WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN. 8e Jaargang. Dinsdag 13 Februari 1917. No. 14. Door lijden tot Gfeluk WIERINGER COURANT WAARIN OPGENOMEN „DE POLDERBODE." J- VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG Abonnementsprijs per 3 maandenf f 0.60. UITGEVER: CORN. J. BOSKER, WIERINGEN. ADVERTENTIËN: van 1-5 regels Iedere regel meer fO.SO „0.06 Bureau Hlppolytushoef, Wieringen. Bijbureau: C. Slikker Cz. Kleine Sluis-Anna-Paulowna. Agentschap A. Keuris Gz. Wieringerwaard. Donkere toekomst. Vreeseliik is de toekomst, die we tegen gaau, zegt de Standaard. Bedriegen niet alle teekeuen, dan zullen de dingen nu een snel verloop nemen. Maar dit beteekent ook, dat de kwade dagen voor de neutralen ras naderen. Nood en ontbering, straks misschien hon ger, overalen nog erger dreigt vanwege de stijgende kans, dat, na Amerika, aller onzijdigen hoop en vertrouwen, ten slotte ook de laatste neutrale in den oorlog zal gedreven worden. Zoo wordt het een vallen van afgrond tot afgrond. Wat vermag nog de oorlogsrazernij te stuiten, eer de gruwel dei verwoesting van heel de wereld een wrak zal hebben gemaakt. God de Heere, met Wiens Opperheid zoo weinig gerekend werd, moge nog gedachten des ontfermens hebben over ons oude Ne derland Het Handelsblad merkt op, dat pie- sident Wilson krachtens het vei leden niet het recht had te veronderstellen, dat Neder land op dezeltde wijze tegen den verscherpten duikboot-oorlog zou optreden als Amerika. Onze plicht is inderdaad het recht zoo goed mogelijk voor ons volk te handhaven, maar, de vraag is, of wij dat recht het best handhaven door te doen, zooals Amerika doet. Ook president Wilson zal toegeven, dat voor een volk van 6 millioen zielen, dat een grenslijn van ongeveer 400 K.M. tegen de Duitsche legers ie verdedigen zou hebben, de omstandigheden eenigszins anders zijn dan voor een volk van 130 millioen, dat door een Oceaan van het geblokkeerde Duit sche rijk gescheiden is. Ten slotte schrijft het blad Wij wachten met spanning en belangstel ling af, wat onze Regeering, in overeen stemming met de neutralen, zal doen om de levens en de rechten onzer zeevarenden te verzekeren. Ons protest tegen de belemmering van de vrije zeevaart en tegen de duikbootenactie van Duitsciiland zal niet via Washington gaan. Dat dit standpunt van onze ttegeeringbij onze eigen landgeuooten instemming zal vin den, daarvan is het Vaderland ten volle overtuigd. Zondert men een handjevol personen uit, die hun verantwoordelijkheid niet beseffen, dan verlangt ons volk niets anders, dan in viede te leven, en voor de verschrikkingen van den oorlog te worden bewaard. In de richting van dien wensch ligt het Je moet niet denken, dat ik je mijn gezelschap wil opdringen, maar ik had nog iets in de stad te doen. Hier is een brief van mijn schoonmoeder... Straks kun je hem wel lezen. Vertel mij liever eens hoe 't met je gaat. Dank je wel, het gaat mij zoo goed als 'tkan, zegt Eva. Wil je iets gebruiken? NeeD, dank je. Maar weet je wat ik heel lief zou vinden? Als je moeder eens gauw kwam bezoeken op Charlottenbof. Zaterdagmiddag kan het rijtuig je ko men afhalen, dan kun je tot Maandagochtend blijven. Waarschijnlijk zijn wij niet eens thuis. Om negen uur kom ik je antwoord halen. Bij die woorden reikt zij Eva de hand op zoo'n in nemende manier, dat men zou zweren dat 't aangebo ren is en niet met veel moeite aangeleerd. Daarop ruisoht zij de deur uit. Eva doet haar uitgeleide eu steekt daarop dc lamp op om madame Baldauf's brief te lezen. „Mijn goed, lief dochtertje! Je zult het wel vreemd vinden, dat ik Hanna naar je toestuur en nog vreemder, dat ik je ver zoek, haar welwillend te ontvangen. Ik weet, dat ik veel van je verg, maar bedenk, dat zij jong is en behoefte heeft aan een ernstige, verstandige vriendin, die in alle opzichten boven haar staat en van wie zij degelijkheid kan leeren. Als kindereu waart jelui goede kameraatjes, welnu, deuk aau dien tijd terug. Doe dat lerwille van je moederlijke vriendin. Helpt mij om Hanna zoodanig te leiden, dat uit het wan- verstandigc antwoord der Nederl. Regeering en daarom zal het naar onze overtuiging al gemeen worden gewaardeerd. De Regeering kan zich overtuigd houden zegt de N e d e r 1 a n der dat, zoo haar antwoord aan Wilson elders ook cri- tiek moge uitlokken, het geheele Nederland- sche volk bereid is het (e ondersehrijT en. Wij willen alles doen voor den vrede, maar niets voor den oorlog. Gemengd Nieuws. Gevaarlijke droom vau eeu leidekker. Naar we gemeld hebben, loste dezer da gen een toehoorder op de galerij van het Hougaarsche Huis van Afgevaardigden een drietal revolverschoten. De dader, die onmiddelijk gearresteerd werd, heeft bij het verhoor verklaard, Georg Palasalvi te heeten en leidekker van beroep te zijn. Hij was dronken geweest en op de galerij van moeheid in slaap gevallen, had gedruomd, daar hij 18 maanden in het veld is geweest, op post te staan en door den vijand te worden aangevallen. Hij had toen naar zijn revolver gegrepen en geschoten. De man moet, zooals vastgesteld werd, wer- werkelijk dronken zijn geweest. Na het verhoor viel hij in diepen slaap, waaruit hij eerst na eeuige uren ontwaakte. Zonderling: geval. Dr. A. C. Spruit te Zierikzee is per fiets in de Oude Haven gereden en met het hoofd op het ijs gestort. Vermoedelijk is hij ter stond dood geweest. Later ontdekte een pp seerende wielrijder op het ijs een onkenbaar lijk. Tragisch is, dat een omstander dr. Spruit telefoneerde om hulp te verleenen bij het ongeluk. Later bleek uit den naam in den hoed wien men op 't ijs gevonden had. Geen Mensclieii maar beesten. Bericht wordt „Nederlandsche arbeiders, die in de Rijn provincie (Duitschland) arbeiden en des Zon dags in hun gezin hier te landen vertoeven, hebben medegedeeld, dat in de afgeloopen week te Wezel aan den Rijn een oproer heeft plaats gehad. Honderden vrouwen uit het Volk trokken in optocht naar het stad huis en smeekten den burgemeester om aard appelen, zeggend dat er nog genoeg voorraad was, doch dat de aardappelen door de boe ren werden vastgehouden. De burgemeester antwoordde, dat er geen aardappelen meer waren en de boeren dit voedsel niet achter hielden. Hij gat den vrouwen den raad te eten gele koolraap als Ersatz voor aardap pelen en daarnaast witte koolraap als groente. De vrouwen weigerden hel smakelijke en kelende riet een stevige spruit groeit. Ik sprak haar over jou. Eerst zat zij er onver schillig bij, maar opeens bad zij mij met zooveel aandrang en geheel uit eigen beweging, jou te mo gen gaan bezoeken, dat ik haar dit gaarne toestond eu haar opdroeg, je over te halen, dikwijls bij ons te komen. Een mijner liefste hartewenschen heb je onvervuld gelaten, Eva, vervul dan tenminste dezen bescheiden wensch van je trouwe vriendin Tante Baldauf. Het werd Eva onmiddellijk duidelijk, dat Hanna alleen daarom zoo bereidwillig inging op madame's verlangen, omdat zij in de stad iets heimelijks te doen had. Dit verstrekt haar afkeer tegen Hanna, maar de bede der oude vronw mag zij niet onverhoord laten. Om kwart voor negenen wordt cr gebeld. Dora fluis tert haar jonge meesteres vol verbazing toe, dat dc jonge mevrouw Baldauf buiteu staat met het Joopmeisje van Rika de naaister, die een groote doos draagt. Laat haar spoedig binnen en neem de doos in ontvangst Kort daarop komt Hanna binnen. Ik dacht dat 't rijtuig al stond te wachten, zegt zij buiten adem, en dat zou mij gespeten hebben, want moeder heeft de onhebbelijke gewoonte de lui te hoo- ren. Zij meeut, dat ik den geheelen avond bij jou ben geweest Je moet er niet boos om zijn, gaat zij voort terwijl zij plaats neemt, maar zoo meteen komt hier mijn vriendin barones Yon Linduer. Zij was in 'n open rijtuig in de stad gekomen en daar het intusachcn leelijk is gaan waaien, stelde ik haar voor in miju ge sloten landauer te rijden. Zij komt mij dus afhalen, maar wij zullen je niet lang storeu. voedzame van een dergelijk middagmaal te erkennen en zeiden dan zelf wel aanlappe- len te zullen halen. Ze staken den Rijn over en deden een inval in een dorp aan de over zijde vau de rivier, waar zij de aardappel kuiltin plunderden. Al spoedig rukten op hoog hevel militairen en politiemannen aao, die de vrouwen uit elkander geranseld heb ben. Het moet daarbij beestachtig zijn toe gegaan. Verscheidene vrouwen werden met de gummistok of de geweerkolven zoo mis handeld, dat ze bewusteloos in de kuilen neervielen en later naar het Ziekenhuis zijn overgebracht/' Een slachtoffer van den kolennood! Zaterdagavond werden bij de aschlosplaats der spoorwegen te Rozendaal een jongen van 11 jaar een arm en eeu been algereden, terwijl de jongen bezig was met het zoeken van kooltjes in de uitgeworpen asch dei- machines. Hij werd in bedenkelijke toestand naar het gasthuis vervoerd. Zijn toestand is zorgwekkend. Gemeentelijke maaltijden- Door het gemeentebestuur van Wormerveer worden inzake de beperking op lichtge bruik naast andere ook aan het publiek be kend gemaakt dat door B. en W. maatre gelen worden getroffen om twee dagen per week van gemeentewege aan alle gezinnen gestampte pot te verstrekken, -bestaande uit rapen, wortelen, knollen, snijboonen, zuur kool, hutspot of dergelijke, ten einde op die dagen het gasverbruik geheel te staken. Dit eten wordt door zich daarvoor beschik baar gesteld hebbende dames bereid in de zaal van het distributiebureau, vanwaar het door de betrokkenen kan worden afgehaald tegen den kostenden prijs in contante be taling. De gezinnen moeten zich zoodanig verbinden, dat aan één persoon voor vijf personen tegelijk eten wordt medegegeven. De prijzen en dagen waarop bovenbedoelde maaltijden worden verstrekt, zullen nader worden bekend gemaakt. B. en W. dringen er zoowel voor beperking van gasverbruik als voor voldoende en goedkoope levens middelenvoorziening ten sterkste op aan, dat gezinnen van eiken maatschappelijken stand deze gemeentelijke maaltijden zullen be trekken. Wat de Oorlog Engeland kost. Engeland's reusachtige oorlogskosten wor den door een Engelsch student op de vol gende manier tastbaar gemaakt. Wanneer Adam nog leefde zoo schrijft hij en vanaf de schepping ttt den dag van heden zijn tijd had doorgebracht met het werpen Daai gaat de deurschel eu twee stemmen dringen tot liet schoollokaal door, een hooge, kinderlijke vrou- weulach en een zware mannenstem, ook half lachend. Maar lieve baunes, klinkt de laatste, wat inoe.teu de dames wel van zoo'n inval deuken, zoo laat op den avond Daarop de grove stem vau Dora: Ja, die is hier... Ik zal haar roepen. Maar zoodra Dora de zijdeur opeut om Hauna te waarschuwen, dringt eeu slanke, jonge vrouw met "*u ondeugend gezichtje langs haar heen het vertrek bin nen. Met een uitgestrekt handje komt het koket- dametje op Eva toe, met wie zij nooit te voren een woord gewisseld heeft. Och, lieve juffrouw Ahrens, wat moet u wel vau mij denken, dat ik u zoo kom overvallen en nog wel onder militair geleideMaar kom dan toch voor den dag, graaf Von Finkendorproept zij hij de deur waardoor zij den huzareu-oflicier tot binnentreden noopt waarbij hij voor Eva een eerbiedige buiging maakt. Zonder dezen ridder zou ik geen weg geweten hebben en daar ik hem niet op straat op rijtuig kan laten wachten, was ik wel verplicht hem bij u te in- troduceeren. Als belooning voor zijn ridderdieust mag hij Johauna even begroeten. Daar zit ze, graaf, kus haar de handTot het rijtuig voorkomt, mogen wij toch wel gaan zitten, nietwaar mejuffrouw? Dit alles is als eeu leeuwerikenslag door de kamer getrild; Hanna bloosde toen Finkendorp haar de hand kuste. Wat ik je bidden mag, Eva, zegt de jonge vrouw fluisterend zeg moeder niets van Finkendorp. Ik zal je ook wel eens 'n plezier doen. O, die Ulla Lindner is zoo'n plaaggeest! Zij heeft hem meegebracht om mij in 't nauw te brengen hij maakt baar natuurlijk 'n beetje het hofZeg, je komt toch Zoudag? van gouden pondjes f 12 in de zee, en wel vijftig per uur, zonder ophouden dag en nacht, hij nu nog niet 't totaal bedrag zou hebben bereikt, dat Engeland aan den huidigen oorlog ten koste heeft gelegd En toch zou Adam in dien tijd voor on geveer dertig inilliard gulden in het water geworpen hebben. Behalve door de cijfers ziet men dus dat ook in Engeland nog verstan dige menschen blijken te zijn die dezen oorlog met geld in het watei werpen ver gelijken, Militielicliting 1911. Naar men verneemt is het nog geenszins zeker dat de lichting 1911 bij de onbereden korpsen (torpedisten en pantserfortartillerie uitgezonderd,), wier vertrek met onbepaald (klein) verlof op 10 Maart a. s. in uitzicht werd gesteld, op dien datum zal kunnen vertrekken. ScUooljongensilieustpliclit. Naar Petit Journal verneemt, heeft de Fransche minister van landbouw, daar de vrouwen en de opgeroepen mannen nog niet voldoende zijn om het land te bebouw en, den Franschen scholen opgedragen een hulpdienst te organiseeren. Roggebrood met kietenmeel. De Duitsche levensmiddellendictator heeft gelast, dat het roggebrood, bij gebrek aan aardappelenmeel, in het vervolg met kool- rapen- en bietenmeel, moet worden be werkt. Gedroogde koolrapen kunnen tien ten honderd, geperste 60 ten honderd in de rogge worden gemengd. Stadskonsen. Naar het Duitsche vakblad Der Kon- fiktonar mededeeld, heeft de stad Ber lijn, om direct aan de verbruikers te leve ren, kousen ingeslagen: 1 millioen paar heerenkousen 6 millioen paar dameskousen en V, millioen paar kinderkousen, alles gro ve kwaliteit. Het aanta! heerenkousen is in vergelijking zoo klein, omdat de mannen voor een groot gedeelte in dienst zijn en dus van hel le ger kousen krijgen. Werkeloosheid. Gisteren Zaterdag voomiddags 11 uur kwamen in Den Haag de werkeloozen we der op de Prinsengracht ten einde een wan deling door de de stad te maken. De stoet, naar schatting eenige duizenden personen groot, onder wie vele vrouwen die regenschermen meedröegen waarop de woorden„brood en werk", „tegen den oorlog", „tegen den honger" enz. geschil derd waren, bewoog zich zonder politiege- leide ordelijk langs de straten. Eva is in tweestrijd, doch ter wille der oude vrouw zegt zij kortaf: „Ja". En mondje dicht hoor! Nu goed, maar jij brengt nooit weer die barones eu dien graaf hier onder die voorwaarde alleen zwijg ik. Hanna werpt het hoofd in den nek. Ik weetniet, wat erin steekt, maar het is goed Tot Eva's groote verlichting komt eindelijk het rij tuig en lachend stappen de dames in. 't Was heel gezellig bij u, roept de barones uit. Mogen wij ons bezoek spoedig hervatten Wanneer uw rouwjaar geëindigd is, hopen wij u thuis te zien. Eva doet alsof zij niets boort en helpt Hauna aan haar mantel. Hanna wil Dora eeu tbaler in de baud duwen, maar deze houdt baar hand tot een vuist gebald, zoudai de jonge mevrouw inwendig kookte van woede. De inrid flapt zoo hard de deur toe, dat het huis ervan davert. Lieve hemel, wat 'u inval! zegt zij tot Eva. Wat moeten de buren er wel van denken? Zoo'n Finken dorp in buis te sleepen bij een meisje dat, moederziel alleen woont, 't ls schande. En de oude madam kan 't op haar doodsbed niet verantwoorden, dat zij Karei tot dat huwelijk heeft gedwongen Wat zeg je? roept Eva met kennelijke verbazing uit. Heeft zij haar zoon gedwongen? Wist u dat niet? De heele wereld weet 't Mevrouw bedoelde 't natuurlijk goed, maar... och, ik zal maar niks zeggen Als ze in de keuken is, zegt Dora hoofdschuddend: Zij is nog te onschuldig om al die slechtigheid te begrijpen, maar ik zal wel zorgen, dat er voor die be zoeken eeu stokje wordt gestoken." (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1917 | | pagina 1