Ilï 0II1I.
17e Jaanransr.
Dinsdag 5 Januari 1926.
No. I
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN Elè* OMSTREKEN
WIERINGER COURANT
dORN. J. BOSKER, WIERINGEN
UITGEVER
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIëN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU s
Hippolytushoei Wierlngen.
Telef. Intercomm. No. 19.
GEMENGD NIEUWS.
De Zomertijd.
Het Kameriid Braat liecft aan
de Tweede Kamer medegedeeld,
dat hij he.t voorstel.van wet tot
regeling van den duur van don
zomertijd, waarvan de behande -
ling door de Kamér onlangs is
geschorst, int reikt.
Gelijk men weet, had. de héér
Braat voorgesteld den zomertijd
in te» voeren tussehen 31 Mei en 1
September.
Waarom de sneltrein stopte.
De sneltrein ParijsAmster
dam, die 's middags te 12,19 het
Ilaarlemsche station passeert,
werd daar, meldt de T,el., dezer da
gen tot stilstand gebracht. Even
te voren had -een beambte aan het
station te Vogelenzang hij het pas
seeren van dien trein een verdach
te lucht geroken, die hem, deed
denken aan het warm loopen van
een der assen. Hij telefoneerde da
delijk naar het station te Haarlem
waar men den trein liet stoppen.
Toevallig waren, hier ook eenige
ingenieurs aanwezig, die met ee
nige ambtenaren een nauwkeurig
onderzoek langs alle wagens liet
instellen. Er werd echter niets
verdachts opgemerkt. Alle assen
bleken in orde te wezen. De trein
kon dus weer, tot blijdschap van
de passagiers, vertrekken.
Nog juist even vóór het verlaten
van het station werd echter we -
derom een ongewone lucht waar
genomen. Een schrander ambte
naar kwam toen tot do ontdekking
dat het de lucht van gebakken
biefstuk uit den restauratiewagen
was: -
Voorspellingen voor 1926.
Te beginnen met 1926 zullen
weer een aantal winters strenger
en een aantal zomers droger en
warmer worden. Eerst in 1935 zui-
FEUILLETON.
No. 32.
Zij opzeilde de oogen en keek
verschrikt rond naar al die vreem
de gezichten. Zij trachtte iets te
vinden, wat zij echter niet meer
zag, herkende het huis, de poort,
herinnerde zich alles en met een
smartelijke bq^veging riëf) zij uit
t; Mijn hemel, mijn hemel
Toen stond zij op en ging zoo
snel zij kon heen, tot groote ver
bazing der omstanders.
De markies had den jongen
graaf spoedig ingehaald en vroog
Wat was dat y
Niets, vader, ccn vrouw deed
mijn paard schrikken waardoor
het stijgerde. Ge weet, dat het
niet veel verdragen kan.
Zij stapten nu langzaam naas'
elkander voort, zonder een woord
te spreken
]}e markies was, zooals -wij ge
zegd hebben, niet erg veranderd
in de twintig jaren, gedurende
welige wij hem uit het oog verlo
ren.
Toen was hij peper- en zoutkleu
rig, nu geheel grijs. ITij was zoo
mager, dat hij veel overeenkomst
had met oen geraamte, maar hij
hield zich nog flink-rechtop en had
nog dezelfde, trotsche houding en
koele uitdrukking in de oogen.
Mark was steeds bij hem en lang
zamerhand begon bij voor jeugd i
gen metgezel een vriendschap te
gevoelen, waarover hij zichzol'
'Verbaasde. Nauwelijks dacht hij
er ann, dat hij H kind was vah qcn
door hem zoo gehate echtgenoote.
leb de winters en zomers weer kal
mor zijn, aldus zegt dc abt Moreux.
Twee zonsverduisteringen zul -
Ten ei' zijn, onzichtbaar voor West
Europa, doch volledig in den In-
lischen Oceaan. De eerste valt
den 14dcn Januari, dc tweede den
Oden Juliin midden Amerika
hoopt men de1 laatste te kunnen
waarnemen.
Oude schaatsen.
De heer J. Visscher te Heefen-
veen heeft aan de ijsclub Thialf
aldaar tw.Oe beenen schaatsen
aangeboden, die heel diep in
een terp bij Midluf zijn opgegra
ven.
Ze zijn- pl.m. 35 c.M. lang de
onderkant, die zeer glad is, is on
geveer 3 c.M. breed. Aan de voor-
ai achterzijde zijn gaatjes vrij ze
ker voor dc bevestiging aan den
voet. Het geschenk is in dank aan
vaard.
Knievrije rokken.
Nu is, naar men eenigszins on-
geloovig leest, dc een of andere
Engelsche overheid <eenvcampagnc
tegen de buitensporig korte rok -
kon begonnen. In dit geval gaat
het zeker niet tegen het heen der
Londende dames, want wien valt
tegenwoordig nog een vrouwen
been.op, als het niet bijzonder
mooi of hijzonder leelijk is. Ilct
gaat tegen de kniö
De Lo.hdcnschc dame kleedt
zich namelijk niet alleen „been
vrij" (is er niet een tijd geweest,
dat „voetvrij" de gemoederen al in
beroering bracht maar knievrij
En het doet werkelijk zonderling
aan, als boven- de boogc kaplaars
de met bananklëurige kousen be
dekte knie zich aan de blikken
pi ijs geven. Bij liet zitten schuift
de nauwe rok nog verder over de
knie naar boven, zoodat het vrou-
vvengebaar van 1923 de onophou
delijke poging, om den rok tot
aan de. knie vast te maken, uit den
tijd, wel volstrekt nutteloos is.
Van menige Londensclie dame
in den winter van 1925 op 26 kan
men met recht zeggen Wil men
uitmaken, of een wezen met bob-
bed liair, dat monocle heerenhocd
en he-erenjaquette draagt, vah liet
mannelijk of van het vrouwelijk
geslacht is, dan moet men onder
de tafel kijken. Ziet men hoogc
manslaarzen, dan is het een....
vrouw
Xl« t kind, dat in den markies
werkelijk zijn vader zag, droeg
hem oen bijna "roerende genegen
heid toe. Niets was dan ook te goed
voor Mark. Hij gaf hem alles wat
hij maar verlangde en bedierf
hem op alle mogelijke manieren.
Mark herinnerde zich nog flauw
dat hij in zijn vroegste jeugd bij
een vrouw geweest was, die hem
liefkoosde en kuste. Die vrouw
scheen hem lief te hebben, zij zag
er zoo goed en liefelijk uit I
Was dat zijn moeder Hij wist
het- niet
Hij had geen reden om aan de
woorden van zijn vader te twijfe
len. Meermalen had hij dezen aan
getroffen, verdiept in somber ge
peins en met tranen in de oogen
Hij scheen dan nameloos te lilden
Mark vroeg hem, wat toch dc oor
zaak was van zijn groot verdriet,
doch ce markies weigerde hem
iets te zeggen. Nooit plooide oen
lach cle- lippen van den strengen
stillen man en het scheen of bij
hem alle vreugde uitgedoofd en
alle rust voorbij was.
En dit alles vond zijn oorzaai
in het gedrag e-ener onwaardige
djé hij had liefgehad en die Mark
ook liad moeten liefhebben en ach
ten.
Kon liet wel anders, dan dat dc
jonge man slechts haat en verach
ting koesterde voor haar, die zijn
vader het leven zoo vergald had
Met den afkeer voor zijn moe -
der, had hij voor iedere vrouw
een zekere minachting.
Nooit beminnen, zei de Mar
kies, ziedaar het geheim om geluk
kig te zijn, want én de liefde én
de vriendschap brengen slechts
ontgoocheling en verdriet.
Mark liarl een tooder en liefheb
bend hart, doch deed al zijn best
HET HOOGE WATER.
De dijkdoorbraak bij Grave.
Te Overasselt waren verschei
dene bewoners, toen het water
kwam opzetten, naar het gemeen
tehuis gevlucht. Dit staat thans
reeds twee meter in het water en
het zal sechts met bootdn moge
lijk zijn met booten mogelijk zijn
de nienschen daar vandaan te ha
len.
Broekveklerpolder overstroomd.
Door dijkbreuk zijn de pol -
ders Vet.tcbroek en de Broekvcl-
derpolder (gemeente Rceuwijk)
Donderdagavond onder water ge-
loopen. De dijk is 2 300 M. weg
gezakt. De» landbouwers hebben
hun vee kunnen redden. Groote
schade wercl toegebracht aan mcu
bilair enz. De polders, zijn samen
180 bunders groot. Sommige hui
zen staan tot het dak in he,t wa -
ter. Persoonlijke ongelukken kwa
men niet voor. Ook is cle weg naar
Oukoop over een lengte van 100
M. weggeslagen, zoodat de bewo
ners aldaar geheel geïsoleerd zit
ten. Verscheidene autoriteiten zijn
aanwezig.
De Koningin naar het bedreigde
gebied.
Met drie vletten van de Marine,
ieder geroeid door vier roeiers,
werd de reis begonnen. Van het
overstroomde gebied bij het kloos
ter roeide de matrozen de booten
om zijn vader geen reden te geven,
hem te bespotten of uit te' lachen,
zoodat hij soms, om zich niet te ver
raden, in het uiterste verviel en
oogenblikken van ongevoeligheid
had.
Wanneer ik dood bdn, zei hij
tot Mark, kunt ge doen wat ge ver
kiest, maar wat ik bidden mag,
laat mij nu niet alleen. Mijn leven
zal zoo lang niet meer Auren.
Zoo hadden zij al die jaren ge
leefd, tot op het oogenblik, clat wij
hen samen zagen uitrijden op den
Boulevard Mal'esherbes.
IV.
De twee schelmen.
Markies d'Arbois en zijn aange
nomen zoon waren, naast elkan
der voortdravende, bij het boscli
van Boulogne gekomen. Daar
vierden zij de teugels en reden in
flinken galop tot aan het hek,
waar zij opnieuw inhielden. Do
farkies scheen in gedachten ver
zonken en bewaarde* het stilzwij
gen.
De graaff gewoon hem in som
bere stemming te zien, verwond er
de zich daarover dus niet wel
viel hem op, dat het trotsche go
laat van zijn pleegvader nog nor
scher stond clan anders. Sedert zijn
terugkomst in Parijs, had hij, in
de gedaante Van Lantin die hem
kwam bezoeken, oude herinnerin
gen weder levend zien wordön,
terwijl hij ze reeds lang dood en
begraven waande.
Sedert het vertrek van den mar
kies was Lantin een groot heer go
worden. Alles was hem meegeloo
pen,
Mei het gold. dat hij met vleie
rijen en misdaden had verdiend,
had hij te Parijs een bank opge -
door het verdronken land in de
richting van Balgoy. Langs verla
ten huizen ging het, waai soms
tot een halven meter water stond
en langs hoeven, waarvan de be
woners nog op de bobcnvcrdieping
stand hielden. Overal liet 11. M.
informeeren naar den toestand
waarin de mensclien verkeerden
en meestal luidde het antwoord
nogal berustend. „Je moet cle kop
maar boven water houden," zei
een oud vrouwtje, dat ergens op
een terp de eenig overgeblévene
was om het huis te bewaken. Van
weggaan wilde ze nog niet weten.
Vaak w(erd, nadat cle boot, waai
in dc Koningin gezeten was, weer
verder was geroeid, door dc hewo
ners ontdekt wie cle dame was ge
weest, die zich met een vlej in dat
gevaarlijke gebied waagde en die
zoo vriendelijk naar hun toestan 1
had ge-informeerd. Soms herken
de men dc Koningin en werd ze
met gejuichontvangen. De tocht
ging over Balgoy naar Nederas
selte Te Balgoy werd eenigen tijd
gerust.
Bij de kerk, die op edn terp ge
legen is, stond een aantal koeien,
die door clen pastoor niet werden
binnengelaten, omdat hij daartoe
geen toestemming had. De eom -
missaris van de Koningin kon het
bevel geven en nadat dc kerk was
uitgeruimd, kon het uitgeputte'
vee in het gebouw worden onder
gebracht.
Door het oncleï'geloopen land en
over velden en akkers werd de
tocht voortgezet naar Wijchen.
Hier en daar bleven soms d° boo
ten op een ondiep gedeelte of bij
een hek vastzitten. Do matrozen
sprongen dan in liet water om dc
vaartuigen* weer vlot, te krijgen,
zoodat dc reis kon worden voort
gezet.
(Zie vervolg Binnenpagina.)
PARIJSCHE MODEBRIEVEN.
Japonlijf]es met gekruist effect.
Tegelijkertijd met liet wijder
wórden der rokken hebben ook de
japonlijfjës een wijziging onder
gaan.
De gladde, strakke, ongegarneer
de lijfjes zijn niet meer in den
smaak. Ze1 worden nu* soepeler en
ruimer gemaakt en ook veel meer
gegarneerd. Tot cle nieuwste idee
ën op dit gebied (dat overigens
niet zoo heel nieuw is, we kunnen
't reeds van vroeger), behoort het
„gekruist effect" van den japon -
rug op de voorzijde of van de voor
baan op den rug.
Soms en zelfs dikwijls worden
de banen omrand met een galon
of kralenversiersel, die het ge
kruiste effect nog brlter doet uitko
men. Slanke zoowel als forsclie
dames staat dit zeer goed, alleen
moeten deze laat-
een beetje voorzich
tig zijn met de af
werking. Laten ze
zich hoeden voor de
strik, de sprekend.»
gesp of bloem op
het punt van de
kruising, een gar-
necring di,« slanke
vrouwen zeer aar -
dig staat.
Een eenvoudig
hulpmiddeltje om
dit gekruiste effect
te bereiken aan ja
ponnen die niet op
deze wijze geknipt
zijn, bestaat in het
aanbrengen van
twee lange galons
fluweelen banden
of linten. Die ves -
tigt men bijv. ach
ter tegen het schou
derblad en laat ze, onder de armen
door, van voren in 't, midden van
de japon samenkomen. Een ande-
riclit, welke in korten tijd e?en
groote uitbreiding had verkregen.
Eenmaal echter, toen hij op het
toppunt van den voorspoed stond,
had hij een oogenblik van ontzet
ting leeren kennen, en voelde hij
den grond onder zich wankelen.
In het, fraaie huis in de Lonclcn-
sche straat, dat hij zelf had laten
bouwen, om er zijn kantoor te ves
tigen, een huis met een reusachtig
voorportaal, waar cle bezoekers
moesten wachten, waar hij heersch
te. en negeerde, had hij eens zijn
ster staan door de verschijning
van een landlooper, een ellend,e> -
ling, een in lompen gehuld man,
die tot hem was gekomen als een
herinnering aan de misdaden uit
het verledene.
Juist toen hij eenige aandeelhou
clers zijnd' bank uitgeleide deed,
w as zijn knecht naar hem tcvegeko
men en had hem een woord toege
fluisterd, dat hem deed verblee-
ken. Eer hij de deur sloot, had hij
een vluchtigen blik geworpen in do
wacht ka mier en vr-oeg
Ts die man daar
De knecht wees op oen kijkgaat
je, waardoor de machtige bankier
een man kon zien, mager als een
kerkrat, bleek als de dood en met,
schamele gescheurde plunje.
Hij maakte een toornige bewe
ging niet de hand, doch zei niette
min tot den knecht
Laat hem binnenkomen.
Daarna ging hij naar zijn werk
kamer, waar hij zorgvuldig de-
deur afsloot, die naar het kantoor
van dei klerken leidde.
Hij deed de gordijnen dient en
lien ziin bezoeker tegemoet.
Deze was. voorafgegaan door
den knecht, juist de kamer liin
li en getreden.
Een oogenblik beschouwde Lan
tin h.ein aandachtig, keek naar
de schoenen die vol gaten waren
en wier lichtgrijze kleur een schril
ie tegenstelling vosmcfe met het
geheel. Vervolgens viel zijn oog op
dé versleten kale, vuile kkieren,
die door de ratten schenen afge
knaagd leii .toen zei hij tot den
knecht
Laat ons alleen en zorg dat
ik niet gestoord word.
De bediende hoog en verlint de
kamer, niet zonder een verbaas
den blik op zijn meester le hebben
geworpen.
Toen zij alleen waren, wendde
dc vroegere zaakwaarnemer zich
driftig tot den man, die voor hem
stond, en vroeg
Wat wilt ge van mij
Zonder zijn plaats te verlaten
antwoordde deze met een spotten
clen lach
Dus ge hebt mij herkend
Jawel, wat wilt go
Ik hen Constant in Bouraillon
gewoonlijk Eendenhek genaamd.
Dat w eet ik nu verder.
De fortuin is mij niet gunstig
geweest.
Dat is wel te zien.
Een zeker spreekwoord zc.gt
Op onrechtvaardige wijze verkre
gen goed gedijt niet. '1 Ts waaiv
het gaat somtijds niet altijd zoo,
als ik tenminste oordeel naar het
geen ik om m\\ heen zie. Wel grap
oenmaker," het is u gelukt, u den
verdelger van doktoren, die' u in
den weg staan.
Lantin werd lijkkleurig. Hij
keek onrustig om zich heen, om
zich te overtuigen, dat niemand
die woorden had gehoord. Daarna
zei hij op ruwen toon
Genoeg met die grapjes, zeg
wat ge van mij wilt.
i (Wordt vervolgd.)
