HUNNE F8B0-BM1 HEEREN M TORIC BLANKE BAAI NI. 18e Jaargang. Vrijdag 23 December 1927. No. 98 BBS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN Tabaksfabriek „De Wakende Leeuw" J. R. KEUSS Laat 125 - ALKMAAR. Tlv.douwe eobepts" ■WIERINGER COURANT* UITGEVER CORN. J. BOSKER, WIERINGEN VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. ADVERTENTIëN: Van 1—5 regels 0.50. Iedere regel meer 0.10. BUREAU Hlppolytushoef Wlerlngen. Telefoon Intercomm. No. 19. 30, 70, 100, 120, 140, 150, 160, 180,200.225,250 350, 400, 450, en 500 cent per pond. HET COMPLIMENT VAN DEN DAG 1928. Veel heil en zegen in het Nieuwe Jaar Waar het hart van de bevolking vol van is, loopt dit blad Oudejaarsavond van over. Er is maar één geheel doeltreffende, één, iedereen bereikende, Nieuwjaarsgroet een advertentie in dit blad. En zoo men zeker zijn, dat de Nieuwjaars- wensch zorgvuldig bewerkt wordt en een goede plaats krijgt, men stelle de inzending van zijn Nieuwjaarswensch dan niet uit. Stel thans reeds op Nieuwjaarsgroet voor 1928 op. Wij bewaren dien voor u tot het Oudejaars- avondnummer verschijnt. Bij al onze agenten worden thans reeds Nieuw- jaarsadvertentiën aangenomen, volgens één der daarvoor aangewezen modellen, tegen den zeer lagen prijs van 45 ct. per advertentie. DE REDACTIE. BINNENL. NIEUWS. GEVOLGEN VAN DEN VORST TE UTRECHT. Rijzend wegdek. Tengevolge van den hevigen vorst der laatste dagen is op verschillende plaatsen in Utrecht, waar houtbestrating lag, o.a. in de Choorstraat en aan de Oude Gracht bij de Bezembrug, deze bestrating plotseling opgerezen, zoodat op het midden van den rijweg kleine heuveltjes ont stonden, sommigen ter hoogte van een halven meter. Gemeentewerken heeft onmiddellijk deze straten voor het rijverkeer afgesloten, terwijl men aan de zijkanten een rij, blokjes heeft wegge nomen, waardoor de spanning op het wegdek dan verminedrd is. AMELAND GEÏSOLEERD. Doordat de Wadden één ijsveld is, kon de postboot niet varen, zoodal Ameland geisoleerd is. Alle Amelandsche beurt schepen zijn te Harlingen ingevroren, met veel winterproviand aan boord. DE ZUIDERZEEWERKEN. Vanwege den Rijkswaterstaat werd Woens dag aanbesteed de aanleg van een afwaterings- scheep- kraartkanaal van Kolhorn naar de Oostpun^van den Anna Paulownapolder, van een sluisput en grondwerken nabij Kolhorn, alsmede van bijko mende werken, een en ander ten behoeve van de indijking en droogmaking van de Wieringer- meer. Raming 2.300.000. Laagste inschrijver was H. W. Klos te Raam met een 48-urige werk week voor 2.500.000, met een '55-urige werk - week voor 2.350.000. ITUMULT IN EEN RAADSVERGADERING. Aan de N. Prov. Grom. Crt. wordt uit Hoogkerk een uur af stands van de stad Groningen, het volgende gemeld In den gemeenteraad zou een voorstel van Burg. en Weth. aan de orde komen, waartegen de communisten hun protest wilden doen uit gaan. Het tumult begon echter al veel eerder. Di- recht na de opening eischte de heer Iloiting, dat voor alle aanwezigen op de tribune stoelen aan gedragen zouden worden, wat totaal onmogelijk was voor de pl.m. 45 personen. En toen begon het voetgetrappel en uitroepen, van je welste. De burgemeester gelastte ontruiming der tribu ne, waaraan geen gevolg werd gegeven men lachte er om. Ook de beide veldwachters ston den machteloos. De voorzitter schorste de ver gadering, waarna de raadsleden de zaal verlie ten. Hoiting stookte zijn kornuiten op, zich niet op bevel der politie te verwijderen. Terwijl de leden de zaal verlieten, begon H. de sigaren, voor de raadsleden bestemd, ornd te deelen 't waren toch gemeonschapssigaren. Wat te beginnen tegen deze overmacht met. twee .veldwachters De burgemeester verzocht assistentie van de marechaussee in Groningen, die met hun vieren na drie kwartier wachtens verschenen. In dien tusschentijd roerden de hee- ren zich heftig met den mond. 't Was een reu- zenspektakel in het gemeentehuis en daarbuiten. Wel ontdeed zich een uit de groep van z'n over jas, om bij eventueel hardhandig optreden der politie wat meer vechtklaar te zijn, doch het liep goed af. Na een uur oponthoud kon de vergade ring worden voortgezet. DE ZUIDERZEEVISSCHERS. De leddcn der Tweede Kamer de heeren Duy- maer van Twist en Van de Bilt stelden den mi nister van Binnenl. Zaken en Landbouw de vol gende vragen Heoft de minister al gevolg gegeven aan zijn toezegging, gedaan in de vergadering van de Tweede Kamer van 24 Nov., om overleg te ple gen met zijn ambtgenoot van Waterstaat op dat in den moeilijken overgangstijd, waarin de Zuiderzeevisschers ten gevolge van de droogleg ging van de Zuiderzee zijn kiomen te verkeeren, op de een of andere wijze steun worde verleend? Zoo ja, welk resultaat heeft dit overleg dan opgeleverd DE ROODE FIETS-REFLECTORS. Een Rijksveldwachter te Amersfoort had, in overleg met den tmbtenaar van het openbaar Ministerie van het Kantongerecht, aldaar, twee wielrijders verbaliseerd, daar de roode reflectors van hun fietsen geen voldoende licht terugkaat- FEUILLETON. o—o No. 16. Jeanne had de stem van den kassier Ricoux herkend. Zij poogde te roepen Neen, neen, ik ben niet schuldig, ik ken de brandstichter, ik ken de moordenaar. Maar geen geluid steeg uit haar keel op, die door den schrik toegeschroefd was. Met gebogen hoofd ging zij eenige stappen voorwaarts, terwijl zij Georges tegen haar borst drukte. En ik zou mij laten beschuldigen wanneer ik mij kan verdedigen, dacht zij. Neen, neen dien brief, die mijn onschuld en de misdaad van Jacques Geraud bewijst, zal ik ga halen. liet is tot mijn rechtvaardiging. Ik zal hem aan ieder een toonen. Men moet toch als schuldig erken nen dengeene, die zichzelven aanklaagt. Jeanne naderde de fabriek. Eensklaps bleef zij met opgeheven hoofd staan. Nieuwe vlammen, die naar boven kronkelden, schenen van een an der punt te komen dan van het paviljoen van den ingenieur en de fabrieksgebouwen. De brand, door den ontstuimigen wind voortgedreven, ver teerde de loge. Mme. Fortier voelde een ijskoud zweet op haar slapen uitbreken, terwijl een rilling haar lichaam deed huiveren. Zij stamelde De loge brandtde loge brandtHet bewijs bestaat niet meer Ik ben verloren Versuft, bijna zinneloos van schrik, keerde de ongelukkige vrouw zich om en vluchtte het veld over, haar kind op de armen voortdragende. Ge- orge was schier in zwijm gevallen, maar zijn ver steven vingertjes lieten het kartonnen paard niel los, waarin de kostbare brief, het bewijs van de onschuld zijner moeder, zat. Zijn kleine handjes klemden zijn geliefkoosd speelgoed vast. Wij hebben in het begin der geschiedenis ge zegd dat de fabriek van mr. Labroue in de vlak te van Alfortville lag, nogal ver van alle wonin - gen af. Men begrijpt dus gemakkelijk, dat te mid den van een verschrikkelijk onweder en op het late uur dat brand uitbrak, de zoo noodige hulp zich liet wachten Toen een troep soldaten van het fort Charenton met eenige werklieden van de fabriek bij den brand kwam, was het te laat om den voortgang van het vernielende element te bestrijden. Alle deuren waren gesloten men beklom de omhei ningsmuren door middel van ladders. De afwe zigheid der portierster werd op hetzelfde oog.cn- blik bemerkt. Een stem riep De loge brandt ook Het was de stem van Jacques Garaud. De meesterknecht ging voort De ongelukkige heeft de fabriek in brand gestoken, en werpt ons zoo allen op straat, zon der werk, om zich op mr. Labroue te wreken. Welaan, vrienden, naar eht paviljoen Redden wij de kas Ja, ja, redden wij de kas, vrienden, voegde Ricoux er bij, die juist aangekomen was en de woorden van den meesterknecht gehoord had Zij bevat een zeer groote som. Redden wij de kas! En allen, werklieden en soldaten door Jacques en Ricoux begeleid, sprongen het brandend pa viljoen binnen. HOOFDSTUK XII. Onze lezers vragen zich zonder twijfel af, hoe het komt dat. de meesterknecht Jacques Garaud zich onder de personen bevond, die ter hulp snel den naar de fabriek, die hijzelf in brand gestoken had. Niets is gemakkelijker te verklaren. De ellendige wilde nief dat de stem van Jean ne, indien zij zich tegen hem verhief om hem te beschuldigen, geloof zou vinden, ffloen hij de jon ge weduwe op de vlakte verliet, vluchtte hij, als door een soort van zinneloosheid voortgedreven, zoo snel zijn beenen hem konden dragen. Maar de bezinning kwam weldra terug, terzelfder tijd als de herinnering aan den brief dien hij geschre ven had. Tot eiken prijs moet ik dien brief terug heb ben, zei de hij bij zichzelven. En in plaats van te vluchten, had hij zich op den weg bij de personen gevoogd die al loopendê schreeuwden Brand, brand Zijn plan was eenvoudig. Hij dacht te midden der wanorde in de loge der portierstier binnen te dringen zonder gezien te worden, zijn brief op te zoeken en mede te nemen, vervolgens zich bij de groep der redders aan te sluiten. Toen hij op sten. Deze zaak werd heden behandeld. De inspec teur der verkeerspolitie te Utrecht, do heer Wil burg, zeide dat 99 pCt. der in gebruik zijnde re flectors niet deugen in den zin der wet, daar het licht niet loodrecht wordt teruggekaatst. Goede reflectors zullen bovendien ook nog afwijken. Als principieele zaak werd slechts 50 cent boete als eisch gesteld, met het verzoek aan den Kanton rechter, om de volgende week schriftelijk vonnis te wijzen. PAARD OP HOL. Woensdagmiddag sloeg een voor een tilbury gespannen paard iop den Bronsteeweg te Heem stede plotseling op hol. doordat het schrok. De bestuurder, de landbouwer Kortnof, viel uit het ijrtuig en kreeg een der wielen over zich heen. De man was op slag diood. DE GLADHEID. Te Delft is Woensdagmorgen omstreeks half elf de heer M. C. van der Hooven, wonende Vla mingstraat aldaar, bij het uitwijken, ten gevolge van de gladheid van den weg, in de gracht aan het Oude Delft gereden. De auto en de heer Van der Hooven verdwenen onder het ijs. Hij werd met groote moeite gered. In het ziekenhuis Bet hel is hij ter verpleging opgenomen. De auto werd later met behulp van een bergingswagen gelicht. BUITENLAND. EEN MOORDENAAR VAN 14 JAAR. Een afschuwelijke misdaad is in het bosch tusschen Weissensand en Treuen bij Plauep ge pleegd. Een schooljongen van 14 jaar ontmoette in het bosch het 7-jarig dochtertje van den rent meester van het riddergoed Rossberg, dat hij aanviel. Na het meisje te hebben mishandld, sloeg hij het kind met een stok dood. 's Avonds deed hij bij de politie aangifte, dat hij in het bosch was overvallen. Bij het verhoor bleek ech ter spoedig, dat hij het had gelogen. Tenslotte bekende hij het meisje met een stok te hebben doodgeslagen, omdat hij, naar hij verklaarde, een hekel aan het kind had. DE NOOD IN DE ARRESLEE. De paarden van een slede, waarin zich drie dames en een koetsier uit Naumberg bevouden. zijn op hol geslagen, doordat de beesten schrok ken voor den stoom van een rangeerenden loco motief. Twee dames werden uit de slede geslin gerd en liepen een schedelbreuk op, aan de ge volgen waarvan zij direct overleden. De derde dame en de koetsier werden gewond. *)E VORST. Twaalf soldaten doodgevroren. Zuid-Slavische troepen, die twintig soldaten, die de spoorlijn GhevgheliDemirkapoe bewaak ten, gingen aflossen, vonden twaalf van hen doodgevroren. DE MOORD OP MARIAN PARKER. Hoe geraffineerd de moordenaar van het 12- 5Q - 55-4Q - 5Q ct.p.jooncL_ TAB AKS- FAB PH E KEN de plaats kwam, bemerkte hij dat de loge van Jeanne in brand stond, en hij slaakte een zucht van verlichting. Mijn werk is geëindigd alvorens begonnen te zijn, mompelde hij het stuk papier, dat mij in gevaar kon brengen, bestaat niet meer. Nu heb ik niets meer te> doen dan mij te onderscheiden door mijn ijver, mijn zelfopoffering en mijn moed; en dit zou een zegevierend antwoord zijn op de beschuldigingen van Jeanne, indien zij ze tegen mij durft inbrengen. Een duivelsche gedachte schoot hem te binnen, op het oogenblik dat wij hem hoorden roepen Redden wij de kas I De vlammen, door den wind aangewakkerd, sloegen uit al de openingen van het paviljoen. Wij zullen er nooit in komen, zeide de kas sier Ricoux. Laat mij het doen, antwoordde Jacques. Wat wilt gij beproeven Gij zult het zien. Hij sprong te midden van de groote vuurzee de gang in, waar het lijk van mr. Labroue lag en liet een kreet van afschuw hooren. Een lijk riep hij vervolgens. En het lichaam van zijn slachtoffer opnemen de, sprong hij het paviljoen uit en legde zijn rampzaligen last op de steenen der plaats neer. De kassier deinsde van schrik achteruit, terwijl hij deze woorden stamelde Maar het is de baas hij is bebloed vermoord. Jacques luisterde nietvoor de tweede maal was hij in de vlammen gesprongen, en hij ver dween er in. Twee seconden verliepen dan hoorde men te midden van den vuurgloed, een zwakke, gebroken, bijna onherkenbare stem Ik ben in het kabinet.bij de kastzeide die stem. Ik versmacht.ik sterf.help Men wilde hem ter hulp snellen. Maar een on- overschrijdbare muur van vlammen had zich tusschen de redders en de deur van. de gang op geworpen. Eensklaps deed zich een verschrikkelijk ge kraak hooren het dak viel in op de eerste ver dieping, die zelf naar den grond medegesleept werd. Uit de onmachtige menigte steeg een lang durige kreet op. Jacques is onder de brandende puinen bei- graven, hij is verloren riepen allen. Nochthans deed men een nieuwe poging om vooruit te dringen. De muren zelf vielen in. jarig meisje Marian Parker te Lós Angeles te werk is gegaan, blijkt uit den brief, die hij het ongelukkige kind heeft laten schrijven, vóór dat hij het vermoodrde. „Lieve vadertje en moedertje. Ik wou dat ik thuis kon komen. Ik geloof dat ik dood zal gaan als ik nog langer hier moet blijven. Wil niemand mij vertellen waarom dit mij overkomen is Va dertje, toe, doe maar wat die man zegt, want hij zal mij doodslaan als je het niet doet" De stad in opschudding. Ofschoon de dader nog niet is gepakt, is hij toch goïdentifieerd door middel van de vinger afdrukken op het lijk van Marian Parker aange troffen. Het zou een zekere Edward Hickman zijn, een 25-jarige kantoorbediende, die vroeger werkzaam was aan de bank, waar Percy M. Par ker, de vader van Marian, een leidende functie bekleedt. Hickman werd destijds door toedoen van Parker ontslagen en zijn woede daarover is zoo groot geweest dat hij zich op die manier heeft willen wreken. Daar tegenwoordig iop de Amerikaansche ban ken de vinger afdrukken van alle leden van het personeel bij de politie plegen te worden geregi streerd, kon Hickman spoedig worden herkend. Intusschen heerscht in Los Angeles een soort paniek. De ouders durven hun kinderen niet meer naar school sturen. Verschillende ontoere kenbare personen hebben zich bij de politie aan gemeld om te zeggen dat zij de daad hadden ge pleegd. Tal van arrestaties van verdachte perso nen hebben plaats gehad. Het briefje, dat de vader van Marian Parker heeft ontvangen met de mededeeling dat ook zijn jongste dochtertje Marjorie „er aan" zal gaan, luidde „Wegens het onheil, dat ge hebt veroorzaakt, zal Marjorie Parker het volgende slachtoffer zijn. Niets kan mij weerhouden. Zij, die het probeeretf, zullen hun straf niet ontgaan. Tracht mij te krijgen. Ge zult nooit de ware ge- Op dat oogenblik kwamen de brandspuiten van Maisons-Alfort en van Charenton. Maar het was te laat, te laat zelfs voor een gedeeltelijke red - ding. De gansche fabriek was niet meer dan een hoop puin. De kassier Ricoux liep heen en weer in de me nigte en ging te keer als een bezetene, terwijl hij voortdurend herhaalde Het is die heks die den brand gesticht heeft; zij heeft mr. Labroue lafhartig vennoord die ellendige vrouw is de oorzaak van den dood van Jacques. De politiecommissaris van Charenton was ter zelfder tijd als de brandweer ter plaatse geko - men. Hij hoorde de woorden die Ricoux uitge - sproken had en hem naderende, vroeg hij Wie zijt gij, mijnheer Ik ben, of beter, ik was de kassier van de fabriek. Gij beschuldigt iemand, den brand gesticht te hebben Ja, mijnheer. Gij spreekt van een moord, die bedreven is? Ja, mijnheer, kom mede. En Ricoux trok den commissaris mee naar de plaats der fabriek, waar het lijk van den inge nieur neergelegd was en voegde er bij Ziedaar het slachtoffer de stoof is in de volle borst gegeven. Zie Mr. Labroue, riep de commissaris uit, den ingenieur herkennend. De magistraat constateerde den dood van den ingenieur en hernam Wie beschuldigt gij De portierster der fabriek. Haar naam Jeanne Fortier. Waarop grondt gij die beschuldiging Men heeft haar overal gezocht. Zij is niet te vinden, hetgeen bewijst, dat zij de vlucht heeft genomen, nadat zij den brand aangestoken heeft. Daarenboven, zij had petroleum gekocht om de misdaad te begaan, die zij vooraf beraamd heeft. Maar de drijfveer van de misdaad Eergisteren had mr. Labroue, die niet te vreden was over de wijze, waarop zij haai' dienst vervulde, haar opgezegd. Zij moest binnen acht dagen vertrekken. De commissaris maakte aanteekeningen bij het schijnsel van den brand. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1927 | | pagina 1