J.R. KEUSS TABAK
lüüëÈ
19e Jaargang.
Vrijdag 14 December 1928.
No. 99.
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
Tabaksfabriek
De Wakende Leeuw
J. R. kluss
Laaf 125 - ALKMAAR.
HEERENBMI
mWIERINGER COURANTS
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
V
ADVERTENTIëN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU
Hlppolytushoei Wleringen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
een waarborg voor de kwaliteit.
PROVINCIALE
„VAN WEEK TOT WEEK RUBRIEK."
Over verkoopen der huiden van ge
schoten en nog niet geschoten beren.
„De huid verkoopen, voor de beer geschoten
is." Dit oude spreekwoord schiet ons onwille
keurig in de gedacnte, nu aan alle kanten plan
nen worden gemaakt omtrent de verdeeling der
Zuidérzeegronden. Nog ligt het toekomstige
landbouwgebied geheel onder water, nog zijn de
eenige bewoners de grondwerkers van Oude
Zeug en Kornwerderzand, en heftig geredetwist
over de vraag Wat moet er met de gronden ge
beuren
Vast staat wel, dat er nog heel wat jaren ver-
loopen zullen, eer er iets van deze plannen ver
wezenlijkt kan worden. Al is men ook van plan,
om de uitvoering der werken in sneller tempo
te doen geschieden, nu er meer geld beschikbaar
is (juist dezer dagen is een wetsontwerp inge
diend, om de begrooting van het Zuiderzeefonds
voor 1928 te verhoogen met 41/£ millioen gulden
voor de afsluiting en 10V& millioen voor de in
dijking en droogmaking van den Wieringermeer
polder), al hoopt men dus eerder gereed te zijn,
toch zal het- nog een aardig poosje duren, eer de
gronden drooggelegd, verkaveld en voor bouw
land geschikt gemaakt zijn.
En echter is hier van voorbarigheid geen spra
ke. Men zal alle beschikbare tijd noodig hebben,
om gereed te komen.
Het betreft hier een zeer moeilijke zaak, die
bovendien verschillende kanten heeft. Daar is
in de eerste plaats de zuiver landbouwkundige
vraag, hoe de gronden het best geëxploiteerd
kunnen worden, waartoe ze in den eersten tijd
het best geschikt zijn en hoe ze het vlugst tot
rijpheid gebracht kunnen worden. Doch daar
naast staat de nog belangrijker vraag, wie de*
gronden zal exploiteeren, de Staat, particuliere
eigenaars, of pachters. Op het Landbouwccngres
der S.D.A.P. te Wageningen is deze vraag ook
aangeroerd en uit den aard der zaak komt men
in dit kamp tot de conclusie, dat de Staat, de
gemeenschap, de gronden moet behouden en
exploiteeren. Er wordt gewezen op het inder
daad lang niet denkbeeldige gevaar, dat de
grond in handen zal komen niet van boeren,
maar van speculanten, die den prijs opdrijven
en zoo den toestand bederven. Als tegenstanders
van dit plan hebben z ich o.a. doen kennen Prof.
Bordewijk en, in een deze week te Alkmaar uit
gesproken rede, het Tweede Kamerlid Bierema.
De laatste heeft uitvoerig besproken een viertal
mogelijkheden le Staatsexploitatie 2e ver
koop 3e erfpacht 4e gewone, tijdelijke pacht.
Tegen de eerste mogelijkheid bestaan volgens
hem verschillende bezwaren, waarvan wel het
voornaamste is, dat de exploitatie evenals iede
re Rijksbemoeiïng omslachtig, duur en niet eco
nomisch zou worden. Echter durft ook hij ver
koop niet goed aan omdat het niet zeker is, dat
de grond dan eigendom van den boer blijft, daar
om voelt hij het meest voor een stelsel van altijd
durende erfpacht, waarbij verhuren aan derden
buitengesloten wordt. Verpachten kan daarnaast
als tijdélijke maatregel dienstdoen, echter zal
het de bedoeling moeten blijven, de gronden aan
de boeren in eigendom te bezorgen, want de ei
gendom oefent een groote bekoring uit. Tegen
'dit laatste argument, dat overigens niet nieuw
is, wordt door de socialisten aangevoerd, dat
niet de eigendom voor den boer het belangrijkst
is, doch het ongestoorde gebruik, zij willen daar
om ook een pachtwet, die den pachter in dit op
zicht zekerheid geeft. In elk geval zal over deze
zaak het laatste woord nog lang niet gezegd zijn.
Nu we het toch hebben over verdeelep van
huidon, kan er ook een woordje gezegd worden
over een anderen beer, die wel degelijk gescho
ten is, n.1. het beroemde kistje met 7000 guldon,
gevonden in een onbewoond Alkmaarsch huis.
Men zal zich het geval wel herinneren hoe eor.
gelukkig schildersknechtje dit kistje vond en
het gemeentebestuur zich er voorloopig over
ontfermde. Nu doet zich het geval voor, dat er
twee carjdidaten zijn voor de huid, die dus ieder
aan een kant trekken. De een is de erfgenaam
van de laatste bewoonster, de ander do eerlijke
vindei' (die meent aanspraak te kunnen maken
op de helft van het bedrag). Natuurlijk worden
beiden geholpen door de noodige rechtskundi-
In de laatste vergadering van den Raad is lang
durig geredeneerd over een voorstel, uitgegaan
van de meerderheid in B. en W., om het geld af
te dragen aan den. erfgenaam. Doch de minder
heid, was van oordeel Als we het nu afdragen,
zijn we het kwijt en als dan later de vinder »n
het gelijk werd gesteld en dus de helft kwam op
vragen, dan zouden we met de gebakken peren
zitten en zelf dit bedrag moeten bijdokken. La
ten we daarom voorloopig maar vasthouden.
En de raad bleek precies in tweeën verdeeld, de
stemmen staakten. Het eind van het liedje is nu
voorloopig, dat de erfgenaam geduld moet heb
ben, tot de vordering van den vinder is toe- of
afgewezen, en de gemeente houdt, wat ze heeft
Wat ook maar de secuurste manier is
BINNENL. NIEUWS.
FEUILLETON.
No. 124.
Alles is voorzien, antwoordde Ovide. Ik
geef een rondje echte chartreuse.
Leve de Dijonnees riep men aan de tafel.
Marianne het antwoord hoorende, was toege-
loopen met twee fleschjes.
U eerst, Moeder Lize, zeide zij.
Jeanne bood haar glas aan.
Het meisje schonk het boordevol dan ging zij
voort, zich tot Soliveau wendend
Gij nu, mijnheer de Dijonnees.
Met bewonderenswaardige behendigheid had
Marianne de fleschjes verwisseld en toen Ovide
zijn glas aanbood, schonk zij hem van de char
treuse, waarin hij een hoeveelheid van de Cana-
deesche likeur gemengd had.
Op uw gezondheid, Moeder Lize riep de
schurk uit. Wij zullen tikken, alstublieft.
De twee glaasjes werden getikt en Soliveau
en de brood draagster ledigden ze met een teug.
Amanda, wie het zweet uitbrak, hield door een
spleetje van het gordijn, de oogen gevestigd op
Ovide, Jeanne Fortier en Marianne zij had
geen enkele hunner bewegingen uit het oog ver
loren.
Toen zij Soliveau zijn glas zag uitdrinken, ver
scheen in haar oogen een onheilspellende glans.
Nu zijt gij verloren, schurk, dacht zij, ik
zou er op durven zweren Ik heb er het voorge
voel van en dat voorgevoel bedriegt mij niet.
Ovide stond op en zonder de brooddraagster
uit het oog te verliezen, begon hij een liedje uit
"een of ander variété.
In 't midden van het tweede couplet hield hij
op met zingen en streek de hand over zijn voor
hoofd.
Het geheugen scheen hem eensklaps,te bege
ven.
Ge blijft haperen, kameraad zeide de Ly-
onnees lachend. Drink eens, het zal u weer te
binnen schieten.
Ovide zocht echter niet naar de laatste regels
van het onderbroken couplet.
Een wolk had eensklaps zijn gedachten ver
duisterd.
De uitwerking der Canadeesche likeur begon
zich te doen gevoelen.
Marianne, dooreen onwillekeurige ontstelte
NEKKRAMP.
Te Wilnis heeft zich een geval van nekkramp
voorgedaan met do-odelijken afloop, bij den 21-
jarigen D. De man laat een vrouw en 2 kleine
kinderen na.
DE VLEESCHVERGIFTIGING TE ALPHEN
AAN DEN RIJN.
In de gemeente Alphen aan den Rijn en omge
ving kwamen dezer dagen verscheidene ziekte
gevallen voor, welke aan een vleeschvergiftiging
iedon denken.
Thans is gebleken, dat al deze ziektegevallen
moeten worden toegeschreven aan gebruik van
vleesch van een varken, dat in de gemeente
Alphen aan den Rijn claudestien is geslacht.
VERMAKELIJKE INBRAAK.
Een der laatste nachten werd ingebroken in
het Raadhuis der gemeente Lieshout (N.-Br.)
Voor zoover tot heden kon worden nagegaan,
wordt er niets vermist.
Het vermakelijke van dit geval is echter, dat
de daders in een brandkast rond om het sleutel
gat een gat gekapt hebben, terwijl in de eerste
plaats de oude kast.... niet op slot was en de
sleutel bovendien bovenop het oude meubel lag.
Tpt overmaat van ramp was de kast ook nog
gehéél leeg, zoodat er niets te halen viel. De po-
itie speurt thans naar de onfortuinlijke daders.
DÉ 70.000STE te LEIDEN.
Op het bureau van den Burgerlijken Stand te
Leiden is gistermorgen de 70.000e inwoner van
Leiden aangegeven.
Het is een meisje, dat den naam heeft gekre
gen van Christina Johanna Elizabeth v. d. Burgh
klerk der af deeling gemeente-financiën en de
Vnoeder J. M. E. v. d. Burgh-Stokhuizen, wonen
de Zeilsingel 56.
De kleine, die in het Diaconessenhuis vertoeft,
waar de moeder is opgenomen, is reeds den lOn
geboren.
B. en W. schonken haar een spaarbankboekje
met 100, de levensverz. Mij. Phoenix, te Wee-
nen, een premievrije polis ad 1000, uit. te kee-
ren op 21-jarigen leeftijd.
Tal van zakenmenschen en andere particu
lieren zonden eveneens geschenken.
ONBEWAAKTE OVERWEGEN.
Gisteravond heeft de onbewaakte overweg bij
de houtzagerij aan de" Enschedesche straat on
der Oldenzaal, welke overweg steeds onbewaakt
is geweest, twee slachtoffers gemaakt.
Twee bewoners van het Oldcnzaalsche woon
wagenkamp, die op één rijwiel zaten en in de
richting Oldenzaal fietsten, werden door den
treien, welke ongeveer 6.30 uit Oldenzaal was
vertrokken, overreden. Van den 39-jarigen te M.
werd het hoofd verbrijzeld. De 35-jarige vrouw
nis bevahgen, keek verschrikt naar hem.
De twee geheime agenten, met de ellebogen op
de tafel leunend, splitsten de ooren.
Is dat het aangekondigde gepal vroegen
zij zich af.
Zal het nog voor vandaag zijn, Dijonnees
riep men van alle kanten. Gaat ge voort met
zingen 1 'v
Ovide sloeg een verdwaasden blik in het rond
Zingen, herhaalde hij op een zonderlingen
toon en met onkenbare stem, er valt nu wel te
zingen
Een algemeene ontsteltenis beving 4e genoo
digden op het zien van de zonderlinge houding
van Soliveau en van zijn wijd opengespalkte oo
gen.
Maar wordt hij dan gek, zeide de waardin
Ik ben het niet die gek is, antwoordde de
schurk, gij zijt het allen, onnoozele menschen.
En hij deed die woorden gepaard gaan met
een langen schaterlach.
Komaan, komaan, zeide de waardin den
Dijonnees naderend,, bedaar, kom tot bezinning
mijnheer Pierre Lebrun.
Gij ziet wel, dat gij gek zijt, vrouw, nut
woordde de valsche baron De Reiss. Ik heet niet
Pierre Lebrun. Ik heet Ovide Soliveau. Ik bon
geen bakkersgezel, ik ben een burger, ik leef
van mijn renten, dank zij mijn schatrijken neef
van wien gij allen hebt hooren spreken, mijn
neef Paul Harmant.
Toen zij dien naam hoorde sprekën, sidderde
Jeanne Fortier en zij werd zeer bleek.
Iedereen was opgestaan.
Men schaarde zich om Ovide, men zag hem
met verbazing aan, men luisterde met onrust
naar zijn woorden.
Hij ging voort
Paul Harmant gij wfeet wel De
vermaarde mecanicien de groote fabrikant
van Courbevoie. Ik heb u gezegd dat hij mijn
neef was. Welnu dat is niet waar. Wij zijn fa
milie noch van vaders, noch van moeders kant
Hij is doodeenvoudig een dief, dat voorname
personage, een dief, een brandstichter, en moor
denaar, op mijn woord van eer Wij hebben ken
nis gemaakt een-en-twintig jaar geleden, tus-
schen Engeland en Amerika, op de mailboot de
..Lord-Maire." Hij vluchtte uit Frankrijk, omdat
hij een gansche reeks misdaden gepleegd had.
de schurk Hij begaf zich naar New York. Hij
had een valschen naam aanagenomea. di vi van
mijn neef Paul Harmant. sedert kort gestorven
Ik heb hem betrapt, ik die niet dom ben en se
dert een-en-twintig jaar. om miin stilzwijgen af
te koopen, laat hij mij uit zijn kas putten. Zij is
onuitputtelijk, zijn kas, hoe meer men er uit
rooktabak, by uitnemendheid!
ECHTE FR1ESCHE
Oflelnnfy van rijpe tabakken)
Reeds vanaf 50ct.per% pond
20d per ons -lOd. per 'ft ons
N V. DOUWE EGBERJS TABAKSFABRIEKEN
JOUREUTRECHT-AMSTERDAM-DEN HAAG
OPGERICH31753
H. bleek zwaar gewond te zijn. Haar werd een
voet en een been afgereden.
Onmiddellijk werd geneeskundige hulp ont
boden.
Het lijk en de vrouw zijn naar het R.K. zieken
huis vervoerd. De vrouw kon nog verklaren, dat
zij den trein wel hadden zien aankomen, doch
gedacht hadden nog veilig te kunnen overste,
ken.
SCHAATSENRIJDEN.
Dinsdagmiddag is door eenige kunstrijders
reeds schaatsen gereden op de Laegieskamp te
Bussum.
Ook in de omgeving van Nijverdal (O.) reed
men Maandag reeds op schaatsen op ondergeloo
pen land.
EEN GEWELDIG VARKEN.
Door den landbouwer H. Kremer te Zeddam is
een varken afgeleverd met het zeldzaam ge
wicht van 952 pond. Het dier was 1.20 m hoog en
I.85 m lang.
AUTO TEGEN GOOISCHE STOOMTRAM.
Vijf gewonden.
Woensdagmorgen omstreeks zes uur reed een
vrachtauto, waarin zich 14 werklieden bevon
den, op den Rijksstraatweg tusschen Naarden en
Bussum uit de richting Galgensteeg, toen uit de
richting Laren een motorwagen van de Gooische
stoomtram naderde. De chauffeur had geen sig
naal gehoord, en zag plotseling de lichten van
de tram. Hij gaf vol gas om nog te trachten over
de rails te komen, doch de auto werd van ach
teren gegrepen en sloeg om.
neemt, hoe meer er in blijft. Het is een echte
goudmijn. Wat heeft hij 'n millioenen, mijn neef
Paul Harmant, die mijn neef niet is, maar wiens
echte naam is Jacques Garaud.
Jacques Garaud, herhaalde de brooddraag
ster ontsteld, naar Ovide toesnellend en hem bij
den arm grijpend. Gij hebt gezegd, dat Paul Ilar
mant Jacques Garaud heette Gij hebt dat wel
gezegd, nietwaar
Soliveau's oogen schitterden. Zijn gelaatstrek
ken waren geheel verwrongen.
'Ja, ik heb het gezegd, antwoordde hij, ik
heb het gezegd, en ik herhaal het. Jacques Ga
raud, de dief, de brandstichter en moordenaar,
Jacques Garaud, die zijn baas Jules Labroue te
Alfortville vermoord heeft, een-en-twintig jaar
geleden Ha Hij dacht er in dien tijd niet aan,
dat ik dit alles zou ontdekken. Maar ik vermoed
de iets en ik heb hem, zooals aan u, Lize Perrin,
de Canadeesche likeur ingeschonken, die de
menschen dwingt te spreken, zelfs als zij er
geen lust toe hebben Ook gij zult gaan spreken
vrouwtje, gelijk een ekster.
Hij wil zeggen, antwoordde Marianne, dat
hij voor u een vreemde likeur had gereedge
maakt en dat hijzelf ze uitgedronken' heeft.
Ovide luisterde niet.
De oogen vol bloed, het lichaam geschokt door
?en zenuwachtige siddering, ging hij voort
De Canadeesche likeur, de drank, die Jac-
Tues Garaud verplicht heeft om te spreken en
die u, luide, voor iedereen zal doen bekennen,
dat gij niet Lize Perrin zijt, dat gij Jeanne For
tier zijt.
Zwijg, zwijg, riep de brood draagster ver
schrikt uit.
Jeanne Fortier, ging Soliveau voort, wier
dochter ik heb willen vermoorden, Jeanne For
tier, die ik tevergeefs gepoogd heb te verplette
ren onder de stelling in rue Cit-de-Coeur, Jean
ne Fortier, veroordeeld tot levenslange opslui
ting en ontsnapt uit de gevangenis van Cler-
mont.
Een kreet van afschuw ontsnapte aan aller
mond.
Een gevoel van afkeer teekende zich af op al
ler gelaat en de kring rond Jeanne en Soliveau
gevormd, werd wijder.
Doch reeds had den brooddraagster den toe
stand helder ingezien.
Ha, ellendige, zeide zij, het hoofd oplich
tend. Ellendige, gij denkt mij in het verderf te
storten en gii redt mij.
Jeanne Fortier, veroordeeld voor brand
stichting, diefstal en moord dat zijt huilde
de Dijonnees.
Ja, dat ben ik. ik ben het wel, riep Jeanne
Fortier uit en in uw verblindheid hebt gij mij
de middelen gegeven om mijn eerherstel te vra
gen. Ja, vrienden, ik ben Jeanne Fortier, de ver
oordeelde, Jeanne de vluchtelinge. Doch ik werd
veroordeeld voor de misdaden gepleegd door
Jacques Garaud, gij hebt er de bekentenis van
gehoord uit den mond van dien man Maar zoo
ik gevlucht ben, dan was het om mijn kinderen
weer te vinden, mijn dochter, die hij heeft wil
len vermoorden, evenals mij Ik heb getuigen
die uw woorden gehoord hebben, ellendige en zij
zijn talrijk Dank zij u, zal ik mijn eerherstel
bekomen Dank zij u, zal ik aan mijn kinderen
geen geschandvlekten naam nalaten.
De brooddraagsted voegde erbij, na een korte
stilte
Gij weet nu wie ik ben, vrienden. Gij kent
mijn leven, mijn ongelukken, oordeelt mij. Ver
oordeelt gij mij
Iedereen snelde naar Jeanne toe, aller handen
strektten zich uit om de hare te drukken.
Wat Ovide betreft, hij was op een stoel neerge
zonken ten prooi aan een hevigen zenuwaanval.
Juist op dat oogenblik drongen de agenten
der geheime politie door de menigte, die Moeder
Lize omringden en een hunner zei. terwijl hij
haar de hand op den schouder legde
Jeanne Fortier, gevlucht uit de gevangenis
van Clermont, in naam der wet houd ik u aan
Gij houdt mij aan stamelde de ongelukki
ge vrouw verslagen.
Een gramstorig gemompel deed zich rondom
de agenten hooren.
DeLyonnees trad vooruit.
Moeder Lize aanhouden, de braafste vrouw
die er ter wereld bestaat, riep hij uit, dat nooit
Gehoorzaam aan de wetLaat ons beiden
onzen plicht vervullen, hernam de agent.
Nooitwerd er van alle kanten herhaald.
Wilt gij iemand aanhouden, grijp dan dien
schurk vast, zeide de bakkersknechts uit Tours,
Ovide aanwijzend doch raak Moeder Lize niet
aan.
De wet moet geëerbiedigd worden.
Neen Neen
Welaan, vertrek Moeder Lize, vertrek spoe
dig, fluisterde de Lyonnee9 Jeanne in 't oor.
Laat u niet gevangennemen. Gij moet werken
voor het geluk uwer kinderen.
Een dichte groep vormde zich aanstonds, om
ringde de brooddraaagster en duwde haar naar
de keuken waar een uitgang was, uitkomende
op de naburige straat.
De agenten, ziende dat zij tegen de overmacht
niet opkonden, waagden den strijd niet.
(Wordt vervolgd.)
