S. GOLTOF
J.
B. KEÜSS
Tü
13 1
i K
13e Jaargang.
Vrijdag 26 Mei 1922.
No. 42.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
Kanaalweg 141-142 Den leider
Mantels
Mantel Cosluums
HSID1B0QS.
WIERINGER COURANT
UITGEVER:
CO»N. J. BOSKER. WIERINGEN
ADVERTENTïEN
Van i5 regelt 0.5e,
Iedere regel toeer 0,10
7iicciumt ilim
iinibai «1 riuiai
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden f 0
BUREAU:
Hippotytushoef Wi er ts gen.
TEL. INTERCOWM. No. 19.
Laai nu tij-
idigüwCos-
tuums
aanmeten
op eigen
ateliers,
aanmeten en
ua 4 dagen
pasklaar
Xa 6 dagen
gereed.
GEMENGD NIEUWS.
MELKOORLOG TE ZAANDAM.
Vele veehouders te Wijde Wormer leve wiens 'kantoor di
proefrit heeft gemaakt van Limburg naar
Scheveningen stond gisteravond omstreeks
half acht in brand en is ten deele uitge
brand. De (brandweer bluschte het vuur
met twee stralen op de waterleiding. De
oorzaak van het ongeval schijnt hierin te
zijn gelegen, dat hij het aanzetten van den
motor de vlam in de carburateur terugge
slagen is.
INVOERING TABAKSWET.
De minister van Financiën brengt ter
kennis van belanghebbenden
a. dat ieder, die op 1 Juni a.s., voor zich
zelf of voor een ander, elders dan in en
trepot, ruwe tabak in zijn bezit heeft, of
na 1 Juni a.s. ruwe tabalk, die vóór genoem
den datum hier te lande is verzonden, ir
zijn bezit verkrijgt en niet de aanvraag voor
eene bedrijfsvergunning als handelaar in
ruwe tabak of als fabrikant beeft ingediend,
daarvan uiterlijk op den eerstvolgenderi
werkdag schriftelijk aangifte heeft te doen
bij den ontvanger der accijnzen, onder
tabak in voorraad was of
Gen
waarborg
voor de
kwaliteit.
ren hun melk aan de fabriek ,,Zaanlandia"
te Zaandam. De vorige week is echter een
conflict over dan prijs gerezen. De Wor-
mer-boeren ontvingen 6 cent en de veehou
ders te Zaandam kregen van dezelfde fa
briek 9 cent per liter. Na eenige bespreking
'konden de boeren te Wijde Wormer 7
cent per liter ontvangen, doch zij verlang
den 8 cent. Daar deze cisch niet aan de
fabriek werd ingewilligd zijn eenige vee
houders te W. Maandag begonnen om zelf
de melk te Zaandam uit te ventan. Zij ver
koopen daar nu de melk langs de huizen
voor 8 cent per liter, terwijl de slijters te
Zaandam voor 13 cent venten. Nu enkele
veehouders met hun melk op straat zijn
gekomen, wil ,,ZanIandia" geen melk ineer
uil Wijde Wormer hebben, zoodat nu wel
veel meer boeren te Zaandam hun melk
zullen gaan uitventen.
Dus melkoorlog.
ZOMERDRUKTE.
Met één slag heeft Zandvoort zich in
het zomerteeken geplaatst. De dag van
Zondag was een onafgebroken komen van
bezoekers. Trams en treinen waren stamp
vol. Op het strand heerschte dian ook een
gezellige zomerdruikte, nog verhoogd door
de onverwachte zeldzaamheid van den zo-
tmerschen dag.
MOTORTRAM VERBRAND.
De motortramwagan, die kortelings een
No. 12.
Goeden morgen, tante Wilkens, zeide
de Heideroos, met een stralend gezicht.
Ik heb een onvergetelijke zonde begaan, ik
heb me verslapen. Ik had om vijf uur op
moeten zijn. Ik moet gauw onderzoeken,
wat ze uitgevoerd hebben.
Kind, kind, zoo iets gaat boven mijn be
grip. Iedere andere vrouw zou na zulk een
schrik als u gisteren gehad hebt een week
in hed zijn gebleven.
Rose lachte hartelijk en antwooidae
Maar ik heb mij in het geheel niet be
zeerd. Waarom zou ik dan tc bed blijven.
De zenuwen, de zenuwen, kindlief. Vrou
wenzenuwen kunnen weinig verdragen. Ben
je niet een beetje beverig
Volstrekt niet. Ik heb sterke zenuwen.
Ik ben geen seconde zenuwachtig, toen dat
dier met mij voortholde en toch wist ik,
dat mijn laatste uur geslagen was, toen ik
den trein zag aankomen. Opeens nam de
zaak een andere wending. Ik hoorde hem
roepen Neem uw voet uit den beugel, laat
hem gaan. Het is onze eenige kans. Ik kan
hem niet tot staan brengen. Ik begreep on
middellijk zijn bedoeling, haalde mijn voet
uit den stijgbeugel nam mijn japon bij el-
ka jr en liet de teugels los. En hij lichte mij
uit i'.-cn zadel, 't Was een nobele daad. En
wat dunkt u, dat hij zeide, dat, zonder zijn
hulp, ik daar naast mijn paard zou liggen
Hij zeide, wij zouden beiden daar liggen.
Ja dat is edel:
ingeslagen is
b. dat ieder, die elders dan in entrepot
of in een pand, waarin het bedrijf van fa
brikant wordt uitgeoefend, op 1 Juni a.s.
voor zich of voor een ander, tot verbruik
bereide tabak ten verkoop in voorraad
heeft of na 1 Juli a.s. tot verbruik bereide
tabak, die vóór genoemden datum hier te
lanie is verzonden, ten verkoop ontvangt,
daarvan uiterlijk op den eerstvolgenden
werkdag schriftelijk aangifte heeft te doen
bij c<en ontvanver der accijnzen, onder
wiens kantoor de tabalk in voorraad is of
ingeslagen wordt.
Voor de aangifte van de tot verbruik
bereide tabak zijn ten kantore van de ont
vangers der accijnzen aangiften kosteloos
verkrijgbaar.
Hij, die volgens de wet tot aangifte ge
houden, zijne verplichting niet of niet vol
ledig nakomt, of eene onjuiste opgaaf
doet, wordt gestraft met gelbdoete van ten
minste honderd en ten hoogste duizend
gulden.
Inlichtingen betreffende de hierbedoelde
aangiften worden door de ontvangers der
accijnzen verstrekt. St.-Crt.
PROF. OTTO OTTO.
Het R. N. schrijft
Kan het zoo doorgaan Avond in, avond
uit, zelfs al wordt alles zoo gehoorzaam
heid-afdwingend gearrangeerd als gisteren?
Wij gelooven van niet, om verschillende
redenen, gezwegen nog van de hitte die
èn het meeleven èn het uitvoeren der ex-
perimantalies tot een afmattend zweetwerk
verlaagden. Neen, verlangend begint ieder
overtuigd toeschouwer te worden, wanneer
nu toch Otto Otto eindelijk zal kunnen aan
kondigen louter en alleen voor de man
nen van wetenschap zal er dan-en-dan een
avond zijn en ik raap den handschoen op,
dien zij neerwierpen, en zij den mijne."
Hoe eerder, des te beter. Dit ijzer moet
gesmeed worden nu het nog gloeiend is. Er
zal minder applaus zijn, want een gezel
schap van geneesheeren bewaart waar-
;chijnlijk een zekere aparte deftigheid, maar
roor een Otto Otto zal er ongetwijfeld veel
neer voldoening in liggen als hij zijn pleit
wint in een moeilijker krijt. Een stille kro
ning van zijn werk,, zijn inzichten en zijn
praesteties hoeveel vrijer zal hij daar
staan, als hij zeggen kan ,,Nu ik de koele
critische wetenschap om mij verzameld zie,
kan i'k verzekeren, dat geen mensch geluk
kiger is dan ik, want ditmaal is de trom
der reclame niet geroerd."
Laat ons dus hopen, dat het dien koers
neemt. Rotterdam is vaker over vooroor-
deelen heengestapt.
En dan nog iets zelfs de artsen, die
zich verplicht achtten Otto Otto's werk
moeten veroordeelen, zullen goed doen
zich te gaan docunrenteeren waarom."
Latent beide partijen zich eerlijk toerus
ten en eerlijk strijden, want per slot van
rekening gaat het om de lijdende mensch-
heid.
Al zijn het maar tien op de zestig dui
Hij zei, dat hij voor iedere vrouw hetzelf
de gedaan zou hebben.
Mevrouw Wilkens zag hare pleegdochter
terzijde aan en. knikte vergenoegd,
Hary Dale verscheen volgens belofte
en werd door Rose an mevrouw Wilkens
zoo hartelijk ontvangen, dat hij zich dade
lijk thuis gevoelde.
Hij praatte een uur lang, en mevrouw
Wilkens maakte toen bij zichzelve de
merking, dat hij blijkbaar zeer met Rose
ingenomen was.
Wil u de stallen eens zien vroeg Rose.
Ja heel graag. Ik houd veel van paar
den. Het zijn de eenige wezens, die de moei
te waard zijn dat men er voor leeft.
Dat ben ik niet met u eens. Er zijn nog
meer wezens op aarde, die dat waard zijn.
men moet ze slechts weten te vindeai.
Zeker dat geloof ik graag. Maar lof nu
toe heb ik ze niet gevonden..
Hoe kan je zulke dwaasheden zeggen,
Rose, zeide mevrouw Wilkens bestraffend.
Je denkt te veel aan je paarden en honden,
Dat is niet zooals het behoort. Het past
niet voor een- vrouw.
Beknor haar niet, mevrouw Wilkens* zei
de Harry. De juffrouw kon hare genegen
heid aan veel onwaardiger wezens schen
ken.
Ziet, u mijnheer Dale is het in den gronï
van mijn hart met me eens. Kom laat ons
gaan. Tegen den lunch zijn wij weer terug.
Wat is ze toch vreemd, zuchtte me
vrouw Wilkens, toen Rose en Harry weg
waren, en ze nog eens nakijkende vo<egd>
ze er bijeen mooi paar.
Wat een mooie bezitting, zeide Haxry-
Bij mij op Oakover voelt men zichi zoo ver
laten. Ziet u ik ben een ongelukkig jongge-
zend, dan nog gaat geen schreefje af van
de dure verplichting, die de officieele we
tenschap en Otto Otto's persoonlijke ten
ipzichte van ellkaar en van zichzelf hebben.
Geen publiek zal daar meer van over
tuigd zijn geraakt, dan dat van gister-a
vond, want alles werkte mede. De nooddeu
ren stonden alle open en een milde lentc-
avondlucht werd binnengelaten. Op het po
dium was een dam van tafeltjes opgewor
pen. Otto Otto kon zich ongedwongen be
wegen.
Hij hield maar een korte inleiding. Lang
was onnoodig.
Wederom legde hij er dem nadruk op, dat
hij zijn werk missionair opvat (vandaar on
ze woorden hierboven), en dat hij nog eer,
noch sympathie, doch objectiviteit verlangt.
Daarom geve men aandacht er aan, hoe
hij zijn gedachten concentreert evenals zijn
wil, en hoe die beiden bestuurd worden
door intuitie. ,,Ja maar," zal elke albedil
hem tegenwerpen, hebben uwe genezingen
waarde voorgoed ,,Ik kan u al namen
noemen", vervolgde Otto Otto, en- hij las
uit enkele brieven voor, o.a. een van den
directeur van de Maastrichlsche Incasso-
banK, die 14 lange jaren een ooglidverlam
ming had.
En dat alles", zeide Otto Otto, ,,hoewel
ik niet uit een doktorenfabriek kom. Wel
heb ik juist door het laatste met veel tegen
erking te kampen, maar ik zal volhouden.
(Applaus.)
Toen brak hij den- ring van wachtend lij
den dat stil legen- den wand zat op het
podium, en kon achtereenvolgens een ver
lamd vrouwtje door de zaal rondsturen, een
andere de beschikking hergeven over haar
en en weer een andere bevrijden van
de kwellingen die zij had na een bedlege
righeid van 11 jaar.
Een ervan was door baar arts ,,opgegG-
van,"
Telkens kwam de zaal tot stilte, telkens
zag^n een twee duizend oogen gesipannen
toe (op zichzelf al een massa wil die mee
werkte telkens weer de onbegrijpelijke
en hevige wilswerking tusschen hem en de
naar-genezing-dorstige, de schok, van het
loslaten-, de eerste bewegingen en het op-
ratelende applaus. In die stille ooganbfik-
ken zaten dames zenuwachtig op haar zak
doekje te bijten, en tuurden anderen ver
wrongen toe.
En terwijl nieuwe patiënten zich willig
overgaven in Otto Otto's dwang, zaten de
reeds behandelde, weg in eigen geluksge
zei, en niemand bekommerd zich in mijne
eenzaamheid om mij.
Nu, zoo heel ongelukkig ziet u er niet
uit, zeide Rose lachend.
Ongelukkig ben ik niet, hernam hij,
slechts eenzaam. Ik heb geen mevrouw Wil
kens om mij gezelschap te houden-.
Eenige oogenblikken later ontmoeten ze
Tim Slack, die hen begeleide naar den stal
van Blitz.
Is het geen prachtig dier vroeg Rose.
die zag dat haar bezoeker opgetogen van
bewondering was. Het is mijn lievelings
paard.
Ik kan niets anders zeggen, dan dat hij
dat volmaakt waardig is, antwoordde Har
ry. Hebt u het reeds lang
Rose vertelde hem nu, hoe zij in het be
zit van Blitz gekomen was, an Tim voegde
er oij
't Is de beste springer die bestaat mijn
heer Dale.
Dan zal Blitz nog wel eens een overwin
ning op een grooten wedren behalen, -meen
de Harry.
Zeker. En wanneer hij mee loopt, kunt
u gerust een flink-en som op hem zetten,
zeide Tim.
Daaraan twijfel ik niet.
Toan de lunch gebruikt was, zette Har
ry Dale en Rose zich onder de ruime veran
da, en Harry rookte op verzoek zijner gast
vrouw een sigaar. Hij had zich sinds langen
tijd niet zoo -behagelijk gevoeld. Nadat zij
«ver verschillende zaken' gesproken had'
dan -vroeg Rose
Hoe bevalt u Tim
Ik heb den indruk gekregen, dat hij een
eerlijk man is, luide het antwoord
Eerlijk, maar ook ongelukkig is hij,
voel, verwonderd hun tol het leven herroe
pen ledematen nog eens te probeeran,
,of het wel heusch waar was."
Een oud-gediende ging nog verder hij
legde vroolijke -bezoeken af, salueerde te
gen het publiek, ging een pas ganezene op-
:hten bij de treden- van 't podium en
bracht haar met een, voor zijn doen, galan-
buiging naar haar plaats terug, en brak
toen zijn stok in stukken 10 jaar lang had
hij niet geloopen en 4 jaar met zijn eene
been in gips gelegen-en nu kon hij zelfs
:er potsierlijk doen.
En als de tolk nieuwe patiënten inleidt
bij de tjokvolle warm-bclangslellande
zaal zit een ander vrouwtje, haar hoedje
maar op-en-af te zeüer. hoe eenvoudig cn
toch ook hoe verlammend had /.ij jarenlang
geleden. Ja het niet meer kunnen opzet
ten van haar hoedje een romannetje van
'n teere volksvrouwtjestragiek.
Maar daarna golfde aller aandacht over
naar een man van 77 jaar, die op handen
voeten gekropen had, zoolang hij al grijs
was. Met een pittig gebaar deed Otto Otto
hem zelfs 't pidium op en af gaan en een
oogenbli'k later bracht hij een paar stotte
raars tot normaal spreken.
Voor hetpubliek wel dankbare objecten
ditmaal.
Voor hem zelf waarschijnlijk niet. Vergis
sen wij ons niet, dan haakt hij ernaar in
een wetenschappelijk milieu meer kanten
van zijn kunnen te openbaren en te laten
toetsen. Met spanning wachten wij, of het
zoover komt.
EEN VAN DEN OUDEN STEMPEL.
Dezer dagen keerde in blakenden wel
stand te Bergen op Zoom terug de heer
Scheffela-ar, oud-aannemer, die verleden
najaar op ruim 80-jarigen leeftijd een reis
naar Oosl-lndie ondernam, om daar zijn
kinderen te bezoeken.
MEDCEVERPLAAG.
Het dorpje Boekei (N.-Br.) dat, zooals
gemeld werd, onlangs te strijden had tegen
een muizenplaag, ludt thans weer onder
een meikeverplaag, meldt de ,Msb." Men
vreest, dat alle boomen binnen 14 dagen
kaal gevreten zullen zijn.
WEET GE....
Weet ge
dat ge porselein en aardewerk kunt reini
gen- met verdund zoutzuur.
zeide Rose. Een schurk heeft hem ten gron
de gericht.
Rose vertelde hem nu Tim's geschiede
nis, zooals zij die door hem zeiven had hoo
ren vertellen.
Wat een schurk moet dat geweest zijn,
die Tim op zulk een wijze van zijn brood
beroofde. Wil u mij niet zeggen hoe hij
heet.
Ik weet niet, of ik daartoe wel het recht
heb.
Ik verkeer veel in de sportwereld zeide
Harry, en ik zou graag willen weten, wie
die man is. Wanneer hij nog aan ffe races
deelneemt, zal ik zorgen uit zijn buurt
-blijven of hem aan de kaak te stellen.
Neen, neen, dat moet gij niet doen, viei
ze hem in dc rede. Hij is een gevaarlijk
mensch.
Hij voelde zich zeer gevleid door de be
langstelling, die ze in zijn lot toonde.
Ik verzeker u, dat ik niet onvoorzichtig
handelen zal, antwoordde hij. U kunt het
volste vertrouwen stellen. Noem mij den
naam.
Rob Pikket, antwoordde zij.
Groot was bare verbazing over den in-
durk, welke die naam op Harry Dale
maakte.
Hij sprong van zijn stoel en wierp zijn
half gerookte sigaar in den tuin.
Kent u hem ?vroeg ze.
Of ik hem ken, riep Harry heftig uit. Ik
ken hem en weet nu maar al te goed, dat
hij een schurk is, Hij vertelde me, dat hij
door een gewetenloze jockey duizenden
verloren had. Ik zal hem afranselen, ik
zal.-ik zal
Dat zult u niet sprak Rose gebiedend. U
zult niet met dien man twist zoeken.
Jou uojaq- --si (tq --jebiu -.iebjy
ziedende van toorn.
't Doel er niet toe, wat hij is. Laat Rob
Pikket aan mij over. Ik heb het recht hem
te straffen, u niet.
Wat uvroeg Harry ten voppunt van
verbazing. U kent dian man niet.
Ja, helaas.
Hij begreep haar niet. Hij kon niet ge
looven wat ze zeide.
Ik geloof dat u mij niet begrijpt, sprak
Rose met trotsheid. En ik kan u thans niet
duidelijk ma-ken, waaro-m ik Rob Pikket
straffen' mag.
Neem mij niet kwalijk, sprak hij. Ik was
driftig. Ik wist niet wat ik zeide, U hadt
natuurlijk gewichtige gronden voor uwe
woorden.
Ja, die heb ik, antwoordde ze. Laat dus
Rob Pikket aan mij over. Hij zal zijn straf
niet ontgaan.
Maar ik kan niet meer in zijn gezelschap
verkceren, zeide Harry. Ik kan hem nooit
-meer de hand reiken.
Zij begreep pat en achtte hem te hooger.
Neen, de hand kunt ge hem niet meer
reiken. En wanneer hij u de reden van uw
gedrag vraagt, kunt ge hem zeggen, dat u
de Heideroos gesproken, en van haar de
ware geschiedenis van Tim Slck gehoord
hebt. Dan zal hij u niets meer vragen.
Zou het niet gevaarlijk zijn uw naam te
noemen vroeg hij ernstig. U zeide, dat hij
een gevaarlijk mensch is, niet waar
Ik iben niet bang, antwoordde zij, Rob
Pikket is zeer slecht, maar ik geloof niet
dat hij eene vrouw iets zal durven doan.
Ze wist niet, hoe diep Rob Pikket nog
zinken zou neen reeds gezonken was.
Wordt vervolgd.