13e Jaargang.
Vrijdag 17 November 1922.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
3.
cJv.
U03
ci G a- Ti
HAAS SCHAT.
No. 110
WIERINGER COURAN
UITGEVGR: A
COPN. J. BOSKER. WIERINGEN
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 0.85.
ADVERTENT
Van 15 regels
Iedere regel meèr
N:
0.50.
0.10.
BUREAU:
Hippolylushoef Wiering»*.
TEL. 1NTERCOMM. No. 19.
GEMENGD NIEUWS.
HU STOND 3 MAN
Op deiv Olsterdijk tussoheiv Olst en> Die
penveen werd een werkman vlam een machi
nefabriek te De venier aangevallen door 3
■woonwagenbewoners.
Zij kwamen echter van een koude kermis
thuis.
Een van de drie ging pardoes over een
heg, de tweede kreeg een klap, die hom
•enkele mieters ofver deni weig deed rolleni)
waarop nummer drie op zijn fiets sprong en
naar zijn woonwagen vluchtte. De sterke
man liep Eem na en leen de aanrander on
danks alle bedreiging niet voor den dag wil
de komen zette de metaalbewerker zijn
schouder onder den woonwagen en wipte
dien van den dijk af, toen ging hij weer op
niarsch, of er niets gebeurd w|as.
MODERNE RIDDERS.
Te Berlijn hebbieni twee jonge mannen
van een jaar of vicr-en-twintig de volgende
hoffelijke gewoonte gekregen als zij ezn
paar meisjes in 't oog krijgen,, die er goed
gekleed uitzien, dian dringen zij den niets
vermoedenden maa.gdelijnen hun gezelschap
op en noodigen ze uit mede te gaan naar
één of anderen schouwburg of iets derge
lijks. In de garderobe geven zij de goederen
•van zich ienl van1 de dametjes laif op twee
nummers. Tijdens dc voorstelling gaat écu
hunner met een verontschuldiging even weg,
haaldi hel goed vlam de dame en zich uit de
garderobe en smeert 'm. Een ©ogenblikje
later wordt de achtergebleven vriend onge
rust over het lange uitblijven van vriend
•fluTKncr 1 en verontschuldigd zich ook
ik zal] eris even gaan zien, waar hij
blijft
M;aair ooik idile sinjeur haalt het goed van
zijn dame en. van zichzelf uit dc garderobe
en' 'm smeert hom.
Binnen in de duistere zaal wachten de
argelooze wezentjes, die, als het haar tu.
lang duurt, ongeruster en ongeruster wor
den, en als ze eindelijk naar de garderobe
wnmdclen om te zien of de beide hccren
daar misschien een sigaret zitten te rooken,
zijn hoeren, mantels en bontjes wieg
Al heel wait meisjes schijnen er te Ber
lijn op die wijze blootshoofd thuisgekomen
te zijn. En dan waraiide het er leelijk, want,
o de kleeding is zoo duur geworden
RUSLAND.
HET „GROENE GEVAAR."
Men schrijft ons uit Ilelsingfors
Hel „grene gevaar", de eigen, gestookte
sterke drank, „Snmogonnka", heeft het Rus
siscbe volk weer in zijn macht. Slechts een,
tiende van wat er gedronken wordt, schrijft
d< „Prawda" wordt de pers bekend, omdat
het meeste op het platteland wordt ge
bruikt. In dc sleden wordt door de militai
ren en justitie strenge maatregelen genomen
om het zelf branden te bestrijden', Maar in
de dorpen,, waar de militairen en de justitie
ipractïsch ontbreken, wordt de sair.ogonnka
openlijk gebrand en verkocht.
Ten bewijzen van den grooten omvang
dien de dronkenschap heeft genomen, wor
den! in het blad de volgende aanhalingen
uit bcerenbrieven geciteerd.
Een iboer uit hst gouvernement Kaluga
schrijft dat unlen niet meer weet hoe die
voorzitter van hel plaatselijke uitvoerende
comité er nuchter uitziet. Op den marktdag
ligt hij op deni grond, met de boeren en
boerinnen om hem heen, die hij allerlei
gewichtige stukken" laat teekenen,
Een brief van een boer uit Smolenslc ver
lelt Sinds de lente neemt de dronkem-
sChap maar toe. De commissie voor contro
le op den oogst was dronken,. Ondersteund
iworden de commissieleden door de velden
geleid. Degenen, die uitgezonden waren/ om
tatistieken te maken, werden dronken' ge-
ivoerd..Bij de verdeeling van den oogst
weer dronkenschap
Voor een flesch samogonnka betalen de
nbeiders hun belasting in natura niet, of
betalen 50 poed in plaats van 500.
Een boer, die graag zou willen, dat de
Sovjetr.egeering zou blijven bestaan, heeft
deze in do grootste gevaren, voor onoVerwin
nelijk gehouden. Thans echter gelooft hij,
dat ,,'het vrceselijke komt." lik ben. bang,
dal de boeren zelf hot Sovjet-bewind zul
len verdrinken, ,en> de laatste veroveringen
der revolutie zullen verkoopen."
De auteur van het artikel in de Prawda"
schrijft „Ieder ziet in, dat wij spoedig voor
een, bedenkelijke quaeslie zullen staan. Zul
len wij niet Heiver het staatsmonopolie voor
den verkoop van sterken drank invoeren,
wanneer wij niet in staat zijn tegen de sa-
mogennka te vechten?"
Daar hol met de Sovjct-iinanciën niet
erg fraai staal, meent onze berichtgever uil
Helsingfors, dat de regeering wel spoedig
tot de instelling van dit monopolie zal over
gaan.
DE VROUW EN HET ERFRECHT.
Het is helaas een betreurenswaardig feit
d«ajt ook na hel verkrijgen van het kiesrecht
betrekkelijk weinig vrouwen; kennis namen
v.an hetgeen, in de Tweede Kamer voorvalt,
zelfs wanneer daar onderwerpen) worden' be
sproken welke ten nauwste verband hou
den met haar belangen..
Daarom zijn wij van meening dat het noo-
dig is langs dezen weg meer speciaal onder
de aandaoht van de vrouwen le brengen
hetgeen onlangs in dc Tweede Kanier is ge
schied bij de behandeling vian het wetsont
werp tot herziening van het erfrecht.
Cen
waarborg
voor de
kroaliltii.
FEUILLETON.
No. 9.
Mijne ouders 'kende geen hooger eerzucht
dan de toegenegenheid hunner med'emen-
schen tc verdicnien, en ook voor hunne kin
deren begeerden ze niets hoogers. Onze gt-
■hcele opvoeding was daarop ingericht. Mij
ne zuster en ik gingen zoowel naar de land-
huringen en liciilverkcopingan als op de
kinderpartijen bij de voornaamslen van
Tours en dien cmtrek. We speelden met de
kinderen van onzent tuinman evenzeer als
met die van onze adelijke naburen.
Dat waren genioegenlijikie jaren,.
Toen we ouder werden 'kreeg mijn zus
ter een gouvernamtc een verarmde nicht
van moederzijdc. Later bezocht ze geduren
de twee jaren de voortreffelijke inrichting
van Madame Criqui te Meudon. Daar heb-
bien ze een dame der groote wereld van
haar gemaakt en zooals ik reeds vroeger
heb verteld onze Horlense heeft doir haar
huwelijk met den! markies Dc Belleville dat
gene verkregen, waarvoor ze was opge
groeid Ze schittert in dc eerste kringen
van Parijs eni van 't hof.
Ik' ontving Dupré tot gouverneur. Hij was
dc jongere broeder van onzen huisdokter
en door dezen aianbevolen. Hij wist zich aan
genaam voor te doen, en bezat eenige uit
Tot dusver is d>e toestand zco, dat echt
genoot en, niet van elkander erven, tenzij bij
testament anders is bepaald. Die toestand ts
zeer onbillijk voor den langst levenden echt
genoot, vooral wanneer uit dit huwelijk
geen kinderen zijn geboren. Dikwijls noodza
ken can broers en zusters van de(n) over
ledene lot verkoop w.nn den inboedel, Vooral
r een, ivrouw beteckent zulk een ge
dwongen verkoop vaak financicelen onder
gang.
Hierin zal thans eenige venbelering wor
den 'gebracht. Qp voorstel vian minister
Heemskerk is aangenomen dal, tenzij bij
testament anders is bepaald, de langst le
vende echtgenoot, indien er geen kinderen
zijn, de gehecle nalatenschap erlt.
Zijn cr kinderen, dan deelt hij of zij in
die nalatenschap met die kinderen gelijk
op. De langstlevende kan echter geheel
worden onterfd, De overblijvende vrouw of
i,an verkrijgt dus geen wettelijk recht op
een zeker gedeelte.
In deze bepalingen zit een groote onbil
lijkheid. Immers, hoe meer kinderen er zijn,
hoe minder de langstlevende echtgenoot
ontvangt. Een voorstel van hel kiaimerlid
Oud en het aandeel van de(n) langstleven
de op een vierde te bepalen wordt verwor
pen^ evenals eeni voorstel van hetzelfde ka
merlid dat bij ik'eimc inboedels de inboedel
aan dc(n) langstlevende zou worden gelaten.
Wij betreuren vooral hel verwerpen van
het laatste. Wie wel eens een boedelschei
ding heeft bijgewoond, weet dat vooral bij
geringe nalatenschappen door familieleden1
dikwijls met de(n) langstlevende wordt ge
twist over een of ander stuk huisraad dal
met hem (haar) dierbaar was. Het komt
voor dot een vrouw met kleine kinderen; na
de scheidign zonder inboedel op straat
staat.
gebreide kennis, daar 'hij voor allerlei vak
ken een korten tijd gestudeerd had. Een ge
volg was, dat hij in geen enkel vak diep
was doorgedrongen. Nooit heeft vader ech
ter over deze keuze berouw gehad, want
Dupré bezat den tact het zichzelven cm an
deren naar den zin te maken. Miijn vader
verlangde natuur lijk dat 'ik flink wiail ken'-
nis zou opdolen', D'upr' en ik ihieldieni daar
entegen, van de sludc maar zeer matig. Om
ons nu allen genoegen te geven vertelde hij
mij onder dé lessen van zijne lotgevallen
en koos dan juist datgene uit, wuut mijne fan
tasie hel meest prikkelen moest en eene
hartstochtelijke aandrift tot navolging moest
doen ontstaan. Met vader handelde hij
dors hij omwikkelde di-ans geest mol stren
ge opvoudkundige thecriën, en hoewel
der daar evenmin van begreep als Dupré
zelf vatte hij toch een, hoog denkbeeld op,
zoowel van Dupré's hart als van zijn hoofd.
Om voor mogelijke berisping gevrijwaard
te zijn, liet Dupré daarbij op hoogst kiescbe
wijze doorschemeren, dat mijn aanleg en'
neigingen veel te wenschen overl'oten. Te
vens ontstal hij me zoo ten eigen bate, eer
deel van vaders genegenheid
Hei was ongploofelijk met welk ca me hel-
sche gevtaitheid hij van alles partij trok om
mij in de achting mijns vaders le doen da
len en zich zelf er in te doen rijzen.
Eens dal hij bezig was een aftreksel te
bereiden, weörmede hij, naar 'hij gelczem
had blauwe rozen zou kunnen k.weeken
Het is te betreuren, en wij betreuren het
vooral voor dc vrouwier» dal de meerder
heid der Kanier niet maar de woorden van
'Mr. Oud heeft geluisterd welke hij sprak
bij de verdediging van zijn voorstellen,, woor
den welke vooral de vrouwen uil 'het hart
moeten zijn gegrepen. Zelfs hel denkbeeld
van heer Oud om defn) langstlevende een
'ast recht op een erfdeel le geven, dat dus
niet bij testament zou kunnen worden ont
nomen, word verworpen.
Ook brak de heer Oud nog een lans voor
het natuurlijk (in den volksmond onecht")
kind Deze kinderen krijgen: minder dialn
wettige kinderen. De heer Oud wilde deze
achterstelling schrappen. De rechtsohe meer
derheid is evenwel van mecr.ing dat buiten
echtelijke kinderen maar moeten geslacht
offerd. Ook hier is de erfrechlkwestie dus
>;tj weder in het nadeel van de vrouw gere
geld.
Zou dit ook gebeurd zijn, indien, alle
vrouwen, wait oneer belang hadden gestold
in de 'behandeling van zaken die kaar zoo
na aan hel hart liggen
EEN HOL IN 'T BOSCH.
Dc Doelinohemsohe politie heeft in de
bosschen van baron Van Pa Handt van Naa-
gan een hol gevonden. Midden in de bos
schen bleken zwervers een partijtje opgaand
hout le hebben geveld en daar cen kuil te
hebben gegraven, Ier grootte van een tame
lijk groote kamer, waarin weer een kleine
re kuil was uitgegraven,. Van dc gehlakle
dennen was een, laddertje gomaakt en die
rest ter besohulling over den kuil gelegd.
Hel is waarschijnlijk, dal deze kuil ge-
ruimen tijd aan zwervers tol woonplaats
heeft gediend. Behalve voetstappen jn het
genoemde laddertje werden alleen eenige
Russische roebels gevonden.
WARME POOLSTREKEN.
De Noordelijke IJszee schijnt warmer te
worden. Ijsbergen, word en schaarsch.
De Amerikaansche consul te Bergen
lieoft het Handclsdepartc-nient te Washing
ton onlangs een rapport doen toekomen,
waarin hij mededeelingen overbrengt van
visschers, robbenivangers en onderzoekers,
waaruit blijkt, dat tot 81 gr. 29 min. N.Br.
nauwelijks eendg ijs te zien. was. Tempera-
tuuropneini'ingieni tot eieni diepte van 3100
M. toonden aan, dat de golfstroom nog een
opmerkelijke warmte had. Gletschers zijn
op verschillende plaatsen verdwenen en
waar vroeger robben voorkwamen worder
nu scholen haring en soiering aangetroffen.
DF NIEUWE REGELING VOOR DE
WERKLOOSHE1DSK ASSEN.
De Regeering is bereid aan wei'kioozcn-
kassen, welke -met 100% subsidie van Rijk
liep hij door onvoorzichtigheid legen mij
aan, waardoor het heele toestel omviel en
ik mij deerlijk de voelen brandde. Dupré
hierover in woede ontstoken, gaf de meid,
die nvc uit vrees voor dieper inbrandden
terstond de kousen uittrok, een duchte af
rekening, omdat ze, naar hij zcide, den. ikwa
'ong'an niet belet lliad dien boel moedwillig
om le schoppen, Daarop snelde hij mar
ders kanner om hem de toedracht der zaak
mede te declen.
Zcodra ik kon, ging ik naar de leerka
mer cn terwijl ik daar in mijn eentje zat tc
mokken kwam mijn nader binnen. Hij on
derhield mij ernstig over de boosaardigheid,
waarmede iik immer anijn goeden leermees
ter het lciven verbitterde. Ik zou echter de
zen keer geen straf hebben, omdat Duprc
zoo dringend om vergiffenis voor me li,ad
verzocht.
I,1c zweeg maar. T Was altijd Dupré een
engel, ik een duivel.
't Gebeurde vaak, dat Dupré iels van
me verlangde, dat me tegen dc borst stuit
te. Ik moest bijvoorbeeld van vader een
rijk geschenk afdwingen op Dupré's verjaar
dag. Ock dan haid hij middelen bij de hand
om zijn zin ie krijgen. Om een voorbeeld tc
noemen mijne ouders wilde niet dal ik
zwemmen leerde. Wat deed nu Dupré Da
gen achtereen ging hij met mij kijken naor
he' spartelen en plassen der boerenjongens
in de Loire of de Cher, en schertste daarbij
zoo levendig de zaligheid dier knapen, dat
n gr.mecnlefn) niet aian de reglementaire
erplïchtingen kunnen voldoen, in 1923 in
bijzondere gevallen in verband met de cri
sis op de arbeidsmarkt, individueel te be-
cordeelen, tan hooger percentage-subsidie
toe le kennen in het algemeen let b.-i g tens
150% en in zeer hooge uitzonderingen lot
200%, mits aan de volgende voorwaarden
wordt voldaan
a dat de uil'keeringsduur niet langer
ordt gesteld, dan op 60 dagen per kalen
derjaar cn voor zoover hel seizoeukassen
of seizoenarbeiders betreft niet langer d.am
op 36 dagen (landarbeiders, grondwerkers)
b dat de wachttijd voor elke werkloos
heidsperiode minstens zes degen, is, waarbij
echter onderbreking van dc werklcoshc-ids-
dagen met niet meer dan twee dagen van
aiibeid geen nieuwe werkloosheidsperiode
zou behoeven te doen ontstaan
I dal, voor zoover de werkloosheid met
liet seizoen nauw samenhangt, wordt be
paald, dialt in bepaalde lijden aangegeven
maanden, wordit uitgekeerd
d dal voorzcover de uilkecring niet
tot bepaalde seizoenen wordt beperkt
de uitkecring®eling zoodanig wordt ge
troffen, dat zooveel mogelijk wcrdl voor
komen,, dat de kas wordt uitgeput, doordat
aan een bepaald deel der leden in hel eer
ste dieel van het jaar een zeer groot deel
d'er inkomsten over 1923 ten goede komt.
O.a. zou kunnen, worden, bepaald. dat
asm ellc lid in het eerste halfjaar slechts o-
ivier hoogstens de helft van het reglementai
re aantal dagen wordt uitgekeerd, en d: L
over de tweede helft geen recht lol uitk-ie-
ring aanwezig is, wanneer niet sedert het
einde der eerste uitkccringspericdc min
stens 13 weken zijn verstreken
c dait de wekelijksche uilkecring als
•maximum niet meer bedraagt dan 60 van
het loon, dat in dien, tijd waarin een lid werlt
loos is als loon voor arbeiders van dezelf
de categorie geldt
f dat bij zoogenaamde gedeeltelijke
werkloosheid het recht op uilkeering eerst
ingaat (met inachtneming van het boven
vermelde aantal wachtdogen), wanneer de
verkorting minstens een derde van den nor
malen Werktijd bereikt, en. de uit'keering
het loon niet v rdcr kan aanvullen dan tel
twee derde dier normale verdiensten per
weck
g dal de uitkecringen in geen geval
hooger mogen worden gesteld dan in
voor voor
Gemeen- gehuwden en voor ongehuw
tenklasse kostwinners, kostgangers den bij
ouders inw.
I 2.60 1.80 0.60
II 2.30 1.50 0.50
III 1.90 1.20 0.40
Voor de kassen der transport- en losse
ilk natuurlijk den w.enscli uitsprak ook te
wate: te mogen gaan.
Maar dan werden de hekjes verhangen.
Met hoog ernstig gezicht wees Dupré dan
op de gevaren die eraan verbonden waren
en op het verbod mijns vaders.
Den volgendien diag maakte hij me dan in
vertrouwen bekend nvet zijne begeerte. Wet
indien ik de bedoeling niet vatte ien Vadei
het geschenk niet afvergde. Dagen achter
een, zou hel ouderoog met deernis en. droef
heid nederzien op den diepbedorven zoon.
Wat zou ik niet gedaan hebben om dat
te voorkomen.
Door een cn ander stond ik tol Dupré in
cene zonderlinge verhouding. Ik haatte h
en sk zociht zijn gezelschap. Wie 'begreep
ocik zoo goed, Wie behandelde me zoo 'als
groot imensch Wie de cd nio zoo zalig droo
men vaji hol heerlijke land der toekomst
Daar mijne eigenlijke studiën nu voltooid
waren, achtte Dupré het noodig, dat ik nu
en dan op prijs ging daardoor zouden mij
dc tact en de gemakkelijkheid eigen wor-
dan, die een beschaiaifd man in de samenle
ving onmisbaar zijn. Mijne ouders juichten
de plannen, van Dupré van ganscher harte
toe. Den eerstvolgend,cn, zomer zouden wij
in gezelschap van dokter Dupré cn diens
vrouw, Zwitserland bezoeken. De kroon op
hel werk der opvoeding wachtte mij e
in hol daaropvolgende jaar. Dan toch zou
ik onder leiding van Dupré een half jaar
te Parijs doorbrengen.
Dit programma werd stipt uitgevoerd. Het
eerste iaar ging zeer genoeglijk voorbij. De
beide Dupré behandelde mij met onderschei
ding als deden zij hun best mijne genegen
heid en dankbaarheid te winnen. Ze lieten
mij vrij in al mijn doen en laten.
Op zekeren avond ontmoette hij, schijn
baar 'bij toeval een oude 'kennis, Dumont
geheetenl, 'Hij was can met weinig zorg ge
kleed nimm, met levendig zwarte oegen ach
ter cen blauwe bril. De heeren waren spoe
dig zeer intiem, maar Dumont gaf tot mijn
groot genoegen, Dupré weldra eenige schimp
schoten, waardoor de goede verstandhou-
ling scheen verloren le gaan. Dumont nam
mij terzijde en waarschuwde mij voor mijn
leidsman, dien wij aifschilderdc als een
toonbeeld van sluwheid en baatzucht. Maar
vreemd genoeg, sedert konden wij nergens
komen zonder Dumont te ontmoeten. 't
Was of het was afgesproken.
In vond die ontmoetingen verre van on
aangenaam. Zoon dcxde persoon brak de
eenloonigheid. Ik noodigde hem in ons ho
tel en spoedfig wets onze vriendschap zoo
groot, dat hij ons vergezelde als wij uitgin
gen'.
Het leven te Parijs is duur, en daar Du
pré de beurs had, was ik in mijne uitgaven
•geheel afhankelijk van zijn mildheid, wat rk
natuurlijk even lastig als vernederd vond.
Op zekeren keer was ik dwaas genoeg mij
hierover te beklagen bij Dumont.
Wordt vervolgd.