Hei gestolen Kind.
18e Jaargang.
Vrijdag II Februari 1027.
No. 12.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
flEEREN Bil
P0RT0RIC0
J. B. K1 S S
lïlen Kan nog
WIERINGER COURANTi
„'OBN. J. BOSKER, WIERINGEN
UITGEVER f
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per S maanden 1.
ADVERTENTIèN:
Van 15 regel» 0.50.
Iedere regel meer
0.10.
BUREAUl
Hlppolytmhosl Wl*rin|«a.
Telei. lntercomm. No. IA
Tabaksfabriek
„D« Wakende Leeuw''
Ijaat 12B - ALKMAAK
30, 70, 100, 120, 140,150, 160.180,200, 225, 250
350,400, 450 en 500 cent per pond.
Hierboven is afgebeeld de volbloed Indiaansche
Prinses Ar-Ra-Wa-Na, die thans als danseres en
zangeres een «fiournée maakt door Europa en
voor het eerst te Berlijn is opgetreden.
BINNBNL. NIEUWS.
TWEE PAARDEN DOOR EEN TREIN GEDOOD
Maandagmiddag bevond de knechjt' van den
landbouwer S. «uit Lintek) (bij Borculo) zich me.v
den wagen, waarvoor 2 paarden, nog een eind
vóór den spoorweg te ±eede, toen de trein, die
on ongeveer 3 uur uit Neede naar Rijssen ver
trekt, naderde. De paarden sloegen op hol, bra
ken door de afsluitboómen heen werder door
den trein overreden. Eén paard was onmiddellijk
dood, terwijl het andere moest worden afge
maakt. De knecht werd een meter of 6 van de
plaats der aanrijding weggeslingerd zonder noe
menswaardig letsel te bekomen. De wagen werd
beschadigd.
DOOR EEN GEWEERSCHOT GEDOOD.
Toen de echtgenoote van den landbouwer J. S.
te Rheezerveen, in de gemeente Ambit-Harden-
berg, Maandagmorgen ontwaakte, bleek haar,
FEUILLETON.
No 16.
Heelt hij getracht de ring in zijn handen te
krijgen 'l vroeg Be;t.
Ja, tot tweemaal toe.
Daar was ik zeker van maar ik wist wel
dat ik u vertrouwen kon. Ik zal hem nu niet lan
ger bij mij houden hij zal hemel en aarde bewe
gen om dat kleinood terug te krijgen.
't Is dan wel van veel belang voor hem,
sprak de dokter en deed zijn best-om een onver
schillig gezicht ,te zetten.
Hij zou de besite pachthoeve van zijn goede
ren geven om hem slechts een oogenblik in de
hand te mogen houden. Misschien zoudt gij
Zou een arm schepsel als ik om hulp en bijstand
mogen vragen, mijnheer
De dokter verzekerde haar dat hij bereid was
alles te doen wat zij van hem verlangen mocht,
maar hij onthield zich van zijn diensten ai te
dringend aan te bieden, want Bet Panders was,
evenals de meeste oude lieden, zeer tot wantrou
wen geneigd.
Kom dezen avond hier, sprak zij ten tien
uie zal ik allee nzijn. Ik kan op u vertrouwen
ja, ja, mompelde zij, in u kan ik volkomen ver
trouwen stellen.
De dokter kwam op den bepaalden tijd. Wat
er echter tusschen hem en Bet Panders voorviel
zal de tijd ons moeten leeren.
De Zaakwaarnemer.
In een van de vele nauwe straatjes in den om
trek van Westminster, stond een vervallen
huisje.
Vele, zeer vele jaren waren voorbijgegaan, zon
der dat de eertijds groen geschilderde deuren
eens opgeverfd waren even verveloos zagen de
venstersluiken er uit, die zoo zwaar met ijzer be
plagen waren, dat het' scheen, als ware het ge-
dat haar man, na eerst de kachel te hebben aan
gemaakt, reeds de woning had verlaten. In de
veronderstelling zijnde, dat hij even naai* .zijn in
ile omgeving wonende moeder was, haalde de
vrouw een buurman om haar behulpzaam ,te
zijn bij het melken der koeien. Toen de buurman
na het verrichten der werkzaamheden vertrok,
vond hij naar de „Stand." meld.t, op ongeveer 25
meter afstand van de woning het lijk van den
man, waarvan de hals teekenen vertoonde, dat
hij door een geweerschot was gedood. De politie
stelt een onderzoek in. Hij is 36 jaren oud en laat
een vrouw met 3 kinderen achter.
AUTOBUS IN EEN SLOOT GEREDEN.
In den afgeloopen nacht omstreeks half twaalf
is de autobus van den heer Eggebeen, wonende
te Wolphaartsdijk bij Goes, in een diepe sloot al-
laar gereden. De bus moest even Sitoppen en ver
moedelijk doordat de remmen niet werkten, reed
de bus achteruit de sloot in. In de autobus zaten
passagiers uit Goes. Enkelen van hen werden
door glasscherven licht gewond. De anderen kwa
men er alleen met een nat pak af.
GERINGDE ZEEMEEUW GEDOOD.
Bij het ploegen in den Vlietpolder te Naald
wijk, trapte een der paarden een moegevlogen
zeemeeuw dood. De vogel had een ring aan den
póót, gemerkt Museum Göteborg Sweden no.
1889B.
SMOKKELAARS AANGEHOUDEN.
De komjniezen te Rucphen hebben aldaar ,twee
smokkelaars aangehouden op het oóvenblik, dat
zij trachtten een partij suiker ons land binnen
te smokkelen uit Belvië. De suiker, een partij
van meer dan 100 kilogram, werd door hen in
beslap genomen. Tegen de aangehoudenen is
tu oces-verbaal opgemaakt.
EEN EUROPEESCH NIJLPAARD.
Te Coventry is, naar de Engelsche bladen mel
den, bij graafwerk, bijna vijf meter onder den
giond, het skelet van een nijlpaard gevonden in
een aardlaag uit het pliocene tijdperk, waarin
Engeland deel uitmaakte van het vaste land van
Europa, waar toen een tropisch klimaat
heerschte.
BUITENLAND.
EEN ZONDERLING MODESNUFJE.
Het laatste nieuws uit Parijs zijn damescosr
tuums van bedrukte stof, waarop ouderwetsche
landkaarten nagedrukt zijn men kent ze wel
met allerlei afbeeldingen van producten en be
woners van de betrokken landen midden op de
kaart en een groote windroos ergens midden in
de zee of oceaan. Als zoom hebben sommige rok
ken, net als de kaart, een kilometerschaalverdee
'ing. Ook voor pyjama's en badcostuums worden
deze stoffen, die ondanks hun zonderlingheid,
een aardig effect maken, gebruikt.
HET AUTOMATISCHE WERKEN OP DE FORD
FABRIEKEN.
In „Het Volk" wordt omtrent het eentonige
v» erk op de Ford-fabrieken geschreven
Ik vernam van iemand, die bij Ford gewerkt
had „De eerste uren kan je nog zingen of flui
en, dan langzamerhand merk je het niet meer,
Werk je maar automatisch door, maar de laatste
uren kijk je elke minuut op de klok en dankt
leg hemel als het eindelijk afgeloopeg is.
Dat het niet uit te houden is, blijkt ook wel
uit de reusachtige personeelwisseling bij Ford,
.vaar iedere maand pl.m. 6 pGt., van de arbeiders
w eggaan, waarvoor weer steeds nieuwe arbeii-
tlers worden aangenomen. Dus bij Ford wisselt
per jaar 72 pCt. of bijna driekwart, van het per
soneel.
heele gebouwtje een groote kist, waarin onnoe
melijke schatten bewaard werden. De gordijnen
voor do ramen waren zwart van ouderdom in
stof, en zoo de blik van dezen of genen nieuws
gierige in staat geweest ware door de beslagen
ruiten heen te dringen, zou hij daarachter niets
bemerkt hebben dan een tafel, eenige kreupele
stoelen en een almanak, die tegen den muur ge
plakt was. Op de buitendeur was een oud vuil
en verweerd koperen naambordje, waarop men
met eenige moeite nog het volgende kon lezen
„PIETER QUINN, Zaakwaarnemer."
Deze Pieter Quinn was de bewoner van het,
huis, dat hem in eigendom toekwam. Hoewc: bij
reeds heel oud was, hield hij geen dienstbod*-
Zijn kleindochter Martha was mot de zorgen vap
zijn ellendig huishouden belast. Zorgen, die uit
hoofde van he:t karakter van den ouden man niet
zeer talrijk waren.
De buren beschouwden den ouden Pieter
Quinn met een soort van afschuw en vrees. In
trijd met zijn beroep als zaakwaarnemer kwa -
men slechts weinige lieden hem bezoeken en die
schenen allen tot de armste klasse te behooren.
Quinn ging door voor iemand, die een gróót
•orroogen bezat. Zijn verregaande gierigheid, de
geheimzinnigheid, die bem omringde en ziin te-
rugstootend uiterlijk waren meer dan voldoende
'mi den tegenzin te verklaren, dien hij opwekte
Hij was lang en mager, zijn grijze oogen schit
terden als die van een roofvogel tusschenbeide
zou men óók gezegd hebben dat het slangenoo-
gen waren.
Een van de bekende oorzaken van zijn rijkdom
was het huis naast het zijne, waarvan hij mede-
eigenaar was.
Het werd in gemeubileerde vertrekken ver
huurd, maar niet aan arme lieden, neen, waar-
ijk nietZii, die er logeerden, betaalden zeer
luur. De slechts befaamde namen, de meest be
ruchte schurken, in één woord allen, die alles
van de justitie te vreezen hadden, kwamen zich
aar verschuilen. Het huis had evenwel zooveel
uitgangen als vensters.
De natuur was zeer grillig geweest toen zij
'wee wezens voortbracht, zoo verschillend als
Martha en haar grootvader. Wij hebben den laaf.
ste reeds beschreven.
Wat Martha betreft, zij had nog de sporen ee-
ncr groote schoonheid behouden, hoewel zij de
is door zijn invloed de kermisduur ,te Hoorn ver
lengd.
PROVINCIAAL NIEUWS.
EEN DURE TRAP.
De Amsterdamsche Rechtbank heeft eenigen
tijd geleden de gemeente Amsterdam veroordeeld
tot het betalen van schadevergoeding aan mej.
W. de Bolsten, in verband met een haar overko
men ongeval Zij kreeg een trap van een paard
der bereden politie. Aan den Raad wordt thans
voorgesteld, een bedrag uit te keeren van 1500
waarmee de getroffene genoegen neemt.
BIJ HET SPELEN DOODGEBLEVEN.
Het 8-jarig zoontje van den heer W. van de
Wijdeven, dat voor de woning aan het spelen
•vas, viel plotseling bewusteloos neer. Spoedig
was een geneesheer aanwezig, doch deze kon
slechts den dood constateeren.
EEN MOOIE GIFT.
Het Dorus Rijkersfonds werd gisfcerimorgen
verrast met een gift van 1000 van A. Giliesens
Bank te AmsterdamRotterdam, als eerste op
brengst van den verkoop der boekjes, laagste en
hoogste koers.
UIT WINKEL. In de woning van den heer J.
Bilstra te Lu'tjpwinkel is in den loop van Zater
dag j.1. ingebroken. Daar de bewoner, 's morgens
zijn huis heeft verlaten omstreeks 7 uur en 'sa
vonds omstreeks 5 uur is- thuisgekomen, is het
in dien taisschentijd gebeurd. Noch omwonenden
nóch in de nabijheid werkende arbeiders hebben
iets gehoord of gezien. Dóór indrukken van een
raam aan do achterzijde van het perceel heeft
men zich toegang verschaft. In de woonkamer
is het bed omgehaald en de linnenkast door
zocht, maar niets gevonden. Aan brood, boter en
kaas heeft men zich uitermate goed gedaan en
de tafel gedekt laten staan.
Elk spoor ontbreekt nog, doch het onderzoek
wodrt voortgezet.
UIT HOORN. Joh. Wilson. f Te Hoorn is, 62
jaar oud, overleden Joh. Wilson, direoteur van
hei Wilson Theater, bekend als declamator en
tooneelspeler. Met zijn broer, die eenige jaren
geleden is gestorven, heeft hij op tal van wed
strijden in ons land en in België prijzen gewon -
nen Als leider van het gezelschap de Wilsons,
samengesteld uit liefhebbers van de tooneelspeel-
kunst heeft hij veel succes gefyad.
Hij was in Hoom een populaire persoonlijk
heid, bekend om zijn organiseerend talent, dat
in de jaren dat de vereeniging voor vreemdelin
gen verkeer bloeide, meermalen tot uiting kwam
Toen hij zich eenige jaren geleden beschikbaar
stelde als raadscandidaat, werd hij, ofschoon
niet tot een politieke partij behoorend, met zoon
<?root aantal stemmen gekozen, dat nog drie neu-
Irale candida.ten in den raad zitting kregen.
Veel heeft hij in den raad niet kunnen doen, al
een hatf-jaar zondereen
kachel, doch geen dag jj
zondereen pypj
Ae
1755
[1 Melange van rijpe tabakken M
p. ons
ANNA PAULOWNA.
RAAD op Woensdag j.1.
De eerste maal in het nieuwe jaar en «onwille
keurig kwam ons in gedachte
Uren, dagen, maanden, jaren,
Vliegen als een schaduw heen,
Alles wisselt en verandert,
Ongestatig hier beneen
Ja, zoo was 't hier öok, toen wij den heer
Jonker als een nieuwe eend in de bijt de raads
zaal zagen binnengeleid en wij vonden dt waar
heid van dit vers ook terug in de rede van den
b irgemeester, die aldus sprak
M.H. Het is met een gevoel van weemoed, dat
ik U welkom heet in deze eerste vergadering van
1927. Immers, toen nu een jaar geleden in de eer
ste vergadering van 1926 het ,toen nieuwbenoem
de ild Kuiken deze raadzaal werd binnengeleid
door 3 Uwer medeleden, waaronder de Heer Kos-
son, had niemand onzer kunnen vermoeden of
vreezen, da,t de agenda voor deze eerste vergade
ring in dit jaar als eerste punt van behandeling
zon noemen de installatie van Kossens opvol
ger. De Raad heeft door den dood van Ariën Ni-
col aas Rftssen een zeer gevoelig verlies geleden,
dat ik reeds met een enkel woord schetste aan
de groeve, waarheen het stoffelijk overschot dóór
t.T, zijne medeleden, werd heengedragen. Eerlijk
■>n onpartijdig als slechts weinigen, wist hij In
Ion betrekkelijk korten tijd, dat hij deel van de
zen Raad uitmaakte, zich vele vrienden te, ma
ken. Geen moeite was hem te groot, geen werk
te zwaar, wanneer het de belangen der gemeente
gold. Met Kossen ging heen een braaf en werk
zaam burger, een goed raadslid.
Zijn nagedachtenis zal dan ook zoowel in de
gemeente als in dezen Raad in dankbare herin-
irischheid der jeugd lang verloren had. In het
geheim fluisterde zij elkander toe, dat Spaansch
>f heidensch bloed in haar aderen vloeide. In ge
lijke mate als Pieter Quinn gevreesd en veraf
schuwd werd, dwong Martha -onwillekeurig het
medelijden en de toegenegenheid af van aHen,
die haar kenden. Haar geheele voorkomen gaf
cqtuigenis van een jeugd vol verdriet en verdi uk
king. Wanneer de oude man uitgegaan was,
spoedde zij zich naar het een of ander behoeftig
uisgezin of naar een zieke in de buurt, waar
voor zij dan trachtte nuttig te zijn daarna k"ei-
de zij dan in allerijl weder naar huis, vreezende
dat haar grootvader reeds vroeger thuis mocht
zijn.
He was ongeveer acht uur des avonds op den
misten September, juist een jaar na den dood
van Eduard van Hertenstein, de biinden voor de
ramen van de zijkamer, die den zaakwaarnemer
tot kan,toor diende, waren zorgvuldig gesloten en
1c grijsaard zat voor zijn lessenaar een groot dik
boek te doorbladeren. Het in dit boek geschreve-
ie was een zonderlinge vermenging van gehei
de teekenen en dieventaal.
Eensklaps werd de aandacht van den ouden
man getrokken door een geklop tegen de buiten-
leur. Hij richtte het hoofd op en luisterde ver
volgens haalde hij een ouderwetsch horloge uit
rijn zak en zag hoe laat het was.
Kwartier over achten, mompelde hij, dat
kan de man nog niet zijn, dien ik verwacht.
nr werd opnieuw, maar nu veel harder geklopt
Blijkbaar werd de bezoeker ongeduldig de lich
te tred van Martha werd in de gang hoorbaar.
Doe den ketting niet los, Martha, riep Pie
tc> Quinn haar toe, ik wil eerst weten wie daar
klopt.
Een oogenblik later trad Mar,tha binnen.
Heeft hij zijn naam gezegd
Zwijgend legde zij een stukje papier op de ta
fel. Daarop 9tond met een opzettelijk veranderd
bandschrift te lezen Zuidwal 1793. Duizend
nond sterling.
De oude dacht een «oogenblik na daarop sloeg
bij zich vóór het voorhoofd.
Laa.t dien heer binnenkomen. Martha, ik
uil hem ontvangen.
Dien heer sprak Martha verwonderd. Hii
is bijna even slecht gekleed als ik. voegde zii er
ij en wierp een blik op haar armoedige kleeding
De oude man glimlachte.
In deze wereld moet men nooit op den
schijn vertrouwen. Laat hem binnenkomen.
Neen, wachtIk zal zelf gaan. Gij mocht eens
..•en lompheid begaan.
Hij nam de eenige kaars, die het vertrek ver
lichtte, in de hand en verliet de kamer, gevolgd
door het meisje, dat reeds te lang aan allerlei
/.onderlinge bezoeken gewoon geworden was om
Je minste verwondering te betoonen. Aan de
->haa,tdeur gekomen, zag Pieter Quinn een man
in ouden mantel gewikkeld en met een breed ge-
randen, diep in de oogen gedrukten hoed zoo
dicht mogelijk in de half geopende deur staan,
i «lijkbaar verlange door niemand gezien te wor
den.
Verlangt gij mij te spreken vroeg de oude.
Ja, als ge tenminste die Pieter Quinn zijt,
die mij geholpen heeft in een zaak in het jaar,
dat ik op papier geschreven heb.
Ik ben die Pieter Quinn, antwoordde de
zaakwaahnemer en liet zijn bezoeker de zijkamer
binnentreden.
Laat ons alleen, Martha ik zal mijnheer
'Olf wel weer uitlaten.
Als de man, dien gij wacht eens komen
mocht, wat moet ik hem zeggen
Wij zullen geëindigd hebben eer hij komt en
'oo niet, dan zult gij hem zeggen, dat ik bezighe-
ton heb en dat hij morgenochtend terug moet
komen.
Die klant moet wel van veel belang zijn,
lacht het meisje, terwijl zij zich verwijderde,
mijn grootvader is niet gewoon den kapitein weg
'e zenden zonder hem te spreken.
Herinnert gij u mijner was de eersfte vraag
an den vreemdeling, zoodra zij alleen waren.
Ja, heel goed, evenals hetgeen ik toen voor
i gedaan heb. Alles wel beschouwd Is het een
•rjvoordeelige zaak vóór mij geweest, hoewel gij
•nij ruim genoeg betaald hebt. De man, dien ik
gebruikte, heeft zich niet tevreden gesteld met
^en blad uit het register te scheuren hij heeft
~>ok het zilveren vaatwerk uit de kerk medege
nomen. De som, die op zijn aanhouding gesteld
werd, was zoo groot, dat ik genoodzaakt was om
bem te helpen om het land te verlaten. Daarvoor
was ik niet. betaald geworden, ging hij knorrig
oort; gij hadt mij het dubbele behooren te geven,„
Wordt vervolgd^