16e Jaargang- Vrijdag 14 Augustus 1925. No. 66 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN Haar Hwiltjk. HEERENBAAI. PORTORICO. I. E. KIÏÏSS BLANKE BAAI. PRUIMTABAK. WIERINGER COURAN UITGEVER ^ORN J. BOSKER, WIERINGEN VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. ADVERTENTIëN: Van 15 regels 0.50. Iedere regel meer 0.10. BUREAU: Hippolytnshoei Wieringei Telef. Intercomm. No. 19. DE STORMRAMP. Georganiseerde hulp. De berichten uit den noordoost hoek van Brabant, uit den Gel - derschen achterhoek en een deel van Overijsel bewijzen, dat niet alleen het zoo tragisch verwoeste Borculo zware materieele schade kreeg door de stormramp. In afwachting van de totstand koming dezer landelijke organi satie zende men met ruime hand, wat men kan missen, opdat de eerste en dringende nood in de ergst geteisterde plaatsen ten Z.O. van Nijmegen en vooral in Borcu lo kan worden gelenigd, en opdat de vereeniging of het comité, die de regeling der schade ter hand ïjeemt dadelijk, als het werk wordt aangevat, kan beschikken over de noodige fondsen. Onze administratie is gaarne bereid gelden tot leniging van den nood in ontvangst te nemen, tot tijd en wijle die taak door een steunorganisatie wordt overgeno men en daarna voor zoover dat: noodig mocht blijken. In volgende nummers zullen we steeds de bij ons ingekomen giften verantwoorden. DE CYCLOON. Het geteisterde Borculo. Ds. M. C. van Wijhe, uit Bar- chem schrijft na zijn bezoek aan het verwoeste Borculo De aanblik van Borculo tart al- 1$ beschrijving. Het stadje is vree- selijlcer gehavend dan een plaats in de vuurlinie. Geen huis is onge deerd. De straten zijn doorgangen tus- schen puin, pannen, steen en bal ken, latten, takken, stroo en stuk ken huisraad. Geen lach klinkt er. Alom zitten de menschen met de wanhoop op hun gelaat. Ver slagen, radeloos. In de meeste huizen zijn gewon den. Tallooze verbondenen ont moet men. Hoofd of arm in ver - banden. Voor de verwoeste hui - zen in triest gehavende stoelen zitten de gekwetsten. Nog nooit heeft een razende vernielende kolkwind in enkele minuten zulk een verwoesting aangericht. Het hart wordt saamgeknepen als men de moeder ziet, bij haar doode kindje, dat met bebloed ge laat in de armelijke bedstede ligt, als men de levenlooze uitdrukkin gen ziet op de aangezichten der zwaargeteisterden, wier huis, een puinhoop, absoluut vernietigd, wier vrucht van jaren in een en kele seconde door een alles-over - weldigende macht is verwoest. Alle verbinding is gestoord. De e- lectrische geleiding is totaal stuk, de waterleiding en de gasvoorzie- ning zijn onbruikbaar. Te midden van de diepste duisternis kwam de razende dood met één slag van honderden, van duizenden levens, welvaart, geluk vernielen. Wie het aanschouwt vindt geen woor den die den toestand naar waar - heid weergeven. Komende van Barchem ont waart men allereerst omverge- waaide boornen. Niet een of twee maar tientallen. Dikke sappige kerngezonde peppels, b reed ge- kruinde knoestige eiken, hooge dennen, wijd zich strekkende ie pen, alles ligt neergesmakt. Ach welk een droevige veran dering. De breede oude tcicn der Protestantsche kerk en d- slanke, teere, nieuwe toren der R. K. kek verhieven zich vroeger zoo moe derlijk over de uitgespreide hui - zen-massa. Tiet groene lommer wuifde hier en daar boven de hui zen uit. De stroodaken lagen .acht zijig gekoesterd in de zon, de par nen der huizen hielden het z?n licht vast in hun schittering of kaatsten het terug in de luchten. Het was een schouwspel, het pa let of de stift van Rembrandt waard. FEUILLETON. No. 19. Ik twijfel er niet aan dat hij den moord begaan heeft en de schuld op haar zal gooien als hij er kans toe ziet, begon Crewson opgewonden. Pardon, mijnheer, viel Dcgdü le hem in de rede. Hij is daar hee lemaal onschuldig aan. Hij is al - leen in het hotel geweest om de ka mers te bespreken. Toen hij dat gedaan had, ging hij uit, werd o- verreden door een rijtuig in de volgende straat en kreeg een sche delbreuk. Hij werd dadelijk naar een ziekenhuis gebrachi en ze zou den nooit geweten hebben, wie hij was, want hij had niets bij zich dat zijn indentiteit. kon bewijzen, als niet zijn vrouw uiterst toe\ a1 lig in een motorbus langs was ge reden, toen het ongeluk gebeurde. Maar ze gaf Gilfoyle niet als zijn naam, dat was alleen zijn zaken- naam. Zoo ziet u, hoe siecht hij ook was, dat hij part noch deel had aan den moord. We moeten den schuldige ergens anders zoe- kerr. Het meisje is onschuldig, daar wil ik een eed op doen, riep Crew- son. Het lijkt wel zoo, mijnheer, maar toch zou wel graag wreten, waar ik haar vinden kon, maar als ze ontsnapt is, betoekent het, dat zo inziet, dat het spel verloren is en hoe verder ze dan van ons vandaan komt, hoe beter voor haar. Maar we zullen haar toch wel krijgen. Ze is onschuldig, absoluut onschuldig. Ze is zoo eerlijk en be trouwbaar en edel als Het spijt me, dat ik u in de rede val, mijnheer, zei Dogdale. Heeft ze u soms iets verteld van gestolen cheques Crewson keek den inspecteur woedend aan. Omdat we van de vrouw ge hoord hebben, dat Gilfoyle, zoo zullen we hem maar noemen, in zijn eilen een heeleboel daarover gezegd heeft. Ik kan u nu niet meer bijzonderheden geven, maar een paar van onze mannetjes zijn op het oogenblik bezig op zijn kan toor alles na te zoeken. Als Gilfoy le deze man niet vermoord heeft, dan heeft hij toch in ieder geval andere dingen gedaan, die aan het licht gebracht moeten w orden. On dertusschen zoudt u mij zeer ver plichten door mij dadelijk op le bellen, als u hoort, waar het ineis je is. Neen, mijnheer, ik vergis mij niet. in de natuur van die vrou.v en ik zal er niet toe meewerken, dat haar moeilijkheden nog erger w orden. Ik zal Ik bewronder uw gevoelens, mijnheer, zei Dogdale kalm. Tk hoop, dat u gelijk hebt. Maar laten we niet afdwalen. U zegt. dat u de indentiteit kunt vaststellen van het. slachtoffer, mijnheer zei hij tot Blakc. Ik zou hem onder duizenden herkennen, gaf Blake ten ant woord. Als u nog meer bewijs noo dig hebt. is mijn schoonzoon er nog. Ik heb hem getelegrafeerd, dat hij dadelijk naar Londen moest komen. Tk denk, dat ik op zijn laatst morgen antwoord van hem heb. Dan hebt u zijn getuigenis Tabaksfabriek ..De wakende Leeuw'1 Laat 12Ö - - - ALKMAAR. 70, 80, 100, 120, 140, 150, 160, 180, 200, 225, 250 en 350 400 450 en 500 cent per pond. Geen toren te zien. Een stomp, een gruw elijke steen wond steekt uit. Daar stond de toren der R. K. kerk. En daar, mid den tusschen de huizen, is ten breede brokkige lijn. Daar is de oude, eeuwenoude toren der Ne- derl. Herv. kerk verbrijzeld. En de huizen zelf De rustige, de gloriënue daken Geen dak is te zien. Hier en daar nog enkele pannen Verder verbroken kap-geraamten, hij ritsen naast ritsen zijn de pan nen weggesmeten. Tusschen wallen van om en op elkaar gestorte boomen en omge worpen aarde bereikten we het ge meentehuis. De secretarie was in gericht als hospitaal. Gruwelijk verminkten werden er verbon-» den. De doktoren uit Borculo en omgeving waren ijverig en toch rustig bezig. Bijzonder gew-aarde hulp was verleend door mr. Wittewael, bur gemeester van Locliem, die mee- zorgde als ware het zijn eigen ge meente. Op zijn instagatie waren de bakkers te Lochem reeds om half drie begonnen te bakken, zoo dat smorgens 7 uur reeds een wa gen met 1000 brood en te Borculo aanwezig was. Honderden maak ten hiervan gebruik. Ware deze voortreffelijke maatregel niet gs- ook. - Waar zegt u, dat hij is - Ja, hij was in het Zuiden van Frankrijk, hij ging uit Parijs daar heen, een paar dagen geleden. Ik zal het wel gauw definitief weten, Dan zal ik het u berichten. - Dank u, mijnheer. We zullen dan ook wel weten, wat die man met Gilfoyle te maken had, want daardoor allen kan verklaa» d worden, hoe hij in die kamer kwam. Ik ga terug naar 't hotel, zei Blake. Dan zal ik u nu niet langer ophouden, liceren en eens ga kij - ken wat onze menschen op het kantoor van Gilfoyle gevonden hebben. Ik hoop dat ik straks nog nieuws voor u heb. Het onverwachte. George, het spijt mij erg hoor. Zoodra ze alleen waren keerd1 Blake zich naar George, die som her uit het raam stond te kijken. Spijten Wat eigenlijk zei hij terug. Nu, van dat meisje, ging Bla ke verder. Wel niet zoozeer om haar als om jou. Als ik geweten had, dat het zoo zou gaan, zou ik je nooit gevraagd hebben, om me to helpen. Het is een nare geschie denis voor je, en het is mijn schuld dat voel ik wel. Het spijt me. Crewson draaide zich nijdig om, Ik zeg je, dat meisje is zoo on schuldig als mijn eigen moeder, dat staat als een paal hoven wa - ter. Ik ben niet gek. Hiram Blake. Verdraaid, ik weet toch hoe ze zich gedragen heeft in deze zaak en.... maar dat interesseert jou niet. Maar één ding is zeker, ze is niet getrouwd, Hiram BlaYe. troffen, dan zou er zoo goed als zeker nood en gebrek hebben ge- hcerscht. De Locliemsche sproei wagen voerde water aan uit de aldaar pas in werk zijnde water leiding. Het droevigst schouwspel lever de de Herv. Kerk op. Dit oude Romaansche gebouw uit pl.rn. 1300 was tot een puinhoop verval len. Onbeschrijfelijk woest wras de aanblik. De toren lag in brokken ter aarde. Balken en puin lagen manshoog in de toegangen en het middenschip was een verwoesting Het huis van den predikant was mee een der hengst gehavenden. Niets was meer ongeschonden^ Meubels waren naar buiten geslin gerd, het dak was weggeworpen, muren gescheurd, de bovenverdie ping was verdwenen en lag aan brokken her en der. Onbeschrijf lijk. Het gansche meubilair was geschonden zoo niet vernietig,! In het alles doovend geraas der vernieling en in het geloei van den storm hoorde men niet hoe het eigen huis instortte, hoe op ei gen erf de boomen kraakten, hoe het dak neersmakte. Sommigen wierpen zich op den grond, anderen vloden naar bui - ten en wierpen zich plat ter aar - de, anderen vluchtten in den kel der. Alle huizen zijn beschadigd. Geen ruit ongebarsten. Menschen zijn door de ruiten heengeslingerd, deuren zijn uit hun hengels, schuifdeuren uil hun richels gelicht en de 'vertrekken hinnengeploft. En te midden van dit alles, voor de verwoeste daklooze won in gen, zitten de beroofden. Met siom beid, mal lamheid geslagen. Wan hoop, radeloosheid ligt op hun gelaat. Het is vreesclijk. Wij bezochten van Grootcrs, timmermansknecht. Toon zij wil den vluchten en zich wilden ver bergen in een groot gat achter do worstels eener omgeslagen boom, werd hun twaalf-jarig kind gotrof fen door een weggeslingerde balk in den hals en overstróómd door bloed viel het knaapje dood in va ders armen. De ouders waren zelf als neergesmakt. Naast de roomsrhe kerk lag de toren. De BK. pastorie was er schijnbaar vrij goed afgekomen. De kerk toonde inwendig scheu ren. De gevel van een nieuw scho >1- gebouwwas weggedrukt. Door do opengescheurde ramen zag mon op verdiepingen hoe do muren hol den en hoe de meubels dooreen la gen. De tuinen waren onzegbaar ge havend, alsof alles uitgerukt on op hoopen was gesmeten. Boerderijen waren platgeslagen, vee was vermorzeld. Nimmer heeft in Nederland oen storm zóó een plaats verwoest als op 10 Augustus 1025 in het ramp zalige Borculo is geschied. Het is een zaak van eer. van barmhartigheid, van deernis, van vaderlandsliefde voor geheel Ne derland om te toonen dat er inder daad een diepe eenheid bestaat in het dragen van elkanders las - ten Dat is waar. Ik heb mijn mond voorbij gepraat, George, dat geef ik toe. Ik had nooit gedacht, dat jij het zoo te pakken zoudt krij gen. Hoor eens, Blake, zei Crewson met nadruk. Ik zei een tijdje gele den, dat ik den man van het meis je zou zoeken en alles zou doen om ze weer bij eikaar te brengen. Maar ik kan er bij zeggen het zou me kapot gemaakt hebben en ik zou het toch gedaan hebben. Nu is het heel iets anders. We moe ten nu niet den man, maar de vrouw vinden, want ik kan je ver zekeren, dat ik aan niets anders denken zal, voordat ik dat meisje gevonden heb en beschermd heb tegen die haaien, die om haar heen zwemmen. Heb je geen andere plichten tegenover jezelf, tegenover. Andere plichten riep Crew son. Het gaat om mijn heele leven Tk heb van dat meisje gehouden vanaf het eerste oogenblik, dat ik haar zag. Toen wist ik het niet, Hiram ik wist het niet voordat ze hier in deze kamer een huilbui kreeg, nadat de politie haar had vrij gelaten. Maar nu weet ik hot Kii keerde zich snel naar het raam toe en bleef met zijn rug naar de kamer staan. Blake keek tersluiks even naar hem. zij zag saamgekne oen handen op zijn rug en was zoo verstandig om zich stil te hou den. Plotseling draaide Crewson zich om. Later we naar het hotel gaan, zei hij. Voor het geval ze terug komt, kunnen we den sleutel bij den portier laten, maar ik zal haar moeten zoeken, denk ik, Hiram. L'aten we aan hot werk gaan, ik krijg het hier te benauwd. Maar de taak, die Crewson op zich nam, had weinig kans van slagen, al wist hij dat niet, tenzij het onverwachte gebeurde. Op het zelfde oogenblik dat hij met Blake op weg ging naar 't Gordon-hotel verloor Nanette het laatste grein tje hoop op ontsnapping. Ze wist niet, hoelang ze in een bezwijming had gelogen, toen ze weer tot bewustzijn kwam. Het flauwe licht in de kamer was een teeken, dat het avond begon te worden en de doodsche stilte in het huis gaf haar het angstige ge voel. dat er niemand in was. be - halve zijzelf. Maar toen haar oogen opengingen en ze haar hoofd be woog, kwam de gestalte van een man uit de schaduw te voorschijn. Je dacht zeker, dat ik weg was hé zei hij met een harden, metaalachtigen klank in zijn stem. Maar ik wou je eerst aan je ver stand brengen, dat er een boel ratten in de buurt zijn, ik heb ze den weg gewezen naar hoven, ze zullen je dus wel gauw komen zoeken als het donker is. Geen enkel ander levend wezen zal l»ii ie komen, dus begrijp je Wel. dat ik me eindelijk gewroken heb. Ik had je gezegd, dat ik ie tot het eind van de wereld volgen zou. Dat heb ik nu gedaan. Vis /e ie gevangen hadden gehouden en ic veroordeeld hadden wegens moord op hem, zou ik ie hebben laten ophangen, ook al noemden ze je bij een anderen naam. M-mr dit is heter dan ophangen. Nie mand kan het te weten komen, niemand, en zo kunnen mii niets maken. O, zoo is het goed, erg goed. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1925 | | pagina 1