EERLOOS. Dinsdag 3 September PzP NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN No. 64 mWIEftliGER COURANT» UITGEVER CORN. J. B08KER, WIERINGEN VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. ADVERTENT] n 1—5 regel9 ^Iedere regel meer êN 0.50 0.10 BUREAU: Hippolytushoef Wieringen. Telefoon Intercomm. No. 19. BINNENL. NIEUWS. PAARDENDIEVEN. De gebroeders S., uit Duitschland afkomstig, doch die zich te Groenlo gevestigd haddon, wei den in den nacht vanZaterdag op Zondag dooi de marechaussée van hun bed gelicht en gevan kelijk naar Zutphen overgebracht. Een der vori ge nachten hadden zij in de gemeente Brummen uit een weide een stamboekhengst gestolen, het dier over de grens geleid en in de omgeving van munster verkocht. |Te Zutphen hebben zij een volledige bekentenis afgelegd. MEISJE DOODGEDRUKT. Terwijl vrouw Ester met haar zesjarig dochter tje Zaterdagmiddag drie uur ter zijde van de Wip strikker-allée op de grens der gemeenten Zwolle en Zwollekerspel in een der gevaarlijke bochten naar het drukke verkeer stonden te kijken, kwam een motorrijder uit laatstgenoemde plaats in ra zende vaart aanrijden. Hij kon de bocht niet goed nemen, waardoor hij met geweld tegen den muur van een schuur botste. Moeder cn dochter geraakten zoo ernstig tusschon motor en muur bekneld, dat het meisje bijna op slag dood was. Vrouw Ester werd met een gebroken arm en ee- nige lichte kwetsuren naar het Sophiazieken- huis te Zwolle overgebracht. AUTOBUS OMLAAG GESTORT. Drie zwaar gewonden Te Brielle is Zaterdag een autobus uit Bles- kensgraaf, waarin een gezelschap zat, dal uit 19 personen bestond, bij het uitwijken voor een vrachtwagen van den zeer steilen dijk geslagen. De bus sloeg enkele malen over den kop, waarbij verschillende personen verwondingen bekwamen Drie inzittenden, die zwaar gewond waren, wer den naar Rotterdam vervoerd, teneinde aldaar in het ziekenhuis te worden opgenomen. ONDER DE TRAM. Zaterdagmorgen, meldt de „Maasb." is bij cle Putsche Bocht een vreeselijk ongeluk gebeurd. Een passagier van de stoomtram naar Hellevoet- sluis wilde daar uitstappen, vermoedelijk om dat hij dacht dat de tram hier zou stoppon, het geen echter niet het geval was. De man sprong toen uit de tram, die in volle vaart doorreed, en kwam onder de wielen. Hij werd verscheidene malen overreden, zoodat, toen de tram stopte, alleen een zwaar verminkt lichaam over was. MEISJES EN VROUWEN. Hoe men ze beccrdpeït Een oude brombeer, die zich nog maar altijd niet kan aanpassen aan de zeden en gebruiken van de moderne vrouw, uit zijn misnoegen op de volgende manier I k z i e z e, als ze haar oogen bederven, door in slecht verlichte, hobbelende trams en spoor wegcoupés romannetjes te lezen. Ik beklaag ze, als ze op veel te hooge hak jes door de drukke straten loopen. Ik lach ze uit, als ze in een café ten aan- schouwe van Jan Publiek in een miniatuur-spie gel haar gezicht bestudeeren en met een onmo gelijk klein kwastje uit een onmogelijk klein doosje witte of gekleurde poeder uitstrijken op wangen en neus. Ik ruik ze als ze, geparfumeerd en wel, s morgens met een opgemaakt gezicht naar hun werk gaan. Ik hoor ze, als ze op luiden toon in de tram, op straat, in 't café, in den schouwburg of waar dan ook allerlei particuliere dingen be handelen of critische opmerkingen ten beste ge ven aan 't adres van andere menschen. Ik minacht ze, als ze gaan zitten, klaarblij kelijk met het vooropgezette doel, zooveel moge lijk van haar becnen te laten zien. Ik weet, dat ze thuis met veel onnoodige drukte en met veel te veel ophef over haar ,werk" spreken en er geen oogenblik aan don ken om haar moeder, die toch óók den heelen dag bezig is geweest, kleine vriendelijkheden te bewijzen of iets uit de hand te nemen. Ikhaatze, als ik merk, dat ze zich door den eersten den besten kwajongen familiaar laten aanspreken BURGEMEESTER ZIJN IS OOK NIET ALLES. In den raad van Moercapelle (Z.H.) kan het wel eens gezellig toegaan. Tusschen den burgemees ter en sommige raadsleden heerscht al lang een gespannen verhouding, dat tot allesbehalve parle mentaire tooneeltjes aanleiding geeft. In een vorige raadsvergadering werd de burgemeester „een gestuurde jongen" genoemd, wien verzocht werd, zoo gauw mogelijk „weg te wezen." Thans speelde zich bij een voorstel van B. cn W. om het salaris van een ambtenaar ter secre tarie te verhoogen, het volgende looneel af Het raadslid B. tot den burgemeester, die te vens secretaris is „Tot mijn spijt was ik geen raadslid toen u tot secretaris benoemd bent en ik moet tot mijn leedwezen zeggen, dat u nog secretaris bent, maar dat u als zoodanig nooit iets hebt gedaan." De Voorzitter „Maak je toch altijd niet zoo druk, kerel De heer B. „Jij verdient geld als secretaris. Jij hebt dien man aangenomen en jij moet hem betalen.Jij De Voorzitter „Bjij moet je mond hou den en mij niet in de rede vallen." De heer B. en ik zeg dat jij het hier op je slofjes af kunt en dat er in zoo'n snortplaatsje geen aparte ambtenaar noodig is." Het slot van de geschiedenis was, dat de burge meester geen verhooging voor zijn ambtenaar kreeg. ROOKEN IN DE KLAS. Weer toegestaan. In de Donderdag gehouden vergadering van den raad der gemeente Weststellingwerf werd bij liet vaststellen van een nieuwe verordening voor het onderwijs op de o.l. scholen, met 116 stemmen een voorstel aangenomen, om het ver bod aan de onderwijzers om tijdens de lesuren te rooken in te trekken. EEN ONAANGENAAM HEERSCHAP. Aan het Scheveningsche strand bij het Noor- der-posth. heeft zich een redding uit zee afge speeld, die voor den geredde nog onaangename gevolgen had kunnen hebben, ware hij niet door krachtigen politiearm daarvoor beveiligd. De kwestie was, dat strandbezoekers iemand in zee in nood zagen verkeeren een zwemmer, die bedenkelijke armzwaaiingen maakte. Mcl een lijn gewapend togen de 20-jarige Harlofft een Berlijnsche jongeman, die aan het strand ver toefde en drie agenten van politie zeewaarts om den drenkeling op te vangen. Toen zij met groo- te moeite daarin geslaagd waren, bleek de betrok kene de 25-jarige G. H. van L. uit de Dirk Hoo- genraadstraat te Scheveningen nog ontstemd, in plaats van dankbaar, dat men hem, die toch heusch zoo goed kon zwemmen, uit het water had gehaald. Het publiek toonde zich over dit optreden van den geredden zwemlustige zoo verontwaardigd, dat men hem te lijf wilde. Gelijk in den aanvang reeds gezegd, moest de politie hem toen in be scherming nemen. FEUILLETON. No. 57. Spreek, gebood mijnheel De Lignerolles, om 's hemels wil, spreek Gebogen over den stervende, met ingehouden adem, even bleek als hij, wachtte Roger Laroque op het zoo zeer gewenschte woord. Luversan deed een poging om te spreken. Ja, stamelde hij, ik heb Larouette gedood, ik beken het Laroque was onschuldig Maar ik beu niet., niet de eenige schuldige.. Hij hield op, spuwde opnieuw bloed, zijn oogen draaiden hem door het hoofd. Een medeplichtige zei hij. Hij gaf een snik en bleef verder roerloos. Men wachtte nog of hij er iets bij zou voegen. Pivolot betastte het lichaam. Die man zal zijn gedachten nooit meer on der woorden kunnen brengen, zei hij, hij is dood. En terwijl mijnheer De Lignerolles de beide handen van Roger Laroque greep, zeide hij Mijnheer Laroque, ik behoorde vroeger tot hen, die geen geloof konden slaan aan uw on schuld en die u hebben doen veroordeelen, zuil gij mij dat ooit kunnen vergeven Ik vergeef het u, mijnheer de Lignerolles. Ik behoorde eveneens tot hen, zei Lacroix op nederigen toon, maai' bedenk zelf ook eens, hoe de schijn tegen u was. Alles is vergeten, mijnheer Lacroix. En op ons, hernam de rechter, op ons, die u onverdiend zooveel hebben doen lijden, rust de plicht, het gedane onrecht zooveel mogelijk te herstellen. Wij hebben u van uw eer beroofd, we moeten u uw eer wedergeven. Reken op ons voor de herziening van uw proces. Dat is het eenige wat ik verlang, mijnheer De Lignerolles. O, niet voor mij, maar voor mijn kind. XI. Acht dagen nadat hij in den advocaten mantel dien zijn vader bij diens laatste pleidooi gedra gen had, den brief had gevonden, die bij hem PROVINCIAAL NIEUWS. BOVENKARSPEL. Met de groentenhandel wil het alsnog niet vlotten. Vooral de verbouw van slaboonen is dit jaar weinig loonend. Sommige partijen brengen slechts 0.40 a 1.60 per 30 pond op nauwelijks het plukloon. WERVERSHOOF. Hoe geweldig de glascultuur in het Drechterlandsche toeneemt, bewijst wel het feit, dat nu weer alhier een viertal groote kas sen worden bijgebouwd. VENHUIZEN. Naar wij vernamen, gelaakte door 't spelen van kinderen met lucifers de hooi schelf bij de woning van den heer W. Stuijt bij de Berkmeer in brand. De ontboden nieuwe mo- torspuit was echter zoo spoedig ter plaatse en gaf zulke massa's water, dat het vuur gauw be dwongen was. Een deel van het hooi bleef ge paard. OUDORP. Een reusachtige aardappel. De heer J. van der Ham te Oudorp heeft een aardappel geteeld, die een gewicht van niet minder dan een K.G. heeft. Het is een Schotse muis, maar helaas zijn niet al zijn aardappelen van dezelfde grootte. WINKEL. Actie in de bouwvakken. Vanwege de arbeidsbemiddeling is een poging aangewend om het bestaande conflict in de bouwbedrijven op te lossen en zijn de patroons tot een bespre king uitgenoodigd. Aan den wensch der stakers kon niet worden voldaan, doch wel verklaarden zij zich bereid een loonregeling te aanvaarden overeenkomstig de 4de klasse der loonschaal, n.1. 55 cent per uur, met speciale voorrechten. Deze beslissing is ter kennis van de werknemers gebracht. SCHAGEN. De vlekziekte onder de varkens j breidt zich onrustbarend uit. Op de markt Ie Schagen kwamen ook al toetjes met verdachte verschijnselen voor. De beesten werden afgezon derd. .V- SCHAGEN. In de vergadering van den vleesch keuringsdienst te Schagen, werd medegedeeld dat aan de gemeente O ter) eek, Schermerhom en Ursem gelegenheid is gegeven hun afgekeurd materiaal ook te Schagen te laten verwerken, terwijl aan de gemeente Helder, Anna Paulowna, Wieringen, Texel en Hecrhugowaard difinitieve voorstellen zijn gezonden, waaronder zij zich bij Schagen kunnen aansluiten. DE STREEK. Gelukkig is in de aardappelprijs eenige opleving te constateeren, vooral wat de soort Duc betreft, die hoofdzakelijk naar Argen tinië wordt geëxporteerd. Ook de meer latere soorten komen meer in trek. De zoogenaamde „blauwen" en „bonten" liepen tot 1.80 de Ei genheimers tot 1.30. HOOGKARSPEL. Met ingang van 1 Juli is het Gemeentelijk Electrisch Bedrijf alhier aan de provincie overgaan. BUITENLAND. EEN WANVERHOUDING. Nabij Brunn, in een dorpje in Moravië, is een vrouw door haar man dagenlang in een kelder opgesloten geweest. Een dochtertje vertelde dit aan haar vriendjes en vriendinnetjes. Bij het po litieonderzoek werd de vrouw in den kelder ge vonden en kort daarop bevrijd, doch ze is gestor ven voor ze goed en wel het daglicht weer aan schouwde. De man bleek haar vergiftigd te heb ben. Als moordenaar is hij gearresteerd. KANARIES VOOR DE FILM. De Metro-Godwyn-Mayer studio's verfilmde onlangs het boek „Verlossing" van {Tolstoy. Een eigenaardigheid bij deze film is het optreden van een orkest van 50 kanaries. Daar zij waar schijnlijk ieder op eigen toonhoogte zouden flui ten, heeft men er iets op verzonnen. Een viool werd gebruikt om een bepaalden hoogtetoon aan te geven en de kanaries vallen instuitief op don- zelfden hoogen toon in, precies zoo als zij de to nen van andere vogels oppakken en imiteeren. WARE EENVOUD. De hoofdprijs uit een Luxemburgsche loterij viel op het lot van een arm boerenvrouwtje, dat louter bij toeval aan een nummertje was geko men. Het eenvoudige vrouwtje, dat jaar in jaar uit haar brood verdiend had met varkenshoeden, glimlachte blij, toon men haar de goede bood schap bracht. En wat gaat ge nu met al dat geld doen, in formeerde de verslaggever van een groot dagblad die dadelijk de gelukkige winnares kwam inter viewen. Het besje bedacht zich niet lang cn antwoord de vol trots geen twijfel liet omtrent de schuld zijner moeder, was Raymond de Noirville weder op de hoeve Meridon. In het eerst had hij zichzelf gezegd dat hij haar, zijn moeder, nooit wilde terugzien, want welke houding zou hij tegenover haar hebben aan te nemen Maar hij kwam toch. Hij wilde haar zien, haar ondervragen, zich verzekeren van haar misdaad, hetgeen bewezen was, nog duidelijker bewezen hebben. En Susanne Haar had hij in geen maand ge zien. Of hij aan haar dacht Dag aan dag, nacht aan nacht Hij beefde bij het denkbeeld, dat het toeval hem in haar tegenwoordigheid mocht brengen, want hij herinnerde zich de haar gedane belofte „Ik zal uw vader redden. Ik wil de taak, die hij op zich had genomen, voltooien. Ik wil Roger Laroque zijn eerlijken naam teruggeven Wat moest hij nu antwoorden, als zij hem on dervroeg Gesteld zelfs, dat zij hem niet aan zijn belofte herinnerde, zou dat zwijgen dan niet een verwijt voor hem zijn Hij rekende er dus op, dat hij haar niet zou zien Hij ging te voet van het station naar Meridon, want hij had ook Pierre niet van zijn komst ver wittigd, die hem afgehaald of het wagentje ge zonden zou hebben. Hij was niet meer dan een kilometer van de hoeve verwijderd, toen hij door het eikenbosch gaande, waaraan voor hem zoovele teedere her inneringen verbonden waren want in dat bosch had hij Susanne meermalen ontmoet iets ontdekte, dat er uitzag als een witte wolk, aan het einde van een voetpad tusschen het don kere gebladerte. Een pijnlijk gevoel kwam in zijn hart, dat hem zei dat daar Susanne was, die ongetwijfeld ins gelijks hier de herinnering hunner liefde was komen zoeken. Hij verborg zich tusschen het kreupelhout. Hij wilde niet gezien worden, hij wilde niet met haar spreken, maar hij bleef niet ver van hel voetpad stilstaan, want hij wilde haar zoo gaar ne zien. Het was al zoo lang geleden een eeu wigheid scheen het hem toe sinds hij voor het laatst dat lief en edel gelaat bewonderd had. Zij liep vlug, met veerkrachtigen tred. Eens klaps was zij op de hoogte, waar hij verborgen stond. Hij dacht, dat zij zou doorloopen. Maai zij bleef staan. Zij zag er vroolijker, gelukkiger uit dan vroe ger. 't Was alsof een inwendig vuur die zachte oogen deed glinsteren. Haar gelaatskleur was niet meer bleek, maar had een roseachtige tint. Zij richtte haar blik naar de plek, waar hij zich verborgen had. Raymond beefde. Zij had hem opgemerkt. Verbergt ge u vroeg zij, half angstig. En plotseling verdween de glimlach van haai lippen en verdween haar kleur. Hij moest wel voor den dag komen. Hij beproef de te lachen, om het te laten voorkomen dat hij haar bij wijze van scherts ontvlucht was, maar zij bleef ernstig. Verbergt ge u herhaalde zij. Waarom doet gij dat Hij liet die kwestie in het midden. Wat ben ik gelukkig u te ontmoeten, zei hij, terwijl hij haar beide handen greep. Is 't werkelijk waar Twijfelt ge daaraan Ge zijt ook zoo lang weggebleven. Zij geloofde maar het liefst, wat hij zeide. Ze had ook geen reden, wantrouwend te zijn. Toch kon de bedremmelde houding van Raymond voor haar niet verborgen blijven. Raymond, vroeg zij, is er iets Neen, er is niets, niets anders dan dat ik ge lukkig ben, u na zulk een lange afwezigheid weder te zien. Ge zijt zoo vreemd, Raymond, zoo koel, er moet iets zijn. Maar ik verzeker u, Susanne Zij bleef nadenkend. Daarop riep zij opeens, alsof al het zonderlinge in zijn gedrag weder vergeten was Raymond, ik heb u ernstige dingen te ver tellen. Neen neen, stel u gerust, wat er gebeurd is, kan alleen ons geluk bespoedigen. Hun geluk Raymond had de kracht, een zucht te onderdrukken. Zij hernam Maar begin eerst met mij te zeggen, vriend lief, of gij niets nieuws voor mij hebt medege bracht. Een maand geleden waart gij overtuigd van mijn vaders onschuld. Hebt gij nog naar het bewijs voor die onschuld gezocht Hebt gij iets ontdekt Niets, antwoordde hij onvast Vroolijk klapte zij in de handen. En daarom is het zeker, dat ge nu zoo droe vig zijt Ja, ja, gij hebt het geraden. Welnu, laat mij u dan mogen troosten. Al les gaat uitmuntend. Hij ontstelde. Wat wist Susanne Wat kon zij i weten Ja, zonder mij er iets van te zeggen, zocht mijn vader met grootcn ijver. Na een afwezigheid van verscheidene dagen kwam hij gisteren thuis en vertelde mij alles. De schuldige, de moorde naar van Larouette.. is ontdekt. Ontdekt, zegt ge Ja, en hij liceft bekend. Zijn bekentenis zou natuurlijk weinig waarde hebben gehad, als mijn vader ze alleen had aangehoord, maar er waren getuigen bij en onder hen twee lieeren van de rechterlijke macht. En daar Raymond nog altijd zweeg, vertelde zij hem, wat zij wist aangaande den dood van Luversan. Het werd hem bang te moede, toen Susanne hem mededeeling deed van de laatste woorden, die de booswicht gesproken had „Ik ben schuldig., maar niet alleen.. Er is een me deplichtige En hij was gestorven, zonder den naam te hebben genoemd. Gij ziet het mijn vriend, alles is zoo goed afgeloopen als het maar kon, besloot Susanne. Nu kan mijn vader fier het hoofd weder ophef fen en mag ik trotsch op hem zijn, want de her ziening van zijn vonnis zal nu spoedig plaats hebben. Raymond stond daar met terneder geslagen oogen. Hij wist niet wat hij zeggen moest. Thans zijn alle hinderpalen voor ons geluk opgeheven, Raymond. We kunnen elkander zon der eenig voorbehoud onze liefde belijden. We mogen elkander van ganscher harte beminnen. En ik heb u zoo lief, Raymond, als gij 't eens wist, veel meer dan ik ooit heb laten bemerken. En terwijl zij het voetpad volgden, steunde zij op zijn arm en drong zich dichter tegeri hem aan en zocht zijn hand die zij in de hare drukte. Maar hij durfde van zijn kant haar toenadering niet beantwoorden. Hij had zoo gaarne alleen willen zijn om het overvolle gemoed door tranen lucht te kunnen geven. Hij was wanhopig cn bitter bedroefd. Zij, in de volheid harer liefde, bemerkte zijn somberheid ternauwernood. O, mijn arme Raymond, zei ze, gij dacht, dat ,ik u niet liefhad. En heel lang hebt ge dat ge loofd. O, ik leed er zoo onder, dat ik, tegen wil en dank, koel tegen u moest zijn. Hoevele tranen heb ik niet in stilte gestort bij het denkbeeld, dat ik u moest doen lijden Maar weet ge wat mijn vader gisteren tegen mij zei Nu kunt ge Raymond liefhebben, zei hij, om dat hij uwer waardig is en omdat hij u bemint. Beschouw u als een paar verloofden. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1929 | | pagina 1