De Wenteltrap.
17e Jaargang.
Dinsdag 17 Augustus 1926.
No 74.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN
4 provikiciaab nieuws.
WIERINGER COURANT*
JOHN J. BOSKER, WIERINGEN
UITGEVER i
v
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIëN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU
Hlppolytnshoei Wielingen.
Telei. Intercomm. No. 1(.
zeemeerminnen op. Heel het eiland stond in het
teeken der spookhistories. En de bewoners van
het „betooverde" huis durfden nauwelijks gaan
slapen. Het vreemde was, dat men er niet achter
kon komen waar het geluid vandaan kwam. Liep
men in de richting waar her gehoord werd, dan
was het weer stii. Eindelijk kwam men er achter
dat in een kast het festijn der duistere machten
zijn hoogtepunt vond. Men keek in die kast
misschien wat al te vluchtig en met een at te
bevend hart maar zag dan niets. Alle kopjes,
alle borden en alle busjes stonden op hun oude
plaats.
Eindelijk was er een dappere die de kast aan
een napwgezet onderzoek onderwierp. Hij in -
specteerde alle busjes en potjes en vond ondeï
iri de kast een..muisje Schuw inefkaar ge
doken in een leege vetbus, waarvan het deksel
hem een kleine opening liet. Het was in, de bus
geraakt en had er niet uit kunnen komen. Tel
kens was het teruggevallen bij den steilang wand
terkens had het kopje gestooten tegen het harre
deksel, en buiten waren de stootn van het mui
zenlijfje gehoord, het getrappelvan zijn pootjse
telgen het holle blik vernomen.
Urk is zijn klopgeest kwijt, en de verhalen
der oude visschers, die dagenlang ademloos be
luisterd zijn, worden thans weer met spottende
lachjes aangehoord.
IN EEN HEK GEVALLEN.
Donderdagmorgen is op de kippenmarkt e Bar
neveld een ernstig ongeluk gebeurd, wordt, aan
het U. D. gemeld. Terwijl do 21-jarige poeliers-
bediende B. V. Essen voor z'n patroon, den heer
bezig was kisten met pluimvee op een wa
gen te laden, gleed hij uit en moest dus de. reods
hoog opgetilde kist loslaten, die tengevolge viel
en op het lichaam van den poeliersbediende neer
kwam. Ongelukkig genoeg bevond zich juist ach
ter van E. een van scherpe spijlen voorzien ijze
ren tuinhek, waartusschen hij door de zware
kist met zijn eene been gedrongen werd. Met het
andere been kwam hij echter juist op de punt
vi n zoo'n stijl terecht, die hem dwars door de
kuit drong. Een vréeselijk gezicht was het, daar
dien dubbelgewrongen knecht, die van pijn luid
keels schreeuwde, mét zijn been aan het hekwerk
gespietst, onder de zware kist te zien liggen. Zoo
spoedig mogelijk werd door tal van marktbezoe-
kers de kist van zijn lichaam gewenteld en de
bediende uit zijn afschuwelijke positie verlost.
Om echter zijn doorboorde 'been van de spijl los
te trekken, was inderdaad heel wat kracht noo-
dig. Eindelijk bevrijd, werd de ongelukkige aan
stonds naar een in de buurt wonend geneesheer
gedragen die direct een noodverband legde, doch
die zijn overbrenging naar een ziekenhuis noo-
dig achtte.
DE PRIJS DER EIEREN.
In tegenstelling met andere jaren, als de prij
zen der eieren in den zomer langzaam gaan stij
gen, zijn deze thans nog voortdurend aan het af
brokkelen, zoodat in de tweede helft van Juli
groote witte eieren voor 4.50 pér 100 stuks wer
den opgekocht.
Men schrijft dit toe aan het feit, dat de kippen
bouderij in bijna geheel Europa zoodanig is uit
gebreid, dat landen, welke tot nog toe voor ons
een goed afzetgebied vormden, zooals Engeland,
zich thans voldoende uit eigen productie kun -
nen voorzien. Door pessimisten worden dan ook
reeds zeer sombere voorspellingen met betrek -
king tot onze pluimveeteelt gedaan.
De hoofdredacteur van „De Kleinveeteelt," de
heer Holsteijn, kan zSch met, de pessimistische
beschouwingen echter niet vereenigen.
Hij vestigt er in de eerste plaats de aandacht
MODE.
Figuur No 1113 is een keurig mantelpak van
wollen ribstof met een lakgordel. In den rok zijn
vier diepe plooien, die ook in het manteltje door
kropen. Het geheel is een keurig, gedistingeerd
mantelcostume, dat zeer vlot staat.
No. 1114 is een sportpakje van wit linnen met
een gemakkelijk, wijd plooirokje. De bijbehooren-
de jumper heeft aangeknipte pandjes, welke op
de heup worden dichtgeknoopt.
Beide plaatjes geven practische costummpjes,
dk zeer waarschijnlijk wel te pas zullen komen.
Knippatronen zijn verkrijgbaar in de maten 42
44, 46, 48 aan het bureau dezer courant onder op
gave van de No's 1113 en 1114. Kosten per stuk
55 cent.
EENIGE NUTTIGE WENKEN VOOR DE
HUISHOUDING.
Nu bijna iedere vrouw, ieder jong meisje het
haar kort geknipt draagt, is het een veel gemak
kelijker en heell wat minder vermoeiend werkje
geworden, het haar te wasschen.
Een der beste middelen om het haar te ontvet
ten is het te wasschen in warm water,, waarin
men een theelepeltje borax gedaan heeft. Al het
vettige verdwijnt, terwijl het haar daarna toch
niet die ongewenschte droogte vertoont, die men
na het wasschen met andere middelen zoo dik -
w'jls krijgt en die maakt dat men er niet meer
mede kan doen „wat men wil."
Borax is nuttig in vele gevallen. Misschien is
Vet slechts weinigen bekend, dat men, om zijn
zilver prachtig schoon te krijgen, niets anders
te doen heeft, dan een theelepeltje borax in het
■OTSchwater te doen. Nooit krijgt men het zilver
mooier, dan op deze wijze.
Voor haar, die fruit koken, hetzij appeltjes of
neren, hetzij voor de inmaak, is het nuttig te we
ten, dat overkoken op even eenvoudige als doel
matige wijze voorkomen kan worden, door een
klein stukje boter bij te voegen. Heet wat fornui
zen-schoonmaken wordt er door zoo'n klein
klontje boter voorkomen
Als men appelmoes maakt, of een appeltaart,
idoet men het beste, de appel niet in gelijke stuk
jjes te snijden. Het is veel beter de vruchten dn
«eer ongelijke stukken te verdeelen, omdat zij
tan niet op elkaar plakken de wanne lucht
k.Mi er ;dna beter bij en zij koken veel eerder en
ge. Makkelijker
MARKTOVERZICHT.
VijS die geregeld in aanraking komen met
koeboe.ren' en veehandelaren, hebben uit hunne
FEUILLETON.
Naar bet' Amerikaansch
fi'an
MA'.RY ROBERTS RINEHART.
i No. 20.
Liddv kwam 's Woe usdagsmorgens bij me nut
- I t „A.. nnlr nn nnn nit_
gesprekken een indruk gekregen, dat ze voor de
verbetering van prijzèn en afzet, alleen heil ver
wachten van de sluiting onzer grenzen voor den
invoer van buitenlandsch vleesch. Over de be
swaren en nadeelen daarvan heb ik nimmer ie
mand hooren spreken. Daar zijn boekdeelen van
te schrijven doch wij willen hierbij op een paar
grondwaarheden wijzen. Een volk, da.t meer uit
voert, dan invoert, kan nooit voordeel hebben
bij eene sluiting der grenzen. Bij onzen uitvoer
is de transitohandel inbegrepen. Zooals men een
ander behandelt, kan men vernachten behan
deld te worden. Ondertusschen zijn onze boeren
practisch genoeg, om op dit oogenblik de zaken
te nemen, zoo ze zijn. En hoe die zijn, dat liet de
SCHAGER markt van 12 Aug. ons zeer duidelijk
zien, vette koeien neigen nog altijd naar een la
ger notéering. De hoogste markt was te Schagen
krapaan 1,per K.G. en verder afdalend tot
60 cent. Melkkoeien gaan ook naar omlaag In
den loop van dit jaar, zijn de prijzen zeker 50 a
gld. -teruggeloopen. Bij nuchtere kalveren is
het zoo het mindere gedeelte brengt bijna niéts
op, dan krijgen wij die met wat vleesch, dat zijn
de gewone slachtkalveren 10,k 14,—, die
een paar weken aan de melk zijn geweest loopen
tot 18,en daarmee hebben wij het eind. Scha
nen waren stug vleezige'oued f 25.k 32 jari
ge fokschapen 20, k 25 Weidelammeren
12,18 vette lammeren 18 a 21 Vette ovei
houders waren heter te verkoopen dan vorige
week. Gekocht werd voor Duitschland, België en
Denemarken. Ook in ons eigen land neemt de
vraag'naar jonge schapen toe. De prijs liep tot
32,Varkens hadden eene goede markt. Reeds
vroeg was een belangrijke hoeveelheid goede
zware slachtvarkens aanwezig. Tot ongeveer 9
uur nam de aanvoer geregeld toe. Wij waren om
8 uur aanwezig en waren getuige, dat J. Brak,
Sehagerbmg voor 42 cent verkocht. Later hoor
den wij, dat nog 41 Vs cent was besteed.
BINNENL. NIEUWS.
VOOR HAAR KIND GESTORVEN.
Te Nieuw-Weerdinge zagen wandelaars- een
kind in het kanaal drijven. Daar de moeder niet
te zien was, vermoedde men, dat deze een poging
had gedaan om haar kind te redden en ook te
water lag. Na eenig dreggen haalde men zoowel
de moeder als het kind naar boven. Het mocht
gelukken de levensgeesten der kleine weer op te
wokken, doch die der moeder waren reeds gewe
ken. Zij laat vier kinderen achter.
EEN HELD.
Er zwierf een man in en om een visschersdorp
in het Z.W van Friesland. Een vrouw merkte het
en toen nu haar man afwezig moest zijn, zocht ze
alle oude en afgedragen klompen bijeen en plaat
ste die aan de deur. De zwerver zou dari denken
.zooveel volk, neen, daar moet ik niet zijn." De
zwerver kwam niet, maar de eigen man kwam
onverwachts tehug. En toen die de klompen zag
dacht hij „het is niet pluis in mijn huis." Hij ging
er van door, want hij was al even bang uitgeval
len als zijn eega. Het bekend geworden geval
heeft natuurlijk veel hilariteit verwekt.
EEN VERGISSING.
Ten gemeentehuize te Groenlo kwam 's mor -
gons iemand aangifte doen, dat hem een dochter
was geboren.
Des middags kwam hij echter nog 'eens terug
om te vertellen, da.t hij verkeerd was ingelicht
en zijn gezin met een jongetje was vermeerderd.
BRAND OP EEN TURFSCHIP.
Woensdagavond sloeg tijdens een hevigert on-
weersbui de bliksem in een met turf geladen
schip, te Nijholptpa. Schip en lading zijn gedeel
telijk verbrand.
De autospuit van Wolvega wist algeheele ver
nietiging te voorkomen.
HET RIJWIELBELASTINGPLAATJE.
Donderdagmorgen hebben ambtenaren van do
belasting in samenwerking met de politie te Til
burg een steekproef gehouden onder de wielrij
ders om na te gaan of zij hun karretjes wel van
een belastingmerk hadden voorzien. In den om
trek van den overweg op den Heuvel hadden de
mbtenaren zich opgesteld. Alle wielrijders wer
den aangehouden. Er bleken er nog heel wat te
zijn, die het er zonder plaatje maar op waagden.
De overtreders moesten hun fietsers achterlaten,
die zij, na een belastingmerk te hebben gehaald,
tegen betaling van een boete van drie gulden kon
den terug krijgen.
Er werden ook eenigen betrapt, die een capsule
van een wijnflesch aan de fiets hadden hangen
In totaal werden tegen een dertigtal personen
procesverbaal opgemaakt.
EEN VLUGGE DIEF.
Op den Amsterdamschen Straatweg onder
Naarden liet een heer zijn auto even onbeheerd
staan, om in Naarden een reparateur te zoeken.
Toen hij terugkwam bleken twee wielen, waar
op binnen- en buitenbanden gemonteerd waren,
van den auto verdwenen. De politie stelt een on
derzoek in.
ZEER ONGUNSTIG APPELJAAR.
Men schrijft uit Noord-Brabant, dat hoe meer
de dagen en weken vorderden, des te overtuigen
der blijkt, dat 1926 als appeljaar niets zal te be-
etekenen hebben. Er zijn boomgaarden waar
men om zoo te zeggen, de appelen met een lan
taarntje moet zooken. I
TOESTANDEN IN DE MIJNSTREEK.
In „Het Volk" komt een stuk voor betreffende
de ongunstige toestanden, waaronder de mijn
werkers en hunne gezinnen moeten leven.
Daarin wordt geklaagd, dat de tijd voorbij is,
waarin de mijnwerker werd gewaardeerd en dat
nu regeering en werkgever zich weinig van hem
aantrekken. „Het leven van den mijnwerker en
cd mijnwerkersvrouw wordt met den dag ondra
gelijker en onzekerder, de arbeid zwaarder en
intensier." klaagt d schrijver en hij hekelt het
optreden van de ondernemers tegenover de werk
nemers ei*beweert, dat een ongekende willekeur
bij alles aan den dag wordt gelegd, rat klachten
van de vokbonen steevost ter zijde worden ge
legd enz.
Tenslotte doet de schrijver een beroep op het
Nederlandsche volk, op alle hoogstaande onpar
tijdige mannen en vrouwen om te bevorderen,
dat' ten spoedigste een enrruete-commissie van
Regeërinswege wordt ingesteld, welke een onder
zoek zal instellen naar de toestanden in onze
mijnbouw.
EEN KLOPGEEST OP URK.
Het was een mnlsje.
Ook Urk heeft zijn klopgeest gehad schrij?t de
.Stand." Een dag of wat geleden is het gebeurd.
In een der huizen van Wijk 5 hoorde men telkens
een verdacht geraas. De bewoners zochten ver-
eeefs naar de oorzaak ervan. Er werden buren
bijgehaald, die echter evenmin achter de oorzaak
van het zonderling geklop konden komen. Soms
7weeg het en dan hoorde men het weer. Vooral
tegen den avond kon het angstaanjagend wezen.
Men sprak van spoken. Oude visscherslui haal -
den herinneringen van vliegende Hollanders en
dien Jamieson en dan wed ik dat hij vandaag
niet naar de stad terug gaat."
Toen begon ik er anders over te denken. Als de
stukjes papier iets met den moord en de rest te
maken hadden behoefde ik er me ook niet druk
over te maken of het eigenlijk wel netjes was
om ze te lezen. Dus Liddy rangschikte de stukjes
zooals een kind dat een puzzle legt en ze deed
het met evenveel enthonsiasme. Toen ze klaar
was ging ze opzij en liet het mij lezen.
„Woensdagavond negen uur. Brug," las ik
hardop Toen merkte ik dat Aex naar ons keek
en keerde mij om naar Liddy.
„Wat gaat het ons eigenlijk aan zei ik.
Liddy was boos. Ze wilde me wat zeggen toen
ik de stukjes opraapte en de serre uitging.
„Vertel me nu eens," zei ik even later, waarom
je Alex in vertrouwen hebt genomen Hij is lang
niet dom en heeft 't natuurlijk goed onthouden.
Je hebt het zeker ook .in de keuken laten zien,
en in plaats van mij de kans te geven om vana
vond stilletjes bij de brug te gaan kijken, om te
zien, wie er zijn, zal het heele huishouden er wel
in optocht heen gaan.
„Niemand weet er iets van," zei Liddy bedeesd
.,lk heb het gevonden in de prullemand in de
kleedkamer van juffrouw Gertrude. Kijkt u eens
op den achterkant
Ik keerde een paar snippers om, en daar stond
warempel de naam van de Handelsbank op ge
drukt. Dus Gertrude zou Jack Bailey dien avond
bij de brug ontmoeten. En ik dacht nogal dat hij
ziek was Het pleitte niet erg voor zijn onschuld
dat hij zoo het daglicht en de familie van zijn
meisje vermeed. Ik besloot om in ieder geval 's
avonds zelf naar de brug toe te gaan en ik stem
de toe.
„Ik begin nu meer waarde te hechten aan het
verhaal van dokter Stewart," zei hij, „nu ik dat
aders in den zak van Thomas heb gevonden. Het
maakt het ook waarschijnlijker dat de vrouw
met het kind en de vrouw, die op straat ruzie
met Armstrong had, dezelfde zijn. Het kan wel
zijn dat Thomas iets wist, dat nu bepaald pleitte
voor den vermoorden man en dat hij uit een
soort aanhankelijkheid voor de familie voor zich
wilde houden. En dan komt die geschiedenis
van de vrouw, bij het raam van het speelzaaltje
ook in een heel ander licht te staan.
Warner bracht ons met den auto naar Rich
field; Het was een heel eind met den trein, maar
door overal de kortste wegen temen, waren we
er nogal gauw. Het was een aardig stadje, aan de
rivier en op een heuvel zag ik het groote huis
van de familie Morton liggen, waar Halsey en
Gertrude tot den avond van den moord gelogeerd
hadden.
De Olmstraat was vrijwel de eenige straat cn
w o vonden nummer veertien gemakkelijk. Het
was een klein wit huisje, een beetje vervallen,
maar allesbehalve schilderachtig, met eer* laag
raam en een soort van terras, niet meer* dan een
dertig centimeter boven het stukje tuin. Er stond
een kinderdagen op het pad en bij een schommel
op zij van het biis werd heftig gekibbeld door
drie kleine kin de-en een jonge vrouw met een
vriendelijk gezicht probeerde hen te kalm eer en
Toen ze ons zag deed ze vlug haar schort ai en
Kwam naar ons toe
„Goedenmiddag", zei ik. Jamieson nam zijn
hoed af zonder iets te zeggen. „Ik kwam infor-
meeren naar Lucien Wallace."
„Ik ben blij dat u gekomen is," zei ze. „Hoe
wel hij met de andere kinderen speelt, geloof ik
toch dat het ventje zich een beetje eenzaam
voelt. Wij dachten dat zijn moeder vandaag mis
schien zou komen."
Jamieson mengde zich nu in 't gesprek.
„Is u juffrouw Tate Hoe ter wereld wist die
defectieve dat nu weer
„Ja, meneer."
„Juffrouw Tate, we wilden graag enkele inlich
iingen van u hebben.. Misschien iin huis
„Komt u binnen," zei ze gastvrij. En even later
zien we in het Hleine kamertje. Juffrouw Tate
zat met haar handen in haar schoot en voelde
zich blijkbaar niet erg op haar gemak.
„Hoe lang .is Lucien al hier vroeg Jamieson.
„Verleden Vrijdag is het een week geweest.
Zijn moeder heeft een week voor hem vooruit
betaald verder nog niets."
„Was hij ziek toen hij hiier kwam
„Neen, meneer, niet bepaald ziek. Hij was nog
wat zwak, omdat hij typhus gehad had zei ze,
maar hij knapt er goed op."
„Wilt u mij het adres en den naam van zijn
moeder zeggen
„Dat is het nu juist," zei de vrouw. „Ze zei dat
ze juffrouw Wallace heette, maar geen aöret»
had. Ze vertelde dat ze in een warenhuis werkte
en niet voldoende op het kind kon passen, en dat
hij frissche lucht en melk moest hebben. Ik heb
zelf drie kinderen en nog een er bij gaf me niet
zooveel drukte, extra drukte, maar ik wou dat
ze zijn kostgeld maar betaalde."
„Zei ze ook welk warenhuis het was
„Neen, meneer, maar de kleeren van den jon
gen kwamen allemaal van King. Hij heeft veel
te mooie voor hier buiten."
Opeens hoorden we geschreeuw en gegil bij de
voordeur en gestamp van de kinderen. Toen kwa
men er een jongen en een meisje de kamer in,
paardje spelend met de waschlijn als leidsel, en
de „koetsier" was een lachende jongen van onge
veer zeven jaar in een bruin linnen pak met ko
peren knoopen. Deze kleine trok dadelijk mijn
aandachthet was een knap kind en hoewel er
nog wel aan hem te zien was dat hij kort geleden
ziek was geweest, zag hij er nu toch tamelijk ge
zond uit."
„Ho" riep hij. „Ho Flinders."
Jamieso nlokte hem naar zich toe door hem
een geel met blauw gestreept potlood voor te
houden.
„Ziezoo", zei hij, toen de* jongen het potlood
gepakt had en bezig was het op den manchet van
den defectieve te probeeren „ziezoo ik wed
dat jij niet eens weet hoe je heet."
„Wel waar", zei de jongen. „Lucien Wallace."
(Wordt vervolgd.)
