J. E. HEUSS BLANKE HL. PMIIAiK yyJjHEERENBMI 2le Jaargang;. Vrijdag 21 November 1930 N'o. 90 NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR WIERINGEN EN OMSTREKEN DE VERSCHOPPELING. WIERINGER COURA VERSCHIJNT ELKEN DINSDAG en VRIJDAG. ABONNEMENTSPRIJS per 3 maanden 1. UITGEVER CORN. J. BOSAER, WIERINGEN BUREAU: Hippolytnshoef Wierlngen. Telefoon Intercoum. No. 19. ADVERTENTIëN: Van 1—5 regel9 0.50. Iedere regel meer 0.10 HEERENBAAI P0RT0RIC0. TABAKSFABRIEK „DE WAKENDE LEEUW" LAAT A, 125 ALKMAAR. Prima kwaliteit in alle prijzen. Spaart onze rebussen. hebben ook als punten groote waarde. 7U 80 100 120 140 150 160 180 200 225 250 300 350 400 450 en 500 cent per pond. AMERIKA en hei MAALGEBOD. Hoe de Aiuerikaausche meel-industiie er over oordeelt. De bloembollen in het gedrang. liet was te verwachten, dat de ques- tie van steun aan den Ned. tarwebouw c'.ók de aandacht zou trekken in de lan den. die ons voorzien van meel- en tar we, speciaal de Vereen. Staten. Zoo lezen wij thans in de „Nordwes- tern Miller", een vakblad dat te Minne- apolis verschijnt, een artikel, dat den titel draagt: „A friendly word to Hol land." Daarin wordt het volgende ge zegd „In haar streven, om door directe re- geeringsbemoeiing iets voor den land bouw te doen, dreigt de Ned. regeering in een zelfde fout te vervallen, als in de Vereen. Staten is begaan door de in stelling van de Federal Farm Board. Een coalitie van Ned. tarwebouwers, die slechts vijf millioen bushels per- jaar produceeren, met de Ned. meelfa brikanten, wier eigenbelang duidelijk is, heeft sedert eenigen tijd pogingen gedaan, om de regeering er toe te bren gen, maatregelen te nemen tegen den meel-invoer. „Hun eerste pogingen waren er op ge licht, om een hoog invoerrecht te zien ingesteld, doch dit was zóó klaarblijke- 1 ijk-onbil lijk jegens de gebruikers, dat men dit maar heeft laten varen. „Een volgend plan dat in overweging werd gegeven was, om een specialen accijns x>p meel voor broodbereiding te leggen; deze zou dan worden betaald door de bakkers en de opbrengst zou pro rata worden verdeeld over de tar- we-verbouwers. „Maar het meest geliefde plan, dat thans ook het ernstigst wordt overwo gen, behelst een maal en menggebod. Zulk een maatregel zal niet alleen den broodprijs in Nederland doen stij gen en mogelijkerwijs de kwaliteit doen dalen, terwijl zij geen of weinig hulp verschaffen zal aan den Nederland- schen tarwebouw, maar bovendien zal zulk een maatregel zeker leiden tot ver wikkelingen met betrekking tot Neder lands internationalen handel met ons land (V.S.) en waarschijnlijk ook ande re landen. Alleen al op het stuk van bloembollen importeeren de Ver. Sta ten jaarlijks voor een bedrag van drie en een half millioen dollars en in het af geloopen jaar heeft de totale invoer in de V.S. uit Nederland ongeveer vieren tachtig millioen dollar bedragen. „Verscheidene jaren geleden, toen de Payne-Adrich Tariffbill werd ontwor pen, werd aanvankelijk voorgesteld een invoerrecht, dat den hollen-invoer zoo goed als vernietigd zou hebben. Enkel n alleen door bemoeiing der Ameri- kaansclie meelfabrikanten werd dit tarief belangrijk lager gesteld en mits dien is het gebleven op een basis, waar bij dit uitstekende afzetgebied voor Nederlandsche bloembollen kon wor den blijven behouden. „liet is geenszins een bedreiging met represaille, wanneer men zegt. dat de vriendelijk jegens Nederland gestemde Amerikaansche belanghebbenden de Ned. handelsbelangen in Amerika veel beter kunnen verdedigen, indien de Ned. regeering niet handelt in strijd met de belangen van een onzer belang rijkste uitvoerartikelen ru'uir Nederland Wij stellen den meelexport naar Nederland op grooten prijs en zullen al het mogelijke doen, om een eerlijk handelsverkeer te verzekeren. Echter zoude onze positie hopeloos worden, in dien de Ned. regeering bij haar streven, om het agnus fatuus (stroovuurtje) van den steun aan den landbouw aan te blazen, hetwelk zoo'n groote misluk king is gebleken bij ons in de V.S. en elders - hare grenzen ook maar gedeelte lijk zoude sluiten voor Ajnerikaansch meel. En dit meel kan Nederland zoo veel goedkooper bij ons koopen, dan dat het tarwe kan verbouwen. Aldus het 'orgaan der Amerikaansche meelfabrikanten. FEUILLETON. <14. Neen, natuurlijk niet, je kunt mij gerust vertrouwen, zeide hij. Ik wou alleen dat je mij nog meer wou vertrouwen, dat zou je gerust kunnen doen, Mary, en ik geloof, dat het iemand altijd goed doet om zijn hart eens uit te spreken. Ik kan en mag het niet doen, zeide zij hoofdschuddend, maar toch dank ik je har telijk voor je sympathie. Waar is Kitty Zij wilde blijkbaar niet over haar eigen zaken praten en hij zweeg verder erover. Hij kreeg een kleur in de duisternis, toen zij hem naar Kitty vroeg, alsof hij haar be waker was en hij zei Ik vermoed dat zij in den salon is. Och, Hugo, wat is dat een lief kind. Toen zij tante dezelfde opmerking maakte, had hij een blasé air aangenomen, maar nu had hij Mary zien schreien en hij bloosde nog sterker. Ja, het is een lief meisje, zeide hij. O, mijn beste Hugo, zeide zij, zijn arm grijpend. Hij zocht haar hand en drukte er een kus op. Dit is in vertrouwen, Mary. Ja. natuurlijk. Zouden wij nu maar niet naar binnen gaan. Ik wil liever niet goeden nacht zeggen, maar glip ongemerkt naar mijn kamer. Laten wij de zijdeur maar in gaan. Hij liep met haar den tuin door en zij ver dween een zijtrap op. Hugo liep voort naar den salon. Hij was in HET TANDELOOZE DORP. In het gebied van de Guadalquivir ligt een dorpje, even vriendelijk en vuil ils nagenoeg alle dorpen in Spanje. De bewoners evenwel verschillen belang rijk van de bewoners van andere dor pen. Immers, even bekend als de Spaan sche stierengevechten zijn ook de Spaan sche schoonen geworden, waaruit dus wel mag worden afgeleid, dat de schoo- ne sekse haar naam eer aandoet. Een Carmen met de onafscheidelijke roos tusschen de tanden, wordt dan ook voor het model der Spaansche vrouw gehouden. In het genoemde dorp, Durucro ge naamd, is evenwel geen sprake van schoone Carmens, terwijl het dorp tot voor kort evenmin schoone, moedige toreadoors leverde. Dat gebrek aan li chamelijk schoon kwam uitsluitend voort uit het zeer vroege verlies van tanden en kiezen. Tiet behoorde tot de hooge uitzonderingen, dat een jongen of meisje op het tiende levensjaar nog in het bezit was van alle tanden en kie zen, terwijl op vijftienjarigen leeftijd u- naniem alle tanden en kiezen zijn ver dwenen. Dit epidemisch optreden van vroeg tijdig verlies van bat geheele gebit is waarschijnlijk te wijten aan de samen stelling van het drinkwater, dat een hoog ijzergehalte bevat. Wel wilde men de schuld gooien op een veelvuldig gebruik van specerijen, doch waar het gebruk hiervan natio naal mag worden genoemd, zonder dat een geheele tandeloosheid intreedt, kan men deze factor gevoegelijk uit schakelen Het komische van het ge val is echter dat voor den grooten oor log het niet tot de „bon ton" behoorde, de zoo vroeg verloren tanden door een kunstgebit, te vervangen, zoodat de slachtoffers algemeen met holle wan gen en tandeloozc kaken rondliepen. Een jong meisje van zestien jaar ge leek een oud bestje, terwijl de jonge man zijn sigarillos tusschen de dunne lippen geknepen hield. Maagkwalen kwamen zeer veelvuldig voor, terwijl het kerkhof getuigde van de vele jeugdige gestorvenen. Na den oorlog kwam hierin evenwel verandering. Het dienstbodenvraagstuk (tout comme chez nous) en de daaruit voortspruitende hooge loonen, deden vele jonge dochters besluiten een be trekking in de groote steden te aanvaar den. Hier begon reeds spoedig de aan geboren vrouwelijke ijdelheid haar werk, zoodat reeds na eenigen tijd een bezoek aan den tandarts, teneinde over leg te plegen over een kunstgebit, tot :1e hoogste wenschen behoorde. Werden de pioniers, evenals ieder an dere groote nieuwlichter bij terugkeei in het dorp met scheeve oogen aange zien, thans behoort het dragen van een kunstmatig gebit reeds niet meer tot de uitzonderingen en is het te voorzien, dat binnen afzienbaren tijd, een tande loos persoon tot de zeldzaamheden zal gaan behooren. hetgeen zeker den alge meenen gezondheidstoestand ten goe- d'e zal komen. De chemische samenstelling van het drinkwater liet evenwel, niet na, ook sommige kunstgebitten ongunstig te be invloeden. Sinds gerui,men tijd wordt evenwel ook dit risico uitgeschakeld, doordat men er toe overgegaan is, de gebitten uit Wiplastaal te vervaardigen, welk staal, zooals men weet, roestvrij is. Het zeer hooge chroom- en nikkclge- halte van dit metaal sluit zelfs de fu neste gevolgen van het gebruik van dit bijzondere drinkwater geheel uit. Zijn in Duitschland reeds ruim 250.000 \Y'iplagebitten in gebruik, ook in Span je neemt het gebruik voortdurend toe, terwijl ook in ons land een roestvrij staalgebit populair belooft te worden, tot heil der menschheid. BINNENLANDSCH NIEUWS. EEN AUTO GESTOLEN. Zondagavond kreeg de politie te De venter uit Ilengeloo telefonisch bericht dat van een parkeerterrein aldaar een nog niéuwe auto was gestolen. In ver band hiermee werden de toegangswegen tot de stad zorgvuldig bewaakt en aan den Snippelingsdijk trachtten twee agen ten een tamelijk langzaam naderende auto aan te houden. Toen de wagen ech ter tot op ongeveer tien meter gena derd was, gaf de bestuurder plotseling vol gas, zoodat de politie-agenten over haast op zijde moesten springen. Per rijwiel werd de auto achtervolgd en eenigen tijd later vond men haar ver laten aan de Handelskade staan. Naai de inzittenden heeft men den geheelen nacht gezocht, tot nu toe echter zonder resultaat. De auto werd in bewaring genomen en later door den eigenaar herkend. SCHREEUWERS en OPROERKRAAI ERS. liet bestuur der Centrale West landsche Snijbloemenveiling te Honse- lersdijk, heeft de volgende gepeperde gedachten verdiept, maar het lag in de men- schelijke natuur, dat hij meer peinsde over zijn eigen belangen dan over die van Mary. XI. Den volgenden morgen om twintig minu ten voor achten was Ashford in de hal pre sent om te wachten op Mary. Deze afspraak leek meer op een rendezvous dan nog ooit het geval was geweest. Zij wa ren alleen geweest, toen zij deze samenkomst bespraken en hij had er op aangedrongen, wat zij niet kwalijk had genomen. Misschien was zij wel boozer op hem geweest dan eerst wel leek en in dat geval zou zü vanmorgen niet komen. Hij had den halven nacht wakker gelegen, erover peinzend of 'zij wel komen zou. Zijn ongeduld gaf hem nu geen rust meer. Hij liep als een wolf in een kooi in de hal op en neer. Zijn oogen brandden hem in het hoofd en bij het flauwste gerucht keek hij naar de trap of er ook iemand naar beneden kwam. Wat zou het einde van dit alles zijn Hij verloor meer en meer het hoofd als hij in haar nabijheid was. Op dit oogenblik dacht hij in het geheel niet aan de toekomst. Hij verlangde er alleen naar, dat zij beneden zou komen en met hem^ praten. De hartstocht, dien hij voor haar gevoelde, had nu die peri ode bereikt, dat hij ontevreden was als zij niet in de kamer was en te rusteloos om stil te zitten, als zij er wel was. Zou zij komen of niet Naar de uitdrukking van zijn gezicht te oordeelen, zou men gedacht hebben, dat de hoogste belangen der wereld op het spel ston den. Eindelijk hoorde hij voetstappen. Hij keek verschrikt en verbleekte. Een Fransche ka menier trippelde naar beneden en wierp hem circulaire aan de kooplieden dier vei ling gezonden: „Reeds meermalen moesten we con- siateeren, dat de kooplieden zoeken naar kleinigheden om moeilijkheden te maken. Tevens werden door sommigen moedwillig bloemen bedorven of tij dens den verkoop voor de klok uitge maakt voor „vuiligheid"; dit met geen ander doel, dan om relletjes te veroor zaken en zoodoende het product goed kooper te kunnen afdrukken. „liet bestuur der C.W.S. acht zich ver plicht tegen deze ergelijke uitwassen ten strengste te moeten optreden; en van nu af de gebruikelijke boeten en strafbepalingen weer te gaan invoeren. Deze luiden als volgt; le f 1.- boete voor ben, die bloemen aanraken of be schadigen; 2e f 2.50 boete voor hen, die bloemen voor de klok „afkammen"; 3e hen, die geregeld moeilijkheden in den weg leggen, tenzij bij verkoop of keur, vooruit te laten storten; 4e zoogenaam de schreeuwers, die oproerkraaien of ophitsen, worden voor korten of langen tijd van de veiling' verwijderd. Dit geldt ook voor hen, die zich onnoodig met den keur bemoeien. KOKEND MASTIEK OP HET HOOFD. De loodgietersknecht B. was te Pooldijk bezig daken te mastieken. Toen hij een ketel kokende mastiek naar boven droeg, greep hij een tree van de ladder mis, tengevolge waar van hij de kokende massa op het hoofd en lichaam kreeg. Het slachtoffer, dat zwaar gewond en veel pijn leed, werd per auto naar Delft vervoerd. Zijn toestand is thans buiten gevaar. BENZINEVAT UIT ELKAAR GESPRONGEN. Twee jongens gewond. Zondagmiddag omstreeks half twee, waren aan de Spoorhaven te Leeuwarden de 15-ja- rige Bernardus Lunstra en zijn half broertje, de 13-jarige Heine Tienstra, aan het spelen. De ouders zaten rustig in de roef van hun schip en hadden, daar er juist een bui was losgebroken, het luik dichtgetrokken. Plotseling werden ze opgeschrikt door een hevigen knal Toen zij naar buiten kwamen om te zien wat er gebeurd was, zagen ze Hei ne kermend op den grond liggen, terwijl Ber nardus er in zijn oogen wrijvend bij' stond. Wat was er nu gebeurd. De jongens hadden zich bezig gehouden met het heen en weer rollen van een ledig benzinevat, waarbij ze een sigaret rookten. Het vuur heeft de in het vat aanwezige gas sen doen ontbranden. Het vat sprong uit kaar, de bodem sloeg over de langs het dok staande spoorwagens heen en plofte neer in het dok. Heine werd door het vat weggedrukt en op den grond gesmakt. Heine, wiens rechterbeen boven den enkel brak en die bovendien een gat in het linker been opliep en verwondingen aan het hoofd, werd per politiebrancard naar het ziekenhuis gebrachtBernardus zou er heen loopen, van hem waren de wenkbrauwen verschroeid. De jongen zag blijkbaar erg tegen opneming in het ziekenhuis op en liep haastig naar het schip terug, waar zijn moeder hem in de kooi bracht. Maandag klaagde hij over pijn in zijn hoofd, hij kon haast niets zien en zoo kwam ook hij in het ziekenhuis terecht. De toestand van Heine is naar omstandigheden vrij goed, TE VEEL ONDERWIJZERESSEN. Naar de „N. R. Crt." bericht hebben zich voor de vacante betrekking van onderwijze res aan de R.K. school te Vroomshoop 74 sol licitanten aangemeld en voor onderwijzeres aan eene o.l. school te Haren 67 sollicitanten, dus aan onderwijzer(essen) is nog geen ge brek. een coquetten blik toe wegens zijn mooie blauwe oogen. Ashford keek haar met een verpletterenden blik aan. Het was nu vijf minuten voor achten. Zij komt niet, dacht hij teleurgesteld. Op hetzelfde oogenblik werd een portière opzij geduwd en Mary verscheen. Zij was de achtertrap afgeloopen naar beneden. Verheugd keek hij op en vergat om haar eenig verwijt te maken over haar late komst, zooals Cosmo stellig zou gedaan hebben. Zij zag bleek en haar oogen waren rood. Dade lijk keerde zijn zelfbeheersching terug en hij wenschte haar goedenmorgen. Hoe hebt u geslapen vroeg hij. O. dank u. heel goed, antwoordde zij, wat niet waar was, ik wou wat bloemen pluk ken voor mijn zitkamer. Hij zag nu, dat zij een mandje aan den arm had, waarin een schaar lag. Dat zou dus het excuus zijn voor haar ochtend wan deling. Mag ik het voor u dragen vroeg hij. Zij gaf het hem en samen gingen zij de deur uit. Hij kon zijn oogen niet van haar gelaat afhouden. Ik was zoo ongerust dat u niet komen zou, zei hij eindelijk. Zoo Zij vroeg niet waarom, waarschijnlijk om dat zij de reden liever niet weten wou Het zou mij gespeten hebben, ging hij voort, omdat ik uw raad in een zaak wou vragen. Ik vrees, dat u aan mijn raad niet veel hebben zult, zei zij met een flauw lachje. Ik wou uw raad vragen ten opzichte van een kennis van mij. Wel, en wat is het Het is een moeilijk ethisch probleem, dat ik niet in staat ben om op te lossen. Denk u nu eens in, dat iemand kwaad had gedaan, in het geheim, en dat hij dan ge charmeerd raakte van een aardig meisje, dat dit niet wist. Wat zou hij dan moeten doen? Hij kon haar gezicht nu niet zien. Zij had hem den rug toegewend om een takje jas mijn te plukken. Maar hij zag dat haar schou ders schokten, alsof zij diep ademde. Ik weet het niet. Het zou afhangen van den aard van het begane kwaad. Ik kan u niet zeggen wat het is, zei hij na een'poos. Uw kennis moest het maar bekennen als zij hem waarlijk lief heeft, dan zou zij hem vergeven wat zij kon. Ja. alszei hij zachtjes, dat is juist de kwestie, en hij durft haar niet vragen. Laat hij dan maar niet meer aan haar denken, dat zou nog het beste zijn, wat hij doen kon, als haar affectie zoo onzeker is en hij toch geen goed man is. Is dat wezenlijk uw opinie vroeg hij op ernstigen toon. Voordat zij nog kon antwoorden, werden zij gestoord. Ashford ergerde er zich dood aan, hij vond, dat zij altijd gestoord werden en toch was Chisholme zulk een groot land goed. Dezen keer was het Cosmo, die zich bij hen voegde. Zijn gesprek met zijn moeder den vorigen dag had hem zijn zelfvertrouwen hergeven, ofschoon het hem nu maar half beviel, dat hij Mary met Ashford alleen vond. Den vorigen avond had hij zich voorgenomen om eens flink op te treden. Dat is een vroegertje, zei hij. Mary, je bent er al vroeg bij, zal ik een paar bloemen van die hooge takken voor je plukken Heb je mijnheer Ashford al gezien van morgen vroeg Mary. O, neen. goedenmorgen, Ashford, ik zag je heelemaal over het hoofd. Ashford knikte even. Ik hoor dat de Pilkington's thuis zijn l UeuC Ja, het viel tc ontkennen, 'tU/as een duidelijk geval. Dat hij 's nadits had ingebroken En tabak (tien kilo) stal- Maan zijn advocaat was pienter En hij vroeg een lichte straf 't IVas D-E tabak., ineneeren-, En wie blijft daar nou van aft CUnge Doorenbos /vSpsSECHTE FR1ESCHE 20 50 cr. per ons Itlelange van rijpe tabakken. VERKEERSONGEVALLEN. AUTO'S IN DE LINSCHOTERVAART. Vijf varkens verdronken. Dinsdagmiddag moest de veehouder A. v. S. met zijn vrachtauto beladen met een tien- lal vette varkens, uitwijken voor eenige wiel rijders, met het gevolg, dat hij in de vaart (onder Snelrewaard) terechtkwam. Van S. wist zich spoedig te redden, doch de bestuurder raakte bekneld tusschen por tier en stuurinrichting en kon eerst na een uur uit zijn netelige positie worden bevrijd. Zijn rechterarm bleek zeer ernstig verwond. Vijf varkens verdronken. Terzelfder tijd reed ook een onbekende met zijn personenauto in de vaart nabij de wo ning van den veehouder Kromwijk. Het geheele gevaarte verdween onder den waterspiegel. De bestuurder wist zich even wel te redden. Gecompliceerd Auto-ongeluk bij Amersfoort. Op den Soesterweg brak Woensdagmiddag om ongeveer vier uur van een vrachtauto de vooras, ten gevolge waarvan de chauffeur het stuur kwijtraakte en de wagen aan de rech terzijde van den weg tegen een boom reed. Juist passeerde daar de wielrijder S., die be kneld raakte tusschen de vrachtauto en den boom. Met een geheel versplinterd linkerbeen werd de man per ziekenauto naar het zie kenhuis gebracht, nadat dr. Breedveld de gekomen, ging Cosmo voort tot Mary. Ik had gedacht, dat wij er vanmiddag wel eens heen konden rijden. Vind je het goed Och ja. Gaat u dan ook mee, mijnheer Ashford vroeg zij, dat zijn heel aardige menschen. Ida Pilkington is een schoonheid. U moet haar bepaald zien. Dan neem ik het aanbod in dank aan. Zij wist wel, dat Cosmo woedend was en dat Ashford ook alleen maar om hem te er geren de invitatie had aangenomen, maar dat kon haar niet schelen. Zij had nu juist terwille van Ashford Cosmo zoo kortaf ge antwoord. Als hij dat maar geweten had Zij schikte haar bloemen in orde en be gaf zich naar het huis, terwijl zij zei Ik moet die bloemen nog voor het ont bijt in het water zetten. Zal ik ze voor je dragen vroeg Cosmo. Och, ik kan wel, zij zijn niet zwaar. Maar ja, toch, doe het maar, kom maar mee, dan kunnen wij de kommen en vazen bijeen zoeken. Cosmo's gelaat verhelderde zich, want het lieve lachje, waarmee zij die woorden verge zeld liet gaan. had hij in lang niet gezien. Ashford bleef nu alleen achter en hij glim lachte ook in zichzelf. Hij stond heel wat hooger in verstand dan Cosmo. Hij begreep de zaak wel. Zij is met hem heengegaan, omdat zij ons liever niet samenlaat, en in dat geval geeft zij wel om mij, ofhet zou ook kun nen, dat zij om hem gaf. (Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Wieringer courant | 1930 | | pagina 1