LI KEUSS TAB
JEUNE
19e Jaargang.
Vrijdag 28 December 1928
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR lÉpl
WIERINGEN BN OMSTREKEN
Tabaksfabriek
De Wakende Leeuw
J. R. KfcUSS
Laat 125 - ALKMAAR.
INO. 102
WIERINGËR COURANT
UITGEVER
COBN. J. BOSKER, WIERINGEN
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
AD VERTEN TIëN
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
V I
BUREAU:
Hippolytushoef W leringen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
een waarborg voor de kwaliteit.
PROVINCIALE
„VAN WEEK TOT WEEK RUBRIEK."
Cadeautjes van allerlei aard, prettige
en minder prettige. En dan aan
alles komt een eind ook aan 1928.
December is bij uitstek de maand van feest
en van cadeautjes. St. Nicolaas, Kerstmis, Oude
jaar, de stroom houdt niet op. Daarom ook mis
schien zijn er in de afgeloopen week in onze
provincie zeer vele en zeer verschillende cade
autjes uitgedeeld, mooie en minder mooie.
Om met de laatste te beginnen, 't was zeker
niet prettig voor de betrokkenen, toen voor
het kantongerecht te Schagen aan een tweetal
personen een flinke straf werd toebedeeld, om
dat ze in Anna Paulowna een onbewaakten o-
verweg passeerden, terwijl een trein in aantocht
was. Maar nuttig was het wel, gezien de gevaar
lijke capriolen, die vooral de tweede zondaar, een
motorrijder uit Rijnsbürg, uithaalde. Toen de
trein nog slechts 25 Meter weg was, kwam hij
aanstormen en passeerde. Een nauwkeurige
berekening doet zien, dat hij, als hij tien tellen
gewacht had, op zijn gemak had kunnen pas-
seeren. Verdachte verklaarde, toen hij door de
wrekende hand des veldwachters voor de balie
was gesleept, met een onschuldig gezicht, dat
onbewaakte overwegen hem onbekend waren.
Wat zeker niet voor zijne algemeene ontwikke
ling pleit
Dan het cadeautje, dat de doodgraver van
Sint Maarten kreeg. Deze functionaris schijnt
niet goed gedoodgraafd of doodgegraven (wat
het juiste woord is, weten we niet precies) te
hebben, althans, er kwamen klachten in over
plichtsverzuim, in een comité-vergadering van
den raad werden rare noten over hem gekraakt
en 't eind van het liedje is, dat hij voor veertien
dagen is geschorst, om over zijn zonden na te
denken.
Vervolgens de Nederlandsche Spoorwegen.
Deze kregen ook wat, n.1. nul op het request. Zij
hadden bij de Kroon beroep aangeteekend tegen
een tweetal vergunningen van Gedeputeerde
Staten voor het exploiteeren van autobusdien-
PE UILLETON,
No. 127.
Dezen keer voelde hij zich verloren, reddeloos
verloren.
Wie durft dat zeggen stamelde hij, tever
geefs pogende te verzetten tegen den schrik die
hem beving.
Degenen, in wier tegenwoordigheid gij het
gezegd hebt.
Nog eens, mijn woorden hadden niet den
minsten zin, niet de minste beteekenis. Ik her
haal u, Üat ik dronken was.
Dronken van deze likeur zeide de chef' der
veiligheidspolitie, het fleschje toonerid, in Ovi-
de's bezit gevonden en waarin nog een deel van
den Canadeeschen drank overgebleven was.
Van die likeur, welke gij geschonken hadt voor
Jeanne Fortier en die gijzelf gedronken hebt.
Een Amerikaansche likeur, waarvan dokter Ri-
chard uit de rue de Seine, zoowel als gij, de won
derbare uitwerking kent.
Ovide boog het hoofd en bewaarde het stilzwij
gen, niet meer wetende wat te antwoorden.
Waar woont gij ging de rechter voort.
In een logement.
De chef der veiligheidspolitie nam van den
lessenaar den sleutel, in den zak van Soliveau
gevonden met de geldbeurs en het fleschje, en
bood hem den rechter van instructie aan, die,
na hem onderzocht te hebben, vroeg
Dat is zeker de sleutel van uw kamer
Ja, antwoordde Ovide.
Gij wilt ons bedriegen, doch uw neef Paul
Harmant zal ons de waarheid doen kennen.
Een aanval vana zenuwachtige, onberedeneer
de woede maakte zich meester van den Dijon-
nees.
Ha zie, riep hij uit, met gebalde vuisten en
vlammende oogen, al uw vragen hangen mij ten
laatste de keel uit. Gij verveelt mij, op mijn
woord. Ik weet, dat, wanneer men zich eens in
uw klauwen bevindt, men er niet meer uit ge
raakt, zelfs al ware men onschuldig als een pas
geboren kind. Ik heb mij laten vangen gelijk een
domkop, 't Is mijn schuld, en het is des te dom
mer, daar ik niet voor mijn rekening werkte.
Des te erger voor de anderen. Zij moeten maai
zien er uit te geraken, ik woon. in de avenue de
Clichy nummer 172. Deze sleutel past op den
deur van den tuin, alsook op die van 't pavil-
sten Alkmaar, Dirkshorn, Alkmaar-Stroet en
Alkmaar-Groote Keeten. Beide beroepen zijn
ongegrond verklaard.
De gemeente Zijpe kreeg een omvangrijk ca
deautje, waar ze aanvankelijk niet erg op ge
steld was, n.1. de heele gemeente Petten. Het
wetsontwerp tot vereeniging is dezer dagen
door de Tweede Kamer aangenomen. Heel wat
voeten heeft dit in de aarde gehad, voornamelijk
door Petten een bruidje was met niet veel ver
mogen en een heele boel schulden. En bruigom
Zijpe stelde het geld boven de liefde. Nu is deze
oplossing gevonden, dat het Rijk de schulden
overneemt en Zijpe dus met een onbezwaard
gemoed het geschenk kan aannemen.
(Terloops willen we even vermelden, dat ook
in Nieuwe Niedorp over vereeniging van ge
meenten gesproken is. Het voorstel werd daar
gedaan, om te onderzoeken, af men niet kon
komen tot vereeniging van Oude en Nieuwe
Niedorp.en Winkel. Als voornaamste voordeel,
van vereeniging werd genoemd de bezuiniging,
terwijl toch de ambtenaren in een grootere ge
meente beter bezoldigd kunnen worden. Er is
nu een commissie ingesteld, die de zaak zal on
derzoeken en de beide andere gemeenten een
huwelijksaanzoek zal doen. De kans om een
blauwtje te loopen, schijnt echter vrij groot.
Om verder te gaan met de opsomming van
cadeautjes, Kolhorn en De Strook van Winkel
krijgen radio-centrales. Daar hebben ze op het
oogenblik nog wel niets aan, maar bij gebrek
aan radio-muziek, kunnen ze thans toch alvast
genieten van de toekomstmuziek.
En tenslotte. Oudkarspel heeft deze week een
poterbewaarplaats gekregen, de eerste in Ne
derland, althans de eerste, die niet aan een par
ticulier toebehoort. Deze inrichting is voor de
aardappelbouwers van groot belang en kan
bijna 6000 bakken met poters bevatten. De tuin
bouw kan den laatsten tijd wel aanwinsten
boeken, vorige week de veiling te Warmenhui-
zen en nu deze bewaarplaats.
Ja, in verband met die veiling, moeten we
nog even mededeelen, dat in den Raad van
Warmonhuizen nog wat is nagepraat over het
relletje bij die gelegenheid. (Zie ons vorig ver
slag.) Eenige raadsleden deelden daarbij be
rouwvol mede, dat ze ook hadden helpen herrie
maken, 'n Fijne familie is dat daar Enfin, zoo
als gezegd, ze hadden berouw, de burgemeester
had ook berouw en allemaal beloofden ze heter-
schap. Een mooie stemming dus, om het nieu
we jaar in te gaan.
En nu, nu de laatste punt van het laatste
weekoverzicht in 1928 op het papier is geplaatst,
willen we niet eindigen zonder een kort woord
van dank aan allen, die door hun belangstelling
toonden, deze nieuwe rubriek te waardeeren.
Niet altijd was de stof even interessant, men
kan pok van vergaderingen, officieele plechtig
heden en andere ongelukken te veel krijgen.
Maar toch mogen we zeggen, dat het afgeloopen
jaar in onze provincie'heel veel belangrijke din
gen heeft zien gebeuren, wat én voor de provin
cie én voor den schrijver van week overzichten
een geluk is. Met den wensch, dat ook 1929 voor
onze provincie in het algemeen en voor onze
lezers in het bijzonder een voorspoedig jaar
worde, dat het aantal ongelukken minimaal
mag zijn en de vergaderingen minder dan voor
heen over belangrijke dingen eindeloos zeuren,
sluiten wij het oude jaar af. Tot weerziens in
het nieuwe
joen dat ik bewoon. Nu gij dat weet,* vraag mij
niets anders meer. Zoo waar ik Ovide Soliveau
heet, zal ik u niet meer antwoorden.
-ik heb u reeds gezegd, dat gij uw toestand
verergert ipet in uw stilzwijgen te volharden.
De echte Paul Harmant is dood, nietwaar
ging de rechter voort en degene die thans dien
naam draagt heet werkelijk Jacques Garaud.
Solveau haalde de schouders op.
Ik heb u gezegd, dat ik niet meer zou ant
woorden, sprak hij en ik zal mijn woord houden.
Uw vragen maken mij zenuwachtig. Gij weet
waar ik woon. Zoo gij 'n beetje slim zijt, moet
dit voldoende zijn. Ik ben zoo vermoeid, dat ik
bijna staande slaap. Laat mij gaan rusten. Mor
gen zal het beter zijn.
Wie had u den moord van Lucie Fortier
en dien van Jeanne Fortier, haar moeder, bevo
len en betaald vroeg de gerechtsdienaar ver
der.
Dezen keer bleef Ovide stom.
Gij wilt mij niet antwoorden
Ovide bleef zwijgen. De rechter van instructie
stond op, zonder op zijn gelaat iets te laten blij
ken van den toorn, welke zich van hem meester
maakte.
Breng dien man weg, beval hij en sluit hem
op in een cel.
Welnu, zoo is het opperbest, zeide Ovide
spottend, in een cel zal ik tenminste gerust kun
nen slapen. Dat lijkt mij. Goeden avond, hoeren.
Welaan, bewakers, brengt mij weg.
De chef der veiligheidspolitie gaf een teekeu
en de gevangene werd weggebracht.
Die man is een schurk van de ergste soort
riep de dechter van instructie uit.
Heb ik zijn gedachte goed begrepen, her
nam de chef der veiligheidspolitie, dan zullen
wij in zijn woning papieren vinden, die ons be
ter zullen inlichten dan zijn antwoorden.
Dat is mogelijk, doch heeft hij ons zijn juis
te adres gegeven
Wij moeten ons er van verzekeren en is het
adres juist, ónmiddellijk een huiszoeking doen.
Maar nu, mijnheer de rechter, wat zijt gij
van plan te doen met Paul Harmant
Weet ge waar hij woont
Ik weet dat het een fabrikant is, die zijn
fabriek te Courbevoie heeft.
De rechter van instructie dacht eenige oogen-
blikken na en zeide vervolgens
Ik ben van meening, dat wij moeten wach
ten om te handelen ten opzichte van Paul Har
mant, tot wij van Ovide Soliveau bekentenissen
bekomen hebben. Die Soliveau sprak onder den
invloed van een slecht verloopen dronken
schap. Hij zag er uit als een waanzinnige. Het
ONS LICHAAM EN ONZE GEZONDHEID.
De geregelde leefwijze.
De genezende kracht der natuur is een opge
spaarde levenskracht, waardoor wij van ziekten
en ongelukken herstellen. Laat ons veronder
stellen dat iemand zich in den vinger snijdt en
niets aan die snede doet, er zelfs geen lapje om
heen windt, zal de vinger dan vanzelf beter wor
den Zeker, en dikwerf nog spoediger dan wan
neer men er wat aan gedaan had. Deze genezen
de kracht doet het bloeden eerst ophouden, door
de uiteinden van de doorgesneden bloedvaten
af te sluiten dit geschiedt eerst in kleine vaat
jes, omdat het bloed daarin langzamer stroomt
en omdat het bloed stolt als het in aanraking
komt met de lucht. Daarna wordt uit de doorge-
snelen deelcn bloedwater (serum) uitgestort
dit vormt een vliesje over het beleedigde deel
nieuwe cellen, bloedvaten en zenuwen vormen
zich en binnen veertien dagen is het beschadig
de deel weer in orde en is een klein litteeken het
eenige, wat er nog van de wond te zien is. Als
'de snede groot, is, duurt het langer en als het
gestel in een slechten foestand veskeert, kan
het maanden duren, voordat de wond genezen
is. Door dit voorbeeld zien wij, hoe de natuur
genezend werkt en nu volgt de vraag „Wat
zijn de gevolgen, wanneer wij wonden met aller
lei zalfjes enz. behandelen In veel gevallen is
de verkregen uitslag slecht. Wanneer wij een
oplossing van karbolzuur gebruiken, loopen wij
gevaar aangroeiende cellen te vernietigen èn
daarenboven het herstel te vertragen het kar
bolzuur kan bovendien ook in hel; lichaam wor
den opgenomen verschijnselen van vergiftiging
teweeg brengen. Zulke gevallen hebben zich
veelvuldig voorgedaan. Laat ons zeggen dat een
wond is gaan zweren, zooals b.v. wel voorkomt
wanneer de huid van het scheenbeen bescha
digd is zal de patuur dit genezen Ongetwij
feld, indien gij haar slechts de kans geeft door
op een behoorlijke wijze te leven. Een verkeerde
levenswijze doet de levenskracht verminderen,
verzwakt het leven van de lichaamscellen en
verhindert ze tot haar volle ontwikkeling te ger
raken. Een behoorlijke leefwijze daarentegen
vermeerdert hun kracht ;zij zullen de wond dan
spoedig vullen en dan zullen de huidcellen zich
daar over vormen.
BINNENL. NIEUWS.
EEN GEHEIMZINNIG SCHOT.
Een heer gevaarlijk gewond.
Zondagavond ontstond op de Stroomarkt te
Deventer een groote consternatie, doordat daar
iemand ineenzakte onder den uitroep, dat hij
door een kogel was getroffen. Het bleek, dat ten
huize van een familie aldaar een schoonzoon,
die daar was gelogeerd, een naastgelegen als
garage in gebruik zijnd huis was binnerigeloo-
pen om zijn zoontje te roepen. T|oen hij de gara
gedeur opende,' werd hij getroffen door een ko
gel uit een flaubertbuks, waarmede, naar later
werd gezegd, een jongmensch schietoefeningen
hield. De getroffene, zelf medicus, liet zich di
rect opnemen in het St. Josephgesticht, waar
zijn toestand ernstig werd geacht en men on
middellijk operatief moest ingrijpen. De familie
wenscht geen inlichtingen te geven omtrent
het geval.
IN EEN HOOIVORK GEVALLEN.
De landbouwer A. v. Hoek, uit Gilze Rijen, is
Zaterdag in zorgwekkenden toestand in het St.
Ignatius Ziekenhuis te Breda opgenomen. De
man was n.1. van een hooimijt in een hooivork
gevallen, die hem door de ingewanden drong.
DOODELIJKE VAL IN SCHOOL!
Donderdagavond overkwam den ongeveer
16-jarigen Jan v. A., leerlingschipper bij de stich
tig te Eendracht te Coevorden een vrceselijk on
geluk meldt de Asser Crt. Toen hij met andere
leerlingen der vakteekenscbool aan den Wilhel-
minasingel binnenkwam, begonnen de jongens
als gewoonlijk direct het lokaal voor alles in
torde te brengen.
Daartoe moesten zij ook nu*weer verschillen
de banken verplaatsen, v. A. kwam daarbij zeer
ongelukkig- te vallen en begon daarbij hevig te
bloeden uit den mond. Direct werd dr. Homan
ontboden, die den jongen dadelijk per zieken
auto naar het ziekenhuis liet overbrengen. Niets
mocht 'echter meer baten en nog denzelfden
avond overleed de ongelukkige jongen.
In de stad is men algemeen zeer onder den in
druk van het geval. De moeder is weduwe en-
het gezin groot, waaruit de inkomsten van den
jongen moeilijk konden worden gemist.
POLOTE-AGENT SCHIET} ZIJN ZOON NEER.
T)? Kassei (D.) zag een politie-beambte, hoe
een aantal inbrekers juist hun buit wegsleepten
,Met een paar collega's greep hij de inbrekers
en een van hen werd door hem geboeid. De in
breker liet zich meevoeren tot zij onder een lan
taarnpaal kwamen. Daar zag de jonge inbreker
dat hij door zijn eigen vader was gearresteerd,
terwijl deze zijn zoon niet herkende. Een wors
teling en achtervolging ontstonden, waarbij ten
slotte de politie-beambte zijn eigen zoon met
een schot in de borst neervelde. Hij herkende
hem eerst_toen_hij den gewonde zag wegdragen.
zou lichtzinnig zijn van onzentwege, zijn woor
den en zijn beschuldigingen al te ernstig op te
nemen. Laat ons eerst een huiszoeking doen.
Vinden wij er stukken, die tegen Paul Harmant
getuigen, dan zullen wij zonder uitstel bn
krachtdadig handelen. Zoo niet, dan moeten
wij ons er bij bepalen, tot nader order op hem
te letten.
De chef der veiligheidspolitie boog toestem
mend en vroeg dan
Is mijnheer de rechter van plan nog dezen
nacht een huiszoeking te doen in de woning,
welke Soliveau ons heeft aangewezen
De magistraat keek op zijn horloge
Het is bijna middernacht, zeide hij. We
hebben rijtuigen te onzer beschikking en te half
een kunnen wij in de avenue de Clichy zijn.
Welnu, laat ons vertrekken, zeide de rech
ter van iinstructie.
Gij moet ons volgen, mijne heeren, beval
de chef der veiligheidspolitie aan de twee agen
ten.
Het sloeg middernacht, toen de rijtuigen zich
op weg begaven.
Paul Harmant onze lezers zullen het zich
herinneren van dichtbij door Raoul Duche-
min gevolgd, was de rue de Rome ingegaan.
Hij ging de Place de TEurope over om zich
naar de rue de St. Petersbourg te begeven, die
hem rechtstreeks naar de Place de Clichy bracht
Daar hij nog een uur tijd had, liep hij voort, zon
der zich te haasten en meer dan eens wende hij
zich om, ten einde zich te verzekeren of hij niet
gevolgd werd. Raoul Duchemin volgde het trot
toir aan den anderen kant der straat en verloor
hem niet uit het oog. Op de Place de Clichy ge
komen, raadpleegde de millionnair zijn horloge
bij het schijnsel van een gaslantaarn.
De wijzers wezen pas acht uur vijf-en-dertig
minuten aan. Paul Harmant ging zitten op het
terras van een koffiehuis, dat zich aan de in
gang van de avenue de Clichy bevond. Duche
min die dit zag, zeide bij zichzelven
't Is voorzeker in deze wijk, dat Ovide So
liveau woont. Paul Harmant wacht het uur der
samenkomst af. Ik zal doen gelijk hij.
Hij nam plaats in het koffiehuis rechts en
bestelde een glas bier. Vijf minuten voor nege
nen betaalde Paul Harmant zijn verteering en
stond op. Raoul deed hetzelfde en begon hem
natuurlijk weer te volgen. Te negen uur precies
hield Mary's vader stil voor de kleine tuindeur,
welke wij kennen, en belde aan. Het geklingel
weerklonk binnen in het. paviljoen. Duchemin
was blijven staan, en bijna rechtover, onder een
koetspoort.
Het is daar, dacht hij. Wij zullen aanstonds
zien of baron Arnóld de Reiss thuis is.
Eenige seconden verliepen. De deur werd niet
geopend. Paul Harmant belde opnieuw en na
vruchteloos weder eenige oogenblikken ge
wacht te hebben, trok hij voor de derde maal
aan de bel met een geweld, dat zijn ongeduld en
zijn gramschap verried.
De deur bleef gesloten. Er waren daarvoor
zeer goede redenen.
De schurk is niet thuis, mompelde Duche
min. Wat zal deze nu doen
Paul Harmant, bewegenloos en ontsteld, vroeg
zich af, wat de afwezigheid van Ovide wel
mocht beduiden, doch daar hij geen reden had
om te veronderstellen dat het telegram dat hij
had ontvangen, een valstrik verborg, besloot
hij te wachten.
Alles wel bezien, kon Soliveau wel eenige mi
nuten te laat zijn.
En de millionnair begon heen en weer te wan
delen, langs den muur van den tuin. Raoul zag
hem heen en weer gaan onder het schijnsel dei-
gaslantaarn en hoe meer tijd er verliep, des te
ongeduldiger werden zijn bewegingen.
Ja maar, dacht de gewezen stadhuisbedien
de van Joigny, is hij van plan hier te blijven
wandelen tot morgen vroeg De plaats, waar ik
mij zoo goed mogelijk verberg, is niet geschikt
■om er lang te blijven. Paul Harmant kan mij
elk oogenblik opmerken en gewaar worden, dat
ik hem bespied. Ik moet iets anders vinden.
Terwijl hij die bedenkingen bij zichzelven maak
te, had Raoul een blik in het rond geworpen.
Er was geen winkel, die hem een schuilplaats
kon bezorgen, doch vijf huizen verder, aan den
kant waar Paul Harmant zich bevond, bemerk
te hij een klein koffiehuis.
Dat is mijn zaak, zeide Raoul bij zich zei
ven. Hoe minder men zich verbergt, hoe minder
men verdacht voorkomt. Ik ga huiten aan een
tafel zitten en vandaar zal ik gerust den han
del en wandel van den man kunnen nagaan.
Hij stak aanstonds de straat over, nam plaats
op een stoel bij de deur van het koffiehuis,
vroeg een glas cognac en rolde een sigaret.
De millionnair zette, met een toenemende op
gewondenheid en woede, zijn eentoonige wan
deling voort.
Het sloeg tien uur.
Paul Harmant naderde opnieuw de deur - en
belde herhaalde malen dan begon hij weer
met ongelijken en onstuimigen stap, het trottoir
op en neer te wandelen.
Aan alle kanten werden de winkels gesloten.
(Wordt vervolgd.)