EERLOOS.
Dinsdag 3 September PzP
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
No. 64
mWIEftliGER COURANT»
UITGEVER
CORN. J. B08KER, WIERINGEN
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
ADVERTENT]
n 1—5 regel9
^Iedere regel meer
êN
0.50
0.10
BUREAU:
Hippolytushoef Wieringen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
BINNENL. NIEUWS.
PAARDENDIEVEN.
De gebroeders S., uit Duitschland afkomstig,
doch die zich te Groenlo gevestigd haddon, wei
den in den nacht vanZaterdag op Zondag dooi
de marechaussée van hun bed gelicht en gevan
kelijk naar Zutphen overgebracht. Een der vori
ge nachten hadden zij in de gemeente Brummen
uit een weide een stamboekhengst gestolen, het
dier over de grens geleid en in de omgeving van
munster verkocht. |Te Zutphen hebben zij een
volledige bekentenis afgelegd.
MEISJE DOODGEDRUKT.
Terwijl vrouw Ester met haar zesjarig dochter
tje Zaterdagmiddag drie uur ter zijde van de Wip
strikker-allée op de grens der gemeenten Zwolle
en Zwollekerspel in een der gevaarlijke bochten
naar het drukke verkeer stonden te kijken, kwam
een motorrijder uit laatstgenoemde plaats in ra
zende vaart aanrijden. Hij kon de bocht niet
goed nemen, waardoor hij met geweld tegen den
muur van een schuur botste. Moeder cn dochter
geraakten zoo ernstig tusschon motor en muur
bekneld, dat het meisje bijna op slag dood was.
Vrouw Ester werd met een gebroken arm en ee-
nige lichte kwetsuren naar het Sophiazieken-
huis te Zwolle overgebracht.
AUTOBUS OMLAAG GESTORT.
Drie zwaar gewonden
Te Brielle is Zaterdag een autobus uit Bles-
kensgraaf, waarin een gezelschap zat, dal uit 19
personen bestond, bij het uitwijken voor een
vrachtwagen van den zeer steilen dijk geslagen.
De bus sloeg enkele malen over den kop, waarbij
verschillende personen verwondingen bekwamen
Drie inzittenden, die zwaar gewond waren, wer
den naar Rotterdam vervoerd, teneinde aldaar in
het ziekenhuis te worden opgenomen.
ONDER DE TRAM.
Zaterdagmorgen, meldt de „Maasb." is bij cle
Putsche Bocht een vreeselijk ongeluk gebeurd.
Een passagier van de stoomtram naar Hellevoet-
sluis wilde daar uitstappen, vermoedelijk om
dat hij dacht dat de tram hier zou stoppon, het
geen echter niet het geval was. De man sprong
toen uit de tram, die in volle vaart doorreed, en
kwam onder de wielen. Hij werd verscheidene
malen overreden, zoodat, toen de tram stopte,
alleen een zwaar verminkt lichaam over was.
MEISJES EN VROUWEN.
Hoe men ze beccrdpeït
Een oude brombeer, die zich nog maar altijd
niet kan aanpassen aan de zeden en gebruiken
van de moderne vrouw, uit zijn misnoegen op
de volgende manier
I k z i e z e, als ze haar oogen bederven, door
in slecht verlichte, hobbelende trams en spoor
wegcoupés romannetjes te lezen.
Ik beklaag ze, als ze op veel te hooge hak
jes door de drukke straten loopen.
Ik lach ze uit, als ze in een café ten aan-
schouwe van Jan Publiek in een miniatuur-spie
gel haar gezicht bestudeeren en met een onmo
gelijk klein kwastje uit een onmogelijk klein
doosje witte of gekleurde poeder uitstrijken op
wangen en neus.
Ik ruik ze als ze, geparfumeerd en wel,
s morgens met een opgemaakt gezicht naar hun
werk gaan.
Ik hoor ze, als ze op luiden toon in de tram,
op straat, in 't café, in den schouwburg of
waar dan ook allerlei particuliere dingen be
handelen of critische opmerkingen ten beste ge
ven aan 't adres van andere menschen.
Ik minacht ze, als ze gaan zitten, klaarblij
kelijk met het vooropgezette doel, zooveel moge
lijk van haar becnen te laten zien.
Ik weet, dat ze thuis met veel onnoodige
drukte en met veel te veel ophef over haar
,werk" spreken en er geen oogenblik aan don
ken om haar moeder, die toch óók den heelen
dag bezig is geweest, kleine vriendelijkheden te
bewijzen of iets uit de hand te nemen.
Ikhaatze, als ik merk, dat ze zich door den
eersten den besten kwajongen familiaar laten
aanspreken
BURGEMEESTER ZIJN IS OOK NIET ALLES.
In den raad van Moercapelle (Z.H.) kan het wel
eens gezellig toegaan. Tusschen den burgemees
ter en sommige raadsleden heerscht al lang een
gespannen verhouding, dat tot allesbehalve parle
mentaire tooneeltjes aanleiding geeft. In een
vorige raadsvergadering werd de burgemeester
„een gestuurde jongen" genoemd, wien verzocht
werd, zoo gauw mogelijk „weg te wezen."
Thans speelde zich bij een voorstel van B. cn
W. om het salaris van een ambtenaar ter secre
tarie te verhoogen, het volgende looneel af
Het raadslid B. tot den burgemeester, die te
vens secretaris is „Tot mijn spijt was ik geen
raadslid toen u tot secretaris benoemd bent en
ik moet tot mijn leedwezen zeggen, dat u nog
secretaris bent, maar dat u als zoodanig nooit
iets hebt gedaan."
De Voorzitter „Maak je toch altijd niet zoo
druk, kerel
De heer B. „Jij verdient geld als secretaris.
Jij hebt dien man aangenomen en jij moet hem
betalen.Jij
De Voorzitter „Bjij moet je mond hou
den en mij niet in de rede vallen."
De heer B. en ik zeg dat jij het hier op
je slofjes af kunt en dat er in zoo'n snortplaatsje
geen aparte ambtenaar noodig is."
Het slot van de geschiedenis was, dat de burge
meester geen verhooging voor zijn ambtenaar
kreeg.
ROOKEN IN DE KLAS.
Weer toegestaan.
In de Donderdag gehouden vergadering van
den raad der gemeente Weststellingwerf werd
bij liet vaststellen van een nieuwe verordening
voor het onderwijs op de o.l. scholen, met 116
stemmen een voorstel aangenomen, om het ver
bod aan de onderwijzers om tijdens de lesuren
te rooken in te trekken.
EEN ONAANGENAAM HEERSCHAP.
Aan het Scheveningsche strand bij het Noor-
der-posth. heeft zich een redding uit zee afge
speeld, die voor den geredde nog onaangename
gevolgen had kunnen hebben, ware hij niet door
krachtigen politiearm daarvoor beveiligd.
De kwestie was, dat strandbezoekers iemand
in zee in nood zagen verkeeren een zwemmer,
die bedenkelijke armzwaaiingen maakte. Mcl
een lijn gewapend togen de 20-jarige Harlofft een
Berlijnsche jongeman, die aan het strand ver
toefde en drie agenten van politie zeewaarts om
den drenkeling op te vangen. Toen zij met groo-
te moeite daarin geslaagd waren, bleek de betrok
kene de 25-jarige G. H. van L. uit de Dirk Hoo-
genraadstraat te Scheveningen nog ontstemd,
in plaats van dankbaar, dat men hem, die toch
heusch zoo goed kon zwemmen, uit het water
had gehaald.
Het publiek toonde zich over dit optreden van
den geredden zwemlustige zoo verontwaardigd,
dat men hem te lijf wilde. Gelijk in den aanvang
reeds gezegd, moest de politie hem toen in be
scherming nemen.
FEUILLETON.
No. 57.
Spreek, gebood mijnheel De Lignerolles, om
's hemels wil, spreek
Gebogen over den stervende, met ingehouden
adem, even bleek als hij, wachtte Roger Laroque
op het zoo zeer gewenschte woord. Luversan
deed een poging om te spreken.
Ja, stamelde hij, ik heb Larouette gedood,
ik beken het Laroque was onschuldig Maar
ik beu niet., niet de eenige schuldige..
Hij hield op, spuwde opnieuw bloed, zijn oogen
draaiden hem door het hoofd.
Een medeplichtige zei hij.
Hij gaf een snik en bleef verder roerloos.
Men wachtte nog of hij er iets bij zou voegen.
Pivolot betastte het lichaam.
Die man zal zijn gedachten nooit meer on
der woorden kunnen brengen, zei hij, hij is dood.
En terwijl mijnheer De Lignerolles de beide
handen van Roger Laroque greep, zeide hij
Mijnheer Laroque, ik behoorde vroeger tot
hen, die geen geloof konden slaan aan uw on
schuld en die u hebben doen veroordeelen, zuil
gij mij dat ooit kunnen vergeven
Ik vergeef het u, mijnheer de Lignerolles.
Ik behoorde eveneens tot hen, zei Lacroix op
nederigen toon, maai' bedenk zelf ook eens, hoe
de schijn tegen u was.
Alles is vergeten, mijnheer Lacroix.
En op ons, hernam de rechter, op ons, die u
onverdiend zooveel hebben doen lijden, rust de
plicht, het gedane onrecht zooveel mogelijk te
herstellen. Wij hebben u van uw eer beroofd, we
moeten u uw eer wedergeven. Reken op ons voor
de herziening van uw proces.
Dat is het eenige wat ik verlang, mijnheer
De Lignerolles. O, niet voor mij, maar voor mijn
kind.
XI.
Acht dagen nadat hij in den advocaten mantel
dien zijn vader bij diens laatste pleidooi gedra
gen had, den brief had gevonden, die bij hem
PROVINCIAAL NIEUWS.
BOVENKARSPEL. Met de groentenhandel wil
het alsnog niet vlotten. Vooral de verbouw van
slaboonen is dit jaar weinig loonend. Sommige
partijen brengen slechts 0.40 a 1.60 per 30
pond op nauwelijks het plukloon.
WERVERSHOOF. Hoe geweldig de glascultuur
in het Drechterlandsche toeneemt, bewijst wel
het feit, dat nu weer alhier een viertal groote kas
sen worden bijgebouwd.
VENHUIZEN. Naar wij vernamen, gelaakte
door 't spelen van kinderen met lucifers de hooi
schelf bij de woning van den heer W. Stuijt bij
de Berkmeer in brand. De ontboden nieuwe mo-
torspuit was echter zoo spoedig ter plaatse en
gaf zulke massa's water, dat het vuur gauw be
dwongen was. Een deel van het hooi bleef ge
paard.
OUDORP. Een reusachtige aardappel. De heer
J. van der Ham te Oudorp heeft een aardappel
geteeld, die een gewicht van niet minder dan
een K.G. heeft. Het is een Schotse muis, maar
helaas zijn niet al zijn aardappelen van dezelfde
grootte.
WINKEL. Actie in de bouwvakken. Vanwege
de arbeidsbemiddeling is een poging aangewend
om het bestaande conflict in de bouwbedrijven
op te lossen en zijn de patroons tot een bespre
king uitgenoodigd. Aan den wensch der stakers
kon niet worden voldaan, doch wel verklaarden
zij zich bereid een loonregeling te aanvaarden
overeenkomstig de 4de klasse der loonschaal,
n.1. 55 cent per uur, met speciale voorrechten.
Deze beslissing is ter kennis van de werknemers
gebracht.
SCHAGEN. De vlekziekte onder de varkens j
breidt zich onrustbarend uit. Op de markt Ie
Schagen kwamen ook al toetjes met verdachte
verschijnselen voor. De beesten werden afgezon
derd.
.V-
SCHAGEN. In de vergadering van den vleesch
keuringsdienst te Schagen, werd medegedeeld
dat aan de gemeente O ter) eek, Schermerhom
en Ursem gelegenheid is gegeven hun afgekeurd
materiaal ook te Schagen te laten verwerken,
terwijl aan de gemeente Helder, Anna Paulowna,
Wieringen, Texel en Hecrhugowaard difinitieve
voorstellen zijn gezonden, waaronder zij zich bij
Schagen kunnen aansluiten.
DE STREEK. Gelukkig is in de aardappelprijs
eenige opleving te constateeren, vooral wat de
soort Duc betreft, die hoofdzakelijk naar Argen
tinië wordt geëxporteerd. Ook de meer latere
soorten komen meer in trek. De zoogenaamde
„blauwen" en „bonten" liepen tot 1.80 de Ei
genheimers tot 1.30.
HOOGKARSPEL. Met ingang van 1 Juli is het
Gemeentelijk Electrisch Bedrijf alhier aan de
provincie overgaan.
BUITENLAND.
EEN WANVERHOUDING.
Nabij Brunn, in een dorpje in Moravië, is een
vrouw door haar man dagenlang in een kelder
opgesloten geweest. Een dochtertje vertelde dit
aan haar vriendjes en vriendinnetjes. Bij het po
litieonderzoek werd de vrouw in den kelder ge
vonden en kort daarop bevrijd, doch ze is gestor
ven voor ze goed en wel het daglicht weer aan
schouwde. De man bleek haar vergiftigd te heb
ben. Als moordenaar is hij gearresteerd.
KANARIES VOOR DE FILM.
De Metro-Godwyn-Mayer studio's verfilmde
onlangs het boek „Verlossing" van {Tolstoy. Een
eigenaardigheid bij deze film is het optreden
van een orkest van 50 kanaries. Daar zij waar
schijnlijk ieder op eigen toonhoogte zouden flui
ten, heeft men er iets op verzonnen. Een viool
werd gebruikt om een bepaalden hoogtetoon aan
te geven en de kanaries vallen instuitief op don-
zelfden hoogen toon in, precies zoo als zij de to
nen van andere vogels oppakken en imiteeren.
WARE EENVOUD.
De hoofdprijs uit een Luxemburgsche loterij
viel op het lot van een arm boerenvrouwtje, dat
louter bij toeval aan een nummertje was geko
men. Het eenvoudige vrouwtje, dat jaar in jaar
uit haar brood verdiend had met varkenshoeden,
glimlachte blij, toon men haar de goede bood
schap bracht.
En wat gaat ge nu met al dat geld doen, in
formeerde de verslaggever van een groot dagblad
die dadelijk de gelukkige winnares kwam inter
viewen.
Het besje bedacht zich niet lang cn antwoord
de vol trots
geen twijfel liet omtrent de schuld zijner moeder,
was Raymond de Noirville weder op de hoeve
Meridon.
In het eerst had hij zichzelf gezegd dat hij
haar, zijn moeder, nooit wilde terugzien, want
welke houding zou hij tegenover haar hebben aan
te nemen
Maar hij kwam toch. Hij wilde haar zien, haar
ondervragen, zich verzekeren van haar misdaad,
hetgeen bewezen was, nog duidelijker bewezen
hebben.
En Susanne Haar had hij in geen maand ge
zien. Of hij aan haar dacht Dag aan dag, nacht
aan nacht
Hij beefde bij het denkbeeld, dat het toeval
hem in haar tegenwoordigheid mocht brengen,
want hij herinnerde zich de haar gedane belofte
„Ik zal uw vader redden. Ik wil de taak, die hij
op zich had genomen, voltooien. Ik wil Roger
Laroque zijn eerlijken naam teruggeven
Wat moest hij nu antwoorden, als zij hem on
dervroeg Gesteld zelfs, dat zij hem niet aan zijn
belofte herinnerde, zou dat zwijgen dan niet een
verwijt voor hem zijn
Hij rekende er dus op, dat hij haar niet zou zien
Hij ging te voet van het station naar Meridon,
want hij had ook Pierre niet van zijn komst ver
wittigd, die hem afgehaald of het wagentje ge
zonden zou hebben.
Hij was niet meer dan een kilometer van de
hoeve verwijderd, toen hij door het eikenbosch
gaande, waaraan voor hem zoovele teedere her
inneringen verbonden waren want in dat
bosch had hij Susanne meermalen ontmoet
iets ontdekte, dat er uitzag als een witte wolk,
aan het einde van een voetpad tusschen het don
kere gebladerte.
Een pijnlijk gevoel kwam in zijn hart, dat hem
zei dat daar Susanne was, die ongetwijfeld ins
gelijks hier de herinnering hunner liefde was
komen zoeken.
Hij verborg zich tusschen het kreupelhout.
Hij wilde niet gezien worden, hij wilde niet met
haar spreken, maar hij bleef niet ver van hel
voetpad stilstaan, want hij wilde haar zoo gaar
ne zien. Het was al zoo lang geleden een eeu
wigheid scheen het hem toe sinds hij voor het
laatst dat lief en edel gelaat bewonderd had.
Zij liep vlug, met veerkrachtigen tred. Eens
klaps was zij op de hoogte, waar hij verborgen
stond. Hij dacht, dat zij zou doorloopen. Maai
zij bleef staan.
Zij zag er vroolijker, gelukkiger uit dan vroe
ger. 't Was alsof een inwendig vuur die zachte
oogen deed glinsteren. Haar gelaatskleur was
niet meer bleek, maar had een roseachtige tint.
Zij richtte haar blik naar de plek, waar hij zich
verborgen had. Raymond beefde. Zij had hem
opgemerkt.
Verbergt ge u vroeg zij, half angstig.
En plotseling verdween de glimlach van haai
lippen en verdween haar kleur.
Hij moest wel voor den dag komen. Hij beproef
de te lachen, om het te laten voorkomen dat hij
haar bij wijze van scherts ontvlucht was, maar
zij bleef ernstig.
Verbergt ge u herhaalde zij. Waarom doet
gij dat
Hij liet die kwestie in het midden.
Wat ben ik gelukkig u te ontmoeten, zei hij,
terwijl hij haar beide handen greep.
Is 't werkelijk waar
Twijfelt ge daaraan
Ge zijt ook zoo lang weggebleven.
Zij geloofde maar het liefst, wat hij zeide. Ze
had ook geen reden, wantrouwend te zijn. Toch
kon de bedremmelde houding van Raymond voor
haar niet verborgen blijven.
Raymond, vroeg zij, is er iets
Neen, er is niets, niets anders dan dat ik ge
lukkig ben, u na zulk een lange afwezigheid
weder te zien.
Ge zijt zoo vreemd, Raymond, zoo koel, er
moet iets zijn.
Maar ik verzeker u, Susanne
Zij bleef nadenkend. Daarop riep zij opeens,
alsof al het zonderlinge in zijn gedrag weder
vergeten was
Raymond, ik heb u ernstige dingen te ver
tellen. Neen neen, stel u gerust, wat er gebeurd
is, kan alleen ons geluk bespoedigen.
Hun geluk Raymond had de kracht, een
zucht te onderdrukken. Zij hernam
Maar begin eerst met mij te zeggen, vriend
lief, of gij niets nieuws voor mij hebt medege
bracht. Een maand geleden waart gij overtuigd
van mijn vaders onschuld. Hebt gij nog naar het
bewijs voor die onschuld gezocht Hebt gij iets
ontdekt
Niets, antwoordde hij onvast
Vroolijk klapte zij in de handen.
En daarom is het zeker, dat ge nu zoo droe
vig zijt
Ja, ja, gij hebt het geraden.
Welnu, laat mij u dan mogen troosten. Al
les gaat uitmuntend.
Hij ontstelde. Wat wist Susanne Wat kon zij
i weten
Ja, zonder mij er iets van te zeggen, zocht
mijn vader met grootcn ijver. Na een afwezigheid
van verscheidene dagen kwam hij gisteren thuis
en vertelde mij alles. De schuldige, de moorde
naar van Larouette.. is ontdekt.
Ontdekt, zegt ge
Ja, en hij liceft bekend. Zijn bekentenis zou
natuurlijk weinig waarde hebben gehad, als mijn
vader ze alleen had aangehoord, maar er waren
getuigen bij en onder hen twee lieeren van de
rechterlijke macht.
En daar Raymond nog altijd zweeg, vertelde
zij hem, wat zij wist aangaande den dood van
Luversan. Het werd hem bang te moede, toen
Susanne hem mededeeling deed van de laatste
woorden, die de booswicht gesproken had „Ik
ben schuldig., maar niet alleen.. Er is een me
deplichtige En hij was gestorven, zonder den
naam te hebben genoemd.
Gij ziet het mijn vriend, alles is zoo goed
afgeloopen als het maar kon, besloot Susanne.
Nu kan mijn vader fier het hoofd weder ophef
fen en mag ik trotsch op hem zijn, want de her
ziening van zijn vonnis zal nu spoedig plaats
hebben.
Raymond stond daar met terneder geslagen
oogen. Hij wist niet wat hij zeggen moest.
Thans zijn alle hinderpalen voor ons geluk
opgeheven, Raymond. We kunnen elkander zon
der eenig voorbehoud onze liefde belijden. We
mogen elkander van ganscher harte beminnen.
En ik heb u zoo lief, Raymond, als gij 't eens wist,
veel meer dan ik ooit heb laten bemerken.
En terwijl zij het voetpad volgden, steunde zij
op zijn arm en drong zich dichter tegeri hem aan
en zocht zijn hand die zij in de hare drukte.
Maar hij durfde van zijn kant haar toenadering
niet beantwoorden. Hij had zoo gaarne alleen
willen zijn om het overvolle gemoed door tranen
lucht te kunnen geven. Hij was wanhopig cn
bitter bedroefd.
Zij, in de volheid harer liefde, bemerkte zijn
somberheid ternauwernood.
O, mijn arme Raymond, zei ze, gij dacht, dat
,ik u niet liefhad. En heel lang hebt ge dat ge
loofd. O, ik leed er zoo onder, dat ik, tegen wil
en dank, koel tegen u moest zijn. Hoevele tranen
heb ik niet in stilte gestort bij het denkbeeld, dat
ik u moest doen lijden Maar weet ge wat mijn
vader gisteren tegen mij zei
Nu kunt ge Raymond liefhebben, zei hij, om
dat hij uwer waardig is en omdat hij u bemint.
Beschouw u als een paar verloofden.
(Wordt vervolgd.)