Door kil Oorlof.
van J.R.KEUSS
10e Jaargang.
Vrijdag'ó September 1919.
No. 73.
WEEKBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN.
1830 Beste zware Pruimtabak
N
VERSCHIJNT ELIEN
DINSDAG VRIJDAG
Aboan«m«aUprüa
per 3 naaeden A71.
UITGEVERt
CORN. J.vBOSKER. WIERINGEN.
ADVERTENTIEN:
van 1-5 regaisf O.ZO
Iedere regel meer0.06
Bar*** Hlppolyt*sho«l, Vieriag**
T*L latere. N<v tl.
BfWsr*** C SRkkrr Ca.
Kf*ia* S*i»-Anna - P**low«*
A|«at*ck*p A. K«*ri* St, Wferiagcrwawd
GEMENGD NIEUWS.
DE HOOP VAN EEN BELGISCHEN
O. W.-ER.
We lezen in. de Brusselschc „Derniére
Heure"
Onze O.W.ers hadden, naar men weet,
liever gehadi, dat de oorlog nog maar eau
tijdje had voortgeduurd. Maar ze hebben
dc hoop nog niet verloren, dat ze weer
een lijd zullen zien aanbreken, waarin ze
hun zaakjes kunnen hervallen.
Tot bewijs diene het volgendq in de
tram afgeluisterd gesprek tusschen twee
boeren
Als we nu eens oorlog met Holland
konden krijgen
Waarvoor 'dat
Omdat de Hollanders ons dan niet meer
hun vuile boter zouden zenden en dan zou
den wij die van ons gauw weer kunnen
verkoopen voor 30 francs per kilo.
Het is waarEn dan dat graan dal
uil Holland komt en dat wij nu minder
duur moeten verkoopen.
En zoo vervolgde ze hun gouddroomen,
de brave, hoogstaande aanbidders van de
0. W.
DE VERMOGENSAANWASBELASTING
Een plaHelandsdioktcr schrijft in het H'bl.
Ik maak me zeer ongerust over deze be
lastling „een hoon op alle denkbeelden
belasting naar draagkracht."
Ik ben een e2nvouidig dorpsmedicus, bij
na 50 jaar oud, heb mijn beste jaren gelhad!
Met Mei 1916 was mijn vermogen 100.000
Ik heb 'sedert toen een jaarlijksche vermo
gensaanwas van pl.m. 15.000. Zoodat op
1 Mei 1919 de aangifte was 145.000. I'k
zou dus moeten bcta'len 45.0G0ƒ15.000
is 30.000, hiervan 30 pioc. is lO.OOo.
Die vermogensvermeerdermg heb ik ver
kregen 1) door te werken dag en nacht als
de grootste slaaf der wereld 2) door op
mijn vervoermiddelen (ik heb paard' en
to afgeschaft) tc bezuinigen 3) door zeer
zuinig te leven, ja, door me van alle ver
maak en ontspanning lc onthouden.
Zulk een opofferend leven kan niemand
lang volhouden, zelfs ten koste van de
sterkste gezondheid, en dc grootste wils
kracht.
Ti het niet onbillijk en onrechtvaardig
dat ik van onvermegensaanwas, uil-luftend
verkregen 'docr inspannanden arbeid. 33
proc. moet afslaan Heb ik daarom drie
jaren moeten sjouwen dag en nacht in alle
weer langs 's Heeren wegen om de hulpbc
hocvenden te helpen ten koste van mijn
FEUILLETON.
2.
Zie eens Pierre, sprak een der mannen,
wal ziet die kerel er ongelukkig uit.
Erg genoeg 't is een Duitschcr hé
Ja, een bocht, maar toch een mensen
die geholpen moet worden.
Arme kerel, wat is ie cr naar aan toe.
Een sergeant richtte hel woord! tot den
gewonde, en beduidde hem, dat hij door
twee manschappen naar hot lazareth ge
leid zou worden
Een paar der hospitaal soldaten, kre
gen last om dén Duitschcr naar dl ambu
lance te brengen.
Zij richtten Frits op. staken hun armen
door dc zijnen en stapten verzichtig met
hem voort. Een half uur later werd hij
door den dokter onderzoohit en voorloopig
verbonden-
Den volgenden dag hoorde hij verschil
lende stemmen over zijn geval beraadsla
gen en werd' tot het verwijderen van een
zijner oogen overgegaan. Een der oogart
sen, meende dat het andere oog niet hope
loos vtrloren was cn dacht dat na een lan
gq rustkuur nog eenige beterschap moge
lijk zou zijn, ofschoon ook dat oog nooit
ten volle zou kunnen genezen.
Een paar weken verder werd Frits ver
der verpleegd in 'n gevangenkamp, ver
van de grenzen verwijderd.
Aan een zijner landgcnooten verzocht
hij om aan zijn vrouw te willen schrijven,
doch volstrekt niet te melden dat hij ge
lust en gezondheid, terwijl zooveel andere
gefortuneerde geleefd hebben au 'bonheur
du jour inj weelde en genot
.Mijn kinderen heb ik tot nu toe zonder
groote 'onkosten kunnen opvoeden de
oudste gaat dit jaar naar de hooge school
de anderen zullen weldra volgen. De
groctere uitgaven komen dus rog.
Daarbij gevoel ik me zelf ziekelijk, nage
noog versleten, ik kan nu die uitgestrekte
vermoeiende landspractsjk niet meer af
doen zonder groote onkosten voor ver
voermiddelen.
EEN INVAL.
De Belgische annexionsten sturen aan
op een in/val in Hollandsch-Limburg en
Ze euwsch-Vlaand er en
De (Brusselsdhe) Standaard schrijit op
ernstige gegevens te kunnen verklaren,
dat de Belgische annexionisten nog steeds
zoekende zijn een gewapend conflict tus
schen België en Holland te doen uitbreken:
„Hun hartewensch is dat het Belgische
leger onverhoeds een inval zou doen in
Neder! andsch Limburg en in Zeeuwsch-
Vlaanderen om, naar het voorbeeld der
Roemeenen de verbonden mogendheden
voor een voltrokken feit tc stellen. Er wor
den met dit doel heel duidelijke pogingen
tot opwinlding van onze soldaten gedaan."
DE ZORG VOOR HET HORLOGE.
Iemand, die horloges repareert zegt
„Maak het nooit tot een gewoone bij
het opwinden vani het horloge den knop
vast tc houden en het horloge te draaien,
maar houdt het1 horloge vast en dtaai aan
den knop. MaaJk het tot een gewoonte,
iederen d.ag uw horloges zooveel mogelijk
op denzelfden tijd op te winden. Het is
slecht voor uw oorwerk, tc dikwijls opge
wonden te worden of geheel af te loopen.
Hang 's nachts uw horloge op, of, als ge
het neer wilt loggen, doe het dan op een
zacht voorwerp. Leg het vooral niet op
een te warme of te koude plaats., op dat
dc veer niet te veel aan temperateursver-
andering is blootgesteld.
Dames moeten het horloge nooit los in
den rok diragen. Hebt ge geen koordje of
ketting, waarmee gij het bevestigen kunt.
steek het dan stevig vast. De lederen arm
band met het horloge erin, is slecht voor
het horloge het komt zoo licht in botsing
met de voorwerpan, die ge aanraak'.
Laat uw horloge eens per jaar nazien en
reguleeren. Behandel het overigens zorg
vuldig en gedurende geslachten ral het
trouwe diensten bewijzen.
heel blind was. Hoogstens mocht worden
slag te veel gilleden had om voorloopig zelf
te kunnen schrijven- De oorlog duurde
voort en nam steeds grooter afmetingen
aan. De arme landweerman bleef nog heel
lang onder behandeling van den oogarts,
maar genas niet van zijn blindheid.
Allengs bleek het duidlelijktr, dat de ver
wachtingen van den overigens zoo k.un'di-
gen oogarts op niets uitliepen. Hilda, Frits
vrouw, was zeer geschokt bij het ontvan
gen der droeve tijding, dat haar mani tot de
krijgsgevangenen der Fransohen behoorde.
Toch vond zij het, bij nader inzien, nog
maar gelukkig, dlat hij niet dag aan dag
meer aan het moorend vuur en andere
soortgelijke gevaren was blootgesteld.
Wel maakte zij zich bezorgd over Frits
gesteldheid, omdat zij nooit eenïg bericht
van hem ontving, dat met eigen hand ge
schreven was.
't Heete maar steeds, dat het gezichts
vermogen een zoodanige verzwakking had
ondergaan, dat eenige inspanning er van
niet raadzaam werd geacht.
Eerst heel lang, nadat Frits tot de ge
vangenen behoorde en velerlei operaties
aan het zieke oog 'had ondergaan, gingen
de doktoren over lot het verwijderen van
het tweede oog. Dc blinde werd aangezegd
dat hij na het beëindigen van den oorlog
tot dc eersten zou belvooren, die naar hun
vaderland zouden mogen terug'keeren.
't Was reeds weer een paar weken ge
leden, sinds eenig bericht van Frits Wald-
UIT NOORDS CHARWOUDE.
De gemoederen zijn hier reeds eenige
diagen m opstand! omd'at er bij dc distribu
tie iets niet in orde blijkt te zijn.
Men spreekt zelfs over een tekort van
18000, wat de directeur van dat bedrijf
moet hebben verduisterd.
LORRE VOOR DEN RECHTER.
Een Parijsch blad geeft een verhaal
weer, dat het als waar gebeurd opgetee-
ikend heeft uit dan mond van iemand, die
•t^dens den oorlog te Luik woonde.
Is die stad leefde tijdens den oorlog een
oude dame. die in het bezit was van een
papegaai. Zij was aan den spraakzamen vo
igel zeer gehecht en men kan dus haar ont
izetting voorstellen, toen op zekeren dag
iDuitsche politie-beambten haar huis binnen
drongen en den papegaai in naam der wet
arresteerden, met kooi en al. Op haar vra
gen kreeg de verschrikte eigenares slechts
het barsche antwoord, dat de vogel,Dood
aan dc Boches geroepen had.
Wat zei ook zeide en hoe zij ook proles
Iteend'e, diat het beest geheel onschuldsg was
het gaf niets dc verdachte werdi meege
nomen en op het bureau van den Komman
idantur in observatie genomen. Het eenige,
.wat de ontroostbare oude dame gedaan
kon krijgen, was, dat zij haar lieveling nu
•an dan een klontje suiker of een blaadje
;sla mocht brengen, en dan nog wel alleen
onder toezicht van een Duitsch onderoffi'
cier. zooals dat nu eenmaal de gewoonte
is bij een onderhoud tusschen gevangenen
en hun familieleden.
Het, proces tegen den papegaai werd door
den oorlogsrechter geheel volgens den re
gel gevoerd. Als hoofdargument voor de
onschuiftf van den „beklaagde" voerde de
.oude dame aan dat hij de letter „b" niet
kon uitspreken. Als dït waar was. dan ver
viel <Je aanklacht, want Het woord Boche
begint met een b. Een onderzoek werd
dus ingesteld, dat een maan'd duurde en
waarbij Lorre dag en nacht geen minuut
ia'leen gelaten werd, om vooral het oogen
blik niet te verzuimen, waarop een nood
lottige „b" aan zijn snavel zou ontsnappan.
heim door zijn familie ontvangen was.
,Weer had een makker geschreven, 't Be-
luidlde dat eindelijk, na maandenlange on
derhandelingen, de vrede gesloten was.
Voor de blinldle was het maar gelukkig,
dat hij niet wist welke toestand er in zijn
ongelukkig vaderland heerschten.. Hij had
wel vernomen dat zijn keizer en ook de
kroonprins waren uitgeweken naar een on
zijdig land, maar dat er onder het Durtsche
volk zooveel gebrek werd geleden, voor
hem verborgen gehouden. Ieder behandel
de 'hem vol medelijden en dacht dan de
man, heeft reeds leed genoeg te dragen.
Op zekeren morgen hield Hilda zich weer
bezig met het verzorgen van haar oudste
dochter, die nu reeds achttien jaar was.
Het meisje, vroeger flink en blozend, was
tengevolge der ondervoeding, heel wat
verzwakt. Ze was een schim geworden van
wat zij was geweest en hoestte nu en dan
onrust bal end.
Moeder Hilda had den gemaiekelijken
stoel, die de dokter haar had geleend, na
bij het raam geschoven, waar de zon haar
vriendelijke stralen naar binnen zond. De
moeder gcleididc haar dochter naar de zit
plaats en zeiop den haar eigen Iicvan
toon Kem nu maar eens hier zitten, mijn
kind. 't Is hier lekker in het zonnetje.
Hoestend nam Het meisje plaats, blikte
dan tot die moeder op, poogde te glimla
chen en voegde haar dan toe Dankje moe
der
En vertel me nu eens Hoe je je voelt
vandaag.
Moe. aldoor moe. Een hoestbui volgde
op de korte inspanning.
Als we je maar wal beter konden voe-
Tt.en dit echter ondanks alle waakzaam
heid nooit geconstateerd kon worden, werd
de verdachte eindelijk, na een lange maand
„wegens gebrek aan bewijs" vrijgesproken.
Tot zoover het verhaal van den inwoner
van Luik. Wanneer het misschien niet
waar is, dan H het toch wel aardig gevon
den f
TABAK-POLONAISES.
Een van de merkwaardigste Parijsehe
straattoonceltjcs wordt op het oogenblik
gevormd door dc distributie van tabak.
Wanneer het een bekende zaak in de licht
stad betreft, één die bekend was door de
prima tabak, welke men er vroeger kreeg,
dan gaat de toevloed van menschen haast
de verbeelding te boven.
's Morgens vijf minuten voor acht. De
winkelbedienden komen, voorafgegaan
door twee agenten, die hen helpen om door
de wachtende menigte heen naar het i
gazijn te komen. Een algemeen ongedulid
dan opeens.
Eén voor één, gelast de hoofdagent,
terwijl de agenten dc meet heet gebaker»
dén op hum plaats houden.
Ieder treedt met ernst op het gelaat bin
n-an en komt den winkel uK met een glim
lach eneen pakje tabak.
Er zijn veel vrouwen, sommigen komen
in de plaats van haar man, die reeds naar
de werkplaats of net bureau is, anderen
vrouwen op jaren komen hun snuifje
halen en er zijn er ook, die wanneer ze
een pakje tabak of sigaretten hebben ge
kregen, vlug weer achter in de rij gaan
staan, om te trachten nog een kansje te
krijgen.
De tientallen en tientallen klanten vol
gen elkaar op dat duurt twee uur
cn er zijn dan heel wat gelukkige menschen
VROUWELIJKE BARBIERS.
De vrouwelijke barbier, die in Engeland
gedurende d2n oorlog de gelegenheid ge
kregen heeft om haar bekwaamdheid op
'dit gebied te toonen, gaat ook thans te
Londen door mei de uitoefening van dit
vak. Vrouwelijke bedienden zijn m grooten
bericht, dat zijn gezichtsvermogen in. den
den, Elza, dan zou het wel gauw wee wat
beter gaan, hé
Misschien wel, moeder. Na een poosje
vroeg ze 't Is immers nu toch heusch
vrede
Gelukkig ja. Eindelijk is 't vrede gewor
den, lief kind, maar wij merken er andcr«s
pog zoo bitter weinig van.
En zou vader nu nog niet naar huis mo
gen 'komen
Het is zeer onredelijk de ongcVukkigén
zoo lang gevangen te houden.
Ze hebben zeker nog niet genoeg gele -
den. Maar ik heb hooren zeggen, dal er
kans bestaat, dat de eerste krijgsgevange
nen spoedig zullen worden losgelaten. Mb
schicn komen cr deze week nog wel hier
pan. t_
fl« verlang toch zoo naar vader.
En ik dan, Elza Je kunt 't je haast niet
voorstellen, hé. dat ie al langer dan vier
jaren weg is. Wat zal ie veranderd zijn.
En wat zal vader ook sterk naar ons
veriangen.
Dat doel ie zeker,, en niet 't minst naar
Lh'sjc. Hij was altoos zoo gek op haar.
Toen vader ons verlaten moest, telde ze
no*$ maar pas zes jaar.
't Kind zal zich weinig meer van hem
herinneren.
Toch verlangt zij niet minder sterk naar
zijn terugkomst dan wij.
'ifc Is toch zoo'n engel van een kind, be
tuigde Hilda vol moederlijken trots, cn liet
cr dan op volgen wat misten wij haar
toen zij naar Holland wps gegaan.
Ik was tenminste wat blij haar hier te
rug ie zien. Wat zag ze bleek en wat was
(getale werkzaam in Londenschc zalen cn
in, sommige salons geschiedt de bcdianiag
geheel en al door dames.
In een kapperssalon in het West f'n-J
zijn achfc vrouwelijke bedienden. „Als de
vrouwen eens wisten, wat een aardig w. tl.
het is", zei dc eigenares, zouden cr vee!
meer als barbier werkzaam zijn. Het werk
is Jicht, zindelijk en interressar,'.. Natuur I
manicuren we ook, en doen ook lui dat"
kappen en andere onderdeden van 'iel
va!k."
EEN PRINS SOCIALISTISCH KAMER-
CANDIDAAT.
De „Lokal Anzeiger" meldt Dc Roe-
meensche kroonprins, die indertijd d"<>r
een burgerlijk huwelijk van zich deed spre
ken. heeft zich door dc socialisten can-
didaat laten stellen voor dc in Octobre
plaats vindende verkiezingen voor hè'. par
lement. De kroonprins maakt thans een
reis naar het Russbch-Rocmccn>cl-.e fron'.
om daar anti-monarchistische redevoerin
gen te houden.
TREINDIEFSTAL.
Tc Oldcnzaa! zijn een machinist en n
rangeerder betrapt op hel stelen van Ko
per uit een wagon, «taande op liet station
semplacement aldaar. Nadat beiden had
den bekend, zijn ze uit dc voorloopt
hechtenis ontslagen. Ze hebben echter p
staanden voet hun ontslag van dc Spoor
wegmaatschappij ontvangen. De runp
der had een diensttijd- van 26 jaar
DE OUDSTE MAN.
Dc Ncw-York „Sun" roe'dt dal d "•■!-
stc man in de wereld, Jonh Shell, deze
week 131 jaar oud wordt. Zijn dochter i>
97.
ONEERVOLLE BEGRAFENIS
De Hecrlenschc bevolking, dc bes
dus van dc LimburgSchc mijnstreek. lu-.!t
op Koninginnefeest mr. Van Groenend
den Limburgschen afgevaardigde naar
Tweede Kamer, begraven. Dat ging op de
imanier als bij een ouden havervr
een historbchc rcch*splcg;ng burian de
Stelde rechtsmacht orn.
De heer Van Grocncndacl, die van zijn
..begrafenis" per teleggriaf op dc hong'c
werd gesteld, kan. zich die volksuitspraak
aantrekken of niet. Maar hij slaat lc prr»rk
als landverrader. Dc Katholieke Pailij
heeft hem verloochend en het Limburgss he
volk werpt hem uit-
In België heeft men aangedrongen op
ze mager, toen zij ons verliet en hoe b
zend cn welgedaan kwam zij terug J:
de goede Hollanders hebben onze DuiIm li
kmcDcntjes wel liefdevol verzorgd. Ik z:
cr hen altoos dankbaar voor zijn.
Jammer, dat 't kind nu weer -niet ons g
brek zal moeten lijden.
Ja. Elza. alle dagen aardappclcnsoep i
een weinig genietbarjn kost.
Vooral dan als er nooit iets van vel
vleesch in komt.
't Gesprek tusschen moeder cn docht-,
werd onderbroken, door het binnenkomer
van buurvrouw Mcta. Deze goedhartig
vrouw, deelde met groote belang*tel.mg
lief en leed van hare buren. Nu w eer 1.
zc met een glas melk aandragen cn bo
deze goede gave den zieke, met dc woor
den: Ziezoo, mijn kind. ik kom je nn
weer een glas geitenmelk brengen.
Och. wat i® u toch zorgzaam voor nu
zei Elza. het glas aannemende.
Ik hoop dal vrij 't je nog eer:
mogen. Mcta 'iel Hilda cr op volgen
Och. kom. praat nu niet van vergt'
Als wij mekaar niet 'n handje hu-lpcri v.
zou 't dan doen? Dan zich tot F'/,.
tende. drong zij aan Toe, drink duidcl
uKze is nog 'n beetje warm.
Wat heeft die ellendige oorVg al «-
jammer over de wereld uitgestort, v<
zuchtte Hilda.
Dat voelen wc allemaal nog ieder «ogen
blik, buurvrouw, bevestigde Mcta.
Met e2n dank u vriendelijk, buurvrou"
dat heeft heerlijk gesmaakt! reikte L'z
het geledigde glas weer over.
Wordt vervolgd.
