Het gestolen Kind.
FRIS0-BAAI
EEREN BAA
PORTORICO
J. B. KEUSS
BÜME Ml.
18e Jaargang.
Vrijdag 24 Juni 1927
No. 48.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
WIERINGER COURANT!
JOHN J. BOSKER, WIEHINGE*
UITGEVEH
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTISN
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer
0.10
BUREAU:
Hippolytushoef Wlerinpam.
Telei. lntsrcomm. No. IA
Tabaksfabriek
,,D® Wakende Leeuw"
Laaf L2D - A L K M A A H
30,70 100, 120,140,150, 160. 180, 200, 225, 250
350, 400, 450 en 500 cent per pond.
BINNENL. NIEUWS.
HAD-JE-ME-MAAR GEREGENEREERD.
Aon de V \i li i d wordt geschreven
Wie was liad-je-ine-maar Een verloopen,
steeds dronken 'type, dat met een sigarenkistje
iiep, daarop tokkelde als op een guitaar en d
schuc-ne v.oorden zong: Had-je-me-maar met !n
knakio er J ij (of op zij). Verder kwam het nvsi.
Dan kreeg hij van de misplaaltst goeie monscher.
een cent en vijf centen beteekenden een borrel.
Had-je-me-maar werd tot lid van don Gemecn-
tteraad van Amsterdam gekozen en terecht, we
gens openbaren dronkenschap of anderzins (niei
om een misdaad, want een misdadiger was deze
inan niet) naar Veenhuizen opgezonden.
Gisteren liep ik langs den Dam, keek even
naar het koninklijk paleis, waar een rouwdoek
hing, vlag half stok, omdat het stoffelijk over
schot van don oud gouverneur-geneiraal Van
Heutsz daar aangekomen was. Ergens terzijde
van de volksmenigte stond een zeer bejaard man,
netjes gekleed, toch wat armelijk. Een kaarsrech
te gestalte. Wat men noemt 'n Nét mannetjicL
In 'n portefeuille had hij ansichtkaarten, welke
hij niet opvallend verkocht. Ik hékeek hem, aar
zelde. Was datHad-je-me-maar? Geen siga
renkistje, geen woeste, grijze haren, keurig ge-
kap*, enfin, 'n meneer. „Is u mijnheer Van Gel
der vroeg ik verbaasd. Hij knikte. „Is ai Had..?
11c maakte den zin niet af, had me in mijn verbou
.vereedheid versproken. „Niet over praten," zei
hij met zachte stem. „Gedane zaken nemen geen
keer. Iedereen heeft zoo zijn fouten" en hij kcelc
mij met z'n zachte, blauwe oogen aan.
M'n vrouw kocht een kaart, wilde hem die la
ten houden, hetgeen hij weigerde met groot© be
slistheid. Hij was geen bedelaar. Thans geheel
onthouder bovendien. Op de kaart stond zijn por
tret, niet als Had-je-me-maar doch als Nelis van
Gelder een waardige, oude heer met dophoed. En
daarachter aen gedicht van Speenhoff, met als
slotregels
Toe, help 'm als Van Gelder te leven
En niet meer als „Had-je-me-maar."
Niet een gedegenereerd, maar als een gerene-
reerd mensch
KERKDIEF GESNAPT.
De gemeentepolitie te Princenhage, betrapte
Maapdag een 52-jarigen man, afkomstig uit Fries
land, toen hij bezig was, met een lijmstokje, een
offerblok in de R.K. kerk te ledigen.
De_ man had reeds 1,45 in zijn be-zit.
FEUILLETON.
No. 52.
Ja, het was flard, dat was waai*, sprak ck
stervende maar het was mijn schuld niet. 11c
was genoodzaakt alles 'te doen, wat hij verlangde
Die ellendige
Als gij van ollendigcn spreekt ja, dan was
hij er een, merkte Milo aan, die een zekere ver
ontschuldiging meende te vinden voor zijn mis
daden en zijn snoodheid van zijn ouden patroon.
Hij verdiende daarvoor opgehangen te worden,
ging hij voort, nietwaar Martha
Ik ben zijn rechter niet, sprak zij en werd
bleek als een doode want in de oogen van den
stervende las zij als het gewiicht, dat hij aan haar
antwoord hechtte.
Goed, goed, ik was ook zijn rechter niet
maar dat doet er niet toe, ik heb het toch gedaan.
Monster
Ik en de kapitein hij had ons er wel toe ge
noodzaakt. Hij dreigde ons te lalton ophangen en
gij weet waartoe hij in staat was. Hét is een lee-
lijk ding, ging hij langzaam voort, ais men m
staat is, iemand te laten ophangen en hem daar
••die dagen mee bedreigt.
De nietswaardige beschouwde ongetwijfeld
zijn tweeden aanslag op Fanny als een zeer prij
zenswaardige daad want hij sprak er niet van
en Martha, vertrouwende op hetgeen zij vernoi-
Dien had, onthield zich van vragen.
Gij kunt hem laten ophangen, den kapitein,
aa mijn dood en in uw plaats zou ik het doen.
Een schoon huis, landerijen, en dat alles behoort
hem toe. Denk nu eens aan hoe de zaken zonder
ling kunnen loopen. Hij was een edelman, dat
heb ik altijd gezegd, Martha. Laat hem ophan
gen, hij, opgehangen opgehangen
De hoest overviel hem met vernieuwde hevig
heid. De meesteres van Vredelust. liet tersltond
den dokter roepen maar menschelijke kunst
was hier machteloos. De ellendige gaf den geest
HOOGE PRIJZEN VOOR FRIESCH VEE.
Het „Friesche Landbouwblad" vertelt, dat op
een verkooping te Thurston Hall Framfiehi graaf
schap Succex (Eng.) waar e -i belangrijk gedeel
te van den veestapel van den bekenden Britschen
Frieschen fokker G. T. Eaton verkocht werd, de
hoogste prijzen werden besteed voor dieren met
zuiver Friesche afstamming.
Zoo bracht een éénjarige stier Thurnston Ka-
rel III (zoon van Karei) 7056 op, terwijl de moe
der van dezen stier, een drie jarige» koe van zui
ver Friesch bloed, voor 4410 werd verkocht. Een
oude fokkoe van zuiver Friesch bloed bracht het
tot 2520. Haar stierkalf (vader Karei) werd
voor 1260 verkocht, terwijl haar éénjarige doen
ter voor 6300 van eiigenaar verwisselde.
Een dochter van dezelfde koe werd op de ver
knoping. in 1923 door den hoer E. gehouden, vóór
niet minder dan ruim 20.000 verkocht. Voor 65
dieren werd thans een gemiddelde prijs van on
geveer 1162 gemaakt.
Hoewel de buitengewoon hooge prijzen welke
enkele jaren geleden in Engeland voor Friesch
vee betaald werden, tot het verleden béhooren,
kunnen de fokkers toch tevred en zijn over de
uitkomsten die op de verkoopingen verkregen
v orden.
Ook in Amerika blijkt het zwartbonte vee uit
Friesland steeds zeer in 'trek.
Op de verkooping der Pabs Holstein Farms te
Gconomowac-Wateriown (Wisconsin) werd voor
63 stuks een gemiddelde prijs van 1580 gemaakt
De hoogste prijs 9000, werd hier gemaakt voor
e.-n étierkalf van 7 maanden oud, terwijl een en-
tersfier 6125 opbracht. De hoogste prijs voor
het vrouwelijk fokmatteriaal betaald, bedroeg
f 4.687.50.
PLOTSELING STERFGEVAL.
Maandag stortte een 18-jarig meisje uit Sjten-
bergen, dat met de processie' van Roosendaal ter
bedevaart naar Brielle was meegekomen en op
weg was naar de boot, plotseling op de Koor
straat ineen. De geroepen geneesheer kon slechts
den dood constateeren.
ONGELUKKIGE AFLOOP.
De 28-jarig;e ongehuwde fabrikant II. Ver
schuur uit Nijmegen, was Zondag mejt zijn mo
torfiets met zijspan in Dui'tschland. Zondagavond
omstreeks 8 uur, op de terugreis naar Nijmegen,
is hij te Neuss, bij Keulen, aangereden door een
andoren motorrijder. Hij viel en kreeg een sche
delbreuk, waaraan hij gisteren in het ziekenhuis
te Neuss is overleden. De persoon, di,ö in dc zij
span za't, kreeg geen letsel.
AUTOBOTSING.
Omstreeks 1 uur Woensdagnacht wierd op den
N.Z. Voorburgwal te Amsterdam, een huurauto
van achteren aangereden. De bestuurder van de
huurauto- geraakte toen het stuur kwijt en reed
toen tegen een paal van het geleidingnet dier
tram. De auto werd ernstig beschadigd. De par
ticuliere! auto had inmiddels haar weg vervolgd,
doch de bestuurder van den aangereden wagen
sprong op een juist passeerende auto over en zet
te de aanrijder na. Er ontstond een wilde jacht,
"ie op het Muntplein eindigde, waar de aanrijder
'ot stilstaan werd gedwongen en naar het politie
bureau aan den Singel werd gebracht. Daar werd
procesverbaal opgemaakt.
onder liet mompelen van iets, dat naar Be|t en de
kinderen geleek en door deze woorden het bewijs
gevende, dat er zelfs in de slechtste harten toch
altijd nog een vonkje beter gevoel overblijft.
Het verhaal van den moord op Pienter Quinn
gepleegd, bleef een geheim tusschen Martha en
den doode.
Den volgenden morgen kwam mijnheer Foster
an wien m,en geschreven had, uit' Londen aan,
•neinde "tegenwordig te kunnen zijn bij de lijk
schouwing en het rechterlijk onderzoek, dat
plaats vond. He(f verbaal was, evenals voorzien
was manslag uit hoofde van wettige zelfverde
diging.
De vreugde van juffrouw Wyndham kende
geen palen, toen Martha haar voornemen 'te ken
nen gaf om Vredelust te verlaten en voortaan in
T onden te gaan wonen. Zelfs Clement betreurde
de herten cm reebokken uit het bosch niet. Hij ge
\ocldc zich gelukkig het huis niiet meer te zullen
wederzien, waarin hij een mensch het leiven be
nomen had.
Het spreekt van zelf, juffrouw Mendez.
sprak de rentmeester, die zichtbaar teleurgesteld
was, dot ik niets anders doen kan dan uw besluit
per brief aan den eigenaar mededeelen. Sta mij
'chter toe, u op te merken, dat het niet waar
schijnlijk is, dat hij het huurcontract zal willen
ro niét. doen.
Martha was van tegenovergestelde gevoelen.
Het heeft nog vier jaar te loopen, vervolgde
ie oude ffïan, wel wetende, hoezeer zijn meester
T het geld gesteld was. Zijtt gij bereid om de scha
■lelo'0sstelling te geven en weike
Niets, geen stuiver, sprak zij op vasten toon.
Maar welke reden zal ik hem dan opgeven
't Is to-cl^ zijn schuld niet, als hier dieven binnen
dringen en doodgeschoten worden.
Zeg hem, gaf Martha ten antwoord, dat dc
man, die hier binnengedrongen was, Milo heette.
De rentmeester zag haar verwonderd aan en
kon maar volstrekt niet begrijpen hoe de naam
van don dief eenigen invloed kon uitoefenee op
hetgeen de baron doen zou.
En dat mijn naam, vroeger, toon grootvader
nog leefde, en ik nog geen anderen kon aanne
men, Martha Quinn was, ging Martha voort. Het
antwoord van uw meester kunt ge aan mijn
zaakgelastigde den heer Foster zenden.
OVERSTROOMINGEN IN FRIESLAND.
Men meldt uit Leeuwarden Zondagmiddag is
plotseling een hevige noordwestenstorm opgetre
den. In dat gedeelte van Friesland, dat onder
den wind lag zijn groote complexen weiland,
waar het hooi juist in oppers étond, ondergeloo-
pen.
De boeren lijden veel schade.
IN EEN TOBBE VERDRONKEN.
Het 3-jarig zoontje van landbouwer v. d. V., te
Eerde, viel in een tobbe met zeepsop en verdronk
voor hulp was komen opdagen.
DE BURGEMEESTER VAN NISTELRODE.
Van raadhuis naar kloostercel.
In de jongste zitting van den gemeenteraad
van Nisitelrode heeft, de burgemeester, dé heer
J. F. van den Ven, afscheidt genomen van zijn
ambt. Hij deelde mede, dat hij van jongs af roe
ping heeft gevoeld voor het. kloosterleven, doch
dat verschillende omstandigheden hem genood
zaakt hadden, die roeping te onderdrukken. Daar
deze omstandigheden thans gewijzigd zijn zal hij
zich nu aan den kloosterlijken staa't wijden.
BOOT OVERVAREN.
De ansjovisboot Bunschoten 152, geladen met
ankers en touwwerk, is W'oensdag in he)t Krab-
bengat voor Enkhuizen door het klipperschip On
derneming, van IIoogeveen, overvaren en verplet
terd. De'ankers gingen verloren.
MISHANDELING IN EEN KERK.
De dader een zestienjarige jongen.
In een der Hervormde kerkgebouwen te Utrecht
was een trouwplechtigheid voltrokken, na af
loop waarvan eenige knechten het meubilair
wegdroegen, dat voor de trouwerij had dienst ge
daan. Gedurende deze werkzaamheden kregen
twee jongens ruzie in de kerk, welke onenigheid
weldra zóó hoog liep, dat een van de jongens zijn
mes trok en daarmee zijn kameraad t/usschen de
ribben stak. Het geval liét zich eerslt zeer ernstis-
aanzien, doch toen de getroffene naar de Rijks
klinieken was overgebracht, bleek dé foegebrach
te verwonding bij medisch onderzoek nog al te
vallen. De jeugdige dader, een knaap van zestien
ia ar, werd aangehouden, doch later weer op
vrije voeten gesteld.
DE STORM VAN ZONDAG.
De Maandag te Lemmer binnen gekomen vis
schers hebben door den noordwester storm ern
stige schade geleden aan hun vischtuig. Bij som
migen is de schade zeer belangrijk zij hebber
de geheele beug van 70 nétten, vertegenwoordi
gende een waarde van circa 700, verloren. Met
de slechte ansjovischvangst van dit jaar is dii
een zwaar verlies.
Dinsdagmorgen binnengekomen visschers heb
ben door den storm van Zondag eveneens be
langrijke schade aan hun in zee sltaande netten
geleden. Bejaarde visschers kunnen zich eeu der
gelijk verlies aan vischtuig niet herinneren Dc
totale schade voor de Lemmersche visschers
wordt óp 15.000 geschat.
EEN DURE GRAP.
'Twee „vrouwen bezochten de kaasmarkt te
Voerden. Haar aandacht werd getrokken door
een wagen meit. prima Meikazen.
De boer zei Jullie zoudt er wel een willen heb
ben hé
Best' en niel duur
50-40-35-30 ct
per7i pond
N.V.Douwe Egberhs
Ta b aksfabrie ke rc -
Nou en of, antwoordden beiden.
Nou neem er dan elk maar een af.
Dit liéten de vrouwen zich geen tweemaal zeg
gen, maar ons boertje keek vreemd op, itoen de
vrouwen met de kazen weg wilden gaan eu
dieigde met de politie.
Er hielp échter geen lieve moeder aan, de boer
was de kazen kwijt.
Dat hij er dien dag dooi* de andere marktlie
den flink is tusschcngenomen laat zich begrij
pen. En hoe zal zijn vrouw te spreken zijn ged
weest
EEN NIEUW HEITOESTEL.
De heer J. van Leeuwen, industrieel te Delft,
beeft een toestel bedacht, waardoor het inheien
van palen ten behoeve van fundeeringen etc. zeer
wordt vereenvoudigd.
De thans in gebruik zijnde herstellingen, waar-
i)ij gebruik wordt gemaakt van drie zeer lange
ijzeren of houten masten, welke op hun beunt
weer geschoord of getuid moeten worden met
staaldraden, zijn zeker overal bekend. Zij leve
ren, vooral in nauwe straten of in een beperkte
ruimte tusschen twee huizen, nogal bezwaren.
Het nieuwe toestel is zoodanig geconstrueerd,
dat er wel honderd palen op verschillende plaat
sen ingeheid kunnen worden, zonder dat verplaat
sing noodig is. Het geheel staat rustig on vast
op vier becnen en kan gebruikt worden, zoowel
oor het inslaan van palen van 10 tojt 20 meter
lengte, als voor het verplaatsen of aanbrengen
van zware materialen voor de fundeering.
Deze vorbéterde heistelling is geconstrueerd
van boekstaal en kan in stukken van vier vijf
meter op elkaar gesfeld worden. De montage is
71 eer eenvoudig, eoodait men geen bijzondere werk
tuigen noodig heeft voor de opstelling.
BEZWAAR TEGEN DEN EED.
Voor het kantongerecht te Purmercnd werd
ds. Rensink, herv. predikant te. Broek in Water
land, als getuige gehoord. Toen de predikant ech
ter den eed moest afleggen, maakte hij daar be
zwaar 'tegen.
De kantonrechter bleek daarover een weinig
verbaasd, omdat de getuige predikant was. De
l edikant, deelde daarop mede, dat hij de naam
van God te groot en te heilig vond om er bij aller
lei rechtzaken maar gebruik van te maken. En
spreker voelde zich zelf zóó waar. dat hij ook een
ncrsoonlijk bezwaar tegen de eedsaflegging beeft.
De kantonrechter merkte op, dall een predikant
van wden verwacht mag worden dat hij in God
'/dooft toch geen bezwaar tegen het afleggen van
•ion éed behoeft te hebben.
Doch ds. Renrink anbvoordde dat hij juist, als
nredikant zulk bezwaar wél had.
De intendant deed, wat van hem verlangd
werd. Binnen een maand tijds ontving hij hel
huurcontract 'terug, uit Florence, waar de eige
naar zich bevond, met bericht dat deze in alles
toesitemde, wat juffrouw Mendez verlangen
mocht.
Vredelust werd opnieuw te huur gehangen.
Hij heeft grootmoedig, zeer grootmoedig ge
handeld, sprak de advocaat, toen hij den brief
las, waarin hem het besluit van den baron werd
medegedeeld.
Martha antwoordde niets, maar glimlachte
bitter.
Fanny naar Italië.
Evenals degenen, die een bepaald doel vooi
ocgien hebben, luisterde mevrouw Garraclil
slechts naar datgene, walt haar rechtstreeks
daarheen geleiden kon.
Maar besluit was genomen, om met Fanny En
geland te verlaten.
Toen Fanny op 'n avond, zooals gewóónlijk
eer zij zich naar slaapkamer begaf, haar bleekc
wang aan mevrouw Garrachi 'toestak, nam de
ongelukkige vrouw haar in haar armen en druk
te haar aan haar hart.
Ik moet u eens spreken, Fanny, begon zij
gij zijt nog wel heel jong, maar zult mij toch wel
begrijpen.
Het meisje zag haar verwonderd aan.
Zijt. gij bcno# op mij vroeg zij.
Boos herhaalde mevrouw Garrachi, op u,
vier zachtzinnigheid elk verwijt zelfs al ware
het verdiend, op mijn lippen zou doen besterven
Neen Fanny, neen maar ik heb niett. wel gehan
deld. Een hart als het uwe, is met weelde alleen
niet voldaan, het verlangt liefde.
Ik heb u lief, ging de zangeres voort. Ik wil
u gelukkig, schitterend en bewonderd zien, zoo
als ik dart; eenmaal was. Gegrijpt gij mij
Inderdaad, Fanny begreep zeer goed. Zij zag
dat de wonde, die mevrouw Garrachi's hart toe
gebracht was, nog steeds bloedde en da|t nooit
een ander in staat zou zijn, de plaats van haai
vroeg gestorven kind bij haar in Ut nemen.
Ik houd van u, Fanny, wij zullen deze villa
verlaten. Gij zult vriendinnetjes hebben van uw
jaren, uw wangen zullen weder rozenrood ge
kleurd worden, de vroolijkheid zal weder uit u-
we oogen spreken. Ik ben in mijn droefheid baat
zuchtig geworden maai* ik wilde niet wrepd
zijn Ik heb nog een andere roden, waarom ik u
eaarne van hier zie gaan, ging zij op zachten
loon voort. Zekere omstandigheden doen mij
vreezen, dat uw vijanden hun plannen jegens u
nog niet opgegeven hebben. Schrik maar niét,
iefste, ik zal u beschermen en hun voornemens
doen mislukken.
Dit werd gezegd om Fanny voor te berijden op
haar aanstaand vertrek. De vrees, die Fanrty
koos'terde, stemde maar al te zeer met die woor
den overeen.
Ja, ja, laat ons van hier gaan, riep zij leven
dig uit, laat ons dit huis verlatten.
En gij zult mij overal vergezellen, Fanny
riep mevrouw Garrachi op zegevierenden toon
nif.
Ja, ik zal overal miét. u gaan, als gij mij
maar een weinig lief wilt hebben.
Reeds den volgenden dag begon de zangeres
toebereidselen té jpaken voor haar vertrek.
Fanny gevoelde zich gelukkig dioior deze veran
dering, dié zij als een plezierreisje beschouwde.
Hef speet haar evenwel zeer, dat zij van Lucie en
haar andere vrienden geen afscheid had kunnen
nemen. Zij durfde daarop echter niet aandringen
Een week is spoedig voorbij dacht zij.
Een week Hoe weinig vermoédde zij welk een
'ang tijdsverloop haar van haar vrienden zou
«cheiden
Toen de kusten van Engeland uit het. gezicht
verdwenen, klopte het hart van mevrouw Garra
chi van vreugde.
Den volgenden morgen hield een rijtuig, waar
in zich juffrouw Mendez, de officier van justitie
en mijnheer Foster bevonden, voor helt huis van
'uffrouw YVnfkins stil. Daar hij het onmogelijk
gevonden had uit; Lucie eeriig bericht omtrent
Fanny te krijgen, waren Martha en hij op aanra
den van mijnhéer Foster tolt dien stap besloten.
Eindelijk zal ik haar dan toch weder zien,
dacht Martha. Tk zal haar in mijn armen tee,< n
mijn hart drukken, Zij kunnen mij mijn rechter*
niet betwiston.
(Wordt vervolgd*):
