KLEINE COURANT
i
't Vliegend Blaadje
rooi* Helder* 7 ex el* Wimringem mm Anne Pmul&wnm
No. 4285.
Zaterdag 7 Maart 1914.
42ste Jaargang.
Vliegend Blaadje p. 3 na. 50 et, tr. p, poit 75 et, buitenland f 1.25
re-Zond
Pre- Zondagsblad i 37}
miën) Modeblad »»»65»»»»75»
(Voor het buitenland bjj vooruitbetaling.)
Advertentiën van 1 tot 4 regelt (bjj vooruitbetaling) 10 cent
Elke regel meer8
Bewjjs-exemplaar 2}
Vignetten en groote lettert worden naar plaatsruimte berekend.
tferaohyat Dinsdag- e* Vrijdagmiddag.
Uitgaven 08 UI BOEN ir., Helder-.
Beraam Kaaiagatraat II. intirc. Ttlif. to.
Eerste Blad.
BIEUWSBERICHTEH.
HELDER, 6 Maart.
Oordeel der pers In Limburg over de
Lezingen D&hne.
r Limburger Koerier" 30 Ju. 1914.
D&hne avonden. Dank de bemoeiingen
van het Natuurkundig Qenoottchap heeft
Roermond ook zijn D&hne-avonden gehad.
In de taal G. S. vai een talrijk geselschap
dames en hoeren vereenigd, dat met geapannen
aandacht de duidelijke uiteentetting en de
uitnemend geelaagde proeven volgda. Het
it in een tijdsverloop van ongeveer 14 jaren,
dat we dezen Natuurkundige hier voor de
derde maal sagen optreden en het moet ge-
segd steeds met een uitbundig succes. Ean
daverend applaus beloonde den heer D&hno
voor syn schitterende proeven.
«Nieuwe Koerier" 81 Jan. 1914.
Zeer zeker verdient ook het Bestuur
van het Natuur- en Letterkundig Genootschap,
dat aan onse stad dezo heerlijke avonden
bezorgde, een woord van hulde.
Een nieuwe school.
Drie jaren geleden mochten de schoolkin
deren van Sohagen zich in een buitengewoon
lange vacantie verheuger, omdat de school
verbetering behoefde. Toen mes. echter daar
mede zou beginnen, bleek de uitgekeerde som
van f800 niet voldoende, weshalve uitstel
volgde. Bon jaar later was men genegen f 1800
beschikbaar te stellen, doch toen bleken de
bestekken vu het jaar tevoren reeds weer
verouderd I Weer een jaar later stond Sohageas
Baad voor de keuse: een nieuwe school of
een verbouwing van f 17.500. Besloten werd
een nieuwe school te bouwen.
Weer nienwe moeilijkheden I Waar moest
de school gebouwd worden? Vergaderingen
leidden niet tot een beslissing inzake dit
strijdpunt, totdat tenslotte de oplossing ge
vonden werd in het beslnit, den Minister te
vragen of men met den bouw der nieuwe
school nog twee jaren mocht wachten. In-
tnsichen is de oude school geheel verwaar
loosd er kwam immers een nieuwe school 1
(Alk. Ct.)
Kerkdiefstal.
Maandagmorgen heeft men, zoo meldt het
U. D., ontdekt dat, er diefstal is gepleegd in
de Begynekerk aan de Breedstraat te Utrecht.
Toen des morgens de kosterin de kerk bin
nentrad, bemerkte sg, dat ongenoods gasten
een bezoek hadden gebracht aan do kerke-
kamer, waarin o.m. de gelden van armen en
kerk geborgen worden, in een eenvoudig
houten kistje, op zeer primitieve wjjze gesloten
met twee kleine hugslootjes. Dit kistje is door
de daders natuurlijk sonder eenige moeite
opengebroken, want met een geringe hand
beweging was de sluiting er van te verbreken
de inhoud is tot op den laatsten halven cent
meegenomen. Het is gebleken, dat de dieven
een gordyn voor het raam van de kerkekamer
hebben laten sakken, om in volkomen veilig
heid hun plan ten uitvoer teUggt,. Verder
hebben stf zich bediend van kaarslicht, want
de vloer van het vertrek was volgedruppeld
met kaarsvet. Sporen vu inbraak aan de
kerkdeuren werden niet gevonden, soodat het
niet onwaarschijnlijk is, dat de daders sich
daags te voren hebben laten insluiten. De
diefstal toch moet hebben plaats gehad in den
nacht van Zondag op Maudag.
Hoeveel g„id er uit het hout6n kistje ge
stolen is, kon niemand mot eenige zekerheid
opgeven. Men pleegt in dit kiitjo de gelden
te deponeeren, die des Zondags en Donderdags
tijdens den dienst worden gecollecteerd. Regel
is,dat het college van diakenen ééns per maand
dit kistje ledigt. In de Gereformeerde kerk
te Utrecht wordt des Zondags de opbrengst
niet geteld, omdat demeerderheid in het
college van diakenen daartegen conscientie-
beswaren heeft. Meu komt om de 4 weken
op oen gewonen werkdag bij elkaar, om
geldkisten van iedere kerk te openen en den
inhoud op te nemen.
Alweer een oneerlijke.
Maandag had een banketbakker in de le
Van den Bankstraat t« 'a-Gravenhage zijn
14-jarigen loopjongen uitgezonden om quitan-
ties te innen. Toen de knaap een bedrag
van ongeveer f&O ontvangen had, gaf hij
portefeuille met de overige quitanties aan
een anderen knaap, om ze aan syn patroon
FEUILLETOH.
to brengen. Met het geïnde geld ging hij naar
Rotterdam, waar bij in den nacht op straat
werd aangehouden. H|j had toen ongeveer
drie gulden verteerd en verklaarde b(j zjjc
aanhouding, dat hij niet in een logement was
gegaan, omdat men hem dan te ganw zou
hebben gevonden.
Hij is ter beschikking gesteld van de
Haagsohe Politie.
Zoo gewonnen, zoo geronnen.
De vorige week zijn van een uitdraagster
te Botterdam 50 bankbiljetten van f 10 ge
stolen. Thans is de daderes aangehouden, een
17-jarige dienstbode, dio, toen z(J met de uit
draagster in de Lange Panuekookstraat liep,
deze haar tascbje, waarin zich de f500 be
vonden, ontstal. Da dievegge heeft zich toen
een geheel nieuw uitzet aangeschaft, wast
sy zou gaau trouwen. Voorts kocht z(J ver-
sehilllei.de gouden ringen, verstrekte een
feestmaal aan ouders en bekenden, stak arme
gezinnen in de kleeren, gaf aan dezen en
genen van h&ar bekenden een bankje van f 10
wrg, en zoo moer, soodat, toon sy aange
houden werd, van de gestolen f 500 zoo gosd
als geen cent meer iu baar besit gevonden
srd.
De politie heeft op hetgeen z\j voor het
gestolen geld kocht beslag gelegd. Teven»
het haar gelukt een paar van de wegge
geven bankbiljetten op to sporen en in beslag
te nemen. (N. R. Ct.)
Heeren-modes.
Na Maart bet voorjaar beet te brengen,
is bet ondvrwerp der heeren-modes ook aan
do orde.
Wat ik u daaromtrent kan meedeelen, ia
het volgende:
In hoofdsamk schijnen de heeren, in na
volging van de dames, in de vootjaars- en
zomerkleeren hnn lichaamsvormen wat meer
te zullen laten ziende kleeren, welke
bovenlichaam en beenen bedekken, sQn dus
opvallend veel nauwer. Evenals de dames-
kleermaaksters hebben dc heeren-kleermakeri,
die den toen meen en aan te geven, geput uit
het verleden, en bot is voornamelijk de mode
van 1880, welke de motiovcu aas de band
deed. Dit beteekent derh&lve, dat jacket en
pantalon weer uit verschillende stof en van
verschillende kleur zullen zijn, heteorste
donker, zwart of wel blauw, de beenbekleeding
gestroept en wel licht. Het jasje sluit weer
eens hoog dicht, en de broek colleert weer
een weinig, in één woord er sit weer
taille in de hecren-kleeding.
Het overhemd het voornaamste kleeding-
stuk van den heerl moet gestreept zijn,
echter niet in de lengte, doch in de breedte
gestreept. Do boord is nog hoog, ook nog
steeds dubbel, doch de punten stfn meer open
van elkaar gesnedendaardoor komt ook
weer de das tot haar recht, wat een gelukkig
versch(jnsel is, omdat do heerendas een der
weinige onderdooien van het manlijk toilet
is, waaraan iemand zijn smaak kan ten koste
HET PLEEGKIND.
51)
Hot ergste, wat geschieden kon, zou
tooh nog oon aardig inkomen versohaffen
maar wat liy kon doen, om dat ergste te
vermijden, zou gebeurenhij dacht er
Beatrice te vinden en haar, door de macht,
die hij over haar bezat, te dwingen,
alles uit te keeren, wat zij slechts eenigszins
missen kon. Zoo sü hem nu nog eenmaal
in handen mocht vallen, zou hij zorgen, dat
ze hem niet weer ontkwam. Tandenknarsend
dacht hy er aan, wat hy door een enkele
onoverlegde daad reeds had moeten lyden.
Nu reeds verheugde hy zich op den schrik,
dien syn vrouw ondervinden zou by zyn
onverwachte verschijning in haar verborgen
verblijfplaats. Nu reeds lachte hy vroolyk by
de gedachte aan de vaderlijke rechten, die
zulk een scherp wapen waren en waardoor
hy Beatrice tot alles dwingen kon. Ja, geld
en wraak waren nogmaals in zyn bereik
gesteld.
Zyn spion kwam terug en bad het goudstuk
redelyk wel verdiend, want hij was de straat
en het nummer van het huis gewaar gewor
den, waarin Sara gegaan was Nu kleedde
Hervey zich aan, ging naar den barbier en
betrok de wacht voor Sara's toevluchts
oord.
Hy hield sich voor het huis op tot diep
in den nacht en de vroege morgen vond hem
reeds weer op zyn post; ook den namiddag
brasht hy er door sa eerst de avead beleende
leggen.
Einde-
delijk de overjas, die nog wel w|jd
wordt gesneden, dooh niet meer voorzien
is van den gordel op dea rughet losse
Amerikaansche model, dat men nosmt „raglan",
1 sich dit Beisoen handhaven.
Onze heeren weten dus, hoe sy sich te
kleeden hebben, indien sij gekleod voor den
j,g willen komen. P. (H.blad.)
WielrIJdin.
Over de Brusselsche seidaagsche.
Onder het opschrift: „De leugen der sport-
r" wordt in de Sportkroniek een artikel
gow(jd aan den sesdaagschen wielerwedstrijd
te Brussel.
Artikel, waaruit w|j het volgende aanhalen
„144 lange uren, van den vroegen morgen
tot den laten avond, van den latea avond
tot den vroegen morgen, hebben de ryders,
elkaar paarsgewijze «flossend, rondgetold op
het 225 M. in omtrek metende baantje. Vet
gedrukte bulletins hebben des Brusselaars,
als gold het een wereldschokkende gebeurte-
iia, den laatsten dag kond gedaan, dat het
„wereldrecord van dwaasheid verbeterd was.
Onze Hollandsche „sport"-correspondenten
gevolgd. In van blijdschap en van natio-
n trots trillende artikelen hebben, se de
Naderlandsche overwinning op deze wereld-
■port-fair over onze lage landen uitgebazuind...
4602 K.M. in 144 nur! Wat een reusachtige
hoeveelheid hopeloos verkwist arbeidsver
mogen I
't Publiek, dat uiterst moeilijk te boeien
duisendhoofdige monster, is in onafsienbare
rijen opgegaan naar de Brusselsche winter-
baan. 's Avonds sa ket uitgaan van
schouwburgen en theaters, als een uiterst
elegant publiek zich op de duurdere rangen
bewoog heeren in rok en smoking, dames
van de heele en van de halve wereld in
gewaagde, schitterende toiletten werd het
toppunt van het sportexces bereikt, werden
de renners door het uitloven van premies
geprikkeld, om hun afgebeulde lichamen tot
nog grootere krachtsverspilling aan te zetter,
in een atmosfeer verpest door sigarettenrook
en weeën geur van verwelkte bloemen.
„Tegen het aanbreken van den dag, als
de zwakke stralen van vaalgrauw winter-
morge&licht door de hooge ramen naar binnen
gluurden, de electrisohe booglampen op non
activiteit waren gesteld, werd hot stiller,
klonk eentonig dof het gerol van de wielen
over het hout, wervelde het stof tusschen
de naden van de planken hoog op. Dan, als
do opwekkende muziek zweeg, geen schorre
aanmoidigingakretes meer worden gehoord,
kwam de reactie, draaiden de beklagens
waardige, aan de „sport" geofferde vlec-sch-
massa's lusteloos rond
Een lachen, dat vijf menachenlevent kostte.
en soldzaam ongeval is gebeard in de
petroleHmvoldeo van het Bakoe-gebied aan de
Zwarte Zee in Rusland. Een hoeveelheid
nitroglycerine was naar een kleine plaats
gebracht om het als springstof te gebruiken
en was in een kleine herberg neergelegd. De
kollner opende een der reservoirs, nam een
weinig van het gevaarlijk goedje er uit en
goot dat in een lang giae. Dat glas zette h|j
n*ast de andere brandewijnglazen, daar bij zich
veel pret beloofde van de grap. H(j rekende
vooral op een arbeider, Borkowitej genaamd,
die om zijn luidruchtige vroolijkhoid en zijic
langdurig lachen bekend was. Hot gezicht
van de „nieuwe wodki" miste ook de ver
wachte uitwerking niet. Borkowitej sk eg zich
op de knie, proestte van het lachen en z(jn
geheele lichaam lachte mee. Daardoor ge
raakte de inhoud van het glss in beweging
en eensklaps volgde een ontzettende ontplof
fing, waarbij *1 Je vijf menschen, die op 't
oogenblik in de gelagkamer waren, in stukken
werden gereten. De kellnrr zelf, die kort
tevoren de gelagkamer had verlaten, boorde
eerst nog Borkowitsjs lachen en daarna de
ontplofliog ec toen hy terugkwam, was het
geheele vertrek een chaos.
De bloedwraak.
,De roode pest" noemt Preuk Bibdoda,
de vorst dor Mirditen baar. En h(j nam sich
voor den Mbret, den nieuwen vorst, het
schoonste geschenk aan te bieden, dat in
Albanië bestaan kanhot afschaffen der
bloedwraak onder de Mirditen.
Maar of dat geinakkoljjk sal gaan
De bloedwraak i« voor de Albaneesen
heiliger dan de godsdienst, zegt de ritmees
ter Von Zubowitz. De dapperheid en de
haat van dit volk syn voor een Europetë?
onbegrijpelijk. De Albanees kan syn ge
moed slechts rust geven met bloed. En
waardoor ontstond de bloodwraak Om
niets, om een sebeef gezicht, om een een
voudige anthipathie. Ij Nikaj schoot een
Albanees een anderen, dio hem een geringe
ach u de had toegebracht, dood. Ia een
oogenblik lagen zeven andere mannen even
eens doodgeschoten ter aarde. De bloed
wraak was begonnen.
In Noord-Albanië kan de bloedwraak met
geld worden afgekocht: 8000 piasters voor
een man, 1500 voor een vrouw. Maar onder
de Tosken kan de bloedwraak slechts door
bloed worden gezoend. Daar dooden
Albaniërs elkaar tot de de-rde generatie.
In Laborei blcöf van twee vijandige geslach
ten, die 51 mannen telden, in vier jaren
slechts een kind over. Geheele dorpen en
stammen werden door de bloedwraak uitge
roeid, komen aau den bedelstaf of verhonge
ren. In Noord-Albanië zijn dorpen, van
40 tot 50 huizen, waar minstens 10 buiten
zyn, waarvan de man sedert acht of tien
jaar niet buiten de deur is geweest. Die
huizen hebben geen vensters, slechts schiet
gaten, en de bewoners strijden er tegen den
hongerdood. De man acht zich, door
bloedwraak die hem zeker trefien zal, ge
rechtigd het huis niet to verlaten om niet
te worden doodgeschoten. De vrouw u
dan den veldarbeid verrichten.
Eb ten slotte drjjft de hongsr hen er toe
aan, het land te verlaten, naar Amerika te
trekken b|j nacht en o&t$d. Somtijds verlaat
de helfc vas een stam voor altoos het vader
land, hoe zwaar ook het scheiden van de
huonen dese arme, ongeletterde, half ver
wilderde mannen vallen moet.
E;n misdadige gewoonte is het ook, dat
de moordenaar in elk hnis, waarin h|J bissen
treedt, bescherming vinden moet, dat zelfs
de gastheer met zijn leven voor hem moet
instaan.
Baron Ropesa heeft eens een statistiek
der bloedwraak oggesteld; daarin telde hij
slechts de volwassen mannen op, die door
de bloedwraak om het'leven kwamen, cn hij
toonde aan, dat gemiddeld in Albanië 15%
der volwassen mannen door den kogel van
esn wreker sterven. In sommige streken is
het cijfer nog hooger: in Toplano byv. is
het 42
De Maliesoren zeggen zelf„DAAr slacht
men de menschen als varkorre!'
Daaraan wil Prenk Bibdoda een einde
maken door een bevel in zijn gebied uitge
vaardigd: „Wie iemand doodt tenzij uit
noodweer wordt met den strop gestraft."
En bjj deed het ook. Ondanks sjjn bevel
•cboot een jonge man een ander uit bloed
wraak dood. Vier-ec-twintig uur later was
het vonnis uitgevoerd, en de moordenaar...
doodgeschotenwant wijl hjj een neef was
van Prenk Bibdoda, schonk deze bem gratie,
d.w.z. veranderde de uitspraak „de dood door
den strop", in „de dood door den kogel".
Maar ter dood gebracht werd by wël.
Of dit echter helpen sal?
Met de strafbedreiging zal wellicht een
enkele moord worden voorkomenmet be
schaving, ontwikkeling, onderwijs alleen kan
de bloedwraak geheel worden uitgeroeid.
Dit is de „wondermooie taak", die voor
den vorst on zyn regeering is weggelegd:
om door beschaving en ontwikkeling dit
barbsarsche, achterlijke, domme en wreedo
volk op een hooger atzndpunt te brengen
tot de erkenning van het woord„Gij
zult niet dooden I"
Een onfeilbaar middel tegen kiespijn
Heeft niet een groot wijsgeer gesegd, dat
geluk afwezigheid van kiespijn is De moi ach*
heid sal het cr in elk geval over eens zjjn,
'at dc man die ons een zeker en snel werkend
liddel tegen kiespijn aau de hand doet, een
liddel dat niet slechts de pijn voor enkele
oogetiblikken verdooft, maar voor uren of
voorgoed wegmaakt, den hemel verdient. De
man scbyat nu opgestaan te syn In don per
soon van 4r. Adolf Schwars, regimentsdokter
vsn het 37ste Oostenryksche regiment land-
weer-isfsntorie te Gravosa in Dalmatie.
Ziehier in korte samenvatting wat hy er
in dec MUacb. Medis. Wohesschrift van 24
desor over mededeelt:
Men neemt een fleichje met 20 gram in
houd, doet daar ongeveer 5 gram oleum
sinaois aolheroum van de Oostecrijksche phar- j
macopoel onse mosterdolie du? in en lact
don kiespijn-patiënt een oogenblik mot ge-
sloten mond en oogen met een neusgat (het
andere wordt met een vinger toegedrukt)
boven 'de opening van het fhscbjo ophalen.
Daarna zal men de bekerde verschijnselen
van een prikkeling van de gevoeligo takken
van den nervus trigemious spoedig bj hem
waarnemen roodheid van het gelicht, tranen
van de oogen, stilstand van de ademhaling.
Maar tegelijkertijd houdt alle gevoel vas kies
pijn volkomen op. De nog twijfelende, tegelijk
verbaasde patiënt heeft den indrnk, alsof do
piJo weggevaagd is. Dr. Schwarz hei ft de
werking van dit middel bij tooval ontdekt.
De pijnstillende werking duurt meestal
verscheidene uren. Eens slechts heeft een
patiënt hem medegedeeld, dat de pijn weer
na drie kwartier terug was gekomen. Dikwijls
beeft ng de patiënten niet meer teruggezien.
Men weet trouwens, dat kiespijn in ontstoken
kiezen en tandon dikwijls spontaan p»6 eenige
weken na den eersten aanval terugkeert.
Merkwaardig is echter dat het middel
ook probaat is gebleken bij de zeer hevige
pijaen van middenoorontsteking en steenpuist
in den uitwendigen gehoorgangook in een
van migraine, die baren zetel waarschijnlijk
ia het harde hersenvlies had.
Bij een geval van acute ontsteking van het
middsnoor, waarbij mosterdolie met uitste
kenden uitslag was toegepast, kon ook h6t
trommelvlies dadelijk daarna zonder pijn door
stoken worden. Het schijnt in elk geval, dat
het middel den sterk verminderde geval, dat
heid van de drielingsenuw veroorzaakt.
Bij echte neuralgie van den tweeden tak
van de drielingzenuw helpt het niet. Dat komt
waarschijnlijk, omdat de zenuw in zoo'n go-
val ziek is. Daarom is het middel echter van
waarde, voor de differentieele diagnose, het
nitmsken van de vraag of men al dan nitt
met een neuralgie in het gebied van den tri-
geminui te doen heeft.
Dr. Schwarz stelt sich voor, om verder na
te gaan, of het middel ook werkzaam is tegen
pijnen, die het gevolg sQn van ziekten van
den neus, s(jn b{jholtc-u en de amandelen en
bij pijnlijke aandoeningen van het oog. Wel
heeft hg reeds positieve uitkomsten gezien
bij hoofdpija ten gevolge van een chronische
ettering van het zeefbeen en by hevige, naar
het oor uitstralende pijnen bij een tonsillitia
phlegmonota, verder b|j hevige hoofdpijn
ten gevolge van pachymeningitis lnetica.
Dr. Schwara heeft mosterdolie in ongeveer
60 gevallen bij volwassenen beproefd, tonder
nadeelige werkingen waargenomen te hebben.
Er waren ook tengere vrouwen en ouden van
dagen onder. Maar men moet er goed om
denker, om zijn voorschrift voor de toepas
sing (sluiten van oogen en mond en toedrukken
van een neusgat) goed op to volgen en de
patiënten van te voren te waarschuwen, dat
de geur van de mosterdolie zeer soherp en
prikkelend is. Langdurig cn herhaald ophalen
acht hQ niet aan te raden. Ook mag in geen
geval een druppeltje van de olie met de huid
of het siym7lies in aanrakir.g komen en moet
mee de patiënten niet aan een groote fl'scb,
die geheel mot gassen vaa de olie gevuld is,
laton ruiken. Voorts verdient het aanbeveling
het fHschje in een metalen kokertje te bewaren,
vooral als men het in den sak steekt, omdat
het kan breken en dan de huid sterk ver
banden, en ook omdat de geur van het middel
soo doordringend is.
By wyzc van naschrift deelt dr. Schwars
nog mode, dat het ook by ooraandoeningen
van anderen aard als de bovenvermelde, bv.
by oorsuizen ten gevolge van chronische
adhacsie-processen, deugdelijk is gebleken.
DE WEEK.
4 Maart.
Op het zwoele, luwe, lieve, veelbelovende,
zeer-vroege lentetje zijn gekomen de gure
Maartsche luchten, die ons nu doen huiveren.
't Bericht hééft in de bladen gestaan,
over de zich reeds in mooi kleurenkleed
tooiende velden by Lisse cn Hillcgom.
Men had 't er op gewaagd, de dekking
dunner te maken of heelemaal weg te nemen.
Toon ik dat las, heb ik gesidderd.
Van medelijden, van deernis, van kassian.
Zooals my eene rilling van medelyden door
bet zielemerg gaat, wanneer ik lees van de
baardeloozo kwajongens, die door geweten-
looze patroons worden uitgezonden om hon
derden of duizenden guldens te incasseeren,
en die dan met de pakjes bankpapier op
den loop gaan Men leze eens na de dag
bladen der jongste week Hoevele van die
arme, onnoozele, onervaren „blagen", nog
niet droog achter de ooren (zooals ouder-
wetsche menschen plachten te zeggen), zich
wéér voor hun leven ongelukkig hebben ge
maakt. Eén was er by van niet ouder dan
veertien jaar. Die uitgestuurd was om een
sommetje van vijftienhonderd pop te beuren.
Zoo'n jog heeft vermoedelijk nog geen hoogere
levens illusie dan een „fijne flets", een „echt
karretje", met een sportpak, sooals hy jonge
heeren van den rykdom 't had zien dragen.
Zoo'n knul heelt op zekor oogenblik een
bundel bankpapier in handen, genoeg om
honderd „fijne fietsen" te koopenEen
andere blaag, een paar jaar ouder dan,
laboreert aan kalverliefde. Houdt er een
„vlam" op na, die hem met ongenade en
overdracht van haar affectie op een tydgenoot
van zeventien vroegzomers dreigt, byaldien
hy haar niet aan een ringetje met „echten"
stocD, ter waarde van wel drie Hollandsche
guldens helpt. Een vierde mist de middelen
om meê te doen aan do gootje van een
voetbalclub. Een vyfde zou padvinders
uitrusting begeeren. Een zesde heeft thuis
een teringlydende moeder of zuster, die molk,
bouillon en eieren broodnoodig heeft
De patroons, die zulke jongens aan de
schrikkelijke verleiding blootstellen van zich
aan diefstal en verduistering schuldig te
maken, zyn ik zeg 't den man of de
vrouw, die 't in een der dagbladen nog eens
voor de tienduizendste maal demonstroerde,
grif na tien duizend maal schuldiger dan
de baardelooze, arme diefjes.
Zegt 't voort!...
Ik verkeer beken ik volmondig thans
in angstige gemoedsstemming, 't Khn wezen,
dat de straks genoemde booze, gure Maart
luobt my te pakken heeft.
Maar toch Er ïb reden voor.
In de politiekery, althans de hoog
hem voor zyn geduld. Een rytuig reed voor,
een koffer werd opgeladen en een donker
gekleede gestalte steeg inhet portier werd
gesloten en het rytuig reed af.
Deze was nog niet nit het gezicht, toen
Hervey voor het bedoelde huis stond en belde
by vVoeg of vronw Miller thuis was. Neen,
was zooeven vertrokken. Dat trof zeer
ongelukkighy had een gewichtige aangele
genheid met haar te bepraten. Waar kon hy
haar wel opzoeken
„Dan moet n ver gaan, als u ze vinden
wil," zei de eigenaarster van het hnis lachend,
„zy is zooeven naar het buitenland vertrok-
„Naar het buitenlandWaarheen gaat zy
dan
„Ver weg, naar Mtiuchen. God weet, waar
dat is 1"
Nu wist hy in elk geval, waar hy zyn
buit bejagen moest. „Miichen 1" riep by uit.
„Ik wil beproeven, of ik ze nog niet treffen
kan, voor ze vertrekt. Naar welk station is
ze gegaan
„Naar Charing Cross. Ik hoorde, hoe ze
het aan den koetsier zei."
Hy verliet de vronw, nam het eerste rytuig,
dat hy trof, en reed naar het aangegeven
station. Ofschoon hy niet wist, om welken
tyd de trein vertrok, was hy er toch zeker
van, dat hy dien nog zou halen. Hy wist,
dat een vrouw steeds te vroeg ia, wanneer
zy met een trein vertrokken wil. Zyn ver
moeden was juist, want de eerste, die hij by
het binnenkomen van het station gewaar
werd, was vrouw Miller, die juist haar koffer
aangaf. Hy stelde zich in haar nabyheid en
hoorde, hoe zy met angstige nauwkeurigheid
tweemaal zei, dat zy over Parijs naar Mttneheu
meest, fiaarop sloop Hervey weg, nam syn
biljet, hield Sara in het oog, tot zy ingestegen
was en nam dan in een anderen wagon plaats.
Toen Beatrices gevolmachtigde gelukkig en
tevreden over het resultaat harer zending de
terugreis aannam, vermoedde zy niet, dat
zy haar geliefde meesteres het ongeluk toe
voerde.
HOOFDSTUK XXXII.
Vele uren lang bevond Sara Miller zich
in golokkigo onwetendheid over het feit, dat
dezelfde raderen, die haar naar de plaats
harer bestemming brachten, in den persoon
van Maurice Hervey ook ongeluk en verderf
met zich voerden. De reisgenooten zagen
elkaar eerst den volgenden morgen, toen de
trein Parys reeds verlaten had. Sara was,
zoodra ze zich aan boord van het stoomschip
bevond, dat van Dover naar Calais voer,
onzichtbaar geworden. De overtocht was
stormachtig geweest en de zeeziekte verstaat
het, ook een diep in gedachten verzonken
geest tot de werkelijkheid terug te roepen.
Sara had gedurende den overtocht geleden
en zocht, zoodra ze zich weer in den spoortrein
bevond, genezing en rust in den slaap. Ook
Hervey, die zyn aanwezigheid niet te vroeg
verraden wilde, had zich aan de algemeene
opmerkzaamheden onttrokken.
EeDÏgen tyd echter, nadat de trein Parys
verlaten had, trad Sara uit haar gemakkelijke
coupée in de lange, smalle gang van den
wagon en ontmoette daar Maurice Hervey.
Hy rookte en beschouwde het voorbijvliegende
landschap door het venBter aan de zyde van
de smalle gang. Hy draaide zich om, zag
Sara aan en lachte in wreede vreugde, toen
hy haar ontzetting en verrassing bemerkte.
,,«y 1" steund» ze, „ge ajjt mij gevolgd I",
„Op elke schrede, dierbare Sara, sinds je
myn bescheiden woning verlaten hebt.
Zy keerde zich om en ging weer in den
pas verlaten terugHerr.y volgde
haar en wierp zich op de bank naast de
deur. De trein was niet zeer bezet en de
coupé klein; daardoor bleven beiden alleen. I
Het was teekenend voor het wreede karakter
van dezen man, dat hy zich over de kwel'ing J
verheugde, die hy de vrouw gedurende de
reis bereiden zou, op to dringen.
„Ja, ja, Sara," zei bjj bonend, „ik ben je
gevolgd en zal niet van je zjjde wjjken, tot
je mjj tot myn geliefde vronw geleid hebt.
Ditmaal behoef je aan geen ontwjjken te j
denkenom je verdere moeite te sparen, kan
ik je reeds terstond mededeelen, dat ik weet,
dat je naar Miinchen reist. Welk een verstan
dige vrouw ben je, Sara, ik bon je zeer
verplicht."
Zjj wrong krampachtig de handen, dan ver
borg ze steunend baar gezicht. Zjj had naar
haar beste weten en willen gehandeld en toch
had de list van dezen man op haar getriumfeerd.
ze. die ziel en lichaam voor haar geliefde
meesteres gegeven zou hebben, veroorzaakte
haar nu nieuw leed, nieuwe kwellingen
„Ha, Sara," zei Hervey, „het spel is ver
loren, je moet je daarin schikken. Maar wees
niet vervelend. Stop liever mijn pjjpik kan
den rechter arm nog niet gebruiken."
Zjj lette niet op dit verzoekmuur hief
plots het hoofd omhoog, zag bem aan en
sprak met zachte, plechtige stem„Laat je
waarschuwen! Nog eenmaal zeg ik je, laat je
waarschuwen, zoolang het tjjd is. Verlaat
dezen trein aan het volgende station. Vlucht
nu je bet nog kunt."
Hy laohte verachteljjk. „Dat is je geen
ernst," antwoordde by.
r zonk in
n uittarting
Zjj sprak geen woord meer,
haar hoek terug, en geen vraag, geen
van Hervey vermocht haar zwjjgen te verbre
ken. Uren na nren verliepen Sara Miller
verroerde zich nietmaar in haar woelden
de gedachten wild dooreen slechts één ge
dachte trad uit den chaos haar Bteeds
duidelijk voor den geest: zjj voerde
man tot haar meestereB.
Sinds zjj Londen verlaten had, was spjjs
noch drank over haar lippen gekomen
behoefte tot eten en drinken was verd
zjj Maurice Hervey aanschouwde. Haar
brandden als vuur, in haar
gloeide de koorts, een dikke nevel
zich steeds nauwer om haar heen te slniten,
die alles om haar verborg, tot zelfs het gelaat
van haar kwelgeest. Zoo verliepen de uren.
Hervey liet zich zjjn eten in den coupé
brengen en verstrekte zich in de korte tus
sohenruimtcn ook met brandewjjn en water,
waarbjj lijj sigaren rookte, over welker
slechtheid hjj aanhoudend mopperde. Af en
toe stond hij op en ging in do smalle gang,
om zjjn ledematen een weinig uit te rekken,
maar hjj hield de arme vtouw scherp in hel
oog. Niet één seconde verslapte zjjn waak
zaamheid af en toe slingerde hjj zjjn reisge
noote een honende opmerking toe, die deze
in haar vertwijfeling niet schoen te bemerken
baar handen werden steeds hoeter, haar polsen
sloegen steeds sneller.
De zon ging onder, de schemering verdween,
de lampen werden aangestoken. Ieder uur,
elke minuut bracht Beatrice steeds nader
j aan nieuwen kommer. Lang voor een nienwe
dag aanbracht, zou de trein Miinchen berei-
j ken. Dezo gedachte dreef de bleeke vrouw
in de armen van den waanzin,
j Spoedig nadat de trein Stutlgart had ver-
officieele, de Haagsch-Binnenhofsche, is 't
nog kalm.
Maar de „stilte voor den storm" loopt op
haar eind.
En dreigende, grauwe, lood-kleurige, leeljjko
donderkoppen pakken zich s&am aan den
horizont.
Wjj hebben gehad de felle, met „extra-
rooden Dinsdag" dreigende rede Troelstra in
het Volkepaleis te Amsterdam.
En de sceptisch spottende, het A. K. „on-
rjjp" noemende ontboezeming van ex-premirr,
Staatsraad Th. Heemskerk te Haarlemmermeer.
Moet men in de hartstochtelijke bedreiging-
Troelstra kracht zoeken of wol besef vun
zwakheid, sich uitend in extra-felle woorden
De beantwoording der vraag valt buiten
het bestek van myn wekeljjksch causeeron,
rustpunten aantippend
In de Hofstad waar men vroede mannen
voor den Raad moet gaan verkiezen, ver
toont zich tweespalt tusschen de vrjj-liberalen
en de mannen der Liberale UnieO,
Concentratie, vertoonen zich nü reeds barsteu
het cement, dat U beschermt? Of is 't
slechts plaatselijk, zal de scheur zich niet
voortplanten totdat de broederbond, in mid
zomer 1913 gezegevierd hebbend, zjjn macht
en kracht toont te hebben verloren
Wjj moeten 't afwachten. Als wjj lezen,
.t de man, die zeer vele functiën, secre
tariaat der Liberale Unie, de politieke leiding
van een der vrijzinnige hoofdorganen, nog
heel wat meer op zjjn breedc schouders nam
en er tot kort geleden zjjn faam van par-
lementair-grappicus niet bij inboette
Wanneer we vernemen, dat de beer Rood-
huyzen, overwerkt en door overmaat van
arbeid cn inspanning bevangen, vooreenigen
tjjd aan gedwongen rust is geketend
Wanneer wjj ons voor oogen buigen de lustige,
vrooljjke verschijning van mr. Goeman-
Borgesius' schildwachtEn wjj hooren van
zulke dingen: ja, dan slaat ons toch wel do
schrik om 't harte
Uit Amsterdam komen tijdingen van twee
spalt in de Raadsgelederen over het bezetten
van den zetel des vjjfden wethouders. Komende
emming tusschen Wibant en Vliegen
Zoii 't daartoe toch moeten komen En nog
maals stof tot nieuwe broedertwisten brengen
in de gelederen van de S.D A.P., waarvan «le
heer Troelstra immers te Amsterdam zei, dat
men, als eèn man, desnoods zou optrekken
op ultra rooden Dinsdag tegen don Senaat,
den onvermurwbaren Van den Biesen verdrin
gen syn plaatsje, waar bjj liefst-honderd
duizend menschen tegenhoudt met zjjn stur
conservatisme
Zou 't zoo gaan
Ik vind, wjj moeten de dingen der naaste
toekomst in kalme gemoedsstemming verbeiden.
Gelijk wy, togen het einde dezer guurste
grilligste van de twaalf maanden, thans
emoet zien het vermoedelijk rustig ver
loopend festijn der komst van de Deensche
Majesteiten te onzent.
De goruchten, die -nu en dan verspreid
worden, zien er soms heel wat erger
lan de werkelijkheid. Schoon ook deze
soms verre van verkwikkelijk kon wezen.
Werd niet, in allen ernst, verspreid de tyding
minister Pleyte eerlang zyn portefeuille
zal neerleggen om directeur van de „Bataaf-
scha" te worden? En bljjkt 't achteraf niet
een naamgenoot van Z.Exc. te zyn, voor liet
lucratieve ambt misschien in aanmerkiug
komend En hoevele bespiegelingen zyn aan dkt
„on-dit" niet ijlings vastgeknoopt
Wat wy in deze wonder-dagen van
verrassingen en van schrille contrasten
moeten loeren, 't is zich vooral niet te snol
verbazen over wat 't ook zy.
Maar óókniet te gauw, te grif aannemen,
voor onomstootelyko waarheid accepteeren,
verslijten van wat de pers ons onder de oogen
brengt
Daarvoor leven wy te haastig, te gejaagd,
te koortsig snel
Soms is de in-gauwigheid aangebrachte film
fontief. Hoet een andere ingelascht.
Zoó zyn nu eenmaal de vreemde tjjden,
waarin we thans leven.
Mr. Amtonio
lnfl«zond«n HcdedMling.
laten, wilde de condnctenr de bedden in
orde maken, maar Sara had geen behoefte,
zich ter rust te leggen en ook Hervey bepaalde
zich er toe, opnieuw brandewijn te bestellen.
Weer bleven de reizigers alleen. In minder
dan vjjf uur zon de reis ten einde zyn.
Daar schoot plots een ingeving door de
verstoorde geestvermogens der vrouw deze
ingeving maakte haar alles dnidolyk. Haar
oogen glansden met een spookachtigen glans.
Zy zag of geloofde tenminste te zien, waar
toe dit alles leiden moest. Gods hand verklaar
de alles.
Had zy niet een droom gedroomd, waarin
Maurice Hervey ook een rol had gespeeld
Had zy niet reeds, toen zij hem do eerste
maal zag, op zyn voorhoofd gelezen, dat zijn
dagen geteld waren Wist zy niet zeker, dat
Beatrice in deze en de andere wereld gelukkig
zon worden
De ure der bevrijding naderde; de open
baring, die haar zei, dat haar werk door
een gunstig resultaat zou worden gekroond,
kon niet door een leugengeest zyningegeven.
Gods hand had zichtbaar ingegrepen. Hy
had Hervey deze reis doen ondernemen en
zyn woord breken en zoo het lot verhaast,
wat door de vreeselyke woorden werd aan
gekondigd, waarop zyn vingers gelukkiger
wijze hadden gernst. Deze reis zou Hervey
niet ten einde brengen.
Zij las in het licht van haar geloof Gods
wil zoo dnidolyk, alsof die in vorige letters
was neergeschreven.
Wanneer de grens tusschen wuanzin on
fanatismo in den geest der arme vrouw al
niet geheel verdwenen was, zoo was ze toch
reeds zwak geworden.
(Wordt vervelgd.)
