JEANNE
|0e Jaargang.
Dinsdag 17 Juli 1928.
No. 57.
BLAD VOOR
NIEUWS- EN ADVERTENTIE
WIERINGEN EN OMSTREKEN
WIERINGER COURANT
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
DINSDAG en VRIJDAG.
VERSCHIJNT ELKEN
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTIëN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU:
Hippolytnshoef Wierlngen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
PARIJSCHE MODEBRIEVEN.
BLOEMENHOEDJES.
De bloemenhoedjes maken veel opgang. Men
ziet ze van witte, van Lila viooltjes, van kleine
margrietjes of van allerlei fantasiebloempjes,
in verschillende kleuren door elkaar. Bij een
jong gezichtje staan ze meestal snoezig. Op den
schouder of aan den hals behoort aan een toef
je van dezelfde bloempjes te prijken, ofwel de
sjaals is opzij met een klein boupuetje vast ge
stoken, wat een allerliefst geheel maakt. Som
mige dames maken het hoedje zelf door de
bloempjes los te koopen en ze op een gason mo
delletje te naaien, dat vlak om het hoofd sluit.
Een leuke manier om goedkoop zoo'n bloemen-
hoedje te hebben is, een oude zijden kous te ne
men, van deze een om het hoofd sluitend kapje
te vormen, waarop men de bloempjes naait.
JONGENSPAKJES.
In het midden van den zomer, als het heerlijk
warm is, dragen ook de kleine jongens lichte,
luchtige pakjes, die in heel veel aan de meisjes
jurken herinneren. Want ook hier zien we op-
naaisels, stiksels, ingezette stofdeelen en fijne
rimpelplooitjes. En de stofjes waarvan ze ge
maakt zijn, zijn al eveneens mooi en fijn. In
Frankrijk draagt menige kleine jongen een wit
zijden kieltje bij z'n witte broekje, wat een fijn,
teer ventje snoezig staat. Op sommige pakjes
wordt ook wel een breede zijden sjerp gedragen
met een strik op zij, met franje afgewerkt, maar
dit zijn natuurlijk meer gelegenheid costuump-
jes.
Ook matrozenpakjes zijn nog altijd voor klei
ne jongens een geliefde dracht. Wil men ze eens
bijzonder opknappen, zoo knoopt men ook hier
een zijden sjerp om het middel, in 't lichtblauw
bij een wit, in 't zwart bij een donkerblauw pak
je. Voor dagelijksch gebruik blijven echter de
eenvoudige pakjes zonder dassen of sjerpen het
aardigst en het meest practisch.
WILHELMINE.
FBUILLETON.
o—o
No. 73.
De industrieel, koortsachtig en bevend over
het gansche lichaam, wachtte hem op den drem
pel af, liet hem aanstonds binnen en vroeg hem
met een nauw hoorbare stem
Welnu
't Is gebeurd, antwoordde Ovide. Wij kun
nen terugkeercn naar Parijs. Lucien Labroue is
weduwnaar vóór getrouwd te zijn. Er blijft hem
niets meer over dan met uw dochter te trouwen.
Het deurtje werd gesloten en beide schurken
begaven zich naar het bureau.
Soliveau haastte zich van costuum te verwis
selen. Hij vouwde) zijn boerenkleederen op en
sloot ze in de reistasch dan stak hij in één zij
ner zakken het horloge en de geldbeurs, aan
Lucie ontstolen.
- Ik ben gereed, zeide hij, de reistasch opne
mend.
Welnu, laat ons dan vertrekken.
Jacques Garaud keerde naar huis terug.
Mary is gered, dacht hij. Haar mededing
ster bestaat niet meer. Binnenkort zal Lucien
Labroue uit eigen beweging tot haar komen.
Eenmaal in zijn woning, kleedde Ovide zich
uit, om te gaan slapen, en terwijl hij zich te
bed legde, mompelde hij
Ik geloof neef, wanneer ik u de rekening
zal aanbieden, dat de som nog al hoog zal loo-
pen.
HOOFDSTUK XXIII.
Bij het krieken van den dag waren de politie
commissaris van Colombes, zijn secretaris
en de gendarmes vereenigd nabij het populie-
renboschje, op de plaats, waar Lucie gevallen
was, getroffen door het wapen van Ovide Soli
veau.
Een nauwkeurig onderzoek bewees, dat de
moordenaar, in het boschje gelegen, waar zijn-
spoor nog te zien was, zijn slachtoffer had afge-'
wacht.
Wat het heft van het mes betreft, waaraan de
BINNENL. NIEUWS.
TENGEVOLGE VAN EEN HONDENBEET
OVERLEDEN.
Mej. W. de R., uit Kethel, huishoudster bij
den heer W. Moerman C.Jzn., te Vlaardinger-
Ambacht, is tengevolge van 'n beet van een
hond in haar arm, gevolgd door een val, in het
ziekenhuis te Vlaardingen overleden.
WRAAKNEMING
Te Haarlemmermeer heeft men in het land
van V. de op hoopen staande karwij op ergerlij
ke wijze- vernield. Men vermoedt met wraakne
ming te doen te hebben.
EEN NIEUW SPORTVLIEGTUIG VAN
KOOLHOVEN.
Drie cent per K.M.
Wij ontvingen een beschrijving van het nieu
we door onzen bekenden vliegtuig constructeur
Koolhoven ontworpen economische vliegtuig,
de FK 41.
Het nieuwe vliegtuigtype dat voorzien is' van
een Siemens-motor van slechts 60 P.K., biedt
plaats aan drie personen met hun bagage. Het
toestel is geheel gesloten en toont groote over
eenkomst met de laatste automobielen van het
coupétype. Het is uiterst elegant en geeft den
indruk van robustheid en veiligheid.
Alles wat in de moderne vliegtuigtechniek alö
goed erkend is, heeft Koolhoven in dit laatste
toestel zijner creatie verwerkt. Wij willen ech
ter niet in technische gegevens vervallen en ons
slechts beperken tot het opgeven der prestaties
dezer nieuwe luchtcoupé.
De gemiddelde snelheid per uur is 140 K.M.,
terwijl de totale last, die dit toestel vervoeren
kan, 280 K.G. bedraagt.
Verder is de machine in staat, 5 uren achter
een in de lucht te blijven, terwijl de kosten van
het benzine- en olie-verbruik per K.M. slechts op
3 cents gerekend behoeven te worden, waaruit
de niet te stuiten groote vooruitgang van de
luchtvaart wel ten duidelijkste aan het licht
treedt.
De heer Koolhoven, deelde nog mede, dat hij
verwachtte, dat dit type vliegtuig veel zal bij
dragen tot het populair maken van de lucht
vaart in 't algemeen. Volgens zijn meening zou
het niet meer zoo heel lang duren, of wii zouden
zien, dat zoowel jonge sportlieden als de deftice
bezadigde groot-zakenman, die vaak plotseling
op reis moet, of wel groote firma's voor hun di
recteuren, zich van zulk een toestel zullen bedie
nen, temeer, daar de landingssnelheid van di+
toestel zeer klein en het landingsgestel dusda
nig uitgevoerd is, dat vrijwel overal geland
kan worden.
Ook wat den prijs betreft, zoo zeide de heer
Koolhoven, kunnen nu geen bezwaren meer ge
opperd worden, daar deze, bij voldoende belang-
stelleing, deze tot op om en nabij de 10.000 kan
teruggebracht worden.
helft van het lemmer nog vastzat, het was on
mogelijk het terug te vinden.
Men keerde naar Bois-Colombes terug.
De geneesheer zat aan het bed van de gekwet
ste, die, die na een langdurige bewusteloosheid
eindelijk tot het bewustzijn teruggekeerd was.
Haar voorhoofd bedekte zich met rimpels
het was alsof er iets bijzonders plaats had in
haar geest.
Eensklaps bemerkte zij Moeder Lize cn wilde
een vreugdekreet slaken, dien de smart, door
haar wonde veroorzaakt, halverwege op haar
lippen versmoorde.
Jeanne boog zich over het bed heen.
Gij herkent mij, liefste vroeg zij.
Ja, ja, zeide Lucie met zwakke stem. maar
ik herken de plaats niet waar ik ben. Ik heb ze
nooit gezien. Waar ben ik dan
Gij zijt bij den politie-commissaris van
Bois-Colombes.
Die woorden waren voldoende om aan Lucie
te doen herinneren wat er den vorigen avond
gebeurd was.
De commissaris naderde op zijn beurt het
meisje.
Gij waart gekwetst, mejuffrouw, zeide hij
tot haar het was voor mij een plicht, u de gast
vrijheid in mijn huis te verlenen.
Ja....ja., ik herinner het nu, mompelde
Lucie ik had een balkleed naar de brouw van
den burgemeester van Colombes gebracht. Ik
volgde den weg naar het station om met den
trein naar Parijs te vertrekken. Eensklaps stond
er voor mij een man, die mij getroffen heeft.
Van dit oogenblik af, tot nu toe, is alles duister
voor mij.
Hebt gij het gezicht gezien van den man.
die u getroffen heeft vroeg de commissaris.
Neen, mijnheer, het was te donker.
Gij hadt een horloge bij u, nietwaar
Ja, mijnheer, een gouden horloge met ket
ting.
Waar hebt gij het gekocht
Het was een geschenk, doch ik weet, dat
het kwam uit een horlogewinkel in de rue St.
Antoine, op den hoek van de rue de Guéménée.
De commissaris schreef het adres op.
Is het onbescheiden, zeide hij vervolgens,
u den naam te vragen van den persoon, aan
wien het horloge verkocht is
Volstrekt niet. Die persoon is mijn aan
staande elhtgenoot, mr. Luci^i Labroue.
De commissaris schreef die^nieuwe inlichting
op en hernam
De ellendige moordenaar zal verzeker trach
ten zich te ontdoen van het gestolen horloge.
EEN RUMOERIGE RAADSVERGADERING.
Vrijdagmiddag is het in de vergadering van
den Raad der gemeente Oost -en West-Souburg
zeer warm toegegaan, omdat ter sprake kwam
het feit, dat de heer Jobse, lid van den Raad,
vroeger wethouder voor den V. B., thans lid op
een wilde lijst, een mededeeling over iets, dat
ten opzichte van het aankoopen van grond in
een geheime vergadering was behandeld, aan
belanghebbenden zou hebben gedaan. De heer
Jobse ontkende, doch de meerderheid van der.
Raad was van oordeel, dat ook uit overgelegde
brieven een en ander is komen vast te staan
Het resultaat van de scherpe discussies was,
dat met zes tegen vier stemmen (de burgemees
ter meende, dat de heer Jobse niet mocht mede
stemmen) eene motie werd aangenomen, waar
in hem het vertrouwen als raadslid werd opge
zegd. De vier tegenstemmers achtten het ten las
te gelegde niet bewezen.
De heer Jobse moest tijdens de discussies ee-
nige keeren tot de orde worden geroepen en
werd door een veldwachter bewaakt.
BUITENLAND.
DOOR EEN STOFZUIGER
GESLECTROCUTEERD.
Eén geval op de tienduizend.
|Te Londen werd dezer dagen een 51-jarige
vrouw dood gevonden, met de hand aan een stof
zuiger. De jury van den lijkschouwer maakte
uit dat de dood veroorzaakt was door een de
fect contant in het handvat en he<val aan dat
deze instrumenten niet aan het publiek zouden
worden geleverd tenzij ze behoorlijk geïsoleerd
waren met nietgeleidend materiaal.
Een deskundige constateerde dat tengevolge
van het defect van het contact het bovenste deel
van het handvat onder stroom stond. Dit was
naar zijn meening één geval op de tienduizend
Als alle stofzuigers van eboniet voorzien wa
ren zou volgens zijn oordeel een dergelijk onge
luk niet kunnen voorkomen.
OM OVER TE STEKEN.
Een Engelsche dame, een mevr. Brown heeft
een veiligheidsceintuur uitgevonden, waardoor
bij avond het gevaar van aanrijding voor voet
gangers sterk vermindert. Zij draagt een mooie
mantel met twee zakken en daarop een breede
vitte ceintuur. Twee draden lijden van deze
ceintuur naar twee kleine batterijen in de man
telzakken en van voren en achteren zijn op de
ceintuur kleine electrische lampjes aang*
bracht. Door te drukken op een knopje gaan
deze aan de voorlampjes geven een sterk oran
je-geel, de achterlampjes een rood licht. De wer
king van haar verschijning op straat was ver
bazend groot. Auto's reden in breede bochten
om haar heen. Voetgangers bleven haar staan
nakijken en schudden het hoofd.
Doch mevrouw Brown stoorde er zich niet
aan .Zij zeidie
Als wij het nummer weten, zullen wij zondei
twijfel zijn spoor kunnen ontdekken.
Ik moet erg gekwetst zijn, zeide Lucie,
want ik voel een hevige pijn.
Gij moet inderdaad hevig lijden, mijn kind.
antwoordde de geneesheer. De wonde is diep,
doch ik verzeker u, dat zij uw leven niet in ge
vaar stelt, en dat zij zelfs spoedig zal genezen.
Het is gelukkig dat deze brave vrouw, die u
kent, den weg gevolgd heeft, waar gij onder de
slagen vah uw moordenaar gevallen waart.
Zonder haar zoudt gij bezweken zijn, niet aan
uw wonde, maar aanbloedverlies.
Mijn goede moeder Lize, u ben ik het leven
verschuldigd, zeide Lucie, de brooddraagster
de handen toestekend.
Jeanne drukte het meisje in vervoering tegen
haar hart.
Lucie ging voort
Sedert hoe lang ben ik hier
Sedert vannacht.
Zou ik niet naar Parijs, naar huis kunnen
terugkeeren
De commissaris wendde zich tot den genees
heer. Zijn houding en zijn gebaar beteekenden
duidelijk
Mag die reis toegelaten worden
Er zal, denk ik, geen beletsel zijn, wanneer
ik een goed verband zal gelegd hebtn-n, ant
woordde de geneesheer, doch niet voor dezen
avond.
Moeder Lize, gij zult mij niet verlaten, niet
waar vroeg Lucie aan Jeanne.
Neen, liefste. Ik zou echter wel naar de
rue de Dauphine willen gaan om den baas te
verwittigen cn te zien hoe het ginds staat. Ik
zal zoo spoedig mogelijk weerkeeren.
Het is waar, Moeder Lize, gij moet ze ver
wittigen. Ga er heen, doch kom spoedig terug.
O weets gerust.
Daarbij mijn kind, zeide de politie oommis
saris, gij behoeft niet ongerust te zijn. Gij zult
niet alleen blijven. Mijn vrouw zelf zal u gezel
schap komen houden tot den terugkeer van
deze vrouw.
Gij zijt wel goed, mijnheer, ik dank u.
Ga dan, brave vrouw, voegde de gerechts
dienaar erbij, zich tot Jeanne Fortier wendend.
Er zal goed op mejuffrouw gepast worden.
De broogdraagster omhelsde opnieuw Lucie
en vertrok om zich naar het station te begeven.
In de rue de Dauphine gekomen wachtte haar
een droevige tijding.
De blinden van den winkel waren gesloten
en er was een papier opgeplakt met de volgende
woorden
De hoofdzaak is, dat ik mij nu 's avonds op
donkere wegen volkomen veilig gevoel en geen
aanrijdingen meer vrees.
WERKENDE VROUWEN.
ITpen de eerste vrouwelijke doktoren, advoca
ten en predikanten van zich deden spreken,
luidde het oordeel van duizenden tegenstan -
ders
„De vrouw moet vrouw blijven Zijn er niet
genoeg knappe geneesheeren Wie zal ooit een
vrouw bij zich ontbieden als hij zich niet pret
tig voelt I"
„Dfe vrouw hoort in de keuken thuis en niet
in de rechtzaal," aldus de rechtsgeleerden, die
zch bezorgd maakten over de ongewenschte
mededinging.
Ook de vrouwelijke geestelijken kwamen er
niet zonder kleerscheuren af
De storm luwde van lieverlede, men raakte
gewend aan de vrouw in toga en doktersjas, en
het is thans zoover gekomen, dat er bijna geen
specifiek mannelijke en vrouwelijke arbeid
meer bestaat. Onlang9 wijdde een Duitsch week
blad een artikel aan „de werkende vrouw", die
op min of meer ongewone wijze haar brood ver
dient.
Natuurlijk werd de vrouwelijke politie gerele
veerd het „corps", dat weliswaar af en toe eens
zoo'n beetje wordt gehoond, maar dat intus-
schen de politie-macht toch maar groote dien
sten bewijst en veel werk uit de handen neemt.
De vrouwelijke agenten kennen vrees noch ge
vaar.
Over het algemeen schijnt het zwakke ge
slacht niet te worden afgeschrikt door zware o
vaak ruwen en gevaarlijken arbeid. Zoo kan de
Amerikaansche stad Baltimore bogen op een
uitstekend gedrilde vrouwelijke).brandweer!
En die voortvarende, moderne brandwachts
doen haar werk evengoed als haar mannelijke
collega's.
Een groote Duitsche reederij heeft een vrou
welijke mechanicien in dienst, die alle karwei
tjes, waarvoor een man terugdeinst, ^zonder
mankeeren opknapt. De onvervaarde jongeda
me verdient een dagloon van honderd twintig
mark, hetgeen een behoorlijke som genoemd
mag worden. Vrouwelijke schoorsteenvegers be
staan er ook haar tarief is vrij hoog, maar dat
schijnt geen bezwaar bij vele klanten, die het
waarschijnlijk wel sympathiek vinden, dat de
schoorsteenen van hun huis „door zachte hand"
zijn geveegd.
Ook het water schijnt voor menige vrouw
groote aantrekkingskracht te hebben, Amerika
telt ettelijke vrouwelijke schippers, en een van
haar, ziekere mrs. Greene, is al meer dan dertig
jflfl.r kapitein van een stoomboot, die de Missis-
sippi bevaart.
Vrouwelijke piloten baren geen opzien mëor.
de Oude en de Nieuwe Wereld zijn er met el
kaar zeker al een paar dozijn rijk. De dames
voelen zich thuis in de lucht en zij vreezen blijk
Gesloten wegens overlijden.
Met benepen hart ging Jeanne aan den zij-in
gang het huis binnen en begaf zich saar den ka
mer achter den winkel, waar madame Lebel,
haar schoonzoon en haar dienstbode zich bevon
den.
Alle drie zaten te weenen.
't Is gedaan, Moeder Lize, zeide Lebret met
een stem door snikken onderbroken mijn arme
vrouw is dood.
:De brooddraagster, de oogen vol tranen, mom
pelde
Gij wilt mij vergeven, mijnheer Lebret, dat
ik gsteravond niet teruggekomen ben
Mijn schoonmoeder heeft mij verteld hoe
gf weerhouden zijthet is u dus vergeven, Moe
dfr Lize. Mijn arme vrouw heeft naar u ge
vraagd, voordat zij stierf. Zij mocht u gaarne.
Gij zult mij niet verlaten, Moeder lize. Gij zult
hier brooddraagster blijven, zooals tijdens haar
lqven.
Toen zij een wenig tot bedaren gekomen was,
stamelde zij
Mijnheer Lebret, ik had u veriof willen
vragen om vandaag naar Colombes terug te kee
ren bij mijn arm slachtoffer.
Gij moogt, Moeder Lize.
De brooddraagster vertrok. Zij ging gauw een
kpp koffie nemen in den naastbijzijnden melk-
salon en begaf zich naar het 9tation, waar zij in
den eerst vertrekkenden trein stapte.
Het was ongeveer drie uur, toen zij weer aan
de sponde der gekwetste zat.
Lucie lag in een diepen 9laap gedompeld, en
de vrouw van den commissaris, zooals zij be
loofd had, paste haar op.
HOOFDSTUK XXIV.
Terwijl Jeanne Fortier te Colombes aankwam,
x^as men bij madame Augustine zeer verwon
derd Lucie niet te zien terugkomen, om reken-
sqhap te geven van de bestelling, welke zij den
vprigen avond gedaan had.
De tijd verliep en het wegblijven van het meis
je werd onbegrijpelijk madame Augustine
zond een harer naaimeisjes naar de quai de
Bjourbon.
Het meisje kwam na verloop van een uur te
ring en zeide» dat mejuffrouw Lucie, den vorigen
avond naar Colombes vertrokken, thuis nog
niet teruggekeerd was.
Die afwezigheid kwam de modiste zoo zonder
ling voor, dat zij, zeer ongerust, een knecht naar
•Colombeis zond.
A k "t (Wordt vervolgd.)
