EERLOOS.
20e Jaargang-
Vrijdag 31 Mei 1929.
No. 40
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
J. R. KEÜÜS TABAK
Tabaksfabriek
De Wakende Leeuw
J. K. KHUSS
Laat 125 - ALKMAAk.
HEERENBAAI
PU
■WIERINGER COURANT»
VERSCHIJNT ELKEN
ADVERTI
SNTIëN:
BUREAU s
UITGEVER
DINSDAG en VRIJDAG.
Van 15 regels
0.50.
Hippolytnshoei Wlerln«»n.
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
Iedere regel meer
0.10.
Telefoon Intercomm. No 19.
een waarborg voor de kwaliteit.
BINNENL. NIEUWS.
EEN GEVAARLIJKE VONDST.
De beambte van de posterijen, H. B., te Oss,
die verhuisd was, bracht zijn tuin in orde. Voor
de afrastering van zijn hofje groef hij een gat
voor een paal en stiet met de schop op een haru
voorwerp toen hij het bekeek, meende hij het
te doen te hebben met een granaat en niet we
tend of deze al dan niet geladen zooi zijn, waar
schuwde hij de politie. Weldra waren de opper
wachtmeester der marechaussees en de inspec
teur van politie ter plaatse. Het bleek een gela
den granaatkartets te zijn, ontdaan van de huls.
In de heide bij het schietterrein van de burger
wacht heeft de politie onder militair toezicht het
projectiel laten ontploffen. Men verkeert geheel
in onzekerheid, hoe de granaat in de bebouwde
kom der gemeente een 60 c.M. onder den grond
in het achtertuintje is verdwaald geraakt. Daags
te voren was op de plaats, waar de granaat be
graven lag, nog eenige vuilnis verbrand.
ONGELUK BIJ MILITAIRE OEFENINGEN.
Woensdagmiddag heeft bij de militaire oefe
ningen van het 12de regiment infanterie in de
Appélbergen bij Groningen tijdens een zooge-
naamden stormloop een soldaat een bajonet in
het hoofd gestootcn van een kameraad. In ern-
stigen toestand werd deze overgebracht naar het
academisch ziekenhuis te Groningen.
HET ROODE STREEPJE.
Het Hbld. vertelt het volgende, evenwel zon
der plaatsaanduiding te geven
Een Herv. Gemeente heeft sinds kort een pre
dikant van rechtsch-etische richting, die dezer
dagen een ringbeurt moest vervullen in een van
de omliggende plaatsen, waar de bevolking zeer
„zwaar" is. Dominé kwam aan in stemmig zwart,
met hoogen hoed, maar.er liep een rood
rood streepje door zijn das De oudste ouderling
maakte den predikant erop opmerkzaam, dat
dit in het oog der gemeenteleden een bezwaar
zou zijn, wanneer de voorganger zoo den kansel
betrad.
Een der ouderlingen wist raad. Na eenige ver-
geefsche pogingen slaagde hij erin, bij een der ge-
mecntcnaren een witte das te leenen. Daarmee
getooid kon de predikant zijn preekbeurt ver
vullen.
FEUILLETON.
No. 31.
Bij het lezen van dien noodlottigen brief was
zijn hoofd zoo zwaar op zijn borst neergevallen,
dat hij eensklaps dat hij eensklaps ongesteld
scheen te zijn geworden.
De gendarmes, die achter Roger stonden, wil
den hem te hulp schieten.
Maar hij weerde met een flauwe beweging van
de hand alle hulp af.
't Is niets, zei hij, 't is niets
En zijn blik zocht den blik van den vreeselijk
bezorgden Laroque.
Ellendeling, zeiden zijn lippen zonder eenig
geluid, ellendeling I
Roger Laroque had een gevoel, alsof hij ster
ven ging. Met gnoote oogen, groot van schrik en
ontzetting zag hij naar Lucien op.
Wat zegt g;e stamelde hij.
Ik zeg, antwoordde Lucien, zich over het
spreekgestoelte naar hem heen buigend op zeer
gedempten, bijna onverstaanbaren toon, ik zeg,
dat gij honderdmaal eerloozer zijt dan de laag
ste en ellendigste dieven en moordenaars
Lucien
Ik zeg, dat onder alle schurken op de we
reld, gij de meeste verachting verdient
Ik zeg, dat gij de geliefde van Julia zijt ge
weest
Lucien
Durf het ontkennen en zie mij aan
Roger had liever duizend dooden getrotseerd
dan dien vernietigenden blik van diepe veront
waardiging.
Hij begroef zijn gelaat in zijn handen.
Daardoor alleen bekende hij zijn fout.
Dit alles zoolang om weer te geven, had in
werkelijkheid niet meer dan vier of vijf minu
ten geduurd.
Sinds vier of vijf minuten had Lucien als ad
vocaat gezwegen.
Maar zoo groot was de bekoring, die van zijn
woorden uitging, dat niemand zich verwonder
de over de ontstane stilte. Men hoorde hem in
zijn verbeelding nog.
VIER R.K. PRIESTERS UIT ééN GEZIN.
In de St. Bavokerk te Heemstede heeft Zondag
zoo meldt „De Tijd", de heer Adrianus van Hou
ten zijn eerste mis opgedragen, en wel met assis
tentie van zijn drie broeders, die eveneens pries
ter zijn. Het hoofdaltaar was keurig versierd
met veel groen en bloemen. Van den toren en
van verscheidene particuliere woningen wap
perde de driekleur.
TRAGISCH.
Te Oss heeft zich een sterfgeval voorgedaan
onder bijzonder tragische omstandigheden. Ter
wijl de 17-jarige zoon van den heer W. van Vlij
men, aldaar, in de Wetering aan het zwemmen
was, zonk hij op een gegeven moment in de diep
te. Aanstonds werden reddingspogingen in het
werk gesteld en het gelukte ook vrij spoedig den
jongeman op te halen. Hij was echter reeds be
wusteloos. Omstanders meenden, dat hij reeds
overleden was en onder dezen waren vermoede
lijk wat al te actieve menschen, die direct het
dorp ingingen en de ouders van den jongen van
het geval in kennis stelden. Toen men de moe
der van den jongeman vertelde, dat haar zoon
zooeven verdronken was, schrok de vrouw zoo-
hevig, dat zij ineen zakte en weinige oogenblik-
ken later overleed.
Intusschen waren bij den drenkeling weer de
levensgeesten opgewekt en na eenigen tijd kon
hij zich reeds per rijwiel gezond en wel naar huis
begeven. Men kan zich zijn droefheid voorstellen
toen hij vernam, dat de tijding van zijn verdrin
king den dood zijner moeder tengevolge had ge
had.
De verslagenheid in het stadje is algemeen.
DE LANDARBEIDERSSTAKING.
Een treffen met de politie.
De burgemeester van Finsterwolde heeft een
verbod van samenscholingen afgekondigd. Vier
stakers zijn door de maréchaussee bij oploopcn
gewond, een kreeg een schot in de buik.
STAPHORSTER BOERTJE.
De Arr. Rechtbank te Alkmaar heeft Dinsdag
uitspraak gedaan in de hooger beroepzaak van
het z.g. Staphorster boertje, die door den Kan
tonrechter te Den Helder wegens het onbevoegd
uitoefenen der geneeskunde tot een boete van
400 was veroordeeld.
Zooals wij reeds meldden, had de officier van
Justitie te Alkmaar bevestiging van het vonnis
van den kantonrechter geëischt.
De rechtbank heeft beklaagde veroordeeld tot
200 boete of 30 dagen hechtenis.
WREEDE GEBRUIKEN.
„Dat doene wie altied
Op 25 April zag de commies der belastingen
H. Mulder op de schapenmarkt te Nunspeet, dat
een koopman uit Barneveld een lam van een
week of zes beetpakte, het tusschen zijn knieën
klemde en toen met zijn handen een stuk van
de staart afdraaide met been en al. Het afge
draaide stuk van de staart wierp hij weg. Natuur
lijk liep het bloed uit het stompje van de staart
en het lam wrong zich van de pijn. Het eenige
antwoord, dat de koopman gaf op de veront
Men wist ook, hoe lijdend hij was, en hoe hij
toch, als door een wonderwerk van zijn geest
kracht, de zware taak kon volbrengen, die hij
alleen uit zuivere vriendschap op zich had geno
men.
Men wachtte gelaten op hetgeen hij verder zou
spreken.
Lucien begreep zelf, dat hij pleiten moest, dat
hij voor het minst zijn rede diende af te sluiten.
Zoo hij langer zweeg, zou hij de nieuwsgierig
heid, de verbazing gaande maken.
Maar spreken, pleiten, was hem dat mogelijk
Wat kon hij nu zeggen Hij bezat geen kracht
meer, om zich staande te houden.
De dood sloop door zijn aderen.
Hij had een gevoel, alsof er in zijn binnenste,
vlak bij het hart, iets scheurde en hij bracht snel
zijn zakdoek aan zijn lippen.
Als hij dien zakdoek weer wegneemt, is deze
vol bloed.
Hij verbergt hem dadelijk. Niemand heeft het
opgemerkt.
Maar iedereen ziet naar hem om of tracht dat
althans te doen.
En het blijft altoos stil, omdat men nog altoos
wacht.
Hij kan zich niets meer herinneren van de
zaak, waarvoor hij hier staat. Twee dingen
slechts belieerschen al zijn gedachten: zijn vrouw
en het verraad van zijn vriend
Wat zal hij doen
Hem verdedigen
Moest hij hem niet veeleer beschuldigen Het
uitroepen tegen den president, tegen het gehee-
le gerechtshof, tegen de gezworenen, wier oogen
hij voelde dat zelf op pijnlijke wijze aan
dachtig en vragend op hem gericht bleven
Ziet ge dien man daar Ik geloofde in hem,
ondanks al uw bewijzen, ondanks hemzelf. Niet
een oogenblik heb ik getwijfeld aah zijn on
schuld. Welnu, dat alles is veranderd. Ik lever
hem aan u over. Ik beschuldig hem nu zelf van
een misdaad, waarvoor de wet al te toegevend
is daar ze vaak met één slag het leven vernietigt
van twee menschen. Ik lever hem aan u over cn
alles, wat ik gezegd heb, wat gij gehoord of be
grepen mocht hebben, trek ik hierbij terug De
woorden, waarmede ik gepoogd heb, u te ontroe
ren, de gebaren, die ik scheen te doen uit den
aandrang mijner ziel, de argumenten, die gij
meendet dat voortkwamen uit de volheid van
mijn hart, dat alles was niets dan hol en ledig
redenaarstalent, zonder meer. Niets van dat al
waardigde protesten was, dat ze dat altijd zoo
deden en dat je van die lange staart niets dan
last had.
De gemeente-veearts G. Geerdink, als deskun
dige gehoord verklaarde dat dit een buitenge
woon ruwe en pijnlijke manier was, maar dat
het gelukkig, voor zoover hem bekend, anders
nooit voorkomt.
De verdachte werd veroordeeld tot 20 boete.
BALDADIGHEID.
Baldadigheid, die een fiets, een auto,
een pui, twee brooden, een snees
eieren en 33 pond margarine kostte.
Dinsdag heeft een heer uit Overschie zijn autc>
eenige oogenblikken onbeheerd laten staan in de
Beierlandsche laan. Twee jongens, aldus vertelt
de „N. R. Crt." brachten den motor op gang, scha
keiden den wagen in en gingen er van door. De
auto reed eerst tegen een bakkerswagen op, wel
ke werd omgeworpen. JTwee brooden gingen hier
bij verloren en een van de spatborden van de
auto werd ingedrukt. De wagen reed daarna te
gen een winkelhuis op. Voor de pui van dit pand
stond een fiets, welke totaal werd vernield. De
pui werd zwaar beschadigd. Van de auto is de
vooras gebroken, de koplampen zijn vernield,
het rechtervoorwiel is gebroken, het andere spat
bord is in elkaar gedrukt, de motor is zwaar be
schadigd en de stuurinrichting is defect. In den
wjinkel lagen 33 pondspakken met margarine,
welke totaal werden bedorven en een snees eie
ren, die alle gesneuveld zijn. De jongens zijn on
bekend gebleven.
STAKENDE WERKLOOZEN.
Dinsdagavond hebben de Rotterdamsche sta
kers onder de in de Drentsche venen te werk ge
stelde werkloozen onder voorzitterschap van den
heer De Noyer vergaderd. De voorzitter heeft een
uiteenzetting gegeven van het conflict, waarna
het woord zou worden gevoerd door het raads
lid G. van Burink. Hiertegen maakte een staker
bezwaar, die liever den heer Minest van het
P.A.S., hoorde spreken. De discussies over dit
probleem verliepen met eenig rumoer ,maar toen
de heer Van Burink, die inmiddels aan zijn rede
was begonnen, een briefje gewerd, waaruit bleek
dat de vakcentrales het conflict leidden, trok de
spreker zich in het belang van de stakers, terug.
Hij verliet de zaal met vele volgelingen. Hierop
betrad de heer Menist het podium, met de bedoe
ling te gaan spreken. Er ontstond een groot tu
mult, zoodat de politie om erger te voorkomen de
zaal liet ontruimen
Woensdagochtend hebben de besturen van
vakcentrales een bespreking ten stadhui ze ge
had met den wethouder en den directeur van
Maatschappelijk Hulpbetoon. Naar aanleiding
van deze besprekingen meenden de vakcentra
les, dat er alleszins aanleiding bestaat om het
werk te hervatten.
DRINKWATERGEBREK.
Vijf cent voor een emmer water.
Men schrijft uit Middelharnis
Het gebrek aan drinkwater wordt op Goeroe en
Overflakkee met den dag nijpender de regen
les was oprecht en waar 1 Ik geloofde er zelf niet
aan Alles was gelogen
En terwijl zijn oogen weder dwaalden naar Ro
ger Laroque, prevelden zijn lippen andermaal
O, die ellendeling
Mijnheer de Noirville, zei de president, ver
wonderd over het langdurig stilzwijgen, wilt u
zoo goed zijn te vervolgen Wij luisteren.
Hij moest wel verder gaan
Met een schier bovenmenschelijke poging richt
te hij zich weder op.
Daar hij nog altijd het noodlottige briefje dat
hem de oogen had geopend in zijn hand hield,
frommelde hij het ineen en verborg het in den
zak van zijn toga.
Hij wilde niet dat iemand buiten hem daarvan
zou kennis dragen.
Zijn schande moest althans verborgen blijven.
Weder tes-en zijn lessenaar geleund, trachtte
hij een weinig tot zichzelf te komen.
Daartoe was 't hem voldoende, eerst een blik
rondom zich te slaan.
Voor zich ziet hij de justitie van het land, ver
tegenwoordigd door mannen, die hij voor het
meerendeel kent, ook in hun tekortkomingen
en dwaasheden, maar die in dit oogenblik ecu
zonderlinge majesteit hebben, want het zijn geen
gewone menschen meerzij hebben nog tekort
komingen noch dwaasheden, zij vertegenwoor
digen een principe, iets heiligs, iets goddelijks
de RechtvaardigheidDe president in zijn roode
toga is voor hem het beeld van het Recht, van
iets, dat boven alles en ieder staat en dat als het
ware de nieuwe godheid is in de tegenwoordige
maatschappij, n.1. de Wet
Hij huivert.
't Is niet meer tot menschen dat hij het woord
richt. Zij, die daarginds gezeten zijn de gezwo
renen hebben een onbeperkte macht zij be
slissen met een enkel woord over dood en leven
Ziedaar hetgeen De Noirville voor zich ziet.
Achter hem is een banale nieuwsgierigheid, ge
mengd misschien met wat aandoening en gevoel
dat weldra zal vergeten zijn. Over hen bekom
mert hij zich niet. Maar bij hem, vlak bij hem,
bewaakt door twee gendarmes met onbeweeg
lijk gelaat, zit een man te wachten op de beslis
sing over zijn leven.
Alles is gereed, om over dien man het oordeel
uit te spreken.
En hij, Lucien de Noirville, is daar, om hem
te verdedigen.
Het is zijn plicht, omdat hij zichzelf heeft aan
bakken zijn totaal uitgeput, de welputten geven
of in het geheel niet of weinig water meer, ter
wijl bovendien het water uit de welputten zeer
schadelijk geacht kan worden voor de gezond
heid.
Oude Tonge is thans^het eerste tankschip
met water gearriveerd. Daar dronk men vorige
week zelfs slootwater. Nadat eerst het schip ge
deeltelijk was leeg verkocht, heeft men de rost
van 't water met de motorbrandspuit in de regen
bakken van kerk en scholen gepompt.
JTe Ouddorp, Goeroe en Stellendam wordt het
meeste water aangevoerd uit Ouddorp opge
pompt met een Nortonpomp. In die gemeenten
rijdt men met vrachtauto's langs de huizen en
wordt het water voor 5 cent per emmer verkocht
De andere gemeenten krijgen veel water per
tram aangevoerd uit Hellevoetsluis. De politie
moet er aan te pas komen om de orde te bewaren
als zoo'n wagon met water is gearriveerd, want
t gebeurd meermalen dat men anderhalf uui
moet wachten alvorens men een emmer water
kan koopen.
De gemeenteraden van Middelharnis en Som-
melsdijk hebben bij de behandeling van de wa
terleidingplannen in 1926, de uitvoering daarvan
tegen gehouden. Thans hebben in beide gemeen
ten en enkele raadsleden den burgemeester ver
zocht een spoedeischende vergadering uit te
schrijven ten einde deze dringende quaestiê tot
een oplossing te brengen.
AANGESTEDING.
Vanwege den Rijkswaterstaat is aanbesteed
het verhoogen en verzwaren van den Frieschen
zeedijk tusschen Zurig en Harlingen. Laagste
inschrijver was J. P. Broekhoven te IJmuiden
voor 1.167.400.
ECHTE FRIESCHE
Jnpfatibs vangewone (abokf
BUITENLAND.
EEN GERAFFINEERD MISDADIGER.
Februari jl. werd te Parijs een acht-en-twintig
jarige chauffeur gearresteerd, André Rimbault,
wegens diefstal. Hij had zich ook nog voor een
oplichterij te verantwoorden en werd naar het
commissariaat van politie geleid. Daar wist hij
in een onbewaakt oogenblik een paar spelden in
te slikken, zoodat hij naar het hospitaal moest
worden overgebracht, 's Avonds deed hij het
voorkomen of hij ontzaglijke buikpijnen leed, en
verzocht zich even te mogen verwijderen. Toen
hij zich afgezonderd had, klom hij uit een klein
raampje, liet zich in den tuin van het hospitaal
zakken en verdween.
Eenigen tijd hield hij zich schuil bij een vriend
in de Chalons-sur-Marne, daarna keerde hij naar
Parijs terug om werk te zoeken. Hij begon met
een vrachtautotje te stelen en het voor 4500
geboden voor die taak.
Roger heeft slechts één hoop, die op Lucien.
Als die hoop hem ontzinkt, is hij verloren.
De plicht spreekt luider bij hem dan alle smart
dan zijn woede, dan zijn schaamte.
Mijne heeren van het gerecht, begint hij op
nieuw, mijne heeren van de jury.
Zijn stem is zeer veranderd. Het geluid is
heesch, bijna niet te verstaan. Men staat versteld
over dien algeheelen omkeer, fluistert en ziet
elkander aan.
Rust nog een oogenblik, mijnheer De Noir
ville, vermaant de president.
De advocaat geeft met een enkele beweging
te kennen, dat hij geen rust noodig heeft.
Hij strijd tegen de vermoeienis, tegen zijn
smart, tegen den naderenden dood.
Want hij gevoelt, dat het met hem afloopt, dat
hij er niet meer bovenop komt, dat weldra de
dood hem uit zijn lijden verlossen zal.
En de plicht roept hem met luider stem toe
Gij hebt niet gedwaald Al is die man ook
schuldig tegenover u, al heeft hij uw huis be»
smet en het overschot van uw leven vergiftigd,
daarvoor staat hij hier niet terecht. Hij staat
hier terecht als de moordenaar van Larouette.
En gij weet het, dat hij aan die misdaad onschul
dig is
Zult gij nu het gewicht van uw eigen grieven
in de schaal gaan leggen en hem laten veroor-
deelen, omdat hij de geliefde van uw vrouw is
geweest Ge hebt hem voor onschuldig gehou
den. Gij doet het nog. Hij is onschuldigWelnu,
verdedig hem dan ook. Verscheur uw hart met
uw woorden en sterf als een held, nu gij toch
moet sterven Geef een edel voorbeeld en eindig
uw leven fier, met een tevreden hart, opdat ge
uzelf hiernamaals niets zult te verwijten hebben!
Hij zal dus pleiten, maar hij is doodelijk ge
troffen en het zijn de laatste ademtochten die hif
met zijn laatste woorden uitblaast. Hij spredfct.
Men rekt de halzen om te hooren wat hij zegt.
Hij is bijna niet te verstaan. Men houdt zijn a-
dem in.
Hoe dicht ook zijn gestoelte bij het gerechts
hof staat de helft van hetgeen hij zegt, dringt,
niet tot den president of de gezworenen door.
De president zegt op vriendelijken toon
Zoudt ge uw stem niet een weinig kunnen
verheffen, als u dat niet te veel inspanning
kost
Hij beproeft het, doch tevergeefs.
(Wordt vervolgd.)