EERLOOS.
20e Jaargang
Dinsdag 11 Juni 1929.
No. 43
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
I&MHEEREN-BMI
■WIERINGER COURANT*
i..
UITGEVER
CORN. J. BOSKER, WIERINGEN
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENTlëN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
BUREAU:
Hlppolytushoef Wlerip"«n.
Telefoon Intercomm. No
DE VROUW EN HAAR RECHTEN.
Haar positie in verschillende ianden.
Er gaat bijna geen week voorbij of wij lezen
het een of andere nieuws over „de vrouwenbe
weging." Want afschoon de rechten der vrouw
tegenwoordig in vele landen vrijwel gelijk zijn
aan die van den man, blijven er altijd wenschen
en eischen. Dus zet het militante vrouwelijke ge
slacht haar strijd voort, hier zoogoed als over de
grenzen.
Onlangs gaf een Engelsch tijdschrift een over
zicht van de positie der moderne vrouw in ver
schillende landen een opsomming, die de moei
te waard is gelezen te worden.
Uit het verslag blijkt, dat de vrouw in IJsland
dezelfde rechten heeft als de man en dat zij, pre
cies hij, op vijf en twintigjarigen leeftijd het
stemrecht verwerft. In Finland mag de vrouw
stemmen als ze vier en twintig is, in Letland
trekken twintigjarigen al ter stembus. In Polen
heeft het zwakkegeslacht het nog niet vér ge
bracht. Getrouwde vrouwen kunnen een werk
kring vinden bij de posterijen en de telegrafie,
maar verder schijnt er voor vrouwen en meisjes
nog maar bitter weinig gedaan te worden.
Engeland, Duitschland en Nederland staan
vooraan in de vrouwenbeweging de Germaan-
sche landen zijn, vergeleken bij de Romaansche,
vrij wat voortvarender, maar het dient gezegd,
dat de strijdsters met minder tegenkanting te
kampen hebben dan in zuidelijker streken. Wel
iswaar heeft Primo de Rivera reeds in 1926 allen
„huisvrouwen" het actieve en passieve kiesrecht
toegestaan en den leeftijd der kiezende vrouwen
op drie en twintig vastgesteld, maar in de prac-
tijk heeft dit gebaar weinig te beteekenen. Ook
Mussolini stond destijds met gul gebaar toe, dat
de vrouwen verkiesbaar zouden zijn voor diver
se officieele ambtennooit echter heeft een
vrouw de kans gekregen ook inderdaad een ambt
uit te oefenen. De dictator trok dan ook na ver
loop van twee jaren het recht weer in.
„Politiek is iets, waarmee de vrouw zich niet
moet bemoeien", zegt de Franschman. Dus werd
indertijd de wet op het vrouwenkiesrecht, hoe
wel indertijd door het parlement goedgekeurd,
verworpen door de leden van den Senaat....
In Hongarije tracht men de vrouw „zoet" te
houden met een paar onvoldoende bepalingen.
Alle vrouwen, ouder zijn dan dertig jaar, mogen
kiezen, mits.ze drie kinderen hebben, óf in
haar eigen onderhoud voorzien, óf een diploma
van een middelbare school bezitten, óf de echt
genoote zijn van leeraren op middelbare en hoo-
gescholen
Als een Russische vrouw achttien jaar is, mag
zij, evenals de man, kiezen. Alleen zij, die geen
nuttigen arbeid op sociaal gebied verricht ei.,
mogen geen stem uitbrengen. In werkelijkheid
zijn er in het reusachtige rijk duizenden vrou
wen, die zich om geen enkele bepaling bekomme
ren, en in sommige streeken gaar liet nog zoó
middeleeuwsch toe, dat de heer des huizes met
den knoet regeert.
Turkije, modern en flink, heeft den ouden,
FEUILLETON.
No. 34.
Ja, dat d-oe ik, maai* ik hoop, dat het nooit
noodig zal zijn.
Ik wensch het voor u, mijn jongen Ik ben
er trouwens zeker van, dat ge nogmaals zult
vooruitkomen in de wereld, zij het ook ver van
ons verwijderd, want ge zijt kundig, eerlijk en
sterk en wat men er ook van zeggen mag, de bes
te eigenschap voor een duurzaam geluk is toch
maar altijd de eerlijkheid Gij zult dus wel sla
gen in uw pogingen, maar de eerste tijden kun
nen soms zoo moeilijk zijn en daarom wil ik u
bij uw vertrek de verzekering geven, dat ge hier
een vriend achterlaat, wat meer voorkomt en
een geopende kas, wat niet iedereen kan zeggen.
Met groote aandoenning drukte Rogcr des
grijsaards handen.
Mevrouw Bénardt bracht uit een kast een ge
voerd manteltje, een hoed, en zoo al meer, maai'
bij het maken van al die toebereidselen, wischte
zij menigmaal haar tranen weg.
Toen zij met alles gereed was, opende ze even
de buiten deur.
Het weder was veranderd. Het waaide nu hard
en er dreven donkere wolken langs het uitspan
sel, dat nog kort te voren met sterren bezaaid
was geweest. Het was opnieuw gaan sneeuwen
en er vielen zulke dikke en dichte vlokken, alsof
een reusachtig wit zeil van den hemel op aarde
werd neergelaten.
In het holst van den nacht, met zulk weer
te vertrekken, 't is verschrikkelijk, mompelóe
zij huiverend.
Een hevige windvlaag joeg de vlammen van
de lamp omhoog en deed zij bijna uitgaan.
Mevrouw Bénardit sloot haastig de deur dicht
terwijl zij voor de zooveelste maal in zichzelf zei:
Arm kind arm kind Wat was zij hier niet
gelukkig
Roger Laroque liep nadenkend door het ver
trek op en neer.
Dikwijls bleef hij staan, nu eens om Bénardit,
dan weder om diens vrouw aan te zien.
Hij had een vraag op de lippen, die hij niet on
der woorden durfde brengen.
Eindelijk scheen hij dan toch tot een besluit te
verderfelijken haremgeest afgeschud, menige
vrouw bekleedt er reeds een vooraanstaande poL
sitie. Tot het stemrecht heeft ze het evenwel nog
niet gebracht, maar wat er niet is.komt d&è,r
ongetwijfeld Ook al stuurde Kemal Pasja nog
niet lang geleden een deputatie van de Turksche
vrouwenvei'eeniging, die het vrouwenkiesrecht
bij don premier wilde bepleiten, naar huis terug
met de d iplomatieke verklaring
Ikzelf bon een voorstander van het vrouwen
kiesrecht, maar helaas verbieden de wetten van
het land mij, mijn wil door te zetten
In China, in heel Azië trouwens, varieert de
positie van de vrouw sterk. In Peking en andere
groote steden worden de vrouwen gedwongen
aan de emancipatie deel te nemen. Zelfs haar
uiterlijk ontkomt daar niet aan, gezien het feit,
dat geen vrouw nog1 lange haren mag dragen. In
tal van provincies daarentegen bekleedt het vrou
welijke geslacht een ondergeschikte positie, die
alleen geëvenaard wordt door.haar zusteren
in de binnenlanden van Afrika
Er valt dus, ondanks de vele successen in de
laatste veertig jaren, nog heel wat te doen op het
gebied der vrouwenemancipatie.
BINNENL. NIEUWS.
WERKLOOZEN en KERMIS.
Donderdagmiddag verklaarden de werkloozen
aan den arbeidgezet vanwege de gemeente De
venter te Barchem, dat zij wegens den kermis-
Donderdag niet langer dan tot 's middags twee
uur aan het werk wilden blijven. De opzichter
van het werk stelde zich onmiddellijk in verbin
ding met het gemeentebestuur en vernam, dat
de commissie voor de werkloosheid reeds beslo
ten had op dezen dag niet vroeger vrij te geven,
omdat de kermis-Donderdag toch waarlijk geen
reden mocht zijn om juist dit werk vroeger te
laten ophouden. Niettemin werd toch nog eenige
tegemoetkoming gegeven.
Tegen het gevallen besluit in werd verlof ver
leend, dat de autobus, welke voor de gemeente
de werkloozen naar en van het werk brengt, te
vier uur uit Barchem moet gaan. Dat was even
wel den werkloozen ook niet naar den zin. Zij
gingen onder een boom liggen en vertrokken
met de eerstkomende tram voor eigen rekening
naar Deventer. Het gevolg was, dat dat Vrijdag
geen verlof werd gegeven weer aan het werk te
gaan. Op advies van den Rijksinspecteur heeft
de Regeering bericht, dat de werkverschaffing
te Barchem voorloopig zal worden stopgezet.
SPOORWEG OVER DEN AFSLUITDIJK DER
ZUIDERZEE.
De Kamer voor Koophandel en Fabrieken voor
Friesland heeft zich met een adres tot den Mi
nister van Waterstaat gericht inzake den aan
leg van den spoorweg over den afsluitdijk, on
voorziene omstandigheden voorbehouden, in
1933 mogelijk reeds in 1932 blijkens mededeeling
van ir. Bongaerts te verwachten is, meent de Ka
mer van Koophandel er op te mogen aandringen
de voorbereidingen van den spoorwegaanleg op
den afsluitdijk met spoed te doen behandelen,
omdat het aan de Kamer bekend is, dat het op
maken van deze plannen zeer veel tijd in beslag
schijnt te nemen.
De weg voor het rijverkeer aldus de Kamer
over den afsluitdijk zal gereed zijn, zoodra de
dijk klaar is, maar het is voor de provincie Fries
land van het hoogste belang, dat dan ook het
spoorwegverkeer over den dijk direct in wer
king zal kunnen treden. De volgende cijfers voor
komende in het Tijdschrift „Spoor;- en Tramwe
gen", jaargang 1929, geven een goed beeld van
de beteekenis, welke de spoorlijn over den af
sluitdijk voor Friesland voor het personen- en
goederen vervoer zal hebben van Leeuwarden
naar Amsterdam via Anna Paulownalöl K.M.
reisduur 2 u. 39, via Enkhuizen 141 K.M. reisduur
2 u. 29, via Zwolle 207 K.M. reisduur 3 u. 41, van
Leeuwarden naar Den Haag, via Anna Paulow-
na 190 K.M. reisduur 3 u. 10, via Enkhuizen 200
K.M. reisduur 4 u. 32, via Zwolle 243 K.M. reis
duur 4 u. 19, van Leeuwarden naar Rotterdam
via Anna Paulowna 213 K.M. reisduur 3 u. 33,
via Enkhuizen 223 K.M. reisduur 4 u. 57, via
Zwolle 235 K.M. reisduur 4 u. 09.
De Kamer vertrouwt dat de Minister mede
werking zal willen verleenen teneinde te berei
ken, dat het vaststellen der plannen voor den
spoorwegaanleg over den afsluitdijk en de uit
voering van de benoodigde werken met zoodani-
gen spoed zal geschieden, dat, als de afsluitdijk
gereed is, ook de spoorweg daarover in gebruik
kan worden genomen. De Kamer van Koophan
del heeft aan de Gemeentebesturen in Friesland
verzocht met het adres instemming te betuigen.
KINDERDOODSLAG.
De politie te Delft heeft een vervolging inge
steld tegen een 23-jarige vrouw wegens kinder
doodslag. Zij had in Februari van dit jaar haar
pasgeboren kind in een teil met water verdron
ken, direct na de bevalling.
Tevens wordt haar verloofde vervolgd, die het
lijkje wegmaakte.
ONDER EEN AUTO.
Vrijdagavond waren nabij het badhotel te
Huisduinen twee kinderen aan het spelen, toen
de kleinste, een dochtertje van den gérant van
het hotel aldaar, de 3Vs jarige Minnie de Mooij,
door een achteruitrijdende auto werd aangere
den en met een schedelbreuk werd opgenomen.
Het kind is Zaterdagmorgen aan de gevolgen
overleden. Het 11-jarige vriendinnetje bleef on
gedeerd.
VROUW VERBRAND.
Zaterdag is de weduwe Van Drumen in haar
woning Adelheidstraat te Bussum, in aanraking
gekomen met een brandend petroleumstel. Haar
kleeren vatten vlam, waarop de vrouw in vlam
men gehuld naar buiten snelde. Buren doofden
het vuur, maar het was reeds te laat. Per politie
brancard vervoerd naar de Majellastichting. is
de vrouw kort na aankomst overleden. Zij laat
zes kinderen na waarvan de oudste achttien
jaar is.
DE AARDAPPELPRIJZEN.
Uit de .Tielerwaard wordt gemeld
zijn gebracht.
Oom, begon hij, ge hebt mij nog zoo weinig
van Susanne verteld. Hoe heeft zij het afgeloo-
pen jaar doorgebracht
Heeft zij wel eens over mij gesproken en op
welke manier Herinnert zij zich laat ik het
u maar met ronde woorden vragen het vree-
selijk drama, dat haar van haar vader heeft ge
scheiden Wat zal zij wel zeggen, als ze mij
wederziet
Het scheelde zus of zoo, of zij was aan hevi
ge koortsen bezweken, antwoordde Bénardit.
Sinds haar herstel heeft zij niet een enkel woord
gezegd, waaruit wij konden opmaken, dat zij
zich nog herinnert. We hebben haar verteld, dat
ge op reis waart en haar vroeg of laat zoudt ko
men halen. Zij sclieen aan dat verzinsel van ons
geloof te slaan. En per slot van rekening was
het niet eens gelogen, want nu zijt ge immers
hier, om haar van ons weg te halen. Het is even
wel de groote vraag, ging oom Bénardit met ge
rimpeld voorhoofd verder, het is de groote vraag
of al de droevige herinneringen niet plotseling
bij haar zullen ontweken, als zij u zoo opeens
voor zich ziet
Roger wilde naar haar .slaapkamertje gaan.
Blijf hier Roger Ik ga met men vrouw
Susanne zachtjes aan op de ontmoeting voorbe
reiden. Daarna komen we met haar bij u
Het sloeg nu één uur op de pendule.
Het wordt hoog tijd Gelukkig zijn we hiei
niet ver van het station. Twintig minuten zijn
voldoende om den afstand af te leggen. Begin je
intusschen te verkleeden.
Mijnheer en mevrouw Bénardit verdwenen
in Susanne's slaapkamer.
Het kind sluimerde nog altoos rustig door.
Mevrouw Bénardit boog zich over haar heen
gaf haar een kus en maakte haar zachtjes wak
ker.
Susanne, mijn engeltje, word wakkerJe
moet opstaan, lieveling
Met haar vuistjes wreef Susanne haar oogjes
uit, geeuwde en zag eerst naar Bénardit en toen
naar de oude dame, in wier arm zij lag.
Is het al morgen vroeg zij lief.
Neen, kind, het is nog nacht, maar we heb
ben je wakker gemaakt om je goed nieuws te
vertellen.
Goed nieuws Net als in den vorigen win
ter Maar we hebben nu toch geen St. Nicolaas,
geen Kerstfeest, of geen Nieuwjaar.
Ja, dat is waar, maar er is iets gelukkigs
voor je gebeurdKomaan, vertel ons eens welke
geheime wenschjes er zoo van tijd tot tijd bij je
zijn opgekomen.
Niets, moedertjes, niets dan alleen om al
tijd zoet te zijn en u nooit verdriet te doen
ook om altijd te Val-Dieu te mogen blijven.
Mis je hier dan niets
Neen. Ik ben gezond en u hebt mij lief. Wat
zou ik nog meer noodig hebben
Maar nu vergeet je toch, kindje, dat niet al
leen wij je liefhebben
Wie dan nog meer
Iemand, dien je in heel langen tijd niet hebt
gezien, die je hebt grootgebracht, die altijd aan
je gedacht heeft, je vader.
Mevrouw Bénardit had nog altijd het meisje
op den arm, dat het hoofdje nog wat vermoeid,
tegen haar schouder liet steunen.
Zij voelde plotseling hoe het geheele lichaam
beefde, als door een electrischen schok bewogen.
Was dat blijdschap Was dat huivering of
schrik
De oude dame wist het niet.
Mijn vader, mompelde Susanne, hebt gij
mijn vader weergezien
Ja, hij is hier, hij wacht op je Hij heeft je
daareven gekust, terwijl je in je bedje lag te
slapen
Het kind zei niets.
Als mevrouw Bénardit haar vroeger had ge
zien in die vreeselijke dagen, toen de ambtena
ren van politie en van de justitie haar drbngen
en dwongen om haar de waarheid af te persen
en dien kinderlijken wil te kneden naar hun wil,
zou zij haar nu hebben herkend
Eensklaps had dat kindergezichtje weer de
zelfde pijnlijke en vermoeide trekken, die oogen,
welke diep in hun kassen schenen te liggen, den
voltrokken mond, dat ouwelijke voorkomen en
die vale tint.
Maar mevrouw Bénardit had haai destijds
niet gezien en kon dus de vergelijking niet ma
ken, terwijl haar man te veel in zijn eigen ge
dachten was verdiept, om zoo aandachtig Su
sanne gade te slaan.
Na een oogenbük, toen zij haar ontroering te
boven was gekomen, vroeg het kind
Is papa hier Waarom is hij niet bij mij
.Toen ging mevrouw Bénardit met haar r.aa»
de huiskamer, waar Laroque wachtte.
Bij het zien van zijn kind stak Roger de armen
naar haar uit.
Susanne werd zacht daarin gelegd en Laroque
bedekte haar gelaat met innege kussen.
Mijn kind, mijn meisje, mijn Susanne zei
üNïLa ECHTE FRltSCHE
Jttplaah van gewone tabak!
De laatste kwarteeuw zijn de prijzen der aard
appelen niet zoo laag geweest als dit voorjaar.
Reeds zijn hier en daar partijen verkocht tegen
60 cent per H.L. Deze abnormale markt is het
gevolg van do groote voorraden, die nu nog, be
gin Juni, op kooper wachten.
De oogst van 1928 overtrof verre het iniddel-
ma cïge gewas, bov - dien was er in dat jaar veel
meer land, met aar lappelcn verbouwd dan tot
nogtoe het geval was, zoodat de winter werd be
gonnen met een vooriaad voor twee winters.
Niemand heeft echter op een dergelijken lagen
prijs gerekend als thans wordt besteed. Honder
den landbouwers, die hun landpacht met de op
brengst der aardappelen betalen, kunnen thans
niet aan hun verplichtingen verdoen. Rekent
men, dat de prijzen gewoonlijk varieeren tus-
schen 4 en 5 per H.L., dan beloopt de schade,
die in de Tieler- en Bommelerwaard wordt ge
leden, geschat op 60 a 70.000.
De uitersten raken elkaar een mislukte oogst
kan voor den landbouwer een ramp zijn, doch
een te overvloediger opbrengst kan evenzeer
noodlottig voor hem zijn.
VOET VERBRIJZELD.
Bij het transporteeren Vrijdagmorgen van een
aanbeeld in een vrachtauto te Buitenveldert,
schoot dit plotseling uit, waardoor een los werk
man uit Amsterdam, die bij deze karwei behulp
zaam was, het zware blok ijzer op zijn rechter
voet kreeg, welk lichaamsdeel geheel verbrijzeld
werd. De man is naar een ziekeninrichting over
gebracht.
DORPSIDYLLE.
De afgeloopen week werd in het anders zoo
rustige dorpje Monster de hulp ingeroepen van
de politie door een van de kerkvoogden van de
herv. kerk te 'Terheyde aan Zee, die ernstig
vreesde, dat het hij de betaling van de verplichte
belastingpenningen tot ongeregeldheden zou ko
men. Dit van ouds bekende zeedorpje dat zoo
vredig tusschen het duinlandschap ligt blijkt
een kerkelijke oorlog te voeren, welke over de
geheele linie tot persoonlijke onaangenaamheden
ontaardt. fvswn
De vrees, dat er bij de betaling ongeregeldhe
den zouden ontstaan, is, intusschen ongegrond
gebleken, om de eenvoudige reden, dat slechts
één lid aan zijn verplichtingen kwam voldoen,
terwijl de anderen bij wijze van wapenstilstand
thuis bleven.
LOSZITTENDE GEVELS.
Zaterdagmorgen zou men aan een perceel O-
vertoom 350 te Amsterdam een piano ophijschen
Toen het zware meubelstuk eenige meters van
den grond verwijderd was, vielen een paar stee-
nen uit den gevel. Men heeft toen de piano weer
laten zakken en de brandweer gewaarschuwd.
hij, door zijn tranen heen.
In het eerste oogenblik van hevige aandoening
bemerkte hij niet, hoe stil het kind bleef bij al
zijn liefkoozingen.
(Toen vroeg hij
En vertel me nu eens, kleine meid, ben je
blij, dat je me terugziet
Ja pa.
Heb je tusschenbeide aan mij gedacht
Ja pa, maar het was mij gezegd, dat u zoudt
terugkomen.
PreciesEn voortaan, weet je, voortaan
zullen we elkaar niet meer verlaten.
Dat vind ik best, papa
We gaan samen op reis
Op reis
Ja we moeten Val-Dieu verlaten.
Val-Dieu verlaten riep Susanne. Vadertje
en moedertje verlaten zoo was zij gewoon
haar oucL-oom en oudtante te betitelen waar
om Ik was hier zoo gelukkig, waarom zouden
wij hier niet blijven
Omdat het onmogelijk is, kind, want ik
woon ver, heel ver hier vandaan.
Kom dan bij ons wonen, papa.
Dat kan niet, mijn kind.
Waarom niet
Om redenen, die je toch niet begrijpen zoudt
en die ik je nu in elk geval niet kan verklaren,
omdat we daarvoor geen tijd genoeg hebben.
Het kind fluisterde zeer zacht
Goed pa, dan zullen we op reis gaan.
Laroque had haar bij dit gesprek aandachtig
aangezien en beproefd, of hij ook kon nagaan,
wat er in dat jeugdige hoofdje omging, maar hij
vond niets, wat hem had kunnen verontrusten.
Zij is alles vergeten. Zij is gelukkig alles
vergeten, dacht hij.
Mevrouw Bénardit hielp het meisje aanklee-
den en hield daarbij haar tranen terug, opdat
het zien van haar smart Susanne ook niet aan
het schreien zou brengen.
Zij kleedden het kind zoo warm mogelijk aan,
trok haar het gevoerde manteltje aan, deed haar
het bont om den hals, liet haar de kleine hand
schoenen aantrekken en omhelsde haar daarna
hartelijk.
Susanne liet moedertje begaan, zonder iets te
zeggen, maar haar groote oogen volgden me
vrouw Bénardit met een eigenaardige volhar
ding in al haar bewegingen.
(Wordt vervolgd.)
