,4
21e Jaargang.
Dinsdag 2 December 1930.
No. 93
NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR
WIERINGEN EN OMSTREKEN
DE VERSCHOPPELING.
WIERINGER COURAMTifi
VERSCHIJNT ELKEN
DINSDAB en VRIJDAG.
abonnementsprijs
per 3 maanden 1.
UITGEVER
CORN. J. BOEKER, WI
RRINGEN
BUREAU:
Hippolytushoef Wielingen.
Teleioon Intercomm. No. 19.
BINNENLANDSCH NIEUWS.
HOOG WATER.
Zutphen in het water.
Het water te Zutphen heeft thans een
hoogte van 8.19 M. bereikt. Het laatste etmaal
bedroeg de stijging 21 cm, doch de laatste u-
ren is stilstand gekomen. Het water dringt
thans de huizen binnen, kelders loopen on
der, enkele menschen hebben hun woning
reeds moeten verlaten. De Emmerikscheweg,
de weg naar Laren en de Buitensingel zijn
ondergeloopen, zoodat daar het verkeer ge
stremd is.
BRAND IN GRONINGEN.
Een sta-in-den-weg bijna opgeruimd.
Te Groningen is Zaterdagnacht brand uit
gebroken in de centrale keuken, in een in
den distributietijd opgericht houten gebouw,
dat thans dienst doet als laboratorium van
den gemeentijlken gezondheidsdienst. Het is
niet onwaarschijnlijk, dat hier kwaadwillig
heid in het spel is, omdat dit gebouw midden
op de straat staat en omwonenden al herhaal
delijk bij den gemeenteraad hebben aange
drongen het op te ruimen, omdat het een be
lemmering van het verkeer is. Twintig konij
nen en vijftig marmotten zijn gestikt, de
brandweer heeft den brand gebluscht, zoodat
het gebouw voorloopig nog niet is opgeruimd.
TEGEN HET SLIPGEVAAR.
Een demonstratie met een verras
send slot.
Onder groote belangstelling werden giste
ren te Bussum op den van slibgevaar zoo be
luchten Bussumsche grintweg, demonstraties
gegeven met een auto, voorzien van het ap
paraat „Schleuderfrei". Dit toestel bestaat in
hoofdzaak uit een beweegbare kruisschaar,
welke door het gelijkmatig verdeelen van alle
op den wagen van binnen en buiten geoefen
de krachten, het slippen moet onmogelijk
maken op de meest glibberige wegen, zelfs
bij plotseling remmen in een bocht.
De wagen, waarmede ontelbare rondjes
werden gemaakt, telkens bemand met belang
stellende automobilisten, deed wat er van
verwacht werd. In groote vaart werd plotse
ling gestopt in een bocht, onderweg werden
allerlei slingerbewegen gemaakt, zonder het
spoor te verliezen. Maar tenslotte scheen de
bestuurder, door het succes overmoedig ge
worden, te veel van zijn stuurmanskunst te
vergen. Zwaaied van links naar rechts, 't
was zoo lang goed gegaan, slingerde op 'n
gegeven moment de auto met z'n achterdeel
tegen een boom, om dan plotseling gehavend
tot stilstand te worden gebracht. De inzit
tenden kwamen met den schrik vrij.
DR. F. M. WIBAUT.
Stelt zich bij de a.s. Raadsverkie
zingen niet herkiesbaar.
Naar „Het Volk" verneemt, heeft het be
stuur van *de Federatie Amsterdam der S.D.
A.P. van dr. F. M. Wibaut een schrijven ont
vangen, waarin deze mededeelt geen candi-
datuur meer te zullen aanvaarden voor de
a.s. raadsverkiezingen.
Dr. Wibaut, die thans 71 jaar oud is, werd
in 1907 voor het district IX in den Amster-
damschen Raad gekozen. In het voorjaar van
1914 werd hij wethouder voor de volkshuis
vesting, arbeidszaken en pensioenen hij was
toen de eerste sociaal-democratische wethou
der van de hoofdstad. In de oorlogsjaren
kwam ook de afdeeling levensmiddelen on
der zijn beheer. Met een interruptie van 21
April 1921 tot 17 Juni 1921, was de heer Wi-
bout wethouder van financiën enz. tot 5 Sep
tember 1927. Twee jaar later in Septem
ber 1929 werd hij opnieuw tot wethouder
benoemd.
Het staat nog niet vast of de heer Wibaut,1
die, naar men weet, ook lid van de Eerste
Kamer is,zich geheel uit het politieke leven
zal terugtrekken.
COMMUNISTISCH SPEKTAKEL IN DE
ROTTERDAMSCHE RAADSZAAL.
Welke toestanden het communistische raads
lid Van Burink schept in de Rotterdamsche
raadsvergadering moge blijken uit een inci
dent, dat wij hieronder weergeven
De heer Van Burink zet zijn betoog voort.
Hij zegt, dat de toestanden voor de werkloo-
zen wel zullen verbeteren, als eerst hier de
raad van Volkscommissarissen maar de baas
is
De heer HolstDan hebben ze jou het
eerste (Gelach
De heer Van Burink Weet je wanneer ze
mij het eerst hebben Als ik straks buiten
kom bij de werkloozen en jelui betaalde hak-
machines er op los gaan slaan.
De heer HolstDan ben je niet te vinden,
daar ben je laf voor, te laf
De heer Van Burink (zich opwindend)
Wat zeg jij Te laf, te laf Zeg dat nog eens.
te laf
De heer Van Burink dringt zich tusschen
de banken naar den heer Holst en grijpt de
ze heftig met beide handen aan de schou
ders en
een korte worsteling
ontstaat. De Heer Van der Hoeven tracht de
beide Raadsleden te scheiden, hetgeen voor
loopig bij een trachten blijft.
Met u, zegt de heer Van Burink tot den
heer Van der Hoeven, met u heb ik niets te
maken. U bent een man met grijs haar, u
moet ik niet hebben, maar Holst met zijn
Christelijke smoesjes
Tenslotte weten enkele Raadsleden, bijge
staan door een bode, den heer Van Burink uit
de nabijheid te brengen van den heer Holst.
De tribune ontruimd.
De voorzitter, die druk heeft gehamerd ge
durende de handtastelijkheden,
schorst de vergadering
en geeft last de publieke tribune te ontrui
men, wanneer de heer Van Burink zich tot
de aanwezigen op die tribune richt. De zich
daar bevindende werkloozen, die zich tot
dusver op verzoek van den heer Van Burink
stil hebben gehouden, geven nu hun ontstem
ming over het ontruimen der tribune te ken
nen. Allerlei minder vleiende uitroepen aan
het adres van de raadsleden, inzonderheid
aan dat der soc. democraten, worden gehoord
terwijl sommigen de Internationale aanhef
fen.
De vergadering blijft enkele minuten ge
schorst, waarna de voorzitter de vergadering
heropent.
De heer Van Burink eischt van den heer
Holst, dat hij zijn woorden intrekt.
De heer Holst vind daartoe geen aanlei
ding. De heer Van Burink gaat hier op schan
dalige manier tegen personen te keer, maar is
zelf buitengewoon gauw op zijn teenen ge
trapt. Spr. behoudt zich het recht voor, als
de heer Van Burink weer op zijn gewone
wijze optreedt, er het zijne van te zeggen.
De heer Kievit herinnert er aan, hoe fraai
de heer Van Burink zich bij verschillende
vorige Raadsvergaderingen heeft onderschei
den.
Hij, de heer Van Burink toch, was het, die
Wethouder Nivard een glas water naar het
hoofd smeet, hij stond vroeger reeds een keer
met gebalde vuisten voor spr. en wilde hem
te lijf. En nu heeft men weer de onverkwik
kelijke vechtpartij met den heer Holst. Spr.
neemt er geen genoegen mee, dat men als
raadslid niet meer veilig is tegen persoonlij
ke aanrandingen. Als het hem nog eens mocht
overkomen, dan zal spr. zijn handen even
min thuishouden.
De heer Van Burink Ik wou, dat je het
maar eens deed
De heer Kievit doet voorts een beroep op
FEUILLETON.
(17.
Misschien begrijpt je tante wel niet,
waar wij gebleven zijn,
Laten wij dan maar naar huis draven,
zei Hugo, haar hand vattend, één, twee, drie.
Toen zij het huis bereikten, zag Kitty er zoo
blozend uit als een roosje.
Zij kwam half verlegen binnen bij het ge
zelschap voor de thee en Hugo trad een oo-
genblik later de kamer in.
Waar zijn jullie gebleven vroeg lady
Warburton, ik wou juist den vijver laten af-
dreggen om je te zoeken.
Wij hebben ons zoo goed geamuseerd,
dat wij den tijd geheel en al vergeten hebben.
Mag ik om thee bellen
Zeker, beste jongen.
Mary was met theedrinken klaar en ging
de kamer uit. Ook Cosmo en Ashford volgden
haar, dus bleef lady Warburton alleen met
het tweetal achter.
Ik geloof, dat het je nog spijten zal, als
je voorgoed weg moet, Hugo, zeide zij.
Ja, dat zal het, was het antwoord.
Kitty zuchtte en Hugo presenteerde haar
bitterkoekjes van een kristallen schaal.
Je bent een beste jongen, riep lady War
burton.
Door deze lofrede werd Hugo zoo verlegen,
dat hij de schaal scheef hield en de koekjes
op den grond rolden.
O, wat spijt mij dat, riep hij, wat ben
ik onhandig.
Vroeger was je altijd zoo handig en net
jes, zei lady Warburton lachend, ik prees je
altijd boven Cosmo wegens je uitstekend ge
drag, maar nu heb je eergisteren een kopje
aanrandingen te
den Voorzitter om dergelijke
voorkomen.
De Voorzitter antwoord, dat dit beroep ze
ker niet tevergeefsch is gedaan. Hij zal alles
in het werk stellen om zulke
onbehoorlijke tooneelen,
zooals zoo juist zich hebben afgespeeld, te
voorkomen.
ADVERTENTIëN:
Van 15 regels 0.50.
Iedere regel meer 0.10
BUITENLANDSCH NIEUWS.
BRAND AAN BOORD DER DO X.
Een brand, veroorzaakt door een
vonk van een hulpmotor, vernielt
het bovendeel van den linkervleu
gel. Snel ingrijpen voorkomt erger.
Naar Reuter uit Lissabon meldt, is aan
boord van het vliegschip Do X brand uitge
broken.
De brand, die Zaterdagmiddag te 2.30 uur aan
boord van de Do X uitbrak, werd door een
vonk van een hulpmotor veroorzaakt, die
voor het laden van de batterijen in het vlieg
schip dient.
De brand breidde zich snel over het boven
ste deel van den linkervleugel uit. Met be
hulp van de zich aan boord bevindende vuur-
blusschers bestreed de bemanning het vuur.
Zij werd daarbij geholpen door matrozen en
arbeiders van het marinevliegstation van
Lissabon evenals door een afdeeling brand
weerlieden. die zeer spoedig in booten ver
schenen. De brand werd in betrekkelijk kor
ten tijd gebluscht. De schade is belangrijk.
Het geheele bovendeel van den linkervleu
gel is vernietigd. De tanks van het vliegschip
bevatte een groote hoeveelheid brandstof en
zonder het snelle ingrijpen van de hulpman
schappen zou het toestel ongetwijfeld geheel
vernietigd zijn geworden. De reparatie van
den vleugel zal eenige weken in beslag ne
men. Een officier van het Portugeesche mi
nisterie van Marine heeft zich naar de Do X
begeven. Een groote menigte belangstellen
den sloeg het blusschingswerk van land af
gade.
KIND VERSLONDEN DOOR EEN TIJGER.
Men meldt aan „De West" uit Boven Su
riname
Bij het Boschnegerdorp Pikien Padda is op
26 September iets verschrikkelijks gebeurd.
Een boschneger was vooruit gegaan om in
het bosch een terrein open te kappen voor
den aanleg van nieuwen kostgrond.
Vrouw en kinderen zouden hem later vol
gen en eten brengen. De moeder, die nog
bezig was, liet drie kinderen vooruit wande
len,waaronder een knaapje van vier jaren.
Zij zelve volgde later met een zuigeling op
den arm.
Plotseling klonk een erbarmelijk geschrei
en twee der kinderen kwamen haar tegemoet
met de tijding een tijger (jaguar) heeft
broertje gegrepen en is het bosch ingegaan.
De moeder snelde naar haar man, die aan
stonds met geweer en houwer er op uitging,
om zijn kind te zoeken. Hij slaagde daarin
niet. Een andere man, die ook het bosch in
trok, slaagde er eindelijk in om den tijger te
vinden, die verscholen lag achter een hoop
droge bladeren. Hij loste een schot, doch mis
te. De tijger vluchtte het bosch in. Na een
korte jacht, raakte de man het spoor kwijt,
zoodat hij onverrichterzake moest terugkee-
ren.
Toen hij den hoop bladeren passeerde, viel
het hem op, dat de grond ter plaatse omge
woeld was. Hij zocht en vond het hoofd van
het kind, dat door het roofdier verslonden
was. Dit droevig overblijfsel bracht hij thuis
en het werd later begraven.
De heele streek is met afgrijzen vervuld
door het gebeurde en de jagers van alle
dorpen in den omtrek zijn er op uit getrokken
om te trachten den tijger te dooden.
Bij het verzenden van dit bericht was men
daarin nog niet geslaagd.
EEN SALOMONISCHE KODDEBEIER.
In een Fransch dorp waren twee kippen
eener boerin onder het pluimvee harer buur
vrouw gekomen en er was groote ruzie om
de beide eierenlegsters ontstaan. Want de
boerin kon haar kippen er niet meer uit te-
mgvinden en de andere zeide, dat het haar
taak was, de vreemde kippen te zoeken. De
koddebeier van het dorp werd tot scheidsrech
ter uitgeroepen en deze kwam op een goede
inval. Hij liet alle kippen van beide hofste
den op straat drijven en toen ze daar druk
liepen te pikken en te kakelen, liet hij plot
seling met vervaarlijk geraas een autotoeter
weerklinken. Alle kippen vluchten van de
straat en haastten zich naar de boerderij
en terug. En ziet, elke boerin had thans
haar eigen kippen. Uit instinct waren ze in
hun angst naar hun oorspronkelijk tehuis ge
fladderd.
KOUDE GOLF IN DE VEREENIGDE STATEN
Een felle koudegolf die zich van het Wes
ten naar het Oosten, dwars over de Vereenig-
de Staten beweegt, heeft reeds 20 slachtof
fers gemaakt, die tengevolge van den plotse
ling invallenden vorst zijn doodgevroren. In
Atlanta in den Staat Georgia en in de Roc-
ky Mountains vriest het zeer sterk, zelfs in
het Zuiden waar het zelden vriest, is het
buitengewoon koud en wijst de thermometer
een zeer lagen stand aan.
ZET KLOKKEN IN UW BRANDKAST.
De boekhoudster van een Berlijnsche firma
plaatste Vrijdag haar schrijftafel klokje in
de brandkast. Den volgenden dag bleek, dat
inbrekers in het kantoor waren binnenge
drongen. Zij hadden alle schrijftafels en
kasten doorzocht, echter de brandkast onaan
getast gelaten. Het tikken van het klokje
kon men door de stalen deur heen hooren en
de inbrekers hebben blijkbaar geloofd, met
een alarmklok te doen te hebben. Door dit toe
val is de firma voor een groote schade ge
spaard gebleven, daar een groot bedrag in
de brandkast lag.
gebroken en gisteren
Ik heb er diep berouw over, zei Hugo en
ik hoop, dat u het mij wel vergeven wilt.
Ik begin te denken, dat je verliefd bent.
O zei Fraser, vuurrood wordend.
Kitty's kopje en schoteltje werden rinke
lend neergezet, zij sprong op en rende de ka
mer uit.
Goede hemel, zei lady Warburton, wat
heb ik gezegd
Alleen maar de waarheid, zei Hugo op
beminnelijken toon, ik ben verliefd. Ik heb
Kitty ten huwelijk gevraagd en zij heeft mij
geaccepteerd.
Dat kind riep lady Warburton, onmoge
lijk
Maar waarom zou het onmogelijk zijn?
vroeg Hugo op bedaarden toon.
Het is heel natuurlijk dat het gebeurd is,
zei lady Warburton, en- ik had het wel kun
nen voorzien. Ik heb een allerliefst meisje in
aanraking gebracht met een jongeman, die
een goeden smaak heeft en dan zou ik nog
verwonderd zijn over de gevolgen daarvan
Hugo's gelaat straalde weer en hij zei
Ik dacht wel, dat u vinden zou dat ik een
goeden smaak heb.
Maar ik weet heusch niet, wat haar moe
der zal zeggen. Zij is pas zestien jaar, nog
een kind.
Maar zij is oud genoeg om te weten, dat
zij van mij houdt.
Haar opvoeding is nog niet eens vol
tooid en zij moest heel en al nog niet over
heeren denken. Misschien zal mevrouw Wil-
dairs het wel heel erg vinden en mij verwij
ten, dat ik geen zorg voor haar gedragen heb.
Je bent een vreeselijke jongen, Hugo, en ik
had je nooit samen met haar moeten vragen.
Haar wanhoop was erg komiek en dit joeg
Hugo schrik aan.
U denkt toch niet in ernst, dat de fami
lie iets tegen mij zou kunnen hebben vroeg
hij.
Zij moet op school blijven tot zij acht
tien jaar is, en nu heb jij haar denkbeelden
in het hoofd gebracht, die zij niet had moe
ten hebben, zei lady Warburton als ik haar
moeder was, zou mij dat maar matig bevallen.
Dat meent u toch niet in ernst, zei Hugo
ontsteld misschien had ik er aan moeten
denken dat zij nog erg jong is en ik had het
eerst met u moeten bespreken of anders aan
haar ouders schrijven, maar ik houd zooveel
van haar, en
Hij keek voor zich en zag er zoo terneerge
slagen uit, dat lady Warburton medelijden
met hem kreeg, want zij had het meer uit
scherts gezegd.
Zij legde haar hand op zijn schouder en zei:
Trek het je maar niet te veel aan, ik
zei het maar om je te plagen. Ik durf in deze
omstandigheden best tegen Gertrude optre
den. Al zou zij dan ook gewild hebben, dat
het kind wat meer van het leven gezien had,
voordat zij een ernstige keus deed, kan zij
toch niet anders dan gevleid zijn door den
loop der zaken.
Hugo begon wat vroolijker te kijken en zijn
tante ging voort
Je bent geen vreemde en uit een we-
reldsch oogpunt beschouwd, ben je een goe
de partij. Je hebt vijf duizend pond per jaar,
een goeden naam en zij weet precies wie je
bent. Zonder nog te spreken van je persoon
lijke deugden zou zij niets beters kunnen
wenschen voor een meisje zonder fortuin, dat
in Indië geïntroduceerd zou moeten worden.
Ik denk niet, dat zij bezwaren zal maken we
gens de jeugd van het meisje, ofschoon het
wel te verwachten zou zijn, dat zij je vroeg
om nog een paar jaar geduld te hebben, om
dat jullie beiden nog erg jong bent.
Dat zal dan wel moeten, stemde Hugo
toe.
Je moet natuurlijk dadelijk aan haar
vader schrijven.
Ja zeker.
En dan schrijf ik ook, en ik zal zeggen,
dat je een beste, uitstekende jongen bent. Ik
over die kwestie in den Raad gesproken, dat
er op verschillende plaatsen dolfsteenen ont
braken Dan ging dat maar op de roes
„recht toe, recht aan," maar dat gaat naar
mijn inziens niet. Maar als de Heer Kooij de
zaak wil onderzoeken en het blijkt, dat ik
met mijn hek op Gemeentegrond sta, ben ik
gaarne bereid om het te verwijderen. Maar
als het andersom is, dat de Gemeente van mij
land heeft toegeëigend, zoo zou ik ook gaarne
daar mijn geld voor willen ontvangen.
Met dank voor plaatsing,
BERN. MOSTERT.
Westerland, Wieringen, Nov. 1930.
GEMEENTE WIERINGEN.
Ingezonden Stukken.
(Buiten verantwoordelijkheid der Redactie.)
Mijnheer de Redacteur
Gelieve een kleine plaatsruimte in uw veel
gelezen tflad. Bij voorbaat mijn dank.
Naar aanleiding van het raadsverslag van
j.1. Vrijdag 28 Nov., vergadering Raad der
Gem. Wieringen, las ik, ondergeteekende, tot
mijn verwondering de opmerking van den
heer P. Kooij over „de Grensscheiding van
den Westerlanderweg en wel voornamelijk bij
Bern. Mostert." Nu zeg ik den heer Kooij in
de eerste plaats dank voor zijne actieve op
merking over die Grensscheiding, „dat het
raadsel nu eens wordt opgelost, hoe of dat
nu werkelijk zit." De heer Kooij spreekt hier
over „dolf-steenen", dat die de ware grens
aangeven Maar nu zijn met het verbreden
van den weg op Westerland in het jaar
1927 op verschillende plaatsen, o.a. ook bij
mij, de dolfsteenen opgegraven en verplaatst!
Nu vraag ik mij af waar blijft ten slotte
de ware scheiding Maar ik denk, dat de
heer Kooij niet op de hoogte is van den toe
stand van de grensscheiding, of verkeerd is
ingelicht.
Zoo zie ik met belangstelling uit, dat de
heer Kooij er bij B. en W. op aandringt, dat
die zaak eens grondig van Gemeentewege
wordt onderzochtdan komt de zaak mis
schien nog eens in het reine, dat ieder zijn
recht krijgt, wat hem toekomt. Dat lijkt mij
beter toe, dan met politietoezicht het hek
te verwijderen en er nog maar een strook
grond bij te nemen want er is nog al eens
Voor de met 1 Jan. a.s. vacant komende
betrekking van hoofd der O. L. school te Wes
terland hebben zich twee sollicitanten aan
gemeld.
Onder het vee van den heer S. Russel-
man, Poelweg, is een geval van mond- en
klauwzeer geconstateerd.
In het gezin van J. F. S. te Westerland
heeft zich een geval van roodvonk en in het
gezin van P. v. G., eveneens te Westerland,
een van diphtherie voorgedaan.
Voor rekening van den Heer J. de Smit
te Van Ewijcksluis zal door den aannemer C.
Wisse uit Anna Paulowna aan den Wester
landerweg (Kerkebuurt) een woonhuis met
garage worden gebouwd.
De Heer H. de Jong heeft zijn benoeming
tot lid der Commissie van Toezicht op het
lager onderwijs aangenomen.
Naar wij vernemen, heeft het gemeente
bestuur een uitnoodiging ontvangen om met
enkele foto's en ilustraties of andere artike
len, te exposeeren op de South Florida Fair,
een tentoonstelling, die gehouden wordt van
3 tot en met 14 Februari 1931 te Tampa in
Florida (Vereenigde Staten.)
Instituut voor Arb. Ontwikkeling.
Woensdag 3 Dec. cursus Staat en Maat-
j schappij.
..DEN OEVER. Overdracht zaak. Naar wij
vernemen heeft de Heer D. Verfaille zijn
schoenenzaak en tevens schoenpiakerij ver
kocht aan den heer Jac. Bakker Sz. Wij ver
wachten, dat hij hetzelfde succes mag berei
ken, als de vorige baas heeft verkregen en
wenschen hem dan ook veel geluk en voor
spoed toe.
DEN OEVER. Nog een zp.ak-wijziging. Ook de
Heer S. Droog van Schagen heeft zijn zaak
verkocht en wel aan den heer J. V. Koorn.
De zaak is gevestigd in de Voorstraat te Den
Oever. Voorheen was het een manufacturen
winkel en zal nu wederom worden veranderd
in een kruidenierszaak.
UITVOERING „APOLLO." Zaterdag en Zon
dag gaf de Muziekvereeniging Apollo te Den
Oever onder leiding van den heer J. N. Bruul
haar j aarlij ksche herfstuitvoeringen voor
kunstlievende leden. Beide avonden was de
zaal flink bezet en zoowel muziek als too-
neel vielen heel bizonder in de smaak. Op
gevoerd werd tevens het blijspel „Truusje
Meijer" in drie bedrijven door Jan Grosfeld
en Leo Post, 't welk schitterend werd weer
gegeven. Beide avond werd met een gezellig
bal na besloten.
Verplaatst. De vuurtoren die vroeger te
Den Oever stond en thans verplaatst is naaf
Oude Zeug, ongeveer 1 1/2 K.M. bezuiden de
Oude Zeug, is, naar wij vernemen zijn vol-
wil graag alles doen, wat ik kan om je voort
te helpen.
De jongeman bracht haar hand aan zijn
lippen. Hij was haar erg dankbaar.
Erg lief van u, zei hij hoe kan ik u ge
noeg danken, tante Helene, ik zou wezenlijk
diep ongelukkig zijn, als haar ouders mij niet
hebben wilden. Ik wist wel, dat ik op u zou
kunnen rekenen, als u eenmaal wist, hoezeer
ik er op gesteld was. Ik zal zoo dringend
schrijven, dat zij het hart niet zullen hebben
om ons te scheiden.
Ik ben eigenlijk verplicht om je te hel
pen, zei lady Warburton, want de geheele
zaak is grootendeels mijn schuld wij zullen
het met ons tweeën een heel brengen. Na
tuurlijk zullen de smeekbeden van Kitty den
besten ingang vinden. Houdt zij erg veel van
je?
Ik geloof van wel, zei Hugo met een hoo-
gen blos.
Ik wou nu maar eens naar boven gaan,
naar haar toe, zei lady Warburton opstaan
de. Ga jij nu maar een sigaret rooken en
van je geluk droomen.
Zij bukte zich over hem heen en gaf hem
een kus, terwijl zij voortging
Ik heb je nog niet eens gefeliciteerd
met de heuglijke gebeurtenis, laat ik dat nu
eens eerst doen ik hoop van ganscher harte,
dat jullie beide je geheele leven heel geluk
kig zult zijn.
Dank u voor den goeden wensch, zei Hu
go, en sprong op om de deur voor zijn tante
open te doen.
Lady Warburton ging naar boven met een
teederen glimlach op de lippen en klopte aan
Kitty's deur.
Ben je daar, Kitty? riep zij.
De deur ging een klein eindje open en Kit
ty's gezichtje verscheen, dat heel rood zag.
Kom u gerust binnen, zeide aij.
Lady Warburton ging binnen de deed de
deur achter zich toe.
Wat hoor ik, Kitty vroeg zij.
Toen zij haar armen uitstak, viel Kitty haar
om den hals en barstte in snikken uit.
Mijn lief kind
U bent toch niet boos
Weineen. Het is al heel natuurlijk, dat
twee jonge menschen, die veel samen zijn, op
elkander gecharmeerd raken. Ik zou niets
beters voor je hebben kunnen wenschen en
ik ben er erg mee ingenomen, dat ik je als
nichtje krijg. Hugo is heel gelukkig in zijn
keus geweest en dat schijnt hij ook wel op
prijs te stellen.
Ik ben zoo gelukkig, zei Kitty, ik kon
eerst niet gelooven, dat hij het waarlijk meen
de, toen hij mij vroeg om met hem te trou
wen, ik had nooit verwacht, dat ik zoo ge
lukkig zou worden.
Lady Warburton kuste haar herhaalde ma
len en trok haar naast zich op den divan,
waar zij haar kalmeerde, tot het meisje weer
opkeek en haar tranen afdroogde.
Ik ben niet half goed gfnoeg voor hem,
zeide zij.
Natuurlijk niet Eh hij is niet half goed
genoeg voor jou, zei lady Warburton lachend,
dat zeggen altijd alle verliefde paren, maar
dat is niets, kind, je zult toch hoop ik wel
heel gelukkig worden. Ik heb al aan Hugo
gezegd, dat ik aan je ouders zal schrijven en
hun zeggen, dat hij je in ieder opzicht waard
is.
—O, ik dank u wel, lieve lady Warburton,
zei Kitty, met verheugden blik.
Je bent er vlug bij, Kitty Nog geen
zestien jaar oud en al geëngageerd. Dat zou
men niet denken, als men je met je korte
rokjes zag loopen. Je hebt geen tijd laten
verloren gaan.
Kitty kreeg weer een kleur en keek half
verlegen naar lady Warburton op.
(Wordt vervolgd.)
