JEMIE
19e Jaargang.
Dinsdag 20 Maart 1928.
No. 23
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINOEN EN OMSTREKEN
■WIERINGER COURAffTa
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIëN:
Van 1—5 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU:
Hippolytnshoei Wieringen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
MARKTOVERZICHT.
In r maand Maart heeft de nuchtere kalve
ren aanvoer zijn hoogte punt bereikt. Dit jaar
werden er bijzonder veel aangevoerd. Een gevolg
daarvan was, dat de prijzen langzamerhand tot
die van voor den oorlog terug liepen. Er waren
markten, dat men voor 6.- 7.- een kalf kocht
De gezamenlijke aanvoer van Rotterdam, Sneek
en Groningen beliepen op éen dag 2300 stuks
Leeuwarden telde op 9 Februari 875 stuks. Nu is
het gebruik van kalfsvleesch ook bizonder groot.
Op de Amsterdammermarkt werden 202 stuks
aangevoerd, dat op dienzelfden dag nog vermeer
derd werd met 500 geslachte kalveren uit den
omtrek. Geen wonder, dat de vette koeien in
prijs terug gaan. Het spreekwoord zegt„Spie
ring doet de kabeljauw afslaan."
Op den handel en de geest van de SCHAGER
markt was dat evenwel van geen invloed. Ie
kwaliteit vette koeien met heel weinig aanvoer
bleven prijshoudend 1,- a 1,02V£, 2e kw. 0.85
0.88, grossierskoeien 0.74 a 0.80. Nucht
kalveren willig, prijzen 10,- a i8,-. Groote af
zet naar de Hollandsche steden. Schapen hoog in
prijs, weide overhouders. Een koppel kerkscha-
pen uit de Zijpe gold voor het bedrijf 36 gld. Uit-
voerschapen 37.50. Varkens iets hooger. Zware
uitvoervarkens 0.64, Zouters 0.29 a 0.30.
HET VOORSTEL VAN DEN KORTEN ROK.
We zijn allang gewend geraakt aan de korte
rokken, en het zal heel wat moeite kosten oir.
weer te wennen aan japonnen, die tot op de en
kels vallen gesteld dan dat onze vrouwen zoo
onverstandig zullen zijn, om de practische, zij
het niet altijd even elegante mode, den rug toe te
draaien.
De sprong van lang naar kort is niet ineens ge^
schiedt. Daarvoor was de afstand van hiel tot
knie te grootZooals bijna alle veranderingen
ter wereld, zijn ook de korte rokken geleidelijk
ingevoerd.
Wie het op haar geweten heeft, dat het schoone
geslacht afstand deed van sleep en bezemband
Niemand minder dan een vorstin van den
bloede. Louis van Beieren protesteerde, nu onge
veer twintig jaar geleden, voor het eerst tegen
de onhygiënische stof-opjagers. Onmiddellijk slo
ten zich een aantal voorname dames uit ftUin-
chen bij haar aan en al spoedig verzetten bon
derden vrouwen zich tegen japonrokken, die de
straat hielpen vegen. Korte tijd daarna volgde
men het Beiersche voorbeeld in de Nieuwe We
reld. Een groot aantal dames in New-York staken
de hoofden bijeen en richten een club op, die de
„Rainy day" werd getiteld. Alle' leden van deze
vereeniging verplichtten zich om tenminste op
regenachtige dagen een rok te dragen, waarvan
de zoom drie duim boven den grond bleef. In En
geland vond het stichten van zulk een korte
rokkenclub navolging bij de vrouwen in Notting-
ham. De Engelsche voorvechtsters bleken echter
veel fanatieker dan beur Amerikaansche zuste
ren. Zij vonden het niet noodig om alleen bij re
genweer den korteren rok te dragen maar wan-
delden er evengoed mee wanneer de zon scheen
Bovendien stelden zij zich niet tevreden met een
japon, die drie duim van den grond afs-; ejd
zij maakten er zes duim vanZes duim, dw is
ongeveer 15 centimeter. Is het te verwonderen,
dat de vooruitstrevende vrouwen opzien baar
den en dat er heel wat onvriendelijke opmerkin
gen gehoord werden over de „onzedelijke" dracht.
En nu Als onze vrouwen zich precies
houden aan de Parijsche voorschriften, dan dient
haar knierokje twee en dertig centimeter beven
den grond op te houden. Er zijn er echter, die
den afstand tusschen zoom en beganen grond
dan nog te klein vinden en dus nog maar een
paar centimeter van het rokje afnemen. De ville
lumiere heeft, twee, drie seizoenen geleden, toi
letjes gekend, waarvan de rok twee en veertig
centimeter van den grond verwijderd was.
Wat zouden de zedepredikers van vijftien ja
ïen geleden daar wel van gezegd hebben
BINNENL. NIEUWS.
FEUILLETON.
o-o
No. 41.
Negen jaren, stamelde zij, de handen naar
het voorhoofd brengend sedert negen jaren was
ik waanzinnig. Niemand dacht aan mij Niö
mand kwam mij hier bezoeken, nietwaar
Niemand, antwoordde de verpleegster.
En ik had twee kinderen, vervolgde de on
gelukkige vrouw, in snikken uitbarstende mijr.
zoon Georges, mijn dochter Lucie. Wat is er van
hen geworden Zouden zij nog in leven zijn
Ik weet er niets van, zeide de geneesheer
maar, door te schrijven naar de personen, bij wie
de kinderen zich bevonden op het oogenblik uwer
aanhouding, zult gij ongetwijfeld nauwkeurige
inlichtingen krijgen.
Kunt gij mij zeggen of gij weet op welke manier
gij uw verstand teruggekregen hebt
Neen, ik weet het niet, zeide Jeanne, wier
aangezicht verduisterde. Ik zag de vlammende
muren lekken. Ik kreeg angst. Dat herinnerde
mij aan den brand van de fabriek van Alfortville,
en ik heb om hulp geroepen.
Die innerlijke ontroering heeft u het geheu
gen teruggegeven, zoo is uw verstand teruggeko
men, zeide de geneesheer. Het is de eerste maal
niet, dat zulk een wonder zich voordoet.
Dus gelooft gij, dat ik genezen ben
Ik geloof het.
Antwoord mij dan o«p hetgeen ik u straks
vroeg Wat zal men met mij doen
Zoodra mijn rapport aan het bestuur uitge
bracht is, zal men u naar een gevangenis voeren,
waar gij uw straf zult ondergaan.
Ja, de levenslange opsluitingzeide Jean
ne met bitterheid. En mijn kinderen zijn mis
schien gestorvengestorven zonder dat ik hen
heb kunnen omhelzen. Ah ik ben wreed ge
straft
Heb moed, arme vrouw, antwoordde de ge
neesheer. Niets bewijst, dat uw kinderen dood
zijn. Het is mogelijk, dat God u het geluk schenkt
VOORJAARSVEEMARKTEN.
De groote voorjaarskoemarkten zullen gehou
den worden Te Alkmaar op Maandag 16 April
te Hoorn op Maandag 30 April te Schagcn van
Donderdag 5 April tot half te Purmenrend op
Maandag 2 Mei.
BOSSCHE RAADSLEDEN BEDREIGD.
De gevolgen van het woeste Carnaval.
De Bossche briefschrijver van het Dagbl. van
N. Br. vertelt
Een Katholiek Bosch Raadslid bezocht deze
w eek de Amsterdamsche beurs.
Je ziet er zoo menschelijk uit, werd hem op
gemerkt. We dachten, dat er in Den Bosch alleen
nogvarkens waren
Aangenaam
Mr. F. J. van Lanschot, de burgemeester van
Den Bosch, verhaalt van een anonieme briefkaart
welke hij pas ontving en waarbij hem zoo onge
veer te kennen werd gegeven, dat hij als katho
liek geen knip voor den neus meer waard zou
zijn, indien hij niet zou medewerken aan de af
schaffing van het carnaval.
„Voor kennisgeving aangenomen" zou de offi-
ciëele term luiden.
Maar de burgemeester zegt het voor de varia
tie eens anders Ik heb het ding verscheurd en
in le kachel verbrand
Het vrouwelijk Raadslid, mevrouw Brouns v
Besouw, die blijkens haar voorstel aan den Raad
alleen heil ziet in een radicale oplossing, afschaf
fing van zoo'n carnaval, i9 er erger aan toe
Per post ontving zij een brief, waarin zij met
moord of doodslag wordt bedreigd, indien zij
's avonds op straat komt.
Zéér aangenaam Prettig vooruitzicht
Bij de bedreiging en om er kracht bij te zet
ten was een doodshoofd geteekend naast de
woorden „De dood wacht u
't Spookt er dus wel om het carnaval.
ONREGELMATIGHEDEN.
In de Vrijdagmiddag gehouden gemeenteraads
iom hen nog te omhelzen.
De weduwe van Pierre Fortier brak uit in
snikken. De geneesheer sprak haar nog eenige
aanmoedige woorden toe en vertrok.
Na de eerste uitbarsting van wanhoop, werd
Jeanne, die alleen gebleven was, langzamerhand
kalmer, en ten laatste zelfs kon zij bijna met vol
overleg redeneeren.
Ik heb Georges gelaten, zeide zij tot zichzel-
ve, bij den geestelijke van een dorp, dat geloof
ik, Chevry heette. Die geestelijke was een braaf
man met een gouden hart. Hij had mij beloofd
over mijn zoon te waken hij zal zijn woord ge
houden hebben. Mijn lieve Georges, als hij nog
leeft, moet reeds veertien jaar oud zijn, en Lucie
is er elf .Haar voedster te Joigny zal ongetwijfeld
medelijden met haar gehad hebben zij zal ze bij
haar houden en grootgebracht hebben. Oh mijn
kinderen mijn liefste kinderen De geneesheer
had gelijk. God zal zich niet zonder erbarmen too
nen Hij zal mij het geluk schenken u weder te
zien, u te omhelzen.
Bij die gedachte voelde Jeanne de kalmte in
haar geest terugkomen moed en kracht keerde.
weder. Zij maakte gebruik van het uur, waarop
de verpleegsters in de cellen kwamen om het
voedsel aan de gevangenen uit te deelen, en
vroeg aan een van haar papier en inkt om te
schrijven.
Het is verboden, antwoordde de verpleegster
Maar ik ben niet meer krankzinnig, mom -
pelde Jeanne.
Dat gaat mij niet aan. De verordeningen zijn
zoo. Doe morgen, bij het bezoek uw vraag aan de
hoofdverpleegster of aan den geneesheer van
dienst. Zij zullen zien of zij het mogen toestaan.
Ik mag niet.
Jeanne boog in stilte het hoofd en weende.
Den volgenden dag werd de dienstdoende ge
neesheer vervangen door eeri zijner ambtsbroe
ders, die niets op zijn verantwoordelijkheid wil
de. Zoo ook handelde de hoofdverpleegster.
Ach, riep de arme moeder door wanhoop o-
vervallen uitmen weigert mij het middel om
te weten of mijn kinderen nog leven of reeds dood
zijn
Den dag zelf, waarop de genezing van Jeanne
bevestigd werd, maakte de geneesheer zijn rap
port op dit rapport werd door den directeur der
Salpétriére naar de prefectuur van politie gezon
den. Daar gaf men bevel om de gevangene naar
zitting van Stoppelsdijk werd op voorstel van B
en W. besloten den heer W. van Son ontslag te
geven als gemeente-secretaris, gemeente-ontvan
ger en administrateur van het Gem. Electriciteits
bedrijf, terwijl tevens den heer F. du Puis als
électricien van voornoemd bedrijf werd ontsla
gen. Een en ander in verband met gepleegde on
regelmatigheden.
EEN DUBBELGANGER.
Vier jaar geleden werd A. C. van Z. uit Zooien
toentertijd zwervende, in verband met een moord
met roof op twee oude lieden te Et ten do-oi- de
rechtbank te Breda veroordeeld tot zes jaar ge
vangenisstraf. Hem was ten laste gelegd, dat hij,
terwijl twee anderen den moord pleegden, op den
uitkijk had gestaan.
Van verschillende zijden, ook door de reclas
seering, waren don laatsten tijd adressen tot de
Koningin en den minister van justitie gericht Gm
voorwaardelijke invrijheidsstelling van dezen
veroordeelde. Volgons brieven van hem aan zijn
te Zoelen wonende ouders was bet waarschijnlijk
dat hij deze spoedig zou krijgen.
Eenige dagen na zijn laatsten brief einde
Februari zaten eenige Zoelensche jongens in
een café te Tiel, toen daar iemand binnenkwam,
die zich door hen hoorde verwelkomen met den
uitroep „Wel van Z. hebben ze je vrijgelaten
Wat zullen je vader en moeder daar blij om
zijn Er werd gedronken en geklonken op dit
onverwacht weerzien en verheugd bracht men
hem naar zijn ouders.
De vreugde in de ouderlijke woning was aan
vankelijk buitengewoon. Deze werd echter ee-
nigszins getemperd door de buitengewone zwijg
zaamheid van den jongen. Men kwam tot de
9lotsom, dat een andere omgeving hem geen
kwam zou doen en een broer in Hilversum was
bereid, hem een dag of acht in huis te nemen.
De broer deed alles aan hem, maar het baatte
niet. Na een week kregen de ouders een brief
kaart, waarin de held van deze geschiedenis bun
schreef, dat hij weer naar Zoelen kwam.
Op den dag, waarop hij in Zoelen terugkeerde
ontvingen de ouders een brief uit de gevangenis
te Leeuwarden, waarin de veroordeelde van Z.
•hun meldde, dat zijn zaak wel goede vorderingen
maakte, maar dat hij hun tot zijn spijt niog niet
kon berichten, wanneer hij hen zou terugzien.
De ouders lieten dezen brief lezen aan den pas in
Zoelen gearriveerde en deze is toen dodelijk ver
trokken.
Er is thans aangifte van een en ander bij de
justitie gedaan.
FRIESCHE COOP. VER. WOLVERFOOP
Te Leeuwarden is de jaarlijksche alg. leden
vergadering van bovengenoemde vereeniging ge
houden.
Medegedeeld werd, dat de dekenfabricatie zijn
gewonen gang gaat. De resultaten geven reden
tot tevredenheid, tot tevredenheid.
Alle wol is verkocht op kleine hoeveelheden
2e, 3e en 4e soort na. Met de stioffenfabrikatie
ging het niet zeer voordeelig.
Saint-Lazare over te brengen, van waar zij naar
de gevangenis van Clermont zou gevoerd worden
om er haar straf te ondergaan. Den derden dag
meldde men haar, dat zij de Salpétriére zou ver
laten. Die tijding veroorzaakte haar eenige vreug
de. Zij dacht ongetwijfeld, dat zij zou mogen
schrijven in de gevangenis, waarheen men haar
ging brengen.
Haar hoop werd bedrogen. Volgens de verorde
ning werd te Saint-Lazare haar de gevraagde toe
stemming geweigerd. De tranen van Jeanne vloei
den opnieuw en nog overvloediger dan ooit.
Het was in de slechte dagen van het jaar 1871
De burgeroorlog, die op den Fransch Duitschen
oorlog volgde, veroorzaakte de branden te Parijs
en de vermoording der gijzelaars. Het was eerst
in de maand Juni, dat de gevangene van Saint-
Lazare naar de gevangenis van Clermont'over
gebracht werd.
Aldaar werd Jeanne in de naaizaal geplaatst.
Ondanks de geldende strengheid der verordening,
was het haar, eindelijk mogelijk haar plan ton
uitvoer te brengen. Men gaf haar toestemming
om te schrijven. Zij schreef twee brieven de eene
gericht aan den geestelijke van Chevry de ande
re aan de voedster van haar dochter te Jodgny
vervolgens wachtte zij het antwoord af met een
angst, dien men gemakkelijker kan beseffen dan
beschrijven.
Drie dagen later ontving de directeur van de
gevangenis een brief van den geestelijke van
Chevry deze meldde hem, dat zijn voorganger
gestorven was, én dat hij, persoonlijk, niets wist
van de zaken, waarover de gevangene schreef.
Toen men haar die tijding mededeelde, verloor
zij alle hoop haar wanhoop vermeerderde nog
den volgenden dag toen do brief, aan de voed
ster van Lucie, te Joigny, gericht was, terugkwam
met deze vermelding op de rugzijde Geadres
seerde onbekend.
Mijn kinderen zijn dus voor mij verloren,
riep de ongelukkige uiten ik zal ze nooit meer
wederzien.
Maar toen haar wanhoop een weinig geweken
was, zeide zij bij zichzelve
Ik wil ze terugzien ik zal ze terug zien Al
moest ik tien jaren wachten, ik zal het middel
vinden om uit deze gevangenis te ontsnappen,
en hen te gaan opzoeken God zal ze mij weder
geven Hetgeen Jeanne zeide scheen onzinnig,
maar de vurige begeerte om te ontvluchten ver-,
De prijzen der wol zijn in 1927 15% vooruitge
gaan. De wolontvangst bleef iets benedon die van
1926. Er was iets minder dan 15.000 Kg. ontvan
gen.
Op 31 December 1927 bedroeg het ledental 413.
De balans sloot in ontvangst en uitgaaf op
19.597.71. De onkosten hadden bedragen 1884.84
of 11
Aan de leveranciers weerd uitgekeerd voor
prima 1,60 le soort 1,45 2e soort f 1,30 Se
soort korte 1,23 idem lange 1,26 4e soort
1,14 en zwarte 1,24.
In 't vervolg zullen de prijzen der wol worden
gepubliceerd.
DE NADEELIGE VORST.
De vorst van de vorige week heeft aan vele
pluimveehouders in Noord-Holland groote scha
de veroorzaakt. Na het zachte weer waren n.1.
de eenden al flink aan den leg, doch de vorst
\heeft daarin verandering gebracht. Sommige
pluimveehouders te Landsmeer, Don lip on Vo-
londam raapten de afgeloopen week eenige hon
derden eieren per dag minder dan voor 14 dagen
geleden.
GEMEENTE WIERINGEN.
B. en W. hebben vergunning verleend aan
J. Geervliet te Helder tot het oprichten van een
slagerswinkel met slachtplaats en woning aan
de Voorstraat aan C. Vermeulen tot het bouwen
van een woonhuis te Westerland aan de M.U.Z.
tot het bouwen van twee personeelswoningen te
Oosterland aan. D. Rotgans tot het bouwen van
een slagerswinkel aan het bestaande woonhuis
'aan den Poelweg aan C. Scheltus Nz. tot het
bouwen van een garage aan Th. H. Boerseh tot
het verbouwen van zijn woning te Stroe en aan
G. Poppen tot het oprichten van een schuur in
de Kerkhof steeg.
Het rijden van de nieuw aangevoerde basalt
voor de wegen is opgedragen aan C. Kooij Cz.
vooh het Westelijk deel van Wieringen tegen een
prijs van 1,60 per M3 en aan ,T. Poel voor het
'Oostelijk deel tegen een prijs van 2,- per M3.
De leider van de Adviescommissie voor
Bouwontwerpen en Uitbreidingsplannen, Archi
tect Wieger Bruin, heeft Woensdag j.1. voor de
plaatselijke aannemers een uiteenzetting gegeven
van het doel en de werkwijze dier Commissie,
•zulks in verband met het Besluit van den Ge
meenteraad tot aansluiting der gemeente bij dat
Bureau.
De Heer H. J. ten Broek, onderwiizer aan
de school te Hippolytushoef heeft verlenging van
'ziekteverlof gevraagd tot 19 Juni a.s.
Het aantal nieuwe aansluitingen aan de wa
terleiding breidt zich de laatste maanden aanmor
kelijk uit. De gezinnen, die zich van buiten deze
gemeente vestigen, sluiten vrijwel alle aan, doch
vulde haar geest en bleef haar onverpoosd bij.
Hoe wegvluchten
De verordeningen in de gevangenis waren ui
terst streng.
Jeanne zag maar al te wel de moeilijkheden, of
beter de onmogelijkheid van haar onderneming
in nochtans, zij wanhoopte- niet en zocht maar
altijd voort, maar de maanden gingen voorbij,
de jaren volgden op de jaren, zonder dat zij het
gezochte middel vond.
Zeven jaren verliepen sedert haar opsluiting
in de gevangenis van Clermonthaar gedrag was
voorbeeldig, zoodat men haar voorstelde in
dienst te treden als helpster op de ziekenzaal.
Dit was een zeer groote gunst. De helpsters
mochten spreken. Zij genoten een betrekkelijke
vrijheid in de gevangenis. Een groot aantal dei-
strengste punten van het reglement waren voor
haar verzacht. Ten slotte, elke helpster had recht
op een kleine maandelijksche vergoeding.
Jeanne nam het aan met overgroote blijdschap
welke zij slechts met moeite kon verbergen. Haar
nieuwe toestand, tenminste zij hoopte het, zou
haar de gelegenheid tot ontsnappen bezorgen, die
zij zoo lang en zoo tevergeefs gezocht had.
Zij had eindelijk de oplossing van het vraag
stuk gevonden. Het zoo vurig verlangde uur der
ontvluchting scheen haar van nu af nabij Sedert
zij in de ziekenzaal was. had zij bemerkt, dat de
zusters des Zondags niet alleen de godsdienstoe
fening in de kapel van de gevangenis bijwoon
den, doch om zes uur des morgens vertrokken
voor een vroegdienst in de naburige kerk. Zij
kwamen tegen acht uur terug.
Zuster Philomena, die de apotheek bestuurde,
was een waardige vrouw van omstreeks vijftig
jaar zij liet nooit, na zich bij de andere zusters
in de kerk te vo-egen, en kwam een weinig vroe
ger dan de anderen terug om bij het bezoek van
den geneesheer aanwezig te zijn.
Ik moet in baar plaats uitgaan had Jeanne
bij zichzelf gezegd.
Toen deze gedachte eenmaal in haar geest was
opgekomen, werkte zij er op, om ze ten uitvoer te
brengen. De arme vrouw bewaarde als een schat
bet weinige geld dat zii verdiend had sedert haar
intredei in den ziekendienst. Dit geld zou haar
helpen om zich zoo snel mogelijk van Clermont
te verwijderen, zoodra zij door list haar vrijheid
zou tcrugverkregen hebben.
(Wordt vervolgd.)
