mms - strijd
WEEKBLAD VOOR WIERINÉN EN OMSTREKEN.
1 TABAK VAN J. R. KEUSS
Overal verkrijsiaar. I
feuilleton.
8e Jaargang.
Vrijdag1 2i»eptember 1917
No. 71.
i ALKMAARSCHE f
aèg.-fes,,
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
Abonnementsprijs
per 3 maanden 0.60.
WIERINGERBOURANT
ADVERTENTIEN:
van 1-5 regelsf O.ilO
Iedere regel meer0.06
UITGEVER:
CO, J. BOSKER, WIERINGEN.
Bureau Hippolytushoef, Wieringen
Tel. Interc. No. 10.
Bijbureau C. Slikker Cz.
Kleine Sluis-Anna - Paulowna
Agentschap A. Keuris Gz., Wieringerwaard.
BEKENDMAKINGEN.
De directeur van het distributiekantoor brengt
ter kennis van landbouwers aan wien granen van
den oogst 1916 is gelaten voor eigen gebruik, dat
zij zicht ten raadhuize kunnen vervoegen tenein
de opgave te doen van het aantal en de soort van
broodkaarten welke zij voor den volgenden ter
mijn wenschen te betrekken.
Mede wordt ter kennis van de landbouwers ge
bracht dat ten raadhuize bons verkrijgbaar zijn
voor het betrekken van zaaigranen.
De directeur voornoemd
W. F. LUB.
Aan detaillisten die geen of geen voldoende
voorraad thee en koffie hebben kan door hunne
gebruikelijke leveranciers een voorraad worden
verstrekt tot ten hoogste het één vierde gedeel-
te van hetgeen in de maand September 1916 door
hem van dien leverancier is ontvangen.
De winkelier is verplicht den hem verstrekten
voorraad aan zijn levrancire te verantwoorden
door indiening, vóór of op 1 October 1917, van
een aantal lichamen van broodkaarten der 26ète
week, te zamen met eene opgave van den alsdan
nog onverkocht gebleven voorraad koffie of thee.
432233 CÜ 272 agsif2 PfiÜï 7ÜS-2. ÖÜsa ÊS®
NEDERLAND EN DE OORLOG
AMERIKA EN DE ONZIJDIGEN.
In eeni bespreking van het bericht, dat Wiléon
na 20 September voor de onzijdige landen in Eu
ropa, alsmede voor de door de centrale mogend
heden bezette setreken geen vergunning tot uit
voer meer zal verleenen, zegt de Wiener A 11 g.
Ztg.: Engeland is zeker niet tekort geschoten in
mishandeling van de onzijdigen, doch Wilson gaat
nog verder en schrikt er niet voor terug, op eeni
wijze, die in strijd is met het volkenrecht, den uit-
hongeringsoorlog tegen alle onzijdige staten uit
te schrijven, om ze murw t o «raken. -Hü
doende blijk van een ongehoorde onmenschelijk-
heid, als zelfs Engeland het niet gewaagd heeft
toe te passen. Een andere vraag is, of Wilson door
deze duivelachtige middelen het door hem beoog
de einddoel ook zal bereiken, namelijk een toe
stand te doen ontstaan, waarin aan Duitschland
de doodsteek zou kunnen worden gegeven.
Nederland en de vredesbemiddeling
van den paus.
Het Kamerlid, de heer Dresselhuys, heeft de
volgende schriftelijke vragen gericht tot den Mi-
VW
21.
Lang liet de baas, als in droomen verzonken, den
blik in de rondte dwalen. In gelijkmatige tusschen
poozen blies hij de rookwolken uit zijin pijp, ter
wijl een uitdrukking van stille tevredenheid in zijn
trekken lag.
Helder verlicht door de maan, verhieven zich
de vensterlooze muren der fabriek spookachtig
ten hemel. Een visioen doemde voor hem op Hon
derden bezige handen repten zich daarginds. Het
klapperde, snorde, gonsde er; sissend steeg de
stoom hemelwaarts, schel klonk het geluid der
stoomfluit. En plotseling kwam er een bloedig
roode walm voor zijn oogen. Duizenden armen
werden naar hem uitgestoken; reusachtige hamers
werden boven zijn hoofd gezwaaid, en uit ontel
bare kelen klonken de vreeselijke woorden
„Baas, wij zullen je dood slaan, je staat ons in den
weg." Hij verweerde zie met reuzenkracht, maar
langzamerhand vielen de slagen zoo dicht als ha
gel op hem neer, zoodat hij al zwakker werd en
met een kreet van wanhoop, die door een langen
zucht gevolgd werd, ineenzonk.
Johannes Timpe wankelde werkelijk, maar bo
ven op zijn plaatsje in den boom, zoodat hij zich
gauw aan een tak moest vastgrijpen, om niet naar
beneden te vallen. Toen wreef hij zich de oogen
uit, want zijn oogleden waren door balsamieke
avondlucht zwaar geworden. Hij had bijna met
open oogen zitten droomen..
Toen kwam het hem voor, alsof hij aan de ande
re zijde van den muur stemmen vernam Hij richt
te zijn blik daarheen, zag een licht japonnetje en
ontwaarde verder, door het licht der maan over-»
goten, zijn eenigen zoon, die met een jong meisje
aan den arm liep te vrijen en te stoeien.
„Die dekselsche jongen!" TIL
nister van Buitenl. Zaken
1. Heeft de Nederl. Regeering kennis gekre
gen van de door den paus tot de oorlogvoerende
regeerigen gerichte, en vermoedelijk aan onzijdige
regeeringen medegedeelde, nota ter bevordering
van het tot stand komen van den vrede
2. Zoo ja, welke stappen worden dan door de
Nederl. Regeering gedaan in het belang van deze
hoogst gewichtige poging van den Heiligen Stoel,
hetzij zelfstandig, hetzij in samenwerking met an
dere onzijdige staten
De Minister van Buitenl. Zaken, de heer Loudon
heeft daarop geantwoord
1. De Nederl. Regeering heeft van de op 9Au-
gustus door den paus tot de oorlogvoerende re
geeringen gerifchte nota kennis gekregen, doordien
op 12 Aug. de kardinaal staatssecretaris aan den
Nederl. tijdelijken gezant bij den Pauselijken Stoel
mededeeling van die nota heeft gedaan.
2. De Regeering heeft niet de overtuiging
kregen, dat het voor de bereiking van het beoog
de doel dienstig is harerzijds bijzondere stappen
te doen ter ondersteuning van de pogin van den
Pauselijken Stoel.
Nederlandsche schepen in Amerika.
De Noordsche Zweedsche en Nederlandsche ei
genaars van 136 koopvaardijschepen, die te New-
York in verband met het uitvoerverbod worden
opgehouden, hebben hun bereidheid te kennen ge
geven om de schepen te verkoopen. De Ameri-
kaansche regecring deelt mede, dat 2000 werkloo-
ze zeelieden zich bereid he.bben yerlrJof.-J
ik nemen dij ué minRm«iuiscfle nanaelsmarine.
Amerikaansch oorlogskrediet.
Het Huis van afgevaardigden heeft met alge-
fceene stemmen de wet aangenomen; waarbij ee»*
crediet van 7.000 millioen dollar wordt toegestaan
ten behoeve van het leger, de vestingw!erjjen
en het departement voor de scheepvaart.
op Zoom, l zijn zwaar beschadigd vaartuig uit
Gent aangnien. 't Schip was door een bom ge
troffen.
Er was geweldige aanval op de havenwijk
Port Arthue Gent gedaan, 't Was tusschen 2 en
3 uur des fgens, toen een aeroplaan boven de
Vlaamsche id verscheen en eensklaps bommen
liet vallen r werden er zeven geworpen. Drie
kwamen iu< voor het schip en drie er achter
terecht. De vielen alle in 't water en richtten
geen schadaan. een bom trof het achterschip
drong op kten afstand van de slaapplaats der
echtgenootedoor de roef en ontplofte in de be-
nedentuimte^raar alles tot splinters geslagen
werd en me nog verwrongen ijzeren staven zien
kan. Dank zden waterdichten schotten zonk het
vaartuig nietHct schip, dat grint naar Gent ver
voerd had, ks leeg.
De aviaterzweefde lang boven de plaats. Een!
ge uren late werden weer bommen geworpen, dit
maal op de ijk Muide. Twee burgers werden ge
dood, en ceJkind dat van school kwam was zoo
ernstig verwod dat het, toen er niet spoedig ge-
tnoeg geneeslindige hulp kwam, dood bloedde.
Dat de pchppers er wel eenigzins tegen 6p zien
om naar ie»| te varen is begrijpelijk. Port Arthur
is dan oo t*n militair pudt geworden.
GEMENGD NIEUWS.
Nederlanders aan den dood ontkomen.
Te Sas van Gent is schipper Schotte, uit Bergen
En toen Johannes Timpe zijn oogen eens goed
inspande, herkende hij in de jonge dame juffrouw
Emma Urban, die zeer vertrouwelijk op zijn zoon
leunde en met zalige blikken naar hem opzag.
„Wel zie zulk een schalk eens aan De zaken
staan dus zoo
En toen hij beneden gekomen was, ging hij de
kamer, waar zijn vrouw zat, binnen met de woor
den
.Denk eens aan, oudje, onze jongen heeft een
meisje
„Droom je, vader 7
Krusemeier heeft niet te veel gezegd:; hij zal
in werkelijkheid nog mijnheer Urban's schoonzoon
worden. Nu moet Thomas Beier nog maar eens
bii mij aankomen met zijn praatjes. Dan zal ik
cm te woord staan"
.Ja l->, vader if. heb het altijd wel gezegd
it dien "«.men groeit wat."
..Gij ou^je Nn. 'V zou meenen dat ik bet toch
lic» eerst beweerd heb." *'3?^
F-« de IVde oudjes waren zoo vro'-liik ais
verloofden en ?*'en nog tot diep in den nacht niet
idkaar to pi aten
'V
ZEVENDE HOOFDSTUK
De winter was buitengewoon streng en geduren
de al dien tijd moest men het werk aan de fabriek
laten rusten, natuurlijk tot groot verdriet van
mijnheer Ferdinand Friedrich Urban. Daar de ru
we weergesteldheid te bevredigen Wanneer hij
bij het vale licht der avondschemering een blik
wierp op het gebauw, dat in ruwe omtrekken vol
tooid was, dan scheen het hem toe, alsof de don-
tekere vensteropeningen van den met sneeuw be
dekten brandmuur hem als de oogen van een mor.
ster aanstaarden. Zijn sterk ontwikkelde fantasie
begon dan te werken.
Zoodra de eerste zonnestraal zich weer vertoon
de, verscheen Urban op het bouwterrein en richt
te zijn neus ten hemel, alsof hij dezen de schuld
wilde geven van het staken van het werk. In een
tot op den grond reikenden pels gehuld, met een
foulard serscheiden malen om zijn hals gewonden
en een engelsche lakensche muts over de ooren,
snuffelde hij in alle hoeken. Men zag van den ge-
Niet veilig in de kerk
Isr. Ker f Een droevig teeken des tijds is een
advertentie van dc Joodsce Gemeente te Frank
fort, waar«n^>*ij bekend maakt, dat in de Hoofd-
öp dé *bei3e avonden van het Nieuwjaarsfeest
(16 en 17 dezerj en op den vooravond van den
Grooten Verzoendag (25 September) de vrouwen
galerijen wegens vliegergevaar ge sloten blijven.
De l°ren te Dongen.
Toen dezen zomer de St. Laurentiuskerk te Don
gen afbrandde, bleef de toren staan. Het bleek
echter al spoedig, dat het wenschelijk was dezen
toren af te breken, omdat er gevaar voor instor
ten bestond en hij door verscheidene huizen om
ringd is. De genie zou op 20 September den toren
met dynamiet doen springen Het schijnt echter,
dat de Dongeraars zoon angst voor deze wijze
van opruimen hebben, dat zij verzochten den to
ren met inenschelijke krachten te mogen afbreken
wat hun is toegesteaan.
Maximumprijzen voederbieten.
Het bestuur/^an den Coöperatieven Bond van
coöp. landbouwvereenigingen heeft op een gedaan
verzoek yén het ministerie van landbouw bericht
ontvangen, dat weldra maximumprijzen voor voe
derbiéten vastgesteld zullen worden.
Melk
De Asser Ct. kan medejeelen, dat d'~"r deskun
digen aan den Minirtervan Lan^tuUW ,s yooèe'
steld, in den komencjén wintc den prijs der melk
op 14 a 15 cent pér liter te bepalen.
Van een distributie van een vierde liter melk
per persoon isgeen sprake.
N<£it in een trein gezeten
Aan de 8|-jarigc vrouw Van 't Ooster te Barne-
veld, die aJs getuige voor de Rechtbank te Utrecht
moest vo/schijnen. is op haar verzoek door den
Officier/van Justitie hiervan vrijstelling verleend.
Als reéén gaf het oudje op, dat zij nog nooit
„in 't i/poor gezeten had" en dus de reis niet aan
durfde
Na de vacantie
In een perceel aan de Plantage. Franschelaan te
Amsterdam, is ingebroken en voor 3000 aan
zilveren voorwerpen en gouden sieraden gestolen
De bewoners waren 3 weken uit de stad ge
weest en bemerkten bij hun thuiskomst de onaan
gename verrassing.
Koifimolens gevraagd I
Handelaars in Limburg trachten zooveel moge
lijk oude koifimolens op te koopcn. De boeren pro
bceren de rogge te malen met een koliimolen om
de Regeeringsmaatregelen te kunnen ontduiken.
ITnTTfTP. F. KTC"hTE"N
In de Haarlemmerstraat te Amsterdam kwa
men twee fietsen in botsing. Terwijl de eene zijn
lotgenoot, die meer gekwetst was dan hij, in een
huis in de nabijheid bijstond, werd zijn fiets gesto
len.
Te Zwolle is in de ijzergieterij en machine
fabriek van de firma G. J. Wispelwey en Co. een
staking uitgebroken, die nagenoeg het geheele per
soneel omvat. De Belgische geïnterneerden, die
mee staken, zijn naar het interneeringskamp terug
uapuoza^
heelen man eigenlijk niets dan het altijd roode
tipje van zijn neus, dat den ver naar beneden ge-
zakten bril tot steunpunt diende. Zelfs de handen
waren in de mouwen van zijn pels verborgen.
Slechts nu en dan kwamen zij daaruit te voor
schijn, wanneer hij zijn zijden zakdoek moest ge
bruiken of een poging aanwendde, om met den
knokkel van zijn wijsvinger de deugdzaamheid der
steenen te onderzoeken.
Daarna liep hij, vlug als een reusachtige wezel,
tienmaal om het uitgestrekte gebouw heen, strek
te zijn hals uit, alsof hij er de hoogte van moest
meten, en vond het zelfs niet beneden zijn waar
digheid tegen de ladders in het inwendige van het
gebouw op te klimmen, om plotseling zijn waardi
ge gedaante in de omlijsting van een der ramen
op de eerste verdieping te vertoonen. Van daar
keek hij steelsgewijze naar Timpe's klein huisje
en schudde dan het hoofd, alsof er iets was, dat
hij niet kon begrijpen. Op zekeren dag toen hij
hij daar weer snuffelde, zag hij baas Timpe in
zijn tuintje. Terstond daalde hij de ladder af en
verscheen in de opening van den muur. Daar het
nog steeds niet beslist was, of deze geheel afge
broken zon worden, had men het groote gat met
eenige zwarte planken dichtgemaakt.
Een daarvan werd nu op zijde geschoven en in
dien nauwen doorgang ontwaarde de baas mijn
heer Urban's door de koude blauw opgezet ge
zicht.
„Nu, baas Timpe, hebt gij u nog altijd niet be
dacht Ge weet toch, wat ik bedoel riep hij
Johannes na een korten groet toe. Deze verschoof
zijn pet en antwoordde„Daar komt niets van,
mijnheer Urban. Wanneer de stedelijke spoorweg
het terrein noodig mocht hebben, dan kan ik de
winst ook we alleen in mijn zak steken."
Urban trok zijn spitsen neus terug en gaf voor
loopig uitdrukking aan zijn woede, door de plank
met een krachtigen ruk in haar ouden stand terug
te brengen.
Timpe lachte in zijn vuistje bij de gedachte, dat
hij door zijn woorden eens flink de ergernis van
zijn rijken buurman had opgewekt. Plotseling ver
dweem de plank weer en mijnheer Urban's schit
terende brilleglazen werden herhaaldelijk drei
gend op Johannes gericht.
„Je wilt dus niet hé schreeuwde hij ditmaal
als woedende kwajongen. „Weet wat ik dan doe
Ik laat den muur omver halen en zal je het licht
geheel en al betimmeren. Leer om leer I Goeden
dag. adieu Tot morgen kan je mij er over schrij
ven."
Eert ruk en de plank dreunden weer.
Ditmaal lachte Johannes Timpe overluid en hij
zeide, onaangenaam aangedaan door den aao-
matigden toon van den fabrikanet
„Je bent gek."
Ten derden male vertoonde zich de roode neus
van den buurman.
„Wat veroorloofdet gij u daareven te zeggen
„Morgen is het Zondag en vandaag vriest het
weer aardig." antwoordde de baas.
„O zoo, dat is iets anders!.... Maar wat gaat
het u aan. of het vriestMijn fabriek zal we!
klaar komen tot ergernis van sommige men-
schen."
Ditmaal bleek zijn woede duidelijk, toen hij voor
Timpe's blikken verdween.
„Gij zijt een klein keretje met een grooten
mond," riep de draaierbaas hem na.
„Wat klonk het van de andere zijde van den
muur.
„Gij zijt een groote geest." bedoelde ik.
„Dat mag een ander wijs maken. Ik heb wel ge
hoord wat je gezegd hebtHet kleine kereltje zal
ie wel eens een bittere pil te slikken geven.. Wij
kerlnen elkaar niet langer."
„Dat is mij zeer aangenaam."
Na T' j;t.rprtk was het geheime wantiouwen,
dat Timpe en Urban tot nu toe jegens elkander
gekocster radden, tot openlijke vijandschap rv.-r
geslagen. Fn hoewel men aan deze eerste scher
mutseling een humoristisch tint niet ontzeggen kon
zoo was het toch te voorzien, dat dc breuk al
grooter en grooter zou worden. Baas Timpe dacht
er ten minste zoo over. Hij kreeg plotseling een
gevoel van verlichting, ja verheugde er zich zelis
over, dat eindelijk het uur was aangebroken, waar
op hij een bepaalde houding tegenover zijn buur
man kon aannemen.
(Wordt vervolgd).
