16e Jaargang.Dinsdag 10 Februari 1925.No. 15. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN I SIT I WIERINGER COURANT VERSCHIJNT ELKEN dinsdag en vrijdag. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. ADVERTENTIëN: Van 15 regels 0.50. Iedere regel meer 0.10. uitgever corn. j. bosker, wieringen nieuwe methode Schadevergoeding voor de "^Zuiderzee - visschers Men schrijft aan de N. R. Crt: De Zuiderzee is voor velen onzer een gewoon en alledaags iets. Wij zijn er ons niet van bewust, dat dit een uiterst merkwaardig ge bied is, ja volgens sommige geleer den het merkwaardigste „brak watergebied" ter wereld. Er wordt daar een voortdurende strijd gestreden tusschen zoet en "■zout water. Jaarlijks wordt door de IJsel en op andere wijze 16 ku bieke kilometer zoet water aange voerd; de Noordzee tracht dit weer weg te spoelen met een dagelijk- 'sche hoeveelheid van 4 kubieke ki lometer. Zoo kan zij de kusten van Friesland zout houden, maar in het Zuiden lukt dat lang niet. Iloewel de dagelijks aangevoerde hoeveelheid zeewater ongeveer 100 maal zoo groot is als die van zoet water, bevat het zeewater bij Am sterdam gewoonlijk slechts een derde tot een vijfde van de zouten Jdie Noordzeewater bevat. De schommelingen in hét zoutgehal te wordt veroorzaakt door min of meer rivierwater dan normaal, sterkere of zwakkere verdamping, enz. Nu gaan wij dwars door dit ge bied een dam leggen. Voor een groot deel van de brakke water massa (juist de beste vischwateren zal toevoer van nieuwe hoeveel heden zeewater onmogelijk wor - den gemaakt, terwijl de voortgaan de aanvoer van IJselwater enz. binnen hot jaar na voltooiing van den afsluitdijk de laatste sporen zeewater zal hebben verdreven. Groote gebieden ter weerszijden van de eertijds brakke wateren zul len dan volop van zoet Water kun nen gebruik maken.; groote stuk ken land op den bodem van het IJ .selmeer zullVn worden droogge legd. Maar de visscherij zal van haar mooiste vischwateren wor den beroofd. Zoo is tenminste dik wijls uitgemeten. Dikwijls is de vraag gesteld feuilleton] No. 41. Toeden avond, mijnheer, sprak zij juist sloeg het negen uur op mijn pendule. Ik dank dat u zoo stipt op het afgesproken uur komt. Ik ben dat gewoon mevrouw. Ga zitten, mijnheer Ramcl, op de canapé hier naast mij. En zij vatte George bij de hand. Welnu, en zij vestigde haar zachten blik op hem, heeft u de laatste drie dagen hard gewerkt Ja, mevrouw, ik werk nooit zoo veel als ik wel zou willen. 't Is waar. Uw succes verplicht u tot werken. Het is nog niet lan^, dat ik u ken, mijnheer Ramel en toch lijkt het. mij of ik reeds jaren lang uw leven medeleef, of ik ge- deekl heb in uw teleurstellingen, in uw beproevingen, of ik met u gestreden ne geledenheb. Bestaat er dan tusschen ons een geheimzinnige verwantschap? 't is of u\v ziel tweelingzuster van de mijne is. Daarom begrijp ik u ze ker zoo volkomen. Zooeven toen sprak u over uw moeder, die uw vader aanbad rn toen zij ik zoo bij mezelf, u aan ziende; „hoe gelukkig zal de vrou zijn, die mijnheer Ramel zal lief hebben. zooals zijn moeder werd bemind. Bemind te worden, maar dat is al wat zoeken de talrijke vischmassa 's in de Zuiderzee!? Wat drijft die geweldig groote scholen "Het is gebleken dat het de visch te doen was om brak water, om water, dat juist de goede samen - stelling hoeft voor bepaalde le vensverrichtingen. In de Zuidcr - zee, waar om zoo te zeggen wate ren van iederen gewenschten graad van zoutheid aanwezig zijn kan elke vischsoort terecht. Som - mige soorten moeten geboren wor den en opgroeien in water met 'n bepaald zoutgehalte. De Zuiderzee is, zooals een Nederlandsche ge leerde dat teekende hun osmoti sche couveuse. Het feit, dat de visschen in de Zuiderzee niet in de eerste plaats voedsel zoeken, maar wateren, waarvan het zoutgehalte hun aan genaam is, verklaart hun talrijk heid. Sommige soorten zoeken op gezette tijden de Noordzee op om ,bij te eten. Legt men nu den afsluitdijk, dan zal, naarmate de arbeid vordert, het water van de „couveuse" hoe langer hoe zoeter worden, en de visch zal op zich laten wachten op die plaatsen, waar zij vroeger in grooten getale voorkwam. Juist de beste vischwateren zullen zoo goed als ontvolkt worden, „terwijl het bedrijf binnenwatervïsscherij wordt, die weldra met geheel an der materiaal zal worden uitgeoe fend dan de huidige zeevisscherij" ..De schuiten worden vrijwel alle waardeloos, dus iedere schipper - visscher mist alvast dit bezit, bo ven zijn inkomsten uit het bedrijf. Een somber toekomstbeeld wordt ons hier voorgehouden En toch kan niemand met stelligheid bewij zen of het met de werkelijkheid o- vereen zal komen.ja, men kan zelfs voorzien, dat niet „vrijwel al le" schuiten waardeloos zullen worden. Immers is het zoo lang zamerhand zeer bekend gewordenl sluitgat in den grooten afsluitdijk Wieringen-Piaam gedicht en het TJselmeer geheel zoet geworden, dan zal het zijn, of de IJsel zijn les wat wij verlangen, wij, vrou wen. 't Is het doel' van ons bestaan "t is daarvoor dat wij leven en t is dat wat ons doet leven. Mijn heer George, ik heb in de laatste dagen veel nagedacht. Ja, waartoe zal ik het u verbloemen, ik heb veel nagedacht aan u en uw verle den dat zoo moeitevol, zoo pijnlijk was. Ik was 'n beetje boos op mij zelf dat ik mij aldus met u bezig hield. Ik was zelfs verschrikt over de groote plaats, die u eensklaps in mijn leven had ingenomen; ...ik kan het mijzelf niet langer ont veinzen; waar tot dusver niemand was, is u nu. Georges luisterde, verbluft, mee gesleept. door de muziek van die stem en als bedwelmd door den stralenden gloed van dien blik. Zal ik het u ook zeggen, ging me vrouw Joramio voort, ik heb ook gedacht aan dit jonge meisje., uw buurtje, die u Edith heeft genoemd Zoudt u willen gelooven dat toen 'n allerzonderlingst en dwaas denkbeeld bij mij is opgekomen Verbeeldt u, ik dacht dat u ver verliefd was op dat kind. En me vrouw Joramie begon te lachen, terwijl George 'n kleur kreeg. Lieve hemel ja, ging zij voort ik heb dit gedacht Maar u zou vrij eer verliefd worden op het verruk kelijk beeld van uw schilderij dan op dit vrij onbeduidend ding dat u als model heeft gediend. George voelde 'n hevige smart, doch het geleek of zijn tong zich verlamde om hem te verdedigen. De verwarring van de jonge man mond heeft vlak te 'Oosten van Wieringen, waar meer dan 30 uit wateringssluizen, ieder van 10 me ter breed, het I.Iselmeer van het o vertollige water zullen ontlasten. Het gevolg van dien nieuwen toe stand zal zijn dat de wateren tus schen afsluitdijk en Noordzee veel zoeter worden dan zij eertijds wa ren; immers de aangevoerde hoe veelheid IJsel- en ander water —alles zoetzal even groot blij ven, terwijl de dagelijks aange voerde hoeveelheid vloedwater met ten minste de helft zal afne men. De nieuwe toestand zal dus laardoor gekenmerkt worden, dat het brakwatergebied, dat zich eerst in het Zuiden van de Zui derzee bevond komt te liggen ten Noorden van den afsluitdijk Naarmate het afsluitingswerk zijn 'oltooiing nadert, zal het zich •neer en meer naar het Noorden verplaatsen en de visch zal zich daaraan aanpassen en zijn verblijf Maats eveneens naar het Noor den verleggen. De afsluitdijk zal' dus niet een vernietiging, maar een verplaat- ving van kostbare vischwateren net zich brengen. Hoeveel ver schillende gebeurtenissen niet met ibsote zekerheid te voorspellen zijn zoo is het bijvoorbeeld nog moeilijk te zeggen hoe sterk en in velk tempo Marsdiep en Vlie zul- 'en verzandenin zijn algemeen heid is het bovenstaande ongetwij 'eld waar. En al blijft slechts 30 ^0 pet. van de Zuiderzee over, toch 's de oppervalkte ervan nog groot; vele malen die van de Haarlem - mermeer. Bij den nieuwen toestand zou men kunnen bestudeeren bij wel - ken graad van brakheid, die men min of meer in de hand zal heb - ben, men den meesten visch aan - trekt. Immer ook langs de kust van Noordholland en Friesland kan men na voltooiing van de wer ken water uitlaten. Het zal een ie der duidelijk zijn dat men bij Fries land zoo ver mogelijk van de zee gaten af is men geeft het zoete wa ♦er, als men het daar spuit, gele - ontging haar niet; Als ik in uw geval was, mijnheer Ramcl, zou ik geen gewone vrouw willen beminnen, doch slechts 'n vrouw die in staat is om u tc be grijpen, die in dezelfde hoogere sfeeren der kunst zich beweegt,. Bestaat er zulk 'n vrouw? "vroeg Georges bedeesd. En onder den gloed van haar bliic sloeg hij de oogen neer. Waar om zou zij niet bestaan antwoord de zij Mijnheer Georges, zoek haat en gij zult die vrouw vinden. De aanval was ditmaal zoo recht streeks dat Georges zijn geliecle wezen voelde trillen. Doch mevrouw Joramie meende len jongeman 'n verademing te moeten toestaan en niet al te snel zijn nederlaag die zij zoo goed als zeker achtte, te voltooien. Welnu we zullen mijn schilde rijen eens gaan zien, ..en zij stond nlotseling bij dat gezegde op. Georges tsreek met de hand o- ver zijn voorhoofd, als ontwaakte hij. uit 'n soort hypnose. Zij stonden op en liepen naar 'n langwerpige galerij die schitte rend was verlicht. Wat tal van meesterstukken waren hier bijeen. Maar het is hier 'n waar mu seum, riep Georges uit. Het mijne, sprak mevrouw Jo ramie. Mijn man is millonair en laat mïi begaan. Voor het beroem de schilderij van Laura en Petrar eha bleef zij staan, terwijl haar hand o" de arm van den schilder rustte. Ziet ge, sprak zij, als ik dit zie, wordt ik aangedaan bij de her genheid zich met het zeewater te mengen. Echter zal, wanneer men dat bij Noordholland doet, de eb het zoo snel mogelijk naar de Noordzee kunnen wegvoeren, en het stuk Zuiderzee bcneerden den dijk zal er dan niet veel zoeter door worden. De merkwaardige omstandigheid zal zich voordoen, dat men er desgewenscht het os motische klimaat" min of meer naar willekeur zal kunnen rege len en men zal die concentraties kunnen kiezen, die voor de meest aewenschte visschen het aange naamst zijn. Van hoe groote betee- kenis dat zijn kan behoeft na het bovenstaande niet nader gezegd te worden. Zoo hopeloos als sommigen dat zouden willen voorstellen is de toestand niet. De beste schadever goeding voor de Zuiderzeevis- schers zal zijn schadeloosstelling met een nieuw brakwater-vischge bied naast het eveneens goede vangsten belovende zoete IJsel- meer, al zal het eerste niet geheel de afmetingen hebben van het oude, en al zal het een grondige voorbereiding vereischen om uit den nieuwen toestand zooveel mo gelijk nut te kunnen terkken. GEMENGD NIEUWS Om niet te worden gestraft is een Franschen deserteur er ee- nige jaren geleden toe overgegaan zich te verkleeden als vrouw. Hij heeft al die jaren met zijn vrouw in wie men een vriendin zag, in een der Parijsche huurkazerners gewoond onder een aangenomen naam. Men kan zich voorstellen hoe gek dezer dagen de conciërge van die huurkazerne opkeek toen hij een man voor zich zag staan, die zeide bewoonster van het ap partement te zijn boven in het ge bouw, waarvan de corcierge niet beter wist dan dat twee vrouwen bet bewoonden. Aan de commissa ris van politie heeft de deserteui wiens ware naam Paul Grappe is verteld, wat hij al zoo heeft ge- daaa om niet te worden gestraft innering aan die schoone liefde, 't schijnt of ik op mijn lippen den gloed van dien brandenden kus ge voel, welken Patrarcha op Laura 's mond drukte, en dan zucht ik: Zoo zou ik bemind willen worden. Waarom zoudt u niet aldus be mind worden,? vroeg hij met ont roerden stem. Is u niet aanbidde lijk? De oogleden van mevrouw Joramie verwijdden zich, en den iongen man met 'n onbeschrijfelij- ken uitdrukking van groote tee- derheid aanstarende, bracht zij hem geheel buiten zich zelve. Op zijn beurt zuchtte hij, en mis schien niet wetende wta hij deed. omvatte zijn arm haar leest en Irukte haar tegen zijn hart. Zij boog haar hoofd een weinig achterwaarts, en haar oogen hal verwege sluitende, nam zij de hou ding aan van Laura die haar lip- ncn aanbiedt. Maar de trillende lippen van-me vrouw Joramie wachtten te ver geefs op Georges kus ...Durfde hij •liet! Of verrees eensklaps het '•eine beeld van Edith voor zijn geestesoog. Mevrouw Joramie richtte zich op <m zij sprak laat ons onze wande ling voortzetten. Op dat moment •doeg de penduleklok twaalf uur. De jonge man schrok: al twaalf uur, mompelde hij, ik moet naar huis I" heeft gelijk,wij moeten «cheiden. Zii gaf hem de hand. En terwijl Georges het hoofd voor over boog om haar te groeten, richtte mevrouw Joramie zich in bureau: Hippolytushoef Wieringen. Telef. Intercomm. No. 19. als deserteur. In den oorlog was hij gewond en de militaire genei» heeren meenden dat hij zich opzet telijk had verminkt, om zoodoen de vrij te komen uit den militai - ren dienst. Dit was echter niet zoo. hij was inderdaad gewond door een granaatscherf. Toen men hem dus wilde straffen voor een ver grijp, waaraan hij zich niet had schuldig gemaakt, besloot Paul Grappe te deserteeren. Ilij stelde zijn vrouw van een en ander op de hoogte en toen hij thuis kwam. leerde hij van haar naaien. Zii maakte vrouwenkleeren voor hem en had reeds te voren een dame»- pruik gekocht, zoodat Paul Grappe er althans wat zijn uiterlijk be trof uitzag als een volmaakte da - me. Alleen zijn schorre stem deed wat zonderling en dit gaf hem in de buurt weldra den bijnaam van ..het manwijf". Ruim tien jaar beeft Paul Grappe als vrouw naast zijn vrouw geleefd. Hij verdiende zijn brood door naaiwerk Ie ver richten voor een fabriek van ge maakte kleederen. Eenige benauw de weken heeft bij een paar jaar geleden doorgemaakt, toen hij ziek werd en hij natuurlijk onmogelijk een dokter kon raadplegen, daar dan zijn ware indentietijd aan bet licht zou zijn gekomen. Nu het ka binet ÏTerriot amnestie had ver leend aan deserteurs en anderen achtte hij den tijd gekomen om weer als Paul Grappein het dege- 'ijksche leven terug t e keeren. Daarom was hij zich bij den rom - missaris gaan aanmelden, die "nar telijk heeft gelachen om heigeen Grappe al die jaren heeft uitge voerd en hem de verzekering gaf. dat hij nu weer als vrij man onder zijn eigen naam kon leven in de dad, die hem lief is. Men kan zich de verbazing van de huren van Grappe voorstellen, nu zii weten, dat de dame met de groc-slem een man was Hikziekte in Engeland. Eenigen tijd geleden kwamen in de Belgische mijnstreken eenige haar volle lengte op en drukte 'n kus op Georges lippen, den kus. welke George haar niet had dur ven geven. Buiten zich zeiven gevoelende het beetje verstand te verliezen 't welk hem nog was overgebleven, opende de jonge man de deur en verwijderde zich snel. En zonder 'n zweem van schaam te of er niets gebeurd was, riep zij hem na: Goedenavond mijnheer Hamel; Tot het genoegen u weer te zien. Arme Georges Arme Edith Toen Georges zich in de vrije 'ucht bevond haalde hij diep o- dem en voelde zich ontheven van ^en zwaren last. De betoovering an mevrouw Joramie was verbrn en. Hoe was het mogelijk. dus roeg hij zichzelven af, dat ik F- 'ith 'n oogenblik heb kunnen ver -eten. Neen. neon Edith, jou alleen bemin ik en zal ik blijven liefheb ben. Toen hij des anderen daags wak ker werd was het reeds laai en de uortiersvrouw wekte hem om hem «•ts nieuws te vertellen. Als u voor het raam gaat staan, zult u vreemd opkijken mijnheer! Hoezoo! Wel de kamer van juffrouw F.- lith is ledig. Vader Mourillon i» >p stel en sprong verhuisd Wat Verhuisd!? Maar heeft hij u tenminste niet ziin nieuwe woonplaats opgegeven Tk heb hem er naar gevrangdg maar liii wilde het niet zeggen. Tk begrijp het wel: u is de oorzaak, u alleen! A' Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1925 | | pagina 1