Be Wenteltrap.
17e Jaargang-
Dinsdag 27 Juli 1926.
No 69,
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR Sip
ADVERTENTIEBLAD
W1ERINGEN EN OMSTREKEN
WIERINGER COURANTtt
COBN. J. BOSKER, WIERINGEN
UITGEVER i
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIëN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU:
Hlppolytnshaei Wlerlngaa.
TeleL Intercomm. Na. IA
laatste was evenwel een monsterkalf. Varkens
waren goed met eene kleine prijsverhooging. De
liep tot 38 cent per pond.
EEN GINGANG JURKJE.
In den zomer is het moeilijk een betere stof
voor jurken te vinden, dan geruit gingang. Het
ziet er frisch en helder uit en kan gemakkelijk
gewasschen v. orden en wat betreft het aardig
en vlot staan, dit is voornamelijk een kwestie
van model en als men daarvoor een aardig pa
troon kiest, is er geen enkele reden waarom een
gingang jurkje niet even aardig zou staan als
elke andere. Op bovenstaand plaatje is een aar
dige jurk van deze stof, voor schoolgaande meis
jef van 10 12 jaar afgebeeld en met een heel
kl»in beetje handigheid is dit jurkje gemakke
lijk te maken. Knippatronen zijn verkrijgbaar
onder opgave van No. 526 aan het bureau van
dit blad. Kosten 55 cents.
MARKTOVERZICHT.
't Is op de SCHAGER markt een ongewis-
son toestand, maar dat is het feitelijk overal. De
kooplieden weten niet wat ze moeten, hun han
del is geheel ontwricht. Het gewone afzetgebied
is geheel aan hun bedrijf onttrokken. Als een
drenkeling zien ze naar alle kanten naar hulp
uit Daardoor is de markt gelijk aan een wip
plank, nu eens plotseling eene beweging naar
beneden, dan weer wat omhoog. De markt van
22 Juli verkeerde Donderdag te Schagen iets
in opgaande richting. De vette schapenprijs van
voiige week 28,liep weer tot 33,Tot
Ihoelang is natuurlijk totaal onzeker. Gekocht
werd voor Groningen. Oude schapen voor de
s'acht noteerden van 20,— tot 30,Ook de
ze gingen naar het hooge Noorden en naar de
Pillandsche steden. Voor lammeren waren heel
weinig liefhebbers. Men durft de weiderij nog
niet aan, zelfs niet tegen de verlaagde prijzen.
Met het rundvee is het al niet veel beter. Eerste
kwaliteit f 0 95 ii 1,05 2e 0.80 a 0.90 3e 0.60
en d.75. Melk- en kalfkoeien zeer stug nuch-
iere kalveren voor de slacht 10,h 18,dit
FEUILLETON.
Naar het Amerikaansch
van
MARY ROBERTS RINEHART.
)o(
i M- No. 16.
„Ze hadden verschil van meening", zei hij
Ik noodigde Bailey uit om met mij mee te gaan
en den Zondag over te blijven op Zonnehoek."
,,Nam u den heer Bailey niet voornamelijk
mee, meneer Innes, omdat u bang was dat het
anders tot handtastelijkheden zou komen
„De toestand was onaangenaam," zei Halsey
ontwijkend.
„Had u er toen ter tijd al eenig vermoeden
van dat het mis was met de Handelsbank
„Neen."
„Bailey en ik zaten met elkaar te praten in de
biljartkamer tot half drie.,,
„En kwam de heer Arnold Armstrong daar,
terwijl u zat te praten
„Ja. Hij kwam net ongeveer om half drie. Hij
klopte op de deur aan den oostkant en ik liet
tem binnen."
Het was doodstil geworden. Jamieson bleef
Balsey maai strak aankijken.
„Wilt u ons zeggen wat het dtel van zijn
komst was
„Hij kwam een telegram brengen dat op de
lub bezorgd was voor Bailey."
„Was hij nuchter
„Op dat oogenblik volkomen. Vroeger op den
avond niet."
„Viel het u niet op dat zijn eerst zoo vijandige
louding plotseling tot vriendschappelijkheid
was omgeslagen
„Ja, ik begreep er niets van."
„Hoe lang is hij gebleven 1"
„Ongeveer vijf minuten. Toen verdween hij
veer door de oostelijke deur."
„En wat gebeurde er toen 1"
„Toen praatten wij nog een paar minuten
door, over een plan dat Bailey gemaakt had.
waar mijn auto
de
BINNENL. NIEUWS.
KIND DOOR EEN AAP AANGEVALLEN.
Zaterdagmiddag was in een tuin van de Ruys
daelstraat te Amsterdam een vierjarig meisje
aan het spelen. Plotseling hoorde de vader gil -
len en zag hij het kind bloedend wegloopen. Een
aap, toebehoorende aan een bewoner van de
daarachter liggende Com. Anthoniszstraat, had
het kind aangevallen en haar in den hals een
bijtwond en eenlge krabben op het hoofd toege
diend. De kwetsuren moesten door een dokter
gehecht worden. Het kind was natuurlijk geheel
overstuur. Door de ouders is bij de politie van
bet geval aangifte gedaan.
GESTRAFTE ZINDELIJKHEID.
De kantonrechter te Druten heeft M. van der
I,., uit Winssen, wegens melkvervalsching ver
oordeeld tot 200 of 2 maanden hechtenis. Hij
had melk afgeleverd, verdund met ongeveer 32
water. De eisch was 500 of 2 maanden.
VREEMDE VISITE.
Een niet alledaagsch bezoek ontving dezer da
gen de famile R. te Boskoop. Dezer dagen kwam
door den schoorsteen een groote zwerm bijen de
huiskamer binnnen. en het geheele huis was
spoedig door de minder welkome gasten in be
slag genomen. Het heeft heel wat moeite gekost
de lastige dieren uit het huis te krijgen. Dat ge
schiedde eerst een dag later.
VOOR BIJNA EEN VIJFDE VAN DEN
KOSTPRIJS.
Te Helmond heeft bij inzet de verkooping
plaats gehad van de villa „Peapark", het in ge
heel Nederland bekende zomerverblijf van den
heer P. J. J. de Wit, thans onbewoond. Het
prachtige buitengoed, dat bij aanbouw ongeveer
300 000 heeft gekost, werd ingezet door den
heer P. T. Woudberg—Heinemans te Hilversum
voor de som van.17.000
AAN EEN GROOT GEVAAR ONTKOMEN.
Vier kinderen van acht tot twaalf jaar uit het
gezin van R„ te Zeist wilden hun vader, dje
werkzaam was in het veld een bezoek brengen,
waartoe zij, langs een particulieren overweg, de
spoorlijn BinnikDriebergen moesten passee-
rcn.
Nadat zij eerst een naderenden trein hadden
laten voorbijgaan, staken de kinderen de lijn
over. Juist kwam van den anderen kant een
trein in volle vaart aanrijden. Dank zij de oplet
tendheid van den machinist, kon deze, door uit
alle macht te remmen, nog juist een onheil voor
komen.
HIJ HAD TREK IN HET BOUTJE.
Toen dezer dagen'de kappersbediende B. te
Selzaete (België) per rijwiel kwam gereden on
der de gemeente Sas van Gent, met zich voeren
de een gevild konijn, werd hij door een man, die
zich voordeed als kommies, aangehouden. De
man vroeg hem, wat hij bij zich had, waarop B.
hem het konijn toonde. De aanhouder deelde
den vervoerde mede, dat konijnen niet vervoerd
biljartkamer
Halsey aarzelde.
.,Mijn zuster was er ook."
„En toen.
„Ik reed met den auto langs den zijweg, om
dat ik de menschenen huis niet wakker wilde
maken. Bailey liep den tuin door en stapte op
den hoofdweg in den auto."
„Dus u weet niet wat de heer Armstrong ge
daan heeftt, nadat hij het huis weer verlaten
had
„Neen, daar weet ik niets van. Maandagavond
las ik voor het eerst dat hij dood was."
„En de heer Bailey heeft hem ook niet gezien
terwijl hij door den tuin hiep
,Dat denk ik niet. Als hij hem gezien had, zon
hij er wel iets over gezegd hebben."
„Dank u, dat is alles. Juffrouw Gerrude ïn-
ïs."
Gertrude's antwoorden waren even duidelijk
en kort als die van Halsey, allesbehalve troost-
dijk. Ze waren geroepen door haar broer zei ze,
toen de heer Armstrong weg was. Ze had met
Bailey in de biljartkamer gewacht, tot de auto
klaar was. Toen had ze de deur onderaan de
trap op slot gedaan, had een lamp genomen en
was met Bailey meegegaan naar den hoofdin
gang van het huis daar had ze hem na staan
kijken, terwijl hij den tuin doorliep. Inplaats
"nn dadelijk naar haar eigen kamer te gaan.
was ze eerst nog naar de biljartkamergegaan
om iets te halen, dat daar was blijven liggen. tt,
bet speelzaaltje en in de biljartkamer was bot
donker. Ze had op den tast gevonden waar ze
naar zocht, en stond op het punt om naar haar
kamer terug te gaan oen ze iemand aan het slot
van de oostelijke deur hoorde. Ze dacht, dat, het
haar broer zou zijn en was op het punt er heeo
te gaan toen ze hoorde dat de deur openging.
B'jna onmiddellijk daarop klonk er een schot
en in doodsangst was ze den salon doorgehold
en had de anderen wakker gemaakt.
Heeft u geen ander geluid gehoord vroeg
de rechter. „Was de heer Armstrong alleen, toen
hij binnenkwam
,Het was heelemaal donker. Er klonken geen
stemmen en ik hoorde niets. ABeen het open
gaan van de deur, een schot, en toen het geluid
van iemand die viel.
„Dus terwijl u door den salon heenliep en
naar boven ging om uw huisgenooten wakker
mochten worden waarop hij het konijn in beslag
nam en den wielrijder verzocht door te rijden.
Toen deze bij zijn patroon te Sas van Gent
kwam en hem het voorgevallene mededeelde,
verwonderde de patroon zich er over, dat men
den naam van den vervoerder niet gevraagd
had, waarom hij een onderzoek instelde. Toen
is gebleken, dat geen der grenscommiezen een
konijn had in beslag genomen, zoodat vermoe
delijk een oplichter aan het werk is geweest.
ALS "DE WIJN IS IN DEN MAN.
't. Gebeurde Zondagmorgen te Leiden op de
deftife Heerengracht, dat A. v. d. W„ die on
danks het vroege morgenuur te veel aan a
chus had geofferd, met een waggelgangetje over
de straat liep. Dicht langs de huizenrij gekomen
zag hij plotseling „iemand" op hem afkomen,
dezelfde gebaren makend als hij zelf. Abraham
meende dat hij nageaapt w,rd en zulks vond hij
minder mooi Hij zou dien kerel wel eens leeren.
Hij hief den arm op, om zijn tegenstander moris
te leeren enplots glasgerinkel, een bebloed-
de hand.Abram had zichzelf in' een spionnetje
(spiegeltje) te pakken. Tableau
VERLOREN KINDEREN.
Niet altijd, maar soms is het wel eens aardig,
een familie in haar doen en laten gade te slaan
zoo vertelt de „N. H. Crt."
Ook Zondag waren de vaders en moeders met
hun kroost weer het overgroote deel van de vul
ling tusschen de strandstoelen op de open plaat
sen te Zandvoort. Waarschijnlijk door het zo
merzonnetje was de ouderlijke waakzaamheid
wat slaperig geworden.
Tenminste een aantal van 60 verloren kinde-
ïvn werd op de politiepost aan den Strandweg
voor tijdelijke bewaring opgenomen.
Na korteren of langeren tijd waren alle verlo
ren schaapjes echter weer onder de bescher
mende vleugels van het ouderlijk gezag veilig
opgeborgen.
Maar zestig Verloren kinderen is toch wel een
record
EEN BANANEN-INVASIE.
Op het shand te Noordwijk spoelden tal" van
banen aan, die nog goed te eten waren. Geen
v/onder, dat het druk was op het strand. Voora..
de jongeren trokken er in groote getale op uit
BUITENLAND.
VAN HUIS EN HAARD VERDREVEN,
Nu en dan leest men de korte geschiedenis
van Russische grootvorsten, prinsen, graven,
gravinnen, die te Weenen, te Parijs, te Berlijn
hun brood verdienen iOs muzikant, als kellner,
als modiste en zoowel te Berlijn als te Parijs
zijn Russische restaurants, waar personen uit
den oudsten adel arbeiden als kok, als schoon
maakster. Maar deze menschen zijn er, van de
uitgewekenen niet het slechts aan toe. Zij, die
zich in de groote centra van Europa bevinden,
zijn voor het grootste deel Russen, die in 1917 en
1918 nog geld hadden om de verre reis naar
West-Europa te ondernemen en daar een nieu
we, zij het meestal bescheiden bestaan te grond
vesten, doch er zijn duizenden, honderdduizen
den, anderen die dit geluk niet hadden. Hoeveel
Russen zijn er, die thans als bannelingen buiten
hun land leven In 1921 werd het getal Russen
te Berlijn alleen geschat op 200.000 en onder de
ze gedeeltelijk min of meer vrijwillige banne
lingen zijn niet alleen vroegere kapitalisten,
doch ook intellectueelen, die in hét oude vader
land vóór de revolutie hun brood verdienden
geneesheeren, tandartsen, kunstenaars, inge
nieurs, advocaten die toch overal iets van huh
vaderland medebrachten, die weemoed van het
groote Ru sin d met zijn oneindige vlakten, hun
zwaarmoedige liederen, doèh óok hun onver-
woestelijke levenslust en hun steeds gemoti
veerd vertrouwen in de toekomst. Bestaat er
niet een bekende Russische uitdrukking het
water van de zee komt niet hooger dan de knie
ën
Dan, in Finland bij een aanleg van een weg
naar het Noorden werkten mannen en vrouwen,
meest Russen, ond.-officieren voor een deel
vrouwen die betere dagen gekend hadden. Een
moeder was er onder, een yrouw van even veer
tig jaar met twee dochters van achttien en twin
tig jaar. Ze hadden een klein houten huisje ge
bouwd, waarin ze woon.den. Van 's morgens tot
's avonds hanteerden ze de spade. Het waren
vrouw en dochters van een kolonel van de Rus
sische garde. Sinds de revolutie .had men niets
meer van hem gehoord. Was hij gesneuveld aan
het front Was hij vermoord gedurende de re
volutie Leefde hij nog, misschien als gevange
ne Niemand kon het zeggen en van 'smorgens
tot 's avonds hanteerden de drie vrouwen zwij
gend de spade.
Een ander gevaleen oud-kapitein van het
Russische leger, die zich als schoenlapper ves
tigde nabij Danzig. Hij werkte veel en hij werkte
goedkoop. Op afbetaling kocht hij gereedschap-
non en leder, doch toen hij met zijn betalingen
vastliep, nam hij zijn toevlucht tot zijn dienst
revolver, dien hij steeds bewaard had, en een
jaar geleden vond mne hem aan den voet van
een heuvel, bij een kabbelend beekje, met een
kogel in het hart.
Tragische figuren onder deze vluchtelingen
vormen verreweg de meerderheid, doch er zijn
ook komischö typen onder, zooals de Kozakken
officier, die tenminste nog kostbaarheden gered
had. O.a. was hij in bet bezit van een prachtig
paarlencollier. Van elk paarl kon hij een maand
leven, Beweerde.hij, doch hij leefde zóó, dat het
collier sneller wegslonk. Toen werd hij voorzïch
tiger en hij kocht in Duitschland gedurende de
inflatie huizen op voor honderd en twee hon
derd dollar en nu fs hij weder een man met ver
mogen. Nog merkwaardiger was de vroeger zeer
rijke advocaat uit Petersburg. Vrijwel zonder
iets vluchtte de man in 1918 uit Rusland. Te Re-
val organiseerde hij in de achterzaal van een
cafétje wedrennen van.... kakkerlakken. Door
een vernuftig stelsel van electrische draden
dwong hii de diertjes tot loopen. De kakkeriak-
ken trokken kleine papieren wagentjes, die ie
der Jiun eigen kleur hadden en de toeschouwers
konden dan wedden als op een echte rent)aan
Elk kwartier begon een nieuwe wedren en
incest opnieuw entrée betaald worden.
EEN CAMPAGNE TEGEN LEEUWEN,
T-Tet blad „African World" meldt, dat de gou-
cvneur der provincie Mozambique in Portu-
-'^oscb Oost-Afrika. een campagne voorbereidt
tegen de leeuwen, die vele' slachtoffer maken
te maken, zou de ander, wie het ook was, door
de oostelijke deur hebben kunnen ontsnappen
„Ja."
„Dank u."
„Ik ben er van overtuigd dat de rechter van
mij niet veel losgekregen heeft. Ik zag Jamieson
glimlachen en na een poosje gaf de rechter het
op. Ik zei dat ik het lijk gevonden had, en dat
ik niet geweten had wie het was, voor de heer
Jarvis het mij vertelde en eindigde met Barbara
Fitzhugh aan te kijken en te zeggen dat ik niet
eerwacht had bij fimilieschandaaltjes betrok
ken te worden, toen ik het huis huurde aWarop
zij vuurrood werd.
De rechter kwam ten slotte tot de conclusie
dat Arnold Armstrong vermoord was door een
of meer onbekende personen en wij maakte®
ons klaar om weg te gaan, Barbara Fitzhugh
verdween zonder iets tegen mij te zeggen, maar
zooals ik wel verwacht had, kwam de heer Har-
ton naar ons toe.
„Ik hoop dat u nu besloten heeft het huis te
verlaten, juffrouw Innes", zei hij. „Mevrouw
Armstrong heeft mij weer een telegram ge
stuurd."
.Ik ben niet van plan om er vandaan te gaan,
hield ik koppig vol ,t,ot ik enkele raadsels
heb opgelost, waar ik nu niets van* begrijp. Op
den dag dat de moordenaar ontdekt wordtt, zal
ik heen gaan.
,Te oordeelen naar wat ik gehoord heb, zult
u dan wel gouw weer in de stad terug zijn," zei
hij En ik begreep dat hij den kassier van de
Handelsbank verdacht.
Jamieson kwam bij den uitgang op mij af.
„Hoe gaat het met uw patiënt vroeg hij
met zijn eigenaardigen glimlach.
,Ik heb geen patiënt, antwoordde ik ver
schrikt.
„Dan zal ik mijn vraag anders inkleeden.
„Hoe gaat het met juffrouw Armstrong
..Ze ze gaat goed vooruit," stamelde ik.
„Mooi zooi", zei hij opgewekt. „En het spook
Is dat al verdwenen
„MeneeP Jamieson," zei ik plotseling „ik
wou zoo graag dat u terug kwam op Zonnehoek
en daar een paar dagen wilde blijven. Het spook
is niet verdwenen. Ik wou zoo graag, dat u min
stens één nacht bleef waken bij de wenteltrap.
De moord op Arnold Armstrong was maar een
begin en geen einde."
Hij keek nu heel ernstig.
„Misschien kan ik het later wel doen" zei hij.
.Ik eigenlijk iets anders onderhanden, maar
goed ik zal vanavond komen."
„Wij waren heel zwijgzaam op onzen terug
tocht naar Zonnehoek. Ik keek Gertrude eens
aan en was droevig gestemd. Er was volgens
mij een groote tegenstrijdigheid dn haar verslag
van dien nacht en naar mijn meening moest
het iedereen wel opvallen. Arnold Armstrong
had geen sleutel en toch zei ze dat ze de oostelij
ke deur op slot had gedaan. Hij moest dus bin
nengelaten zijn door iemand, die in huis was.
Telkens en telkens herhaalde ik dat weer tegen
mij zelf.
Zoo voorzichtig mogelijk vertelde ik dien a-
\ond aan Louise dat en hoe haar stiefbroeder
was overleden. Ze zat in een grooten stoel vol
kussens en hoorde mij aan, zonder mij in de
rede te vallen. Het was duidelijk dat ze te veel
geschrokken was om iets te kunnen zeggen en
mijn hoop, dat zij éenig licht in de zaak zou kun
nen brengen, verdween. Het was voor haar even
raadselachtig als voor ons.
-
HOOFDSTUK XVI.
Een gat In den mum,
Tegen mijn verwachting in waren Halsey en
Gertrude allebei vreeselijk verontwaardigd om
dat ik den detcctieve naar Zonnehoek had la
ten komen. Daar was ik heelemaal niet op voor
bereid en ik wist niet goed, wat ik er van den
ken moest. Ik vond meneer Jamison lang zoo
giiezelig niet onder mijn oogen, als ik wist wat
hij deed., dan wanneer hij in de stad was en op
onverklaarbare wijze er toch achter kwam, wat
er op Zonnehoek gebeurde. En toen de toestand
steeds geheimzinniger begon te worden, vond ik
het een heele troost, dat hij er was.
Er kwam nu weer een kleine verandering in
de situatie. Maandags of op zijn laatst Dinsdags,
zou dokter Walker weer terug zijn in zijn groen
met witte huis in het dorp, en van Louise's hou
ding tegenover hem hing Halsey's geluk of ver
driet af. En dan kwam haar moeder terug, wat
natuurlijk tot gevolg zou hebben, dat ze bij ons
weg zou gaan, en ik was erg aan haar gehecht
geraakt.
rI (Wordt vervolgd.)
