Tabak van J R. Heuss
WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
9e Jaargang.
Vrijdag 3 Mei 1918.
No. 44.
Het weerzien.
WIERINGER COURANT
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en V R IJ DAG
Abonnementsprijs
per 3 maanden 0.70.
ADVERTENTIËN:
van 1-5 rogels
Iedere regel meer
f 0.30
.0.06
UITGEVER:
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN.
GEMENGD NIEUWS.
Kees voor de klas
Me ij schrijft aan het Hzg.
Op het dorp O, zullen we maar zeggen,
iu de Me ij eri], is een postbode die bij allen
en vooral bij de dorpsjeugd goed slaat aan
geschreven. Dezer dagen kwam hij bij het
hoofd der school 'een kwitantie innen, en
verzocht heui het hoofd, terwijl deze het
verschuldigde bedrag in zijn woning ging
halen, een oogenhlik toezicht te houden op
zijn klas. Nauwelijks was het hoofd weg ot
onze snaken wisselden blikken van verstand
houding met Kees den postbode en riepen
hem hij zijn uaam. 't Werd rumoerig en
onze bode dacht hoe houdt ik orde ouder
de klas? Hij wist raad, trad naar voren en
stelde den jongens voor, eens uit volle borst
het volkslied te zingen. Dat was naar den
zin der knapen.
,,Ik geef een maat cadeau" zei de post-
bode-meester-plaatsvervanger en met de li
niaal de maat slaande, vieleu de jongens in
koor en klonk het lied daverend door het
schoollokaal. De onderwijzers iu de andere
klassen, die van de tijdelijke plaatsvervan
ging onkundig wareu, dachten natuurlijk dat
er iets hapei'de in de bovenkamer van het
achtbaar hoofd, om zulk een ergerlijke stoor
nis te veroorzaken. -
Toen het lied geëiudigd was met een
daverend hoera voor de Koningin, besloot
de poslbode zijn plaatsvei vangerstaak met]
te zeggen, dat hij den jongens vrijaf zou
geven dien middag. Maar hij werd in zijn
werk verhinderd door het onlstclde hoofd,
die zijn klas in zulk een ongewonè stem
ming vond.
Geen steenkool.
Uit Wageningen meldt men
De voorraad steenkolen aan de gemeen
telijke gasfabriek alhier is uog slechts voor
7 dagen toereikend. Niettegenstaande her
haalde aanvraag ter bevoegder plaatse wor
den er geen kolen gezonden. Indien dit niet
alsnog ten spoedigste geschiedt, zit de stad
Maandag in het duister en zullen ook de
laboratoria der landbouwhoogeschool, der
proefstations, maalderij-slatión, enz. moeten
worden gesloten bij gebrek aan het benoo-
digdc werkgas. Het gemeente bestuur heeft
thans dringeDd de tusschenkomst van den
Minister ingeroepen.
Voorjaar. Een schoone zoele maannacht.
Slechts weinig passagiers van het groote mail-
stoomschip bleven in hun hutten den meesten
vlood de slaap, want nog slechts enkele uren
scheiden hen van hun geboortegrond. Allen zijn
aangegrepen door eenige zenuwachtigheid, het ver
langen laat de uren slechts heel langzaam vooruit
kruipen slechts enkelen mejken iets op van de
nachtelijke schoonheid. Wat wonder ook, meri
heeft een lange reis achter den rug, het schip
komt uit het zuidelijk deel der nieuwe wereld.
Diep in de schaduw zit een mai op een bank
obeweeglijk, het hoofd in dè hund gesteund. Het
bleeke ernstige gelaat is omceirkeld door een lan
gen baard, waarin reeds kwistig hét zilver voor
komt. Dik wijls ontsnapt een lange ademtocht
aan de borst van den peinzende en zijn rechter
hand wordt gebald....
Ja, ja, hij wil vast blijven - vast en hard als
ijzer zij mogen hem groeten zooals zij willen.
De troostelooze bitterheid die hem vervult, de
vreeselijke jaren, die achter hem liggen, zij zullen
er wel voor zorgen, dat hij niet week wordt. Neen
dat niet, zich niet laten overmannen, daarvoor
hebben zij hem te veel pijs gedaan
Twintig lange jaren was hij weg en nu alles
wederzien weer het huis beleden waaruit men
hem heeft weggejaagd als eea hend zijn eigen
vader
En was hij dan werkelijk zc-o slecht geweest,
zoo slecht, dat men hem niet dulden kon in het
vaderhuis Hierin, dat hij 7»ch niet thuis ge
voelde onder den. ijzeren dwang van het ouder-
wetsohe, als zijn broers Dat hij dorstte naar
vooruitgang, naar licht, naar leven en zon dat
hij anders was dan de anderen En hoe hadden
zij het verstaan, de klove te verwijderen tusschen
vader en zoon, met hun spottend schouderophalen
met hun koud sarcatisch lachje, dat hij zieden
de werd van toom en schaan-'e. Hoe hadden
ze het verstaan, zijn vader duidelijk te maken, dat
zijn kisd, zijn eigen vleesch en bloed, zijn vijand
ALKMAARSCHB
OVERAL YERkRIJKItAAR
■WHBUMIHM
Is dat ook een hongerrelletje
Te Mooster zijn Maandag ongeregeldheden
voorgekomen wegens ontevredenheid orer
de voedselschaarschte. Een groot aantal vrou
wen verzamelden zich voor het huis van
den burgemeester waar zij metaardap
pelen wierpen.
Na aankomst der militairen uit Naaldwijk
bleet alles rustig.
Blind aan één oog?
Dr. Kuiper schrijft in den Standaard o.a.
„Engeland bereotd ons, met Frankrijk en
Amerika, van meer dan onze halve zoo
prachtige handelsvloot, zonder dat we er iets
tegen kunnen doen. Duitschland heeft daar
entegen gedurende de vier jaren van dezen
oorlog ons nog nimmer vijandig toejegend."
Vaart Indië Amerika.
De voorzitter vas de Kamer vas Koophandel
en Fabrieken heeft gisteren aan de minister van
.koloniën en buitenlandsche zo ken een telegram
•verzonden, waarin hij er op aandringt over te
gaan tot de onmiddellijke heropening der scheep
vaart Ned.-IndiëAmerika. Daarop is het volgen
,de telegram ontvangen van den minister van ko
Joniën
r ,,De Gouverneur-Generaal heeft heden 1 Mei
geseind, dat de vaart van Indie op Amerika weer
hersteld kan worden."
Gelijk opdeelen.
De correspondent van Politiken in Wassa
vertelt, dat onlangs een Zwitser, graaf P.
Petersburg vei lief, om over Finland naar
zijn vaderlaud terug te keeren. Onderweg
werd hij door de Finsche bolsjewiki aange
houden, die hem vroegen, hoeveel geld hij
bij zich had. Twee duizend roebel, antwoord
de de graaf. Bij het lijfsonderzoek, dat daar
op plaats vond, bleek, dat hij de waarheid
had gesproken, waarop de bolsjewiki ver
klaarden, dat ter belooning van zijn eerlijk-
was, voor wien hij moest opgasscn.
Daar waren ibooze, hevige scènes gevolgd met
vader een fantast, een dwaas had hij hem ge-
ischólden, die geen achting had voor het bestaan
de vader en zoon waren me', elkaar in twist ge
komen, heftig en hard, en daar had hij hem de
deur uitgejaagd r nu twintig jaar geleden, toen
hij nog bijna een jongen was. Nu had men hem ge
schreven, dat zijn vader ziekelijk en zwak was
en op een góeden dag was een brief van, vader
zelf gekomen, dat hij zijn Ge«*a;d nog eens wild©
zien voor hij voorgoed de oogen sloot. De
broers hadden pressie op hem geoefend dat hij
niet zou wachten tot het te laat was
Toen had hij zich ingescheept....
De droomende schrok op en verhief zich van
zijn-"bank. Hij huiverde.
Hij keek naar het Oosten, waar een grijze sche
mer den naderenden dag aankondigde. Met vas
ten tred ging hij naar zijn hut.
Het schip lag in de haven.
Met over elkaar geslagen armen stond de terug
gekeerde iu Je nabijheid van de scheepstrap en
keek met een bitter lachje naar de vele men-
schen op den steiger.
Wat een kussen, een omarmen, een weenen en
een handgedruk. Ook op hem wachtte men daar
beneden, hij begreep het wel, men wist met welk
schip hij kwam.
Als één der laatsten ging hij van boord.
Ver achter de overigen, aan den ingasg der
groote passageloods zag hij hen slaan de zijnen
•Onwillekeurig hield hij zijn stap in. Wat waren
zij allen veranderd, maar hij herkende hen toch
dadelijk, Daar waren de broers en daar de zus
ters en dan waren er nog drie onbekenden bij.
Zeker de nieuwe tak. Zwager en schoonzusters
En het kleine meisje daar, me' de blonde lokjes
het kind van zijn zuster -- zoo had deze er
zelf uitgezien, toen hij wegging.
Nu ging hij toe op de kleine groep, langzaam en
kalm.
Gerard, Gerard daar ben je eindelijk I
beid zijn leven zou wordeu gespaanl.-Jerwijl
hij bovendien bij de verdeeling van zijn
geld met de anderen gelijk op mocht deelen
wAardoor hij 20 roebel van zijn geld terug
ontving. Een «ogenblik daarna kwamen de
soldaten aanslepen met een oude Russische
Jood, dien zij eveneens hadden gevraagd,
hoeveel geld hij bij zich had, waarop het
aot voord geluld had; 35 kopeken. Toen hei
daarop bleek, dat de Jood niet minder dan
300.000 roebel bij zich had, werd hij op
8taanden voet doodgeschoten. Bij de verdee
ling van't vermogen kreeg gra af P. echter
opnieuw zijn aandeel in deD buit, welk aan
deel 3000 roebel bedroeg, zoodat hij op die
wijze nog 1000 roebel verdiende. De corres
pondent van Politiken zegt, dat zijn lezers
misschien geneigd zijn, dit verhaal voor een
auecdotc te houden. Hij staat echter voor
waarheid daarvan in.
Menschelfjkheid in den oorlog.
Volgens de Daily News heeft een
jjonge'Engelsche soldaat, die op het oogeu-
blik in een hospitaal in het nooiden van
Engeland ligt, het volgeude verteld
- „Ik werd bij de jongste gevechten door
beide beenen geschoten toen ik daar zoo
lag,' hulpeloos en bijna hopeloos, daar onze
jongens terug waren gedrongen, kroop et
een Duitsch officier, eveneens gewond, naai
n. j toe. Hij sprak vloeiend Eugelsch en ik
vernam, dat hij vroeger in de stad, waar ik
vandaan kom, werkzaam was geweest. Toen
ik hem vertelde, dat ik de eenige was, dien
mijn oude moeder van haar geheele gezin
had overgehouden en dat ik vreesde, dat
het haar dood zou zijn, als zij hoorde, dat
ook ik haar was ontvallen, zeide hij ,,A11
right', oude jongen, wij zullen zien, wat wij
kunnen doen." Zoodra het geheel donker
was, nam hij mij op zijn rug en kroop naar
onze linies, tot in de onmiddelijke nabijheid
onzer luisterposten eu verliet uiij eerst om
terug te kruipen naar zijc eigen lienis, toen
hij zag, dat mijn roepen was gehoord.
Borean Hippolytushoef, Wieringen
TeL- latere. No. 10.
Bifborcau C. Slikker Cr.
Kleine Sluit-Anna - Paulowna
Agentschap A. Keuris Gr^ Wierfngerwaard.
Een kreet, als uit mond wrs het dan had
den zij hem omringd en lagen aan zijn borst....
Ah een snik, moeizaam bedwongen, doortrilde
het hem.... en hij maakte zich los.
Ja, ja.daar ben ik nu. jelui, jelui hebt
het gewild.... En.... en.... is dat je kind Elly?
Van den vloer rukte hij de kleine en drukte
haar hartstochtelijk aan zijn borst.
Het kind van mijn zuster, het kind van mijn
Elly.... neen, neen.... ik v;:J niet.... ik kan
niet ze hebben me te veel pijn gedaan.
Hij zette het kind weer op den grond.
Waar is vader
Thuis Hij wacht je.
-r- Hoe gaat het hem?
Hij is zeer oud geworden. Gerhard! Maar
kom, laat ons wegrijden.
Voor het hooge, duistere huis, hield het rijtuig
stil en Gerard stopte alleen uiï. Hij had den an
deren verzocht hem met zijn vader alleen te la
ten.
Nu ging hij langzaam de hreede trappen op.
Wat een gek was hij, dat hij van ver over zee
was gekomen tot,hem. die hem had weggejaagd!
Hoe legde de zware, duffe luchi van het huis zich
op hem en wat maakte zij hem het ademen zwaar
Als het geen allergrootste dwaasheid zou zijn
geweest om nu, na wekenlange zeevaart om te
keeren. waarachtig hij zou e- lust in hebben ge
had.
Hijo opende de wijde vleugeldeuren en stond
voor z'n vader.
Geen woord van beide kanten in het groote
vertrek was het beklemmend stil.
Dan strekte zijn vader de hand uit en met moei
te, als hing er een centenaarlast aan, gaf hij hem
de zijne.
Gerard
Zacht en vragend kwam het van de lippen van
den ouden man en nog zachter was het antwoord.
Vader
Het is je slecht gegaan daarginds
Ja, vader zeer slecht'
Dc toestand fn Rusland
De Morning Post verneemt uit Stock
holm De zoo juist hiei aangekomen Grick-
sehc gezant uit Petrograd meldt, dat er geen
verandering i$ ingetreden in den polilieken
toestand in Rusland.
De veiligheid van leven en eigendom is
nog zeer gering in de Russische hoofdstad.
De Iialiaansche gezant werd geplunderd in
een drukbezochte hoofdstraat. De gezant
schappen ondervinden groote moeilijk heden
om liet geld van de banken te krijger.. De
leven6middclentoes!and is buitengewoon ern
stig. Het komt dikwijls voor, dat de men-
scben verschillende dagen moesten leven op
I ei per dag. De Bolsjewike zullen liet waar
schijnlijk uog een .tijd uithouden. uiaarlinu
val is nog maar een.kwestie van lijd.
het graan uit de Oekraïne.
De levering van broodkore:: door de Oe
kraïne aan de middenrijke schijnt nog niet
zoo vlot van stapel te loopen als men iu
Duitschland wel verwacht heelt.
Volgens Mürichensche bladen had de Oe
kraïne zich verbonden om den midden rij ken
in April zes millioeu kilogram koren te le
veren. maar de regeering beeft thans lateu
weten, dat de Oekraineche boeren hun pro
ductie niet weiischeu af te staan.
Zelfs de steden in de Oekraiue zouden
niet voldoende levensmiddelen hebben en iu
de hoofdsteden des lande zon uien ze.iI's de
levensmiddelenkaarten moeten invoeren.
De regeering var. de rada schijnt weinig
gezag te hebben.
Naar verluidt zouden «lezer dagen de ver
tegenwoordigers van de ceetialeii en de
Oekraiue te Weenen vergaderen, wn nieuwe
plannen te beramen.
Op deze wijze .hebben de uiiddcmijke er
niet veel voordeel van dat zij de band op
de rijke voorraadschuren iu liet Oosten ge
legd hebben
PLAATSELIJKNIEUWS
BEKENDMAKINGEN.
Burgemeester en Wethouders der gemeente
Wieringen brengen 'er kennis van de. inge
zetenen «lat door Zijne Exellentie den Mi
nister vau Landbouw. Nijverheid en Handel
bij Zijne beschikking van 18 April 1918 de
maximumconsuinptieprijs voor volle rauwe
melk iu deze gemeente is vastgesteld op
Dan nam hij plaats in een dei wijde zetels en
staarde voor zich uit.
Enga ja nuweer van ons weg?
Hoe kunt u het vragen, vadert.... Zoo spoe
dig mogelijk.
En waarom schreef je nooit, als het je zoo
slecht ging. Gerard
En waarom vroeg u mij daar nooit naar, va
der waarom hebt u het nooit gevraagd
Dof, als een aanklacht, klonken de woorden en
de oogen van den spreker bicven donker op het
gelaat van zijn vader gevestigd.
En als ik ondergegaan en gestorven was.
vader, wat had het u kunnen chelen
Je was toch mijn kind, Gerard I
Ik dacht, dat u dat allang was vergeten, va
der.
Dan was bet weder stil in de hooge ruimte,
slechts in het zonnelicht aan het venster zoemde
het.
Plotseling echter sprong de zoon op. als of hij
.zichzelff niet meer meester kon blijv^P en zijn
oogen bliksemden, toen hij begon
Ja, vader, ja, slecht is h^^nc gegaan, el
lendig.... een leven heb ik gei^Vals een hond
vader.... nog erger dan een iiWa. yant ik heb
honger geleden.... kijk maar ?ens hoe ik er uit
zie.... ik. die in de kracht v.-*n het leven behoor
de te zijn, men zou ons voor broeders kunnen hou
den. vader .o God.... o God.... toen ik
daarstraks de anderen zag. de anderen, die ouder
zijn dan ik, in al hun kracht, in hun geluken
toen mijzelf en mijn vergald ellendig leven. Va
der. vader, waarom hebt ge mij dat aangedaan
Hij sloeg de handen voor het gelaat en zijn
borst ging steunend op en nevr.
En teen begon hij weer. zacht en trillend
En waarom dat allest waarom Wat deed
ik. dat ik zoo moest boeten Wat misdeed ik.
dat ik zoo moest worden gestraft Spreek dan
toch. vader, spreek, waarom dal alles
Hij had in drift zijns vaders 1-cnd gegrepen en
onwillekeurig, als wilde hij hem tot spreken dwin
gen, drukte hij haar met ijzeren druk.
