WEEKBLAD VOOR WiERINGEN EN OMSTREKEN. 9e Jaargang. Dinsdag 3 December 1918. No, 94. Moderne beschaving. NGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG VRIJDAG Aboueneatspriis per 3 auiln (.7*. ADVERTENTIËN: van 1-5 regelsfO.iO Iedere regel meer0.06 UITGEVER: CORN. J. BOSKER. WIERINGEN. Bvrcaa Hippolytoehoei, Wierfngea TeL Latere. Ho. It Bifbcreao C. Slikker Cz- Klda* Simt- Aana - Paalowma AjeaUcke.p A. Keur ie Gl, WieriagerwaarcL GEMENGD NIEUWS. KAUWGOM. Hol gimkauwen na het e4en, dat broeder Jo nathan steeds heeft geholpen aan hel noodige speeksel* voor de zetmeelvertocring, ook als h j door zijn drukke bezigheden te snel had gege- t«L heeft een ongedachte bcieekenis gekregen vo^dc Amerikaan-sche legers. nu deze 07 marsch of n de stellingen dükwijls langdurig zon der water móeten blijven. Niet minder Jan 2.300.G00 pakken kauwgom zijn daarom dlior den kwartiermeester der Vercenigcie Staten meege geven naar Europa. EEN BRUTALEN DIEFSTAL. Een staaltje van brutaliteit hebben gauwdie ven te Licbtenvorde gegeven. Bij den landbou wer H. werd uit den kelder een geslacht vark ,r. van ruim 300 pond gestolen, dat ingezouten dien kelder lag. Toen de bewoners der boerderij s mor ge nis wakker werdén, vonden zij het kelder raam en eenige buiten- en binnendeuren open staan, doch geen spoor meer van de daders. DE MACHT VAN HET KLEINE. j&Lgens opgaaf van de Vereenige van Neder, nsche eikel handelaren, gevestigd te Zwijn- drecht bedraagt de eikeloogst over het geheele land eene hoeveelheid van 8.000.000 K.G., een waarde vertegenwoordigende van ruim 1.100.000. DIEFSTALLEN VAN HOEDEN. Herhaalde malen heeft de firma Meusen te Rottendam uit haar uit Engeland toegezonden be- zendirgen hoeden vermist. Thans is haar geble ken. dat in een café te Vlaarddngen dertig nieu we hoeden, waarin haar firmanaam gedeukt slono verkocht zijn tegen prijzen van 4 en ƒ4.50 terwijl de imkopsprijs van die hoofddeksels 9 beraagt. Niet minder dan 150 hoeden moeten uit de laatste aan haar gerichte partij verduisterd Vermoedt wordt dat bij het lossen d-e,r sche pen, d'ie de bezen dingen, overbachten, de her- tfalde d'ief'.aller zijn gepleegd. LAGE DAAD. Een veehoucr te Nijelande (Fr.), vond smor- gens een zijner koeien met een dolik in het li chaam, eenige centimeters diep. Het arme die» had er den geheeJen nacht mee rondgcloopen. KONING NIKITA AFGEZET. Aan het Tsjecho-Slow. persbureau wordt dd. 29 November uit Poidgoritza iin Montenegro be- FEUILLETON Later had zij hier inwendig spijt van. In het gedrag van haar broeder tegenover haar, meen de zij af en toe een schijn van minachting te ont dekken. Met E'lcn, die de onbarmbart:gste van alen was, was zij openlijk op *^oet van oorlof. De zusters spraken nooit samen, alleen wanneer Ellen met kwetsende bemerkingen kwam, waar op Silvia zich dan hartstichtelijk verdedigde. Builen 1 aar tehuis, was 't al niet vee' beter. D dames trokken lange gezichten, haar vriendinnen ontweken haar in de winkels werd zij met niuwsgicrigheid gadegeslagen en juffrouw Lund- gren, de eerste modste in het plaatsje, behan delde haar bepaald onbeleefd. Voor de jongelui bestond! zij plotseling niet mger. Al deze tegenspoed bracht Gabriellc bij den dag nader tot haar. Het was al erg genoeg zelf genoodzaakt te zijn haar docht j.* te veroirdeelen, maar dat andere menschen dat deden was te veel voor haar. Langzamerhand gaf zij Wolmcr Vibeck de geheele schuld en vond zij verontschul digingen voor Silvia. Waarom was hij niet met zijn vrouw vertrokken en later, na zijne schei ding, teruggekomen om Silvia's hand te vragen. Men zou wat verbaasd' zijn geweest, had er wat over gepraat, maar wat zou dat beteekend heb ben? Dan had 'hij Slva toch voor den verplet terden last. van de publieke verachting gespaard. Ook de omstandigheid', dat Silvia meer en meer haar toevlucht zocht op Södrabyhus, deed Ga- griclle een volkomen verzoening wenschcn. Hil- degard Vibeok was de eenige, die nooit anders woorden van troost en sympahie tot haar gespro ken had er.Elza was nog altijd bij Henriette. Daar werd werk van Silvia gemaakt, werd zij eltjjd met open armen ontvangen en als Wolmcr s aanstaande vrouw behandeld. Daar kon zij over Wolmer spreken en hooren spreken en daar zag zij niettegenstaande het groote verschil tus- \schen de twee broeders, die onbeschrijvelijke uitdrukking, in Anton's oogen, die hun familie- trek was. Ook was Gabrielle bang, dat Silvia met Wol- richt ,iDe g/roote Montencgrijnsche Skoeptsjina heeft met algemeene stemmen besloten koning Nikita en zijn huis af te zetten en Montenegro onder koning Peter met Servië te vereenigen." EEN VERKLARING VAN HINDENBURG. In een gesprek met een ©ud-rksdaglsd zeide Hinenburg „Vroeger werd ik in mij» land ge ëerd, maar dat is nu voorbij. Ik heb mijn plicnt gedaan in het oosten heb ik den vijand ver slagen, in het Westen heb ik hem van den Duit- schen grond verwijderd gehoudien. Meer heb ik, niet kunnen dioen. Dat die zaken een keer geno men hebben wie weet waarvoor dat goed is." TERUGTREKKENDE BELGEN. Daar de reis naar België op het oogenblik hit eenvoudigst en gemakkelijkst is over Bergen od Zoom, is het aantal Belgen, dat dagelijksch uit ons land vooral naar Antwerpen trekt zóó groot, dat d'e stoomtram Bergen op ZoomOssendrecht (grens) geregeld met tien wagens rijdt en d.in nog vele reizigers alleen in de bagagewagens een plaats vinden. CYLINDF.R-OLIE. Naar wij vernemen wordt met de „Hollandia 200 ten, minerale oliën (hoofdzakelijk cylinder- oilie)verwacht en kunnen spoedig grootere aan voeren van overzee worden tegemoet gezien. CHIL1SALPETER- (Offioieel.) Het Ministerie van Buitenlandsche Zaken leelt medé De Britsche regeering heeft dioor tusschen- konrs't van de legatie te Lenden de Nederland- sche Regeering te koop aangeboden drie sto., roerde ladingen Ch-Hi-salpeterr. te zamen houden- d'e 18.310 ten, en zich verder bereid verklaard het overschot dér ons bij de onderhandelingen te Lccd.ën ter beschikking gestelde hoeveelheid van 45.000 ton terstond te leveren in een haven in het Vereenlgd Koninkrijk. De Nederladsche regeering heeft diit aanbod dankbaar verklaard, aangezien hiermede de zekerheid te verkrijgen, dat die 011® frege meten Chi li-salpeter tijdig be schikbaar zal zijn im Voor de bemesting in 1919 te worden aangewend'. Indien thans schepen van Nederlandlsche havens haddén moeten vertrek ken om het artikJ in Chili te halen zou die ze kerheid niet verkregen zijn. HET PAPIEREN HEMD. De nood. door den oor'og ontstaan heef' den huisvrouwen heel wat holbreken gekos*, maar die nodi iis niet in gebreke gebleven, af er. mer correspondeerde, met Hi ld egard* als tusschen persoon. Maar dat was niet het geval, Silvia durfde niet. Zij had zich over geen slechte behan deling van haar ouders te beklagen, en dat was de eenige voorwaarde geweest, die Wolmer ge steld had in hun tegenwoordigheid. Intusschen werden de bezoeken op Södraby hus plotseling gestaakt. Elza was thuisgekomen en nu voelde Silvia er zich niet langer op haar gemak. Kort daarna was er een inschrijvingsbal in Jernbanehotel. Er waren er altijd vier eiken win ter en dit was het eerste. Ellen, die dit jaar Papa's lieveling was, had voor de gelegenheid een nieuwe, blauw zijden toilet gekregen. Silvia had gevonden dat het dan van zelf sprak dat zij ook een nieuwe zijden japon kreeg, maar de consul antwoordde barsch, dat bij haar ten sterkste afried naar het bal tc gaan want zij zou zeker .niet dansen, Toen pas begreep Silvia den geheelen omvang van haar ongeluk. Maar met halsstarrige bitter heid besluit zij toch te gaan. Zij zou een ieder^be- wijzen, dat zij toch nog kon triomfeeren over al len. ja zelfs over Ellen met haar nieuwe zijden japon. Maar zegen scheen er niet te rusten op haar plan. Haar rose crepc.n japon, die met kostbare kant werd opgefrischt, viel tegen. Nooit waren de dames Jörgensen zóó ongelukkig geweest. Zij bad dén Silvia's geniale idéé, dat ze uit „The Queen" gehaald had, geheel en al verkeerd be grepen. En Silvia, die gewend was hoog boven alle anderen Kristianhamnsche jongmeisjes te zweven in een sfeer van grootstcedsche elcgan- ccs, voelde zich nu gedrukt door een geheime ontevredenheid met zichzelve, dien het overmoe dige, zegevierende, dat haar persoonlijkheid ei gen was en de heeren altijd betooverd had, ge heel deed verdwijnen. Maar toch zij was en bleef Silvia Hassel- ström. met haar gracieeuse poezenbeweginkjes, met de schitterende oogen onder de lange wim pers en dat onbeschrijfelijke over haar, dat al leen haar tegenwoordigheid reeds maakte tot een strelende liefkozing, en misschien had zij toch" gezegevierd, indien zij niet één onverzoenlijk vij- toe in het gezin ook wat humor op te leverer. Een staaltje daarvan verhaalt een Weensche journalist. Er -.verJ, verteld hij, toen de oorlog al een: ge jaren aan den vang was. te Weenen een ten- toonsle'i.g van surrogaten genouden en wie et keen ging. kon zien, hoeveel d.'t gen c: ooor de coilognoodzaak van papier warden vervcardigJ. Er schijnt zelfs een lentonstellingsrcstaurant aan verbond-en te zijn-geweest, omdat ik een vooroordeel heb tegen restaurants op surroga- tcntientto ows.t e Hingen Maar een van mijn vrienden is in dat restau rant geweest en zat aan het tafeltje, waaraan het volgend verhal is gedaan. Wij spraken, aldus mijn vriend, over de grootsche oorlogsuitvindingen en over het won- ■der. dat men toch eigenlijk alles door alles kan vervangen-, dat een meter papieren s'.of slechts 17 gulden kostte, diat die techniek ongelooflijke vardermgen heeft gemaakt, dat papieren hem den niet duurder waren dan vroeger linnen hem den, en d-at er binnenkort waterdichte rc-gen- mantels van papier zouden zijn. omdiat papieren stoffen weldra tegen vocht zouden kunnen. Plotseling mengt zich een vreemde dame in het gesprek, die nergens een plaats had kunnen vinden en ten slotte had gevraagd, of de vierde stoel aan ons tafeltje vrij was. Het was een aar dige, oude dame. d'ie er, de tijdsomstandigheben in aanmerking genomen, mollig uitzag, en blijk baar behoorde tot den. gegoeden middenstand, met een lognet op een kleinen mopneus. Ja, zegt dé dame, papieren hemden zijn een goede uitvinding. Ik heb er bij wijze van proet voor mijn man een gekocht, dat wil zeggen, niet een van gewoon papier, want de winkelberien- de heeft verzekerd, dat het zoogenaamd textiel- surrogaat was en Hiat het hemd in het drargen net zijde was. In ieder geval zag het er goed uit, groen als een erwifc. Mijn man heeft het een paar dagen gedragen maar het was juist heell warm, mijn man transpireert, kortom, het hemd werd vuil. Ik dacht zoo bij me zelf, ik zal het hemd zelf wasschen. De winkelbediende had wel gezegd, dat het evengoed gewasschen kon worden als linnen, maar ik had gehoord, dat men papieren ondergoed zeer voorzichtig moet wasschen. en daarom wilde ik het niet aan de waschvrouw ge ven. Ik overwoog, dat ik het maar liever met and had gehad onder de heeren, luitenant Hall man, Einar's broeder. Hij had haar nooit mogen lijden en daarom was het juist zoo amusant ge weest, Einarr op zich te doen ver lieven. Hij hield die stemming van gekrenkten trots onder de heeren, die zich allen door haar versmaadt ach- teri, levendig enkelen hunner hadden den avono te voren afgesproken, dat zij niet met haar dan sen zouden. En rc-o^oende had er iets ongehoords plaats. Su\ia 'blèèiHütten voor die eerste wals. Zij trok zich terug in een van de kleinere sa- lonst en moest al haar wilskracht gebruiken, om haar opkomende 'hranen te bedwingen, terwijl zij haa waaier kramachtig in de hnd klemde. Later op den avond danste zij veel meer. Albin Möller, Anton Vibeck en verscheidene nderi' heeren vroegen haar ten dans. Hi'degard Vibeck protegeerde haar en die had altijd heeren tenopg tot haar dispositie. Maar toch bleef het cao hemelsbreed verschil met vorige bals en niets kon haar het bittere gevoel van vernedering ver zoeten. Ellen had haar beau-soir en werd bijna demonstratief gefêteerd'. Voor bet eerst zag Silvia hoe mooi haar zuster zijn kon. wanneet haar maar een voldoende hulde ten deel viel. Niets weed kleine onllrcirde koairg'n bc spaard. Elza Rantzau, die bijna n-ooit naar bals ging, was er ook en had haar balboekje vol. voor de eerste idianis begonnen was. Kort na den aanvang kwam Oom Carl Gustav ook. 't Leek wel of d'ie twee l\ier gekomen waren om elkaar te ontmoeten en als Elza het vooruit geweten had, want zij had een dans voor hem open gehouden een praaldans. Zij zaten op een sofa, in een van de salons op zij van de danszaal. Silvia kon ze z'en door de openstaan de deur, zoo dikwijls zij voorbij danste. Elza scheen oplettend te luisteren naar hetgeen hij zeide. Waar zouden ze toch over sproken Sil via en haar cavelier gingen ook daar heen, om uit te rusten na het dansen, en Silvia sprak luid en lachte geforceerd, tervij! zij tegelijker l',d luisterde naar hetgeen de twee anderen be praatten. Eerstspraken zij over het vrede-congres en later over de Russische administratie in de Kau- oud water moest probceren, Maar het ging niet, hel hemd bleef vuil. Ik dacht een beetje lauw ma<j£ het water misschien wel zijn. Daarom zet ik een pan met water in dc kacheloven, stop cr het hemd in en ga intusschen gauw naar beneden of ik niet ten beetje socp- Inente kan krijgen. Mijn man kan namelijk 's mid dags niet n«ar huis komen cn eet dan maar haastig een oorlogsprakje uit ezn coöperatieve keuken, en dan wil hij 's avonds als hij uitge hongerd thuiskomt, eerst een bordje lekkere so ip hebben en dan bewaar ik .vat v,<n rr.ijn eigcnmiJ- d'agsoep. Maar Hen dag had ik geen soep gege ten en de groenienvrouw beneden had beloofd, dat zij tegen ^en avondmissrHen een b'aen.A* voor me zou hebben. Ik ga dus naar beneden maar als ik binnenkom, is de winke lormeel be- leegerd en ik moet in de rij gaan 'aan. Het duurt nog al lang. Findelijk kom ïk weer thuis .n~* eer. noi :a bloemkool, niet eens duur, Vroeger had men van-het geld maar drie diagen kunnen leven. In de voorkamer hangen de hoed en de stjk van mijn man. Zoo. denk ik. is Theobald al thuis? Dan mag 'k me met de soep wel haasten Ik ga niet eerst naar mijn man in de kamer, maar wil eerst dén bloemkool schoonmaken, en plotse ling denk ik weer aan het papieren hemd. Ik docde oven open. maarde pan met het pa pieren hemd is spoorloos verowenen. Weg Ik z iek en zoek en f€n *4,otte mijn man vri gen of hij het papieren -hemd soms gezien heeft U moet weten niijn man is een oude' kijk-in-den pof en scharrelt voortdurend in de keuken. Precies. Hij zit in zijn hemdsmouwen in de eetkamer en voor zich heeft hij de blauwe pan, waarin ik het hemd had gestopt. Ik verbaas er mij over waarom -hij het naar de eetkamer heeft gebracht, En wat heeft hij in 'shemels naam gegeten? Er staat een bord op de tafel en daar in bevinden zich d'e overblijfselen van een groen achtige stof. net erwtensoep. Ik heb een gevoel of ik plotseling een beroerte krijg. Theobald roep ik. wat heb je gedaan!? Hij wordt verlegen en zegt: Ja. kind. als je ook niet thuis bent. Neem me niet kwralijk maar ik had zoon verschrik- kelijken honger ik weet. dat je altijd een soep je voor me in den oven hebt staan en toen ben ik zoo vrij geweest omdat je er niet was.... Maar de soep was vandaag niet zoo lekker als kasuslamldien:. De derde maal dat zij iets opving, zeide hij glimlachend Interesseert gij u waarlijk daarvoor, freule en zij lachte en antwoord de, Ja. ik ben wel erg dom. maar niemand heeft ooit over zulke ciwlerwerpen met me gesproken Maar nu wil ik er graag meer van hioren Ik heb me zelve in het hoofd gezel dat »k hel begrij pen wil en het is altijd een voorrecht, zijn ge dachten met iets bezig te houden, waarvan men niet zelf het onderwerp is." Dat was een nieuwe en wonderlijke gedachte voor Sijlvia. dat legreep zij nietMeteen b'- gon de dansmuziek weer en haar cavalier boog voor haar en verdween. Silvia stond op zij van een portiére toen Ellen voorbij ging met luitenant Hallman. Met een haas »:g:0. pardon, 'n oogenblik. ging zij naar Elza. Dag, freule Rantzau Is u weer thuis gekomen? Ja, eergisteren hoe maakt u het O best Wat vindt ik het toch allerliefst van u 7< o lang bij die arme Mevc. w Vibt te zij a gebleven. Hoe maakt zij hetloch Gied. dank u antwoordde Elza, tamelijk ver- wc nderd. Maar Ellen et zich niet van haar stuk bren gen O, wat moet het vrecselijk geweest zijn voor haar Ik schaam me als ik er aan denk Ja. warlijk, freule Rntzau, dat doe ik hare vuisten. Hm, ja, wel een geschikte plaats om zooiets te zeggen op een bal terwijl haar cavalier stond te wachten. Calr Gustav keek r isnoegd v^at kon Ellen sims toch takt s jr.. Maar Ellen's pathetische grijze oogen pleitten voor haar en Elza antwoordde met een krehti- gen handdruk: Ja. ik geloof u Elza s c.ava- dc ouderen gespreken te hebben, naar huis. 't Was al over twaalven. De cotillon begon - cn Silvia had hem niet besproken. De paren gingen naar t midden van de zaal, dc seconde verliep na dc andere niet minder pijnlijk vj^or Gabrielle an voor Silvia. £et»Jgenoemde legde haar hand op Allansarm en zeide geagiteerd' Allo. je moet z'órgen dat Silvia niet blijft zit ten V Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1918 | | pagina 1