Om bet Oude Beloof 21e Jaargang Dinsdag 30 September 1930. No. 75 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ||||ip WIERINGEN EN OMSTREKEN WIERINGER COURANT» VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. UITGEVER I CORN. J. BOKKEK, W I E RI N O E N RUREAU: Hippolytushoef Wielingen. Telefoon Intercomm. No. 19. ADVERTENTI6N: Van 1—5 regels 0.50. Iedere regel meer 0.10. Enkele beschouwingen over gemeente-financiën. de In het September-nummer 1930 van „Maat schappij - Belangen" tijdschrift der Neder- landsche Maatschappij voor Nijverheid en Handel, geeft de heer mr. dr. A. v. Doorninck enkele beschouwingen over de gemeente-fi nancien. De schrijver acht een actie om tot zuiniger beheer van de overheid te komen, zooals die door de Centrale Commissie voor Bezuiniging der Maatschappij gevoerd wordt, te belangrijker nu de laatste voorspoedige jaren, waarin de belasting-opbrengsten een accres vertoonden, dat in den regel boven de raming uitging, in de Rijks- en gemeentelij ke wetgevende organen een sfeer van zorge loos optimisme hebben doen ontstaan en het overheidsbeleid hebben ingesteld op een toe komstig uitgaven-accres, dat bij den min sten tegenslag opnieuw tot tekorten moet leiden. Voor de gemeente-financiën zullen die moeilijkheden nog minder gemakkelijk te overwinnen zijn, nu het tijdstip der depressie samenvalt met de in-werking-treding van de nieuwe financieele verhouding tusschen Rijk en gemeenten, en de gemeenten dus ruimer in haar middelen zullen komen, juist op het moment, dat versobering van het budget door den economischen toestand des lands dringend wordt geboden. Nog veel ernstiger wordt de zaak, doordat de nieuwe wet de op brengst der gemeentefondsbelasting over 1931—1932 als grondslag voor de berekening der uitkeering per inwoner ook voor volgen de jaren heeft vastgelegd, zoodat de gemeen ten voorloopig zijn veilig gesteld voor een verderen teruggang van die belasting. Het thans reeds bestaande tekort aan inzicht bij den gemeentelijken wetgever omtrent het geen de algemeene economische belangen des lands vorderen, zal hierdoor in de toe komst nog worden vergroot. Vervolgens bespreekt schrijver de reeds meer geuite bewering, dat de gemeenten niet verantwoordelijk zouden zijn voor de stijging harer schulden, omdat het Rijk haar de mid delen onthoudt om die stijging te voorko men. Zoo b.v. bij den aanleg van wegen. Doch waar nu eenmaal niet alles tegelijk in orde gemaakt kan worden, spreekt het vanzelf, dat de primaire wegen voorgaan boven de locale wegen. De gemeenten echter willen met dezelfde voortvarendheid in hun locale en interlocale verkeersbehoeften voorzien als het Rijk en daar ze de noodige middelen mis sen, schuiven ze de lasten zooveel mogelijk op de toekomst en achten zich voor de finan cieele gevolgen van dat beleid niet meer ver antwoordelijk. En dit geval staat niet op zichzelf. Als het Rijksgezag normen vaststelt voor woning bouw voorschotten uit 's Rijks kas en zich daarin beperkt, mede om toch vooral in het belang eener voldoende woningproductie de particuliere bouwnijverheid niet uit te scha kelen, geven de gemeenten, die het met dat beleid niet eens zijn, de voorschotten, die het rijk met opzet niet verleent, uit de gemeen tekas. Als het Rijk om besparing op de on derwijslasten te verkrijgen het maximum aantal kinderen per onderwijzer verhoogt stellen de gemeenten, die het met dat beleid niet eens zijn, de noodige boventallige onder wijzers aan, om dien maatregel ongedaan te maken. Als het Rijk voor zijn ambtenaren, na langen strijd een bezoldigingsbesluit vast stelt en de pensioenkortingen regelt, zien de gemeenten er volstrekt geen bezwaar in voor haar ambtenaren veel gunstiger regelingen te maken. Dit zijn slechts voorbeelden, wel ke met vele kunnen worden aangevuld. Wat zal het einde van deze geschiedenis zijn, als de gemeente haar uitgaven aan de verhoogde' Rijksuitkeering hebben aange past, nieuwe voorstellen komen om die uit keering te verhoogen Of zal men tijdig gaan inzien, dat er eenheid van beleid moet komen, dat de gemeenten niet worden staten in den Staat en dat het Staatsgezag de lij nen aangeeft waaraan de plaatselijke bestu ren zich moeten houden, in elk geval, indien een niet onbelangrijk gedeelte van het plaat selijk beleid uit algemeene middelen wordt bekostigd Nu er een economische depressie voor de deur staat, die het Nederlandsche volk vroeg of laat zal dwingen zich ernstiger van de efficiency injgijn openbare huishoudingen rekenschap te geven, mag men de ontwikke ling van dit proces met groote belangstelling gadeslaan. BINNENLANDSCH NIEUWS. FEUILLETON. OORSPRONKELIJKE ROMAN door LEVY GRUNWALD. (Nadruk verboden.) (50. Mirjam is nu alleen achtergebleven de brief ongeopend in de hand. De postbode had wel gelijkdaar in Duinhuizen, ver in 't Noorden, was iemand, die haar liefhad, voor wie zij alles was, en tochStil staart Mirjam voor zich heen. Tranen wellen op in haar schoone, donkere oogen. „Lieve, lieve jongen" nokt zij, ,,'t kan niet, t mag niet En weer komt de herinnering aan 't vreese- lijk verleden fel in haar denken op. „Het kan niet, nooit Haar oogen omfloerst door tranen tranen, scheurt zij het couvert open DUINHUIZEN, 16 Adar. Mijn innig geliefd vrouwtje. Eigenlijk moet ik boos, heel boos op je zijn, dat je den laatsten tijd zoo weinig schrijft. Foei, de directeur van het sanatorium schrijft mij steeds, dat je er als een dikke, welgedane, Zwitsersche boerin uitzietzoo gauw als ik bij hem kom, zal ik dien ouden brommerigen vrijgezel eens duchtig over die uitdrukking onderhouden. Jij een dikke, vetgemeste boerin. Jij, 't mooiste meisje, slankste meisje, dat er op de geheele wereld is Hoe ik dat weet, kleine deugniet, omdat ik gisteren bij de oude roddelaarster, Meile en Keile was. Die twee oude tooverkollen hadden zoowaar een portret van je gekre gen.... Maar ikdie daar het eerste recht op heb, ik krijg niets. Waarom niet Mirjam Waarom schrijf je aan Keile, tjat ze dit portret niet aan mij mag laten zien BIJ ZIJN MOEDER INGEBROKEN. De politie heeft aangehouden en aanvan kelijk naar Arnhehi overgebracht H. van Mourik, uit Gaanderen, die bij zijn moeder heeft ingebroken. BRUTALE INBRAAK TE BARENDRECHT. Een der daders gepakt. In den nacht van Zaterdag op Zondag om streeks twaalf uur is in een huis te Puin- weg te Barendrecht inbraak gepleegd. Te omstreeks middernacht hoorde de bewoner onraad in zijn huis. Met een revolver gewa pend begaf hij zich naar beneden en ontdek te in de woonkamer twee inbrekers, die door het geforceerde rolluik waren binnengedron gen. Toen de inbrekers de bewoner gewaar werden, sloegen zü op de vlucht. Een hunner verdween door het opgetrokken rolluik, doch sloeg waarschijnlijk in zijn overhaaste vlucht daartegen aan met het gevolg dat het rolluik naar beneden viel en de tweede inbreker als in een val gevangen zat. Op Amerikaansche wijze beval de bewoner onder pressie van de dreigende revolver „Hands up en op deze wijze hield hij den met opgeheven armen hulpeloos in het vertrek staanden inbreker in bedwang, terwijl hij telefonisch de politie van Rotterdam en Barendrecht en den Bur gemeester van laatstgenoemde gemeente waarschuwde. Bij zijn verhoor door den bur gemeester van Barendrecht legde de inbreker belangrijke verklaringen af, die waarschijn lijk opheldering zullen verschaffen inzake de talrijke inbraken, die den laatsten tijd in dc omgeving doch voornamelijk in de gemeen te Barendrecht hebben plaats gevonden. KOEIENDIEFSTAL. Ten nadeele van een bewoner, wonende aan de Lindelaan te Hilversum, zijn gepas- seerden nacht twee koeien ter waarde van ongeveer 700 uit een weiland aan de Cor- verslaan ontvreemd. De koeien en de dader zijn te Utrecht op de veemarkt opgespoord. VAN DE TRAP GEVALLEN. Te Heemskerk is Zaterdag het oud-school hoofd de heer M. Bak van de trap zijner wo ning gevallen. Daar zijn echtgenoote zeer doof is, heeft zij van den val niets bemerkt. De heer Bak heeft ruim anderhalf uur in be- wusteloozen toestand gelegen, en werd eerst opgemerkt, toen zijn vrouw beneden kwam. Hij is later tengevolge van dezen val overle den. EEN KIND VOOR DE VARKENS GEGOOID Vreeselijke bekentenis van een vrouw. Naar de Telegraaf heeft vernomen, heeft zich aan het bureau Warmoesstraat te Am sterdam een vrouw gemeld, die een afschu welijk geheim aan de politie openbaarde. De persoon in kwestie, die ongeveer 35 jaren oud is, woonde in 1921 in Duitschland, namelijk in een klein boerendorp je nabij Oldenburg. Zij deelde mede voortdurend normaal geweest te zijn, doch toen een kind geboren werd, greep de drang naar misdadigheid haar aan. De gedachte dit kind te dooden of te doen dooden, werd tenslotte een obsessie en op ze keren dag nam zij het wicht op en wierp dit in het varkenshok. Zij zag, in hevige ge moedsbezwaren toe, hoe de varkens het kind verslonden. Na dien, in 1922 kwam zij naar Holland en huwde hier met een havenarbeider. Door dit huwelijk werd zij Hollandsche. Alles ging goed tot ongeveer drie weken geleden een kind werd geboren. En opnieuw kwamen mis dadige plannen bij haar op. Tenslotte werd zij zoo bang voor zichzelf, dat zij, toen haar man uit was, door een groote emotie aange grepen, naar de politie van het bureau War moesstraat liep en daar het geheim open baarde. Op last van den commissaris bege leidde men deze ongelukkige vrouw naar het hoofdbureau waar men voorloopig op haar zal letten. Of de beweringen van deze vrouw waarde moet worden gehecht, staat nog niet vast. De Centrale Recherche zal zich eerst in ver binding stellen met de Duitsche politie van het bewuste dorpje, teneinde nadere inlich tingen in te winnen. Volgens haar mededee- lingen zijn er geen getuigen bij het misdrijf geweest. Indien echter komt vast te staan nasporingen zouden zulks mogelijk kunnen maken dat de vrouw wèl gehandeld heeft als zij verklaart, kan zij niet uitgeleverd wor den, daar zij Nederlandsche is geworden. Daarentegen zou het misdrijf wel door den Nederlandschen rechter berecht kunnen worden. EEN HEVIGE BOTSING. Donderdagavond ongeveer 8 uur reed op den Antwerpscheweg bij Bergen op Zoom, on geveer ter hoogte van de Kuypersche bos- schen, de heer J. Vermeeren, landbouwer te Ossendrecht, op zijn motor, op korten afstand achter den wagen van den bakker v. d. Heu vel, uit Hoogerheide. Op een gegeven oogen- blik reed de motor in volle vaart tegen den bestelwagen aan aan. De motorfiets werd geheel vernield. V., die uit verschillende won den aan het hoofd bloedde, bleef op den weg liggen. Met den wagen van den heer Van Dijk werd de zwaar gewonde naar het Algemeen Burgerlijk Gasthuis te Bergen op Zoom ge bracht. DRONKEN OP DE MOTORFIETS. Zekere K. en Sm., beiden afkomstig uit Roosteren (Limburg), die Woensdag den ge- heelen dag waren uitgeweest en verscheide ne café's hadden bezocht, veroorzaakten op den Bosscheweg onder Berkel-Enschot bij Tilburg 's avonds een ernstige botsing. De be stuurder K. was zoo dronken, dat hij den geheelen weg noodig bleek te hebben en met zijn motor in volle vaart tegen een stilstaan- den wagen opbotste. De motor reed zich klem tusschen 't linkervoorwiel van de kar en de karbak. Zoowel K. als de duo-rijder Sm. werden van het voertuig geslingerd. De eerste bekwam een hoofdwonde, een kapot been en een versplinterde knieschijf. De laat Ivioet je net Keile hebben 5 Non, &at denkt ze wel Wil ze mijn de wet stellen heb nog nooit iemand gedaan Noh, Keile laat zich bedillen Mag jij het portret niet zien van haar, zal je 't zien van mij. Zal jij zien, hoe jou kalle er uitziet. Je ziet het Mirjam.. Keile is nog altijd in de contramine. Lieveling, ik schrijf nu even schertsend, maar toch heb ik er veel, heel veel verdriet over, dat je zoo onverschillig tegenover mij blijft. Al honderd maal heb ik je gezegd, het Verleden is dood, dat werd begraven op dien wonderbaren avond avond van Kol Ni- dreiDe droeve jaren die achter ons lig gen, zijn slechts een akelige schaduw ge weestAlles is nu weer goed gekomen neen, lieveling, alles is zelfs veel beter ge worden dan vroeger. Vrouwtje, ik weet, dat ie onverschilligheid, je koelheid slechts gefingeerd is, ik, die in dien vreeselijken nacht, dat de doodsengel over je zweefde, je in je ijlkoortsen beluis terde, ik weet, dat jij je Arthur nooit verge ten hebt en ook nooit vergeten zultMijn lief, lief klein meisje, jij, die de jaren van mijn jeugd verhelderde. Ik hunker reeds naar den dag, dat mijn verlof zal ingaan en dit is gauw, heel gauw, vandaag over zeven da gen, dan neem ik, lieveling, den Pulmann- trein en stoom recht door naar den hoogen berg, waarop het huis staat, waarin het dier baarste wat ik bezit woonten dan kom ik je halen, om je mee te nemen naar je la ge landen aan de zee, waar wij in onze kin derjaren zoo gelukkig waren en dan zullen wij elkaar nooit, nooit meer verlaten Mir jam, lieveling, laat het verleden dood zijn. Schrijf gauw aan jou jongen „Kom ik kan zonder jou niet leven", dan is er in Duinhui zen een officier-dokter, die de gelukkigste man ter wereld is. Natuurlijk verwacht ik, dat je ook mij, minstens even goedgunstig als aan die twee oude roddelaarsters, Meile en Keile, per expresse je portret toezendt, in afwachting, dat ik spoedig het origineel in mijn armen kan sluiten. Dag lieveling, jou altijd liefhebbende jon Ste kreeg een niet-ernstige hoofdwonde. Bei-* den werden naar het Ziekenhuis te Tilburg overgebracht. Tegen,den bestuurder is door de gemeente veldwachter van Berkel-Enschot procesver baal opgemaakt. Het zoo goed als nieuwe mo torrijwiel werd geheel vernield. De toestand van K. is zorgwekkend. Sm. kon, na verbonden te zijn, het ziekenhuis verlaten. Hij had geen cent meer op zak en moest zich van armoe bij de politie om nacht verblijf vervoegen, wat hem werd verleend. EEN JACHT-ONGELUK. De heeren S. en Sm., te Hilvarenbeek wa ren in de bosschen onder Westerwijk (ge meente Hilvarenbeek) op jacht. Toen de heer S. een patrijs onder schot kreeg, legde hij aan en schoot. Juist op dit moment kwam zijn vriend van achter een heuvelrug te voor schijn. De man kreeg de volle lading hagel in het gezicht. Zijn rechteroog werd ernstig aangedaan. Hij werd in allerijl naar het Zie kenhuis te Den Bosch vervoerd. STEUN AAN NOODLIJDENDE TUINDERS. Een voorstel der soc -dem. Statenleden tot steun vanwege de provincie; hoogstens 3 pro cent rente. Naar wij vernemen is door de soc.-dera. frac tie van de Staten van Noord Holland het vol gende voorstel ingediend: De Staten, van oordeel dat de toestand van den tuinbouw in ons gewest opnieuw het tref fen van bijzondere maatregelen noodzakelijk maakt; ijders van oordeel dat deze maatregelen het resultaat behooren te zijn van samenwerking tus schen rijk, provincie en gemeenten; overwegende echter dat de noodtoestand vor dert dat zonder verwijl een zekere hulp wor de verleend; machtigen Gedep. Staten om. op het voet spoor van de in 1923 getroffen regelingen, thans wederom garantie te verleenen van rente en af lossing van voorschotten aan noodlijdende tuin ders te verstrekken met dien verstande even wel dat de rente, aan voorschotnemers te be rekenen niet hooger zal zijn dan 3 proc. 'sjaars. EEN BIJNA HONDERDJARIGE. Te Leeuwen-Faasniei bij Roermond zou 16 Oct. mej. de wed. Driesspn haar ICOsten ver jaardag vieren. De feesten voor een waardige herdenking waren reeds in voorbereiding. Za terdagnacht echter is 't vrouwtje plotseling o- verleden. VERKEERS ONGEVALLEN. Chauffeur door slaap overmand. Doordat de bestuurder door slaap overmand werd, is Zaterdagnacht nabij Heereveen een groote personenauto van een verhuurinrichting te Leeuwarden in volle vaart tegen een boom gereden. De auto werd geheel vernield. De be stuurder kwam er met lichte verwondingen af. AUTO VAN DEN DIJK GESTORT. Bij het uitwijken voor een motorrijder en een paar wielrijdsters is Zaterdagmiddag op den Haastrechtschen Dijk even voorbij Stolwijker- sluis een vrachtauto van de Rotterdamsche fir ma Herwijnen te veel aan den kant geraakt. Het voertuig stortte van den hoogen weg en kwam beneden in een sloot terecht. De bestuur der maakte de tuimeling mede; hij werd echter slechts licht aan het been gewond. Ce auto liep zware schade op. BUITENLANDSCH NIEUWS. gen, jou ARTHUR. HOOFDSTUK LXI. Afgewezen. Hevig ontroerd, heeft Mirjam den brief ten einde gelezen. „Arme, arme jongen," mompelt zij. „God weet, hoe lief ik je heb. Maar het mag, het kan niet. lederen keer, als ik je terugschrijf, koel en onverschillig, weet ik, dat dit een leugen is. Maar het moetik mag de misdaad niet begaan, opnieuw in je leven te treden, mij nogmaals te stellen tus schen jou en je ouders Jij, een officier-dok ter, een man van eer, de zoon van een vroo- men, moreel hoogstaanden vader, jij kan en mag geen heilig huwelijksverbond sluiten met haar op wier naam 'n smet kleeft. Nooit, nooit zou je vader toestemming tot een hu welijk geven Opnieuw zou jammer en ellen de, twist en tweedracht in het huis van den ouden Roos komen. Opnieuw zou ik oorzaak zijn, dat het leven van drie menschen ver bitterd werd, dat een gezin uiteengerukt werd. Arme, arme jongen Het lot heeft het gewild God weet, dat mijn handen rein, mijn ziel onbevlekt bleef in het huis van die ellendelingen, maar toch zal men altijd van mij verachtelijk spreken, zal men kunnen zeggen Dat is Mirjam, de vrouw van dok ter Arthur Roos, die weken lang in een huis van ontucht en misdaad leefde. Nimmer zal je vader dit kunnen vergeten. Wanneer ik aan jou verlangen gehoor gaf, meer dan ooit" zou je vader mij verachten. Arme jongen, denkt Mirjam bedroefd. Hoe graag zou ik naar je toesnellen, mijn armen om je heenslaan, je diep in je lieve oogen kijken en zeggen Arthur, jongen, hier ben ik, jouw meisje, jou vrouw voor eeuwig. Maar het kan niet, ik moet koel, verstandig blij ven. De liefde, die mijn hart verscheurt, moet ik onderdrukken. Het kan niet. Het ver leden zal altijd als een wijde kloof tusschen ons staan. Het verledenEen rilling van afschuw vaart door de schoone jonge vrouw als zij hieraan terugdenkt. DE GRAANOOGST IN RUSLAND. Naar uit Moskou wordt gemeld, wordt in een manifest van het Centraal Comité der Communistische Partij gezegd, dat het hui dige resultaat der graanafdracht nog steeds onvoldoende is. Indien geen krachtige maat regelen worden genomen, is het gevaar voor een tekort aan graan in den komenden win ter niet uitgesloten. De boeren houden zich niet aan den vastgestelden levertijd. Uit de vertegenwoordigers der industriearbeiders en der communistische jeugdgroepen worden bijzondere ploegen gevormd, die in de dorpen de graanafdracht zullen helpen bevorderen, en de uitvoering van het herfst-zaai-schema zullen controleeren. HANDEL IN RUSSISCH GRAAN VERBODEN. Gemeld wordt, dat de handel aan de graan beurzen in Amerika voor Russisch graan is verboden. ONSCHULDIG VEROORDEELD Na achttien maanden tuchthuis vrijgelaten. Uit Hamburg wordt gemeld dat het een scheeps kapitein Friedrich Suhr in Lubeck is gelukt na 18 maanden tuchthuisstraf te hebben ondergaan, zijn vrijspraak na herziening van zijn proces te verkrijgen. Hij was wegens verzekerings bedrog en meineed tot een jaar en negen maanden tuchthuisstraf ver oordeeld omdat hij zijn vischkotter had laten stranden teneinde de verzekeringssom ad 3000 Mark in handen te Jtrijgen. In eerste instantie had hij zelfs drie jaar en drie maanden gekregen De kapitein heeft» thans bewezen dat het vaar tuig niet zijn eigendom was en dat hij daarom ook niet de verzekeringssom had kunnen krijgen. OORLOGSSLACHTOFFERS onder de JEUGD. Kinderen, die verdwenen en nooit werden terug gevonden; Oorlogswezen zonder naam. Zoo nu en dan bevatten de Fransche bladen nog wel eens berichten, welke eensklaps de droe vigste oorlogsgebeurtenissen in herinnering bren gen, o.a. de mededeeling, dat het den president van de „Pupilles de la Nation", wederom is ge lukt de identiteit van een aantal oorlogsweezen uit de verwoeste gebieden vast te stellen. Vele dezer kinderen, die destijds door den orkaan der optrekkende legers werden meegesleurd, waren nog te klein om nauwkeurig op te ge ven waar ze thuis behoorden; verscheidenen wisten hun naam en leeftijd niet eens. Ze wer den door den Staat geadopteerd en opgevoed en zijn thans bijkans volwassen Jarenlange zorgvuldige arbeid heeft den pre sident der vereeniging van rijkspupillen in staat gesteld uit te visschen vanwaar de kinderen af komstig zijn. Wonderlijk hoe nog kort geleden twee vrij jonge kinderen, wier vader sneuvelde en wier moeder tijdens de paniek der bezet ting spoorloos verdween, in verbinding konden worden gebracht met een oom, die te Laon woont en sedert den wapenstilstand moeite had gedaan om zijn familieleden terug te vinden Maar ook het omgekeerde is hel geval, en dit is nog gruwelijker; ouders, die hun kinderen zijn kwijtgeraakt. Verscheidene van zulke gevallen worden opgesomd, o.a. dat van den achtjarigen Emilie Cottignies uit Hautmont in het dep. du Nord, die bij de algemeene ontruiming der Noor£-Fransche gebieden door zijn moeder aan de zorgen eener zuster werd toevertrouwd, wel ke echter tevens de zorg voor haar eigen kinde ren had. zoodat het knaapje bij aankomst te Pa rijs eensklaps verdwenen bleek en nooit meer Haar gezondheid, haar energie, haar werk lust, haar schoonheid was, dank zij de zorg volle verpleging in het herstellingsoord, dank zij de wonderschoone omgeving en verster kende berglucht, teruggekeerd.... Maar de herinnering aan het gruwelijk verleden kon nooit uitgewischt worden. Zij weet hetvan „ouwe Sien", „de Manke" en „Nagel" heeft zij niets meer te vreezen Met ketenen bela den, zitten zij eenzaam in een cel van de Leeuwarder gevangenis. Mirjam huivert Zij weet, hoe tijdens het proces de Manke haar trachtte verdacht te maken hoe ouwe Sien, in wilde wraakzucht, haar trachtte te besmeuren, doch hoe toen plots, als een wil de kat, Willy in de beklaagdenbank overeind was gesprongen en hartstochtelijk had uit geroepen „Leugens, gelogen zij, de Jodin, was rein als mijn moeder Zij weigerde, on danks jullie martelingen, met jullie mee te doen Zij liegen, Edelachtbare Heeren Mir jam was niet als ik, een willoos werktuig Zij was een engel van goedheid en berusting. Als ik haar in den vochtigen kelder, waarin die ellendelingen haar hadden opgesloten, opzocht, dan was het, alsof ik op Zondagmor gen in de kerk kwam. Geloof die ellendelin gen niet, Edelachtbare, ik ben geen verrajer, maar ze moeten het lieve meisje, dat tegen mij sprak als een moeder, niet besmeuren Arme Arthur. En toch, nooit zal Mirjam je vrouw kunnenworden Wel heeft het proces aangetoond, dat zij rein bleef, maar de we reld, kwaadsprekende, boosaardige wereld zal tot in 't verre nageslacht haar met den vinger nawijzen ook daarom kan het niet De oude Roos, je vader, zou nu, meer dan vroeger, terecht zich tegen deze onzalige ver bintenis verzetten. Aldus is Mirjam's droeve gedachtengang. Arme, zwaarbeproefde Mir jam, wat je nu gaat doen, valt je zwaar maar je doet het, omdat het moet Nog een kort oogenblik aarzelt zij, dan, snel besloten, opent zij haar taschje, neemt daaruit papier en pen en begint te schre ven Beste Arthur, Je geacht (hoe gaarne zou zij gezet heb ben je dierbaar) schrijven heb ik ontvan- geil. Ik moet echter tot mijn spijt heel erg kort zijn met antwoord. Van een huwelijk kan tusschen ons nooit iets komen, want het Verleden kan niet worden uitgewischt, altijd zal het als een onoverbrugbare klove tus schen ons staan. Laten wij verstandig zijn en er niet meer over denken. Je vader, met wien je nu in vrede leeft, zou zich nu zeker, met het vol ste recht, tegen een verbintenis van hun ee- nigen zoon verzetten met een vrouw, die. ach, ik kan het niet neerschrijven. De direc teur van het Sanatorium zegtHet Verleden moet u vergeten, maar ik kan, ik kan het nietHet was tè vreeselijk Ik dank jou en je ouders voor alles, wat ze voor mij deden. Nimmer zal Mirjam dit vergelden door op nieuw vijandschap in hun huis te brengen. Volgende week ga ik van hier. De Genees heer-Directeur van het Joodsche Ziekenhuis te Luzern heeft mij als leerling-verpleegster aangenomen. Door harden arbeid zal ik het verleden trachten te vergeten.Jouw beeld zal steeds als dat van een broer in mijn hart gegrift blijven. Ach Arthur, maak mij niet lafhartig, schrijf mij niet meer Je vader. zal nooit toestemming geven en liever lijd ik, dan den ouden man opnieuw te berooven van zijn zoon. Hoe lief je tegenwoordigheid mij ook zou zijn, hoe prettig ik het zou vin den, de vriend mijner jeugd weer te zien, smeek ik je, in ons beider belang en dat van je ouders, mij niet te komen bezoeken. Denk niet, dat ik ongevoelig ben, dat het antwoord beste jongen, hetwelk ik je moet geven, mij niet smartMaar het kan niet anders.. MIRJAM. Zonder den brief over te lezen, bang, dat anders wellicht haar gevoel sterker zou wor den dan het verstand, sluit zij den brief in een couvert. Ziezoo, het is gedaan., arme, arme, lieve jongen. (Wordt vervolgd.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1930 | | pagina 1