S. GOLTOF J. B. KEÜSS Tü 13 1 i K 13e Jaargang. Vrijdag 26 Mei 1922. No. 42. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN Kanaalweg 141-142 Den leider Mantels Mantel Cosluums HSID1B0QS. WIERINGER COURANT UITGEVER: CO»N. J. BOSKER. WIERINGEN ADVERTENTïEN Van i5 regelt 0.5e, Iedere regel toeer 0,10 7iicciumt ilim iinibai «1 riuiai ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden f 0 BUREAU: Hippotytushoef Wi er ts gen. TEL. INTERCOWM. No. 19. Laai nu tij- idigüwCos- tuums aanmeten op eigen ateliers, aanmeten en ua 4 dagen pasklaar Xa 6 dagen gereed. GEMENGD NIEUWS. MELKOORLOG TE ZAANDAM. Vele veehouders te Wijde Wormer leve wiens 'kantoor di proefrit heeft gemaakt van Limburg naar Scheveningen stond gisteravond omstreeks half acht in brand en is ten deele uitge brand. De (brandweer bluschte het vuur met twee stralen op de waterleiding. De oorzaak van het ongeval schijnt hierin te zijn gelegen, dat hij het aanzetten van den motor de vlam in de carburateur terugge slagen is. INVOERING TABAKSWET. De minister van Financiën brengt ter kennis van belanghebbenden a. dat ieder, die op 1 Juni a.s., voor zich zelf of voor een ander, elders dan in en trepot, ruwe tabak in zijn bezit heeft, of na 1 Juni a.s. ruwe tabalk, die vóór genoem den datum hier te lande is verzonden, ir zijn bezit verkrijgt en niet de aanvraag voor eene bedrijfsvergunning als handelaar in ruwe tabak of als fabrikant beeft ingediend, daarvan uiterlijk op den eerstvolgenderi werkdag schriftelijk aangifte heeft te doen bij den ontvanger der accijnzen, onder tabak in voorraad was of Gen waarborg voor de kwaliteit. ren hun melk aan de fabriek ,,Zaanlandia" te Zaandam. De vorige week is echter een conflict over dan prijs gerezen. De Wor- mer-boeren ontvingen 6 cent en de veehou ders te Zaandam kregen van dezelfde fa briek 9 cent per liter. Na eenige bespreking 'konden de boeren te Wijde Wormer 7 cent per liter ontvangen, doch zij verlang den 8 cent. Daar deze cisch niet aan de fabriek werd ingewilligd zijn eenige vee houders te W. Maandag begonnen om zelf de melk te Zaandam uit te ventan. Zij ver koopen daar nu de melk langs de huizen voor 8 cent per liter, terwijl de slijters te Zaandam voor 13 cent venten. Nu enkele veehouders met hun melk op straat zijn gekomen, wil ,,ZanIandia" geen melk ineer uil Wijde Wormer hebben, zoodat nu wel veel meer boeren te Zaandam hun melk zullen gaan uitventen. Dus melkoorlog. ZOMERDRUKTE. Met één slag heeft Zandvoort zich in het zomerteeken geplaatst. De dag van Zondag was een onafgebroken komen van bezoekers. Trams en treinen waren stamp vol. Op het strand heerschte dian ook een gezellige zomerdruikte, nog verhoogd door de onverwachte zeldzaamheid van den zo- tmerschen dag. MOTORTRAM VERBRAND. De motortramwagan, die kortelings een No. 12. Goeden morgen, tante Wilkens, zeide de Heideroos, met een stralend gezicht. Ik heb een onvergetelijke zonde begaan, ik heb me verslapen. Ik had om vijf uur op moeten zijn. Ik moet gauw onderzoeken, wat ze uitgevoerd hebben. Kind, kind, zoo iets gaat boven mijn be grip. Iedere andere vrouw zou na zulk een schrik als u gisteren gehad hebt een week in hed zijn gebleven. Rose lachte hartelijk en antwooidae Maar ik heb mij in het geheel niet be zeerd. Waarom zou ik dan tc bed blijven. De zenuwen, de zenuwen, kindlief. Vrou wenzenuwen kunnen weinig verdragen. Ben je niet een beetje beverig Volstrekt niet. Ik heb sterke zenuwen. Ik ben geen seconde zenuwachtig, toen dat dier met mij voortholde en toch wist ik, dat mijn laatste uur geslagen was, toen ik den trein zag aankomen. Opeens nam de zaak een andere wending. Ik hoorde hem roepen Neem uw voet uit den beugel, laat hem gaan. Het is onze eenige kans. Ik kan hem niet tot staan brengen. Ik begreep on middellijk zijn bedoeling, haalde mijn voet uit den stijgbeugel nam mijn japon bij el- ka jr en liet de teugels los. En hij lichte mij uit i'.-cn zadel, 't Was een nobele daad. En wat dunkt u, dat hij zeide, dat, zonder zijn hulp, ik daar naast mijn paard zou liggen Hij zeide, wij zouden beiden daar liggen. Ja dat is edel: ingeslagen is b. dat ieder, die elders dan in entrepot of in een pand, waarin het bedrijf van fa brikant wordt uitgeoefend, op 1 Juni a.s. voor zich of voor een ander, tot verbruik bereide tabak ten verkoop in voorraad heeft of na 1 Juli a.s. tot verbruik bereide tabak, die vóór genoemden datum hier te lanie is verzonden, ten verkoop ontvangt, daarvan uiterlijk op den eerstvolgenden werkdag schriftelijk aangifte heeft te doen bij c<en ontvanver der accijnzen, onder wiens kantoor de tabalk in voorraad is of ingeslagen wordt. Voor de aangifte van de tot verbruik bereide tabak zijn ten kantore van de ont vangers der accijnzen aangiften kosteloos verkrijgbaar. Hij, die volgens de wet tot aangifte ge houden, zijne verplichting niet of niet vol ledig nakomt, of eene onjuiste opgaaf doet, wordt gestraft met gelbdoete van ten minste honderd en ten hoogste duizend gulden. Inlichtingen betreffende de hierbedoelde aangiften worden door de ontvangers der accijnzen verstrekt. St.-Crt. PROF. OTTO OTTO. Het R. N. schrijft Kan het zoo doorgaan Avond in, avond uit, zelfs al wordt alles zoo gehoorzaam heid-afdwingend gearrangeerd als gisteren? Wij gelooven van niet, om verschillende redenen, gezwegen nog van de hitte die èn het meeleven èn het uitvoeren der ex- perimantalies tot een afmattend zweetwerk verlaagden. Neen, verlangend begint ieder overtuigd toeschouwer te worden, wanneer nu toch Otto Otto eindelijk zal kunnen aan kondigen louter en alleen voor de man nen van wetenschap zal er dan-en-dan een avond zijn en ik raap den handschoen op, dien zij neerwierpen, en zij den mijne." Hoe eerder, des te beter. Dit ijzer moet gesmeed worden nu het nog gloeiend is. Er zal minder applaus zijn, want een gezel schap van geneesheeren bewaart waar- ;chijnlijk een zekere aparte deftigheid, maar roor een Otto Otto zal er ongetwijfeld veel neer voldoening in liggen als hij zijn pleit wint in een moeilijker krijt. Een stille kro ning van zijn werk,, zijn inzichten en zijn praesteties hoeveel vrijer zal hij daar staan, als hij zeggen kan ,,Nu ik de koele critische wetenschap om mij verzameld zie, kan i'k verzekeren, dat geen mensch geluk kiger is dan ik, want ditmaal is de trom der reclame niet geroerd." Laat ons dus hopen, dat het dien koers neemt. Rotterdam is vaker over vooroor- deelen heengestapt. En dan nog iets zelfs de artsen, die zich verplicht achtten Otto Otto's werk moeten veroordeelen, zullen goed doen zich te gaan docunrenteeren waarom." Latent beide partijen zich eerlijk toerus ten en eerlijk strijden, want per slot van rekening gaat het om de lijdende mensch- heid. Al zijn het maar tien op de zestig dui Hij zei, dat hij voor iedere vrouw hetzelf de gedaan zou hebben. Mevrouw Wilkens zag hare pleegdochter terzijde aan en. knikte vergenoegd, Hary Dale verscheen volgens belofte en werd door Rose an mevrouw Wilkens zoo hartelijk ontvangen, dat hij zich dade lijk thuis gevoelde. Hij praatte een uur lang, en mevrouw Wilkens maakte toen bij zichzelve de merking, dat hij blijkbaar zeer met Rose ingenomen was. Wil u de stallen eens zien vroeg Rose. Ja heel graag. Ik houd veel van paar den. Het zijn de eenige wezens, die de moei te waard zijn dat men er voor leeft. Dat ben ik niet met u eens. Er zijn nog meer wezens op aarde, die dat waard zijn. men moet ze slechts weten te vindeai. Zeker dat geloof ik graag. Maar lof nu toe heb ik ze niet gevonden.. Hoe kan je zulke dwaasheden zeggen, Rose, zeide mevrouw Wilkens bestraffend. Je denkt te veel aan je paarden en honden, Dat is niet zooals het behoort. Het past niet voor een- vrouw. Beknor haar niet, mevrouw Wilkens* zei de Harry. De juffrouw kon hare genegen heid aan veel onwaardiger wezens schen ken. Ziet, u mijnheer Dale is het in den gronï van mijn hart met me eens. Kom laat ons gaan. Tegen den lunch zijn wij weer terug. Wat is ze toch vreemd, zuchtte me vrouw Wilkens, toen Rose en Harry weg waren, en ze nog eens nakijkende vo<egd> ze er bijeen mooi paar. Wat een mooie bezitting, zeide Haxry- Bij mij op Oakover voelt men zichi zoo ver laten. Ziet u ik ben een ongelukkig jongge- zend, dan nog gaat geen schreefje af van de dure verplichting, die de officieele we tenschap en Otto Otto's persoonlijke ten ipzichte van ellkaar en van zichzelf hebben. Geen publiek zal daar meer van over tuigd zijn geraakt, dan dat van gister-a vond, want alles werkte mede. De nooddeu ren stonden alle open en een milde lentc- avondlucht werd binnengelaten. Op het po dium was een dam van tafeltjes opgewor pen. Otto Otto kon zich ongedwongen be wegen. Hij hield maar een korte inleiding. Lang was onnoodig. Wederom legde hij er dem nadruk op, dat hij zijn werk missionair opvat (vandaar on ze woorden hierboven), en dat hij nog eer, noch sympathie, doch objectiviteit verlangt. Daarom geve men aandacht er aan, hoe hij zijn gedachten concentreert evenals zijn wil, en hoe die beiden bestuurd worden door intuitie. ,,Ja maar," zal elke albedil hem tegenwerpen, hebben uwe genezingen waarde voorgoed ,,Ik kan u al namen noemen", vervolgde Otto Otto, en- hij las uit enkele brieven voor, o.a. een van den directeur van de Maastrichlsche Incasso- banK, die 14 lange jaren een ooglidverlam ming had. En dat alles", zeide Otto Otto, ,,hoewel ik niet uit een doktorenfabriek kom. Wel heb ik juist door het laatste met veel tegen erking te kampen, maar ik zal volhouden. (Applaus.) Toen brak hij den- ring van wachtend lij den dat stil legen- den wand zat op het podium, en kon achtereenvolgens een ver lamd vrouwtje door de zaal rondsturen, een andere de beschikking hergeven over haar en en weer een andere bevrijden van de kwellingen die zij had na een bedlege righeid van 11 jaar. Een ervan was door baar arts ,,opgegG- van," Telkens kwam de zaal tot stilte, telkens zag^n een twee duizend oogen gesipannen toe (op zichzelf al een massa wil die mee werkte telkens weer de onbegrijpelijke en hevige wilswerking tusschen hem en de naar-genezing-dorstige, de schok, van het loslaten-, de eerste bewegingen en het op- ratelende applaus. In die stille ooganbfik- ken zaten dames zenuwachtig op haar zak doekje te bijten, en tuurden anderen ver wrongen toe. En terwijl nieuwe patiënten zich willig overgaven in Otto Otto's dwang, zaten de reeds behandelde, weg in eigen geluksge zei, en niemand bekommerd zich in mijne eenzaamheid om mij. Nu, zoo heel ongelukkig ziet u er niet uit, zeide Rose lachend. Ongelukkig ben ik niet, hernam hij, slechts eenzaam. Ik heb geen mevrouw Wil kens om mij gezelschap te houden-. Eenige oogenblikken later ontmoeten ze Tim Slack, die hen begeleide naar den stal van Blitz. Is het geen prachtig dier vroeg Rose. die zag dat haar bezoeker opgetogen van bewondering was. Het is mijn lievelings paard. Ik kan niets anders zeggen, dan dat hij dat volmaakt waardig is, antwoordde Har ry. Hebt u het reeds lang Rose vertelde hem nu, hoe zij in het be zit van Blitz gekomen was, an Tim voegde er oij 't Is de beste springer die bestaat mijn heer Dale. Dan zal Blitz nog wel eens een overwin ning op een grooten wedren behalen, -meen de Harry. Zeker. En wanneer hij mee loopt, kunt u gerust een flink-en som op hem zetten, zeide Tim. Daaraan twijfel ik niet. Toan de lunch gebruikt was, zette Har ry Dale en Rose zich onder de ruime veran da, en Harry rookte op verzoek zijner gast vrouw een sigaar. Hij had zich sinds langen tijd niet zoo -behagelijk gevoeld. Nadat zij «ver verschillende zaken' gesproken had' dan -vroeg Rose Hoe bevalt u Tim Ik heb den indruk gekregen, dat hij een eerlijk man is, luide het antwoord Eerlijk, maar ook ongelukkig is hij, voel, verwonderd hun tol het leven herroe pen ledematen nog eens te probeeran, ,of het wel heusch waar was." Een oud-gediende ging nog verder hij legde vroolijke -bezoeken af, salueerde te gen het publiek, ging een pas ganezene op- :hten bij de treden- van 't podium en bracht haar met een, voor zijn doen, galan- buiging naar haar plaats terug, en brak toen zijn stok in stukken 10 jaar lang had hij niet geloopen en 4 jaar met zijn eene been in gips gelegen-en nu kon hij zelfs :er potsierlijk doen. En als de tolk nieuwe patiënten inleidt bij de tjokvolle warm-bclangslellande zaal zit een ander vrouwtje, haar hoedje maar op-en-af te zeüer. hoe eenvoudig cn toch ook hoe verlammend had /.ij jarenlang geleden. Ja het niet meer kunnen opzet ten van haar hoedje een romannetje van 'n teere volksvrouwtjestragiek. Maar daarna golfde aller aandacht over naar een man van 77 jaar, die op handen voeten gekropen had, zoolang hij al grijs was. Met een pittig gebaar deed Otto Otto hem zelfs 't pidium op en af gaan en een oogenbli'k later bracht hij een paar stotte raars tot normaal spreken. Voor hetpubliek wel dankbare objecten ditmaal. Voor hem zelf waarschijnlijk niet. Vergis sen wij ons niet, dan haakt hij ernaar in een wetenschappelijk milieu meer kanten van zijn kunnen te openbaren en te laten toetsen. Met spanning wachten wij, of het zoover komt. EEN VAN DEN OUDEN STEMPEL. Dezer dagen keerde in blakenden wel stand te Bergen op Zoom terug de heer Scheffela-ar, oud-aannemer, die verleden najaar op ruim 80-jarigen leeftijd een reis naar Oosl-lndie ondernam, om daar zijn kinderen te bezoeken. MEDCEVERPLAAG. Het dorpje Boekei (N.-Br.) dat, zooals gemeld werd, onlangs te strijden had tegen een muizenplaag, ludt thans weer onder een meikeverplaag, meldt de ,Msb." Men vreest, dat alle boomen binnen 14 dagen kaal gevreten zullen zijn. WEET GE.... Weet ge dat ge porselein en aardewerk kunt reini gen- met verdund zoutzuur. zeide Rose. Een schurk heeft hem ten gron de gericht. Rose vertelde hem nu Tim's geschiede nis, zooals zij die door hem zeiven had hoo ren vertellen. Wat een schurk moet dat geweest zijn, die Tim op zulk een wijze van zijn brood beroofde. Wil u mij niet zeggen hoe hij heet. Ik weet niet, of ik daartoe wel het recht heb. Ik verkeer veel in de sportwereld zeide Harry, en ik zou graag willen weten, wie die man is. Wanneer hij nog aan ffe races deelneemt, zal ik zorgen uit zijn buurt -blijven of hem aan de kaak te stellen. Neen, neen, dat moet gij niet doen, viei ze hem in dc rede. Hij is een gevaarlijk mensch. Hij voelde zich zeer gevleid door de be langstelling, die ze in zijn lot toonde. Ik verzeker u, dat ik niet onvoorzichtig handelen zal, antwoordde hij. U kunt het volste vertrouwen stellen. Noem mij den naam. Rob Pikket, antwoordde zij. Groot was bare verbazing over den in- durk, welke die naam op Harry Dale maakte. Hij sprong van zijn stoel en wierp zijn half gerookte sigaar in den tuin. Kent u hem ?vroeg ze. Of ik hem ken, riep Harry heftig uit. Ik ken hem en weet nu maar al te goed, dat hij een schurk is, Hij vertelde me, dat hij door een gewetenloze jockey duizenden verloren had. Ik zal hem afranselen, ik zal.-ik zal Dat zult u niet sprak Rose gebiedend. U zult niet met dien man twist zoeken. Jou uojaq- --si (tq --jebiu -.iebjy ziedende van toorn. 't Doel er niet toe, wat hij is. Laat Rob Pikket aan mij over. Ik heb het recht hem te straffen, u niet. Wat uvroeg Harry ten voppunt van verbazing. U kent dian man niet. Ja, helaas. Hij begreep haar niet. Hij kon niet ge looven wat ze zeide. Ik geloof dat u mij niet begrijpt, sprak Rose met trotsheid. En ik kan u thans niet duidelijk ma-ken, waaro-m ik Rob Pikket straffen' mag. Neem mij niet kwalijk, sprak hij. Ik was driftig. Ik wist niet wat ik zeide, U hadt natuurlijk gewichtige gronden voor uwe woorden. Ja, die heb ik, antwoordde ze. Laat dus Rob Pikket aan mij over. Hij zal zijn straf niet ontgaan. Maar ik kan niet meer in zijn gezelschap verkceren, zeide Harry. Ik kan hem nooit -meer de hand reiken. Zij begreep pat en achtte hem te hooger. Neen, de hand kunt ge hem niet meer reiken. En wanneer hij u de reden van uw gedrag vraagt, kunt ge hem zeggen, dat u de Heideroos gesproken, en van haar de ware geschiedenis van Tim Slck gehoord hebt. Dan zal hij u niets meer vragen. Zou het niet gevaarlijk zijn uw naam te noemen vroeg hij ernstig. U zeide, dat hij een gevaarlijk mensch is, niet waar Ik iben niet bang, antwoordde zij, Rob Pikket is zeer slecht, maar ik geloof niet dat hij eene vrouw iets zal durven doan. Ze wist niet, hoe diep Rob Pikket nog zinken zou neen reeds gezonken was. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1922 | | pagina 1