Hei gestolen Kind. 18e Jaargang. Vrijdag II Februari 1027. No. 12. NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN flEEREN Bil P0RT0RIC0 J. B. K1 S S lïlen Kan nog WIERINGER COURANTi „'OBN. J. BOSKER, WIERINGEN UITGEVER f VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per S maanden 1. ADVERTENTIèN: Van 15 regel» 0.50. Iedere regel meer 0.10. BUREAUl Hlppolytmhosl Wl*rin|«a. Telei. lntercomm. No. IA Tabaksfabriek „D« Wakende Leeuw'' Ijaat 12B - ALKMAAK 30, 70, 100, 120, 140,150, 160.180,200, 225, 250 350,400, 450 en 500 cent per pond. Hierboven is afgebeeld de volbloed Indiaansche Prinses Ar-Ra-Wa-Na, die thans als danseres en zangeres een «fiournée maakt door Europa en voor het eerst te Berlijn is opgetreden. BINNBNL. NIEUWS. TWEE PAARDEN DOOR EEN TREIN GEDOOD Maandagmiddag bevond de knechjt' van den landbouwer S. «uit Lintek) (bij Borculo) zich me.v den wagen, waarvoor 2 paarden, nog een eind vóór den spoorweg te ±eede, toen de trein, die on ongeveer 3 uur uit Neede naar Rijssen ver trekt, naderde. De paarden sloegen op hol, bra ken door de afsluitboómen heen werder door den trein overreden. Eén paard was onmiddellijk dood, terwijl het andere moest worden afge maakt. De knecht werd een meter of 6 van de plaats der aanrijding weggeslingerd zonder noe menswaardig letsel te bekomen. De wagen werd beschadigd. DOOR EEN GEWEERSCHOT GEDOOD. Toen de echtgenoote van den landbouwer J. S. te Rheezerveen, in de gemeente Ambit-Harden- berg, Maandagmorgen ontwaakte, bleek haar, FEUILLETON. No 16. Heelt hij getracht de ring in zijn handen te krijgen 'l vroeg Be;t. Ja, tot tweemaal toe. Daar was ik zeker van maar ik wist wel dat ik u vertrouwen kon. Ik zal hem nu niet lan ger bij mij houden hij zal hemel en aarde bewe gen om dat kleinood terug te krijgen. 't Is dan wel van veel belang voor hem, sprak de dokter en deed zijn best-om een onver schillig gezicht ,te zetten. Hij zou de besite pachthoeve van zijn goede ren geven om hem slechts een oogenblik in de hand te mogen houden. Misschien zoudt gij Zou een arm schepsel als ik om hulp en bijstand mogen vragen, mijnheer De dokter verzekerde haar dat hij bereid was alles te doen wat zij van hem verlangen mocht, maar hij onthield zich van zijn diensten ai te dringend aan te bieden, want Bet Panders was, evenals de meeste oude lieden, zeer tot wantrou wen geneigd. Kom dezen avond hier, sprak zij ten tien uie zal ik allee nzijn. Ik kan op u vertrouwen ja, ja, mompelde zij, in u kan ik volkomen ver trouwen stellen. De dokter kwam op den bepaalden tijd. Wat er echter tusschen hem en Bet Panders voorviel zal de tijd ons moeten leeren. De Zaakwaarnemer. In een van de vele nauwe straatjes in den om trek van Westminster, stond een vervallen huisje. Vele, zeer vele jaren waren voorbijgegaan, zon der dat de eertijds groen geschilderde deuren eens opgeverfd waren even verveloos zagen de venstersluiken er uit, die zoo zwaar met ijzer be plagen waren, dat het' scheen, als ware het ge- dat haar man, na eerst de kachel te hebben aan gemaakt, reeds de woning had verlaten. In de veronderstelling zijnde, dat hij even naai* .zijn in ile omgeving wonende moeder was, haalde de vrouw een buurman om haar behulpzaam ,te zijn bij het melken der koeien. Toen de buurman na het verrichten der werkzaamheden vertrok, vond hij naar de „Stand." meld.t, op ongeveer 25 meter afstand van de woning het lijk van den man, waarvan de hals teekenen vertoonde, dat hij door een geweerschot was gedood. De politie stelt een onderzoek in. Hij is 36 jaren oud en laat een vrouw met 3 kinderen achter. AUTOBUS IN EEN SLOOT GEREDEN. In den afgeloopen nacht omstreeks half twaalf is de autobus van den heer Eggebeen, wonende te Wolphaartsdijk bij Goes, in een diepe sloot al- laar gereden. De bus moest even Sitoppen en ver moedelijk doordat de remmen niet werkten, reed de bus achteruit de sloot in. In de autobus zaten passagiers uit Goes. Enkelen van hen werden door glasscherven licht gewond. De anderen kwa men er alleen met een nat pak af. GERINGDE ZEEMEEUW GEDOOD. Bij het ploegen in den Vlietpolder te Naald wijk, trapte een der paarden een moegevlogen zeemeeuw dood. De vogel had een ring aan den póót, gemerkt Museum Göteborg Sweden no. 1889B. SMOKKELAARS AANGEHOUDEN. De komjniezen te Rucphen hebben aldaar ,twee smokkelaars aangehouden op het oóvenblik, dat zij trachtten een partij suiker ons land binnen te smokkelen uit Belvië. De suiker, een partij van meer dan 100 kilogram, werd door hen in beslap genomen. Tegen de aangehoudenen is tu oces-verbaal opgemaakt. EEN EUROPEESCH NIJLPAARD. Te Coventry is, naar de Engelsche bladen mel den, bij graafwerk, bijna vijf meter onder den giond, het skelet van een nijlpaard gevonden in een aardlaag uit het pliocene tijdperk, waarin Engeland deel uitmaakte van het vaste land van Europa, waar toen een tropisch klimaat heerschte. BUITENLAND. EEN ZONDERLING MODESNUFJE. Het laatste nieuws uit Parijs zijn damescosr tuums van bedrukte stof, waarop ouderwetsche landkaarten nagedrukt zijn men kent ze wel met allerlei afbeeldingen van producten en be woners van de betrokken landen midden op de kaart en een groote windroos ergens midden in de zee of oceaan. Als zoom hebben sommige rok ken, net als de kaart, een kilometerschaalverdee 'ing. Ook voor pyjama's en badcostuums worden deze stoffen, die ondanks hun zonderlingheid, een aardig effect maken, gebruikt. HET AUTOMATISCHE WERKEN OP DE FORD FABRIEKEN. In „Het Volk" wordt omtrent het eentonige v» erk op de Ford-fabrieken geschreven Ik vernam van iemand, die bij Ford gewerkt had „De eerste uren kan je nog zingen of flui en, dan langzamerhand merk je het niet meer, Werk je maar automatisch door, maar de laatste uren kijk je elke minuut op de klok en dankt leg hemel als het eindelijk afgeloopeg is. Dat het niet uit te houden is, blijkt ook wel uit de reusachtige personeelwisseling bij Ford, .vaar iedere maand pl.m. 6 pGt., van de arbeiders w eggaan, waarvoor weer steeds nieuwe arbeii- tlers worden aangenomen. Dus bij Ford wisselt per jaar 72 pCt. of bijna driekwart, van het per soneel. heele gebouwtje een groote kist, waarin onnoe melijke schatten bewaard werden. De gordijnen voor do ramen waren zwart van ouderdom in stof, en zoo de blik van dezen of genen nieuws gierige in staat geweest ware door de beslagen ruiten heen te dringen, zou hij daarachter niets bemerkt hebben dan een tafel, eenige kreupele stoelen en een almanak, die tegen den muur ge plakt was. Op de buitendeur was een oud vuil en verweerd koperen naambordje, waarop men met eenige moeite nog het volgende kon lezen „PIETER QUINN, Zaakwaarnemer." Deze Pieter Quinn was de bewoner van het, huis, dat hem in eigendom toekwam. Hoewc: bij reeds heel oud was, hield hij geen dienstbod*- Zijn kleindochter Martha was mot de zorgen vap zijn ellendig huishouden belast. Zorgen, die uit hoofde van he:t karakter van den ouden man niet zeer talrijk waren. De buren beschouwden den ouden Pieter Quinn met een soort van afschuw en vrees. In trijd met zijn beroep als zaakwaarnemer kwa - men slechts weinige lieden hem bezoeken en die schenen allen tot de armste klasse te behooren. Quinn ging door voor iemand, die een gróót •orroogen bezat. Zijn verregaande gierigheid, de geheimzinnigheid, die bem omringde en ziin te- rugstootend uiterlijk waren meer dan voldoende 'mi den tegenzin te verklaren, dien hij opwekte Hij was lang en mager, zijn grijze oogen schit terden als die van een roofvogel tusschenbeide zou men óók gezegd hebben dat het slangenoo- gen waren. Een van de bekende oorzaken van zijn rijkdom was het huis naast het zijne, waarvan hij mede- eigenaar was. Het werd in gemeubileerde vertrekken ver huurd, maar niet aan arme lieden, neen, waar- ijk nietZii, die er logeerden, betaalden zeer luur. De slechts befaamde namen, de meest be ruchte schurken, in één woord allen, die alles van de justitie te vreezen hadden, kwamen zich aar verschuilen. Het huis had evenwel zooveel uitgangen als vensters. De natuur was zeer grillig geweest toen zij 'wee wezens voortbracht, zoo verschillend als Martha en haar grootvader. Wij hebben den laaf. ste reeds beschreven. Wat Martha betreft, zij had nog de sporen ee- ncr groote schoonheid behouden, hoewel zij de is door zijn invloed de kermisduur ,te Hoorn ver lengd. PROVINCIAAL NIEUWS. EEN DURE TRAP. De Amsterdamsche Rechtbank heeft eenigen tijd geleden de gemeente Amsterdam veroordeeld tot het betalen van schadevergoeding aan mej. W. de Bolsten, in verband met een haar overko men ongeval Zij kreeg een trap van een paard der bereden politie. Aan den Raad wordt thans voorgesteld, een bedrag uit te keeren van 1500 waarmee de getroffene genoegen neemt. BIJ HET SPELEN DOODGEBLEVEN. Het 8-jarig zoontje van den heer W. van de Wijdeven, dat voor de woning aan het spelen •vas, viel plotseling bewusteloos neer. Spoedig was een geneesheer aanwezig, doch deze kon slechts den dood constateeren. EEN MOOIE GIFT. Het Dorus Rijkersfonds werd gisfcerimorgen verrast met een gift van 1000 van A. Giliesens Bank te AmsterdamRotterdam, als eerste op brengst van den verkoop der boekjes, laagste en hoogste koers. UIT WINKEL. In de woning van den heer J. Bilstra te Lu'tjpwinkel is in den loop van Zater dag j.1. ingebroken. Daar de bewoner, 's morgens zijn huis heeft verlaten omstreeks 7 uur en 'sa vonds omstreeks 5 uur is- thuisgekomen, is het in dien taisschentijd gebeurd. Noch omwonenden nóch in de nabijheid werkende arbeiders hebben iets gehoord of gezien. Dóór indrukken van een raam aan do achterzijde van het perceel heeft men zich toegang verschaft. In de woonkamer is het bed omgehaald en de linnenkast door zocht, maar niets gevonden. Aan brood, boter en kaas heeft men zich uitermate goed gedaan en de tafel gedekt laten staan. Elk spoor ontbreekt nog, doch het onderzoek wodrt voortgezet. UIT HOORN. Joh. Wilson. f Te Hoorn is, 62 jaar oud, overleden Joh. Wilson, direoteur van hei Wilson Theater, bekend als declamator en tooneelspeler. Met zijn broer, die eenige jaren geleden is gestorven, heeft hij op tal van wed strijden in ons land en in België prijzen gewon - nen Als leider van het gezelschap de Wilsons, samengesteld uit liefhebbers van de tooneelspeel- kunst heeft hij veel succes gefyad. Hij was in Hoom een populaire persoonlijk heid, bekend om zijn organiseerend talent, dat in de jaren dat de vereeniging voor vreemdelin gen verkeer bloeide, meermalen tot uiting kwam Toen hij zich eenige jaren geleden beschikbaar stelde als raadscandidaat, werd hij, ofschoon niet tot een politieke partij behoorend, met zoon <?root aantal stemmen gekozen, dat nog drie neu- Irale candida.ten in den raad zitting kregen. Veel heeft hij in den raad niet kunnen doen, al een hatf-jaar zondereen kachel, doch geen dag jj zondereen pypj Ae 1755 [1 Melange van rijpe tabakken M p. ons ANNA PAULOWNA. RAAD op Woensdag j.1. De eerste maal in het nieuwe jaar en «onwille keurig kwam ons in gedachte Uren, dagen, maanden, jaren, Vliegen als een schaduw heen, Alles wisselt en verandert, Ongestatig hier beneen Ja, zoo was 't hier öok, toen wij den heer Jonker als een nieuwe eend in de bijt de raads zaal zagen binnengeleid en wij vonden dt waar heid van dit vers ook terug in de rede van den b irgemeester, die aldus sprak M.H. Het is met een gevoel van weemoed, dat ik U welkom heet in deze eerste vergadering van 1927. Immers, toen nu een jaar geleden in de eer ste vergadering van 1926 het ,toen nieuwbenoem de ild Kuiken deze raadzaal werd binnengeleid door 3 Uwer medeleden, waaronder de Heer Kos- son, had niemand onzer kunnen vermoeden of vreezen, da,t de agenda voor deze eerste vergade ring in dit jaar als eerste punt van behandeling zon noemen de installatie van Kossens opvol ger. De Raad heeft door den dood van Ariën Ni- col aas Rftssen een zeer gevoelig verlies geleden, dat ik reeds met een enkel woord schetste aan de groeve, waarheen het stoffelijk overschot dóór t.T, zijne medeleden, werd heengedragen. Eerlijk ■>n onpartijdig als slechts weinigen, wist hij In Ion betrekkelijk korten tijd, dat hij deel van de zen Raad uitmaakte, zich vele vrienden te, ma ken. Geen moeite was hem te groot, geen werk te zwaar, wanneer het de belangen der gemeente gold. Met Kossen ging heen een braaf en werk zaam burger, een goed raadslid. Zijn nagedachtenis zal dan ook zoowel in de gemeente als in dezen Raad in dankbare herin- irischheid der jeugd lang verloren had. In het geheim fluisterde zij elkander toe, dat Spaansch >f heidensch bloed in haar aderen vloeide. In ge lijke mate als Pieter Quinn gevreesd en veraf schuwd werd, dwong Martha -onwillekeurig het medelijden en de toegenegenheid af van aHen, die haar kenden. Haar geheele voorkomen gaf cqtuigenis van een jeugd vol verdriet en verdi uk king. Wanneer de oude man uitgegaan was, spoedde zij zich naar het een of ander behoeftig uisgezin of naar een zieke in de buurt, waar voor zij dan trachtte nuttig te zijn daarna k"ei- de zij dan in allerijl weder naar huis, vreezende dat haar grootvader reeds vroeger thuis mocht zijn. He was ongeveer acht uur des avonds op den misten September, juist een jaar na den dood van Eduard van Hertenstein, de biinden voor de ramen van de zijkamer, die den zaakwaarnemer tot kan,toor diende, waren zorgvuldig gesloten en 1c grijsaard zat voor zijn lessenaar een groot dik boek te doorbladeren. Het in dit boek geschreve- ie was een zonderlinge vermenging van gehei de teekenen en dieventaal. Eensklaps werd de aandacht van den ouden man getrokken door een geklop tegen de buiten- leur. Hij richtte het hoofd op en luisterde ver volgens haalde hij een ouderwetsch horloge uit rijn zak en zag hoe laat het was. Kwartier over achten, mompelde hij, dat kan de man nog niet zijn, dien ik verwacht. nr werd opnieuw, maar nu veel harder geklopt Blijkbaar werd de bezoeker ongeduldig de lich te tred van Martha werd in de gang hoorbaar. Doe den ketting niet los, Martha, riep Pie tc> Quinn haar toe, ik wil eerst weten wie daar klopt. Een oogenblik later trad Mar,tha binnen. Heeft hij zijn naam gezegd Zwijgend legde zij een stukje papier op de ta fel. Daarop 9tond met een opzettelijk veranderd bandschrift te lezen Zuidwal 1793. Duizend nond sterling. De oude dacht een «oogenblik na daarop sloeg bij zich vóór het voorhoofd. Laa.t dien heer binnenkomen. Martha, ik uil hem ontvangen. Dien heer sprak Martha verwonderd. Hii is bijna even slecht gekleed als ik. voegde zii er ij en wierp een blik op haar armoedige kleeding De oude man glimlachte. In deze wereld moet men nooit op den schijn vertrouwen. Laat hem binnenkomen. Neen, wachtIk zal zelf gaan. Gij mocht eens ..•en lompheid begaan. Hij nam de eenige kaars, die het vertrek ver lichtte, in de hand en verliet de kamer, gevolgd door het meisje, dat reeds te lang aan allerlei /.onderlinge bezoeken gewoon geworden was om Je minste verwondering te betoonen. Aan de ->haa,tdeur gekomen, zag Pieter Quinn een man in ouden mantel gewikkeld en met een breed ge- randen, diep in de oogen gedrukten hoed zoo dicht mogelijk in de half geopende deur staan, i «lijkbaar verlange door niemand gezien te wor den. Verlangt gij mij te spreken vroeg de oude. Ja, als ge tenminste die Pieter Quinn zijt, die mij geholpen heeft in een zaak in het jaar, dat ik op papier geschreven heb. Ik ben die Pieter Quinn, antwoordde de zaakwaahnemer en liet zijn bezoeker de zijkamer binnentreden. Laat ons alleen, Martha ik zal mijnheer 'Olf wel weer uitlaten. Als de man, dien gij wacht eens komen mocht, wat moet ik hem zeggen Wij zullen geëindigd hebben eer hij komt en 'oo niet, dan zult gij hem zeggen, dat ik bezighe- ton heb en dat hij morgenochtend terug moet komen. Die klant moet wel van veel belang zijn, lacht het meisje, terwijl zij zich verwijderde, mijn grootvader is niet gewoon den kapitein weg 'e zenden zonder hem te spreken. Herinnert gij u mijner was de eersfte vraag an den vreemdeling, zoodra zij alleen waren. Ja, heel goed, evenals hetgeen ik toen voor i gedaan heb. Alles wel beschouwd Is het een •rjvoordeelige zaak vóór mij geweest, hoewel gij •nij ruim genoeg betaald hebt. De man, dien ik gebruikte, heeft zich niet tevreden gesteld met ^en blad uit het register te scheuren hij heeft ~>ok het zilveren vaatwerk uit de kerk medege nomen. De som, die op zijn aanhouding gesteld werd, was zoo groot, dat ik genoodzaakt was om bem te helpen om het land te verlaten. Daarvoor was ik niet. betaald geworden, ging hij knorrig oort; gij hadt mij het dubbele behooren te geven,„ Wordt vervolgd^

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1927 | | pagina 1