WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
IEMANDS KIND?
3e Jaargang.
VRIJDAÜ*/» Juli 1912
No. 103
VERSCHIJNT ELKEN VRIJDAG.
Abonnementsprijs f 0.25
per 3 maanden
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
ADVERTENTIEN:
van 1-5 regelsf0.30
Iedere regel meer0.06
ONGELUK.
WIERINGEN. Deze week viel het zoontje
van den heer S. de Wit te Noord Stroe van
een hoop stokken waarop het kind aan 't
spelen was en brak de linkerbovenarm, Dr.
de Goeje verleende geneeskundige hulp.
DE OOGST.
WIERINGEN. Deze week arriveerden in
den Polder Waard Nieuwland een 40 tal
vlasplukkers uit Zuid Holland. Het vlas zal
dus weldra aan de hok staan. Ook de spi
nazie is rijp en kan gemaaid worden, tei wijl
tevens tarwe en gerst niet lang meer op zich
zullen laten gewachten.
VERBETERINGEN.
WIERINGEN. Bij 't waterslootje nabij de
Burge in de Elft is vanwege het Heemraad
schap een muur gemaakt van gewapend be
ton, wat een enorme verbetering is, waai
de boeren hier veel water voor 't vee van-
F E B I li L li T 49
EEN VERHAAL
JfLaar hei JEivgebch.
38.
Het gezichtje is heel kalm, de oogen zijn half geo
pend en geven te kennen, dat de krachten bijna uit
geput zijn. de ademhaling echter schijnt voor het ge
oefende oor nog lang niet opgehouden te hebben.
Met eeu half gesmoorde kreet buigt Mr. Harold zich
over zijn kind heen. Wat gelijkt hij nu op zijn moe
der! De gelijkenis verschrikt hem bijna. Zie de oogen
openen zich langzaam.
Een uitdrukking van herkenning glijd over 't fijne
gezichtje, hij kijkt Mr. Harold half glimlachend aan,
licht zijn armpjes zwak in de hoogte, en fluistert:
Beur me op, vader
Mr. Harold voelt een schok bij het hooren van die
stem, die, naar hij geloofd had, hij nooit meer zou
vernemen; hij richt het kind op, slaat de armen om
hem heen, zoodat hij daar nu zit met het hoofdje te
gen zijn borst aangeleund. De bedienden wilden toe
schieten om 't hem te verhinderen, vreezende dat die
beweging den dood van het kind zou verhaasten, doob
de verpleegster wenkte hen terug.
Het doet er niets meer toe, moppelde zijlaat hem
maar doen wat hij wil.
En Hal nestelde zich tevreden tegen zijn vader aan
en fluisterde zuchtendO, hoe heerlijk, nu kan ik
slapen.
Was het de doodslaap? Mr. Harold durfde bijna niet
naar het vredige gezichtje zien.
Hoe lang hij het kind zoo vasthield, terwijl alles
doodstil was, wist hij niet; in zulke oogenblikken van
na&mlooze spanuing rekent men niet met den tijd,
Het was de stem van den dokter, die hem eindelijk
uit zijn doffe wanhoop deed ontwaken. Stil was hij bin
nen gekomen en stond nu bij het kind met de hand
op zijn voorhoofd.
Koel en vochtig, mompeldd hijde koorts is afge
nomen. Mr. Harold, ik wensch u geluk, uw kind is
daan karren en zoodoende de weg op dit
punt telkens verzakte. Tevens worden in
den Polder Waard Nieuwland overal beton
nen duikers gelegd onder den weg doorvoor
beter wateratvoer uit 't Noordelijke gedeel
te naar 't stoomgemaal.
KORTE BERICHTEN.
Aan boord van het stoomschip „Cana
de*' zijn 12 menschen gedurende de reis van
Nieuw-York naar Napels door de hitte krank
zinnig geworden. De ongelukkigen moesten
te Napels in een gesticht worden opgeno
men.
Te Geneve wil een jonge dame, enke
le weken geleden in het huwelijk getreden
met een Turk, scheiden, omdat de Ooster-
sche en de Westersche levensopvattingen niet
samengaan. De Turk is echter zeer verliefd
op zijn jong vrouwtje en wil van een schei
ding niets weten, terwijl zij tegen hem per
gered
Niet lang daarna kwam er vreugdevolle dag; het
heele dorp was in rep en roer, ieder vol blijde ver
wachting, want dien middag zouden zij allen naar de
„Hall" gaan 0111 met luide toejuichingen Mr. Harold
Strathmore's erfgenaam te verwelkomen.
Ze praten druk over de romantische levensgeschie
denis van het kind, over de groote liefde tusscken va
der en zoon, ou de verandering die er plaats gegre
pen heeft met hun vroeger zoo trotschen, teruggetrok
ken landheer.
Mr. Harold trad naar voren, omringd door een groep
dames en heeren; dicht naast hem zijn statige oude
moeder, die er zoo zoo kalm en gelukkig uitzag eu op
den arm leunde van een schoon jong meisje met zacht
stralende bruine oogen. En plechtig stelde hij hen al
len voor aan een knaap met goudblond haar, met een
lief, stralend gezichtje eu aristocratische houding, die
met innige liefde de hand zijus vaders vasthield.
Dit is mijn zoon, zeide Mr. Harold en zijn anders
zoo kalme stem beefde nu van ontroering; mijn zoon,
die mij van het graf teruggeschonken werd. Ik vraag
voor hem uw warmsten welkomstgroet.
Toen barste een luid vreugdegej ubel los, er kwam
bijna geen einde aan de daverende toejuichingen.
HOOFDSTUK XXIX.
Het dal der schaduwen des doods.
Mijn oogen waren geheel geopend en terugziende op
de oogenblikken en nren, die wij te zamec hadden door
gebracht, zag ik de liefelijke bekentenis van woorden
en blikken die te voren voor mij verborgen waren.
Hij had mij lief. O, ja, ik wist het, ik gevoelde het
in 't diepst mijner ziel.
Stil, geweten! riep ik uit. De vesting is gereed, de
wapenen overvloedig. Het gevecht zal weldra hevig
losbarsten, al de persoonlijke wenschen van den na
tuurlijken mensch in mij znllen teruggedreven, neen,
gedood worden, indien het moet; maar laat mij sleci
voor een enkel oogenblik genieten.
Ik wende mijn gelaat en niet lang daarna sliep ik in.
Te middernacht werd ik wakker. Hoe kwam dat?
't Zal de storm geweest zijn dacht ik, want het weer
was geheel veranderd.
Luister wat was dat Ik huiverde, 't Was het lang
gerekte klagend huilen van een hond.
Het was Mevrouw Strathmore's hond, die 's nachts
soonlijk absoluut niets heeft. Met belangstel
ling wordt de rechterlijke beslissing afge
wacht,
Een Fransch bakkersblad beveelt voor
het verdrijven van mieren aan het neerleg
gen van stukjes beschimmelde citroenen.
In twee dagen tijde zijn in liet geheel
in den Rijn op het gedeelte beneden Keu
len 22 menschen bij het baden verdronken.
Aan de kust van Great Yarmouth is
het lijk van een 16-jarig meisje gevonden.
Met de kousen en schoenveters was het meis
je vermoord. Op precies dezelfde plaats had
12 jaar geleden een zelfde misdaad plaats,
waarvan de bedrijver werd opgehangen. Men
vermoedt, dat een badgast de schuldige is.
Bij de wolkbreuken in Mexiko zijn blij
kens nadere berichten, 1000 menschen
omgekomen en is een schade veroorzaakt van
500.000.000 gulden.
altijd in huis opgesloten werd. Waarom huilde hij zoo?
Ik zat rechtop in bed, in gespannen verwachting luis
terend eu voelde plotseling ei.n koude rilling. Daar
klonk een stap in de gang een haastigen stap. Hij
hield voor mijn deur stil. Er werd geklopt, 't Scheen
mij toe, of ik er op gewacht had.
Kunt ge komen? zeide een stem daarbuiten in do
duisternis. Mevrouw Strathmore is ziek en verlangt n
te zien.
Ik kom dadelijk, zeide ik bevend over al mijn leden
en van zenuwachtigheid klappertandend trok ik snel
mijn kleeren aan.
Mr. Harold kwam mij te gemoet, toen ik de gang
door ging, die slechts flauw door een lamp verlicht
werd. Zijn gelaat was doodsbleek en onder zijn oogen
waren donkere kringen. Zelfs zijn stem was veranderd
Elsie, zeide bij, mijn moeder is heel ziek 't is een
plotselinge hartaandoening. Dc dokter is er, en zegt
dat 't heel zorgelijk, dat zij stervende is. O, El
sie, ik kan 't niet gelooven. onmogelijk Ach, Moeder 1
Moeder
Een oogenblik gaf hij zich over aan zijn diepe smart
die vreeselijk was om te zien en mijn hart kromp in
een; doch spoedig beheerschte hij zijn droefheid, zijn
gelaat werd weer kalm en mij een wenk gevende toch
bedaard te zijn, opende hij de deur van zijn moeders
kamer en we gingen samen naar binnen.
Zij lag achterover op haar kussen, geheel uitgeput
door de hartkrampen die haai zoo plotseling aange
grepen hadden, doch nu was dit alles voorbij. Haar
gelaat en haar lippen zagen aschgrauw, nooit te voren
had ik zoo iets ontzettends gezien eu mijn vluchtige
blik op haar overtuigde mij, dat haar einde nabij was-
Zij zag op toen ik naderde en glimlachte. Ik kniel
de neder en verborg 't gelaat tegen haar bed aan. Mr
Harold was den andere kant omgegaan en boog zich
over haar heen haar de teederste woorden van helde
toefluisterend.
G Onze jongen, fluisterend zij, och breng mij mijn lie
veling.
Op 't zelfde oogenblik hoorde ik vlugge voetstappen>
een zacht geritsel en opziende, zag ik een kleine wit
te gedaante de kamer doorsnellen. De stervende vronw
opende haar armen, en het kind nestelde er zich vast in
O, zoo spoedig ai, Grootmoeder? zeide hij.
(Wordt vervolgd.)
