WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
8e Jaargang.
Dinsdag 13 Februari 1917.
No. 14.
Door lijden tot Gfeluk
WIERINGER COURANT
WAARIN OPGENOMEN „DE POLDERBODE."
J-
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
Abonnementsprijs
per 3 maandenf f 0.60.
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
ADVERTENTIËN:
van 1-5 regels
Iedere regel meer
fO.SO
„0.06
Bureau Hlppolytushoef, Wieringen.
Bijbureau: C. Slikker Cz.
Kleine Sluis-Anna-Paulowna.
Agentschap A. Keuris Gz.
Wieringerwaard.
Donkere toekomst.
Vreeseliik is de toekomst, die we tegen
gaau, zegt de Standaard.
Bedriegen niet alle teekeuen, dan zullen
de dingen nu een snel verloop nemen. Maar
dit beteekent ook, dat de kwade dagen voor
de neutralen ras naderen.
Nood en ontbering, straks misschien hon
ger, overalen nog erger dreigt vanwege
de stijgende kans, dat, na Amerika, aller
onzijdigen hoop en vertrouwen, ten slotte
ook de laatste neutrale in den oorlog zal
gedreven worden.
Zoo wordt het een vallen van afgrond tot
afgrond.
Wat vermag nog de oorlogsrazernij te
stuiten, eer de gruwel dei verwoesting van
heel de wereld een wrak zal hebben gemaakt.
God de Heere, met Wiens Opperheid zoo
weinig gerekend werd, moge nog gedachten
des ontfermens hebben over ons oude Ne
derland
Het Handelsblad merkt op, dat pie-
sident Wilson krachtens het vei leden niet
het recht had te veronderstellen, dat Neder
land op dezeltde wijze tegen den verscherpten
duikboot-oorlog zou optreden als Amerika.
Onze plicht is inderdaad het recht zoo
goed mogelijk voor ons volk te handhaven,
maar, de vraag is, of wij dat recht het best
handhaven door te doen, zooals Amerika
doet. Ook president Wilson zal toegeven,
dat voor een volk van 6 millioen zielen, dat
een grenslijn van ongeveer 400 K.M. tegen
de Duitsche legers ie verdedigen zou hebben,
de omstandigheden eenigszins anders zijn
dan voor een volk van 130 millioen, dat
door een Oceaan van het geblokkeerde Duit
sche rijk gescheiden is.
Ten slotte schrijft het blad
Wij wachten met spanning en belangstel
ling af, wat onze Regeering, in overeen
stemming met de neutralen, zal doen om de
levens en de rechten onzer zeevarenden te
verzekeren.
Ons protest tegen de belemmering van de
vrije zeevaart en tegen de duikbootenactie
van Duitsciiland zal niet via Washington
gaan.
Dat dit standpunt van onze ttegeeringbij
onze eigen landgeuooten instemming zal vin
den, daarvan is het Vaderland ten volle
overtuigd.
Zondert men een handjevol personen uit,
die hun verantwoordelijkheid niet beseffen,
dan verlangt ons volk niets anders, dan in
viede te leven, en voor de verschrikkingen
van den oorlog te worden bewaard.
In de richting van dien wensch ligt het
Je moet niet denken, dat ik je mijn gezelschap
wil opdringen, maar ik had nog iets in de stad te doen.
Hier is een brief van mijn schoonmoeder... Straks
kun je hem wel lezen. Vertel mij liever eens hoe 't
met je gaat.
Dank je wel, het gaat mij zoo goed als 'tkan,
zegt Eva. Wil je iets gebruiken?
NeeD, dank je. Maar weet je wat ik heel lief zou
vinden? Als je moeder eens gauw kwam bezoeken op
Charlottenbof. Zaterdagmiddag kan het rijtuig je ko
men afhalen, dan kun je tot Maandagochtend blijven.
Waarschijnlijk zijn wij niet eens thuis. Om negen uur
kom ik je antwoord halen.
Bij die woorden reikt zij Eva de hand op zoo'n in
nemende manier, dat men zou zweren dat 't aangebo
ren is en niet met veel moeite aangeleerd. Daarop
ruisoht zij de deur uit.
Eva doet haar uitgeleide eu steekt daarop dc lamp
op om madame Baldauf's brief te lezen.
„Mijn goed, lief dochtertje!
Je zult het wel vreemd vinden, dat ik Hanna
naar je toestuur en nog vreemder, dat ik je ver
zoek, haar welwillend te ontvangen. Ik weet, dat ik
veel van je verg, maar bedenk, dat zij jong is en
behoefte heeft aan een ernstige, verstandige vriendin,
die in alle opzichten boven haar staat en van wie
zij degelijkheid kan leeren. Als kindereu waart jelui
goede kameraatjes, welnu, deuk aau dien tijd terug.
Doe dat lerwille van je moederlijke vriendin. Helpt
mij om Hanna zoodanig te leiden, dat uit het wan-
verstandigc antwoord der Nederl. Regeering
en daarom zal het naar onze overtuiging al
gemeen worden gewaardeerd.
De Regeering kan zich overtuigd houden
zegt de N e d e r 1 a n der dat, zoo
haar antwoord aan Wilson elders ook cri-
tiek moge uitlokken, het geheele Nederland-
sche volk bereid is het (e ondersehrijT en.
Wij willen alles doen voor den vrede,
maar niets voor den oorlog.
Gemengd Nieuws.
Gevaarlijke droom vau eeu leidekker.
Naar we gemeld hebben, loste dezer da
gen een toehoorder op de galerij van het
Hougaarsche Huis van Afgevaardigden een
drietal revolverschoten.
De dader, die onmiddelijk gearresteerd
werd, heeft bij het verhoor verklaard, Georg
Palasalvi te heeten en leidekker van beroep
te zijn. Hij was dronken geweest en op de
galerij van moeheid in slaap gevallen, had
gedruomd, daar hij 18 maanden in het veld
is geweest, op post te staan en door den
vijand te worden aangevallen. Hij had toen
naar zijn revolver gegrepen en geschoten.
De man moet, zooals vastgesteld werd, wer-
werkelijk dronken zijn geweest.
Na het verhoor viel hij in diepen slaap,
waaruit hij eerst na eeuige uren ontwaakte.
Zonderling: geval.
Dr. A. C. Spruit te Zierikzee is per fiets
in de Oude Haven gereden en met het hoofd
op het ijs gestort. Vermoedelijk is hij ter
stond dood geweest. Later ontdekte een pp
seerende wielrijder op het ijs een onkenbaar
lijk. Tragisch is, dat een omstander dr. Spruit
telefoneerde om hulp te verleenen bij het
ongeluk. Later bleek uit den naam in den
hoed wien men op 't ijs gevonden had.
Geen Mensclieii maar beesten.
Bericht wordt
„Nederlandsche arbeiders, die in de Rijn
provincie (Duitschland) arbeiden en des Zon
dags in hun gezin hier te landen vertoeven,
hebben medegedeeld, dat in de afgeloopen
week te Wezel aan den Rijn een oproer
heeft plaats gehad. Honderden vrouwen uit
het Volk trokken in optocht naar het stad
huis en smeekten den burgemeester om aard
appelen, zeggend dat er nog genoeg voorraad
was, doch dat de aardappelen door de boe
ren werden vastgehouden. De burgemeester
antwoordde, dat er geen aardappelen meer
waren en de boeren dit voedsel niet achter
hielden. Hij gat den vrouwen den raad te
eten gele koolraap als Ersatz voor aardap
pelen en daarnaast witte koolraap als groente.
De vrouwen weigerden hel smakelijke en
kelende riet een stevige spruit groeit.
Ik sprak haar over jou. Eerst zat zij er onver
schillig bij, maar opeens bad zij mij met zooveel
aandrang en geheel uit eigen beweging, jou te mo
gen gaan bezoeken, dat ik haar dit gaarne toestond
eu haar opdroeg, je over te halen, dikwijls bij ons
te komen.
Een mijner liefste hartewenschen heb je onvervuld
gelaten, Eva, vervul dan tenminste dezen bescheiden
wensch van
je trouwe vriendin
Tante Baldauf.
Het werd Eva onmiddellijk duidelijk, dat Hanna
alleen daarom zoo bereidwillig inging op madame's
verlangen, omdat zij in de stad iets heimelijks te doen
had. Dit verstrekt haar afkeer tegen Hanna, maar de
bede der oude vronw mag zij niet onverhoord laten.
Om kwart voor negenen wordt cr gebeld. Dora fluis
tert haar jonge meesteres vol verbazing toe, dat dc
jonge mevrouw Baldauf buiteu staat met het Joopmeisje
van Rika de naaister, die een groote doos draagt.
Laat haar spoedig binnen en neem de doos in
ontvangst
Kort daarop komt Hanna binnen.
Ik dacht dat 't rijtuig al stond te wachten, zegt
zij buiten adem, en dat zou mij gespeten hebben, want
moeder heeft de onhebbelijke gewoonte de lui te hoo-
ren. Zij meeut, dat ik den geheelen avond bij jou ben
geweest Je moet er niet boos om zijn, gaat zij voort
terwijl zij plaats neemt, maar zoo meteen komt hier
mijn vriendin barones Yon Linduer. Zij was in 'n open
rijtuig in de stad gekomen en daar het intusachcn
leelijk is gaan waaien, stelde ik haar voor in miju ge
sloten landauer te rijden. Zij komt mij dus afhalen,
maar wij zullen je niet lang storeu.
voedzame van een dergelijk middagmaal te
erkennen en zeiden dan zelf wel aanlappe-
len te zullen halen. Ze staken den Rijn over
en deden een inval in een dorp aan de over
zijde vau de rivier, waar zij de aardappel
kuiltin plunderden. Al spoedig rukten op
hoog hevel militairen en politiemannen aao,
die de vrouwen uit elkander geranseld heb
ben. Het moet daarbij beestachtig zijn toe
gegaan. Verscheidene vrouwen werden met
de gummistok of de geweerkolven zoo mis
handeld, dat ze bewusteloos in de kuilen
neervielen en later naar het Ziekenhuis zijn
overgebracht/'
Een slachtoffer van den kolennood!
Zaterdagavond werden bij de aschlosplaats
der spoorwegen te Rozendaal een jongen
van 11 jaar een arm en eeu been algereden,
terwijl de jongen bezig was met het zoeken
van kooltjes in de uitgeworpen asch dei-
machines.
Hij werd in bedenkelijke toestand naar het
gasthuis vervoerd.
Zijn toestand is zorgwekkend.
Gemeentelijke maaltijden-
Door het gemeentebestuur van Wormerveer
worden inzake de beperking op lichtge
bruik naast andere ook aan het publiek be
kend gemaakt dat door B. en W. maatre
gelen worden getroffen om twee dagen per
week van gemeentewege aan alle gezinnen
gestampte pot te verstrekken, -bestaande uit
rapen, wortelen, knollen, snijboonen, zuur
kool, hutspot of dergelijke, ten einde op
die dagen het gasverbruik geheel te staken.
Dit eten wordt door zich daarvoor beschik
baar gesteld hebbende dames bereid in de
zaal van het distributiebureau, vanwaar het
door de betrokkenen kan worden afgehaald
tegen den kostenden prijs in contante be
taling. De gezinnen moeten zich zoodanig
verbinden, dat aan één persoon voor vijf
personen tegelijk eten wordt medegegeven.
De prijzen en dagen waarop bovenbedoelde
maaltijden worden verstrekt, zullen nader
worden bekend gemaakt. B. en W. dringen
er zoowel voor beperking van gasverbruik
als voor voldoende en goedkoope levens
middelenvoorziening ten sterkste op aan, dat
gezinnen van eiken maatschappelijken stand
deze gemeentelijke maaltijden zullen be
trekken.
Wat de Oorlog Engeland kost.
Engeland's reusachtige oorlogskosten wor
den door een Engelsch student op de vol
gende manier tastbaar gemaakt. Wanneer
Adam nog leefde zoo schrijft hij en
vanaf de schepping ttt den dag van heden
zijn tijd had doorgebracht met het werpen
Daai gaat de deurschel eu twee stemmen dringen
tot liet schoollokaal door, een hooge, kinderlijke vrou-
weulach en een zware mannenstem, ook half lachend.
Maar lieve baunes, klinkt de laatste, wat inoe.teu
de dames wel van zoo'n inval deuken, zoo laat op den
avond
Daarop de grove stem vau Dora: Ja, die is hier...
Ik zal haar roepen.
Maar zoodra Dora de zijdeur opeut om Hauna te
waarschuwen, dringt eeu slanke, jonge vrouw met "*u
ondeugend gezichtje langs haar heen het vertrek bin
nen. Met een uitgestrekt handje komt het koket-
dametje op Eva toe, met wie zij nooit te voren een
woord gewisseld heeft.
Och, lieve juffrouw Ahrens, wat moet u wel vau
mij denken, dat ik u zoo kom overvallen en nog wel
onder militair geleideMaar kom dan toch voor
den dag, graaf Von Finkendorproept zij hij de deur
waardoor zij den huzareu-oflicier tot binnentreden noopt
waarbij hij voor Eva een eerbiedige buiging maakt.
Zonder dezen ridder zou ik geen weg geweten
hebben en daar ik hem niet op straat op rijtuig kan
laten wachten, was ik wel verplicht hem bij u te in-
troduceeren. Als belooning voor zijn ridderdieust mag
hij Johauna even begroeten. Daar zit ze, graaf, kus
haar de handTot het rijtuig voorkomt, mogen wij
toch wel gaan zitten, nietwaar mejuffrouw?
Dit alles is als eeu leeuwerikenslag door de kamer
getrild; Hanna bloosde toen Finkendorp haar de hand
kuste.
Wat ik je bidden mag, Eva, zegt de jonge vrouw
fluisterend zeg moeder niets van Finkendorp. Ik zal
je ook wel eens 'n plezier doen. O, die Ulla Lindner
is zoo'n plaaggeest! Zij heeft hem meegebracht om mij
in 't nauw te brengen hij maakt baar natuurlijk 'n
beetje het hofZeg, je komt toch Zoudag?
van gouden pondjes f 12 in de zee, en
wel vijftig per uur, zonder ophouden dag
en nacht, hij nu nog niet 't totaal bedrag
zou hebben bereikt, dat Engeland aan den
huidigen oorlog ten koste heeft gelegd
En toch zou Adam in dien tijd voor on
geveer dertig inilliard gulden in het water
geworpen hebben. Behalve door de cijfers
ziet men dus dat ook in Engeland nog verstan
dige menschen blijken te zijn die dezen
oorlog met geld in het watei werpen ver
gelijken,
Militielicliting 1911.
Naar men verneemt is het nog geenszins
zeker dat de lichting 1911 bij de onbereden
korpsen (torpedisten en pantserfortartillerie
uitgezonderd,), wier vertrek met onbepaald
(klein) verlof op 10 Maart a. s. in uitzicht
werd gesteld, op dien datum zal kunnen
vertrekken.
ScUooljongensilieustpliclit.
Naar Petit Journal verneemt, heeft
de Fransche minister van landbouw, daar
de vrouwen en de opgeroepen mannen nog
niet voldoende zijn om het land te bebouw
en, den Franschen scholen opgedragen een
hulpdienst te organiseeren.
Roggebrood met kietenmeel.
De Duitsche levensmiddellendictator heeft
gelast, dat het roggebrood, bij gebrek aan
aardappelenmeel, in het vervolg met kool-
rapen- en bietenmeel, moet worden be
werkt. Gedroogde koolrapen kunnen tien
ten honderd, geperste 60 ten honderd in de
rogge worden gemengd.
Stadskonsen.
Naar het Duitsche vakblad Der Kon-
fiktonar mededeeld, heeft de stad Ber
lijn, om direct aan de verbruikers te leve
ren, kousen ingeslagen: 1 millioen paar
heerenkousen 6 millioen paar dameskousen
en V, millioen paar kinderkousen, alles gro
ve kwaliteit.
Het aanta! heerenkousen is in vergelijking
zoo klein, omdat de mannen voor een groot
gedeelte in dienst zijn en dus van hel le
ger kousen krijgen.
Werkeloosheid.
Gisteren Zaterdag voomiddags 11 uur
kwamen in Den Haag de werkeloozen we
der op de Prinsengracht ten einde een wan
deling door de de stad te maken.
De stoet, naar schatting eenige duizenden
personen groot, onder wie vele vrouwen
die regenschermen meedröegen waarop de
woorden„brood en werk", „tegen den
oorlog", „tegen den honger" enz. geschil
derd waren, bewoog zich zonder politiege-
leide ordelijk langs de straten.
Eva is in tweestrijd, doch ter wille der oude vrouw
zegt zij kortaf: „Ja".
En mondje dicht hoor!
Nu goed, maar jij brengt nooit weer die barones
eu dien graaf hier onder die voorwaarde alleen
zwijg ik.
Hanna werpt het hoofd in den nek.
Ik weetniet, wat erin steekt, maar het is goed
Tot Eva's groote verlichting komt eindelijk het rij
tuig en lachend stappen de dames in.
't Was heel gezellig bij u, roept de barones uit.
Mogen wij ons bezoek spoedig hervatten Wanneer uw
rouwjaar geëindigd is, hopen wij u thuis te zien.
Eva doet alsof zij niets boort en helpt Hauna aan
haar mantel.
Hanna wil Dora eeu tbaler in de baud duwen, maar
deze houdt baar hand tot een vuist gebald, zoudai de
jonge mevrouw inwendig kookte van woede. De inrid
flapt zoo hard de deur toe, dat het huis ervan davert.
Lieve hemel, wat 'u inval! zegt zij tot Eva. Wat
moeten de buren er wel van denken? Zoo'n Finken
dorp in buis te sleepen bij een meisje dat, moederziel
alleen woont, 't ls schande. En de oude madam kan
't op haar doodsbed niet verantwoorden, dat zij Karei
tot dat huwelijk heeft gedwongen
Wat zeg je? roept Eva met kennelijke verbazing
uit. Heeft zij haar zoon gedwongen?
Wist u dat niet? De heele wereld weet 't
Mevrouw bedoelde 't natuurlijk goed, maar... och,
ik zal maar niks zeggen
Als ze in de keuken is, zegt Dora hoofdschuddend:
Zij is nog te onschuldig om al die slechtigheid te
begrijpen, maar ik zal wel zorgen, dat er voor die be
zoeken eeu stokje wordt gestoken."
(Wordt vervolgd.)