is Hum
WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
ISVWS STBIJB
8e Jaargang.
Vrijdag 21 December 1917.
No 93
BERICHT.
i Alkmaarsche Tabak van J. R. KHUSS.
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en V R IJ D A G
Abonntmeuisprijs
per 3 maanden G.60.
WIERINGER COURANT
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
ADVERTENTIËN:
van 1-5 regelsfO.LO
iedere regel meer0.06
Mei l i 05 <le a s. feestdagen zal ons Blad
niet verschijnen op 25 en 28 Dec. en 1 Januari,
maar op DONDERDAG 27 en MAANDAG 31
DEC. (Oudejaar).
Advertenliën voor die nummers gelieve men in
'ie zender, vóór 12 uur op den dag der uitgave.
In het nummer van 31 Dec. zal evenals andere
jaren gelegenheid bestaan tot hel plaatsen van
NIEUWJAARSGROETEN ad 30 Cent voor niet
meer dan 6 regels.
Beleefd verzoeken wij vroegtijdige opgaven
hiervan.
DE UITG.
BEKENDMAKING
De Burgemeester van Wieringcn brengt ter ken
nis der Winkeliers, en verder ter algemeene ken
'nis, dal gedmdende het tijdvak, aanvangende 24
Decem'. r en eindigende 31 December 1917 op bon
no 26. (alzoo de laatste bon) eener thee- en kof-
fiekaart mag worden afgeleverd een half ons kof
fie.
De Burgemeester voorn.
A. PEEREBOOM.
Wi. ringen 20 December 1917.
GEMENGDNIEUWS.
t v^z-,
Bureau Hippolytushoei, Wieringen
Tel. latere. No 10.
Bijbureau: C. Slikker Cx.
Kleiac Sluis-Anna - Paulnwna
Ageatschap A. Keuris Gr., Wieringerwaard.
We lekker wil rooken, gebrukt
'üva eiitt n&jC
Van kooien en kolen.
Veel kool werd hier dit jaar verbouwd 't Was
als voordeehg aanbevolen. Maar hoeveel kool men
hier ook zag, Thans zit men zonder.kolen.
Strenge winter.
Naar wij in de Times lezen, is de winter dit
jaar- in Griekeland bijzonder streng. Voor het
eerst sedert jar enis de grond in Athene met
sneeuw bedekt. In verband daarmede wordt het
gebrek aan brandstoffen .onrustbarend,
Uit particuliere berichten uit New-York blijkt,
dat daar een verschrikkelijke koude heerscht,
waarbij nog komt. dat tengevolge van hevige
sneeuwstormen de kolen transporten zijn opgehou
den. Het is dan ook niet onmogelijk, dat tot slui
ting van scholen en zaken moet worden overge
gaan.
Graan voor de branderijen.
Men meldt
Aan de branderijen te Schiedam en elders zijn
Feuilleton
de gewone hoeveelheden graan verstrekt van an
ders.
Van stopzetten der branderijen is dus nog gejjn
sprake.
Het ligt in de bedoeling van de Regeering, de
voorraden gedistilleerd, die opgeslagen zijn in vee
men en entrepots, voor de distributie in beslag le
nemen
Nadienen.
De Minister van Oorlog heeft bepaald dat dienst
plichtigen, die. gedurende den tijd. dat het leger
op voet van oorlog verkeert, zijn gedeserteerd,
dan w'cl detentie of gevangenisstraf hebben onder
gaan. zooveel later met onbepaald (klein) verlof
moeten worden gezonden, als zij uithoofde vas de
ze straffen aan den dienst onttrokken zijn ge
weest.
Dienstplictigen, die reeds met onbepaald (klein)
verlof zijn vertrokken en ingevolge deze bepaling
niet huiswaarts hadden mogen zijn gezonden, mo
gen echter niet onder de wapenen worden geroe
pen.
Deze bepaling zal dus alleen voor de nog ver
trekkende lichtingen met verlof van toepassing
zijn.
Ouderdomrente.
In verband met de tot standkoming van de wet
ter aanvulling en verhooging van het IXe hoofd-
voqc.h^j dibnstiaar 17
die recht op ouderdomsrente krachtens artikel bS, j
of 370 der Invaliditeitswet zouden hébben gehad,
doch aan wie die rente niet kon wórden toege
kend. in het genot kunnen worden I gesteld van
eene uitkeering van ten hoogste twee gulden per
week.
Tot de vorenbedoelde personen béhooren
1o. degenen, die buiten hunne schuld eene te
late aanvrage voor de ouderdomsrente hebben ge
Döppler stond niet alleen in zijn veronderstel
ling, dat de geldelijke omstandigheden van den
draaier uitstekend waren. Daar zij de ware fa
milieomstandigheden niet kenden, waren veel
menschen, met wie de baas zaken deed, van
meening, dat hij door zijn zoon groote materice-
!e voordeelen genoot en dat slechts de beschei
denheid van hem en zijn vrouw er de oorzaak van
was, dat zij zich het leven niet aangenamer maak
ten. Endelijk hield men hem voor een veinsaard,
die wel wist, hoeveel hij in zijn geldzak had,
p.'aar de menschen zand in de oogen strooide, om
hunne zich hem opdringende vriendschap te ont
gaan. De tijd zou zeker wel komen, dat die bui
del geopend werd, en mijnheer en mevrouw Tim-
pe zich als een wlgcstld chtpaar aan de wereld
zouden vertoonen. Ja, het kwam zoo ver, dat af
gunstige buren, die het nooit vergaven, dat de
zoon van den handwerkman zulk een goede par
tij gedaan had, op ondubbelzinnige wijze van een
gierigaard spraken en maar al te duidelijk lieten
door chemeren, wien zij daarmee bedoelden.
Johannes Timpe is een gierigaard Toen de
haas dit toevallig eens hoofde, moest hij ondanks
zijn sombere stemming lirdc lachen. Hij dacht er
niet in het minst aan dit deels vleiende, deels
minder ae v.gename g. nicht tegen te spreken.
Wanl dat alles droeg er immers toe bij de werld
omtrent zin- werkelijke omstandigheden te mis
leide! en haar het treurige tooneel, waarin een
gewetenloos kind een hoofdrol speelde, te bespa
ren.
Zo~ leidde hij dus van nu aan een soort van
schijnbestaan, waardoor hij zich gedwongen zag,
het innerlijke verval dcor den uiterlijken schijn
le verbergen. Dat ging oo ver, dat hij zich ten
laatst- zelf bedroog en aan den vermogenden va
der den verregenden zoon geloofde. En dat
idéé five werd sterker, naarmate zijn spaarpen
ningen al meer en meer wegsmolten en. het spook
van den naderenden ondergang seteds dreigender
naderende "en reusachtiger vormen voor zijn oog
aannam. Maar zijn onverschilligheid omtrent de
dagelijksche zaken was reeds zoo groot, dat hij
zich langzaam door den stroom der gebeurtenis
sen liet meesleepen. Hij leefde half als in een
droom. Des te verschrikkelijker moest het ontwa
ken zijn. 1
Op zekeren voormiddag kwam An'ton Nölte bij
hem, aan wiens familie indertijd de zoogenaamde
bruilofstwijn en de taart goed bekomen was.
„Mijnheer Timpe, gij zijt een braaf man," be
gon hij zonder omwegen. „federeert vertelt, dat
gij binnen kort een groot huis van vier verdie
pingen zult laten zetten. Ja, nog gistéren verzeker
de men mij onder eede, dat uw zóón een villa
vooru gekocht heeft te Friedrichshagen, vlak aan
het meer. Het zal voor u dus een kleinigheid zijn,
om mij voor een paar weken vijftig mark te lee-
nen. Er heeft zich nog.een oude schuldeischer bij
mij aangemeld, dien ik sedert lang begraven waan
de. en die maar volhoudt, dat ik dezelfde Nölte
ben, die vroeger dien mooien winkel'in de Andre-
asslraat had.... Wat kan ik er aan doen ont
kennen kan ik het niet."
Timpe zette een zeer verslagen gezicht en ging
toen naar zijn oude schrijfsecretaire, waarin hij
het laatstevoverschot van zijn kapitaal bewaarde
Wanneer iemand verdiende geholpen te worden,
dan was het de vlijtige blikslagersbaas. die voor
zes kinderen den kost moest verdienen.
Reeds den volgenden dag vervoegde Nölte ziel»
weer bij hem; het geld was niet Voldoende ge
weest, hij moest ook nog kosten betalen. De blik
slager keek Timpe zoo smeekend aan, dat deze
het niet van zich kon verkrijgen het verzoek van
de hand te wijzen en hem dus ten tweeden male
hielp.
Sedert dat uur verkondigde Nölte in allerlei lo
nen den lof van zijn redder uit den nood. Enu
zelfs voor hen. die tot nog toe getwijfeld hadden,
was het nu een uitgemaakte zaak, dat Tlmpe's
vermogen sedert het huwelijk van zijn zoon aan
merkelijk toegenomen was. Het kon hem dus vol
strekt niet verwonderen, dat menschen. die hij
voorheen nooit voor zoo beleefd gehouden had,
wanneer zij hem tegen kwamen, diep den hoed
2o. degenen, die eene aanvrage om ouderdoms
rente hebben achterwege gelaten, omdat buiten
hunne schuld geen tijdige aanvrage was gedaan;
3c. degenen, die buiten hunne schuld hebben na
gelaten tegen de beslissing van het bestuur der
Rijksverzekeringsbank, waarbij hunne aanvrage
cm ouderdomsrente werd afgewezen, of legen Ge
uit-praak van den raad van beroep, waarbij de ;»i
wijzen 4 e beschikking van voornoemd heslu-:
v/erd bevestigd, in beroep te gaan;
4o. degenen, die buiten hunne schuld in hunne
eerste aanvrage om ouderdomsrente niet hebben
vermeld alle gronden, waarop de aanvrage zou
kunnen steunen en daarna eene tweede verbeter
de. aanvrage indienden, waarop niet-ontvankeiijk
verklaring volgde
(De personen, die meenen aanspraak te kunnen
maken op de vorenbedoelde uitkeering behooren
zich bij ongezegeld adres, onder opgave van de
gronden hunner aanspraak te wenden tot den ini
nister van waterstaat.
Aanvragen, gedaan vóór de totstandkoming der
wet, blijven, tenzij door genoemden minister an
ders wordt beslist, buiten beschikking.
Een hemd opgegeten
In Bocholt schafte een vrouw zich voor veel
geld een nieuw hemd aan. 't Was een stevig klee
dingstuk, haast te hard voor een hemd, meende de
vrouw. Zc besloot dan ook, om het eens in warm
water ie wasschen. alvorens het aan te trekken,
en de vrouw afwezig was. kwam haar man imns.
Hij keek in den pot en in de meening. dat zijn
vrouw pap voor hem had opgezet, ging hij ge
ducht aan 't roeren. Daar zijn vrouw nog al lang
uitbleef en hij trek kreeg, begon hij van de „pap"
te eten, en nauwelijks was de laatste hap in zijn
maag verdwenen, of moeder de vrouw kwam te
rug, die nu tot haar schrik ontdekte dat haar man
voor hem afnamen en hem zoo eigenaardig aan-
'|9m at uouua^ uapji.w uaJJJJaz fiz josje 'uafjez
onde slimmertVoor ons een geheim te maken
van dat mooie huis en die villa Wanneer je daar
maar eens prettig woont, dat zul je. naar wij ho
pen toch ook wel aan ons denken.
Dit zelfbedrog was het eenige genoegen, dat
Timpe zich nog veroorloofde. Zijn schuwheid, de
menschenhaat. die zich in eenzame uren steeds
sterker van hem meester maakte, al het zieleleed,
dat hem terneergebogen cn oud gemaakt had. von
den een tegenwicht in de zelfironie, die als een
bliksemstraal uit cn bewolkten nachtelijken hemel
neerschoot en weer verwdeèn.
„Laat ze maar droomen van den rijken Timpe."
was hij gewoon te zeggen. ..Al heb ik er ook niets
aan, toch zie ik aan hun gezichten, hoe zeer zij
zich ergeren."
Toen Thomas Beicre weer eens dergelijke woor
den hoorde, meende ook hij zijn meening te moe
ten zeggen.
„Ziet ge. baas. dat is de groote leugen van onze
tijd; slechts de schijn verblindt, de innerlijke
waarde speelt geen rol meer. Verspreid vandaag
het grucht, dat gij geheel onbemiddeld zijt. ga
morgen in slechtste jas over straat dan zult ge
eens zien, dat de menschen het zich niet zullen
herinneren, u ooit gekend te hebben. Plotseling
zal de vlijtige man dan veranderd zijn in een
mensch, die zelf de schuld is van het lot, dat hem
treft. Slechts de armen zullen rechtvaardig oordee
len, omdat zij veronderstellen, dat gij su eveneens
tot hen behoort. Baas, onze partij is de eeni
ge, die zich het lot der verdrukten en hulpbehoe
venden aantrekt."
En op deze woorden volgden de pogingen om
den armen man lot zijn leer over te halen, pogin
gen die hij met te meer nadruk herhaalde, hoe
slechter het er met de omstandigheden van den
baas begon uit te zien. Steeds meer gevoelde Tim
pe de verleidelijke hkoring. waarmede de mees
terknecht hem trachtte te vangen. Het was juist
alsof Thomas Beier zijn slechter ik was, dat met
alle geweld het betere trachtte te dooden. Hij
nam iedere gelegenheid waar. om den baas te be
werken," zooals hij dat tegenover den Sakser
noemde. En hoewel Johannes met alle energie de
1 haar hemd had opgegeten t Was een papieren
hemd geweest
De tabaksbelasting
Men schrijft van belanghebbende zijde aan hel
Hbl. o.a.:
Het antweord van Minister Treub op het voor-
loopig verslag betreffende het wetsontwerp tot hef
fing van een tabaksaccijns heeft opnieuw beweging
gbracht in de kringen der onmiddellijk belangheb
bende
D grootste agitatie keert zich in deze tegen het
banderollen en zegelsysteem, dat de Minister voor
staat. De fabrikanten, grossiers, winkeliers c.s. zijn
geenezins gekant tegen een matige belasting, doch
dan net in dezen vorm. De toepassing van dit sys
teem zal aan de industrie een gevoeligen slag toe
brengen
De industrieelen zijn er hoogelijk over verbaasd,
dat de Mini«ter niet den veel eenvoudiger weg van
het heffen van aanvoerrecht naar de waarde ftaxa
tie of inschrijvingssom! van ruwe tabak heeft ge
kozen.
Op die wijze zouden tallooze formaliteiten, fis
cale administratie, extra arbeid,-enz., worden voor
komen, door welke laatste fatoren de prijzen der
sigaren belangrijk zullen worden opgevoerd, nog ge
heel afgezien van bloote 19 percent accijnsheffing.
Valsche zilverbons.
Voor de Rechtbank te Arnhem stond te rechi
G. W.. vader van 2 kinderen, chemigraaf. wonen
de te Emmerik.
Beklaagde was ten laste gelegd, dat hij te Stol
berg (bij Aken) ongeveer 300 zilverbons van 2.5Ö
heeit nagemaakt.
Eisch 4 jaar gevangenisstraf.
De Russen in Frankrijk.
Tengevolge van den wapenstilstand aan het
Duitsch-Russische front, zijn de Russische troepen
in Frankrijk in arbeidersbataljons veranderd.
Ie Kctrograa ts ue *ta«t b -r
Vergaderingen en samenscholingen op de openba
re straat zijn verboden. Zonder waarschuwing zal
men met machinegeweren pogingen den kop indruk
ken om drankwinkels, winkels en onbewoonde hui
zen te plunderen. Niemand mag zich na 9 uur s-
avonds op straat vertoonen zonder een vergunning
van de comités voor de huizen.
verzoekingen van zich wees. den kncht in zijn ge
zicht uitlachte, en hem zeide. dat zijn pogingen
hem slechts komisch voorkwamen dat alles
scheen Beier niet in het minst te deren. Zijn ge
zicht bleef even ernstig en het bleek uit geen en
kel woord, dat hij op zijn broodheer boos was.
Evenals een man, de overtuigd is, dat hij ten slot
te de overwinning zal behalen, begon hij opnieuw
met de oude hardnekkngheid den strijd en dreef
hij zijn tegenstander zoo jn het nauw, dat Timpe
ten slotte geen ander middel overbleef dan grof
heid. Maar ook tegenover deze verloor de mees
terknecht zijn deemoedige verknochtheid niet in
het minst. Het was dan steeds hetzelfde glimlach
je. dat zijn gezicht verhelderde en dat vergezeld
ging van de woorden Baas, al scheldt ge mij
ook uit. ik neem u dat volstrekt niet kwalijk, want
onwetenden moet men iets door de vingers zien.
Deze onbeschaamde woorden deden Timpe zoo
verste'd staan, dat hij te vrgeefs naar een pas
send antwoord zocht, docht sterker dan ooit zijn
onmacht gevoelde. Meer dan eens nam hij zich
voor. Beier weg tc jagen, maar dan schaamde hij
zich weer over zijn vrees en liet alles bij het ou
de.
Op zekeren voormiddag vond hij op de tafel in
zijn werkveartrek eenige boekjes liggen. Hij wist
niet. hoe die daar gekomen waren. Toen hij. door
nieuwsgierigheid geprikkeld, een er van opensloeg
zag hij dat het brochures van socialistische strek
king waren. Terstond begreep hij. die de eigenaar
der boeken was. Zijn toorn kende geen grenzen.
Vol woede nam hii de geschriften op. ging naar de
keuken en stopte zc in de kachel, zoodat de vlam
men helder opflikkerden. Daarop ging hij weer
terug, riep den meesterknecht bij zich. trok hen»
mee naar de kachel en zeide
„Ik wou u alleen maar laten zien. hoe goed men
op uwe opruiende geschriften koffie kan koken
Fr zit erg veel stroo in dat papier, dat moet ik
zeggen Het brandt utstekend Zoo iets moet ge
mij niet weer leveren Gij wilt toch zeker mij. ou
den man niet met de politie in aaraking brengen,
door verboden geschrften in mijn huis te halen.
Van u zijn de boekies immer? afkomstig, beken
het maar
(Wordt vervolgd.)