LI KEUSS TAB JEUNE 19e Jaargang. Vrijdag 28 December 1928 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR lÉpl WIERINGEN BN OMSTREKEN Tabaksfabriek De Wakende Leeuw J. R. KfcUSS Laat 125 - ALKMAAR. INO. 102 WIERINGËR COURANT UITGEVER COBN. J. BOSKER, WIERINGEN VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. AD VERTEN TIëN Van 15 regels 0.50. Iedere regel meer 0.10. V I BUREAU: Hippolytushoef W leringen. Telefoon Intercomm. No. 19. een waarborg voor de kwaliteit. PROVINCIALE „VAN WEEK TOT WEEK RUBRIEK." Cadeautjes van allerlei aard, prettige en minder prettige. En dan aan alles komt een eind ook aan 1928. December is bij uitstek de maand van feest en van cadeautjes. St. Nicolaas, Kerstmis, Oude jaar, de stroom houdt niet op. Daarom ook mis schien zijn er in de afgeloopen week in onze provincie zeer vele en zeer verschillende cade autjes uitgedeeld, mooie en minder mooie. Om met de laatste te beginnen, 't was zeker niet prettig voor de betrokkenen, toen voor het kantongerecht te Schagen aan een tweetal personen een flinke straf werd toebedeeld, om dat ze in Anna Paulowna een onbewaakten o- verweg passeerden, terwijl een trein in aantocht was. Maar nuttig was het wel, gezien de gevaar lijke capriolen, die vooral de tweede zondaar, een motorrijder uit Rijnsbürg, uithaalde. Toen de trein nog slechts 25 Meter weg was, kwam hij aanstormen en passeerde. Een nauwkeurige berekening doet zien, dat hij, als hij tien tellen gewacht had, op zijn gemak had kunnen pas- seeren. Verdachte verklaarde, toen hij door de wrekende hand des veldwachters voor de balie was gesleept, met een onschuldig gezicht, dat onbewaakte overwegen hem onbekend waren. Wat zeker niet voor zijne algemeene ontwikke ling pleit Dan het cadeautje, dat de doodgraver van Sint Maarten kreeg. Deze functionaris schijnt niet goed gedoodgraafd of doodgegraven (wat het juiste woord is, weten we niet precies) te hebben, althans, er kwamen klachten in over plichtsverzuim, in een comité-vergadering van den raad werden rare noten over hem gekraakt en 't eind van het liedje is, dat hij voor veertien dagen is geschorst, om over zijn zonden na te denken. Vervolgens de Nederlandsche Spoorwegen. Deze kregen ook wat, n.1. nul op het request. Zij hadden bij de Kroon beroep aangeteekend tegen een tweetal vergunningen van Gedeputeerde Staten voor het exploiteeren van autobusdien- PE UILLETON, No. 127. Dezen keer voelde hij zich verloren, reddeloos verloren. Wie durft dat zeggen stamelde hij, tever geefs pogende te verzetten tegen den schrik die hem beving. Degenen, in wier tegenwoordigheid gij het gezegd hebt. Nog eens, mijn woorden hadden niet den minsten zin, niet de minste beteekenis. Ik her haal u, Üat ik dronken was. Dronken van deze likeur zeide de chef' der veiligheidspolitie, het fleschje toonerid, in Ovi- de's bezit gevonden en waarin nog een deel van den Canadeeschen drank overgebleven was. Van die likeur, welke gij geschonken hadt voor Jeanne Fortier en die gijzelf gedronken hebt. Een Amerikaansche likeur, waarvan dokter Ri- chard uit de rue de Seine, zoowel als gij, de won derbare uitwerking kent. Ovide boog het hoofd en bewaarde het stilzwij gen, niet meer wetende wat te antwoorden. Waar woont gij ging de rechter voort. In een logement. De chef der veiligheidspolitie nam van den lessenaar den sleutel, in den zak van Soliveau gevonden met de geldbeurs en het fleschje, en bood hem den rechter van instructie aan, die, na hem onderzocht te hebben, vroeg Dat is zeker de sleutel van uw kamer Ja, antwoordde Ovide. Gij wilt ons bedriegen, doch uw neef Paul Harmant zal ons de waarheid doen kennen. Een aanval vana zenuwachtige, onberedeneer de woede maakte zich meester van den Dijon- nees. Ha zie, riep hij uit, met gebalde vuisten en vlammende oogen, al uw vragen hangen mij ten laatste de keel uit. Gij verveelt mij, op mijn woord. Ik weet, dat, wanneer men zich eens in uw klauwen bevindt, men er niet meer uit ge raakt, zelfs al ware men onschuldig als een pas geboren kind. Ik heb mij laten vangen gelijk een domkop, 't Is mijn schuld, en het is des te dom mer, daar ik niet voor mijn rekening werkte. Des te erger voor de anderen. Zij moeten maai zien er uit te geraken, ik woon. in de avenue de Clichy nummer 172. Deze sleutel past op den deur van den tuin, alsook op die van 't pavil- sten Alkmaar, Dirkshorn, Alkmaar-Stroet en Alkmaar-Groote Keeten. Beide beroepen zijn ongegrond verklaard. De gemeente Zijpe kreeg een omvangrijk ca deautje, waar ze aanvankelijk niet erg op ge steld was, n.1. de heele gemeente Petten. Het wetsontwerp tot vereeniging is dezer dagen door de Tweede Kamer aangenomen. Heel wat voeten heeft dit in de aarde gehad, voornamelijk door Petten een bruidje was met niet veel ver mogen en een heele boel schulden. En bruigom Zijpe stelde het geld boven de liefde. Nu is deze oplossing gevonden, dat het Rijk de schulden overneemt en Zijpe dus met een onbezwaard gemoed het geschenk kan aannemen. (Terloops willen we even vermelden, dat ook in Nieuwe Niedorp over vereeniging van ge meenten gesproken is. Het voorstel werd daar gedaan, om te onderzoeken, af men niet kon komen tot vereeniging van Oude en Nieuwe Niedorp.en Winkel. Als voornaamste voordeel, van vereeniging werd genoemd de bezuiniging, terwijl toch de ambtenaren in een grootere ge meente beter bezoldigd kunnen worden. Er is nu een commissie ingesteld, die de zaak zal on derzoeken en de beide andere gemeenten een huwelijksaanzoek zal doen. De kans om een blauwtje te loopen, schijnt echter vrij groot. Om verder te gaan met de opsomming van cadeautjes, Kolhorn en De Strook van Winkel krijgen radio-centrales. Daar hebben ze op het oogenblik nog wel niets aan, maar bij gebrek aan radio-muziek, kunnen ze thans toch alvast genieten van de toekomstmuziek. En tenslotte. Oudkarspel heeft deze week een poterbewaarplaats gekregen, de eerste in Ne derland, althans de eerste, die niet aan een par ticulier toebehoort. Deze inrichting is voor de aardappelbouwers van groot belang en kan bijna 6000 bakken met poters bevatten. De tuin bouw kan den laatsten tijd wel aanwinsten boeken, vorige week de veiling te Warmenhui- zen en nu deze bewaarplaats. Ja, in verband met die veiling, moeten we nog even mededeelen, dat in den Raad van Warmonhuizen nog wat is nagepraat over het relletje bij die gelegenheid. (Zie ons vorig ver slag.) Eenige raadsleden deelden daarbij be rouwvol mede, dat ze ook hadden helpen herrie maken, 'n Fijne familie is dat daar Enfin, zoo als gezegd, ze hadden berouw, de burgemeester had ook berouw en allemaal beloofden ze heter- schap. Een mooie stemming dus, om het nieu we jaar in te gaan. En nu, nu de laatste punt van het laatste weekoverzicht in 1928 op het papier is geplaatst, willen we niet eindigen zonder een kort woord van dank aan allen, die door hun belangstelling toonden, deze nieuwe rubriek te waardeeren. Niet altijd was de stof even interessant, men kan pok van vergaderingen, officieele plechtig heden en andere ongelukken te veel krijgen. Maar toch mogen we zeggen, dat het afgeloopen jaar in onze provincie'heel veel belangrijke din gen heeft zien gebeuren, wat én voor de provin cie én voor den schrijver van week overzichten een geluk is. Met den wensch, dat ook 1929 voor onze provincie in het algemeen en voor onze lezers in het bijzonder een voorspoedig jaar worde, dat het aantal ongelukken minimaal mag zijn en de vergaderingen minder dan voor heen over belangrijke dingen eindeloos zeuren, sluiten wij het oude jaar af. Tot weerziens in het nieuwe joen dat ik bewoon. Nu gij dat weet,* vraag mij niets anders meer. Zoo waar ik Ovide Soliveau heet, zal ik u niet meer antwoorden. -ik heb u reeds gezegd, dat gij uw toestand verergert ipet in uw stilzwijgen te volharden. De echte Paul Harmant is dood, nietwaar ging de rechter voort en degene die thans dien naam draagt heet werkelijk Jacques Garaud. Solveau haalde de schouders op. Ik heb u gezegd, dat ik niet meer zou ant woorden, sprak hij en ik zal mijn woord houden. Uw vragen maken mij zenuwachtig. Gij weet waar ik woon. Zoo gij 'n beetje slim zijt, moet dit voldoende zijn. Ik ben zoo vermoeid, dat ik bijna staande slaap. Laat mij gaan rusten. Mor gen zal het beter zijn. Wie had u den moord van Lucie Fortier en dien van Jeanne Fortier, haar moeder, bevo len en betaald vroeg de gerechtsdienaar ver der. Dezen keer bleef Ovide stom. Gij wilt mij niet antwoorden Ovide bleef zwijgen. De rechter van instructie stond op, zonder op zijn gelaat iets te laten blij ken van den toorn, welke zich van hem meester maakte. Breng dien man weg, beval hij en sluit hem op in een cel. Welnu, zoo is het opperbest, zeide Ovide spottend, in een cel zal ik tenminste gerust kun nen slapen. Dat lijkt mij. Goeden avond, hoeren. Welaan, bewakers, brengt mij weg. De chef der veiligheidspolitie gaf een teekeu en de gevangene werd weggebracht. Die man is een schurk van de ergste soort riep de dechter van instructie uit. Heb ik zijn gedachte goed begrepen, her nam de chef der veiligheidspolitie, dan zullen wij in zijn woning papieren vinden, die ons be ter zullen inlichten dan zijn antwoorden. Dat is mogelijk, doch heeft hij ons zijn juis te adres gegeven Wij moeten ons er van verzekeren en is het adres juist, ónmiddellijk een huiszoeking doen. Maar nu, mijnheer de rechter, wat zijt gij van plan te doen met Paul Harmant Weet ge waar hij woont Ik weet dat het een fabrikant is, die zijn fabriek te Courbevoie heeft. De rechter van instructie dacht eenige oogen- blikken na en zeide vervolgens Ik ben van meening, dat wij moeten wach ten om te handelen ten opzichte van Paul Har mant, tot wij van Ovide Soliveau bekentenissen bekomen hebben. Die Soliveau sprak onder den invloed van een slecht verloopen dronken schap. Hij zag er uit als een waanzinnige. Het ONS LICHAAM EN ONZE GEZONDHEID. De geregelde leefwijze. De genezende kracht der natuur is een opge spaarde levenskracht, waardoor wij van ziekten en ongelukken herstellen. Laat ons veronder stellen dat iemand zich in den vinger snijdt en niets aan die snede doet, er zelfs geen lapje om heen windt, zal de vinger dan vanzelf beter wor den Zeker, en dikwerf nog spoediger dan wan neer men er wat aan gedaan had. Deze genezen de kracht doet het bloeden eerst ophouden, door de uiteinden van de doorgesneden bloedvaten af te sluiten dit geschiedt eerst in kleine vaat jes, omdat het bloed daarin langzamer stroomt en omdat het bloed stolt als het in aanraking komt met de lucht. Daarna wordt uit de doorge- snelen deelcn bloedwater (serum) uitgestort dit vormt een vliesje over het beleedigde deel nieuwe cellen, bloedvaten en zenuwen vormen zich en binnen veertien dagen is het beschadig de deel weer in orde en is een klein litteeken het eenige, wat er nog van de wond te zien is. Als 'de snede groot, is, duurt het langer en als het gestel in een slechten foestand veskeert, kan het maanden duren, voordat de wond genezen is. Door dit voorbeeld zien wij, hoe de natuur genezend werkt en nu volgt de vraag „Wat zijn de gevolgen, wanneer wij wonden met aller lei zalfjes enz. behandelen In veel gevallen is de verkregen uitslag slecht. Wanneer wij een oplossing van karbolzuur gebruiken, loopen wij gevaar aangroeiende cellen te vernietigen èn daarenboven het herstel te vertragen het kar bolzuur kan bovendien ook in hel; lichaam wor den opgenomen verschijnselen van vergiftiging teweeg brengen. Zulke gevallen hebben zich veelvuldig voorgedaan. Laat ons zeggen dat een wond is gaan zweren, zooals b.v. wel voorkomt wanneer de huid van het scheenbeen bescha digd is zal de patuur dit genezen Ongetwij feld, indien gij haar slechts de kans geeft door op een behoorlijke wijze te leven. Een verkeerde levenswijze doet de levenskracht verminderen, verzwakt het leven van de lichaamscellen en verhindert ze tot haar volle ontwikkeling te ger raken. Een behoorlijke leefwijze daarentegen vermeerdert hun kracht ;zij zullen de wond dan spoedig vullen en dan zullen de huidcellen zich daar over vormen. BINNENL. NIEUWS. EEN GEHEIMZINNIG SCHOT. Een heer gevaarlijk gewond. Zondagavond ontstond op de Stroomarkt te Deventer een groote consternatie, doordat daar iemand ineenzakte onder den uitroep, dat hij door een kogel was getroffen. Het bleek, dat ten huize van een familie aldaar een schoonzoon, die daar was gelogeerd, een naastgelegen als garage in gebruik zijnd huis was binnerigeloo- pen om zijn zoontje te roepen. T|oen hij de gara gedeur opende,' werd hij getroffen door een ko gel uit een flaubertbuks, waarmede, naar later werd gezegd, een jongmensch schietoefeningen hield. De getroffene, zelf medicus, liet zich di rect opnemen in het St. Josephgesticht, waar zijn toestand ernstig werd geacht en men on middellijk operatief moest ingrijpen. De familie wenscht geen inlichtingen te geven omtrent het geval. IN EEN HOOIVORK GEVALLEN. De landbouwer A. v. Hoek, uit Gilze Rijen, is Zaterdag in zorgwekkenden toestand in het St. Ignatius Ziekenhuis te Breda opgenomen. De man was n.1. van een hooimijt in een hooivork gevallen, die hem door de ingewanden drong. DOODELIJKE VAL IN SCHOOL! Donderdagavond overkwam den ongeveer 16-jarigen Jan v. A., leerlingschipper bij de stich tig te Eendracht te Coevorden een vrceselijk on geluk meldt de Asser Crt. Toen hij met andere leerlingen der vakteekenscbool aan den Wilhel- minasingel binnenkwam, begonnen de jongens als gewoonlijk direct het lokaal voor alles in torde te brengen. Daartoe moesten zij ook nu*weer verschillen de banken verplaatsen, v. A. kwam daarbij zeer ongelukkig- te vallen en begon daarbij hevig te bloeden uit den mond. Direct werd dr. Homan ontboden, die den jongen dadelijk per zieken auto naar het ziekenhuis liet overbrengen. Niets mocht 'echter meer baten en nog denzelfden avond overleed de ongelukkige jongen. In de stad is men algemeen zeer onder den in druk van het geval. De moeder is weduwe en- het gezin groot, waaruit de inkomsten van den jongen moeilijk konden worden gemist. POLOTE-AGENT SCHIET} ZIJN ZOON NEER. T)? Kassei (D.) zag een politie-beambte, hoe een aantal inbrekers juist hun buit wegsleepten ,Met een paar collega's greep hij de inbrekers en een van hen werd door hem geboeid. De in breker liet zich meevoeren tot zij onder een lan taarnpaal kwamen. Daar zag de jonge inbreker dat hij door zijn eigen vader was gearresteerd, terwijl deze zijn zoon niet herkende. Een wors teling en achtervolging ontstonden, waarbij ten slotte de politie-beambte zijn eigen zoon met een schot in de borst neervelde. Hij herkende hem eerst_toen_hij den gewonde zag wegdragen. zou lichtzinnig zijn van onzentwege, zijn woor den en zijn beschuldigingen al te ernstig op te nemen. Laat ons eerst een huiszoeking doen. Vinden wij er stukken, die tegen Paul Harmant getuigen, dan zullen wij zonder uitstel bn krachtdadig handelen. Zoo niet, dan moeten wij ons er bij bepalen, tot nader order op hem te letten. De chef der veiligheidspolitie boog toestem mend en vroeg dan Is mijnheer de rechter van plan nog dezen nacht een huiszoeking te doen in de woning, welke Soliveau ons heeft aangewezen De magistraat keek op zijn horloge Het is bijna middernacht, zeide hij. We hebben rijtuigen te onzer beschikking en te half een kunnen wij in de avenue de Clichy zijn. Welnu, laat ons vertrekken, zeide de rech ter van iinstructie. Gij moet ons volgen, mijne heeren, beval de chef der veiligheidspolitie aan de twee agen ten. Het sloeg middernacht, toen de rijtuigen zich op weg begaven. Paul Harmant onze lezers zullen het zich herinneren van dichtbij door Raoul Duche- min gevolgd, was de rue de Rome ingegaan. Hij ging de Place de TEurope over om zich naar de rue de St. Petersbourg te begeven, die hem rechtstreeks naar de Place de Clichy bracht Daar hij nog een uur tijd had, liep hij voort, zon der zich te haasten en meer dan eens wende hij zich om, ten einde zich te verzekeren of hij niet gevolgd werd. Raoul Duchemin volgde het trot toir aan den anderen kant der straat en verloor hem niet uit het oog. Op de Place de Clichy ge komen, raadpleegde de millionnair zijn horloge bij het schijnsel van een gaslantaarn. De wijzers wezen pas acht uur vijf-en-dertig minuten aan. Paul Harmant ging zitten op het terras van een koffiehuis, dat zich aan de in gang van de avenue de Clichy bevond. Duche min die dit zag, zeide bij zichzelven 't Is voorzeker in deze wijk, dat Ovide So liveau woont. Paul Harmant wacht het uur der samenkomst af. Ik zal doen gelijk hij. Hij nam plaats in het koffiehuis rechts en bestelde een glas bier. Vijf minuten voor nege nen betaalde Paul Harmant zijn verteering en stond op. Raoul deed hetzelfde en begon hem natuurlijk weer te volgen. Te negen uur precies hield Mary's vader stil voor de kleine tuindeur, welke wij kennen, en belde aan. Het geklingel weerklonk binnen in het. paviljoen. Duchemin was blijven staan, en bijna rechtover, onder een koetspoort. Het is daar, dacht hij. Wij zullen aanstonds zien of baron Arnóld de Reiss thuis is. Eenige seconden verliepen. De deur werd niet geopend. Paul Harmant belde opnieuw en na vruchteloos weder eenige oogenblikken ge wacht te hebben, trok hij voor de derde maal aan de bel met een geweld, dat zijn ongeduld en zijn gramschap verried. De deur bleef gesloten. Er waren daarvoor zeer goede redenen. De schurk is niet thuis, mompelde Duche min. Wat zal deze nu doen Paul Harmant, bewegenloos en ontsteld, vroeg zich af, wat de afwezigheid van Ovide wel mocht beduiden, doch daar hij geen reden had om te veronderstellen dat het telegram dat hij had ontvangen, een valstrik verborg, besloot hij te wachten. Alles wel bezien, kon Soliveau wel eenige mi nuten te laat zijn. En de millionnair begon heen en weer te wan delen, langs den muur van den tuin. Raoul zag hem heen en weer gaan onder het schijnsel dei- gaslantaarn en hoe meer tijd er verliep, des te ongeduldiger werden zijn bewegingen. Ja maar, dacht de gewezen stadhuisbedien de van Joigny, is hij van plan hier te blijven wandelen tot morgen vroeg De plaats, waar ik mij zoo goed mogelijk verberg, is niet geschikt ■om er lang te blijven. Paul Harmant kan mij elk oogenblik opmerken en gewaar worden, dat ik hem bespied. Ik moet iets anders vinden. Terwijl hij die bedenkingen bij zichzelven maak te, had Raoul een blik in het rond geworpen. Er was geen winkel, die hem een schuilplaats kon bezorgen, doch vijf huizen verder, aan den kant waar Paul Harmant zich bevond, bemerk te hij een klein koffiehuis. Dat is mijn zaak, zeide Raoul bij zich zei ven. Hoe minder men zich verbergt, hoe minder men verdacht voorkomt. Ik ga huiten aan een tafel zitten en vandaar zal ik gerust den han del en wandel van den man kunnen nagaan. Hij stak aanstonds de straat over, nam plaats op een stoel bij de deur van het koffiehuis, vroeg een glas cognac en rolde een sigaret. De millionnair zette, met een toenemende op gewondenheid en woede, zijn eentoonige wan deling voort. Het sloeg tien uur. Paul Harmant naderde opnieuw de deur - en belde herhaalde malen dan begon hij weer met ongelijken en onstuimigen stap, het trottoir op en neer te wandelen. Aan alle kanten werden de winkels gesloten. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1928 | | pagina 1