Om bet Oude Beloof
21e Jaargang
Dinsdag 30 September 1930.
No. 75
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ||||ip
WIERINGEN EN OMSTREKEN
WIERINGER COURANT»
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAG en VRIJDAG.
ABONNEMENTSPRIJS
per 3 maanden 1.
UITGEVER I
CORN. J. BOKKEK, W I E RI N O E N
RUREAU:
Hippolytushoef Wielingen.
Telefoon Intercomm. No. 19.
ADVERTENTI6N:
Van 1—5 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10.
Enkele beschouwingen over
gemeente-financiën.
de
In het September-nummer 1930 van „Maat
schappij - Belangen" tijdschrift der Neder-
landsche Maatschappij voor Nijverheid en
Handel, geeft de heer mr. dr. A. v. Doorninck
enkele beschouwingen over de gemeente-fi
nancien. De schrijver acht een actie om tot
zuiniger beheer van de overheid te komen,
zooals die door de Centrale Commissie voor
Bezuiniging der Maatschappij gevoerd wordt,
te belangrijker nu de laatste voorspoedige
jaren, waarin de belasting-opbrengsten een
accres vertoonden, dat in den regel boven de
raming uitging, in de Rijks- en gemeentelij
ke wetgevende organen een sfeer van zorge
loos optimisme hebben doen ontstaan en het
overheidsbeleid hebben ingesteld op een toe
komstig uitgaven-accres, dat bij den min
sten tegenslag opnieuw tot tekorten moet
leiden.
Voor de gemeente-financiën zullen die
moeilijkheden nog minder gemakkelijk te
overwinnen zijn, nu het tijdstip der depressie
samenvalt met de in-werking-treding van de
nieuwe financieele verhouding tusschen Rijk
en gemeenten, en de gemeenten dus ruimer
in haar middelen zullen komen, juist op het
moment, dat versobering van het budget
door den economischen toestand des lands
dringend wordt geboden. Nog veel ernstiger
wordt de zaak, doordat de nieuwe wet de op
brengst der gemeentefondsbelasting over
1931—1932 als grondslag voor de berekening
der uitkeering per inwoner ook voor volgen
de jaren heeft vastgelegd, zoodat de gemeen
ten voorloopig zijn veilig gesteld voor een
verderen teruggang van die belasting. Het
thans reeds bestaande tekort aan inzicht bij
den gemeentelijken wetgever omtrent het
geen de algemeene economische belangen
des lands vorderen, zal hierdoor in de toe
komst nog worden vergroot.
Vervolgens bespreekt schrijver de reeds
meer geuite bewering, dat de gemeenten niet
verantwoordelijk zouden zijn voor de stijging
harer schulden, omdat het Rijk haar de mid
delen onthoudt om die stijging te voorko
men.
Zoo b.v. bij den aanleg van wegen. Doch
waar nu eenmaal niet alles tegelijk in orde
gemaakt kan worden, spreekt het vanzelf,
dat de primaire wegen voorgaan boven de
locale wegen. De gemeenten echter willen
met dezelfde voortvarendheid in hun locale
en interlocale verkeersbehoeften voorzien als
het Rijk en daar ze de noodige middelen mis
sen, schuiven ze de lasten zooveel mogelijk
op de toekomst en achten zich voor de finan
cieele gevolgen van dat beleid niet meer ver
antwoordelijk.
En dit geval staat niet op zichzelf. Als het
Rijksgezag normen vaststelt voor woning
bouw voorschotten uit 's Rijks kas en zich
daarin beperkt, mede om toch vooral in het
belang eener voldoende woningproductie de
particuliere bouwnijverheid niet uit te scha
kelen, geven de gemeenten, die het met dat
beleid niet eens zijn, de voorschotten, die het
rijk met opzet niet verleent, uit de gemeen
tekas. Als het Rijk om besparing op de on
derwijslasten te verkrijgen het maximum
aantal kinderen per onderwijzer verhoogt
stellen de gemeenten, die het met dat beleid
niet eens zijn, de noodige boventallige onder
wijzers aan, om dien maatregel ongedaan te
maken. Als het Rijk voor zijn ambtenaren,
na langen strijd een bezoldigingsbesluit vast
stelt en de pensioenkortingen regelt, zien de
gemeenten er volstrekt geen bezwaar in voor
haar ambtenaren veel gunstiger regelingen
te maken. Dit zijn slechts voorbeelden, wel
ke met vele kunnen worden aangevuld.
Wat zal het einde van deze geschiedenis
zijn, als de gemeente haar uitgaven aan de
verhoogde' Rijksuitkeering hebben aange
past, nieuwe voorstellen komen om die uit
keering te verhoogen Of zal men tijdig
gaan inzien, dat er eenheid van beleid moet
komen, dat de gemeenten niet worden staten
in den Staat en dat het Staatsgezag de lij
nen aangeeft waaraan de plaatselijke bestu
ren zich moeten houden, in elk geval, indien
een niet onbelangrijk gedeelte van het plaat
selijk beleid uit algemeene middelen wordt
bekostigd
Nu er een economische depressie voor de
deur staat, die het Nederlandsche volk vroeg
of laat zal dwingen zich ernstiger van de
efficiency injgijn openbare huishoudingen
rekenschap te geven, mag men de ontwikke
ling van dit proces met groote belangstelling
gadeslaan.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
FEUILLETON.
OORSPRONKELIJKE ROMAN
door LEVY GRUNWALD.
(Nadruk verboden.)
(50.
Mirjam is nu alleen achtergebleven de
brief ongeopend in de hand. De postbode
had wel gelijkdaar in Duinhuizen, ver in
't Noorden, was iemand, die haar liefhad,
voor wie zij alles was, en tochStil staart
Mirjam voor zich heen. Tranen wellen op in
haar schoone, donkere oogen. „Lieve, lieve
jongen" nokt zij, ,,'t kan niet, t mag niet
En weer komt de herinnering aan 't vreese-
lijk verleden fel in haar denken op. „Het kan
niet, nooit
Haar oogen omfloerst door tranen tranen,
scheurt zij het couvert open
DUINHUIZEN, 16 Adar.
Mijn innig geliefd vrouwtje.
Eigenlijk moet ik boos, heel boos op je zijn,
dat je den laatsten tijd zoo weinig schrijft.
Foei, de directeur van het sanatorium
schrijft mij steeds, dat je er als een dikke,
welgedane, Zwitsersche boerin uitzietzoo
gauw als ik bij hem kom, zal ik dien ouden
brommerigen vrijgezel eens duchtig over die
uitdrukking onderhouden. Jij een dikke,
vetgemeste boerin. Jij, 't mooiste meisje,
slankste meisje, dat er op de geheele wereld
is Hoe ik dat weet, kleine deugniet, omdat
ik gisteren bij de oude roddelaarster, Meile
en Keile was. Die twee oude tooverkollen
hadden zoowaar een portret van je gekre
gen.... Maar ikdie daar het eerste
recht op heb, ik krijg niets. Waarom niet
Mirjam Waarom schrijf je aan Keile, tjat
ze dit portret niet aan mij mag laten zien
BIJ ZIJN MOEDER INGEBROKEN.
De politie heeft aangehouden en aanvan
kelijk naar Arnhehi overgebracht H. van
Mourik, uit Gaanderen, die bij zijn moeder
heeft ingebroken.
BRUTALE INBRAAK TE BARENDRECHT.
Een der daders gepakt.
In den nacht van Zaterdag op Zondag om
streeks twaalf uur is in een huis te Puin-
weg te Barendrecht inbraak gepleegd. Te
omstreeks middernacht hoorde de bewoner
onraad in zijn huis. Met een revolver gewa
pend begaf hij zich naar beneden en ontdek
te in de woonkamer twee inbrekers, die door
het geforceerde rolluik waren binnengedron
gen. Toen de inbrekers de bewoner gewaar
werden, sloegen zü op de vlucht. Een hunner
verdween door het opgetrokken rolluik, doch
sloeg waarschijnlijk in zijn overhaaste vlucht
daartegen aan met het gevolg dat het rolluik
naar beneden viel en de tweede inbreker als
in een val gevangen zat. Op Amerikaansche
wijze beval de bewoner onder pressie van de
dreigende revolver „Hands up en op deze
wijze hield hij den met opgeheven armen
hulpeloos in het vertrek staanden inbreker
in bedwang, terwijl hij telefonisch de politie
van Rotterdam en Barendrecht en den Bur
gemeester van laatstgenoemde gemeente
waarschuwde. Bij zijn verhoor door den bur
gemeester van Barendrecht legde de inbreker
belangrijke verklaringen af, die waarschijn
lijk opheldering zullen verschaffen inzake de
talrijke inbraken, die den laatsten tijd in dc
omgeving doch voornamelijk in de gemeen
te Barendrecht hebben plaats gevonden.
KOEIENDIEFSTAL.
Ten nadeele van een bewoner, wonende
aan de Lindelaan te Hilversum, zijn gepas-
seerden nacht twee koeien ter waarde van
ongeveer 700 uit een weiland aan de Cor-
verslaan ontvreemd. De koeien en de dader
zijn te Utrecht op de veemarkt opgespoord.
VAN DE TRAP GEVALLEN.
Te Heemskerk is Zaterdag het oud-school
hoofd de heer M. Bak van de trap zijner wo
ning gevallen. Daar zijn echtgenoote zeer
doof is, heeft zij van den val niets bemerkt.
De heer Bak heeft ruim anderhalf uur in be-
wusteloozen toestand gelegen, en werd eerst
opgemerkt, toen zijn vrouw beneden kwam.
Hij is later tengevolge van dezen val overle
den.
EEN KIND VOOR DE VARKENS GEGOOID
Vreeselijke bekentenis van een vrouw.
Naar de Telegraaf heeft vernomen, heeft
zich aan het bureau Warmoesstraat te Am
sterdam een vrouw gemeld, die een afschu
welijk geheim aan de politie openbaarde. De
persoon in kwestie, die ongeveer 35 jaren oud
is, woonde in 1921 in Duitschland, namelijk in
een klein boerendorp je nabij Oldenburg. Zij
deelde mede voortdurend normaal geweest
te zijn, doch toen een kind geboren werd,
greep de drang naar misdadigheid haar aan.
De gedachte dit kind te dooden of te doen
dooden, werd tenslotte een obsessie en op ze
keren dag nam zij het wicht op en wierp dit
in het varkenshok. Zij zag, in hevige ge
moedsbezwaren toe, hoe de varkens het kind
verslonden.
Na dien, in 1922 kwam zij naar Holland en
huwde hier met een havenarbeider. Door dit
huwelijk werd zij Hollandsche. Alles ging
goed tot ongeveer drie weken geleden een
kind werd geboren. En opnieuw kwamen mis
dadige plannen bij haar op. Tenslotte werd
zij zoo bang voor zichzelf, dat zij, toen haar
man uit was, door een groote emotie aange
grepen, naar de politie van het bureau War
moesstraat liep en daar het geheim open
baarde. Op last van den commissaris bege
leidde men deze ongelukkige vrouw naar het
hoofdbureau waar men voorloopig op haar
zal letten.
Of de beweringen van deze vrouw waarde
moet worden gehecht, staat nog niet vast.
De Centrale Recherche zal zich eerst in ver
binding stellen met de Duitsche politie van
het bewuste dorpje, teneinde nadere inlich
tingen in te winnen. Volgens haar mededee-
lingen zijn er geen getuigen bij het misdrijf
geweest. Indien echter komt vast te staan
nasporingen zouden zulks mogelijk kunnen
maken dat de vrouw wèl gehandeld heeft
als zij verklaart, kan zij niet uitgeleverd wor
den, daar zij Nederlandsche is geworden.
Daarentegen zou het misdrijf wel door den
Nederlandschen rechter berecht kunnen
worden.
EEN HEVIGE BOTSING.
Donderdagavond ongeveer 8 uur reed op
den Antwerpscheweg bij Bergen op Zoom, on
geveer ter hoogte van de Kuypersche bos-
schen, de heer J. Vermeeren, landbouwer te
Ossendrecht, op zijn motor, op korten afstand
achter den wagen van den bakker v. d. Heu
vel, uit Hoogerheide. Op een gegeven oogen-
blik reed de motor in volle vaart tegen den
bestelwagen aan aan. De motorfiets werd
geheel vernield. V., die uit verschillende won
den aan het hoofd bloedde, bleef op den weg
liggen.
Met den wagen van den heer Van Dijk
werd de zwaar gewonde naar het Algemeen
Burgerlijk Gasthuis te Bergen op Zoom ge
bracht.
DRONKEN OP DE MOTORFIETS.
Zekere K. en Sm., beiden afkomstig uit
Roosteren (Limburg), die Woensdag den ge-
heelen dag waren uitgeweest en verscheide
ne café's hadden bezocht, veroorzaakten op
den Bosscheweg onder Berkel-Enschot bij
Tilburg 's avonds een ernstige botsing. De be
stuurder K. was zoo dronken, dat hij den
geheelen weg noodig bleek te hebben en met
zijn motor in volle vaart tegen een stilstaan-
den wagen opbotste. De motor reed zich
klem tusschen 't linkervoorwiel van de kar
en de karbak. Zoowel K. als de duo-rijder
Sm. werden van het voertuig geslingerd. De
eerste bekwam een hoofdwonde, een kapot
been en een versplinterde knieschijf. De laat
Ivioet je net Keile hebben 5 Non, &at denkt
ze wel Wil ze mijn de wet stellen heb
nog nooit iemand gedaan Noh, Keile laat
zich bedillen Mag jij het portret niet zien
van haar, zal je 't zien van mij. Zal jij zien,
hoe jou kalle er uitziet. Je ziet het Mirjam..
Keile is nog altijd in de contramine.
Lieveling, ik schrijf nu even schertsend,
maar toch heb ik er veel, heel veel verdriet
over, dat je zoo onverschillig tegenover mij
blijft. Al honderd maal heb ik je gezegd, het
Verleden is dood, dat werd begraven op
dien wonderbaren avond avond van Kol Ni-
dreiDe droeve jaren die achter ons lig
gen, zijn slechts een akelige schaduw ge
weestAlles is nu weer goed gekomen
neen, lieveling, alles is zelfs veel beter ge
worden dan vroeger.
Vrouwtje, ik weet, dat ie onverschilligheid,
je koelheid slechts gefingeerd is, ik, die in
dien vreeselijken nacht, dat de doodsengel
over je zweefde, je in je ijlkoortsen beluis
terde, ik weet, dat jij je Arthur nooit verge
ten hebt en ook nooit vergeten zultMijn
lief, lief klein meisje, jij, die de jaren van
mijn jeugd verhelderde. Ik hunker reeds naar
den dag, dat mijn verlof zal ingaan en dit
is gauw, heel gauw, vandaag over zeven da
gen, dan neem ik, lieveling, den Pulmann-
trein en stoom recht door naar den hoogen
berg, waarop het huis staat, waarin het dier
baarste wat ik bezit woonten dan kom
ik je halen, om je mee te nemen naar je la
ge landen aan de zee, waar wij in onze kin
derjaren zoo gelukkig waren en dan zullen
wij elkaar nooit, nooit meer verlaten Mir
jam, lieveling, laat het verleden dood zijn.
Schrijf gauw aan jou jongen „Kom ik kan
zonder jou niet leven", dan is er in Duinhui
zen een officier-dokter, die de gelukkigste
man ter wereld is. Natuurlijk verwacht ik,
dat je ook mij, minstens even goedgunstig
als aan die twee oude roddelaarsters, Meile
en Keile, per expresse je portret toezendt, in
afwachting, dat ik spoedig het origineel in
mijn armen kan sluiten.
Dag lieveling, jou altijd liefhebbende jon
Ste kreeg een niet-ernstige hoofdwonde. Bei-*
den werden naar het Ziekenhuis te Tilburg
overgebracht.
Tegen,den bestuurder is door de gemeente
veldwachter van Berkel-Enschot procesver
baal opgemaakt. Het zoo goed als nieuwe mo
torrijwiel werd geheel vernield.
De toestand van K. is zorgwekkend. Sm.
kon, na verbonden te zijn, het ziekenhuis
verlaten. Hij had geen cent meer op zak en
moest zich van armoe bij de politie om nacht
verblijf vervoegen, wat hem werd verleend.
EEN JACHT-ONGELUK.
De heeren S. en Sm., te Hilvarenbeek wa
ren in de bosschen onder Westerwijk (ge
meente Hilvarenbeek) op jacht. Toen de
heer S. een patrijs onder schot kreeg, legde
hij aan en schoot. Juist op dit moment kwam
zijn vriend van achter een heuvelrug te voor
schijn. De man kreeg de volle lading hagel
in het gezicht. Zijn rechteroog werd ernstig
aangedaan. Hij werd in allerijl naar het Zie
kenhuis te Den Bosch vervoerd.
STEUN AAN NOODLIJDENDE TUINDERS.
Een voorstel der soc -dem. Statenleden tot
steun vanwege de provincie; hoogstens 3 pro
cent rente.
Naar wij vernemen is door de soc.-dera. frac
tie van de Staten van Noord Holland het vol
gende voorstel ingediend:
De Staten, van oordeel dat de toestand van
den tuinbouw in ons gewest opnieuw het tref
fen van bijzondere maatregelen noodzakelijk
maakt;
ijders van oordeel dat deze maatregelen het
resultaat behooren te zijn van samenwerking tus
schen rijk, provincie en gemeenten;
overwegende echter dat de noodtoestand vor
dert dat zonder verwijl een zekere hulp wor
de verleend;
machtigen Gedep. Staten om. op het voet
spoor van de in 1923 getroffen regelingen, thans
wederom garantie te verleenen van rente en af
lossing van voorschotten aan noodlijdende tuin
ders te verstrekken met dien verstande even
wel dat de rente, aan voorschotnemers te be
rekenen niet hooger zal zijn dan 3 proc. 'sjaars.
EEN BIJNA HONDERDJARIGE.
Te Leeuwen-Faasniei bij Roermond zou 16
Oct. mej. de wed. Driesspn haar ICOsten ver
jaardag vieren. De feesten voor een waardige
herdenking waren reeds in voorbereiding. Za
terdagnacht echter is 't vrouwtje plotseling o-
verleden.
VERKEERS ONGEVALLEN.
Chauffeur door slaap overmand.
Doordat de bestuurder door slaap overmand
werd, is Zaterdagnacht nabij Heereveen een
groote personenauto van een verhuurinrichting
te Leeuwarden in volle vaart tegen een boom
gereden. De auto werd geheel vernield. De be
stuurder kwam er met lichte verwondingen af.
AUTO VAN DEN DIJK GESTORT.
Bij het uitwijken voor een motorrijder en een
paar wielrijdsters is Zaterdagmiddag op den
Haastrechtschen Dijk even voorbij Stolwijker-
sluis een vrachtauto van de Rotterdamsche fir
ma Herwijnen te veel aan den kant geraakt.
Het voertuig stortte van den hoogen weg en
kwam beneden in een sloot terecht. De bestuur
der maakte de tuimeling mede; hij werd echter
slechts licht aan het been gewond. Ce auto liep
zware schade op.
BUITENLANDSCH NIEUWS.
gen, jou
ARTHUR.
HOOFDSTUK LXI.
Afgewezen.
Hevig ontroerd, heeft Mirjam den brief
ten einde gelezen. „Arme, arme jongen,"
mompelt zij. „God weet, hoe lief ik je heb.
Maar het mag, het kan niet. lederen keer, als
ik je terugschrijf, koel en onverschillig, weet
ik, dat dit een leugen is. Maar het moetik
mag de misdaad niet begaan, opnieuw in je
leven te treden, mij nogmaals te stellen tus
schen jou en je ouders Jij, een officier-dok
ter, een man van eer, de zoon van een vroo-
men, moreel hoogstaanden vader, jij kan en
mag geen heilig huwelijksverbond sluiten
met haar op wier naam 'n smet kleeft. Nooit,
nooit zou je vader toestemming tot een hu
welijk geven Opnieuw zou jammer en ellen
de, twist en tweedracht in het huis van den
ouden Roos komen. Opnieuw zou ik oorzaak
zijn, dat het leven van drie menschen ver
bitterd werd, dat een gezin uiteengerukt
werd. Arme, arme jongen Het lot heeft het
gewild God weet, dat mijn handen rein,
mijn ziel onbevlekt bleef in het huis van die
ellendelingen, maar toch zal men altijd van
mij verachtelijk spreken, zal men kunnen
zeggen Dat is Mirjam, de vrouw van dok
ter Arthur Roos, die weken lang in een huis
van ontucht en misdaad leefde. Nimmer zal
je vader dit kunnen vergeten. Wanneer ik
aan jou verlangen gehoor gaf, meer dan ooit"
zou je vader mij verachten.
Arme jongen, denkt Mirjam bedroefd. Hoe
graag zou ik naar je toesnellen, mijn armen
om je heenslaan, je diep in je lieve oogen
kijken en zeggen Arthur, jongen, hier ben
ik, jouw meisje, jou vrouw voor eeuwig. Maar
het kan niet, ik moet koel, verstandig blij
ven. De liefde, die mijn hart verscheurt,
moet ik onderdrukken. Het kan niet. Het ver
leden zal altijd als een wijde kloof tusschen
ons staan. Het verledenEen rilling van
afschuw vaart door de schoone jonge vrouw
als zij hieraan terugdenkt.
DE GRAANOOGST IN RUSLAND.
Naar uit Moskou wordt gemeld, wordt in
een manifest van het Centraal Comité der
Communistische Partij gezegd, dat het hui
dige resultaat der graanafdracht nog steeds
onvoldoende is. Indien geen krachtige maat
regelen worden genomen, is het gevaar voor
een tekort aan graan in den komenden win
ter niet uitgesloten. De boeren houden zich
niet aan den vastgestelden levertijd. Uit de
vertegenwoordigers der industriearbeiders
en der communistische jeugdgroepen worden
bijzondere ploegen gevormd, die in de dorpen
de graanafdracht zullen helpen bevorderen,
en de uitvoering van het herfst-zaai-schema
zullen controleeren.
HANDEL IN RUSSISCH GRAAN VERBODEN.
Gemeld wordt, dat de handel aan de graan
beurzen in Amerika voor Russisch graan is
verboden.
ONSCHULDIG VEROORDEELD
Na achttien maanden tuchthuis vrijgelaten.
Uit Hamburg wordt gemeld dat het een scheeps
kapitein Friedrich Suhr in Lubeck is gelukt na
18 maanden tuchthuisstraf te hebben ondergaan,
zijn vrijspraak na herziening van zijn proces te
verkrijgen.
Hij was wegens verzekerings bedrog en meineed
tot een jaar en negen maanden tuchthuisstraf ver
oordeeld omdat hij zijn vischkotter had laten
stranden teneinde de verzekeringssom ad 3000
Mark in handen te Jtrijgen. In eerste instantie
had hij zelfs drie jaar en drie maanden gekregen
De kapitein heeft» thans bewezen dat het vaar
tuig niet zijn eigendom was en dat hij daarom
ook niet de verzekeringssom had kunnen krijgen.
OORLOGSSLACHTOFFERS onder de JEUGD.
Kinderen, die verdwenen en nooit werden terug
gevonden; Oorlogswezen zonder naam.
Zoo nu en dan bevatten de Fransche bladen
nog wel eens berichten, welke eensklaps de droe
vigste oorlogsgebeurtenissen in herinnering bren
gen, o.a. de mededeeling, dat het den president
van de „Pupilles de la Nation", wederom is ge
lukt de identiteit van een aantal oorlogsweezen
uit de verwoeste gebieden vast te stellen. Vele
dezer kinderen, die destijds door den orkaan
der optrekkende legers werden meegesleurd,
waren nog te klein om nauwkeurig op te ge
ven waar ze thuis behoorden; verscheidenen
wisten hun naam en leeftijd niet eens. Ze wer
den door den Staat geadopteerd en opgevoed en
zijn thans bijkans volwassen
Jarenlange zorgvuldige arbeid heeft den pre
sident der vereeniging van rijkspupillen in staat
gesteld uit te visschen vanwaar de kinderen af
komstig zijn. Wonderlijk hoe nog kort geleden
twee vrij jonge kinderen, wier vader sneuvelde
en wier moeder tijdens de paniek der bezet
ting spoorloos verdween, in verbinding konden
worden gebracht met een oom, die te Laon
woont en sedert den wapenstilstand moeite had
gedaan om zijn familieleden terug te vinden
Maar ook het omgekeerde is hel geval, en dit
is nog gruwelijker; ouders, die hun kinderen zijn
kwijtgeraakt. Verscheidene van zulke gevallen
worden opgesomd, o.a. dat van den achtjarigen
Emilie Cottignies uit Hautmont in het dep. du
Nord, die bij de algemeene ontruiming der
Noor£-Fransche gebieden door zijn moeder aan
de zorgen eener zuster werd toevertrouwd, wel
ke echter tevens de zorg voor haar eigen kinde
ren had. zoodat het knaapje bij aankomst te Pa
rijs eensklaps verdwenen bleek en nooit meer
Haar gezondheid, haar energie, haar werk
lust, haar schoonheid was, dank zij de zorg
volle verpleging in het herstellingsoord, dank
zij de wonderschoone omgeving en verster
kende berglucht, teruggekeerd.... Maar de
herinnering aan het gruwelijk verleden kon
nooit uitgewischt worden. Zij weet hetvan
„ouwe Sien", „de Manke" en „Nagel" heeft
zij niets meer te vreezen Met ketenen bela
den, zitten zij eenzaam in een cel van de
Leeuwarder gevangenis. Mirjam huivert
Zij weet, hoe tijdens het proces de Manke
haar trachtte verdacht te maken hoe ouwe
Sien, in wilde wraakzucht, haar trachtte te
besmeuren, doch hoe toen plots, als een wil
de kat, Willy in de beklaagdenbank overeind
was gesprongen en hartstochtelijk had uit
geroepen „Leugens, gelogen zij, de Jodin,
was rein als mijn moeder Zij weigerde, on
danks jullie martelingen, met jullie mee te
doen Zij liegen, Edelachtbare Heeren Mir
jam was niet als ik, een willoos werktuig
Zij was een engel van goedheid en berusting.
Als ik haar in den vochtigen kelder, waarin
die ellendelingen haar hadden opgesloten,
opzocht, dan was het, alsof ik op Zondagmor
gen in de kerk kwam. Geloof die ellendelin
gen niet, Edelachtbare, ik ben geen verrajer,
maar ze moeten het lieve meisje, dat tegen
mij sprak als een moeder, niet besmeuren
Arme Arthur. En toch, nooit zal Mirjam je
vrouw kunnenworden Wel heeft het proces
aangetoond, dat zij rein bleef, maar de we
reld, kwaadsprekende, boosaardige wereld
zal tot in 't verre nageslacht haar met den
vinger nawijzen ook daarom kan het niet
De oude Roos, je vader, zou nu, meer dan
vroeger, terecht zich tegen deze onzalige ver
bintenis verzetten. Aldus is Mirjam's droeve
gedachtengang. Arme, zwaarbeproefde Mir
jam, wat je nu gaat doen, valt je zwaar
maar je doet het, omdat het moet
Nog een kort oogenblik aarzelt zij, dan,
snel besloten, opent zij haar taschje, neemt
daaruit papier en pen en begint te schre
ven
Beste Arthur,
Je geacht (hoe gaarne zou zij gezet heb
ben je dierbaar) schrijven heb ik ontvan-
geil. Ik moet echter tot mijn spijt heel erg
kort zijn met antwoord. Van een huwelijk
kan tusschen ons nooit iets komen, want het
Verleden kan niet worden uitgewischt, altijd
zal het als een onoverbrugbare klove tus
schen ons staan.
Laten wij verstandig zijn en er niet meer
over denken. Je vader, met wien je nu in
vrede leeft, zou zich nu zeker, met het vol
ste recht, tegen een verbintenis van hun ee-
nigen zoon verzetten met een vrouw, die.
ach, ik kan het niet neerschrijven. De direc
teur van het Sanatorium zegtHet Verleden
moet u vergeten, maar ik kan, ik kan het
nietHet was tè vreeselijk Ik dank jou en
je ouders voor alles, wat ze voor mij deden.
Nimmer zal Mirjam dit vergelden door op
nieuw vijandschap in hun huis te brengen.
Volgende week ga ik van hier. De Genees
heer-Directeur van het Joodsche Ziekenhuis
te Luzern heeft mij als leerling-verpleegster
aangenomen. Door harden arbeid zal ik het
verleden trachten te vergeten.Jouw beeld
zal steeds als dat van een broer in mijn hart
gegrift blijven. Ach Arthur, maak mij niet
lafhartig, schrijf mij niet meer Je vader.
zal nooit toestemming geven en liever lijd
ik, dan den ouden man opnieuw te berooven
van zijn zoon. Hoe lief je tegenwoordigheid
mij ook zou zijn, hoe prettig ik het zou vin
den, de vriend mijner jeugd weer te zien,
smeek ik je, in ons beider belang en dat van
je ouders, mij niet te komen bezoeken. Denk
niet, dat ik ongevoelig ben, dat het antwoord
beste jongen, hetwelk ik je moet geven, mij
niet smartMaar het kan niet anders..
MIRJAM.
Zonder den brief over te lezen, bang, dat
anders wellicht haar gevoel sterker zou wor
den dan het verstand, sluit zij den brief in
een couvert. Ziezoo, het is gedaan., arme,
arme, lieve jongen.
(Wordt vervolgd.)