EERLOOS. 20e Jaargang- Dinsdag 16 Juli 1929. No. 53 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN WIERINGER COURANT COBN. UITOEYEB J. B08KER, WIERINGEN VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG ei VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. AD VERTENTIÖN Van 15 regels Iedere regel meer 0.50. 0.10. BUIIAU: Hippolytushoef Wielingen. Telefoon Intercomm. No. 19. PASTOOR Th. J. v. d. LAAR. Overl. 6 Juli 1929. Naar aanleiding van het overlijden en de uit vaart van Pastoor van der Laar, (vroeger te Wieringen), schrijft de Medembl. Crt. Na een pastoraat van 11 jaar te Medemblik is 6 Juli overleden, op 56-jarigon leeftijd, de Z.Eerw. Heer Pastoor Th. J. van de Laar. Priester gewijd 18 Maart 1899, was de over ledene werkzaam als Kapelaan achtereenvol gens te Spierdijk, Stompwijk, Gouda en Leiden om daarna tot Priester te Wie ringen te worden benoemd. Vandaar kwam hij op 5 Juli 1918 naar Me demblik, als opvolger van Pastoor Bollinger. Een langdurig ziekbed had de nu overledene, waarvan gevreesd werd dat de dood wel het ge volg zou zijn. Helaas, 't was juist ingezien In de herinnering van talloos velen hier en elders zal de nagedachtenis van Pastoor v. d. Laar lang blijven voortbestaan, algemeen ge acht als hij was. Immers, ten overvloede bleek, destijds wel bij zijn 25-jarig Priesterfeest, hoe een ieder den jubilaris eerde, ook om zijn per soonlijke belangstelling voor allen en alles. Hoe leefde men mee tijdens zijn langdurig lijden. 6 Juli wa9 het droef einde daar. Zeer velen hebben vorige week Maanda^ avond de R.-K. Kerk bezocht, waar men gele genheid had een laatsten blik te werpen op het stoffelijk overschot. lT|Oen kón het nog. En gelijk wel te verwachten was algemeen deelnemende belangstelling viel waar te nemen Woensdag, bij de plechtige uitvaart en begrafe nis. Stampvol was de in rouw gehulde kerk. In het Priesterkoor hadden vele Geestelijken uit het dekenaat Hoorn en Wervershoof plaats ge nomen, zoomede de vroeger hier gevestigde Kapelaans Bijl en Zijlstra. Voorts werden opgemerkt, behalve de familie van den overledene de Eerw. Fraters van St. Raboud, de Geneesheeren Dr. Pinxter en Schee ren, Burg. Schoutsen, Weth. Bus en Snel, Ir Verhey en Postma met den heer J. Vermolen, de leden van het Kerk- en Armbestuur, de Eerw vertegenwoordigers van alle R.K.-organisa ties, de waarn. Dir. van het Post- en Telegraaf kantoor enz. Na de Lauden te hebben gezongen, droeg de H.Eerw. Deken Jonckbloedt van Wognum d< plechtige Requiemmis op, met assistentie van Kapelaan v. Nobelen en Kapelaan Zijlstra van Rotterdam. Vervolgens las Kap. van Nobelen het Evange lie, aanvangende met het„Broeders, ik wil niet dat gij onwetende zijt over degene die ontslapen zijn" en eindigende met het „Zoo dan, vertroost Wij Breien de Aller Fijnste Wollen Kousen zeer netjes voor U aan. Jaap Snor. Tel. 251. Voor nieuw werk zijn wij nummer één. Depót voor Wieringen Mej. Wed. J. de Beurs Hippolytushoef. FEUILLETON. No. 44. Omdat de onderzoekende blik haars vaders haar pijnlijk aandeed, begaf zij zich naai* haar kamer, waar zij den geheelen dag bleef. Des avonds bij het diner wendde zij hoofdpijn voor, om niet naar beneden behoeven te komen. Toen trad Roger bij haar Binnen. Zij lag te bed en veinsde te slapen, om zijn vragen niet te beant woorden. Den volgenden dag was zij het liefst thuis ge bleven, maar dat durfde zij niet, omdat zij be greep, dat haar vader zich bezorgd over haar zou maken. Zij maakte een rit met hem in een rijtuig. Thui9 komend, vonden zij voor het parkhek het rijtuig van Méridon en op het kasteel me vrouw De Noirville, die haar tegenbezoek was komen afleggen. Raymond en Pierre waren bij haar. Susanne was tegenover Raymond uiterst koel en afgemeten. Den jongeman ontging dat niet en het maakte hem zeer beangst. De snijdende pijn, die hij in de borst gevoelde, teekende zich op zijn gelaal. Hij werd nog bleeker dan hij gewoonlijk was. Smeekend zag hij Susanne aan, maar zij bleef onverbiddellijk. En Raymond dacht Zij is wakker geworden bij dien kus en acht zich beleedigd. O, waarom heb ik mij ook niet kunnen inhouden f Nu is alles verloren Gebruik makend van een oogenblik, dat hij haar op het terras alleen zag, naderde hij haar en fluisterde met tranen in zijn oogen Mejuffrouw Susanne, ik bid u om vergif fenis Susanne was diep bewogen. Zij had hem zoo gaarne door «en glimlach getoond dat zij vol strekt niet boos op hem was, maar dat zou reeds een bekentenis van haar liefde voor hem zijn geweestEn een vreeselijk geheim, in het diepst van haar hart begraven, verbood haar hem te beminnen, verbood haar de liefde Zij legde haar goed hart met alle inspanning het zwijgen op en vroeg uit de hoogte, als om hem zoodoen- elkander met deze woorden". Daarna het„Ik ben de Verrijzenis en het Leven die in Mij ge looft zal leven, al ware hij ook gestorven." Het Kerkkoor voerde onder leiding van den beer Johs. Winnubst Hz. (orgelbegeleiding de hr. T|h. Winnubst Hz.) de indrukwekkende 3-stem- mige Requiem-mis van Perosi uit, waarbij de bariton-soli werden vervuld door den Heer J. Nelissen (Bloemendaal). Op verzoek van den ontslapene hield zijn vriend de Z.Eerw. Heer Pastoor Vijverberg van Onderdijk een met stille aandacht gevolgde lijk rede, met als hoofdgedachte „Hij was bemind bij God en ook bij de menschen en zijn nage dachtenis zal in zegening zijn." Spr. bracht in herinnering, hoe reeds weken lang de dood dreigde en nu is Pastoor v. d. Laar dan opgeroepen om rekenschap af te leggen van zijn Herdersambt. Zijn vriendelijk oog is gesloten, zijn zegenen de en weldoende hand is verkild, zijn opgewek te stem wordt door ons niet meer gehoord. Hij was bemind bij God, als Priester, in wien Christus leeft en werkt de eeuwen door, verza melende de schare om zich heen, leerende ze in den tempel, in de huizen, staande aan de sponde der zieken, troost biedend aan de bedroefden, uitgaande ook tot de dwalenden. Als wij zóó den Priester beschouwen, kan het dan wel anders, of op den overledene heeft 's Heeren welbehagen gerust Zeker, ook hij had zijn fouten en gebreken, doch kwamen deze niet hoofdzakelijk voort uit de groote goedheid van zijn hart en het royale van zijn karakter De ijver des Heeren openbaarde zich in hem. en dat op zoo menige wijze in de zorg voor zijn Parochie, op godsdienstig en sociaal gebied. Daarvan getuigde ook zijn zorg voor de R.-K arbeiders bij de Zuiderzeewerken. Wat was het voor hem een genoegen, in hun midden destijds het eerste H. Misoffer op te dragen Ja, waarlijk, hij gaf zich aan God en zijn werk en God heeft daarin behagen genomen. Bemind was hij bij God. Maar ook bij de menschen. Overal waar hij gewerkt heeft, spreidde hij vreugde en blijdschap om zich heen. Beminne lijk van karakter, hartelijk in hooge mate, kon het niet anders, of iedereen hield van hem. Spr. was een paar jaar geleden met Pastoor v. d. Laar op Wieringen. (Treffend bleek toen de aanhankelijkheid van zijn vroegere Parochia nen. En wordt niet gezegd in den verre omtrek, dat thans heel Medemblik in rouw is, die aller harten gewonnen had, wat zoo algemeen tot ui ting kwam tijdens zijn ziekte. Wat was hij een hartelijk lid van zijn familie Wat was hij een hartelijk collega en vriend. Hij was bemind bij de menschen. Zijn aandenken zal in zegening zijn. Dat kan niet anders. Spr. wijst er b.v. op, hoe de ontslapene als Ka pelaan nog voortleeft in het Congregatieleven te Gouda, in het jeugdwerk te Leiden en in het Pastoraat te Wieringen. Zoo zal 't ook zijn te Medemblik, waar zijn laatste rustplaats is. Hij zal niet worden verge- de afkeerig van haar te maken Wat heb ik u te vergeven Hij wist niet, wat hij er van denken moest. Ik meende.... ik dachtstamelde hij, ik ben zoo vermetel geweest.... o, ik ben zoo diep ongelukkig, dat ik mij uw toorn op den hals heb gehaald. Ik begrijp u nietantwoordde Susanne. En zij begaf zich naar haar vader, die met Julia en Pierre in het park verscheen. Met het hart vol medelijden wendde zij zich echter noe even om naar Raymond, doch deze had zich afgewend en bemerkte het niet. Hij was zeer bedroefd. Ik heb haar beleedigd, mompelde hij, ik heb mijn geluk verspeeld en toch heb ik haar zoo lief, zoo oneindig lief Gedurende de volgende dagen ging Susanne alleen te voet uit en kwam niet verder dan tot den rand van het park. Zij begreep wel, dat Ray mond, na de scénfc op het kasteel, zich niet der waarts zou durven begeven. Raymond bleef inderdaad voor haar onzicht baar. Toch was hij niet ver af. Hij verlangde vurig en vreesde tevens het voorwerp zijner hopelooze liefde te ontmoeten. In dien toestand kwam da gen achtereen niet de minste verandering. Was Raymond bitter bedroefd, Susanne mocht waarlijk ook niet vroolijk gestemd hee- ten. Als zij nu en dan lachte en zong, om alle vermoedens van haar vader af te wenden, had die lach iets gedwongens en het trillen van haar stem iets zenuwachtigs. Raymond beheerschte haar hart. Wel tracht te zij zich nog te verdedigen, maar daarvoor was het reeds te laat. Roger Laroque maakte zich ongerust en vrees de, dat zijn geliefd kind een ziekte onder de le den had, maar zij verklaarde zelf nooit zoo ge zond te zijn geweest als nu. Verveelt ge u misschien vroeg de bezorg de vader. Gij zijt, dunkt me, zoo treurig. O neen, ik verveel mij nooit, daar kunt ge van op aan. Maar wat mankeert er dan aan Ge zijt den laatsten tijd geheel anders dan vroeger. Niets papa, op mijn woord niets Wilt ge misschien liever naar Parijs terug- keeren Zij huiverde. Dat denkbeeld was ook reeds meermalen bij haar opgekomen. Zoo lang Ray mond buiten bleef was dat bijna een zeker mid- ten en zijn naam zal hartelijk klinken in de har ten van de menschen, voor wie hij alles was. Zijn arbeid zal voortleven. Spr. besluit het met .Goede Pastoor, trouwe Vriend, rust in vrede 't Was -inmiddels half twaalf, toen men graf waarts ging onder Koorgezang en klokgelui. Een lange stoet, heel den weg passeerende honderden belangstellenden, alles ip goede orde Het stoffelijk overschot werd gedragen dooi de Eerw. Fraters (aan de baar was een kostbaar bloemstuk gehecht) na de familie sloten zich aan de Kerkmeesters, de leden van het Armbe stuur, de Eerw. Zusters, Burgemeester en Weth enz., alsmede verschillende vereenigingen met hunne vaandels. Talrijke leerlingen der onder scheidene scholen, onder geleide van Zusters cij Fraters, sloten den stoet. Alleen bij de begrafenis betrokkenen werden op het kerkhof toegelaten, (later verkreeg een ie der toegang.) De beaardingsplechtigheid word verricht door Deken Jonckbloedt.. Diep onder den indruk verliet men den doo denakker. Ongetwijfeld zal de nagedachtenis van Pas toor v. d. Laar nog lang én bij zijn Parochianen én bij de overige ingezetenen die hem gekend hebben, in dankbare herinnering blijven BINNENL. NIEUWS. DE STAKING VAN LANDARBEIDERS IN OOSTELIJK GRONINGEN. De Duitsche boerenzoons, die oogstarbeid ko men verrichten op landbouwbedrijven in Ooste lijk Groningen, zullen per dag zes gulden, bij re gendagen vier gulden ontvangen, plus kost en inwoning. (Te Nieuwolde werden gisteren bij het zichten van karwij door werkwillige landarbeiders op het land van den heer Dijken stukjes daarin ge worpen ijzer gevonden, waardoor het werk zeer bemoeilijkt werd. TWEE MENSCHEN VERDRONKEN. Zaterdagmiddag omstreeks 2 uur zijn te Ros- sum in de Waal twee personen verdronken. Een 21-jarige man was aan het baden, toen hij plotseling op een diepere plaats wegzonk. De man kon niet zwemmen. Op zijn geroep schoot een 44-jarige man toe, die zich gekleed te water begaf. Deze poging tot redding kostte hem het leven, daar de drenkeling zich zoodanig aan hem vastklampte, dat hem het zwemmen belet werd.. Beiden verdwenen in de diepte. De vadei en een jonger broertje van den 21-jarigen man stonden machteloos aan den kant. De politie heeft onmiddellijk gedregd en heeft het lijk van den 44-jarigen man opgehaald. De slachtoffers zijn afkomstig uit een in de nabij heid gevestigd woonwagenkamp. PROVINCIAAL NIEUWS. BROEK OP LANGENDIJK. Woensdagmiddag geraakte het 3-jarig zoontje van den heer van del om hem niet weer te zien, maar de vacantie voor den jongen advocaat zou weldra geëindigd zijn en hij zou derhalve genoodzaakt wezen we der te Parijs te wonen. Te Parijs zou Raymond o, Susanne was daaromtrent zeker wel eet; middel vinden, om haar hier of daar in de we reld te ontmoeten, terwijl zij hem buiten tocb altijd kon ontloopen. Susanne achtte het derhalve beter, te blijven waar zij wa9. Neen zeide ze, ik ben veel te veel gehecht aan bet vrije leven op het land. Juist te Parijs zou ik mij gaan vervelen. Laroque drong niet verder aan. Er kwam in de levenswijze geen verandering. Het was nu reeds lang geleden, dat Susanne Raymond de Noirville voor het laatst had ge zien en gesproken op het terras, toen hij haai zoo dringend om vergiffenis had gevraagd. Die tijd was ook Susanne lang gevallen. Me nigmaal had zij zich zelf betrapt op een heime- lijken zucht, menigmaal ook had zij in stilte een traan weggepinkt, om haar vader toch niets te laten merken. Al9 zij maar iemand had gehad met wien zij over hem had kunnen spreken, zou dit reeds eenige verlichting zijn geweest voor haar hart. Maar wien moest zij daartoe in den arm nemen, zonder eenige verdenking op te wekken Eensklaps dacht zij aan Catharine, het aardi ge vrouwtje van den kleinen Louis. Juist, zei ze in zichzelf. Met Catherine kan ik zoo nu en dan wel eens over hem praten. Dat moet ik maar doen. En toen zij dit besluit genomen had, gevoeldë zij zich weder gelukkiger. Toen zij evenwel deè volgenden morgen op het punt stond gevolg te geven aan haar plan verduisterde plotseliing haar gelaat. Waarom zou ik het eigenlijk doen f dachf zij. Eerst zal het mij vreugde verschaffen, maar daarna weder verdriet. Deed ik niet veel betei met thuis te blijven Maar zij herhaalde zeer zacht in haar binnen ste den naam van Raymond, die op haar zulk een tooverachtige uitwerking had en was een half uur later in het wachtershuis van Valx-de- Cernay. Het had des nachts zoo hard gevroren dat de grond wit was geworden, maar de zon was zoo krachtig door de wolken gebroken, dat het des middags werkelijk warm mocht heeren in de openlucht. Als voorwendsel diende Susanne's den Berg aan de Prins Hendrikkade, alhier, spe lenderwijs te water. Op het hulpgeroep der om staande kinderen kwam de mceder tgegesneld en ziende het gevaar waarin de kleine verkeer de, sprong zij te water om hem te redden. De hr. Zaal die juist voorbijkwam, zag dat moeder en kind in gevaar verkeerden en begaf zich even eens te water. Hij mocht het genoegen smaken moeder en kind behouden op het droge te bren gen. BEVERWIJK. Recordprijzen voor aardbeien. Aan een der drie export-aardbeienveilingen te Beverwijk is Woensdagavond voor een extra partijtje het recordcijfer behaald, n.1. een gulden per Kg. Zelfs in de dolle oorlogsjaren werd een derge lijke prijs bij lange na niet behaald. BARSINGERHORN. De gemeente Barsinger- horn telt 1360 kiezers voor de .Tweede Kamer. Daarvan maakte bij de laatste Kamerverkiezing 160 van hun stembriefje geen gebruik. Wat zal de Kantonrechter van deze massa onthouders zeggen. RIJWIEL BELASTINGMERKEN. Ingevolge beslissing van Zijne Excellentie van den Minister van Waterstaat, zal op 16 Juli a.s. een aanvang worden gemaakt met den verkoop op de postkantoren der posterijen, van rijwiel- belastingmerken voor het belastingjaar 1 Augus tus 1929 tot en met 31 Juli 1930. Tevens bestaat dan gelegenheid om ztfch bij den Ontvanger der Dir. Belastingen van een kos teloos rijwielmerk te voorzien. Vermits belanghebbende thans voldoende tijd hebben om zich vóór den aanvang van het nieu we belastingjaar een nieuw rijwielbelasting- aan te schaffen, ligt het in het voornemen van den Zijne Excellentie den Minister van Financi ën, om reeds van 1 Augustus a.s. af controle op de naleving van de Rijwielbelastingwet te doen houden. Om moeilijkheden te voorkomen, wordt hier bij het publiek tijdig gewaarschuwd. GEMEENTE WIERINGEN. BEKENDMAKING. HOOIBROEI. De Burgemeester van WIERINGEN waar schuwt de landbouwers, dat* bij eenig vermoe den van hooibroei daarvan onmiddellijk aangif te behoort te worden gedaan ten raadhiuize al waar een peilijzer ter beschikking staat. Wieringen, 13 Juli 1929. De Burgemeester voornoemd, L. C. KOLFF. Het aantal consenten voor de wiermaaierij bedraagt dit jaar 49. „IJsclub Voorwaarts." Naar wij vernemen is de gunning van het in gereedheid brengen van de nieuwe ijsbaan in de Oeversche Koog niet geschied en zal binnenkort een herbeste- ding van het werk plaats vinden. verlangen om een schetsje te ontwerpen van het kerkgewelf in het eerste park. Lieve hemel, juffrouw, wat is het al lang geleden, dat ik u hier het laatst heb gezien riep Catherine. Was u boos op ons door dat on geluk met bet puin Weineen, vrouw Louis, daaraan had immers niemand schuld Maar ga toch zitten, lieve juffrouw Wil u niet iets gebruiken Een glas melk Dank u. Verbeeld u, juffrouw, vanmorgen hebben we het nog over u gehad. Mijn man zei Neen, neen, die jonge dame zien we hier niet terug Haai- vader zal het haar verboden hebben, 't Is jammer, ze was altijd even lief. En ziet u, juf frouw, al hebben wij u hier in nog zoo'n langen tijd niet gezien, ik verzeker u dat wij toch dik wijls over u gesproken hebben, bijna iederen dag. Het hart der jonge dame begon reeds te klop pen. Met wien vroeg zij met een gemaakt lach je, met wien hebt gij dan zoo druk over mij ge praat Met uw man Ja, met hem ook wel, maar toch nog veel meer met de heeren van Méridon, vooral met den jongste, met mijnheer Raymond de Noir ville. Als u eens wist, hoe vreeselijk bezorgd ze waren gedurende uw ziekte. Als u een lid van de familie, als u een zuster van hen was geweest zouden zij geen grooter deelneming hebben kun nen toonen. Met glinsterende oogen luisterde Susanne toe. Catharine leefde stil op Vaux-de-Cernay en kwam maar zeer zelden in het dorp. Zij had dus niet veel gelegenheid om te praten, maar als zij daartoe haar kans schoon zag, haalde zij gaar ne haar schade in. Zij had nu bovendien een zeer welwillend gehoor gevonden en daar zij haar mond in langen tijd niet had geroerd, werd het ook ditmaal een praatje van langen duur, waarbij zij van alles en nog wat vertelde, zonder te bemerken hoe Susanne, als zij afdwaalde naar dingen, waarin haar toehoorster niets be langrijks vond, haar zeer behendig weder wist te brengen op het eenige terrein, dat niet nauw keurig genoeg kon beschreven worden. Ja, al had vrouw Louis tienmaal achtereen hetzelfde verteld, zoodra het maar betrekking had op Raymond de Noirville zou Susanne met hetzelf de genoegen naar haar hebben geluisterd. v., (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1929 | | pagina 1