Be Straf der Zonde
21e Jaargang
Vrijdag 14 Maart 1930
No. 21
HBS NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR fclflp
WIERINGEN EN OMSTREKEN
HEEREN-BAAI)
J.GPUNO'J
BAAI-TABAK
■WIERINGER COURANTS
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
uitgever i
corn. j. boseer, wieringen
iuieaci
Hippolytusfaoef Wierineen.
Telefoon Intercomm. No. IS.
ADVERTENTISN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
ECHTE FRIESCHE
20- 50 cl. per ons
Vraagt Uw Winkelier 'rt pakje D'E
BUITENLAND.
RUSLAND
DE VLUCHTELINGEN UIT DE SOVJET-UNIE.
Het Poolsche blad „Ekspres Poranny" zond
een redacteur naar het kamp, waar de Russischt
▼luehtelingen, vooral boeren, die den laatsten
tijd in grooten getale naar Polen vluchten, onder
gebracht worden. Wij ontlcenen aan het Pool
sche blad de volgende bijzonderheden.
De boeren zien er vrecsclijk afgemat uit. Er
zijn onder hen velen, die ziek zijn of door de
tsjekisten gewond. In het kamp spelen zich hart
verscheurende tafereelen af. De een beweent zijn
vrouw, de andere haar man. de derde de kinde
ren. Er is geen enkel gezin, waarvan bij de vlucht
over de grens niet een of meer familieleden dooi
de tsjekisten zijn doodgeschoten. Een groot ge
deelte van de vluchtelingen leed honger. Velen
hadden een week lang letterlijk niets gegeten.
Over de wijze, waarop zij over de grens wisten
te sluipen, vertellen de vluchtelingen het vol
gende. Eenige dagen voor hun vlucht brachten
zij in de bosschen aan de grens door, wachtend
op een gunstige gelegenheid om bij de geringste
kans over de grens te gaan. Het laatste gedeelte
legden zij kruipend af. Zij deden dat bijna uit
sluitend 's nachts, gebruik makend van de duis
ternis. Uit angst door het minste geluid de aan
dacht te trekken van de grensbewakers, bonden
zij hun kinderen den mond met een doek toe.
Toen Öe vluchtelingen wat gegeten hadden,
verzochten zij om toestemming naar de plaatse
lijke kerk te gaan (hoewel de kerk Roomsch is
en zij allen natuurlijk orthodox zijn.) De kerk
dienst maakte op hen een overweldigenden in
druk. Eenige vrouwen zijn daarbij in zwijm ge
vallen. De vluchtelingen verklaarden, dat zij in
geen maanden een godsdienstoefening hadden
bijgewoond, omdat de sovjet-overhckl in hun
dorpen celebreeren van missen ten strengste had
verboden.
Daarna maakte de redacteur een reis langs de
Russisch-Poolsche grens. In het district Braclaw
was hij getuige van de wijze, waarop de sovjet-
grensbewakers de boeren, die over de grens wil
len sluipen, behandelen. Hij zag, hoe de tsjekis
ten vlak aan de grens een troep boeren hadden
aangehouden. De tsjekisten begonnen te schieten
en legden eenige boeren neer. De overigen wer
den naar het binnenland meegesleurd.
De sovjet-regeering heeft een streng bevel uit
gevaardigd, dat er een einde moet gemaakt wor-
WIJ BREIEN en repareeren alle soorten Wollen
Kleeding, Kousen on Sokken, ook de aller fijnste.
JAAP SNOR, ZUIDSTRAAT 15, DEN HELDER.
Let op den Gelen Winkel.
Depots voor Wieringen Hippolytushoef Wed.
J. de Beurs Den Oever Jb. Kaleveld.
den aan de vlucht van boeren naar Polen. Er
worden draconische maatregelen getroffen. Dt
grenstroepen zijn verdrievoudigd. Zij hebben het
consigne gekregen in geen geval en onder geen
enkele voorwaarde iemand te laten passeeren.
Iedereen, die aangehouden wordt bij een poging
over de grens te sluipen, moet onmiddellijk en
zonder eenige vorm van proces neergeschoten
v.orden. Dit bevel wordt reeds ten uitvoer ge
bracht. Van verschillende plaatsen aan de Rus
sisch-Poolsche grens wordt bericht ontvangen,
dat de sovjet-grensbewakers vlak aan de grens
boeren neerschieten.
LOCOMOTIEF IN BESLAG GENOMEN.
<Tolbeambten hebben te Rijssel op de locomo
tief van een Belgischen trein, die van Antwerpen
kwam, een pak gevonden, 30 kilogram tabak in
houdende. De tabak en ook de locomotief v erd
in beslag genomen. Machinist en stoker werden
aangehouden.
DE TOESTAND AAN DE STATIONS.
De transport-sectie van den Moskousclien sov-
et heeft een onderzoek ingesteld naar de toe
standen aan de belangrijkste stations van de
hoofdstad. De resultaten waren zeer dc-
droevend. De „Izwestia" geeft de volgende be-
chrijving van de bevindingen der sectie.
In de stationsgebouwen heerschten toestan
den, die in sanitair onthoudbaar zijn. In de
wachtkamers van het Wit-Russische station zijn
er te weinig banken en de wachtenden moeten
eenvoudig op den vloer zitten. Op het station van
den October-Spoorweg wordt de wachtzaal van
de derde klasse (nu de wachtkamer voor de
harde wagons genoemd) in het geheel niet ver
warmd. Deventilatie is er zeer slecht en er hangt
een onbeschrijfelijke stank, die het verblijf er
in tot een marteling maakt.
Op alle stations maken de kruiers misbruik
van hun recht biljetten te koopen. Zij hoeven
niet in de rij voor de kassa te staan en nemer
daarom voor de kaartjes veel meer dan de offi-
cieele prijs bedraagt. Het publiek betaalt den
gevraagden prijs om maar een biljet te krijgen
De kassa's worden te laat geopend, waardoor
het publiek,' dat in lange rijen staat te wachten,
uiterst zenuwachtig wordt.
Ofschoon de trein vaak een uur voor het ver
trek al aan het perron staat, wordt het publiek
naar dat perron eerst 15 minuten voor het ver
trek van den trein toegelaten. Allen moeten een
controle-post passeeren, waardoor een vreeselijk
gedrang ontstaat. De zakkenrollers maken er
een dankbaar gebruik van.
Daar het aantal treinen aan den October-Spoor
weg (naar Petersburg) te gering is, blijven eiken
dag veel passagiers achter, die geen plaatsje
konden vinden.
Aan elk station zijn de bussen voor klachten
propvol met klachten yan het publiek, maar nie
mand trekt er zich iets van aan. Zoo schrijft de
„Izwestia" op gezag van den Moskouschen Sov
jet. De buitenlanders, die naar Rusland gaan,
merken natuurlijk van deze wantoestanden
niets voor hen worden biljetten vooruit gehaald
of klaar gelegd.
OVERVLOEDIGE WALVISCHVANGST.
Uit Wellington wordt gemeld, dat de walvisch
vangst dit seizoen buitengewoon overvloedig is
geweest. Alle walvischvaarders hebben geweldi
FEUILLETON.
3 83
(41.
Wij hebben elkander lief. En gij zoudt de wreed
beid hebben ons te scheiden Zijt gij er wel zoo
zeker van, dat zij mij niet meer noodig heeft
Gelooft gij dat de moeder niets meer voor haar
kind te doen heeft Daarom zeidc ik u zooeven:
Wees op uw hoede. O ja, wees op uw hoede, dat
gij niet vernietigt wat mijn teederheid tot 'stand
bracht. O, gij weet het niet, neen, gij weet het
niet. Als ik dit huis verlaat, zal zij niet meer den
gloed mijner kussen hebben om haar te bezielen.
Zij kan instorten. Zie, ik zal u nog dit zeggen en
dan heb ik alles gezegd Wanneer ik haar op
mijn schoot heb, in mijn armen, tegen mijn borst
haar hoofd leunende cp mijn sclio\ider. verrukt,
gelukkig dat zij zich bemind voelt, hoewel ik
slechts mevrouw Durand, een onderwijzeres ben,
noemt zij mij met haar engelachtige stem ma
maatje. vL.
En nu, graaf, nu zwijgt de moeder en de schul
dige echtgenoote liceft niets te zeggen. Doe uit
spraak. Ik wacht op uw vonnis.
Gij zult bij uw dochter blijven, sprak De
Lasserre.
De gravin kon een kreet van vreugde niet be
dwingen en maakte een beweging alsof zij in de
armen van haar echtgenoot wilde vliegen.
Met een wenk hield de graaf haar tegen.
Ik dank u, mijnheer, sprak zij, het hoofd
buigend.
Na een oogenblik stilte, streek De Lasserre
snel met zijn hand over het voorhoofd, waarop
de zwcetdroppelen parelden en hernam
Gij zult bij mijn dochter blijven, maar op
één voorwaarde.
Ik neem die aan.
Gij zult niet aan Aurora vertellen dat gij
haar moeder zijt. Gij zult niets doen waardoor
zij het zou kunnen vermoeden.
Een diepe zucht was het eenige antwoord der
gravin.
Belooft gij het vroeg de graaf.
Ja.
ge vangsten gedaan. De „Kosmos" ia te Welling
ton binnengeloopen met een lading walvischpro
ducten ter waarde van 50.000 pond sterling.
ECHTSCHEIDING EN DE KINDEREN.
Bedenk, wat ge doet I
In „De Ind. Post" van 25 Januari schrijft mr.
M. over „De Kinderen-kwestie" nl. bij echtschei
ding en bespreekt de moeilijkheden, die zich hier
bij kunnen voordoen en jurusprudentie van ee
nige gevallen en eindigt zijn beschouwingen al
dus
„Iemand, die wil scheiden, overdenke dus voor
uit goed, wat hij precies wil. Velen zijn in een
dergelijken toestand al te haastig gebakerd en
nemen dan beslissingen, waarover ze latei spijt
hebben. Men late zich vooral nimmer paaien
met fraaie volzinnen, als daar zijn „je mag het
kind natuurlijk geregeld zien," en „je weet (och
wel, dat ik altijd mijn woord houdt" of „zou je
dan denken, dat ik den kleinen Jan van zijn pap
pie zou willen vervreemden Reeds na korten
tijd zijn al die schoone beloften gemeenlijk vol
komen vergeten, zeer ten nadeele van dengeno.
die in de praktijk des levens verzuimd heeft om
op te merken, dat de meeste menschen snel zijn,
met beloven, maar traag in het nakomen. Het is,
mij tenminste in mijn praktijk gebleken, dat er
meer kleine Jannen van hun pappies en mam
mies vervreemd worden, dan wellicht denkt.
BINNENL. NIEUWS.
Zult gij de kracht daartoe bezitten
Ja.
Ik heb u niet over mijn plannen te spreken.
Misschien komt eens de dag, dat ik het zal doen.
Maar gij zult begrijpen dat ik voor het oogenblik
geen verandering kan brengen in het leven van
Aurora. Ik heb ongelijk gehad, dat erken ik
thans, met haar te zeggen, dat mevrouw Delor-
me haar moeder is. Maar ik kon onmogelijk voor
zien wat gebeurd is.
Wat gij, zonder haar te kennen, voor uw doch
ter hebt gedaan, doet mij heel wat vergeten. Verg
nooit meer van mij. Gij begrijpt mij, nietwaar
De gravin liet het hoofd op de borst zinken.
Slechts voor Aurora heb ik geleefd en leef
ik, ging de graaf voort. Mijn leven is evenals het
uwe, met het hare samengeweven. Voor mij be
staat buiten haar niets. Alles voor haar, voor
haar toekomst, voor haar geluk
Ja, alles voor haar, voor haar toekomst,
voor haar geluk, herhaalde de gravin.
't Is lieel goed. Wij zijn het dus eens. "t
Blijft afgesproken. Voor Aurora, voor mevrouw
Deiorme, voor de dienstboden, voor mijzelven,
voor de heele wereld in één woord, blijft gij me
vrouw Durand, de onderwijzeres van juffrouw
Aurora Deiorme.
Goed.
Ik wil uw gevoelen eerbiedigen, mijnheer,
en aannemen dat in het belang van Aurora al
uw bedoelingen goed zijn. Toch, als het mij ver
gund is een vraag te doen
Ga uw gang.
Welnu, dan zou ik u willen vragen of gij
reeds hebt gedacht aan het middel om uit dien
toestand te gereken, als gij daar toe door de
omstandigheden gedwongen zult worden.
Spreek duidelijker, als ik u verzoeken mag.
Weldra zult gij er aan moeten denken om
,\urora uit te huwelijken.
Zoover zijn we nog niet.
Maar zoover zal het toch komen, mijnheer.
Misschien spoediger dan gij wel denkt. Dan moet
juffrouw Deiorme haar naam van Lucie De Las
serre weder aannemen.
Is het slechts een veronderstelling, die gij
maakt
't Is een overtuiging, mijnheer
Heeft Aurora u iets in vertrouwen meege
deeld
DE EXPORT VAN AARDAPPELEN NAAR
DUITSCHLAND.
Volgens mededeeling van den Rijkslandbouw-
consulent, ir. A. H. Joustra te Berlijn, treden met
ingang van 15 Maart a.s. nieuwe bepalingen in
zake den invoer van aardappelen in Duitschland
in werking.
Deze zullen voortaan alleen mogen worden in
gevoerd in ongebruikte verpakking of los in ge
sloten wagons, terwijl elk collo of bij losse ver
lading, elke wagon voorzien moet zijn van een
plombe van den Plantenziektenkundige Dienst
van het land van herkomst.
Losse scheepsladingen zijn dus niet meer mo
gelijk.
Verder moet elke zending uit Nederland bege
leid zijn van een in de Duitsche en Nederland-
sche taal gestelde verklaring van een ambtenaar
van den Plantenziektenkundigen Dienst te Wa
geningen (volgens een bepaald model), welke
niet langer dan 20 dagen vanaf den dag van af
gifte geldig is en waarin wordt verklaard
1. dat de zending door een ambtenaar van
den Plantenziektenkundige Dienst onderzocht is
en vrij bevonden van aardappelwratziekte
(2. dat de zending afkomstig is van een niet
met wratziekte besmet landbouwbedrijf en dat
binnen een kring van 2 K.M. om het veld, waarop
1e aardappels gegroeid zijn, geen wratziekte is
geconstateerd
3. dat de verpakking ongebruikt is
4. dat elk collo of elke wagon door een amb
tenaar van den Plantenziektenkundige Dienst
van een plombe is voorzien (hierbij dient het op
schrift der plombe te worden vermeld.)
Niettegenstaande bovenbedoeld certificaat,
zal elke zending bovendien aan het Duitsche
station van invoer op kosten van belanghebben
Wat zij mevrouw Deiorme niet heeft ver
teld, heeft zij mij beleden. Ja, mijnheer, Aurora
heeft mij over een jonge man gesproken.
Dus zij heeft hem niet vergeten sprak bin
nenmonds de grijsaard, wiens wenkbrauwen
zich fronsten.
Integendeel, haar gedachten zijn altijd be
zig met dien jongeman, dien zij Adrien noemt.
De graaf schudde het hoofd en bewaarde het
stilzwijgen terwijl hij in gepeins scheen verzon
ken.
Eindelijk 't hoofd opheffend riep hij
Nu gij kunt naar uw kamer gaan. Maar ver
geet de voorwaarden niet, waarop gij bij uw
dochter blijft, denk aan de belofte, welke gij ge
daan hebt
Ik zal sterk zijn, antwoordde de gravin.
Zij nam den kandelaar, stak de kaars weder
aan, groette den graaf en verdween.
XIII.
Anrora's slaap.
Na het vertrek der gravin, die wij verder me
vrouw Durand zullen blijven noemen, ging de
graaf in een leunstoel zitten met het hoofd in
de handen, en bleef een groot kwartier in gedacn
ten verzonken.
Hij sprak tot zichzelf
Ziedaar dan, hoe alle menschelijke bereke
ningen falen, en hoe, wat de wil der menschen
poogt, te bewerken, verijdeld wordt. Ik had tol
haar gezegd Gij zult uw dochter nooit weder
zien, en ik moet mij buigen voor den wil van den
Almachtigen God, Wiens bedoelingen ondoor
grondelijk zijn.
Gravin De Lasserre onderwijzeres 't Is goed.
Na haar schandelijke daad had zij al dieper en
dieper kunnen zinken. De gedachten aan haar
kind heeft haar heur fierheid teruggegeven. Zij
heeft zich opgericht en is ondanks haar ramp
spoed waardig gebleven.
Ik zou haar van haar kind kunnen scheiden,
ja, ik zou het kunnen. Ik had het slechts te be
velen, zij zou gehoorzaamd hebben. Waarom heb
ik dat niet gedaan Heeft de vrees mij weerhou
den Neen. Ik heb mij laten vermurwen. Er is
in mij nog een gevoel van mededoogen overge
bleven. Mijn gewond hart is niet het hart van
een monster. Sinds een jaar leven zij tezamen.
Hü bfütt wan ueal genot verstoken.
Maar die zich houatby OQUNOyBAAI.
Zal heet zyn leven heerlyk smoken!
ECHTE FRIESCHE
10 '12 15 '/8 cenf} pertion-
den op wratziekte worden onderzocht.
(Mededeeling van de directie van den Land
bouw.)
LOIPEN QM EEN SCHOOLHOOFD.
Dan maar weer schoolsplitsing
Men schrijft uit Gaasterland
Pas is de ongeveer tweejarige schoolstrijd,
door het vertrek van het hoofd der openbare
school te Wijckel in dat dorpje geluwd of er is
nu een quaestie ontstaan in het naburige Sondel
Daar is een bijz. school op Chr. Nationalen
grondslag, waarvan het hoofd thans is vertrok
ken, zoodat in deze vacature moet worden voor
zien.
Op die school gaan ook kinderen van ouders,
die tot de Gereformeerde gemeente behooren, ter
wijl het schoolbestuur bestaat uit een gelijk
aantal personen van beide partijen.
Tlhans is er voor de benoeming van een nieuw
schoolhoofd een verschil tusschen de ouders ge
komen.
In de statuten vindt men een artikel, waarin
wordt gezegd dat het lot zal beslissen tot welke
partij het hoofd zal behooren.
Bij de oprichting was het lot den gereformeer
den gunstig en een gedeelte der leden, n.1. de
gereformeerden oordeelden, dat voortaan altijd
een geestverwant met de leiding der school zou
worden belast.
Het andere deel uit de Ned. Hervormde gemeen
te meent dat voor elke vacature opnieuw geloot
moet worden en wijst er op, dat in de bepaling
in de statuten ook deze wijze van handelen toe
laatbaar is.
Van deze zijde werd dan ook met klem op le
ting voor de nu bestaande vacature aangedron
gen.
In een algemeene ledenvergadering werd deze
zaak besproken, doch tot een resultaat kwam
men niet.
Beide partijen voorzagen zich daarna van een
rechtskundig raadsman. Men kwam later bij
meerderheid van stemmen tot een regeling, waar
bij het hoofd zal behooren tot de gereformeerde
en de beide onderwijzers tot de Ned. Hervormde
Kerk.
De minderheid legt zich echter niet bij deze
Zij hebben elkander lief. Haar scheiden zou
slecht, zou afschuwelijk geweest zijn. Wat de
moeder gedaan heeft, geeft haar een recht, dat
ik haar niet moet betwisten, het recht om bij
haar dochter te blijven.
Maar laat zij niet rekenen op de vergiffenis,
die zij mij daar op de knieën, met het hoofd ter
aarde gebogen, afsmeekte. Ik kan haar niet ver
geven. Ik zal haar geen vergiffenis schenken.
Gravin De Lasserre was naar haar kamer ge
gaan. Doch hoewel zij vermoeid en verpletterd
was door de snelle opeenvolging van hevige aan
doeningen, dacht zij er niet meer aan naar bed
te gaan. Recht overeind, het hoofd eenigszins
naar voren gebogen en nog over haar gansche
lichaam bevend, scheen zij te luisteren te mid
den der diepe stilte, die in het huis heerschte.
Haar man was niet onverbiddellijk geweest.
Hij had zich door haar tranen laten roeren. Ze
ker, hij had niet alles toegestaan wat zij verlang
de. Toch was zij tevreden. Want had zij eigenlijk
wel recht meer te vorderen Zij zou niet van
haar dochter gescheiden worden Zij kon bij
haar leven, zij kon haar zien, haar spreken, haar
kussen, elk oogenblik, zooveel zij wilde. Na zoo
veel smarten, gesmoorde verzuchtingen wanho
pige oogenblikken, welk een onmetelijk geluk
Zij mocht haar rol van onderwijzeres niet afleg
gen Maar wat deed dat er toe Zonder twijfel
zou zij zich van tijd tot tijd geweld moeten aan
doen, zich streng in acht te nemen, zich moeten
bedwingen om zich niet te verraden. Maar zij
gevoelde, dat zij in de liefde tot haar kind al de
kracht zou putten, waaraan zij behoeft; had en
dat zij die wreede beproeving, zonder eenige
zwakheid te verraden, zou doorstaan.
Nadat zij geruimen tijd onbewegenlijk nog
steeds scherp toeluisterend, was blijven staan,
meende zij, toen zij geen gerucht meer hoorde,
dat de graaf den salon onmiddellijk na haar ver
laten en zich naar zijn kamer begeven had.
Toen was er als een flonkering in haar blik en
haar gelaat nam een uitdrukking van onbeschrij
felijke teederheid aan.
Mijn dochter, mijn dochter, stamelde zij,
maar zoo zacht, dat men het bijna niet kon ver
staan, neen, ik wil niet meer naar bed gaan, voor
dat ik een kus op je engelenkopje heb gedrukt.
Wordt vervolgd.
