4 WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
fenlltetoa.
EEN flOVELIJK NAiR DE WERELD.
8e jaargang.
Dinsdag 29 Mei 1917.
No. 39.
WIERINGER COURANT
WAARIN OPGENOMEN „DE POLDERBOD Ej» J
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG «n VRIJDAG
Abonnamentaprijs
per 3 maanden f0.60.
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER. WIERINGEN.
ADVERTENTIËN:
van 1-5 regelsf O.c.0
Iedere regel meer0.06
Bureau Hippolytushoef, Waringen.
Bijbureau: C. Slikker Cz.
Kleine Sluis—Anna-Paulowna.
Agentschap A. Keuris Gz.
Wieringerwaard,
Vroeger en Thans.
VroegerZeker, iJwamen er ook gru
welijke oorlogen voor, waarin veel menschen
werden omgebracht en eigendommen vernie
tigd, maar het leven en eigendom van vrije
burgers werd als regel gespaard.
Vroeger werden vreedzame koop,,
vaarders van vreedzame volkeren in den oor
log niet lastig gevallen op hun weg,
Vroeger, werd de post tot het on„
schendbare gerekend.
Vroeger. kwam beslag leggen ®p sche
pen slechts zelden voor en het volkenrecht
deed de kaapvaart reeds lang verdwijnen.
Vroeger.... Werden onschuldige sche,,
pen niet naar vreemde havens gevoerd of We
Jerrechtelijk vernietigd, als zij levensmidde
len aanvoerden voor een) onzijdig land.
En thans.met den vooruitgang der be„
schaving!!!! vernietigt men schepen en ei„
gendommen van onzijdige burgers, alsof men
met de grootste misdadigers te doen heeft.
Thans opent men brieven, ja onderschept
men geheele posten, als ware het bedrog en
oplichting.
Thansvoert men vrije burgers weg
uit hun land en dwingt men hen te werken
voor den vijand, die hun vruchtbaar land
vertrapte en vervormde tot één groote wöes
tenij en oord van rampspoed.
Thans boort men zonder genade pas
sagiers en handelsschepen in den grond met
kostelijk graan beladen en meevoerende hon
cterden hulpetooze opvarenden, wier wan,,
hoopsgeschrei wordt overstemd door, de
rauwb kreten van den haat als weergalm van
a'lallende kauormen en suisende torpedo's.
Thans.ja thans.wat nu nog?
Zal men in de bezette landen de vrije man
nen, van jongelingen tot grijsaards de wa„
pens aangorden en ze vooruitdrijven in de
voorste gelederen om door hun eigen zonen
misschien te worde» neergeschoten?
Zal men de krijgsgevangenen gaan flte„
ren tot den hongerdood, of hen gaan uitstrek
ken op de pijnbank?
Zal men de krijgsgevangenen gaan folte-
heideneri, misschien nog gaan kerikereni of
vermoorden?
Zal men de mijngangen bij voorkeur gaan
graven daar, waar de RoodeKruisvanen
golven?
Zal men de witte vlagdragers neerschie,,
■ten als honden, zoodra boven de loopgraaf
zich de witte banieren verheffen?
De rampzalige oorlogsfurie is neg niet
uitgewoed en God weet, welke krankzinnige-
uitingen ons nog te wachten staan.
GEMENGD NIEUWS.
i DE VERKIEZING.
Wij voeren onze lezers naar een aazieinlijk
Buiten iin Overijsel Een wel onderhouden
park omgeeft het gebouw, dat met zijn voor
uitschietend balcone en breede zijvleugels
de zzdch tusschen het zware geboomte def„
tig en tegelijk bekoorlijk voordoef. Op de
poort lezen wij de naam van „Eikenhorst",
en giodsche boer zal u zeggen, dat het be
woond wordt door den heer Faasman, aan
wi«n al die bosschen en landerijen toebehoo-
ren, zoover uw blik feikt.
Op dit oogenblik bevinden zich slechts
twee personen in de salon,; de heer Faas
man zelf, wiens gezette gestalte en hoogblo
zende kleur duidelijk bewijzen, dat het bui
tenleven beteren invloed op zijn gestel uit
oefent, dan op dat zijner wederhelft, de
tweede persoon, die tegenover hem ?it,
en wier schraal, kleurloos gelaat, en lusteloo
ze uitdrukking, iin de oogen zeer bij zijn voor
komen afsteken.
Zij hadden juist een gesprek gevoerd
over een onderwerp, waarover beiden' niet
eenstemmig dachten. Mevrouw Faasman
wenschte in den Haag of Amsterdam te wo
nen, Het verveelde haar op het eenzaam bui
ten, waar niets de eentoonigheid afbrak, dan
de uitstapjes naar Delden, Almelo, en De
venter, een enkele maal een tochtje op den
Rijn, of een reisje door Holland en België.
Zij wenschte doorgaans meer d e wereld te
zien en te genieten, vooral nu haar kinderen
bijna volwassen waren, en deze» ten voor-
Elken dag een draadje.
Nu het met de resultaten van den strijd
aan het Westelijk front niet zoo vlot gaat
voor de geallieerden, gaat Reuter eens be„
rekenen, wat de Duitschers eigenlijk wel ver
loren hebben. Van het begin van het offensief
tot 12 Mei, dus over. vijf weken tijds hebben
de Duitschers verloren 49.579 gevangenen
en 444 kanonnen, dat is dus gemid leid
10.000 geyaugenen en 90 kannionen per week
Zoo eiken dag „een draadje". Maar als
het niet harder gaat dan in de laatste dagen
.zal het zeer. lang duren eer de hemds,,
mouw" gereed is!
De S. D. A. P.
Voor het eerst sinds Juni 1915 is het aan,,
tal leden der S.D.A.P. weer boven de 25000,
ruim duizend boven het dieptepunt in De„
cember van dat jaar, schrijft „Het Volk",
't Bedroeg op 31 Maart 1.1. 25070.
De eemige federatie, die gedurende den ge
'heelen oorlogstijd zonder een vleugje van
verbetering van kwartaal op kwartaal achter
uit krabbelde is Amsterdam; het aantal le„
den is thans bijna duizend lager, dan bij het
begin van den crisis, ruim duizend minder,
dan op 31 December 1913
Het totaal aantal leden bleef thans nog
977 beneden dat op het einde van 1914.
TORENKLOKKEN.
Naar men weet worden er in Duitsch-
land vele torenklokken onteigend ten behoe
ve van de munitiefabrieken. De commissie,
de daarmee is belast, heeft thans beslist, dal
de grootste torenklok van Duitschland mis
schien wel van de geheele wereld, voor dat
doel niet bestemd zal worden, maar op ha
re plaats zal mogen blijven! hangen, 't Is de
klok Maria Gloriosa van den dom te Er-
furt, welke beroemde klok in den nacht van
7 op 8 Juli 1497 werd gegoten door den la
ter vermaard geworden Hollanidsche klok
kengieter Wou vatl Kampen. Een jaar later
werd zij in bovengenoemd en dom geplaatst.
OPSTANDIGE RUSSEN,
Russische krijgsgevangenen, uit Duitsch,,
deel kon komen, dat men een weinig schit-
terde en beduidende connexies aanknoopte,
Haar echtgenoot was evenwel van een ande
re opinie, Hij beminde de groote wereld
niet, waarin hij trouwens ook niet geboren
was, en kon ziich volstrekt dien fijneren tact
van leven niet eigen maken, die vereisclït
wordt, om zich daar thuis te gevoelen. Ook
was hij aan zijne bosschen, en akkers ge
hecht en beminde een werkzaam leven,
Hoe kunt gij", zeide mevrouw Faas
man, „verlegen zijn om bezigheid, als we
ons naar de stad begaven? Laat u tot afge
vaardigde verkiezen.!"
Tot afgevaardigde? Wat komt u in d'
gedachte.?"
„Ja, tot afgevaardigde! En waarom nfc-t?
Zijt gij niet rijk genoeg Betaalt gij niet zoo
veel aan belasting als daartoe yereischt w©rdt
Is hier in den omtrek iemand, die u kan voor
getrokken w'orden? Verstaat gij van de be
zigheden van een afgevaardigde niet temniri
ste evenveel als de oude Kemmelaarsberg, die
tot hiertoe dit district vertegenwoordigt.
Hij zal u gaarne zijn plaas inruimen, want
hij wordt te oud. Gij moet dus afgevaar
digde worden.
„Afgevaardigde, afgevaardigde, her
haalde de heer Faasman bij zichzelven, ter
wijl hij met groote schreden de kamer op en
neder ging en met zeker welgevallen deze gè
dachte verder in zijn geest uitspon. Inder
daad, zeide hij eindelijk fot zijne echtge-
iioote, als ik het belang des lands zoo goed
bevorderde, als ik het mijn eigen gedaan heb
zou het wel zoo goed gaan als met menig an
der. Aan kennis van cultuur en dergelijke za
ken zou het mij niet ontbreken."
„Gij zijt op den rechten weg, blijf daarop
Wij kunnen hier blijven, tot gij gekozen zijt.
dan gaan wij naar den Haag, Waar gij leeft
overeenkomstig het hooge standpunt, dat gij
als vertegenwoordiger inneemt. Gij zult be
land ontvlucht, die te Rotterdam in een
thuis waren ondergebracht, hebben daar ui„
ting gegeven aan hun ontevredenheid over
het voedsel, dat daar verstrekt werd.
Ger.uimen tijd reeds had er een geest van
verzet geheerscht, die echter tot nog toe
door de politie bedwongen was. Eindelijk
kwam de uitbarsting. De Russen weigerden
de aardappels te schillen. Het was geen
menschelijk voedsel, beweerden ze en hoe„
wel men hun voorhield, dat heel Rotterdam
van dergelijke aardappelen eet, sloegen ze
over tot een formeelen opstand. Hun c©m„
mandant, een Russische sergeant, werd door
hen ernstig gewond, zoodat hij geneeskun,,
dige hulp moest gaan opzoeken.
Ten slotte wist de politie de ord« te her
stellen. Een vijftal van de oproerigsten wer
den in hechtenis genomen.
Geen gesteven boorden meer
Nu in Engeland geen stijfsel meer uit aard
appelen gemaaikt mag worden en graanen rijst
voor geen andere doeleinden dan menschelijk
voedsel mogen dienen, gaat Engeland een pe
riode van slappe boorden tegemoet.
De Berlijnsche stakingen.
Tegen afgevaardigden Adolf Hoffmann,
Buchner, Bittmann, Paul Hoffmann, Lede-
bour en Vogtherr, allen behoorende tot de so
cialistische arbeidsgemeenschap, is een straf
vervolging ingesteld wegens het veroorzaken
van de stakingen in de muntiefabrieken.
Een 'vrijgezellenbelasting.
Pruisen gaat de inkomstenbelasting voor
vrijgezellen en ongehuwde vrouwen verhoo-
gen.
y Russen in Duitsrhe gevangenschap
Russische krijgsgevangenen, uit Duitsche
gevangenschap ontsnapt, geven treffende be-
chrijvingen van de verschrikkelijke behande
ling, die de Russische gevangenen moeten on
dergaan. De meest noodzakelijke voorwerpen
ontbreken hun, terwijl zij geheel moeten ver-
hoageren, doordat zij wekelijks slechts drie
pond brood, twee ons vleesch en vier pond
aardappelen ontvangen voor hun geheele on
derhoud.
De Duitschers voeren in de gevangen kam
pen een aanhoudende separatistische propa
ganda onder de verschillende nationaliteiten.
Voor het geteisterde Drente!
Na de eerste bezending- goederen door het
hoofdcomité van het Roode Kruis naar de ge
teisterde streken in Drente gzonden is Vrij
dag weder een groote hoeveelheid materiaal
voor kleeding en ligging onder welke door
H.M. de Koningin-Moeder beschikbaar ge
steld verzonden op verzoek van den voor
zitter van het Roode Kruis Comité te Emmen
mr. an Jaersma Barna ter distributie ondei
de noodlijdende bevolking.
zigheden genoeg vinden en ook ik zal mijn
verstrooiingen hebben; -de gemalin van een
afgevaardigde is overal gaarne gezien. Ook
voor onze kinderen zal het goed zijn, Marie
komt eerlang van het instituut terug en zal
de wereld intreden. Wij kunnen daar veel
meer keuze hebben uit de vele pretendenten
die zich gewis spoediger zullen opdoen,, dan
m dit afgelegen oord het geval zou zijn.
-„Ho, ho, wat draaft ge nu vooruit!" ant
woordde Faasman. hoewel hij meer met het
denkbeeld was ingenomen, dan hij blijken liet
Wij gaan de gesprekken voorbij, die ovet
dit onderwerp nog gevoerd worden. De heer
Faasman had weldra geen andere gedachte
meer in het hoofd; de voorbereidingen, de
geheime inwerkng, waarvan zijn verkiezing
afhing, namen hem geheel en al in beslag.
Hij wist van den invloed, die hem zijn con
nexies en 2ijn vermogen verschaften een han
dig gebruik te maken, en vereenigde zijn
bloedverwanten, zijn vrienden, zijn bekenden
bij prachtige en overdadige partijtjes op
Eikenhorst. Spoedig werd zijn huis de
plaats, waar zich de aanzienlijkste en rijkste
bewoners van den omtrek vereenigden tot
gezellige en vreugdevolle bijeenkomsten.
Mijnheer Faasman weer met zijn geld voor
treffelijk om te gaan, en zulk een groot ver
mogen kon niet in betere handen zijn,!" ver
zekerde iedereen.
De mildheid van den heer Faasman bepaal
de zich niet tot den voornamen stand van den
omtrek; zijn pachters en onderhoorigen, als
ook de armen van het dorp, werden niet min
der grootmoedig bedacht, terwijl hij in den
winter hout, kleeding en andere behoeften
onder hen liet uitdeelen. Het was niet te
verwonderen, dat op deze wijze zijn naam,
waar die slechts genoemd werd, van loftui
tingen vergezeld ging en ieder hem voor den
waardigsten burger van dén geheelen omtrek
verklaarde.
KORTE II E K 14' II 1' E V
Te Amsterdam is aangifte gedaan door
een heer, dat hij een portefeuille, inhoudende
1000 aan Hol land sch en 3500 mark aan
Duitsch papiergeld verloren heeft.
Onder do kruisbessen in Maas en Waal
wordt een ware verwoesting aangericht dooi
een kleine, groene rups.
Het verdelgingsmiddel, oplossing van ko
pervitriool, s zoo duur, dat het niet kan wor
iien aangewend.
Tegen den gemeentesecretaris van Wamei
Is 4 maanden gevangenisstraf geëischt, we
gens valschheid in geschrifte met de var
kensdistributie. Beskl. zei alleen gehan
deld te hebben om de gemeente aan varkens
ie helpen.
Een Amsterdammer, die nabij de Hem-
brug fotografeerde, is op vermoeden van
kpionnage gevangen genomen, terwijl zijn
toestel en platen in beslag genomen.
Van Rijkswege zal nabij Enschede eene
barak worden gebouwd, voor 150 personen
met de bedoeling daarin gedurende 14 da
gen over de grens gekomen deserteurs, enz.
in quarantaine te stellen.
In de Geldersche grensplaatsen klagen de
boeren over vernieling van hun korenvel
den door smokkelaars, die, om ongezien met
hunne waren naar Duitschland te komen,
hun weg dwars door die velden nemen.
In de gemeente Bergh, Geld., zijn deze
week de aanslagbiljetten in den hoofdelijken
omslag over 1916 aan de bevolking uitge-
eikt. Wel tijdig!!
Wegenis gebrek aan deelneming wordt de
gemeentelijke centrale keuken te Haarlem
voorloopig gesloten. Na een oproep voor
thuisbezorging van het vedsel kwamen van
af heden slechts vcor 100 jorties aanvra
gen in.
Een jaar was verloopen. Een nieuwe ver
kiezing van vertegenwoordigers werd voor
bereid. De heer Faasman, was als altijd, in
;.ijne berekeningen gelukkig geweest,- want
zonder dat hij den minsten stap deed, zei
den zijn vrienden en bekenden tot hem: hij
moest vertegenwoordiger worden; hij of nie
mand was daarvoor geschikt.
„Hoe!", riep hij uit, ik afgevaardigde
Waar denkt gij aan? O, ik bemin mijn rust
'e zeer en gevoel mij hier te gelukkig, dan
d«it ik daaraan zou denken"
„Het is waar, gij zijt hier gelukkig; maar
men moet zich aan het welzijn des lands wij
den; bezin u derhalve, neem het standpunt in
waar gij behoort. Wij waarborgen u de meer
herheid der stemmen."
Neen, neen. spreken wij er niet meer van
de eerzucht is altijd met kwelling en zorgen
verbonden.
Maar is men dan eerzuchtig, indien men
de belangen zijner medeburgers behartigd?
Ik zeg dit niet, maar gij weet toch, dat
de betrekking van volksvertegenwoordiger
een zeer gewichtige is. Een afgevaardigde is
geen meester over zch zeiven en zet rust,
vrede en gezondhed op het spel. Zoo be
schouw ik de zaak tenminste; overigens,
wat verspelen wij overtollige woorden, daar
buitendien de keus niet op mij zal vallen.
„Zeker zal zij dat; Gij zijt de man. mijn
heer Faasman, dien wij behoeven; o, bewijs
ons dezen dienst.!"
Zulke gesprekken hadden dagelijksch plaats
en eindelijk zwichtte de heer. Faasman,
schijnbaar met de grootste tegenzin, voor de
dringende bede zijner vrienden. Ieder was
overtuigd, dat de waardige candidaat zich
voor zijne medeburgers opofferde en dat hij
de betrekking slechts om hunnentwil aan
vaardde.
Wordt verrrtgd.