is Hum WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN. ISVWS STBIJB 8e Jaargang. Vrijdag 21 December 1917. No 93 BERICHT. i Alkmaarsche Tabak van J. R. KHUSS. VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en V R IJ D A G Abonntmeuisprijs per 3 maanden G.60. WIERINGER COURANT UITGEVER: CORN. J. BOSKER, WIERINGEN. ADVERTENTIËN: van 1-5 regelsfO.LO iedere regel meer0.06 Mei l i 05 <le a s. feestdagen zal ons Blad niet verschijnen op 25 en 28 Dec. en 1 Januari, maar op DONDERDAG 27 en MAANDAG 31 DEC. (Oudejaar). Advertenliën voor die nummers gelieve men in 'ie zender, vóór 12 uur op den dag der uitgave. In het nummer van 31 Dec. zal evenals andere jaren gelegenheid bestaan tot hel plaatsen van NIEUWJAARSGROETEN ad 30 Cent voor niet meer dan 6 regels. Beleefd verzoeken wij vroegtijdige opgaven hiervan. DE UITG. BEKENDMAKING De Burgemeester van Wieringcn brengt ter ken nis der Winkeliers, en verder ter algemeene ken 'nis, dal gedmdende het tijdvak, aanvangende 24 Decem'. r en eindigende 31 December 1917 op bon no 26. (alzoo de laatste bon) eener thee- en kof- fiekaart mag worden afgeleverd een half ons kof fie. De Burgemeester voorn. A. PEEREBOOM. Wi. ringen 20 December 1917. GEMENGDNIEUWS. t v^z-, Bureau Hippolytushoei, Wieringen Tel. latere. No 10. Bijbureau: C. Slikker Cx. Kleiac Sluis-Anna - Paulnwna Ageatschap A. Keuris Gr., Wieringerwaard. We lekker wil rooken, gebrukt 'üva eiitt n&jC Van kooien en kolen. Veel kool werd hier dit jaar verbouwd 't Was als voordeehg aanbevolen. Maar hoeveel kool men hier ook zag, Thans zit men zonder.kolen. Strenge winter. Naar wij in de Times lezen, is de winter dit jaar- in Griekeland bijzonder streng. Voor het eerst sedert jar enis de grond in Athene met sneeuw bedekt. In verband daarmede wordt het gebrek aan brandstoffen .onrustbarend, Uit particuliere berichten uit New-York blijkt, dat daar een verschrikkelijke koude heerscht, waarbij nog komt. dat tengevolge van hevige sneeuwstormen de kolen transporten zijn opgehou den. Het is dan ook niet onmogelijk, dat tot slui ting van scholen en zaken moet worden overge gaan. Graan voor de branderijen. Men meldt Aan de branderijen te Schiedam en elders zijn Feuilleton de gewone hoeveelheden graan verstrekt van an ders. Van stopzetten der branderijen is dus nog gejjn sprake. Het ligt in de bedoeling van de Regeering, de voorraden gedistilleerd, die opgeslagen zijn in vee men en entrepots, voor de distributie in beslag le nemen Nadienen. De Minister van Oorlog heeft bepaald dat dienst plichtigen, die. gedurende den tijd. dat het leger op voet van oorlog verkeert, zijn gedeserteerd, dan w'cl detentie of gevangenisstraf hebben onder gaan. zooveel later met onbepaald (klein) verlof moeten worden gezonden, als zij uithoofde vas de ze straffen aan den dienst onttrokken zijn ge weest. Dienstplictigen, die reeds met onbepaald (klein) verlof zijn vertrokken en ingevolge deze bepaling niet huiswaarts hadden mogen zijn gezonden, mo gen echter niet onder de wapenen worden geroe pen. Deze bepaling zal dus alleen voor de nog ver trekkende lichtingen met verlof van toepassing zijn. Ouderdomrente. In verband met de tot standkoming van de wet ter aanvulling en verhooging van het IXe hoofd- voqc.h^j dibnstiaar 17 die recht op ouderdomsrente krachtens artikel bS, j of 370 der Invaliditeitswet zouden hébben gehad, doch aan wie die rente niet kon wórden toege kend. in het genot kunnen worden I gesteld van eene uitkeering van ten hoogste twee gulden per week. Tot de vorenbedoelde personen béhooren 1o. degenen, die buiten hunne schuld eene te late aanvrage voor de ouderdomsrente hebben ge Döppler stond niet alleen in zijn veronderstel ling, dat de geldelijke omstandigheden van den draaier uitstekend waren. Daar zij de ware fa milieomstandigheden niet kenden, waren veel menschen, met wie de baas zaken deed, van meening, dat hij door zijn zoon groote materice- !e voordeelen genoot en dat slechts de beschei denheid van hem en zijn vrouw er de oorzaak van was, dat zij zich het leven niet aangenamer maak ten. Endelijk hield men hem voor een veinsaard, die wel wist, hoeveel hij in zijn geldzak had, p.'aar de menschen zand in de oogen strooide, om hunne zich hem opdringende vriendschap te ont gaan. De tijd zou zeker wel komen, dat die bui del geopend werd, en mijnheer en mevrouw Tim- pe zich als een wlgcstld chtpaar aan de wereld zouden vertoonen. Ja, het kwam zoo ver, dat af gunstige buren, die het nooit vergaven, dat de zoon van den handwerkman zulk een goede par tij gedaan had, op ondubbelzinnige wijze van een gierigaard spraken en maar al te duidelijk lieten door chemeren, wien zij daarmee bedoelden. Johannes Timpe is een gierigaard Toen de haas dit toevallig eens hoofde, moest hij ondanks zijn sombere stemming lirdc lachen. Hij dacht er niet in het minst aan dit deels vleiende, deels minder ae v.gename g. nicht tegen te spreken. Wanl dat alles droeg er immers toe bij de werld omtrent zin- werkelijke omstandigheden te mis leide! en haar het treurige tooneel, waarin een gewetenloos kind een hoofdrol speelde, te bespa ren. Zo~ leidde hij dus van nu aan een soort van schijnbestaan, waardoor hij zich gedwongen zag, het innerlijke verval dcor den uiterlijken schijn le verbergen. Dat ging oo ver, dat hij zich ten laatst- zelf bedroog en aan den vermogenden va der den verregenden zoon geloofde. En dat idéé five werd sterker, naarmate zijn spaarpen ningen al meer en meer wegsmolten en. het spook van den naderenden ondergang seteds dreigender naderende "en reusachtiger vormen voor zijn oog aannam. Maar zijn onverschilligheid omtrent de dagelijksche zaken was reeds zoo groot, dat hij zich langzaam door den stroom der gebeurtenis sen liet meesleepen. Hij leefde half als in een droom. Des te verschrikkelijker moest het ontwa ken zijn. 1 Op zekeren voormiddag kwam An'ton Nölte bij hem, aan wiens familie indertijd de zoogenaamde bruilofstwijn en de taart goed bekomen was. „Mijnheer Timpe, gij zijt een braaf man," be gon hij zonder omwegen. „federeert vertelt, dat gij binnen kort een groot huis van vier verdie pingen zult laten zetten. Ja, nog gistéren verzeker de men mij onder eede, dat uw zóón een villa vooru gekocht heeft te Friedrichshagen, vlak aan het meer. Het zal voor u dus een kleinigheid zijn, om mij voor een paar weken vijftig mark te lee- nen. Er heeft zich nog.een oude schuldeischer bij mij aangemeld, dien ik sedert lang begraven waan de. en die maar volhoudt, dat ik dezelfde Nölte ben, die vroeger dien mooien winkel'in de Andre- asslraat had.... Wat kan ik er aan doen ont kennen kan ik het niet." Timpe zette een zeer verslagen gezicht en ging toen naar zijn oude schrijfsecretaire, waarin hij het laatstevoverschot van zijn kapitaal bewaarde Wanneer iemand verdiende geholpen te worden, dan was het de vlijtige blikslagersbaas. die voor zes kinderen den kost moest verdienen. Reeds den volgenden dag vervoegde Nölte ziel» weer bij hem; het geld was niet Voldoende ge weest, hij moest ook nog kosten betalen. De blik slager keek Timpe zoo smeekend aan, dat deze het niet van zich kon verkrijgen het verzoek van de hand te wijzen en hem dus ten tweeden male hielp. Sedert dat uur verkondigde Nölte in allerlei lo nen den lof van zijn redder uit den nood. Enu zelfs voor hen. die tot nog toe getwijfeld hadden, was het nu een uitgemaakte zaak, dat Tlmpe's vermogen sedert het huwelijk van zijn zoon aan merkelijk toegenomen was. Het kon hem dus vol strekt niet verwonderen, dat menschen. die hij voorheen nooit voor zoo beleefd gehouden had, wanneer zij hem tegen kwamen, diep den hoed 2o. degenen, die eene aanvrage om ouderdoms rente hebben achterwege gelaten, omdat buiten hunne schuld geen tijdige aanvrage was gedaan; 3c. degenen, die buiten hunne schuld hebben na gelaten tegen de beslissing van het bestuur der Rijksverzekeringsbank, waarbij hunne aanvrage cm ouderdomsrente werd afgewezen, of legen Ge uit-praak van den raad van beroep, waarbij de ;»i wijzen 4 e beschikking van voornoemd heslu-: v/erd bevestigd, in beroep te gaan; 4o. degenen, die buiten hunne schuld in hunne eerste aanvrage om ouderdomsrente niet hebben vermeld alle gronden, waarop de aanvrage zou kunnen steunen en daarna eene tweede verbeter de. aanvrage indienden, waarop niet-ontvankeiijk verklaring volgde (De personen, die meenen aanspraak te kunnen maken op de vorenbedoelde uitkeering behooren zich bij ongezegeld adres, onder opgave van de gronden hunner aanspraak te wenden tot den ini nister van waterstaat. Aanvragen, gedaan vóór de totstandkoming der wet, blijven, tenzij door genoemden minister an ders wordt beslist, buiten beschikking. Een hemd opgegeten In Bocholt schafte een vrouw zich voor veel geld een nieuw hemd aan. 't Was een stevig klee dingstuk, haast te hard voor een hemd, meende de vrouw. Zc besloot dan ook, om het eens in warm water ie wasschen. alvorens het aan te trekken, en de vrouw afwezig was. kwam haar man imns. Hij keek in den pot en in de meening. dat zijn vrouw pap voor hem had opgezet, ging hij ge ducht aan 't roeren. Daar zijn vrouw nog al lang uitbleef en hij trek kreeg, begon hij van de „pap" te eten, en nauwelijks was de laatste hap in zijn maag verdwenen, of moeder de vrouw kwam te rug, die nu tot haar schrik ontdekte dat haar man voor hem afnamen en hem zoo eigenaardig aan- '|9m at uouua^ uapji.w uaJJJJaz fiz josje 'uafjez onde slimmertVoor ons een geheim te maken van dat mooie huis en die villa Wanneer je daar maar eens prettig woont, dat zul je. naar wij ho pen toch ook wel aan ons denken. Dit zelfbedrog was het eenige genoegen, dat Timpe zich nog veroorloofde. Zijn schuwheid, de menschenhaat. die zich in eenzame uren steeds sterker van hem meester maakte, al het zieleleed, dat hem terneergebogen cn oud gemaakt had. von den een tegenwicht in de zelfironie, die als een bliksemstraal uit cn bewolkten nachtelijken hemel neerschoot en weer verwdeèn. „Laat ze maar droomen van den rijken Timpe." was hij gewoon te zeggen. ..Al heb ik er ook niets aan, toch zie ik aan hun gezichten, hoe zeer zij zich ergeren." Toen Thomas Beicre weer eens dergelijke woor den hoorde, meende ook hij zijn meening te moe ten zeggen. „Ziet ge. baas. dat is de groote leugen van onze tijd; slechts de schijn verblindt, de innerlijke waarde speelt geen rol meer. Verspreid vandaag het grucht, dat gij geheel onbemiddeld zijt. ga morgen in slechtste jas over straat dan zult ge eens zien, dat de menschen het zich niet zullen herinneren, u ooit gekend te hebben. Plotseling zal de vlijtige man dan veranderd zijn in een mensch, die zelf de schuld is van het lot, dat hem treft. Slechts de armen zullen rechtvaardig oordee len, omdat zij veronderstellen, dat gij su eveneens tot hen behoort. Baas, onze partij is de eeni ge, die zich het lot der verdrukten en hulpbehoe venden aantrekt." En op deze woorden volgden de pogingen om den armen man lot zijn leer over te halen, pogin gen die hij met te meer nadruk herhaalde, hoe slechter het er met de omstandigheden van den baas begon uit te zien. Steeds meer gevoelde Tim pe de verleidelijke hkoring. waarmede de mees terknecht hem trachtte te vangen. Het was juist alsof Thomas Beier zijn slechter ik was, dat met alle geweld het betere trachtte te dooden. Hij nam iedere gelegenheid waar. om den baas te be werken," zooals hij dat tegenover den Sakser noemde. En hoewel Johannes met alle energie de 1 haar hemd had opgegeten t Was een papieren hemd geweest De tabaksbelasting Men schrijft van belanghebbende zijde aan hel Hbl. o.a.: Het antweord van Minister Treub op het voor- loopig verslag betreffende het wetsontwerp tot hef fing van een tabaksaccijns heeft opnieuw beweging gbracht in de kringen der onmiddellijk belangheb bende D grootste agitatie keert zich in deze tegen het banderollen en zegelsysteem, dat de Minister voor staat. De fabrikanten, grossiers, winkeliers c.s. zijn geenezins gekant tegen een matige belasting, doch dan net in dezen vorm. De toepassing van dit sys teem zal aan de industrie een gevoeligen slag toe brengen De industrieelen zijn er hoogelijk over verbaasd, dat de Mini«ter niet den veel eenvoudiger weg van het heffen van aanvoerrecht naar de waarde ftaxa tie of inschrijvingssom! van ruwe tabak heeft ge kozen. Op die wijze zouden tallooze formaliteiten, fis cale administratie, extra arbeid,-enz., worden voor komen, door welke laatste fatoren de prijzen der sigaren belangrijk zullen worden opgevoerd, nog ge heel afgezien van bloote 19 percent accijnsheffing. Valsche zilverbons. Voor de Rechtbank te Arnhem stond te rechi G. W.. vader van 2 kinderen, chemigraaf. wonen de te Emmerik. Beklaagde was ten laste gelegd, dat hij te Stol berg (bij Aken) ongeveer 300 zilverbons van 2.5Ö heeit nagemaakt. Eisch 4 jaar gevangenisstraf. De Russen in Frankrijk. Tengevolge van den wapenstilstand aan het Duitsch-Russische front, zijn de Russische troepen in Frankrijk in arbeidersbataljons veranderd. Ie Kctrograa ts ue *ta«t b -r Vergaderingen en samenscholingen op de openba re straat zijn verboden. Zonder waarschuwing zal men met machinegeweren pogingen den kop indruk ken om drankwinkels, winkels en onbewoonde hui zen te plunderen. Niemand mag zich na 9 uur s- avonds op straat vertoonen zonder een vergunning van de comités voor de huizen. verzoekingen van zich wees. den kncht in zijn ge zicht uitlachte, en hem zeide. dat zijn pogingen hem slechts komisch voorkwamen dat alles scheen Beier niet in het minst te deren. Zijn ge zicht bleef even ernstig en het bleek uit geen en kel woord, dat hij op zijn broodheer boos was. Evenals een man, de overtuigd is, dat hij ten slot te de overwinning zal behalen, begon hij opnieuw met de oude hardnekkngheid den strijd en dreef hij zijn tegenstander zoo jn het nauw, dat Timpe ten slotte geen ander middel overbleef dan grof heid. Maar ook tegenover deze verloor de mees terknecht zijn deemoedige verknochtheid niet in het minst. Het was dan steeds hetzelfde glimlach je. dat zijn gezicht verhelderde en dat vergezeld ging van de woorden Baas, al scheldt ge mij ook uit. ik neem u dat volstrekt niet kwalijk, want onwetenden moet men iets door de vingers zien. Deze onbeschaamde woorden deden Timpe zoo verste'd staan, dat hij te vrgeefs naar een pas send antwoord zocht, docht sterker dan ooit zijn onmacht gevoelde. Meer dan eens nam hij zich voor. Beier weg tc jagen, maar dan schaamde hij zich weer over zijn vrees en liet alles bij het ou de. Op zekeren voormiddag vond hij op de tafel in zijn werkveartrek eenige boekjes liggen. Hij wist niet. hoe die daar gekomen waren. Toen hij. door nieuwsgierigheid geprikkeld, een er van opensloeg zag hij dat het brochures van socialistische strek king waren. Terstond begreep hij. die de eigenaar der boeken was. Zijn toorn kende geen grenzen. Vol woede nam hii de geschriften op. ging naar de keuken en stopte zc in de kachel, zoodat de vlam men helder opflikkerden. Daarop ging hij weer terug, riep den meesterknecht bij zich. trok hen» mee naar de kachel en zeide „Ik wou u alleen maar laten zien. hoe goed men op uwe opruiende geschriften koffie kan koken Fr zit erg veel stroo in dat papier, dat moet ik zeggen Het brandt utstekend Zoo iets moet ge mij niet weer leveren Gij wilt toch zeker mij. ou den man niet met de politie in aaraking brengen, door verboden geschrften in mijn huis te halen. Van u zijn de boekies immer? afkomstig, beken het maar (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1917 | | pagina 1