EEK HUWELIJK NAAR DE WERELD. WEEKBLAD VOOR WIERJNGEN EN OMSTREKEN. TABAK VAN JR KEUSS 8e jaargang.Dinsdag 5 Juni 1917.No. 41. ALKMAARSCHE Overal verkrijgbaar. MIERINGER COURANT j. j. WAARIN OPGENOMEN „DE POLDERBOD EJ J jt VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG an VRIJDAG Abonnementsprijs per 3 maanden f0.60. Europa's Lot. Gedurende de zeven weken dat Amerika nu aan den oorlog in Europa deelneemt, heeft het reeds 750 millioen dollar aan de geallieer den voorgeschoten, wat neerkomt op 'bijna twee duizend millioen gulden. Bovendien staan de geallieerd al geducht bij de Vereenigde Staten in 't krijt vanwege de ontzagelijke leveranties aan munitie tij dens den oorlog, welke de Amerikaansche in dustrie enz. tot een verbij sterenden opbloei hebben gebract. En nu zullen er ook nog Amerikaansche troepen naar het continent worden gezonden. Er zijn 'bepaald nog niet genoeg soldaten» in ons werelddeel en er wordt nog niet genoeg gevochten!! roept het Centrum uit. Uit Afrika, uit Australië, uit Az en Car nada hebben er reeds vele duizenden en tien duizenden deelgenomen aan de slachting en vernieling, waaraan Europa sinds 1914 ten prooi is. Ook ut de groote republiek van Noord- Amerika zal men thans een handje-komen helpen bij dit bedrijf. Europa zal dan in den meest volstrekten het slagveld der wereld worden, de bo-^ dem, waarop de volken elkander verscheuren en trachten te verdelgen. En van dien moorddadigen» strijd draagt het rechtsteeks en onmiddelijk alle lasten en ellende, terwijl het voor. lange, lange jaren, financieel en economisch afhankelijk is ge worden» van andere werelddeelen en zijn over wegende positie op de beide halfronden gaan deweg meer verliest. Amerika en Japan worden eiken dag mach tiger, AMERIKAANSCHE HUMBUG. Dfe Amerikaansche consul-generaal te Rotterdam Colonel S. Listoe, is na een zes- maandsch verlof weder in ons land gearri veerd. Een correspondent van. de „Tel." was er als de kippen bij om den man te interviewen. ,,Ze willen in Duitschland ons, Amerika nen, de wet voorschrijven' zoo orakelde de Amerikaan. Maar dat is te veel! En daarom besloten wij tot den oorlog. Of de Amerikanen dan niet naar den vre de verlangden? Zeker, was het antwoord, maar eerst moet het Pruisische militairlsme en 't systeem van 't Pruisisch Jonkerdom vernietigd worden. fouillctoi. Niet lang na het avondgezelschap, waarop Lancy Marie had leeren kennen, legde hij tal rijke bezoeken in het huis van Faasman af. Hij sprak met Maries broeder een vriend van hem dien hij verzocht zijne voorgeno mene pogingen om de hand der zuster te win nen, te ondersteunen, en de broeder beloofde dat beridwillig. Ook verzuimde Lancy niet bij elke gelegefihed door fijne schrander geko zen vleijerijen in de genegenheid der moeder te dringen. En deze won hij te eer, daar me vrouw Faasmau Maries invloed op haren va der dagelijks meer zag toenemen en daarom vreesde deat deze haren wensch om naar buiten terug te keeren, dien zij wel niet had uitgesproken, maar toch blijkbaar in stilte koesterde, zou gehoor geven, iets dat haar hoogst ongelukkig zoude gemaakt hebben. Wat was dus beter middel om het gevreesde af te weren, dan de volvoering van haar eigen verlangen om Marie schitterend gehuwd te zien, te bespoedigen? Ieder zou moe.zn toe stemmen, dat Eugêne Lancy alle gewenschte eigenschappen bezat, en daarom moest men van de gezindheid, welke hij thans aan den dag legde, dadealijk partij trekken. Lancy was een jonge man van ongeveer acht-en-twintig jaren, die inderdaad veel geest en zeldzame bekwaamheden bezat. Hij had eeene, naar de begrippen der groote we reld, zeer zorgvuldige opvoeding ontvangen, was in de algemeene wetenschappen zeer er varen en bezat eene achtenswaardige prac- tische kennis, waarmede hij eene levendige fantaisie en groote werkzaamheid verbond. UITGEVER: CORN. J. BOSKE-R. WIERINGEN. ADVERTENTIËN: van t-5 regelsf Iedere regel meer0.06 Bureau Hippolytushoef, Wieringen Bijbureau: C. Slikker Cz. Kleine Sluis—Anna-Paulowna. Agentschap A. Keuris Gz. Wieringerwaard de correspondentie tusschen een kinderloos echtpaar in Zwolle en een Duitsche moeder. Het echtpaar had zich in enkele weken zoo aan het twaalfjarig Duitsche logeetje gehecht, dat men 't kind niet wilde laten gaan en van den anderen kant wilde de moe der het niet afstaan. Toen is er heel wat ge- heden en gesmeekt: men hield zooveel van het kind en men was zoo eenzaam en de moe der had immers nog meer kinderen en- het meisje zelf had het in Zwolle veel beter als in Duitschland. Daartegenover stond de moe der. die ondanks alles het kind niet wilde missen, en midden in dit conflict tusschen liefde en geweten stond de kleine meid, aan wie ten- slotte de beslissing werd overgela ten en die ten slotte naar Mutter terugkeerde De schoonste naam op 't wereldrond, Het schoonste woord uit 's menschen mond is „MOEDER". Geen woord houdt zooveel diepten in Heeft ongeleerd zoo'n rijken zin als „MOEDER" DE AARDEBEVOLKING. Volgens de laatste berekeningen telt de bevolking der aarde in ronde cijfers 1800 ijiillioen. In de laatste 30 jaren is ze met 300 millioen toegenomen. Van die 1800 millioen leven er in Euro pa 470, in Azië 910, in Amerika 182, in Af rika 178 en in Australië 60 millioen. Azië telt dus meer dan de helft der we reldbevolking. Europa is het dichtst bevolk- rfe werelddeel. DE WINKEL-PERISCOOP. Te Kopenhagen maken somm'ge winke liers een practisch gebruik van een periskoop Wanneer b.v. de ruiimte in den winkel wat beperkt is, etaleert hij in den winkclke'dcr qaar beneden, plaatst aan den binnenkant legen de winkelruit een periskoop en de be- lüngstellende'-straatwandelaar kan v.m TfGt troittoir als het ware door den w-nkelvloer heen, de in den winkelkelder tento wgestel- de voorwerpen, bekijken. DESERTIE IN HET FRANSCHE LEGER. Volgens een Duitsch bericht uit geloof- waardigen bron heeft de desertie van Fran sche soldaten aan de Fransche grens zulk een omvang gekregen, dat het opperbevel van bet. Fransche leger zich genoodzaakt heeft gezien tot het nemen van uiterst strenge maatregelen» tot bewaking van de grens. „Daartoe is het echter noodig, dat zich Cene aannemelijke partij aanbiede," antwoord de de heer Faasman, die niet wist, wat bij te- ien deze onwederlegbare grondstelling zou inbrengen. „O! daar ontbreekt het niet aan," antwoord Óe mevrouw Faasman; „gij moet namelijk we ten, dat mijnheer Lancy vues heeft op Marie." „Lancy?" herhaalde Faasman met een zucht „Er is voor zeker niets op hem aan te mer ken; hij is een rijk en werkzaam jongmensch. Maar wij moeten toch Marie's meening daarover hooren, want ik zou nimmer dulden, {lat haar in dit opzicht eenigc dwang wend aangedaan," „Nu, wij willen haar gevoelen dadelijk vra gen," antwoordde mevrouw Faasman, „en baar antwoord zal het mijne zijn, want ik zou jiaar evenmin als gij tot eene verbintenis wil len dwingen." Men liet Marie roepen, en hare moeder zet te haar breedvoerig het onderwerp van hun gesprek uit elkander. Zij sprak met haar over hare toekomst, van het mogelijke verlies ha ter ouders en van de verlegenheid en de ge varen waarin zij zich in dat geval zou bevin den. De wijsheid en voorzichtigheid eischten, dat men tegen zulke gebeurtenissen voorzie- ninge nam, enz.; met één woerd, men wensch te haar uit te huwelijken. Bij deze woorden vulden Marie's oogen zich met tranen en zij antwoordde met sterke ge moedsbeweging: „O! spreek niet zoo, dier bare mama: ik hen nog nauwelijks weêr eeni- ge maanden bij u en zou u reeds weêr verla ten moeten? Ik ben nog zoo jong en onerva ren; wat zou van mij worden als ik aan mij zelve ware overgelaten? Denk aan zoo iets niet lieve mama! ik 9meek het u!" Wordt vervolgd. Om dit doel te bereiken, zullen wij doorzet ten met alle mannen, alle paarden, al het geld, al de levensmiddelen waarover wij beschikken En we hebben van- alles „plenjty". Reeds hebben wij beperkten dienstplicht ingevoerd, wij zijn bereid, indien noodig, den dienstplicht uit te breiden." En dat durft nog spreken over vernietiging van het Pruisisch militair sme! Neen, niet alleen in 't Pruisisch, ook in 't Amerikaansch, ook in 't Engelsce, in alle mili ta risme ligt het groote gevaar. Een andere voorstelling is „Amerikaansche humbug"! Ci E M E N £i D NIEUWS. Huiiu'lijksvoltrekking van sir Eliward New- house en juffrouw Germaine Hancock. Het Parijsche blad l'Humanité krijgt uit Engeland bericht dat te Londen het huwe lijk is voltrokken tusschen en juffrouw Ger maine Hancock. Dat op zichzelf niet sensationeel bericht wint, naar het Parijsche blad opmerkt, aan d?- langerijkhed, als men de voorgeschiedenis van het huwelijk verneemt. Sir Edward Newhouse heeft namelijk de kennismaking met zijn te genwoordige echtgenoot e te danken aan een Duitsche onderzeeboot, die het stoomschip waarop hij de terugreis naar Engeland maak te, torpedeerde. Toen het schip zonk, redde hij een meisje het leven, en deze op eenigzins on gewone wijze ontstane kennismaking tusschen den in een schitterende positie levenden aris locraat en de kleine, bescheiden stenotypiste, die de reis aan boord van hetzelfde stoom schip maakte, heeft thans haar romantische ontknooping gekregen. GEARRESTEERD. Te Enschedé is gearresteerd zekere M., die er van wordt verdacht, geschoten te hebben op een soldaat-kommies. M. en zekere F, die nu eenige dagen gele den uit de cel in marechaussee-kazerse te Glanerbrug wist te ontsnappen, behoorende Met zulke hoedanigheden toegerust, moest hij zich wel voordeelig onder vele onderscheiden. Hij was van zijne vroegste jeugd af, aan weel de en uitgelezen gezelschap gewoon en bezat een vermogen dat hem 10.000 guldens rente verzekerde. Er ontbrak hem nu slechts eene echtgenoote, die, behalve de eigenschappen, welke een hoog beschaafd man, tot de uitge- lezene kringen behoorde, bij zijne wederhelft verlangt en een vermogen bezat dat het zijne evenaarde of zoo mogelijk ovrtrof. Lancy had een voordeelige zaak van wisselagent ge kocht en een huwelijk met mejuffrouw Faas man scheen hem nu in dubbel opzicht wen- schelijk, om haren rijkdom en om den in vloed van haren vader Onder deze omstandigheden moesten de wenschen van mevrouw Faasman en Lancy wel overeenstemmen. Het innemend gedrag des laatsten, zijn vermogen en eene schitteren de positie, hadden» reeds lang de aandacht der eerste getrokken en de voorloopige schreden, die Eugêne deed, werden daarom door de moeder vriendelijk opgenomen. Nadat Lan cy op deze wijze het noödige gedaan had, om zijn pefsoon en omstandigheden in een zoo veel mogelijk voordeelig licht te plaatsen, ver klaarde hij zich nader en openbaarde me vrouw Faasman, hoe gelukkig hij zich zou gevoelen, als het hem gelukte het hart er. de hand harer dochte te winnen. Hij si nee', ie haar, indien zij zijn aanzoek niet ongev-^g onpam, de eerste schrede vaor hem te doen ei. keurde vooruit alles goed, wat ?ij in d opzicht zou noodig achten. Mevrouw Faas man verzekerde, dat zij zich zeer gevleid ge voelde metdeze opdracht en beloofde hem de krachtstigste onderseuning. Eerst wilde zij ha ren echtgenoot en dan Marie polsen, en daar zij aan een gunstig gevolg niet wtijfelde, zou hij dan met zijn aanzoek in den gebruikalijken vorm optreden. Mevrouw Faasman gevoelde, dat zij in de- tot de landweer, gingen des tijds in uniform uit smokkelen en gaven zich uit voor soldaat- uornmit z -n. Ze kwamen nabij de grens in aan raking met soldaat-komrniezen, De smokke laars wisten de soldaat-kommiezen, waarvan een door een zijner oorschelpen werd gescho ten, evenwel te overweldigen en hen de gewe ren af te nemen, die ze daarna op Duitsch ge bied verstopten. GESTOORDE REIS Aqn de Frankfurter Zeitung wordt uit Den Haag geseind: „Ren aantal Nederlanders had zich in de hoop- over Rusland en Siberië Ned.-Ind.ë te kunflen bereiken, naar Petersburg begeven. Deze Nederlanders moeten nu in Peters- burg! blijven omdat verder reizen niet moge ljjk is. Hun correspondenties worden streng gecensureerd en het is hun alleen geoorloofd briefkaarten te verzenden." Volgens het Hbl. moesten de reizigers waarschijnlijk wachten omdat er geen plaits ;s bp den Trans-Siberischen spoorweg. Deze plaatsen moeten weken soms maanden van te yoren besproken worden. KOOLBLADEREN VOOR DUITSCHE. Koolbladeren, die anders soms in de VVestlandsche veilingshavens soms een on draaglijke lucht verspreidden en die daarom steeds werden opgevischt en op den mest hoop gebracht, brengen nu ook al geld op. Heele scheepsladingen gaan naar de dro gerijen om, na de bewerking te hebben- on dergaan, naar Duitschland te worden uitge voetd. PE STRIJD OM EEN KIND. In de Voss.Ztg. komt een artikel voor van een correspondent in Nederland over de gastvrijheid die hier te lande den Duit- dchen kinderen wordt geboden. Hij deelt O.a. het volgende mee: Men is in Nederland van Duitsche kin. deren gaan houden. Herhaaldelijk verklaar den Nederlandsche families zich bereid hun iogé als kind aan te nemen. Ontroerend was ze aangelegenheid niet geheel belangloos te jverk ging en was daarom eeni weinig verlegen toen zij de zaak ter sprake zou brengen. Na dat zij meerdere maar ..steeds vergeefsche po gingen had aangewend, om haren gemaal op demededeelingen, die hij ontvangen zou, op merkzaam te maken en voor te bereiden, ging zij eindelijk tot eene verklaring, zonder om- ivegen, over. De heer Faasman ging de kamer op en ne der. Eduard, de oudste hunner kinderen, las 111 een boek en Marie speelde in de aangren zende kamer op de piano. Na een korte inlei ding, waarin zij mededeelde dat het welzijn harerfaimilie'haar onophoudelijk bezig hield, gaf zij te kennen dat het tijd werd aan de uit huwelijking van Marie te denken. „Wat!" riep de heer Faasman verschrikt uit, „Marie uithuwelijken! Waar denkt gij aan?" Marie was voor zijn levens- enhuisselijk ge noegen te onmisbaar geworden, dan dat het hem ooit zou ingevallen zijn, dat zij spoedig van hem kon gescheiden worden. Zij zou, zoo ineernde hij, vooral als zij weer op Eiken houtteruggekeerd en niet meer door zoo ve ie afleiding medegesleept waren, de vriende lijkste ster aan den hemel van zijn buisselijk leven zijn; en daarom viel hem de gedachte aaen een spoedige scheiding zwaar op het hart. „Waar denkt gij aan?" herhaalde hij, „Marie is nog nauwelijks de kinderschoenen ontwassen." „Ja, mijn vriend, ik denk er ernstig aan en is dit mijn plicht niet als moeder? Ik word niet, als gij, door duizend vreemde aangelegen heden afgetrokken, maar ik houd mij bezig met de belangen mijner familie en hare toe komst1, en ik mag daarom ook het toekom stig geluk mijner dochter niet verwaarioozen. Gaarne zou iedere moeder de gedaechte aan zulk eene scheiding verre van zich houden, maar eene moeder minder aan zich zelve dan aan het geluk harer kinderen denken."

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1917 | | pagina 1