TABAK
IS 90UË
WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
9e Jaargang.
Dinsdag 12 Februari 1918.
No 12.
Alkmaarsche Tabak van J. R. KEUSS
W1ERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG ea VRIJDAG
Abonnementsprijs
ptr 3 maanden i.60.
ADVERTENTIÈN:
van 1-5 regelsf O.SO
Iedere regel meer0.06
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
Bareau Hippolytushoef, Wieringen
Tel. latere. No. 10.
Bijbureau C. Slikker Cz.
Kleine Sluis-Anna - Paulowna
Agentschap A. Keuris Gz., Wieringerwaard.
Vervolg van den spreekavond, der Aid. Wierin
gen N©d. Protenstantenbond, over „Theosophie"
en vervuld door Mevrouw van Maanen van den
Helder.
Kwade gedachteuitingen ten opzicht van een
onzer medemenschen kan deze laatste zóó druk
ken dat hij er lichaamlijk o! gedeeltelijk onder
bezwijken.
Goede gedachten, vriendelijke bejegeningen, ze
brengen verkwikking en zonneschijn in zoomenig
donker leven.
Ons onsterfelijk-ijler lichaam, omhuld door ons
sterfelijk stoffelijk lichaam zal des te gemakke
lijker overgaan uit deze stoffelijke wereld in de
ijlere wereld, naarmate het hir reeds heeft ge
tracht de volmaking naderbij te komenreeds
hier heeft getracht, niet te leven voor zich zelf
maar voor anderen. Bereid te zijn zelfs het aard-
sche bestaan er voor te offeren.
De Theosophie gelooft ook aan reïncarnatie.
De menschelijke geest wordt hier door lijden
en ontbeeren gelouterd voor hooger leven. Die
geest kan, zoo hij in dat hoogere leven overge-
gaan zijnde, de volmaking nog niet genoeg na
bij is, opnieuw tot het aardsche terugkeeren, zij
het dan in een ander omhulsel, om opnieuw te
trachten den Vader in volmaking naderbij te ko
men.
Tenslotte gelooft de Theosofie ook in den komst
van een nieuwen leeraar. De Christus in een
nieuw aardsch gedaante, om de verbroedering on
der de menschheid te voltooien. Zijn komst zal
niet verre meer zijn, geloofde spreekster.
De Heeren Leendertz, de Vries en Stavenga
stelden den spreekster eenige vragen welke door
haar werden beantwoord.
Voorz. dankte de spreekster voor haar schoone
rede. Al is op het Cardinale punt, de komst van
een nieuwen leeraar, hier verschil van opvatting
waargenomen, vast staat dat de spreekster ons
allen heeft gestrekt in ons geestelijk leven, waar
spreker recht dankbaar voor is.
De vergadering ging zeèr voldaan uit een.
Over de volgende week komt ds, Onnekens van
den Helder spreken. V
^§3 es*®
GEMENGDNIEUWS.
Lieve schoolknapen
Mej. Dekker onderwijzeres aan de Chr.
School aan de Bergstraat te Leerdam, had Dins
FEULLETON.
LEVENS STRIJD
Het gelaat van Frans had een vaalbleeke tint
aangenomen. Hij meende te droomen, wilde op
staan, om zoo spoedig mogelijk-de zaal te verla
ten, maar het was alsof hij lood in zijn schoenen
had. Het zou ook moeilijk geweest zijn, door de
menigte heen te gaan, zonder in het oog te val
len. De vrees had hem zoo hevig aangegrepen
dat hij sidderde en trachtte zich achter den heer
die- bij hem was, te verbergen. Daarbij kwam
nieuwsgierigheid, die hem op zijn plaats vasthield
die onverklaarbare nieuwsgiergheid, die zich
van den mensch meester maakt, wanneer hij te
genover een gevaar staat, waaraan hij zich niet
meer kan onttrekken.
Daar Johannes zich nog steeds niet vertoonde,
meende de voorzitter, dat men hem niet verstaan
had. Hij herhaalde daarom luid en duidelijk
,,De draaierbaa9 Timpe heeft het woord."
Nu had men hem verstaan. Wie kende baas
Timpe nietHoevelen hunner hadden niet van
zijn werkplaats gehoord, van den gezelligen, pret
tigen toon, die daar heerschte, van de mensch-
lievendheid, waarmee hij gewoon was, zïjn
knechts te behandelen. Slechts een klein gedeelte
der aanwezigen vermoedde, dat hij de vader van
den „stillen compagnon" van Urban was. En die
het wisten, hadden van hem slechts als van een
welgesteld man gehoord.
Nu ging hij hun voorbij naar de tribune, met
neergeslagen oogen, aarzelend en met onvasten
tred, als een man, die voor het eerst van zijn
leven in het opbaar zal spreken en in zijn ver
beelding duizend oogen op zich ziet gevestigd. Na
verloop van twee minuten had hij met moeite de
verhevenheid beklommen. Hij boog voor den in
specteur, die hem kende en ging toen naast de
bestuurstafel staan, zoodat allen hem konden
zien.
Mijn God wat zag hij er uitZooals hij daar
stond, moest hij het diepste frieclelijden inboeze
men. Honderden, die meer dan eens bij hem om
Wie lekker wil rooken, gebruikt
dagmiddag eenige jongens school gehouden, de
medeleerlingen waren hierover zoo ontstemd, dat
ze besloten met hun juffrouw af te rekenen.
Eerst hebben zij door de deurkruk vast te bhiden
haar een uur opgesloten in school en toen zij uit
haar gevangenschap verlost was, stonden elf
haar met stokken gewapend, op te wachten. Ge
volgd door een aantal van die deugnieten, werd
zij naar huis gebracht, waarbij het aan de noodige
scheldwoorden niet ontbrak.
De relletjes in het begin der week
„Wij hebben weer niet vernomen even min
trouwens als verleden jaar Juni «fat de daders
van die opstootjes gearresteerd zijn; het is al bij
na vanzelfsprekend geworden, dat er tegen de
intelluctueele aanstokers in 't geheel geen maat
regelen worden genomen. Toch meenen wij, dat
„hefrrieschoppen" in deze tijdsomstandigheden
niet profijtelijk mag worden Het is onduldbaar."
Oplichting
Op de Beurs te Hoofddorp bood iemand an-
t'hraciet te koop aan, volgens moster: de voor
raad was beperkt, zoodat niemand meer 1 H.L.
kon koopen.
Er kwamen vele bestellingen en daar de zak
ken moesten worden verstrekt, had de koopman
al heel spoedig een aardige wagenlading zakken,
waarmede hij vertrok omnimmer met brand
stoffen terug te keeren
Geld vendienen
Woensdag zijn te Winschoten 10 smokkelaars
en Donderda g3 smokkelaars ter beschikking der
Justitie gesteld.
De hooge verdiensten doen velen besluiten met
dit bedrijf te beginnen.
Wat er dan wel mee verdient wordt
Een der aangehoudenen, een drager, verdien
de per nacht 60. Hij vertrok der namiddags te
werk gevraagd hadden herkenden hem niet meer
Hij was schrikbarend veranderd. Het gezicht had
diepe rimpels gekregen en de wangen waren
smal en ingevallen. Zijn rug was gekromd en de
verwaarloosde kleeren hingen slap als een vlag
bij zijn lichaam neer; daarbij kwam het lange,
witte haar dat langs zijn schouders viel en de
verwilderde baard, die hem nog ouder maakte
dan hij was. Hij was het sprekend beeld van een
door kommer en zorgen vroeg gebogen mensch*
In zijn oogen echter schitterde een huivering
wekkend vuur, en zijn wangen vertoonden een
klein blosje. De werklieden fluisterden elkaar a'-
lerlei opmerkingen toe. Het ging van mond tot
mond, dat Timpe door Urban ten gronde gericht
was, dat hij reeds ang zijn laatsten knecht had
moeten ontslaan en hij reeds werkte voor zijn
Jagelijksch brood; dat zijn huis meer tfan be
zwaard, en dat de verhouding tusschen hem en
zijn zoon zeer ongelukkig was.
Hij steunde met zijn rechterhand op de tafel en
begon te spreken, eerst onvast en aarzelend, ver
volgens meer samenhangend en met duidelijker
stem. Hij sprak eigenlijk niet maar vertelde, als
iemand, wien het er slechts om te doen is, zijn
fiart te luchten.
„Geëeerde heeren," begon hij, „in mij ziet gij
een geruiineerd draaiersbaas.... Mijn zaak heeft
tientallen van jaren gebloeid, ik heb acht knecht0
in mijn werkplaats aan het werk gehad, maar te
genwoordig sta ik er alleen, om met hard wer
ken mijn dagelijksch brood te verdienen...
„Ik ben achtenzestig jaar oud, en heb vijftig
jaar lang aan de draaibank gestaan, zoodat ik mij
wel inag veroorloo een woordje over on9 aller
lot mee te spreken."
Men kon het hem aanzien, dat hij naar woor
den zocht, om goed gevormde zinnen uit te bren
gen. Uit geheel zijn wezen sprak een gedwongen
kalmte, die slechts den geringsten aanstoot n< o-
dig had. om tot 'toomlooze drift over te slaan.
Men zag dat aan zijn dwalende oogen, die geen
rustpunt konden vinden, aan de manie:*, waar
op hij voortdurend den arm ophief en met de
handen en vingers gesticuleerde, terwijl ziin an
dere, hand de tafel losliet.
gen donkeren en kwam ongeveer 4 uur 's morgens
de grens over. In 14 dagen wist hij zeven reizen
te doen, dat was 420.
Ekelc andere helpers verdienen nog meer
Koffie- en theesurrogaat en zijn gevaren.
De Minister van Landbouw heeft tot de gemeen
tebesturen een circulanre gericht waarin hij er
op wijst, dat het aantal soorten koffiesurrogaat
den laatsten tijd bedenkelijk toeneemt. Beden
kelijk vooral, omdat er onder die surrogaten vele
zijn, die schadelijk voor de gezondheid blijken.
Nog dezer dagen gewerd hem het bericht, dat in
een kleine gemeente, waar juist een nieuw kof
fiesurrogaat was ingevoerd en veel aftrek had ge
vonden, de gebruikers ernstig ongesteld zijn ge
worden. Dit surrogaat heeft waarschijnlijk be
staan uit vermalen gebrande hyacintenbollen,
waarvan voorhands zelfs nog niet vaststaat, dat
zij voor vee geheel onschadelijk zijn.
Elders weer zijn het gebrande en vermalen aard
appelschillen, die als een zeer aanbevelenswaar
dig surrogaat voor koffie worden aanbevolen en
dienovereenkomstig geprijsd zijn.
De Minister draagt den gemeentebesturen op.
een beroep te doen op de medewerking van de
plaatselijke bladen om daar in de bevolking met
den meesten nadruk te doen wijzen, zoowel op de
gevaren, die het gebruik van de thans in den han
del ko-mende koffiesurrogaten oplevert, als op
het fei', dat voor die surrogaten prijzen worden
gevraag, welke ih geeneriei verh^ud.;ni> staan tot
de werkelijke waarde van het artikel.
De Minister verzoekt inbeslagneming van alle
voorraden, die schadelijk voor de gezondheid ble
ken.
Het ligt voorts in de bedoeling van den Mini
ster om alle fabrieken die waardelooze surrogaten
fabriceeren, van het vekrijgen van brandstof uit
te sluiten.
Dit alles geldt ook voor thee-surrogaat.
Commies doodgeschoten
Hedennacht waren te Stokkum (gemmeente
Berg) de commies Schijven en dc hulpcommies v.
d. Plaat op surveillance. Zij waren op ongeveer
100 meter van elkaar, toen twee smokkelaars door
Schijven werden ontdekt, v.d, Plaat wilde zijn
■"ollega tc hulp komen, doch vóór deze ter plaat
je was. werd een schot gelost, waardoor Schij
ven, onmiddelijk gedood werd v.d. Plaat sloeg een
der smokkelaars, een Duitscher, met zijn kara
bijn tegen den grond, waardoor hij hem kon ar
resteeren. De tweede smokkelaar, ook een Duit-
cher, vluchtte over de grens. Dc dader werd naar
's Heerenberg overgebracht. Schijven was onge
huwd.
De voo raalige tsaar in ballingschap
Volgens een bericht uit Petrograd is dc huis
houding van den voormaligen tsaar op rantsoen
gesteld. Zijn familie mag per maand ontvangen 3
pond meel. 1 en een half pond suiker en een half
pond boter.
De Chicago Tribune van 3 Februari (Pai^jsche
i-.ilgave) verneemt uit St.'Pelersburg. dat tsaar
Nicolaas het in zijn gevangenschap te Tobolsk
heel goed maakt. Den eersten tijd w"ëkte hij zeer
de belangstelling der bevolking, maar thans
cchcnkt men hem weinig aandacht. lederen mor
gen gaat de vroegere „heerscher aller Russen"
r.aar de kerk en wandelt langs een omweg weer
r.aar huis terug, steeds loopt hij met gebogen
hoofd, geen acht slaande op de groeten der in
woners. Na zijn kerkgang zaagt hij hout ter ont
spanning. Zijn gezondheidloestad is veel verbe
terd. Des middags leest hij meest Fransche of
Russische boeken en vaak ook kranten, die hem
bij honderden worden toegezonden. In de avond
uren geeft hij zijn zoontje les in algemeene ge
schiedenis.
Geen paling
In het land der gerookte paling, te Kampen
t;, j,CCI, _t
krijgen, Alles gaat naar Duitschland. Raar
wordt van 10 tot f 15 per kilo betaald.
Een duur beestje.
De heer B. Ridder, paardenfokker te Hark
stede, heeft te Groningen den hengst „Got-
marts" aan de vereeniging te Leens Gr.)
verkocht voor f 20.000.
Hij deelde u mede, hoe hij langzamerhand door
Urban en de grootindustrie ten gronde gericht
was. Gaandeweg werd hij levendiger, zijn oogen
kregen een verhoogden glans, zijn gezicht werd
al rooder en rooder, zijn geheele gedaante scheen
te groeien.
„Mijne heeren, de machines en de groote fa
brieken, die zijn van dat alles de schuldde
oneerlijke concurrentie en de overproductie heb
ben het handwerk in de ellende gestortWie
geld genoeg heeft, om het uit te houden, blijft bo
ven, maar wie slechts op zijn bekwaamheid ver
trouwt, gaat op een goeden dag naar den kelder.
Vroeger was de stand der ambachtsslieden een J
der steunpilaren van den staat, maar tegenwoor-
dig gaat de eene baas over den kop, zonder dat j
er een haan naar kraait. Het is niet goed van de
regeering, dat zij dat duldt. Ieder verloopen zwen
delaar, die er maar het geld voor heeft, kan tegen j
woorig een fabriek oprichten; daar behoeft hij
niets voor geleerd te hebben. Dat heeft slechts
hij. dien hij door zijn nette concurrentig aan den
rand den onderdag brengt....?
Luide-bijval viel hem ten deel; men zag hoe
de vergadering al meer getroffen werd door de
waarheid zijner woorden en hoe de eenvoudige
wijzee, waarop hij deze voordroeg, haar boeide.
„Ik ben sedert dertig jaar zelf baas," ging hij
voort, „heb mijn proefstuk als knecht en als baas
met eere afgelegd, ben geheel mijn leven lang
een vlijtig mensch geweest en ben nu door een
vrlcopen marskramer tot den bedelstaf gebracht
Nrban heet die man, opdat gij het moogt weten."
Een veelstemmig, langgerekt „ah" werd verno-
men.
Hij richtte zijn blik naar links en zag zijn zoon
die zich te vergeefs trachtte te verbergen. Hij be j
gon over al zijn leden te beven. Al zijn bloed,
stroomdg naar het hart terug, hij dacht dat de.
planken onder zijn voeten op en neer gingen;
maar hij beheerschte zich met al de kracht, die
in hem was. en bleef staan. Toen wilde hij j
schreeuwen, met den vingers naar dien hoek wij
zen en aan de aanklacht tegen Urban, een nog
verschrikkelijker tegen zijn zoon toevoegen, maar
de schaamte hild hem daarvan terug.
Toen de strijd voorbij was, deed hij, alsof hij
Frans niet gezien had en vervolgde „Voor deze
heeren, wier geheele kennis in hunne geldzakken
schuilt, is niets heilig, wanneer zij den handwerks
man ten gronde kunnen rchten. Zij ontstelen hem
niet alleen zijn klanten, berooven hem niet slecht9
van zijn bestaan, maar stelen bovendien zijn mo
dellen. als het niet anders kan, onder begun
stiging van den nacht en de duisternis. Maar hoe
noemt men menschen, die dat doen Dieven
noemt men heen."
Zijn blik gleed nu met voorbedachten rade naar
l nks en bleef doordringend op het gelaat van
zijn zoon rusten. Het was nu. alsof een geheel au
der mensch uit hem sprak. De verteller van den
beginne was veranderd in een vurig Tedenaar,
die met woorden als met zware rotsblokken om
zich heen werpt. Zijn bedeesdheid was verdwe
nen, hij geleek een hevig verontwaardigd mensch,
uit wien de macht der zedelijke overtuiging
spreekt, De toorn steeg in hem op, de toorn van
een gekrenkt en vrbitterd man. De aanblik van
zijn zcon had hem tot in zijn binnenste beroerd,
evenals de effene zee door een storm in beroering
gebracht wordt. Alles, wat hij gdurende den laat
slen tijd gleden had, de smart over ee overledene
de zorg voor de toekomst het verdriet, dat
Frans hem had aangedaan, drong zich verward
aan zijn geest cp en hij doorleefde in enkele mi
nuten nog eens, wat hem gedurende een aantal
icren was overkomen. Het siste en kookte in hem
als in een ketel, waarin de stoom zijn hoogste
spanning bereikt heeft. Alles was hij dact, waar
toe de woorden hem reeds op de lippen zweefden
het moest er uit. Hij was nu toch eens verloren
hij had vandaag zijn stem gegeven aan de partij
der maatschappelijke omwenteling. en kon dus
ookonbevreesd zijn meening uiten. Hij had niets
meer te verliezen dan zijn leven.
De toon. dien hij nu aansloeg, bracht allen in
verbazing Er ontstond een beweging, alsof de ge
heele vergadering wild onstaan. om in geestdrift
los te barsten. Dat was een taal, die men se
dert lang niet gehoord had.
(Wordt vervolgd.)
