ZatÉigs op Wieringen.
i llll. MINNES Wieriigei.
Wij bieden aan uit i
verwachte scheepsl
minstens aan drie b
gestreept
PRUIMTABAK
Stoom- Wasch- en
Strijkinrichtincj
G R A T I S
Hier is «IE ADRES voor
Rijwielen, Banden
en Onderdeelen.
E. N. HEIJLIGENBERG,
E. .N Heijligenbergf.
N. V. De Alkmaarsche
Drie poots ruiters compl
Vier poots
Per 100 stuks en meer 5 c
Levering later uit pakhu
raad 10 ct. per stuk hoo
N. V. G. «I. KROL
ALKMAAR.
Agent P. S. DE V
KEIZERSTRAAT 118, TEL. 234, HELDER,
(NAAST DB FIRMA dEBR. PRONK)
Welton buiten banden f 2.10
Prima nop buiten banden f 1.75
Binnen banden (met garantie^ I l.Oê
Oroote voet pompen met slang f 0.7S
Veerende duo zittings met voetrusten 1 3.25
Duo mandtjes 1 1.75
Bagage drager op de as 1 0.50
Stuur tasschen f 1.15
Stuur mandtjes f 0 70
Compleeten vosr en achter wielen per stel f 1.50
Kettingen in alle maten 11 10
enz.enz.
Speciaal adres voor kinder rijwielen
Beleefd aanbevelend
Wessterweg Tel 445 ALKMAAR
haalt en brengt
de wa^schen In 112 plaatsen
van No^d-Holland.
Beëedigd Makelaar Tel. Hippolytush. 15
HEEFT GELDEN BESCHIKBAAR tegen HYPO
THEEK op Landerijen, Huizen en Schepen
BELAST zich met het plaatsen van PARTICU
LIEBE GELDEN; SLUIT LEVENS-, BRAND-
SCHEEPS- TRANSPORTVERZEKERING enz.
erwten ruiti
Dikicortje zat een heetje te droomen toon hij tot do- wer
kelijkheid werd teruggeroepen door Nikkertje, die riep
„Kijk eens naai' dien jongen en dat meisje, dat zijn Hans
en liaunie. Wat zouden ze gaan doen „ijZ gaan natuur
lijk watei halen bij de bron boven op den heuvel," zei Dik
kertje. „Kijk maar, want zij dragen een houten emmer
tusscben zich in.' „Laten wij hen volgen," stelde Nikker
tje voor, en beiden stapten zij echter llans en Hannic aan
Toen zij allen bij de bron gekomen waren vroeg Nikker
tje „Zeg, Hans, „dan moet ik eerst m'n emmer aan de
ketting hangen. Nikkertje probeerde den slinger te grij
pen, maai hij was zoo klein en had zoo weinig kracht,
dat hij I om onmogelijk in de rondte kon draaien. De klei
ne Hannie stond hem op efen afstand uit te lachen en
riep „Habaha' pas maar op, anders val je er nog in."
Daarvan schrok Nikkertje zoo, dat hij maar gauw weg
liep, want hij zou niet graag zijn eerste avontuur uog eens
beleven.
Toen Hansje nu den emmer met water gevuld had,
vingen zij den terugtocht aan. Zij zongen een aardig lied
je dat plotseling werd afgebroken door een gil van Hans
je, want hij struikelde met zijn voet over een grooten
steen en lolde naar beneden, den heuvel pf, in zijn val
Hannie meenemend. Arme kinderen. Zij rolden steeds
verder en verder naar beneden tot zij eindelijk aan den
voet van den heuvel bleven liggen. Het water uit den em
mer had hen heelemaal doorweekt. Toen riep Dikkertje
„Zeg, Niakertje, moeten zij nu niet eerst worden opgehan
gen om te drogen voor ze naar huis gaan 7
Na de ontmoeting met Hans en Hannie wam
kertje en Dikkertje naar de andere zijde van dl
cn zagen daar een groote kudde schapen.
Zooals alle jongens en meisjes wel weten, is ei
kudde een zwart schaap, en natuurlijk was er
kudde ook één Nu is toevallig zwart de lievi
van Nikkertje en daarom begin hij een beetje
zwarte schaap te babbelen. Toen hij vroeg "H
wol 7" antwoordde het schaap „Ja, meneer dl
vol. Eén voor den meester, éen voor de vrouw
geen voor den kleinen jongen, die zoo hard set
straat. Toen fluisterde Nikkertje lachend achte
van Dikkertje „Hoor je dat, jongens die schrei
gen niets
„Over schreeuwen gesproken," zei Dikkertie,
innort mij plotseling aan kleine Miesje. Wij ho
Keling hec] luide snikken, toen wij langs haar h
Weet je dat nog, Nikkie 7" „Neen, daar weet ik
van I' 7.i i Nikkertie. ..Vertel me dat eens 7" .,1
zei Dikkertje. „Wij liepen op een winteravond
huis van kleine Miesje en hoorden haar huilen
binnen baden, zagen we haar zitten op een kle
bij den haard. Zij wilde haar aardige kleine t«
heetje warmen, maar haar moeder had het haa
zoo dicht bij het vuur te gaan zitten, en toen w
slagen .omdat zii ha ar mooie nieuwe kleertjes
sclirooid. Arme Miesje I"
(Wordt v
NIKKERTJE EN DIKKERTJE
IN SPROOKJESLAND.
Toen Ge twee kleine poppenvrienden elkaar weer térug
gevonden hadden, hoorden zij plotseling een harden gil.
£)eze scneen van heel dlichtbij te komen, misschien tvel
van de dichtsbijzijnde hooge rotswand. „Laten wij gauw
gaan kijken", zei Dikkertje," want ik heb het gevoel, of
er een meisje in angst verkeert." En als twee galante rid
ders renden zij naar de plaats, waar het geluid vandaan
kwam
En wat zagen zij daar
Een aardig klein meisje vluchtte weg voor een leelijke
groote spin, die naast haar was komen zitten terwijl ziji
bezig was van de heerlijke rijstebrei te eten.
Haar naam was Miesje, en zij was gaan zitten op een
groot rotsblok, waarop de spin nu ook was neergedaald.
Maar toen de spin Nikkertje en Dikkertje hoorde aanko
men, maakte zij vlug, dat zij uit het gezicht verdwenen
was.
Het kleine measje was zoo geschrokken van de leelijke.
oude spm, dat zij niet langer op haar geliefkoosd plekje
op het rotsblok wiide blijven zitten, maar liever gauw
weer naai huis ging. In de haast vergat ze de schaal met
ijrstebrei mee te nemen tot groote vreugde echter van
Nikkertje en Dikkertje, want zij hadden intusschen hon
ger gekregen en zoo'n lekker hapje lokte hen wel aan.
Nikkertje nam de groote schaal op zijn knieën en om
beurten namen zij een hapje, net zoo lang, tot de geheel
schaal leeg was. Toen zij alles op hadden, voelden zij
zich zoo sterk, dat zij wel honderd spinnen durfden trot-
seeren en vol goeden moed vervolgden zij hun avontuur
lijken tocht door Sprookjesland.
