdurend. In 5 jaar tijds zond
de Vereeniging 40 kinderen naar buiten,
dus hoe meer steun de Vereeniging geniet,
des te meer zonnestraaltjes kan «ij brengen
in het leven van menig gesis.
Korpi marinier».
Op 1 Februari zijn in werking getreden
nieuwe bepalingen betreffende aanneming en
reëngagement van personeel van het korpB
mariniers.
Daaruit bljjkt o.a. het volgende:
De leeftjjdasisohen zjjn voor mariniers van
16 tot en met 38 jaar, en indien sjj te voren
bjj 's Rijks zeemacht hebben gediend, tot en
met 89 jaar; tamboer of pijper van 16 tot
en met 17 jaar.
Personen van 19-jarigen leeftijd of ouder
moeten een diesstverband sluiten van 6 jaren
personen van 18 jarigen of lageren leeftijd,
van 8 jaren.
De premie bjj verbintenis en bjj reëngage
ment kan worden toegekend tot een maximum
bedrag van f50 per jaar dienstverband.
De premiën betreffende aanneming en
reëngagement van personeel der zeemacht
bedragen: a. voor hes, die den dienst ver
laten als scheepsonderofficierper jaar 25,
30 en 85 gulden, al naar mate 3, 4 of 5
jaar is gediend, gerekend van het einde van
het eerste dienstverband, met een maximum
FEUILLETON.
HET PLEEGKIND.
49)
Hjj stond op. Diepe ontroering sprak uit
zjjn wezon en in zjjn stem. „Alles," riep hij
uit, „Beatrice, Beatricehoe zal ik woorden
vinden, je zeggen, wat ik weet? Beatrice,
heb ik zoo even niet gehoord, dat het kind
je moeder noemde
„Ja, het is mijn zoon," zei ze rustig.
„Alles!" vervolgde Oarrot hartstochtelijk,
„moet ik dan alle» weten Zal ik gefolterd
worden en mjj door eene die ik liefheb, alles
laten zeggen? Zal ik ze kwellen, door haar
to noodzaken, mij aan te hooren Heb ik
niet genoeg gehoord Waarom zou ik trachten
nog meer to vornomen
„Laat ik je mjjn geschiedenis verhalen
Frank," verzocht Beatrice vleiend.
„Neen," zei hjj, op dien gebiedenden t<
dien zjj vroeger reeds eenmaal, slechts in
geringere mate, van hem bemerkt had. „Neen,
hoor naar mijBeatrice, geloof mjj, ik heb
er naar gesmacht, je te vinden. Wanneer ik
naar je geheim zocht, deed ik dat niet
mijnentwille. Beatrice, toen ik door toeval je
verblijf vernam, ben ik slechtB met één doel
tot je gesneld. Nog toen ik je dozen morgen
zag, heb ik slechts één gedachte gehad. Ik
heb je opgezocht, omdat je hulp behoeft. Ik
heb je willen zoggen, dat, waar ik je helpen
kan, ik dit met duizend vreugden zal doen
en dat ik noch een vraag aan je stellen, noch
op belooning hopen wil."
Weer zocht zjj hem in de redo te vallen.
van 175 goldenb. voor hen, die den dienst
verlaten als onderofficier in een der overige
qualiteiten of als mindere schepelingen ptr
jaar 15, 20 of 25 gulden, naar denzelfden
regel als hierboven bepaald, tot een maximum
van 125 gulden.
Sportbeker der Java- China -Japan-Lijn.
De Java—China—Japan-Ljjn stelt ter aan
moediging van de beoefening van de open
luchtsport onder de leerlingen voor de zee
vaart op het eiland Texel een beker be
schikbaar. De winners, wier namen op desen
beker zullen worden gegraveerd, moeten
loden zjjn van de TexelBChe Sportvereosiging,
op het eiland Texel woonachtig of leerling
van de zeevaartschool aldaar. Winner is hjj,
die volgens het oordeel van een jury door
de Texelsche Sportvereeniging benoemd, op
de jsarljjksche wedstrijden het meest uitmunt
in persoonlijke athletiek.
Iadian het meorendeel der winners uit
leerlingen van de zeevaartschool bestaat,
komt de beker na vjjf jaren in eigendom
van de zeevaartschool, in het tegenover-
gestolde geval komt h|j aan de Texelsche
Sportvereeniging,
De beker wordt bewaard in de zeevaart
school te Texel, tenzfl hjj in eigendom over
gaat, aan de Texelsche Sportvereeniging.
Carnaval te 'a-Hertogenboacb.
Uit Den Bosch schrijft men aan de »N.
R. Ct.":
Stel u voor, dat gjj als Hollander, als
Fries, als Groninger of als iemand anders,
die Carnaval niet kont, op Carnaval-Zondag
met den trein van 12.9 over Utrecht te
'a-Hertogenbosch aankomt, en gij hoort boven
het geraas van don trein uit de fanfares
klinken van een perron, dat zwart ziet van
de menschen. En gij ziet met hoeden zwaaien
en gy hoort geestdriftig juichen, en de blikken
der menigte volgend, ziet gü voor een 1ste
klas-coupe een tiental heeren met veelkleurige
■teken en een veldwachter met knoestigen
stok en vadermoorders, die een jongen blonden
man in een soort fantasie-zeeufficiorauniform
en met een steek met pluimen op, met ko
mische deftigheid begroeten. Ea gjj ziet, hoe
die heeron met steken met de musirk voorop
schrijden naar de lste-wachtkamer, waar
speechen gehouden worden en esrewjjn wordt
geschonken, ten overstaan van een goedlach -
sche, opgewonden menigte, dan hoor ik
u vragen: Zjjn ze gek geworden?
Eiken carnaval-Zondag weer diezelfde ver-
tooning, bijgewoond door duizenden feest
gangers, die als Bosschenaars naar 's station
gaan en als Oeteldonkera terugkeeren met
Prins Amadero in hun midden.
Ook nu weer op het Stationsplein en den
Stationsweg een menschetzce, die met onge
duld het oogeoblik verbeidde, dat do Prins
zich op het bordes van het station aan zijn
volk sou vertoonen, cn daarmee als met
toovermacht Den Bosch in Oeteldonk en de
Bosschenaren in Osteldonkeis zou transfor-
meeren. En toen Z. K. H. eindelijk verscheen
en met magistraal gebaar zjjn volk van drie
dagen groette, steeg er een juichkreet op,
zoo overweldigend als alleen Oeteldonkera
"en vermogen voort te brengen.
De Prins nam plaats in een met vier
paarden bespannen landauer, de Baad van
XI ia volgrijtuigen. Met den vendrig en
reurreyer Daantjo Woenders voorop en onder
de vroolijke tonen van den Kwaok-kwaok-
marsch ging het toen in optocht Oeteldonk
in, dat zjjn vorst met geestdrift ontving.
Hoewel het zeer druk was op straat, hebben
de Oeteldonkors zich toch gedragen naar de
vermaning van hun „burgervaojer"al
„liepen ze gelijk mee", ze hebben toch „d'r
eigen netjes gehaauwe" en ut kaar-spoor
vry gelaote, dat ze d'ar mit de pèrt eu de
indig deur koase."
atinès
De matinès musicale, die dit jaar in het
CaBino werd gehouden, ouder gewoonte mat
gesloten luiken en het gaslicht aan, werd
ook door den Prins en de autoriteitea bij
gewoond.
Om vier uur begon de pret op straat, en
stroomden uit alle stegen en straten de ge-
maskerden naar het centrum der stad, naar
Hicthamorstraat, Markt en Vughterstraat.
Meest z.g. vuilikken, bijv. schoorsteenvegers,
menschen in een bos stroo gewikkeld, e. d.
Terwijl de Prins, do autoriteiten en nota
belen nog veraenigd waren aan de groote
traditioneele „voejerpertei", werden om acht
uur de toepassolyk versierde danszalen ge
opend, en nam de pret, waar het toch
verderIk heb nog meer, nog
voel meer te zeggen Ik heb je weergezien"
zyn stem werd week en teeder bjj deze
woorden „Ik heb je hand in de mjjne
gehoudon, ik heb je in het gelaat goblikt
in het'lieve gelaat, waarvan ik zoo dikwjjls
gedroomd heb. Beatrice, alles is anders met
mij geworden," hjj knielde nevens haar
greep haar hand. „Wanneer ik eens gewenscht
heb, alles te weten, zoo zeg ik thans: zeg
my niets. Wat gaat mjj het verleden aan,
Beatrice? Verberg het, vergeet het, lach er
omOns leven begint eerst met dezen dag.
Beatrice, ik heb je lief! Buig je tot mij
neer en zeg my, dat je mjjn vrouw wilt
worden I"
Zij trok haar handen met geweld terug en
begroef er snikkend haar gezicht in.
„Je hebt my lief, Beatrice," ging hjj harts
tochtelijk voort. „Wil je om mijnentwil niet
„ja' zeggen Zie mjj aan, l:efste, lees in
myn oogen den vurigen wonsch mjjns harten,
weet, dat aan u de maoht is, het leven eens
mans gelukkig te maken of te vorwoesten
Beatrice, mjjn liefste, mjjn oenigo liefste,
antwoord mjj
Weer zocht hy haar handen te grijpen. Zjj
trok ze met een angstkreet terug en richtte
haar met tranen gcvnlde oogen vast op zjjn
opgewonden trekken.
„Frank," zei ze, ,.je doodt my. Spaar mij
en laat my praten
Hjj wachtte in bang zwjjgen, dat haar
snikken verstomde en zjj de spraak terug-
„Frank, Frank," zei ze, ,je hebt je op
een dwaalspoor laten brengen. Je hebt slechte
de halve waarheid vernomen. Je hebt mij
lief en hebt toch gewaagd te gelooven, dat
ik je vrouw zou worden, ook wanneer dat
feitelijk om begonnen iahet dansen, hossen
en intrigeeren, een aanvang. (N. B. Ct.)
Waterstaat.
Met Mei wordt de reorganisatie van den
dienst van 's Rjjks Waterstaat verwacht.
In verband hiermede wordt de door het uit
's lands dienst treden van den hoer Van
Nes van Meerkerk opengekomen betrekking
van hoofdinspecteur-generaal van den Rijks
waterstaat niet meer vervuld.
Bedreiging en afperalng.
Te Etten heeft onlangs een jongmensch,
Bruinsma geheeten, den direoteur der boter-
fabriek een .om. gold. weten af te persen.
Hjj had zich daartoe, met een revolver ge
wapend, des avonds aan de woning van den
directeur vervoegd.
Hjj had de brutaliteit wederom een dreig
brief te schrjjven aan den directeur, die nu te
Maastrict eon bepaalde som moest komen af-
Deze brief werd wederom in handen van de
politie gesteld en tegen den bepaalden lyd
kwam de directeur met den aangegeven trein
aan, doch met hem een paar marechaussees in
politiek, gezeten in een anderen wagon.
De directeur stapte uit eeu le klas coupe
en zag onmiddeljjk Bruinsma staan. Zooals
doee later zelf aan den marechaussee vertelde,
had hjj eerst goed uit zjjn oogen gekeken, of
bjj geen verdachte politielui zag. Toen het
terrein voor zyn operatie veilig wanende,
■tapte hjj regelrecht op den directeur af,
doch nauwelijks had bjj dezen bereikt, of
marechaussee Zuurveld, die meer degelijke
zaakjes onderhanden heeft gehad, daar hjj
lange jaren bjj do recherche is geweest,
legde zjjn hand op B.'s schouder en had in
sen minimum van tj)d hem de boeien aange
daan. Zoo was dan eindeljjk de schrik van
Etten, eigenlijk nog een kwajongen, gekuipt.
Onder toeloop van esn menigte belang
stellenden werd hjj naar Etten overgebracht,
van waar hjj naar de atrafgevangenis ts
Breda zou worden getransporteerd.
(D.v.N.)
DE WEEK.
25 Februari.
Meeresstille und glttckliche Fahrt
Ik eohrjjf de welbekende regels hierboven.
Ea sjj kenschetsen durf ik zeggen
de Week, die achter ons ligt.
Na windstilte kwam de storm.
Daarna volgden zon wtJleo de onde
Falb zeggen, de „kritieke dagen van den
eersten rang".
Ea nu eöu we weer in de windstilte.
Het bootje vaart rustig voort. Men hoort
het klieven van de golfjes door do riemen.
Alles gaat zoo vreedzaam, zoo genoegeljjk,
zoo liefelijk
De Senaat ging huis-toe.
En 't was zoo ganech-anders dan toen de
forich-vechtlustige Regcüt 't aan de stok
had met den ia koude, glimlachende bereke
ning sjjn pareeratoot overdonkenden Treub.
Nu stonden tegenovor elka&r bjj de
Begrootisg ,van Waterstaat voor 1914,
de minister-van-gisteren (noode, slechts met
yzereu zelfbedwang verbijtend, verbergend
^verlies van de regeermacht) en de
r Laly, thans minister van Waterstaat
Dr. Lely is voor de dorde maal opgetreden
het hoofd van Waterstaat. Hjj maakte
5 schitterende carrière. Was sinds
1891, minister, gouverneur van de West,
nogmaals minister, wethouder in de residentie,
voor de derde maal ExcellentieHij ziet
er thans wat lijdend, wat mat uit, deze
begaafde man. Hjj heeft zich in de zitting
van 24 Februari kranig gebouden tegen
over zjjn hartstochtelijkeo, ook seer begaafden,
zeer-ambitieusen ambtsvoorganger; in wien
het bloed van menschen, die regeermacht
bezitten, nog te jong is om niet haat te
moeten onderdrukken tegen den man, die
cè hem kwamwien hij de portefeuille, de
kracht en h6t zeggensrecht moest overdragen...
Een oogenblik hebben wjj gedacht, toch
wel, dat 't tot een conflict zou komen. Over
die circulaire van minister Bsgcüt betreffende
de godsdienstige belijdenis van sollicitanten
bjj lagere baantjes P. en T. Dat wèi toch
iets om een nieuw duelleken la Treub-
Rjgcücl) uit te lokken.
Maar minister Lely was wijzer.
HQ liet allerlei voorafgaan, bij de ver
dediging van sjjn Begrooting. De Maas
kanalisatie van veertig millioen; belovend
waar ware, wat je gehoord hebt. Ik kan je
geen verwjjt er over maken, dat je geloofd
hebt; ik heb geen recht daartoe. Mjjn han-
delwjjze heeft je in 't geloof versterkt. En
toch Frank, heb je mjj door dit geloof een
grootere smart bereid, dan alles, wat ik reeds
moest uitstaan."
Carrot verzocht deemoedig, dat zjj hem
vergiffenis mocht schenken.
„Ik heb geen vergiffenis te schenken.
Waarvoor donk je dan, dat ik gevlucht ben
voor wolk gevaar? Frank, ik ben voor
den man gevlucht, dio mjjn echtgenoot is;
voor den man, die zich voor vjjf jaar de
dwaasheid van een jong meisje ten nutte
maakte, haar huwde en in namelooze ellende
stortte."
Carrot sprong op; bjj was doodsbleek,een
beeld der vertwijfeling. Haar echtgenoot
De Warner draaide met hem rond.
Töen bjj zich eenigermate hersteld had, zag
hjj tranen over Beatricos wangen stroomen.
Dit gezicht wekte het zelfverwjjt in hem.
Hjj was gekomen om baar te helpen, haar
te troosten, en nu bereidde hjj haar nieuwe
smart. Hoe grenzeloos egoïstisch moest hij
geworden zjjn, dat zjjn eerste gevoel kommer
en vertwijfeling was, toen hjj de waarheid
vernam. Hjj kleurde over zich zelf en zocht
zjjn opgewondenheid te bedwingen. Toen hjj
zich weer tot Beatrice wendde, lag een uit
drukking van zeldzame rust over zjjn trekken.
„Zeg mjj alles," smeekte hjj met kalme
stem. „Vrees niets van mjj. Zeg mjj alles,
ik kan alles hooren.
Zjj vertelde hem alles, zonder zelfverdedi
ging, zonder het vergrjjp baars mans tegen
haar en tegen do maatschappij ook slechts
in 't minst te overdrjjven. Zjj verlangde
ge«n medelijden voor wut zjj geleden had,
suppletoire begrooting zoodat de Eerste Kamer
apart, rustig, in het volle besef van haar
eigen doen en kunnen, zou oordeelea.
Daarmee, immers, stelend, vermurwend,
veroverend het senatorialo hart.
Dan: do wegen.
Onze wegen I
Hier wil ik tusschen haakjes toch
iets zeggen.
Weet-ge, zoovele min belangrijke zaken
worden, in onze dagen, opgeblazen tot iets-
van-gewioht.
Ea dingen van waarachtige beteekenis
worden verwaarloosd.
De toestand van onze wegen is een van
de dingen waarop men niet lot.
En toch
Er was een tijd, toen wjj prachtige, ruime,
breedo landwegen hadden.
Een mooi, heerlijk set.
Toen kwamen do spoortreinen.
En m3n vond: dat kon wel minder.
Mes ging beknibbelen, bezuinigen, ver
smallen.
Maar: jawel!
De Weg wreekte zich.
Geboren werden de auto's, da fietsen.
Ome afhankelijkheid van „den trein" werd
veel minder.
De Weg hernam zjjn rechten.
Msar nu zitten wjj met de versmalde weger.
Dat is gaeu kleinigheid.
Daar zyn vele, vele tienduicondcn mee
gemoeid.
Met het vraagstuk van do verbreediog
('t „tot de vroegere breedte terugbrengen",
zooals de minister 't noemde) en voorts met
hst voor zwaardere lasten geschikt maken.
Minister Lely heeft getoond oog en prak
tische k|jk te hebben op de regoling van deze
voor het vorkeer zoo uiterst gewichtige zaak.
Zelfs hot hart van den heer Edo Bergsma,
den senator, den deskundige bjj.uitnemendheid
waar 't verkeerskweetics betreft, heeft Z.
Exc. gestolen.
De handige, tactvolle, slimme, ervaren
bewindsman
Dat alles en nog meer liet hjj, dr.
Loly, voorafgaan op den 24en Februari
alvorens to komen tot de beantwoording
van de „netelige vragen", door zjjn ambts
voorganger tot baar gericht. En met welk
eene sierljjke lenigheid ontsprong bjj den
degen 1... Hulde brengend aan mr. Begtüt s
onbevangenheid ten aanzien van de gods
dienstige gezindheid van sollicitanten. Op
zjjn stuk bljjvende staan ten opzichte van
den nachtarbeid van vrouweljjke ambtenaren-
O, maar Z.Exc. wil dezno arbeid niet be
vorderen, Zelfs beperken voorzoover dit
kanmet de eischon van den dienst en de
billjjkheid tegenovor de mannoljjke collega's
strookt... Wat anders köa ambtavoorgaagsr
dan vriendeljjkhcfleljjk terug-glimlachen het
rapier in de scheede te laten teruggljjdcn
betreurend 't eindigen van den kamp
Liever tegenover zich wenschend een droog-
zakeljjken, onvermurwbareu kampioen als
Exc. Treub
't Was vóór de pauze tot het laatste
senatorialo Begrootings-bedrjjf aacdoenljjk-
en treflend-vrcodzaam genoogljjk in het
Hoogerhuis.
Waar ten leste minister Loudon, van
Biunenlandsche Zaken, en Rienzi-Van Kol
„Bruderichaft" dronken, elkak* omarmend in
figuurijjken zin en met vredesengel Bryand
boven hunno hoofden de handen zegenend
uitspreidend
Wiads ilte en gelukkige tocht, ik schreef
't hierboven.
Maar wie nog zelfs niet zoo heel, scio bjjiter-
scherp waarneemt, ziet hjj niet, door zjjn
verrei jjk-rr, de donderwolkjec, die naderen
En wie niet zoo héél scherp van gehoor
is, bereikt diens trommelvlies niet het
gerommel van naderend onwéor
Die vraag stelde ik mjj op den Dinsdag
middag, te ruim twee ure, toen onze sena
toren voor een paar weken uiteengingen.
't Is nu, in menig opzicht, een periode van
„Meeresstille". Van doodstroom.
De Koningin is op bezoek bjj Hr. Ms.
Gemaal, en daarmee is over het Haagsche
Noordeinde de absolute windstilte gekomen.
De geraakten, dat onze Koaingia tot in den
zomer te Hohemark zou blyren, berusten op
valache „on-dit'a".
Wat is er verder
De Kazerne-branden te Haarlem en te Ede,
ook bier althans torwjjl ik dit néér schrjjf
maar in haar stem lag een vertwjjfeling, in
haar gansche wezen een hopeloosheid, dat
zjj haar toehoordor meer zeiden dan eenig
woord had kunnen nitdrnkken. Zjjn hart
brak schier bjj de gedachte aan haar ljjden
zjjn bloed kookte bjj de gedachte aan den
schurk, die al deze ellende veroorzaakt had.
Hij hoorde haar zwjjgend tot het einde
aan. Beatrice had gednrendo het gansche
verhaal den naam haara cchtgonoots niet
genoemd, maar van het eersto oogenblik
aan raadde Carrot, wie het was. Toen zij
ophield met spreken, wendde hjj haar zjjn
bleek gelaat toe en zeide„De man heet
Hervey."
„Ja, ken je hem
„Ik heb hem tweemaal gezien."
Onwillekeurig balde hjj sjjn vuist bjj de
herinnering aan do wjjze, waarop de tweodo
ontmoeting plaats had. Hjj wilde, dat bjj
krachtiger toegeslagen bad. Bjj deze gedachte
kreeg zjjn mond een harde, sombere uitdruk'
king. Beatrice bemerkte deze verandering ii
uitdrukking.
„Laak je mjj zoo zeer, dat jo mij niet
vergeven kant, Frank vroeg zjj angstig.
Hij zag haar met zachte, teedere oogen aan.
„U laken? Hoe kan ik je laken? Wat
heb ik je te vergeven? Ik heb slechts innige
deelneming, diep medeljjden met je. Nog
éénmaal bied ik jo elke hulp aan, die ik je
bieden kanzulk een hulp, als oen broeder
zjjn zuster geven kan. Wil jo die hulp van
mij aannemen, Boatrice
Zjj logde haar hand in de zjjne. „Ja, ik
noem haar aanhet is meer, dan ik verdien.
Ach, waarom moest ik mjjn ongeluk ook nog
in uw leven mengen?"
Zjjn vingers omklemden haar band vaster
zjjn oogen zochten de hare. „Bca'rice,ze
drukkende, pjjnljjk- beangstigende stilte in de
regionen der speurders.
Leven wjj in het teeken der stilte
Ook de arme geabonneerden bjj Amster-
damsche en andere telefoonnetten, die op hun
„Hallo I Hèllo I" geen of vorkoord ant
woord krjjgen?
Wat beduidt de stilte, de ,,M;ere«atill»",
waarin we nu zjjn? Is zjj genoeglijk-gerust
stellend
Of van de soort, die pleegt vooraf t« gaan
aan den feilen storm, die plots, gansch-on-
verwachts opsteekt?
Me. Amtomi*.
Ons belang bij het behoud
wan Indië.
De onlangs medegedeelde cjjfers, in ver
band met onze directe en indirecte belangen
bjj Indië, hebben de aandacht getrokken en
zjjn de aanleiding geworden, dat bjj menig
een, meer dan tot dusver, is op den voor
grond getreden de vraag: zjjn deze belangen
veilig, of moet gevaar voor benadeeling dier
belangen worden geducht, en, zoo ja, van
welken kant dreigt het gevaar?
Bij het stellen van die en dergeljjke vragen
wordt dan gedacht eenorzjjds aan de onrust,
eenige maanden geleden gewekt door de be
weging onder de inlandache bevolking, ander-
zjjds aan de mogeljjkheid van eene over
weldiging van een doel van ons koloniaal
bezit door een vreemden vjjand.
De beweging onder do inlundsche bevolking,
voorzoover die voortspruit uit don drang naar
ontwikkeling, zoowel goosteljjke als economi
sohe, vindt haar oorsprong in de evolutie
der mensehheid in het algemeen, en het zou
een slechte regeering zjjn, dio dit niet be
grjjpende, tegen het zich overal openbarende
verschijnsel zou ingaan.
Een dergeljjke politiek zou de positie van
het Nederlandsch gezag in Indië zwak maken,
terwijl daarentegen de bevordering der ont
luikende beweging, mits geleid in goede
banen, slechts kan strekken om den band
tusschen moederland en koloniën, tnsschen
Nederland en zjjn onderdanen in Azië hechter
te maken, omdat daardoor ook bjj de in-
landsche bevolking van onze Oost het gevoel
zal worden gewekt, dat de belangen van
Nederland en Indië zjjn gemeenschappoljjke
belangen, en dat een vjjand van het Neder-
landsehe gezag in Indië zou zijn een gemeen-
schappeljjko vjjand. Om aan te toonen, dat
de verwachting, dat door wjja bestuur ook
hier een gevoel van vertrouwen wordt ge
wekt, op werkeljjkheid berust, kan als jongste
voorbeeld worden aangevoerd, dat de laatBte,
lang voor onverzoonljjk gehouden vjjanden
van het Nederlandsche gouvernement, de
Atjehers, thans ook tot het inzicht zjjn ge
komen, dat zjj er nu heel wat beter aan toe
zijn, dan toen zjj aan de willekeur van hnn
eigen hoofden en priesters waren overge
leverd.
Als het de inlandsche bevolking onder het
Nederlandsche bestnnr welgaat, behoeft een
vreemde overweldiger, wie hjj ook zjj, er
niet op te rekenen, dat hjj bjj dio bevolking
steun zal vinden. En het allerminst zon dit
het geval sjjn indien de veroverende mogend
heid China of Japan ware, omdat de inland-
i bevolking van oneen archipel de Chi
ten en Japanners in ieder opzicht wan
trouwt.
n nu het gevaar van bnitenaf. Onze Oost
is altijd een begeerljjk bezit goweeBt voor
iedere naar koloniën, als expansie-middel, als
afzetgebied voor handel en industrie, dorstende
mogendheid.
Dat do Europeesche grootmachten desondanks
de handen van onze koloniën tot nu toe
hebben afgehouden, wordt gewoonljjk toege
schreven aan het feit, dat zjj, de een den
ander een zoo koateljjk bezit niet gunnende,
elkander in bedwang hebben gehoaden. Maar
aangenomen, dat deze veronderstelling juist
is, en dat do verhouding, waardoor het even
wicht werd bewaard, onveranderd voort
duurt, en bovendien de gelegenheid tot vrjje
mededinging, die wjj in Indië voor andere
nationaliteiten openstellen, onze positie ver
sterkt, dan is hierin toch niet meer te zien
een reden voor volkomen gerustheid. Immers
er dient thans met een nieuwen, zeer be-
langrjjken factor te worden rekening gehouden.
In het verre Oosten zjjn de omstandigheden
veranderd. In de laatste halve eeuw, sinds
de westersche beschaving hare intrede deed
in Japan, heeft dit land zich merkwaardig
hjj, „ik heb niet geloofd, eer ik je kende.
Je hebt een recht, alles te eischen, wat ik
geven kan. En toch heb ik nog iets to vragen,
toch moet ik nog iets weten. Je hebt mjj
veel gezegd wil je mjj alles zeggen
„Ik heb je alles gezegd."
„Neen, niet alles. Beatrice, het leven ligt
eenzaam en treurig voor mjjgun mjj de
schrale troost, die het mjj nog goven kan.
Beatrice, laat mjj van je eigen lippen hooren,
dat jo mjj onder andere omstandigheden
zou hebben liefgehad, dat jo mjjn vrouw waart
geworden."
Zij zag hem moodig in de oogen. „Ja,
Frank," zei ze zacht. „Ik wil dat zeggen,
ik wil ook nog meer zeggen Ik heb je lief.
Ach, Frank, keur het in mij af, wanneer ik
je beken, dat het een heerljjk oogenblik voor
mjj was, ofschoon ik wist, dat het voor u
ongeluk beduidde, toen je mjj de eerste maal
zei, dat je mjj lief hadt."
HOOFDSTUK XXXI.
Bij het nachteljjk onderhond, dat Sara
Miller met Frank Carrot had, hebben wjj
nit haar mond reeds vernomen welke gedach
ten in baar hoofd rondspookten en tot welk
oder zij bereid zou wezen om bet geluk van
Beatrice te bevorderen.
Voor het uiterljjk was Sara in den omgang
een normaal mensch, doch in haar hoofd
woelde en brandde het voortdurond. Zjj leed
aan grenzenlooze dweepzucht en daarbjj ki
nog de vaste overtuiging, dat zjj gezonden
was om het aardsch gelnk van haar wel
doenster en meesteres te verzekeren en
elke bedreiging te beveiligen. Zij wilde w
dezen plicht vervallen, en geloofde vast, dat
sjj hierin zou slagen.
snel ontwikkeld. De overwinningen, door
Japan behaald eerst op China en daarna op
Rusland, leverden daarvan het bewijs. Vooral
het laatste succes was van groote beteekenis.
De bekende rodeneering der Japanners na
den Russischen oorlog„do Russen hebben
Napoleon, den overheerscber van het Westen,
verslagen en wjj versloegen de Russen, dus
zjjn wjj ook den anderen westersche volken
de baas", moge naief klinken, toch twjjfelt
niemand eraan, dat Japan het bjj zjjn over
winningen niet zal laten.
En in Japan maakt men er dan ook geen
geheim van, dat gebiedsuitbreiding noodzakeljjk
is en de blikken thans zjjn gericht naar het
Zuiden, in de eerste plaats naar de voor-
loopig nog onder protectoraat van Noord-
Amerika staande Philippjjnen en vorvolgens
naar de Nederlandsche eilanden.
Als geen oogenblikkeljjk gevaar te duchten
is van de zjjde van Japan, ligt dit in de
ongunstige finantieele positie, waarin dit
rjjk tengevolge van de snelle opeenvolging
der gebeurtenissen zich bevindt, maar hierin
kan spoedig verandering komen.
En dansommigen zien juist in den be
rooiden toestand van de Japansche finantiën
oen gevaar. Om zich onmiddelljjk eon bron
van inkomsten te verschaffen, teneinde uit
den meest dringenden nood te geraken zou
Japan zich bjjv. van ons eiland Banka met
zjjn tinmjjnen kannen meester maken.
Inmiddels, en dat staat vast, wordt het
terrein verkend door talrjjke spionnen,
Japansche officieren, die in allerlei vermom
ming, als muzikanten, toko- en bordeelhouders,
over onzen geheelen Archipel verspreid zjjn
de havens on verdedigingswerken in kaart
brengen. Men herinnert zich, dat kortelings
eenige dezer spionnen, die als medicjjnver-
koopers het land afliepen, to Bataviu werden
veroordeeld.
Doch niet alleen van Japan nit dreigt het
„gele gevaar". Na ook door China de nieuwe
koers is ingeslagen, kan met reden worden
verwacht, dat ook dit Rijk spoedig zal ont
wikkelen.
Gelukkig bedreigt het „gele gevaar" niet
alleen onze Oost, doch ook de zichzelf be
sturende Engelsche Koloniën in Australië,
onze naaste bnren.
Een aaneensluiting van degenen, die ge-
1 jjke belangen hebben, ligt ook in dezen het
eerst voor de hand, betgeen hier beteekent
een gezamenljjke machte ontwikkeling tegen
de Aziatische rijken. In de Australische pers
werden reeds stemmen in dien zin vernomen.
En ook vernam men bjj geruchte, dat een
dergeljjk werken in dezelfde richting zon
kunnen rekenen op den stenn van de Yer-
eenigde Staten van Noord-Amerika.
Australië nam reeds do vlootverslorking
ter hand.
Als wjj nu het onze ertoe bjjdragon om
oen voldoende weermacht in het Oosten aan
wezig te doen zjjn, dan zal de vraag, aan
den aanvang dezes gesteld, of de groote be
langen, die wjj bjj Indië hebben, veilig zjjn,
in de toekomst niet meer met een stellige
ontkenning behoeven te worden beantwoord.
IngNxondNia Hadadaaliiig.
AAIN ELKEN
Denk er eeas )een moment over na, wat
het voor U sou beteekonon om absoluut
geheel zonder pjjn te zjjn en om in staat
te zjjn U zonder de minste pjjn te kunnen
bewegen of opgeschrikt te worden door een
steek die U een pjjn veroorzaakt om tot
huilen uit te barsten.
Zwakke nieren welke urinezuur in het
bloed achterlaten is de oorsaak van die ont
zettende smarten. DE WITT's Nier- en Blaas-
pillsn veraterken de sieren en stellen hen
in staat het vergift dat zulk eeu eindolooce
ellende veroorzaakt uit te drjjven.
U kunt DE WITT's Nieren- en Bluas-
pilien ad f 1.75 per doos verkrjjgen bjj H.
B. de Bie—Biersteker den Helder.
Aldus was de bode geschapen, dio Beatrice
tot Hervey gezonden had. Evenwol bezat
Sara eenige eigenschappen, die haar voor
haar post bjjzonder geschikt maakton. Eer
stens was zjj de zaak, die zo moest behartigen,
hartstochtelijk toegedaan en baatte ze den
vjjanden ten andere loefde zjj in de over
tuiging, dat zjj er toe uitverkoren was, de
zaak tot een goed einde te brengen. Beatrice
had Sara eeu monigte duidoljjke raadgevingen
en voorschriften gegeven, waarnaar deze nau-
weljjks gehoord had. Zjj moonde in dit geval
geroepen te zjjn, de rol van leider en niet
die van een blindelings gehoorzamend werk
tuig te moeten spelen. Het eenige, waarover
Sara tevoren had nagedacht en waaromtrent
zjj haar meesteres had gerustgesteld, was do
wjjze, waarop zjj Hervey's verbljjf gewaar
kon worden. Daar de laatste nog onder
politie-toezicht stond, behoefde zjj slechts op
een politiebureau naar hem te informeoron.
Op deze wjjze verkreeg Sara ook werkoljjk
den dag na haar aankomst en nadat zjj de
overheid do verzekering gegeven had, dat
zjj den man niet met boozc bedoelingen
zocht, het gewenschte adres. Sara bad op
Beatrices raad, die meende dat zij over
Parjjs gemakkeljjker reisde, den sneltrein
genomen, die van Konstantinopel naar P-rjjs
rjjdt en in elk land, dat hjj doorgaat, slechts
twee- of driemaal stopt. In Londen was zij
bjj de vriendin afgestegen, die Beatricos brie
ven bezorgd had. Zoodra Sara het verbljjf
van Hervey bjj de politie vernomon had,
nam zjj een rjjtuig en reed naar zjjn woning.
(Wordt vervolgd.)
